Anjali - අංජලී (Full Story)

කොළඹ කොටුවෙන් පොලොන්නරුව බස් එකට නැග්ගේ මහරෑ නමයට විතර. තට්ට තනියම මෙච්චර දුරක් යනවමයි. හෝටලේ තේ හදන පියසේන අයියත් එක්ක කොළඹ කොටුවට ආවා. පියසේන අයියට පේන්න බස් එකේ සීට් එකක වාඩිවෙලා ඔහු දිහා බලාගෙන හිටියා. ඌත් පෝලිමේ ඉස්සරහට වෙලා ඉන්නවා. 

"ඒ පකයා යන්නෙත් නෑ යන හුත්තක"

ඈ හිතින් බැන බැන ඉද්දී බස් එකේ කොන්ද එක්ක මොනවද කුටු කුටු ගාලා තේ කඩ පේලිය පැත්තට ගියා. සමහර විට බස් එක පිටත්වෙන වෙලාව අහන්න ඇති. ලැබිච්ච අවස්ථාවෙන් තඩි ට්‍රැවලින් බැග් දෙකත් උස්සගෙන ඈ බස් එකෙන් බැහැලා  මොනරාගල කිව් එකේ ගහලා තියෙන බස් එකට නැග්ගා. කොන්ද දත් තිස් දෙකම පේන්න හිනාවක් දාල තඩි ට්‍රැවලින් බෑග් දෙක උස්සගෙන පස්සට යන්න ඇත්තේ ලැගෙජ් එකට දාන්න වෙන්න ඇති. ඒත් ඇගේ ඇස් පියසේන අයිය රිංගපු තේ කඩෙන් ඉවත් කරගත්තේ නෑ. වැඩි වෙලාවක් නොයාම පොලොන්නරුව බස් එක පිටත්වෙන්න ඉස්සරහට ඇද්දුවා. තේ කඩේ ඇතුලේ හිටිය පියසේන අයියා එළියට ඇවිත් බස් එක දිහා බලාගෙන ඉදලා පලතුරු කඩ ලගින් නොපෙනී ගියා. ඈ කොන්ද කෙලින් කරනවත් එක්කම මොනරාගල බස් එකත් ස්ටාර්ට් කරා. ඈත් සීට් පේලි දෙක මැද උඩ පොල්ල අල්ලගෙන හැන්ඩ් බෑග් එකත් කරට දාගෙන බුක් කරපු පස්සෙම සීට් එකේ මුල්ලටම ගියා. තව විනාඩි දහයක් පරක්කු වුනා නම් ඇගේ ෆැලැන් ඔක්කොම වතුරේ. එත් ඇගේ කරුමේ ඈ හිතපු තරම් අකාරුණික නෑයි ගොඩක් කාලෙකට පස්සේ තේරුනා. ඈ බුක් කරපු පස්සෙම සීට් එකේ අනිත් පැත්තේ පෙට්ටි වගයක් ගොඩ ගහලා. ඈමුල්ලම බුක් කරෙත් මීට වඩා හොද තැනක් නැති හින්දා. හැබැයි මේ ෆැලැන ගැහුවේ ඈ නොවෙ ඇගේ බොක්කේ යාලුවා ඕෂධී. ඈත් ඇගේ පියා වගේම නීතීඥවරියක්.

කොටුවෙන් බස් එකේ සීට් පිරෙන්න මිනිස්සු හිටියත් වැල්ලම්පිටියට එද්දී ඇගිල්ලක් ගහන්න ඉඩ මදි කට කපලා සෙනග. රෑ දහයත් පහුවෙලා හින්දා බස් එක පිටත්වෙලා ටිකකින්  වගේ නින්දකුත් ගියා. කාගෙදෝ අතක් කලවා වල ඇතිල්ලෙනවා වගේත් දැනුනත් ගනන් ගත්තේ නෑ. ස්කර්ට් එක උඩින් තියෙන අත ටිකක් රළු අතක්. කොට ස්කර්ට් එකත් කලවේ උඩටම ඇකිලිලත් එක්ක. පස්ස උස්සලා ස්කර්ට් එක හදන්න හිතුනෙත් නෑ. බස් එකේ ලයිටුත් ඕෆ් කරලා හින්ද පේන්නෙත් නෑ. මෙච්චර වෙලා ඉස්සරහ විදුරුවට ඔලුව ගහගෙන හිටපු ඈ පස්සට හේත්තු වුනේ මොකාද කියලා බලන්නත් එක්ක. හිකිලා තියෙන්නේ රැවුලවත් ඇවිත් නැති පොඩි කොල්ලෙක්. ඈ පස්සට වෙද්දී ඌ අත කලවය උඩින් ගත්තා බයටම. ෂික් අපරාදේ හිටියා විදියට හිටියනම් කියලත් හිතුනා. ඈට හිතුනෙම මැන්ටල් පොරක් කියලමයි. ඒ තරමට කොල්ලගේ අත ගොරෝසුයි. කම්මැලි කමේ යන එකේ හොද ෆන් එකක් ගන්න තිබ්බා . එත් ඉතින් එහෙම අල්ලන්න දෙන්න පුලුවන්ද. ඈ පස්සට හේත්තු වෙච්ච ගමන් අහිංසක හිනාවකුත් දැම්මා. පොඩ්ඩක් මලත් පැන්නා ඇයි අප්පා ඒ නින්ද දිගට ගියා නම් පැය දෙක තුනක නින්දක් නෙහ්. කඩුවෙලින් තවත් බස් එක ලෝඩ් වුනා. කට කපලා බස් එකේ සෙනග. පොල් පටවපු ලොරියක් වගේ.

"අක්කා කොහේ යන්නේ"

පොඩි එකා කතා කරපු හැටියෙන්ම තේරුනා ඌ ටවුන් වල එකෙක් නොවේ විත්තිය. 

"ගෙදර"

ඌ ආයෙත් අර මෝඩ අහිංසක හිනාව දැම්මා. පොඩ්ඩක් ගැම්මක් අරන් ටිකක් තදින් කියපු හින්දද කොහේද ඌ ටිකක් සයිලන්ස් වුනා. ඌගේ හිනාව දැක්කාම පවු කියලත් හිතුවා.

"කෙහේටද මල්ලී යන්නේ"

හඩ බාල කරලා ඇහුවේ මොනරාගලට වෙනකම් යන්න ඕන හින්දා. 

"දොඹගහවෙල අක්කන්ඩිලහ"

බස් එක ඇතුලේ කරුවලට පොඩි එකා හරියට නොපෙනුනත් කටහඩින් අවුරුදු දාසයක දාහතක කොල්ලෙක් වෙන්න ඇතියි ඈට හිතුනා.

"අක්කා කෙහේ යනවයි"

"මොනරාගල"

බස් එක හංවැල්ලට එද්දී හිටගෙන හිටපු මිනිස්සුන්ගෙන් ටික දෙනෙක් බැහැල ගිහිල්ල. කොන්දත් ඉස්සරහ ඉදන් ටිකට් කඩාගෙන එනවා.

"මෙහේ කොහේද ගියේ"

"අම්ම බලන්න ගියා"

"අම්ම ඉන්නේ කොළඹද"

"ස්පිරිතාලේ.. මොනරාගල ස්පිරිතාලෙන් කොළඹට මාරු කරා"

කොල්ල ගැන අනුකම්පාවක් දැනුනේ එතකොට. ඈ ඉන්නේ පිටුපස්සෙම සීට් එකේ මුල්ලෙ දොර පිටුපස්සේ හින්දා කරුවලට කොල්ලගේ මුහුණ පේන්නෙත් නෑ. කොල්ල එන්න ඇත්තේ වැඩිමහල් කෙනෙක් සමග වෙන්න ඇතියි ඈට හිතුනා. කොන්දා ඉස්සරහ ඉදන් ටිකට් කඩාගෙන පිටුපස්සට එද්දී ඒකා පස්ස උස්සලා පර්ස් එක ඇද්දා.

"කවුරු එක්කද ආවේ"

"තනියම"

"ගෙදර යන්නෙත් තනියමද"

"ඔව්"

ඈ කොල්ල දිහා ආයෙත් බැලුවා. කොන්දා ටිකට් කඩාගෙන යන හින්දද කොහේද බස් එකේ ලයිට් දාල තිබුනා. කොල්ලගේ මූන දැක්කාම ඇත්තටම පුදුමයි. බොකුටු කොන්ඩේත් එක්ක කෙල්ලෙක්ගේ වගේ ලස්සන මුහුනක්. පින්පල් එකක් වත් නෑ. වාත්තු කරා වගේ සුදුම සුදු මුහුණක්. පීදීගෙන එන චූටි රැවුල නොතිබුනානම් ඇත්තටම කෙල්ලෙක් වගේ.

"ස්පිරිතාලේ ඉදන් ආවෙත් තනියමද"

"ඔව් දැන් මට පුරුදුයි වෙනදාට එන්නේ සෙනසුරාදා අද පෝය හින්ද සිකුරාදා ආවා ස්කෝලේ නිවාඩුයි නෙහ්"

කොන්දා ලගටම ඇවිල්ලා. ඈ බුක් කරපු කොලේ පෙන්නුවා.

"මොනරාගල"’

කොල්ල දාහේ කොලයක් දික් කරද්දී ඒකගේ අතින් ඇල්ලුවා.

"ඉන්න මන් දෙන්නම්"

ඒකගේ අත්ල කරගැට වලින්ම ගොරෝසු වෙලා.  

"මේකෙන් ගන්න"

"ඕනෑ නෑ අක්කා මයි ලග සල්ලි තීනවා"

කොන්දත් ඇගේ පන්දාහට මාරුත් දීල පස්සේ දොරත් ලොක් කරලා ඉස්සරහට ගියා. ඒක නම් ලොකු දෙයක්.නැත්නම් බස් එකට නගින උන් රැදෙන්නෙම පස්සෙමයි. කොල්ලගේ අල්ල ගත්ත අත අතාරින්න හිතුනෙම නෑ. 

"ඇයි මෙච්චර අත ගොරෝසු"

ඈ සිනිදුවට කොල්ලගේ අල්ල පිරිමැද්දා. 

"හේනේ වැඩ කොරොත් විතරයි අපිට සල්ලි එන්නේ"

  කොල්ලා ගිරවා වගේ ඔක්කොම කියාගෙන ගියා. කොල්ලගේ නම සුරාජ්. තාත්තා අවුරුදු කිහියකට කලින් මැරිලා. අම්මගේ බඩ රිදිල්ලක් අරන් මොනරාගල ස්පිරිතාලෙට ඇතුල් කරලා. මොනරාගලින් කොළඹ මහ ස්පිරිතාලෙට යවලා. බඩේ ගෙඩියක්ලු. කොල්ල මේ විස්තරේ කියලා ඉවරවෙද්දී බස් එක කොස්ගම කිට්ටුවටම ඇවිත්. කොල්ල හිතාගෙන ඉන්නේ ඈ ගාමන්ට් කෙල්ලෙක් කියල. ඔහුට එහෙම හිතන්නම ඉඩදීලා ඈ නිහඩ වුනා. 

"අක්කා මට ඔතන දෙනවයි"

කට්ට කරුවලේ මෙලෝ දෙයක් පේන්නේ නැතිඑකේ මුල්ලේ සීට් එක ඉල්ලන්නේ ඇයිදැයි ඇයට පොඩි ගැටලුවක් වුනා.

"ඇයි ඒ.. මෙතන නම් දෙන්න බෑ"

"ඊයේ රෑ බස් එකේ ආවේ හිටගෙනමයි පොඩ්ඩක් වත් නිදාගන්න බැරිවුනා"

"මෙතන දෙන්න බෑ ඔයා ඕන්නම් මගේ උකුල උඩ ඔලුව තියාගන්න"

ඈ එහෙම කිව්වේ කුප්පකමකට නොවේ. ඇත්තටම කොල්ලගැන දුක හිතිලා. ඈ උකුල උඩ තිබ්බ හෑන්ඩ් බෑග් එක සිට් එකේ මුල්ලෙන් තිබ්බා. කොල්ල ආයෙත් අර අහිංසක හිනාව දාලා ඇගේ උකුලෙන් ඔලුව තියාගත්තා. පිටුපස්සේ දිග සීට් එකේ මුල්ලෙම පෙට්ටිවගයක් ගොඩ ගහලා තිබ්බ හින්දා කොල්ල කකුල් දෙකත් සීට් එක උඩට අරන් ඇල අතට හාන්සි උනා කොල්ල ඔලුව තියා ගත්තේ ටිකක් අමුතු විදිහට. හරියට ඇගේ කොල්ල උකුල උඩ බුදියගන්නවා වගෙ. ඇදගෙන හිටියේ ටී සර්ට් එකක්. ඈ කොල්ලගේ කිහිල්ලට යටින් ටී සර්ට් එක උඩින් අත තියාගෙන බස් එකේ මුල්ලට හේත්තුවුනා. කොල්ල ටිකක් කෙට්ටු වුනාට ඇග හැදීගෙන එන වයස. බස් එකත් වේගේ වැඩිකර කර හඩදීගෙන යන්න ගත්ත. ඒකේ හෝන් එකනම් එපාම කරපු හෝන් එකක්. පාර දෙපැත්තේ ගෙවල් වල උන් කොහොම බුදියනවද දන්නේ නෑ මුන් මෙහෙම පලාතටම ඇහෙන්න හෝන් ගහන්න ගත්තාම. වංගු ගද්දී බස් එක ඇඹරිලත් යනවා. පාර නිකන් මුන් හදපු පාරවල් වගේ. කොල්ල දෙතුන් පාරක් විසිවෙන්නත් ගියා ගන්න වංගු වලට. බැරිම තැන ඌ නැගිට්ටා.

"ඇයි නින්ද යන්නේ නැද්ද"

"නෑ නෙහ්..ඒ.."

බස් එක වංගු ගන්න වේගෙට මොන නින්දක්ද පවු කොල්ලා.

"අනිත් පැත්ත හැරිලා නිදාගන්න"

කොල්ල ආයෙත් සැරයක් අර අහිංසක හිනාව දැම්මා. 

"මන් හින්දා අක්කටත් කරදරයි"

"ඒකට කමක් නෑ"

කොල්ල අනිත් පැත්ත හැරිලා ඇගේ බඩ පැත්තට මුහුණ තියාගත්තා. බස් එක වංගු ගන්න පාරට කොල්ල ඇගේ බද වටා අතදාල ඈට තවත් තුරුල් වුනා. ඈත් සීට් එකේ මුල්ලට ඔලුව තියාගෙන හිටියත් කොල්ලගේ මුහුණ බඩේ වදිද්දි පොඩි කිතියක්ද දැනුනා.ඈ කොල්ලගේ බොකුටු කොන්ඩෙ සිනිදුවට අතගාගෙන ඇස් වහගත්තා. පොඩි පොඩි නගර ගම් පහුකරගෙන බස් රථයත් වේගෙන් ඉස්සරහට යනවා. කොල්ලා බ්ලවුස් එක යටින් ඈව බදලා අල්ලාගෙන හිටියත් ඈ ගනන් ගත්තේ නෑ. ඈ පොඩ්ඩක් නැවිලත් බැලුවා ඒකා නිදිද නැද්ද කියලා. ඇත්තටම නින්ද ගිහින්. ඈත් පිටුපසට ආයෙත් හේත්තුව දාගෙන ඇස් තදකරගත්තා. 

බස් රථය වේගයෙන් ඉස්සරහට යද්දී ඈට නින්දක් එන්නෙම නෑ. පරන සිද්දි ඔක්කොම සිහිපත් වෙන්න ගත්තා. උකුලේ නිදාගෙන ඉන්න සුරාජ් හුස්ම ඉහළ පහල දාන අයුරු ඇගේ අල්ලට දැනෙනවා. එක විදියට ඉන්නත් බෑ. වේගයෙන් වංගු ගද්දී එහේට මෙහේට විසිවෙනවා. ජනෙල් අතරින් ගහපු ඇලුමිනියම් යකඩ පටිය එක අතකින් අල්ලාගෙන අනිත් අතින් සුරාජ්ගේ කොන්ඩේ අතගගා කල්පනාවට වැටුනා. 

ඈ අංජලී කෞමිනී සකලසුරිය. සිරිසේන සකලසූරිය සහ මාලතී සකලසූරියගේ එකම දරුවා. විසි හත් හැවිරිදි තරුණියක්. ගෙවල් තියෙන්නේ මිරිහානේ. නුගේගොඩ ප්‍රසිද්ධ බාලිකාවකින් ඉගෙන ගෙන කැම්පස් ගියා. සිරිසේන සකලසූරිය මිය යද්දී අංජලී කැම්පස් එකේ ෆයිනල් ඉයර් එකේ ඉගෙන ගන්නවා.

"ජනජය" 

හෝටලය මුලු කොළඹම හොල්ලගෙන හිටපු හෝටලයක් සුපිරිම තත්වයේ තිබ්බ හෝටලයට මොකක්ද වුනේ කියලා දන්නේ සිරිසේන සකලසූරිය විතරමයි. අවසානයේ ඔහු මිය ගියේ ඈවයි මාලතීවයි පාරට වැටෙන්න ඔන්න මෙන්න තියෙද්දී. ඔහුගේ තුන්මාසේ දානේ අන්තිමට දෙන්න වුනේ පන්සලට. විරාජමානව හිටපු සකලසූරියල ඒ මාස තුන ඇතුල වැටෙන්න පුළුවන් අන්තිම පහලටම වැටුනා. වෙන උන් ඩිග්‍රිය අරන් එළියට ගියේ මුලු ලෝකෙම දිනුවා වගේ වුනත් අංජලි කෞමිනී සකලසූරිය ගෙදරට එද්දී තිබුනේ ඔන්න ඔහොම තත්වයක්. කොයි මොහොතේ බැංකුවෙන් ඇවිත් එළියට ඇදලා දමයිද කියන බියෙන් සැකෙන් හැම වෙලාවෙම හිත හිතා හිටපු කාලයක්. ඔය කාලේදි සිරිසේන සකලසූරියගේ අතවැසියා වගේ හිටපු ලියන මහත්තයා කතරගම සිරිල් මුදලාලිව ගෙදරට එක්කගෙන ආවා. සිරිල් මුදලාලි අවුරුදු පනහක් විතර මැදිවියේ හිටපු තඩි බඩක් තිබ්බ මිනිහෙක්. එක් කම්මුලක දිගට තිබ්බ කැපුම් පහර ඔහුගේ මුහුනට බිය දනවන ස්වරූපයක් එක් කරා. කොන්ඩේ පස්සට පීරුවත් ඔලුගෙඩිය මැද තිබ්බ තට්ටේ වැහෙන්න කෙස් ගස් ටිකත් මදි. බෙල්ලක් නෑ වගේ. ලියන මහත්තයා එක්ක ආවත් උන්දෑ කිහිප වතාවක් අංජලී දිහා රබර් ඇහැ දානවා මාට්ටු වුනත් වෙනදා වගේ ඈ රවලවත් බැලුවේ නෑ. වෙන දෙයක් හින්ද නොවේ ඇයයි මාලතීයි ඒ තරමට අසරණ වෙලා හිටියේ. මේ දවස්වල තමයි ගුරු පත්වීම් ගැසට් කරලා තිබුනේ. සිරිසේන සකලසූරිය ඔලුව උඩ තියන් හිටපු ලොකු ලොකු යාළුවන්ට කිව්වා ගුරු පත්වීම ගන්න උදව් කරන්න කියලා. එකෙක් ඇහැ ඇරලා බැලුවේ නෑ.ඇගේ බොක්කේ යාළුව ඕෂධීගේ තාත්තත් රට සවාරියක් ගිහිල්ලා. හැබැයි ඒ වෙලාවෙත් ලියන මහත්තයා මග ඇරියේ නෑ. සිරිල් මුදලාලි ලවාම කොහොම හරි ලිස්ට් එකට නම දම්මව ගත්තා 

සිරිල් මුදලාලිට හෝටලය බද්දට දුන්නත් ණය වාරිකය ගෙවනවා හැර වෙන දෙයක් කරන්න බැරිවුනා. බැංකු ණය රී සෙඩුල් කරන්න බැංකුව එකග වුනේ ගත්ත ලෝන් එකෙන් 50% ගෙවනවා නම් විතරයි. ඉන්න ගෙය විකුණනවා හැර වෙන විකල්පයකුත් නැතිවුනා. නීතිමය බදාවක් තිබ්බ හින්ද හෝටලේ විකුණන්නත් බෑ. ලෝන් එකට ඇපේට තියලා තිබ්බෙත් මිරිහානේ ගෙදර පිටුපස්සේ ඉඩම. ගෙදර ඉඩමයි වත්තයි තිබුනේ ඔප්පු දෙකකට. බැංකුවට තියල තිබ්බ ඉඩම අරන් තිබ්බේ ගෙයි හැදුවටත් පස්සේ. අනික හෝටලය අංජලීගේ නමට ලියලා තිබුනේ ඇගේ සීයා. ඒක ඈ දැන ගත්තෙත් සිරිසේන මුදලාලි එක්ක ණය ගන්න බැංකුවට ගියාට පස්සේ. සීයා ඇගේ නමට හෝටලේ ලිව්වේ මොන හේතුවකටද කියන්න මාලතීවත් දන්නේ නෑ. ඈට මතකයි ණය ගන්න ඔන්න මෙන්න තියෙද්දී සිරිසේන සකලසූරිය එක්ක බැංකුවට ගිහිල්ලා මොනවදෝ පේපර්ස් වගයකට අත්සන් කරගෙන ගියා. පියාගෙන් ඒ ගැන ඇහුවත් ලෝන් එක ගැනවත් හෝටලේ අයිතිය ගැනවත් මුකුත් කිව්වේ නෑ. ගෙදර ආවට පස්සේ දැන ගත්තා. පදිංචි නිවස විකුනන්න හිතුවත් මෙච්චර ඉක්මනට කවුද ගන්න ඉන්නේ. පත්තරේට දැම්මත් වැඩක් වුනේ නෑ. ඉල්ලන්නෙම අඩු ගානට. එතනදිත් ඉදිපත් වුනේ ලියන මහත්තයා. ගේ ගන්න ඉදිරිපත් වුනෙත් වෙන කවුරුත් නොවේ. සිරිල් මුදලාලිමයි. කියපු ගානට වඩා ගොඩක් අඩුවෙන් දෙන්න වුනෙත් බැංකුවෙන් නිතර නිතර කරපු බලැපෑම් නිසාමයි. අනික සිරිල් මුදලාලි ගුරු පත්වීම් දෙන ලිස්ට් එකට නම දාගන්නත් කරපු උදව් නිසා ඔහුගේ ගානට නොදී ඉන්නත් බැරි වුනා.

බැරිම තැන මිරිහානේ ගෙදර සිරිල් මුදලාලිටම විකුණිලා ගියා. ගත්ත මුදලින් සිරිසේන සකලසූරිය ගත්තා ලෝන් එකෙන් භාගයක් ගෙවලා හෝකන්දර නිවසක පදිංචියට ගියා. හෝටලය බදු දීපු කුලියෙන් ඉතිරි බැංකු ණයයි ගෙවල් කුලී ගෙව්වට පස්සේ ඉතිරි මුදල කන්න බොන්නවත් ප්‍රමාණවත් වුනේ නෑ. ඔය කාලෙදී මාලතීත් ලෙඩ වෙන්න ගත්තා. ප්‍රශ්න දවසින් දවස වැඩිවුනා මිසක් අඩු වුනේම නෑ.

අංජලී ඉස්සෙල්ලාම කොල්ලෙක් එක්ක යාළුවුනේ ඕලෙවල් ක්ලාස් එකේදී. එක එච්චර කාලයක් තිබුනේ නෑ. ඇඩ්වාන්ස් ලෙවල් වලදී ඒක අත් හැරලා අකලංක එක්ක සෙට් වුනා. අංජලී සිරාවටම කරන්න හිතාගෙන හිටියත් ඕෂධීයි ඈයි සෙට් වෙලා කැම්පස් සිලෙක්ට් වෙච්ච එකට දීපු පාටි එකෙන් පස්සේ වෙච්ච සීන් එකට කොල්ලො අරහං වුනා. ඒ වෙද්දී ආඩම්බරකමයි උදච්චකමයි උපරිමයෙන් තිබ්බ කාලේ. ඇගේ උදච්ච්කමයි ආඩම්බර කමයි බැස්සේ කැම්පස් එකේ රැග් සීසන් එකේදී. රැග් සීසන් එක ඉවර වුනා විතරයි තිබ්බ ආඩම්බර කමයි උද්දච්ච කමයි ඩබල් උනා. රැග් සීසන් එක ඉවර වෙද්දී ඈව හැමදාම මඩව මඩව රැග් කරපු එකාගේ ජන්මාන්තර හතුරත් එක්ක එෆෙයාර් එකක් පටන් ගත්තේ අරූගෙන් පලිගන්නමයි. ඒක තිබුනෙත් මාස දෙකයි නැත්නම් තුනයි. ඈට පොඩි හරි අරියාදුවක් කැතවැඩක් කරොත් රිටන් එක දෙතුන් ගුණයකින් දෙන පුරුද්ද ස්කෝලේ යන කාලේ ඉදන් තිබ්බ දෙයක්. කැම්පස් එකේදී අද ඉන්න එකා එක්ක නොවේ හෙට ඉන්නේ. හැබැයි පෙම්වතුනුත් නොවේ. දෙතුන් වතාවක් පුක නටවලා ගද්දී කොල්ලො පස්සෙන් එද්දී උන්ව අල්ලේ නටවන්න ගත්තා. ඇගේ පර්ස්ට් ඉයර් එකේදි තමයි ඕෂධීගේ කීමට මිස් ශ්‍රිලංකා තරඟෙට ඉදිරිපත් වුනේ. සෙකන්ඩ් රනර් අෆ් වෙද්දී ඈ තවත් ආඩම්බර වුනා. ඇත්තටම කවුරුත් හිතුවේ පර්ස්ට් වෙන්නේ ඇය කියා. ඔගර්නයිස් කරපු උන්ටයි ජජ් බෝඩ් එකේ හිටපු උන්ටයි හුත්ත බදුදෙන්න ඈ කැමැති වුනේ නෑ. ඈ පස්සෙන් ආපු එවුන් හති වැටිලා නැවතුනා. උන් සමහර වෙලාවට ඈව මතක් කර කර අනන්තවාරයක් අතේ ගහන්න ඇති. අකලංක නිසා සිරා ලව් ඈට තිත්ත වහකඳුරු වුනා. සමහර උන් විභාගෙත් ඇනගත්තා. එත් ඈ නියම කාලෙට ඩිග්‍රයත් අරන් කැම්පස් එකෙන් එළියට ආව. උන් වගේ බෝඩ් එල්ලන් පාරවල් වල කුණු වතුර නාන්න ගියේ නෑ නියමිත කාලෙට ඩිග්‍රය අරන් පිටවුනා. ටොයොටා කොරොල්ලා එකෙන් කැම්පස් එකට එන අංජලී ඒ වෙනතෙක් බස් එකේ තෙරපිලා ගිහිල්ලා තිබුනෙම නෑ. මෙහෙම විරාජමානව කොල්ලො පඩේකටන් ගනන් නොගෙන හිටපු ඈට කැම්පස් එකෙන් ඩිග්‍රය අරන් ගෙදරට ආවේ කට කපලා සෙනග පිරිච්ච බස් එකේ නාකි පොරවල්ගේ ජැක් වැදි වැදී. මේවා මතක් වෙද්දී ඈට පට්ට දුකයි. 

එදා සිකුරාදා දවසක්. එතකොට ඈ සහ මාලතී හිටියේ හෝකන්දර කුලියට ගත්ත ගෙදරක. ගෙදර හාල් ඇටයක්වත් තිබුනේ නෑ. වෙනදා කඩේ යන්නේ මාලතී වුනාට එක දිගට ලෙඩ වෙච්ච නිසාම යන්න වුනේ අංජලීට. අතටම තිබ්බේ රුපියල් තුන්සීයයි. මොනව කරන්නද ඕක උස්සගෙන පාර දිගේ පයින් එන්නත් බෑ. ඈ කැම්පස් අරන් ගිය බැග් එක අරන් ගියේ වෙන කරන්න දෙයක් නැතිකමට. පාර දිගේ ආවෙත් මෙහෙම අමාරුවේ දාල මියගිය පියාටත් හිතින් බැන බැන. ගෙවල් ලගට එද්දී දැක්ක යතුරු පැදිය ඈ හදුන ගත්තා. වෙන කවුද ලියන මහත්තයා මිසක්. ඈ නිවසට ගිය ගමන් ඔහු කතාව නැවැත්තුවා. ඈ ලියන මහත්තයාට හිනාවක් දාල කුස්සියටම ගියා. 

"එහෙනම් මාලතී නෝන මම යන්නම් බේබිත් එක්කම කතා කරලා තීරණයක් දෙන්න. ඇත්තටම මට දුකයි මාලතී නෝනල මෙහෙම ඉන්න එක. බේබිගෙත් කසාද බදින කාලේත් හරි නෙහ් ඉස්සරහ ගැනත් හිතලා තීරණයක් ගන්න. මුදලාලි මහත්තයා හදපු ගෙදරට යන්නත් පුළුවන් වෙනවා කවද හරි මේවා අයිති වෙන්නෙත් අංජලී බේබිගේ දරුවන්ට නෙහ්"

කුස්සියේ හිටපු අංජලීට මේ කතාව ඇහුනා. විශේෂයෙන් අන්තිමට කියපු කතාව ඇහිච්ච ඇගේ ඇස් වලින් කදුළු පැන්නා. 

"කරුමේ...හුත්තේ කරුමේ..යකෝ මෙහෙමත් කරුමයක්"

ඇගේ හිත කෝපයෙන් පිපිරුනා. ඒත් අනිත් පැත්තෙන් කන්න බොන්න විදියක් නෑ. අලුතින් ඇදුමක් ගත්ත කාලයක් මතක නෑ. ගොඩ යන්න පුළුවන් එකම විදිය ලෙස පෙනුනෙත් ලියන මහත්තයගේ යෝජනාව විතරමයි.

"මොනවද ඔය කරන්නේ වතුර බිල ගෙව්වෙත් නැ මාස දෙකකින් හෙට අනිද්දා ලයිටුත් කපල යාවී"

ටැප් එක ඇරල බව දැක්කේ එතකොට. තියෙන ප්‍රශ්න එක පිට එක ගොඩගැහෙනවා මිසක් එකක්වත් විසදෙන පාටක් තිබුනෙම නෑ.

"ලියන මහත්තයාගේ ප්‍රොපෝසල් එකට මන් කැමති අම්මේ"

ඈ එහෙම කියාගෙනම මාලතී දිහාවත් නොබලා කාමරයට දුවගෙන ගිහින් ඇදට පැන්නා. ප්‍රශ්න වලට තියෙන විසදුම් වලට අඩනවා හැර වෙන විකල්පයක් තිබුනෙම නෑ.

වේගයෙන් ගිය බස් එක ගමන අඩාල කරල නැවත්තුවා. කොන්ද පිටුපස්සට ඇවිත් පස්සෙ දොරත් ඇරියා. බස් එක තේ බොන්න නවත්වලා. ඒත් තවම සුරාජ් නිදී. 

"මල්ලී.. නැගිටිනවා.. හලෝ"

ඈට යන්තම් මුත්‍රා බරකුත් දැනුනු හින්දා සුරාජ්ව නැගිට්ටවන්න වුනා. ඒකත් නැගිටලා ඇස් දෙක ඇරලා බැලුවා.

" අම්මෝ කුරුවිටටත් ඇවිත්"

සුරාජ් කිහිප වතාවක්ම මොනරාගල කොළඹ ආව ගිය බව ඒ කතාවෙනුත් පැහැදිලි වුනා. අංජලී ඔහුවත් ඇදගෙන ටොයිලට් පේලිය දිහාවට ගියේ හොද යාළුවෙක් වගේ. ටොයිලට් නම් ගන්න දෙයක් නෑ. හුජ්ජ ගද එළියටත් එනවා. අංජලී වැඩේ කරලා එනකම් ඔහු ගියා පිරිමි ටොයිලට් පැත්තට.

 " අක්කා තේ එකක් ගේන්නද"

"මගේ ලග බිස්කට් ඇති මේ බෝතලේට තේ එකක් දාගෙන එන්න"

බෑග් එකෙන් සුරාජ්ට උණුවතුර බෝතලේ අරන් දුන්නා. සුරාජ් බස් එකෙන් බැහැලා ගියේ පුරුදු කාරයෙක් වගේ. 

විනාඩි විස්සකට විතර පස්සේ බස් එක ආයෙත් පිටත් වුනා. 

"අනේ අක්කා මට ඔතන දෙනවකෝ"

"බෑ.. ඔයයි හොදට නිදාගත්තා මට තමයි නින්ද ගියේ නැත්තේ"

"ඉතින් ඔයයි මගේ උකුල උඩින් ඔලුව තියාගෙන නිදාගන්න"

"බෑ.. මට නිදිමත නෑ.. ඇයි මෙතනම ඉල්ලන්නේ"

"නිකන් එළිය දිහා බලාගෙන ගියාම දුක නැතිවෙනවා"

" දුක.. ඔය වයසට මොන දුකක්ද"

"ඒ වුනාට මට දුකයි අප්පොච්චා වගේම අම්මත් අපිව දාල ගියොත් පොඩි අක්කයි මායි තනිවෙනවා පොඩි අක්කා"

කියන්න ගිය එකත් හිරකර ගත්තා. සුරාජ්ගේ කතාවට අංජලීට ගොඩක් දුක හිතුනා. 

"ඔයා පැටියෝ එන්න මගේ උකුලට"

සුරාජ් කෙට්ටු වගේම අංජලීට වඩා චුට්ටක් මිටියි. හැබැයි කොල්ල උස් මහත් වෙන කාලේ. ඈ සුරාජ්ව ඇදලා ඇගේ උකුලින් වාඩිකර ගෙන ඔහුගේ උරහිසට නිකට තියාගත්තා.

"එහෙම අම්මා නැතිවෙන්නේ නෑ ඔයා බයවෙන්න එපා"

සුරාජ් ඇගේ බෙල්ලට ඔලුව තියාගෙන මුහුණ ඇගේ මුහුනේ ගාවද්දී අමුතුම ෆීලින් එකක් දැනුනා. ඔහුගේ මුහුනයි ඇගේ මුහුනයි ගෑවෙද්දී මුලින් කිතියක් දැනුනත් එය උණුසුමක් දැනෙන්න ලොකු වෙලාවක් ගියේ නෑ. අංජලී ඔහුගේ බඳ වටා අත් යවලා ඔහුව තවත් ඇගට තද කරගත්තේ අමුතුම ෆීලින් එකක් දැනින නිසා. එක වරම බෙල්ලට දැනිච්ච හීතලට ඈ ගැස්සිලා ගියා.

සුරාජ් දෙතොල් තියලා බෙල්ලට තද කරන් ඉන්නවා.

"ඔය මොකද කරන්නේ"

"ඔයා හරි හොදයි අක්කේ පොඩි අක්ක වගේ"

"ඒක හින්නද මගේ බෙල්ල ඉම්බේ"

"ඔව් ඇත්තමයි කියන්නේ ඉබින්න නොවෙ ලෙවකන්න හිතෙනවා"

සුරාජ් එහෙම කිව්වේ ආදරෙන් මිසක් වල්හිතකින් නොවේයි. 

"ඇත්තට වෙන මොනවත් එපාද"

"ඒ කිව්වේ"

"මූන ලෙවකන්න අරන් කොහෙන් නතර වෙයිද දන්නේ නෑ නෙහ් ඉස්සෙල්ලා මගේ කකුල් අතගෑව වගේ"

සුරාජ් ඒකට නම් ලැජ්ජා හිතුනා. ඔහු ගොත ගගහා දෙන්න උත්තර හෙව්වා.

"නෑහ්.. අනේ.. එහෙම කරේ නෑ කකුල උඩින් අත තිබ්බා විතරයි"

"අනේ පලයන් කොල්ලෝ යන්න බොරු නොකියා.. අත ඇල්ලුවේ නැත්නම් කොහේ නැවතෙයිද දන්නෙහ් නෑ"

සුරාජ් තවත් අසරණ වුනා.  

"අනේ.. සමාවෙන්න අක්කා.. "

"කමක් නැ.. එකෙන් අපි යාලු වුනා නෙහ් බහින්න කලින් ගෙදර ඇඩ්‍රස් එක දෙන්න නිවාඩු දවසක ඔයාලහ එන්න බලන්නම්"

අංජලී එහෙම කියලම සුරාජ්ගේ මුහුන ඉම්බා. ඇත්තටම කෙල්ලෙක් වගේ. ඈට මතක් වුනේ නිෂාධිවයි ඕෂධීවයි. සුරාජ්ගේ සුදු මුහුන ඉබින්න ඈට හිතුනේ මූන දැක්ක වෙලේමයි. සුරාජ්ට ඒක නම් කොළ එළියක් දැල්ලුවා වගේ. හිනාවෙලාම ඔහුත් ඇගේ මුහුන ඉම්බා. ආයෙත් සැරයක් ඈත් මුහුන ඉම්බා තරගෙට වගේ. එකපාරටම සුරාජ් අංජලීගේ බෙල්ල වගේ අතදාගෙන ඉබගෙන ඉබගෙන ගියා. දෙන්නගේ දැගලිල්ලට ඇගේ කොන්ඩෙත් අවුල් වෙලා එළියට පැන්න හිනා හඩ බස් රථයේ හඩට යටපත් වෙලා ගියා. ඇගේ අත සුරාජ්ගේ කලිසම උඩට ගියේ දැගලිල්ල නිසාමයි. අතට දැනුන දෙයින් ඈ ගැස්සිලා ගියා. කොල්ලගේ ගොනා කාණුවට වැටිලා. කොල්ල පොඩි වුනාට වැදිච්ච එක නම් පොඩි නෑයි අතට දැනුනා. ඒක හොදට පිම්බිලා දරදඩු වෙලා. 

"මේකා ජොකෙක් වත් ඇදලා නැද්ද"

ඈට පොඩි සැකයක් වගේම ආශාවකුත් ආවා. කරුවල හින්ද පේන්නෙත් නෑ. ඈ අවුල් වෙච්ච කොන්ඩේ අතින් හදල සුරාජ්ගේ මුහුනට උම්ම එකක් දෙන්න හැරෙද්දි ඔහුත් මුහුන ඈ දිහාවට හැරෙව්වා. ඇගේ තොල් වලට තෙරපුනේ ඔහුගේ මුහුන නොවේ කෙල්ලෙක් වගේ රෝස පාට තොල්. ලැබිච්ච පිනා ශොට් එකෙන් ඔහු නිකන් හිටියෙත් නෑ. ඇගේ යටිතොල සුරාජ්ගේ දෙතොල් අතර හිරකර ගත්තා. ඈ එක්වර මුහුණ ඉවත් කරගන්න හැදුවත් ඊට කලින් ඔහු ඉස්සර වෙලා අංජලිගේ බෙල්ල වටා දෑත් යවලා අල්ලගත්තේ හෙල්ලෙන්නවත් බැරිවෙන්න. ඇගේ යටිතොල සෙමින් උරාගෙන යද්දී ඈ ඉබේටම අකර්මණ්‍ය වුනා. අංජලීට ඒ සැප දැනුනේ ගොඩක් කාලෙකට පස්සේ. ඕෂධීගේයි ඇගෙයි කැම්පස් සිලෙක්ට් වෙච්ච පාටිඑක දවසේ අකලංක දුන්නු සැප මැවි මැවී පෙනුනා. සුරාජ් ඇගේ දිව උරන ගමන් බ්ලවුස් එක උඩින් තනේකුත් මිරිකනවා. ඈ ඔහුගේ පපුව අල්ලගෙන හිටපු අත පහලට දාල කලිසම උඩින් පොල්ල ඇල්ලුවා.

"අම්මට හුඩු ඒකේ සයිස් එක අකලංකගේ පොල්ල පරාදයි හුත්තෝ"

අඟල් හයකට හතකට වඩා දිගයි වගේම මහත වගේ අතට දැනුනා. 

"දැන් ඉතින් මොන හුත්තක්ද"

කොල්ලගේ ශිපර් එක පහලට දාල පොල්ල අල්ල ගත්ත. ඇගේ අතෙන් එකයි. කොල්ල ඇගේ තොල් උර උරා දිව ඇදල උරගෙන ගියේ පලපුරුදු කාරයෙක් වගේ. අංජලීත් දිව හොදට එළියට දාන ගමන් අතේ ගහන්න ගත්තා. සුරාජ් නවත්වපු ගමන් අංජලී ඔහුගේ දිවයි තොල් දෙකයි උරා උරා අතේ ගහන වේගේ තවත් වැඩිකරා. කොල්ලට යන්න ඔන්න මෙන්න තියෙද්දී බස් එකේ වේගේ ටිකෙන් ටික අඩුවෙලා යනවා. බස් එක රත්නපුරේටත් ඇවිත්. අංජලී තොල් ඔහුගෙන් අයින් කරගත්තේ අතින් පපුවට දෙතුන් වරක් ගැහුවට පස්සේ. ඒක පට්ට තොල් පට ලැවිල්ලක්. අකලංක පරාදයි හුත්තෝ..

"ඒ..යි.. මෝඩයෝ.. මිනිස්සු දකීවී"

ඈ හති ඇර ඇර කොල්ලගේ ඇඟිලි වලට ගැලවෙච්ච බ්ලවුස් එකේ බොත්තම් දාගෙන ගියා. ඌ බ්‍රා එක අස්සෙන් අතදාල තනේ මිරිකන්න ලෑස්ති වුනා විතරයි. කොන්දා එළියට බැහැලා කෑගහනවා.

"පැල්මඩුල්ල... උඩවලව.. වැල්ලවාය... මොනරාගල"

උගේ කටේ සද්දෙට බස් එකේ නිදාගෙන හිටපු එවුනුත් නැගිට්ටා. සුරාජ් ඇගේ උකුලින් අයින් වෙලා සීට් එකෙන් වාඩිවුනා. අංජලී ජනේල් වීදුරුව පොඩ්ඩක් ඇරියා.

"අම්මෝ .. තමුසෙ නම් මාරයි.. ඇත්ත කියනෝ තමුසෙට කෙල්ලෙක් ඉන්නවා නෙහ්"

"නැහ්.. "

"ඥැ.. නොවේ තමුසෙට ඉන්නවා..කෙල්ලන්ගේ තොල් උරලා හොදට පුරුද්දක් තියෙනවා"

"අනේ නෑ අක්කේ ඇත්තමයි.. මට කෙල්ලෙක් නෑ"

"අනේ මේ.. බොරු කියන්න එපා.. මටවත් එච්චර පුරුද්දක් නෑ"

"සත්තයි.. නැ..මට කෙල්ලෙක් නෑ.."

"යනෝ යන්න බොරු නොකිය ඇත්ත කියන කම් මගේ ලගට එන්න එපා මට බොරු කාරයෝ පේන්නම බෑ"

අංජලී දැතින් ඔහුව එහාට තල්ලු කරා. ඈට දුන්නේ සුපිරිම තොලක්. කැම්පස් එකේ කොල්ලො දෙතුන් දෙනෙකුටත් තොල දීල තිබුනත් සුරාජ්ගේ තොල් පාරට ගහන්න තොලක් ඈට මෙතෙක් හමුවෙලා තිබුනේ නෑ.

"ඇත්ත..මයි.."

"අනේ මේ පැත්තකට වෙලා ඉන්නවද"

අංජලී බොරු තරහක් මවාගෙන ටිකක් සැරෙන් කිව්වා. සුරාජ්ට තේරුනා බොරු කියලා නම් ඈ ලගට කිට්ටුවෙන්නවත් බැරිබව. 

"හරි මන් ඇත්ත කියන්නම් මම කෙල්ලෙක් එක්ක යාලු වෙලා නෑ ඒත් තොල් උරලා තියෙනව"

අංජලී ඔහුව ගනන් ගන්නෙවත් නැතිව ජනෙල් කවුළුවෙන් එපිටහ බලාගෙන හිටියා. 

"ඇත්..ත.."

අංජලී ඔහුව ගනන් ගත්තේම නෑ. ලගට එන එන හැම වෙලාවෙම එහාට තල්ලු කරා. 

"මන් ඇත්ත කිව්ව කියලා ඔයා අදුනවැයි නෑ නෙහ්"

සුරාජ් කපටි වුනත් අංජලීගේ කනෙන් රිංගන්න බැරිවුනා. අනික ඇත්ත කිව්වත් හානියක් ඔහු දැක්කේ නෑ. අංජලීත් වෙනදා බස් එකේදි සෙට් වෙන අනිත් කෙල්ලනුත් අතර වෙනසක් දැක්කෙම නෑ. 

"හරි මන් ඇත්ත කිව්වොත් මොනවයි මට දෙන්නේ"

අංජලීට ඕන තැනට සුරාජ් වැටිච්ච බව තේරුනා ඈ සුරාජ්ගේ ශිපර් එක උඩින් පොල්ලත් එක්කම අල්ලල ලගට ඇදලා ගත්ත.

"තමුසෙට දෙනවා...හොද කනේ පාරක්"

හිනාවෙලා හිමින් කියලා පොල්ල මිරිකුවා. ඇගේ උකුලට ඇදල අරගත්තත් පොල්ල අත හැරියේ නෑ. ශිපර් එක පහලට දාල ඇකිලිලා ගිය පොල්ල එලියට ඇදලා ගත්තා.

සුරාජ් ඇගේ බෙල්ල වටේ අතදාල බස් රථයේ වීදුරුව පැත්තට පිට තියාගත්තේ පලපුරුදු පෙම්වතෙක් වගේ. 

"ඉතින් කියන්නකෝ මට මොනවද දෙන්නේ කියලා"

"මන් කිව්වේ හොද කනේ පාරක් දෙනවා කියලා දැන් ඕනද"

අංජලී සුරාජ්ගේ කම්මුලට සෙමින් තට්ටුවක් දාල නහය මිරිකුවා. 

"ඉතින් කියනවා තමුසේ කවුරු එක්කද මේවා කරේ"

මේ වෙනකොටත් සුරාජ්ගේ කපටිකම් අංජලී හොදින් තේරුම් ගෙන හිටියා. ඔහු බස් රථයේ බදට පිට තියාගත්තේ හොද පලපුරදු ප්‍රේමවන්තයෙක් වගේ. 

"ඉස්සෙල්ලා කියනවා කෝ දෙන්නේ මොනවද කියලා"

"දෙන දේවල් කියන්න කලින් හිටියේ කවුරු එක්කද කියනවා"

"බෑහ්.. දෙන්නේ මොනවද කියලා කිව්වොත් කියනවා"

ආයෙත් දෙන්නගේ වාදේ පටන්ගත්තා.

" එහෙනම් මොනවද ඕනේ කියනවාකෝ"

අංජලීට දැන ගන්නම ඕන වුනා සුරාජ්ට කෙල්ලෙක් ඉන්නවද නැද්ද වග. ඔහු ඇංජලීගේ තන් දෙක අල්ලල මිරිකුවවත් මුකුත් කිව්වේ නෑ. ඔහුගේ අත තන් දෙකත් පහුකරලා බඩදිගේ පහලට ගියා. ඔහුගේ ගොරෝසු අතේ දැනුනු පහසට ඈ ඇළුම් කරා. අංජලීටත් ඒක ගානක් වුනේ නෑ.                                                                            

සිරිල් මුදලාලි මහ අද්භූත මිනිහෙක්. දවාලක දකින්න පුලුවන් මිනිහෙක් නොවේ. රාත්‍රි හතෙන් පස්සේ එළියට බහින මිනිහෙක්. දෙහිවලට කොහොම ආවද කොහෙන් පාත් වුනාදැයි කාටත් ප්‍රශ්නයක් වුනා. ලියන මහත්තයා නම් කිව්වේ කතරගම කියලා. කොහොම වුනත් සිරිල් මුදලාලි කවුද කින්ද මන්ද ඔක්කොම ලියන මහත්තයා දැන ගෙන හිටියා. රෑට වුනත් ජනජය හෝටලය කරගෙන ගියේ ලියන මහත්තයා. හෝටලය කුලියට ගත්තත් සිරිල් මුදලාලි කවුදැයි කඩේ වැඩ කරන සේවකයොවත් දැන ගෙන හිටියේ නෑ. මොකද සිරිල් මුදලාලි කඩේ පැත්ත පලාතකවත් ආපු මිනිහෙක් නොවේ. ජනජය හෝටලයේ එදා ඉදන් වැඩ කරපු සේවකයන් දහ දොලොස් දෙනෙක් හිටියා. හෝටලය පිටිපස්සේ බේකරියකුත් තිබුනා. බේකරියයි හෝටලයයි එක පාරටම වැටෙන්න ගත්තේ මොන හේතුවක් නිසාදැයි සේවකයන්වත් දැනගෙන හිටියේ නෑ. බිස්නස් එක කඩාගෙන වැටුනයි කිව්වට ඔවුන් පිලිගත්තෙත් නෑ. හෝටලය රෑ නමයට වැහුවට පස්සේ ලියන්නා දෙහිවල බාර් එකෙන් ගල් අරක්කු බෝතලකුත් අරන් යතුරු පැදියට නැගල වැල්ලවත්ත පැත්තට ගියා. කොළඹ පාරේ කාගීල්ස් එක ලග යතුරු පැදිය නවත්තල ඊට මීටර් දෙතුන් සීයක් එහායින් තිබුනු තට්ටු තුනේ ගොඩනැගිල්ල ලගට ගිය ලියන මහත්තයා එතන හිටිය වයසක හිඟන්නට ශත පනහක් දීල තරප්පු පෙල නැගලා දෙවැනි තට්ටුවේ ඇතුලට වෙන්න තිබ්බ දොරට තට්ටුව දැම්මා. ඒක නිකන් අමුතුම සිග්නල් එකක් වගේ. දොර ඇරියේ පොඩි කෙල්ලෙක්.  

"වාඩුවෙලා ඉන්න මුදලාලිට පණිවිඩයක් දෙන්නම්"

කෙල්ල කියාගෙනම ඇතුලට ගියා. ලියන්නත් වෙනදා වාඩිවෙන වැල් පුටුවෙම වාඩි වුනා. සිරිල් මුදලාලි බැනියම පිටින්ම ඇවිත් ලියන මහත්තයා අසල තිබ්බ හාන්සි පුටුවෙම ඈදිගත්තා දවසේ ගනුදෙනු ගැන කතාකරන්න පටන් ගත්ත.

"මොකද කෙල්ල කැමති වුනාද"

ඔහු ඇහුවේ හීන් හඩින් අවටත් හොදට බලලා.

"ආයෙත් මොනවද මුදලාලි මම කියපු වැඩක් වැරදිලා තියේද"

"හෙමින් කතාකරනවා"

ආයෙත් වටපිට බැලුවා.

"හැබැයි කෙල්ල හරි අමාරුකාරී"

"වැඩි වියදම් ඕන නෑ මෙන්න මේක මහ අම්මන්ඩිට දෙනවා මගුල ගෙදරම ලෑස්ති කරන්න හෝටේල් වලට මොකටද සල්ලි දෙන්නේ. හෝටලේ උයන එකාටම වැඩේ පංගාත්තු කරනවා"

සිරිල් මුදලාලි ලක්ෂයක මුදල් මිටියක් දික්කරා.

"ඕක මොනව කරන්නද මේ වෙලාවේ ටිකක් ලෝබ නැතුව වියදම් කරන්න ඕන. කෙල්ලගෙයි මහ අම්මන්ඩිගෙයි හිත බිදුනොත් මෙතෙක් කරපු ඔක්කොම වතුරේ. ඔය කෙල්ල මහ අමාරුකාරි ඉක්මනට ඔය පත්වීම හදලදීල කොළඹින් පිට කරන්න ඕන අඩුම ගානේ ලක්ෂ පහක්වත් වියදම් කරන්න වේවී"

"ලක්ෂ පහක්"

නළලත් රැළි කරලා ආයෙත් කාමරයට ගිහින් ආවේ ලොකු ඉටි බෑග් එකකුත් අරන්.

"කෙල්ලයි මහ අම්මන්ඩියි ලොකුවට මගුලක් ගන්න කැමති නෑ රෙජිස්ට්‍රාර් ගෙන්නලා ලගම කිහිප දෙනෙකුටම විතරයි මගුල් කියන්නේ ඒත් රත්තරන් බඩුයි ඇදුම් වලටයි අරව මේවටනෙහ් වියදම් වෙන්නේ"

"හ්ම්...කෙල්ලගේ ගුරු පත්වීමට මොකද වෙන්නේ"

"ඒක හරි.. කදුරුවෙල පැත්තේ ස්කෝලෙයක් හම්බවේවි"

"ඒක හොදයි ස්කෝලවල් වහන කාලෙට කෙල්ල කොළඹ ආවම හොදටම ඇති මම බයෙන් හිටියේ කතරගම මොනරාගල වැල්ලවාය පැත්තේ අහුවුනොත් එහෙම මන් ගැන හොයන්න ගනීවී ඔහේ මක්කටෙයි කිව්වේ මම කතරගම කියල මුලින්ම ඔහේ ගම කෑව නෙහ්"

"හරි.. හරි.. ඒ වෙලාවේ එහෙම නොකිය බෑ"

සිරිල් මුදලාලිගේ මුහුනේ තිබුනේ තරහක්.

"හෝටලේ නඩු තීන්දුව ගැන ඔහේ හෙව්වද"

"ලබන මාසේ තීන්දුව දේවි"

"එහෙනම් හෙට අනිද්දාම දවසක් දාගන්නවා මගුලට පස්සේ කෙල්ල වෙනස් වෙන්න පුළුවන් ඔහේට හරියටම ෂුවර් නෙහ් කදුරුවෙල කියලා"

"ආයෙත් අහන්න දෙයක්ද මේ ලියන මහත්තයට පවරපු වැඩක් වැරදිලා නෑ"

ඔන්න ඔහොම තමයි අංජලීගෙයි සිරිල් මුදලාලගෙයි විවාහය වුනේ. විවාහයට ලොකු සෙනගක් හිටියේ නෑ. ඇත්තටම ඒක විවාහයකට වඩා එන්ගේජ්මන්ට් එකක් කිව්වත් එකයි. ඒත් අංජලී මගුල් සාරියක් ඇදලා හිටියා. ඒක අන්දවන කෙනා රෙන්ට් එකට අරගෙන ආපු සාරියක්. අංජලීගේ පැත්තෙන් හිටියේ ලඟම ඥාතීන් කිප දෙනෙකුයි ඇගේ බොක්කේ යාළුවා ඕෂධියි එයාගේ තාත්ත විජේසිරියි අම්ම මාග්‍රටුයි නංගි ඕෂධීයී. සිරිල් මුදලාලි දැක්ක ගමන් එයාලට පට්ට දුකක් ඇතිවුනා. සිරිල් මුදලාලිගේ පැත්තෙන් සහභාගී වුනේ ලියන මහත්තයයි ඔහුගේ පවුලයි විතරයි. නෝන්ඩිම සීන් එක වුනේ අත්සන් කරද්දී. ලියන මහත්තයා ඉන්ක් පෑඩ් එකක් හොයද්දී අංජලීට එච්චර ගානක් වුනේ නෑ. හදීසියේ හෝටලයේ වැඩක් වෙන්න ඇතියි හිතිච්ච හින්දා සිරිසේන මුදලාලිගේ පරන ගබඩා කාමරයේ කබඩ් එකේ තිබ්බ පෑඩ් එකයි තින්ත බෝතලෙයි ගෙනල්ලා දුන්නා. ඒත් ඒක අත්සන් කරද්දී රෙජිස්ට්‍රාර්ගේ මේසේ උඩ තියෙද්දීත් එච්චර ගානක් වුනේ නෑ. විජේසිරි අන්කලුයි ඕෂධියි කැරි හිනාවක් දැම්මේ ඇයිදැයි තේරෙන්න වැඩිවෙලාවක් ගියේ නෑ. රෙජිස්ට්‍රාර්ගේ අර ලොකු පොත සිරිල් මුදලාලිගේ පැත්තට හරවද්දී තමයි අංජලීට පොලව පලන් යන්න හිතුනේ. සිරිල් මුදලාලි ගැහුවේ කන අත්සන හුත්තෝ. අංජලී ගොඩක් අසරණ වුනා. විජේසිරි අංකල්ගෙයි ඕෂධීගෙයි මුන නොබලම අත්සන ගහලා දැම්මා මුදලාලිගේ පැත්තෙන් මගුලට අත්සන් කරෙත් ලියන මහත්තයා. අංජලී වෙනුවෙන් අත්සන් කරේ ඕෂධීගේ තාත්තා ඇඩ්වර්කේට් විජේසිරි සූරියබණ්ඩාර. එයා අධිනීතිඥයෙක්. සිරිල් මුදලාලි ඇදලා හිටියෙත් සුදු සරමයි කෝට් එකක් කමීසය උඩින් දාගෙන හිටියා. වෙඩින් පොටෝ තියා කිසිම පොටෝ එකක් නෑ. ඕෂධීයි නිෂාධියි නම් පොටෝ කිහිපයක් ගත්තා එයාලගේ ෆෝන් වල කැමරාවෙන්. ඒකට සිරිල් මුදලාලිගේ හිත ඒ තරම් හරි නෑ වගේ. දෙන්න එක්ක වැඩිය දුර හෝටලයකට ගියේ නෑ ගල්කිස්ස පැත්තේ හෝටලයකට ගියේ. හෝටලයේ කාමරයට ගියා විතරයි ඈට මහ අමුත්තක් දැනුනා. ජිවිතේ පලවෙනි වතාවට පිරිමියෙක් එක්ක කාමරයක තනි වුනාමයි. සිරිල් මුදලාලි කෝට් එක ගලවල පැත්තක තිබ්බ පුටු ඇන්දට උඩින් විසිකරේ ගෙදර වගේ.

"අම්මෝ ග්‍රිරීස්මේ"

ඔහු කමීසයත් ගලවල කෝට් එක තිබ්බ පුටු ඇන්දටම උඩින් විසිකරා. ඇදි පුටුවේ ඇලැවුනාට පස්සෙයි සිරිල් මුදලාලිගේ බඩ හරියටම අංජලී දැක්කේ. කොහු මිටවල් දෙකක් උඩ තිබ්බ කලගෙඩි දෙකක් විතර ලොකු බඩක්. ඇදගෙන හිටියේ වෙස්ට් එකේ ඉස්සරහ පැත්තේ දාර හිල් දෙකක්.ඇදගෙන හිටියෙත් හිල් හිල් තියෙන වෙස්ට් එකක්. අංජලී සිරිල් මුදලාලි කවුද කොහොම කෙනෙක්දැයි වෙස්ට් එකෙන්ම මැනගත්තා. ඔහු කොන්ද කෙලින් කරලා වෙස්ට් එකත් ගලවල පුටු ඇන්දටම විසිකරා. බඩේ දිගට තිබ්බ කැපුම් පාරවල් දෙක දැක්කේ එතකොට. ඇත්තටම එයින් ඈ බියට පත්වුනා. පුටුවෙන් නැගිටලා බෑග් එකෙන් ඇදලා ගත්තේ ගල් අරක්කු බෝතලයක්. තමන් දිහා පුදුමයෙන් බලාගෙන ඉන්න අංජලී දැක්කේ එතකොට.

"නෝනේ මොකද බයවෙලා වගේ ඇදුම් මාරු කරන් නාගෙන එන්න නෝනේ"

සිරිල් මුදලාලි අංජලීට කතාකරේ ගරුසරු ඇතිව. ඈ මුකුත් නොකියාම සාරිය ගලවල හොරෙන් සිරිල් මුදලාලි දිහා බැලුවා. බෝතලේ අරන් ඔහු බැල්කනිය පැත්තට ගියේ පොඩි විදුරුවකුයි කඩදාසි පාර්සලයකුයි අරගෙන. පෙනුමට නම් කඩල පාර්සලයක් වගේ. ඈ ඇදුම් මාරුකරන දිහා ඔහු හොරෙන් හෝ බලාගෙන ඉදීවි යයි අංජලී හිතුවා. සිරිල් මුදලාලි හැරිලාවත් බැලුවේ නැහැ. ඈත් හුස්මක් පිටකරලා රෑට අදින ඇදුම් දෙකත් අරන් නාන කාමරයට ගියා. දිග සායයි සාරි ජැකට් එකයි ගලවලා ඇදුම් එල්ලන බාර් එකෙන් දාල කණ්නාඩියෙන් එබිලා බැලුවා. 

"මේකද හුත්තෝ මගේ හනිමුන් එක"

ඈ කණ්නාඩියේ දිස්වෙන තමන්ගේ රූපෙන්ම ඇහුවා. එතකොටත් ඈ ඇදගෙන හිටියේ බ්‍රා එකයි පෑන්ටියයි විතරයි. අත් පිටුපසට දාල බ්‍රා එකේ හක් එකත් පන්නල පෑන්ටියත් එක්කම යකඩ බාර් එකට දැම්මේ ගොඩක් දුකෙන්. ඈට තිබුනේ ඉස්සරහට නෙරලා පැමිනි වටකුරු ලස්සන තන් දෙකක්. කොල්ලො පිස්සු වැටුනේ ඇගේ පුකටයි තන් දෙකටයි ගල් දෙකටයි. ඒත් එක්කම රෝස පාට චූටි තොල් දෙක ඈ තවත් ලස්සන කරා. ඇගේ සිහියට එකවරම මතක් වුනේ අකලංක. කැම්පස් සිලෙක්ට් වෙච්ච පාටි එකට අකලංකටත් ඉන්වයිට් කරපන් කිව්වේ අංජලීමයි. ඇත්තටම අකලංක ලස්සන වගේම කඩවසම් කොල්ලෙක්. කලින් හිටපු බොයියට බුට් එක තිබ්බෙත් ඌගේ තිබ්බ හැන්සම් ලුක් එක නිසාමයි. ඌට එච්චර සල්ලි තිබ්බ කොල්ලෙක් නොවේ. අංජලීගේ කාර් එකෙන්මයි අකලංකවත් දාගෙන ඕෂධීලගේ ගෙදර ගියා. පහල ගාර්ඩ්න් එකේ පාටි එක ජයටම තිබුනා. එදා නිෂධිට කෙලින් ඉන්න බැරි වෙන්නම වැදිලා. නිෂාධි කියන්නේ ඕෂධීගේ නංගී. ඒකි ඕෂධීටත් වඩා සෝෂල් වගේ හොද මීටර් එකක්.

"අංජී නංගිව ශේප් එකේ කාමරයට එක්ක පලයන්"

අංජලී හිටියේ අකලංක හිටපු පුටුවෙම පුටු ඇන්දේ වාඩිවෙලා කෙල්ලෝ එක්ක විහිළු කර කර. 

"ඒයි.. එන්නකෝ.. මේකි තනියම කන්ට්‍රෝල් කරන්න මට බෑ"

එතකොටත් නිෂාධිගේ අතේ කට කපලා පිරිලා තිබ්බ වයින් වීදුරුවක් තිබුනා. 

"නංගී.. යමු.. කාමරේට"

"මට වැඩී නෑ.. හලෝ.."

"ඔය බිව්වා ඇති.."

අංජලී ඇගේ අතින් අල්ලලා වයින් වීදුරුව ගන්න හැදුවත් ඒකි කුප්ප කමටම වයින් වීදුරුවම අංජලීගේ ඇඟේ හැලුවා. තන් දෙක මැද කානුවේ ඉදන් පහලට වයින් ටික බේරිලා ගියා.

"මොන හුත්තක්ද ඕයි ඒ කරේ"

අංජලීට මල පැන්නත් කරන්න දෙයක් තිබුනේ නෑ. නිෂාධි හින්දා. වයින් ඇග ඇතුලේ ඇලෙනවා. ගෙදර අයට සුවද දැනුනොත් ආයිත් කිසි දේකට පිටට යන්නත් බැරිවෙනවා. 

"ගිහින් මගේ ඇදුමක් ඇදන් වරෙන්"

නිෂාධිවත් ඇදගෙන අකලංක එක්ක උඩුමහලේ ඕෂධීගේ කාමරයට ගියා. නිෂාධිගේ කාමරයට ඈව දාල අංජලී ඕෂධීගේ කාමරයට ආව.

"ෂික්.. මේ හුත්ති.. කරපු වැඩේ අනේ අකලංක පස්සේ ශිපර් එක පහලට දාන්නකෝ"

පාටි ප්‍රොක් එකට බ්‍රා කප් දෙකක් අල්ලලා තිබුනා හින්දා වෙනම බ්‍රා එකක් අංජලී ඇදල තිබුනෙත් නෑ ශිපර් එකත් බෙල්ල ලග ඉදන් පුක ලගටම දිගයි. ශිපර් එක පහලට ඇද්දා. රන්වන් පාට අංජලීගේ පිට දකිද්දී අකලංකට තවත් ඉවසන් ඉන්න බැරි වුනා. ප්‍රොක් එකේ පටි දෙකත් උරහිසින් පහලට වැටිලා. ඔහු ඇගේ කිහිලි දෙක අතරින් තන් දෙක අල්ලා මිරිකලා ඈව පපුවට හේත්තු කර ගත්ත. 

"මොනවද කරන්නේ කවුරු හරි ඒවි"

අංජලී දඟලන්න හැදුවත් අකලංකගේ ග්‍රහණයෙන් මිදෙන්න බැරිවුනා. ඔහු තන් දෙක මිරික මිරික ඇගේ බෙල්ල ලෙවකාගෙන යද්දී ඈට ඉවසගෙන ඉන්න බැරි විදියට හැගීම් ඇවිස්සිලා. 

"අ..නේ...එ..ඒ ක.වු..රු. හ...රි...ඒ....වී"

"පොඩ්ඩක් ඉන්නකෝ ඔක්කොම පහල ඉන්නේ" 

 ඔහුගේ අත් වලින් ප්‍රොක් එක ඉන ගාවටම වැටෙද්දී ගවුම අස්සෙන් අතදාලා හුත්තත් මිරිකන්න ගත්තා ජීවිතේ පලමු වතාවට පිරිමි අතකින් හුත්තයි තන් දෙකයි එකවර මිරිකෙද්දි ඇංජලීගේ දෑස් පියවිලා ගියා. ඉන ලග රැදුනු ප්‍රොක් එක දෙපා පාමුලට රූටලා ගියා. මුලු ඇගටම තිබුනේ ඇගේ නිකර් එක විතරයි. වටකුරු තන් පුඩු නෙරලා තිබූ තන්දෙකයි බෝල පුකයි දැක්ක අකලංක තවත් පිස්සු වැටුනා ඈව ඔහුගේ පැත්තට හරවගත්ත. කිහිලි දෙකෙන් උස්සලා මේසේ උඩින් තියලා ඇගේ දෙපා මැද්දේ හිටගත්තා. ඔහුගේ පහසින් ඇගේ හැගීම් ඇවිස්සිලා. හුත්තෙන් බේරෙන ජූස් වලින් නිකර් එකත් තෙත් වෙලා. ඇගේ කම්මුල් දෙපැත්තෙන් අල්ලගත්ත අකලංක ඇගේ රෝස පාට චූටි තොල් උරාගෙන යද්දී ඈ ඔහුගේ බදවටේ දෑත් යවලා ඔහුට තවත් තෙරපුනා. හුතු ජූස් එලියට පැනපු නිකර් එක උඩින් මිරික මිරික ඇගේ තොල් මාරුකර කර උරද්දි දෑස් තවත් තද කරගෙන ඔහුගේ තොලුත් උරන්න පටන් ගත්තා. අකලංක කලිසමේ බෙල්ට් එක ලිහලා ඔහුගේ පොල්ල එලියට අරන් ඇගේ අත්ල මත තිව්වා. සෙමින් සෙමින් ඇගේ ඇගිලි වලින් මිරිකෙද්දී දරදඩු වෙමින් මහත් වෙමින් පොල්ලේ නහරත් එලියට පැන්නා. ඇගේ කන ඇතුලට දිව දදා කන්පෙති උරද්දී දැනුනු කිතියට 

"එ..පා.. එ..පා.. කි..ති.."

ඇය දගලන්න ගත්ත. ඔහු ඈව ඕෂධීගේ පොත් මේසය උඩ තිබ්බ පොත් බිත්තිය පැත්තට තල්ලු කරලා මේසේ උඩ ඈව හාන්සි කරා. හාන්සි වෙද්දී ඇගේ දෙපාත් පලල් වෙලා හුත්ත එලියට පනින්න වගේ පිම්බිලා තියෙනවා. ඔහු පොල්ල නිකර් එක උඩින් හුතුතොල් මැදින් තියලා තද කරගෙනම ඇගේ බඩ දිගේ නැවිලා කම්මුල් දෙක අත් දෙකෙන් තද කරගත්තා. ඉස්සරහට පස්සට කිහිප වතාවක් පැද්දුනු ඔහු ආයෙත් කන ඇතුලට දිව දාන්න ගත්දී දගලන්න ගත්තත් ඵලක් උනේ නෑ දිව කන ඇතුලේ කැලැතුවා. ඇගේ කෙදිරිලි තව තවත් වැඩිවෙලා කාමරය සිසාරා පැතිරුනා. තව තවත් ඇගේ හැගීම් එලියට පැනලා දෝරේ ගලද්දී හුත්තෙන් නිකර් එකත් තෙමාගෙන ජුසුත් එළියට පනිනවා. ඇගේ දැගලිල්ලේ තරමට මේසෙ අයිනේ තිබ්බ පොත් මිටියත් බිමටත් වැටිලා. උරලා උරලා කන් පෙති දිගේ කෙලත් බේරෙනවා. ඈට දෙන සැපට උල්වෙලා තිබ්බ තන පුඩු වටේ ඔහුගේ දිවෙන් එහෙට මෙහේට කරන්න ගත්තා. තන් පුඩු වටේ රුපියල් දෙකේ කාසියක් තරම් කලු රවුමේ ගැටිති ගැටිති එලියට නෙරලා. එක තනක් ඔහුගේ තොල් අතර හිරවෙද්දී ඇගිලි දෙකකින් අනිත් තන් පුඩු රෝල් වෙනවා මිරිකෙනවා. ඈට තවත් ඉවසන් ඉන්නම බෑ. කාටවත් ඇහෙයි කියලා බයේ අතින් කට තද කරලා වහගෙන අකලංක දෙන සැප විදින්න ගත්තත් ඇගේ කෙදිරිලි හිනීයට පිටවෙනවා.

"අහ්..අ..නේ.. ම්හ්..ඉ..න්. න...බෑ..ම්හ්...ආහ්.. ආහ්.. ආහ්.. ම්හ්.. ආහ්.. ම්හ්.. ආ ම්හ්... ආහ්.. අ..නේ.. අ.. ක... ල..ං....ක... අහ්.. ත ව.. උ..ර..න්..න.. ව..ස්.. තු...වේ.. ත.. ව.. ආහ්.. ආහ්..ම්හ්..ම්හ්.."

වටකුරු තන්දෙක දෑතින් එකට එකතු කරපු අකලංක හප හපා උරන්න ගත්දී ඇගේ කෙදිරිලි තවත් වැඩිවුනා. මෙහෙම සැපක් ඈ කවදාවත් විදලා නෑ. අකලංකගේ කෙළ තන් දෙක දිගේ බේරි බේරී පහලට වැක්කෙරෙනවා. ඈ දෝතින්ම ඔහුගේ ඔලුව තන් දෙකට තවත් තද කරා. ඔහු තන් දෙකෙන් දෙතොල් මුදවගෙන පහලට රූටල ගියත් දෑත් තන් වලින් අත හැරියේ නෑ. රබර් බෝලයක් ඇගිලි වලින් මිරිකනවා වගේ මිරික මිරික ඇගේ බඩ දිගේ පහලට ගියා. බුරියට දිව තියද්දී ආයෙමත් ඈ දගල දගල කෑගහන්න ගත්තා.

"අ.නේ...එ..එ..පා.. ම්හ්.. කි..තී" 

ඈ ඔලුව උස්සලා අත් දෙකෙන් තවත් පහලට කරා. ඔහුත් වැඩිය බුරිය කලතන්න ගියේ නෑ. නිකර් එකෙන් බාගයක්ම හුතු ජූස් වලින් පෙගිලා තියෙනවා දැක්කේ එතකොට. නිකර් එක මැදට තොල් දෙක තියද්දී ඈ ගැස්සිලා ගියා. ඇගේ දෙපා මේසෙ උඩට අරන් තවත් පලල් කරා. නිකර් එක තොල් වලින් එලියට ඇදල ඒකේ බේරී බේරී තිබ්බ හුතු ජූස් 

"සුරුස්..සුරුස්" 

ගාලා අකලංක උරන්න ගත්තේ ඇගේ දිහා බල බලා. ඇගේ දෑතින් ඔහුගේ හිස හුත්තට තද කරා. හුත්තේ මයිල් නිකර් එක දෙපැත්තෙනුත් එලියට පැනලා. නිකර් එක උඩින්ම දිවේ තුඩ ඉස්සරහට පස්සට කරා. ඇගේ හීනි කෙදිරිලි නැවතුනේම නෑ. ජංගිය දෙපැත්තේ කිහිලි ලෙවකදී දැනුනේ කිතියට වඩා මිහිරක්. ඇගේ දෙපා වලින් ඔහුගේ හිස තදකරන් දෑතින්ම හුත්තට තදකරා. නිකර් එක උඩින් කට තියලා 

"චූස්..චූස්..චූස්..චූස්"

උරාගෙන යද්දී නැගුනු හඩ කාමරය පුරා පැතිරිලා ගියා. අකලංක කෙලින් වෙලා පොල්ල අල්ලන් නිකර් එක මැදට තියලා අතින් තද කරලා ඉස්සරහට පස්සට කරද්දී ඇගේ කෙදිරිලි තවත් වැඩිවුනා. ඇගේ පස්ස උස්සලා පොත් මිටියක් තිබ්බ ඔහු ඇගේ දෙපාත් පලල් කරා. නිකර් එකේ එක පැත්තකින් ඇතුලට දාපු පොල්ල අනිත් පැත්තෙන් මතුවුනා. එක අතකින් පොල්ලත් හුත්තට තද කර කර ඉස්සරහට පස්සට වෙද්දී ඈ තවත් කෙදිරි ගානවා. අංජලී අමුතුම ලෝකෙක පාවුනා වගේ. පොල්ල ඉස්සරහට පස්සට යද්දි හුතුතොල් ඇඹරෙනවා.

"අ..හ්...අ.නේ...ඒ..මා..ර..සැ..ප..යි..ව..ස්..තු..වේ.. ම්හ්...අ..නේ... ආ..ද..රෙ..යි.. පැ..ටි..යෝ..ආහ්.. ම්හ්.. අහ්...ම්හ්..ආහ්...ම්හ්... ආහ"

ඇගේ කෙදිරිලි තවත් වැඩි උනා. පොල්ල එලියට ඇදල ගත්ත ඔහු දෑතින් නිකර් එක දෙපැත්තෙන් අල්ලද්දී ඈ පස්ස උස්සලා නිකර් එක පන්නන්න ලෙහෙසි කරා. එක කකුලක් පන්න ගත්ත ඔහු ඇගේ දෙපා පලල් කරලා ආයෙමත් හුත්තට කට තියලා උරන්න ගත්තා. හුතු තොලක් තොල් අතර තියාගත් ඔහු සුරුස් සුරුස් හිනියට උරද්දී ඈට ඉවසන්නම බෑ. කකුලේ වළලු කරටම නිකර් එක වැටිලා. දෑතින් ඈ ඔහුගේ හිස හුත්තට තදකරගෙනම හිටියත් නහයේ දාරෙන් හුතු පැල්ම දිගේ ඉස්සරහට පස්සට වෙද්දී අත් දෙකේ පුරුක් එකට බැදලා අකලංකගේ හිස හුත්තට තියලා තවත් තද කරා. ඇගේ කෙදිරිලි කාමරය සිසාරා පැතිරිලා යනවා. 

"අ..නේ...ඒ..ඒ..අ..ක.ල.ං..ක.. ඉ..න්..න...බෑ.. කො..ල්..ලෝ.. ඉ..ව..ස.. න්.. ඉ..න්..න... බැ.. ව..ස්..තු..වේ.. ආහ්..ම්හ්.. අ.නේ.. ආහ්...ම්හ්...ම්හ්.. ආහ්.. ම්හ්.. ආහ්...ම්හ්... ම්හ්..ආහ්....ම්හ්..ආහ්

 අ..නේ..බෑහෑ ... ආහ්..ම.. ම.. ආ..ද..රෙ..යි.. ම්හ්..ම්හ්...ආහ්...ම්හ් ව..ස්..තු..වේ..ආහ්.. ම්හ්.. ත..ව.. ත..ව...උ..ර..න්..න ම්හ්..ම්හ්..ආහ් දි..ව...ඇ..තු..ල..ට... ම්හ්..ම්හ්...ආහ්..ම්හ්...ආහ් අ.නේ ම..ට.මො..ක ක්..ද ...වෙ..නෝ.. ආහ්. ..ම්හ්..අහ්...අ..නේ..ම්හ්..ත..ව.උර..පන්.."

ඇගේ ලතෝනියත් එක්ක ඈ ගැස්සි ගැස්සී නිහඩ වුනා. ඇගේ ජීවිතේ පිරිමියෙකුගේ පහසින් පලමු වරට සුරතාන්තයක් ලැබුවා. අකලංකගේ මුහුණ පුරා හුතුජූස් ගෑවිලා ඔහු එහෙන්මම කෙලින් වුනා. අංජලී දෑස් ඇර ඔහු දිහා බලද්දී පොල්ල අතින් මිරික මිරික ඉන්න අකලංකගේ මුහුන දිහා බැලුවා. ඔහු ආශාවෙන් කුල්මත් වෙලා. ඒක අගල් හයක් විතර දිග පොල්ල දැක්කේ එතකොට. නහර පීදීලා ඔහු මේස උඩ කෙලින් වෙන්න ලෑස්ති වුනත් ඔහු වැලැක්කුවා.

පොල්ල හුතු තොල් අතර ගාවන්න ගත්තා.

"අනේ...එපා.. අකලංක.. මම තාම වර්ජින්.. ප්ලීස්.. එපා.."

ඈ හුත්ත දෑතින් වහගෙන දෙපා එකතු කරගත්තා. ඒත් ඔහු ඇගේ කීම අහන්න ලෑස්ති වුනේ නෑ

"හරි..ඕයි..තමුසෙගේ පෙට්ටිය කඩන්නේ නෑ"

ඇගේ දෑත් බලෙන් ඉවත් කරන්න හැදුවත් ඵලක් වුනේ නෑ. දෑතින්ම හුත්ත තදකරලා වහගත්තා. ඇගේ දෙපා පලල් කරන්න හැදුවත් වැඩක් වුනේ නෑ. 

"පලයන් එහාට කිව්වාම අහලා"

"හුත්තී තොට හුකල තමයි අද මන් අතාරින්නේ"

ඔහුගේ ස්වරය පවා වෙනස්වෙලා. මේ අකලංකද කියලා ඇයට හිතාගන්න බැරිවුනා. ඇගේ කේන්තියත් ඉවසීමත් සීමාව පැන්න. ඇගේ අතට අහුවුනේ කවකටු පෙට්ටියේ බෙදුම් කට්ට. ඈ මේසෙන් පැනපු ගමන් බෙදුම් කට්ටෙන් දීල ඇරියේ මුනට. ඔහු පස්සට පැන්නත් බෙදුම් කට්ට අතේ උඩ බාහුව පසාරු කරගෙන ගියා.

"මොකක්ද පකයා තෝ කිව්වේ හිඟන්නා.. මම සිරිසේන මුදලාලිගේ දුව යකො"

ඔහු අතත් අල්ලාගෙන පහත් වුනා. අංජලී දනිස නවලා වල්ලට ගහපු පහරට ඔහු මුනින් අතට වැටුනා.

"තෝ දෑන්වත් දැනගනින් මේ අංජලී කවුද කියලා"

බිම වැටුනු ඔහුගේ පුකට පයින් ගහගෙන ගහගෙන ගියේ කේන්තියෙන් පිපිරි පිපිරී. 

"ගහන්න එපා..සොරි.. මට ෆීලින් කොන්ට්‍රෝල් කරගන්න බැරිවුනා"

"මගෙන් මැරුම් නොකා පලයන්"

ඔහු නැගිටලා උරහිස අල්ලගෙන කාමරේ දොරත් ඇරන් පිටවෙලා ගියා.  

අංජලී දිග සුසුමක් ගෙන පහලට දැම්මේ ඇගේ ඒ අතීතය ආයෙත් වතාවක් ආවර්ජනය කරලා. 

ඈ නානකාමරේ දොර අරිද්දී කාමරයේ දොරත් ඇරලා. ඈ බැලුවේ බැල්කනිය දිහා. ලියන මහත්තයා ඇවිත්.

"මුදලාලි නඩු තීන්දුව මේ මාසේ විසි අට දෙනවලු මට පොඩි ආරංචියක් ආවා"

"එහෙනම් එච්චර දවසක් නෑ නෙහ්"

අංජලී නාන කාමරේ දොර යාන්තම් ඇරගෙන සිරිල් මුදලාලිගෙයි ලියන මහත්තයගෙයි කතාවට ඇහුම් කන් දුන්නා. 

"කවද්ද එතකොට කෙල්ලට පත්වීම තියෙන්නේ"

"ලබන මාසේ දෙවැනිදා"

"මොන ස්කෝලෙටද"

"කදුරුවෙල මහා විද්‍යාලයට"

"කෙල්ලට මේක ආරංචි වෙන්න තියන්න එපා ඔහේ ලෝයර් ගෙන් හොටේලේ ඔප්පුව ගන්නවා"

" හරි මුදලාලි මේ ලියන මහත්තයට පවරපු වැඩක් කවද්ද වැරදුනේ"

"කෙල්ලටයි අම්මටයි පස්සෙ හුකාගන්නෙයි කියනවා"

ඒ කතවට අංජලීගේ ඇස් උඩගියා. ඈ ආයෙත් නාන කාමරේ දොරවහල ශවර් එක ඇරලා 

"මොකක්ද යකෝ මේ වෙච්ච හුත්ත" 

කල්පනා කරන්න ගත්තා. තමන්ට එන්න ඕන පත්වීම ලියන මහත්තයා දන්නේ කොහොමද. පත්වීමේ ලියුමක්වත් ඇවිත් නැතිව තමන්වත් නොදැන. අනික හෝටලේ නඩු තීන්දුව මුන් දන්නේ කොහොමද. හෙටම ගල්කිස්සේ උසාවියට ගිහිල්ලා අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශයට යන්න ඈ තීරණය කරා.

"ඉදහන් පකයා තොපි දෙන්නගේ අම්මට හුකවන හැටි පෙන්නන්න" 

නානාකාමරේ දොරත් ඇරන් අංජලී එළියට ආවේ හිත යට පැසව පැසව තිබ්බ කෝපෙන්.

අංජලී නයිටියට උඩින් හවුස් කෝට් එකත් දාගෙන බැල්කනියට එද්දී එක බෝතලයක් ඉවර කරලා අනිත් බෝතලෙත් කඩලා. 

"ආහ්.. ලියන මහත්තයා කොයි වෙලාවෙද ආවේ"

සිරිල් මුදලාලි වාඩිවෙලා හිටපු පුටු ඇන්දෙන් හරහට ඈත් වාඩිවුනා.

"දැන් ටිකක් වෙලා බේබි"

සිරිල් මුදලාලිගේ ඇස් දෙකත් හොදට රතුවෙලා.

"මුදලාලි මහත්තයෝ අංජලී බේබිව හොදට බලාගන්න ඕන. අපේ සිරිසේන මුදලාලි ඇහැක් වගේ බලාගත්තේ"

"අනේ..අංජලී නෝනේ දැක්ක දවසේම මගේ හිත ගියා බන් අම්මප මන් හීනෙන් වත් හිතුවේ නෑ නෝනේ මට කැමති වෙයි කියලා"

දෙන්නට දෙන්න අංජලීව වර්ණනා කරද්දී ඈට ගොඩක් දේවල් තේරිලා තිබුනා. ලියන මහත්තයාගේ කතාවෙන් සිරිල් මුදලාලි එක්ක තිබුනේ සම්බන්දේ ගොඩක් පරනයි කියලත් හිතුනා. 

"ඔය දැන් ඇති බිව්වා අම්මෝ බෝතලයක් ඉවර කරලා අනිත් එකෙනුත් බොන්න පටන් අරන්"

"ඔන්න.. ඔන්න මුදලාලි දැන් උදන්ම නිති දාන්න යනවා"

"අනේ මන් නීති දාන්නේ නෑ ඒ වුනත් මුදලාලි මගේ මහත්තයනෙහ් දැන්"

ඈ සිරිල් මුදලාලිගේ බෙල්ල වටේ අතදාල ඇඟිලි තුඩු වලින් කොන්ඩේ පස්සට පීරුව. 

"හරි.. හරි..නෝනේ අද විතරයි නෙහ්.. අද මට හරි සතුටු දවසක්"

අංජලී සිරිල් මුදලාලි ලගටම වෙලා හිටියෙත් ගල් අරක්කු ගද බොහොම අමාරුවෙන් ඉවස ගෙන. 

"තොපි බීල නොවේ ඕන හුත්තක් කරගත්තාම මට මොකෝ"

හිතාගෙනම පුටුවෙන් නැගිට්ටා. 

"මම ඇදට යනවා නිදාගන්න ලියන මහත්තයා යද්දී මට එහෙනම් ඇහැරවන්න"

"නෝනේ ලියන මහත්තයා කෑම දෙකක් ගෙදරින්ම බැදගෙන ඇවිත්. බඩත් ගිනි ඇතිනේ කාලම නිදාගන්න"

අංජලී මුකුත් නොකීවත් ඔලුව වනලා ඇදට ගියා. සිරිල් මුදලාලිගේ තරම ඈ හොදින් අවබෝධ කරගත්තා. අරක්කු බෝතලේ ගෙනාවේ පිටින් බයිට් පැකට් එක ගෙනාවේ පිටින් දැන් කෑම එකත් පිටින් ගෙනල්ල මේකද හුත්තෝ මගේ හනිමුන් එක. දෙපා දිග ඇරලා කකුලක් උඩ කකුලක් තියාගෙන ඈ තනියම කල්පනා කරා. සිරිල් මුදලාලි ගෙදරට ඉස්සෙල්ලා ආපු දවසේ ඉදන් හැම දේම ආවර්ජනය කරා. ලියන මහත්තයා කෙරෙහි ඇගේ හිතේ සැකයක් හිතට රිංගන්න ගත්තේ එතකොට.

"හොටේල් එක වැට්ටුවේ මේ පකයද"

හැමදේම ඈ මෙනෙහි කරද්දී ලියන මහත්තයා කෙරෙහි ඇතිවුනේ ලොකු සැකයක්. ඈට එහෙන්මම නින්ද ගියත් කන ලග ඇහෙන ලී මෝලක් වැනි සද්දෙට ඇහැරුනා. කාමරේ ලයිට් එකත් ඔන් කරලා. ඇදෙන් පැනලා මුදලාලි දිහා බැලුවා. පැලෙන්න ඔන්න මෙන්න තියෙන බඩ ගෙඩිය උඩ ගහගෙන කාමරේ දෙවනත් වෙන්න ගොරවනවා. ලියන මහත්තයා පේන්න නොහිටපු හින්දා බැල්කනිය දිහාත් බැලුවා. 

"ඇති යන්තම් එක පකයෙක් ගිහිල්ලා"

ඒත් බීපු තැන එහෙන්මමයි. මේසෙ උඩ තිබ්බ කෑම පාර්සල් දෙකෙන් එකක් කාල කෙහෙල් කොලේ තාම මේස උඩ දිග ඇරලා. ඒක කාල තියෙන්නෙත් කපුටෝ කනවා වගේ. කරවල බැදුමයි පොල් සම්බලුයි වම්බොටු මෝජුවයි. කෑම දැක්ක ඇගේ මුව අගට නැගුනේ හිනාවක් එක්ක කලකිරීමක්. එත් කෙහෙල් කොලේ ඔතපු බත් එකක් හින්දා කන්න ආශාවකුත් තිබුනා. කෑම එකනම් රහට තිබුනා. මගුල් ගෙදරින් ඔතාගෙන ගිය පාර්සලේ තිබ්බ වම්බටු මෝජුවම තමයි. කිරමින් කරවලයි පොල් සම්බලෙත් රසට තිබ්බා. බඩගින්නට කටවල් හත අටක් කාල අයින් කරන්න හිතුවත් ඈ ඔක්කොම කැව. මේසෙත් අස්කරලා ඇද උඩ තිබ්බ රෙද්දත් අරන් කුෂන් පුටුවේ දිග ඇදුනත් ඈට නින්ද ගියේ නෑ. එහෙන් ඒකා ගොරවනවා මෙහෙන් ඔලුව පිරෙන්න ප්‍රෙහේලිකා වගේ ප්‍රශ්න ගොඩ ගැහිලා. ඈ කුෂන් පුටුවේ වකුටු වෙලා බොහෝ වෙලාවක් හිටියත් නින්ද අහලකවත් නෑ. කල්පනා වෙන්නෙම පත්වීමේ ලිපියයි හෝටලේ නඩු තීන්දුවයි මොනරාගල කතරගම පැත්තට ඇගේ පත්විමේ ලිපිය ලැබෙනවට සිරිල් මුදලාලිගේ ඇති අකැමැත්තමයි. 

"සික් මේ පකයා ගොරවන සද්දේ මූ එක්ක කොහොම නිදාගන්නද මන්ද"

විටින් විට සිරිල් මුදලාලි දිහාත් බල බල කල්පනාවට වැටුනා. කකුල් දෙපැත්තට දාගෙන බඩ ගෙඩියත් ඉස්සරහට දාගෙන නිදා සිටි සිරිල් මුදලාලි දිහාත් විටින් විට බැලුවා. ඔහුගේ සරමේ ගැටෙත් ලිහිලා.

"මෙච්චර මේ පකයට තුවාල වෙලා තියෙන්නේ කොහොමද හරියට කඩුවකින් කොටලා වගේ"

ඇංජලීට ඒකත් ලොකු ප්‍රශ්නයක් වුනා. සිරිල් මුදලාලි ඈට දැන්නම් තනිකර ප්‍රෙහේලිකාවක්. ඈ කුෂන් පුටුවෙන් නැගිටලා ඇද අද්දරින් වාඩි වුනා. ඇත්තටම වෙලාවකට බයත් හිතෙනවා. ඇයි හුත්තෝ එහෙන් මූනේ කැපුම් පාරක් බඩේ කැපුම් පාරවල් කීයක්ද අනිවාර්යයෙන්ම කඩුපාරවල්ම තමයි. ඈ සරමේ ගැටේ ලිහලා පැත්තකින් චුට්ටක් පහලට ඇද්ද 

"අම්මට .. හිකිලා තියෙන්නේ හුත්තෝ.. "

දැක්ක දෙයින් ඇස් දෙක පොල්ගෙඩි දෙකක් තරම් ලොකු වුනා. කලවේ මාලු කපනවා වගේ කපලා. ඈ සරම මැදින් තවත් පහලට දැම්මා. ඒක දැක්කට පස්සේ කටත් උල්වෙලා ගියා. කම්මුලට අත තියාගෙන ආයෙත් ඈ කල්පනා කරා. ඒක කටත් ඇරගෙන ගොරවනවා. ඉන්නේ මල මිනියක් වගේ. ඉන්න විදියට ඇගේ හිතත් ගැස්සිලා ගියා. ඇට දෙක නම් ලොකුවට තිබුනට පොල්ල ඈට ලොකු ප්‍රෙහේලිකාවක්. පොල්ලට වඩා ඇට දෙක ලොකුයි. ඇට දෙකේ ඉදන් අගලක් විතර එහායින් පොල්ල කපලා දාල. ඇකිලිලා තිබුනත් පොල්ල රුපියලේ කාසියක් තරම් මහතයි. සිරිල් මුදලාලි දිහා මොහොතක් බලාගෙන හිටිය ඈ ඇගිලි තුඩු වලින් සෙමින් පිරිමැද්දා. තව චුට්ටක් මහත් වුනත් කෙලින් වුනේ නෑ. ඈ සරම තව ටිකක් පහලට දැම්මා. ආයෙත් සිරිල් මුදලාලි දිහා බලලා ඇදට වැලමිට ගහගෙන දිව පොලු කෑල්ල වටේ ගෙනියන ගමන් ඇට දෙක සිනිඳුවට අතගෑව. එතකොට නම් තව චුට්ටක් කෙලින් වුනා. ඇගිල්ලෙන් පොල්ල බඩට තෙරපලා ඇටදෙක වටේ දිවෙන් ලෙවකද්දී පොල්ල රුපියල් දෙකේ කාසියක් තරම් මහත් වුනත් ඇගලකට වඩා දික් වුනේම නෑ. ඈ කට ඇතුලට දාගෙන උරලත් බැලුවා. උපරිමේ අඟල් එකාමාරයි. හැබැයි පොල්ල යකඩ කෑල්ලක් වගේ. ඉන් එහාට පොල්ල දික් වුනෙත් නෑ මහත් වුනෙත් නෑ. ඈ දිග සුසුමක් හෙලලා වැලමිටට බර දීල නැගිට්ටා ගොඩක් කලකිරීමෙන්. මොන දේ නැතිවුනත් සිරිල් මුදලාලි මොනවගේ මිනිහෙක් වුනත් අඩු ගානේ පොල්ලවත් දිගට මහතට ඇතියි ඈට හිතුනා. පෙට්ටිය කඩාගන්නවත් පොල්ල දිග නෑ. එදා අකලංකට කියලා පෙට්ටිය කඩා ගත්තා නම් ඉවරයි කියලත් හිතුනා. දැන් ඉතින් මොකාගේ පිහිටක්ද. 

"ෂික්"

සිරිල් මුදලාලිගේ සරම උඩට උස්සලා බෙඩ් සීට් එකත් පොරවගෙන ආයෙත් කුෂන් පුටුවට ගියා. දැක්ක දෙයින් කම්පා වුනත් ඈට ආයෙත් මතක් වුනේ අකලංකව. 

"දැන් නම් ඒ පකය මතක් වෙයි හැම වෙලාවෙම ඇත්තටම ඌ මොනවා කරනවද දන්නේ නෑ"

කුෂන් පුටුව උඩට කකුල් උස්සන් නයිටිය අස්සෙන් අතදාල හුත්ත පිරිමැද්දා. මෑ ඇටේ ඇගිලි දෙකෙන් පොඩි වෙද්දී ඇගේ හැගීම්ද පිබිදිලා ඉස්මතු වෙන්න ගත්තා. ඈ ඉදිරිපිට අකලංක පොල්ලත් වන වන ඉන්නවයි හිතින් හිතාගත්තා. දෙපා කුෂන් පුටුවේ ඇදි දෙක උඩින් දාගෙන චුට්ටක් ඉස්සරහට රූටල ගියා. ඇගේ නයිටියයි හවුස් කෝට් එකයි කලවටත් පහලට වැටුනා. ඔහුගේ දිග පොල්ල අත මිටි කරලා අල්ලගෙන ඉන්නවයි හිතන ගමන් හුතු දාර දිගේ ඇඟිලි ගෙනිච්චා. 

"අනේ හිමීට රිදේවි වස්තුවේ"

ඈ හිතින් මිමිනුවා. මුමුන මුමුන මෑ ඇටේ හිමින් පිරිමැද්දා. 

"අනේ...හෙමීට අකලංක...ඔයාගේ එක ගොඩක් ලොකුයි.."

ඈ ඇගිල්ල හුත්ත ඇතුලට පුරුකක් විතර දාල හෙමින් කැලැතුව. ඌගෙ පොල්ලත් දිග නැත්නම් මැරෙනකම් වර්ජින් වෙලා ඉන්නවද නැත්නම් ඇගිල්ලෙන්ම පෙට්ටිය කඩාගෙන ෆින්ගර් ෆන් එකක් ගන්නවදැයි දෙකට දෙවාරමේ හිත හිතා හුත්ත අතගාන්න ගත්ත.

සුරාජ්ගේ අත ස්කර්ට් එක ඇතුලට යද්දිම අංජලී අල්ල ගත්තා. ඔහුත් අතහැරියේ නෑ. ඇගේ ස්කර්ට් එක උඩින් අල්ලන් හිටියා. 

"අත හරිනවා ස්කර්ට් එක තමුසේ හිතන්නේ මන් කවුරු කියලද"

ඈ පොඩ්ඩක් සැරෙන් මුනත් රවාගෙන කියද්දී සුරාජ් බයවෙලා ස්කර්ට් එක අස්සෙන් අත අරන් සීට් එකෙන් වාඩිවුනා. ඒකට නම් ඔහුත් පොඩ්ඩක් අප්සට් ගියා. කිව්වා සැර වැඩිද මන්ද. අසාවත් තිබුනත් මග තොටේ ඉන්න වේස බඩු ගානට වැටෙන්න ඈ කැමති වුනේ නෑ. මූ නම් මහ එක විදියක එකෙක්. බස් වල ගෑණුන්ට හේත්තුව දාගෙන ජැක් ගහ ගහ ගිහිල්ලා ගිහිල්ලම සුරාජ්ට ඇබ්බැහිවෙලාද කියලත් හිතුනා. ඒත් මෙච්චර දේවල් කරන්න සුපිරියටම ෆීලින් දෙන්න ගැහැණුන්ගේ හැගීම් අවුස්සන්න අත්දැකීම් නැති එකෙකුට බෑ. සුරාජ්ට මේ දේවල් වලට ඇබ්බැහි කරපු ගෑණි කවුදැයි ඈට දැනගන්නම ඕන වුනා. බස් එක පැල්මඩුල්ලටත් ඇවිත්. ඇගේ නෙත ගැටුනේ ඔරලෝසු කණුව දිහාවට. ඒකේ ඔක්කොම කටු තියෙන්නේ දොලහේ. කොන්ද කෑගහ ගහ මිනිස්සු ලෝඩ් කරනවා.

"චූටි.. මල්ලියෝ.."

ඈ ආදරෙන් සුරාජ්ගේ බෙල්ල වටේ අත දාල කොල්ලව ලගට ඇදල ගත්ත. බස් එකත් එකපාරටම ඉස්සරහට ඇද්ද.

"ඔයා හොද නැහැ ඔයා මට බැන්න"

"ඇයි මන් බැන්නේ නිකන්ද"

"ඉතින් ඔයානෙහ් කිව්වේ මොනවද ඕන කියලා"

"ඉතින් මොනවද ඕනේ කියලා ඇහුවට ස්කර්ට් එක අස්සේ අත දාන්න කිව්වද"

"මට ඕන දේ පෙන්නන්න නෙහ් හැදුවේ"

"ඉතින් ඕක කටින් කියන්න බැරිද"

සුරාජ් ඈ දිහා බලාගෙන හිටියේ ඇසිපිය නොගහ.

"ඔය කකුල් දෙක මැදින් තියෙන එක ඕන"

"මොකක්ද කකුල් දෙක මැදින් තියෙන්නේ"

"හුත්ත"

අංජලීට බකස්ගාල හිනාගියා. සුරාජ් කොහොම වුනත් කපටිකම වගේම ෆෝවඩ් කොල්ලෙක්. 

"එක ඔයාට දුන්නාම මම කසාද බදින කෙනාට මොනවද දෙන්නේ"

"ඉතින් ඔයා කසාද බැදල නෙහ්"

"කවුද කිව්වේ"

සුරාජ් ඇඟිල්ලෙන් මුද්ද පෙන්නුවා. 

"කසාද බැදපු නැති අයට මුදු දාන්න බැරිද"

සුරාජ් අංජලී දිහා බලාගෙන හිටිය ටික වෙලාවක්.

"මම හිතුවේ ඔයා කසාද බැදලා කියල නෙහ්"

"නෑ නෙහ් ඔයා මාව බදින්න කැමතිද"

සුරාජ් ඇස් ඇගෙන් ඉවතට ගත්තේම නැහැ.

"ඔයා බොරු කියන්නේ.."

"නෑ ඇත්ත තාම හොද කෙනෙක් හම්බවුනේ නැහැ"

"එහෙනම් ඔයා බදින්න කෙනෙක් ඇති"

"ඒත් නැහැ"

සුරාජ් ඒක විශ්වාස කරේම නැ.

"ඔයාට නම් ඉන්නව නෙහ් කසාද බදින කෙනෙක් එයා නෙහ් ඔයාට මේ හැමදේම උගන්වන්නේ"

"එයාව කසාද බදින්න විදියක් නෑ"

සුරාජ්ගේ කටින් ඉබේටම පැන්න. සුරාජ්ට වඩා අංජලී කපටියි. 

"ඇයි ඒ"

සුරාජ් මුකුත් නොකියාම ඇගේ උකුලින් ඔලුව තියාගත්තේ ගොඩක් දුකින්. සුරාජ් ලොකු ප්‍රශ්නයක හිරවෙලාදැයි අංජලීට ඉව වැටුනා. ඔහු ඇගේ උකුලින් ඔලුව ගහගත්තේ හිත කඩන් වැටිලා වගේ. අංජලි කොන්දෙන් නැවිලා සුරාජ්ගේ කම්මුල සෙමින් ඉම්බා.කොල්ලගේ ඇස් වල කදුළු.

"මොකක්ද ඔයට තියෙන ප්‍රශ්නේ"

"එයාට බබෙක් හම්බවෙන්න යනවා"

"කාටද"

"පොඩි අක්කට"

හුකනවා තියලා මූ වගේ දස කැරියෙක්. අංජලීට හිතාගන්න බැරිවුනා. කරකවලා අත් හැරියා වගේ. තමන්ගෙම අක්කද එතකොට මූට මේ හැම වලතු වැඩක්ම උගන්වලා තියෙන්නේ. 

"ඒකී මහ පට්ට වේසියෙක් නෙහ්"

කොල්ල හැමතිස්සෙම මුල්ල ඉල්ලුවේ ඒක තමයි. 

"ඔයා නම් මාර බඩුවක් නෙහ් තමන්ගෙම අක්කට තමුසේ හිකුවද"

"මගේ වරද. අම්ම එදා පොලේ ගිහිල්ල...." 

සුරාජ්ට ඔහුගේ දුක කියාගන්න කෙනෙක් නැතුව තනියම කල්පනා කර කර ගොඩක් වෙලා ඉදලා. කොල්ලා අඩ අඩා එදා වෙච්ච දේ කියන්න ගත්තා. 

සුරාජ්ගේ තාත්තා නැතිවුනාට පස්සේ ගෙදර ඔක්කොම බර පැටවුනේ විමලට. ලොකු මහත් වෙච්ච ළමයි තුන් දෙනෙක් නඩත්තු කරන එකත් ලේසි පහසු වැඩක් නොවේ නෙහ්. සුරාජ්ටත් වඩා ඔහුගේ පොඩි අක්කා වෙච්ච නිමාලිටත් වඩා ලොකු අක්කා ඉගෙන ගත්ත නිසා ප්‍රාදේශීය සභාවේ ලිපිකරු පත්වීමක් ලැබුනා. ඒවගේම ඈ රළුයි සැරයි. අකුරට නීතීයට තිතට වැඩ ඕන. ප්‍රාදේශීය සභාවෙම කෙනෙක් එක්ක යාලු වෙලා ලොකු අක්කා ප්‍රියංවදා බැදල ගියාට පස්සේ බර චුට්ටක් සැහැල්ලු වුනත් ජීවිත ගෙනියන්න ඈ ලොකු සටනක් දුන්නා. දෙන්නෙක්ගේ පඩියෙන් ජීවිකාව යම්තම් ගැටගහ ගත්තත් අලුතින් ඇදුමක් කැඩුමක් ගන්නවත් ඒ මුදල ප්‍රමානවත් වුනේ නෑ. ඒත් කොහොම හරි ඈ හැමදේම කාටවත් ණය නැතුව කොන්ද නමන්නේ නැතුව ජිවිතය ඉස්සරහට ගෙනිච්චා.

කලින් දවසේ කඩාගත්ත බඩ ඉරිඟු ගෝනී තුනයි අමු මිරිස් ගෝනියයයි අරන් පාන්දරම පොලට ගෙනියන්න ඕන. සුරාජ් එවා විමලා එක්ක බස් එකට ගිහින් දාල එහෙන්මම ගමේ යාළුව අනුරගේ සයිකලේත් පැදගෙන ඔහුත් එක්කම හේනට ගියා. සුරාජ් හරි විමලා හරි හේනේ ඉන්න දවස් වලට බයිසිකලේ ගෙදර තියලා යන්නේ පොඩි අක්ක නිමාලිට උදේට කන්න දේකුයි දවල් කෑමයි හේනට ගෙනියන්න ඕන හින්දා. හැතැප්ම තුන හතරක් කෙල්ලෙක් කොහොම පයින් යන්නද අනුර සුරාජ්ව හේනෙන් දාල ඔහුත් ටවුමට ගියා. මොකද කලින් දවසේ හිටවපු මිරිස් පැල වලට වතුර දාන්න ඕන. මි‍රිස් පැලවලට වතුර දාපන් යයි විමලත් කිහිප වතාවක්ම කිව්වත් එක්ක. තවානේ තියෙන පැල ඉන්දවන්න තව පාත්ති කිහිපයකුත් හදන්නත් ඕන. සුරාජ්ගේ පියා හේන කරද්දී හේනේ මැද අතු බෙදී ගිය දැවැන්ත ගහක උඩ පුංචි පැලක් හැදුවා. හේන් ගොවිතැනට අමතරව ඔහු දක්ෂ වඩුවෙක් හින්දා සුරාජුත් ඔහුගේන් මේ ශිල්පය ඉගෙන ගත්තා. ඒකේ හුළං කාලෙටයි වැහි කාලෙටයි. ඉන්නම බෑ. ඔහුගේ පියා නැතිවුනාට පස්සේ විමලගේ උදව්වටයි තනියටයි සුරාජ්වත් එක්ක ගියා. මේ මෑතක සුරාජ් මේ පැල හයිය තියෙන දඩු දාල බිමට ලෑලිත් දාල තව ටිකක් ලොකු කරලා හයි හත්තිය තියෙන විදිහට හැදුව. පියාගෙන් උරුම වෙච්ච වඩු දැනුම ඔහුට ගොඩක් උපකාර වුනා. පිට පලු දාල බිමට පොල් පරාල උඩ අගල් එකාමාරේ ලෑලි දාලා පැල ලොකු කරලා ලස්සනට හැදුවා. පැල උඩට නැග්ගට පස්සේ වටේටම පේනවා. එක පැත්තකින් ස්කෝලේ තව පැත්තකින් හේන් වටකරපු ගන කැලේ. හේනේ ඉදන් ස්කෝලෙට කෙලින් බැලුවොත් මහ දුරකුත් නෑ. හැතැම්මෙකටත් වඩා අඩුයි. සුරාජ්ලගේ ටොයිලට් එක පිටුපසින් බිනරිලගෙයි පියදාස අයියලාගෙයි වැට මායිම දිගේ අඩිපාරෙන් ගිහින් සමීරලගේ ගේ පිටුපසින් කැලේට රිංගන්න ඕන. වමට ගියොත් ස්කෝලේ දකුනු පැත්තට කැලේ මායිමෙන් ගියොත් පියදාස අයියලගේ හේන ගාවට වැටෙනවා. කැලේ පැත්තට වෙන්න ඊට අල්ලපු හේන සුරාජ්ලගේ. ස්කෝලේ පිටුපසින් හංදියට යන්නත් පුළුවන්. නමුත් සුරාජ්ගේ හේන බස් පාරට කිට්ටුයි. හැතැප්ම භාගයක් නෑ. අඩි පාර ගිහිල්ලා වැටෙන්නේ වරුණලගේ පරනගේ ඉස්සරහට. රතිදු සර් කුළියට අරන් ඉන්න ගේ ලගට. ස්කෝලෙට යද්දී ගෙදර ඉදන් ගියත් මහ පාරෙන් යනවට වඩා කැලේ මැදින් යන එක ලේසි වුනත් ළමයි යන්නේ මහපාරෙන් හොල්මන් තියේලු ගෑනු කෙනෙක් බෙල්ලේ වැලදාගෙන මැරිලා ඒ මනුෂ්‍යයා හොල්මනක් වෙලාලු 

එදා උදේන්ම ආපු හින්දා උදේට කන්නත් බැරිවුනා. නිමාලි කොයි මොහොතේ එවිදැයි විටින් විට බැලුව. බඩ ගින්නයි මහන්සියයි හොදටම දැනුන හින්දා නිමාලි එන දිහා බලාගෙන හිටියා. බඩගින්නටත් වඩා ඔහුගේ ඔලුවේ තිබ්බේ වෙන දෙයක් නිමාලි වෙච්ච පොරොන්දුව විමලත් නැති එකේ හොදම දවස පියදාස අයියත් අත්ටැක්ටරේ බඩුත් පුරවගෙන පොලේ ගිහින්. පලාතම පාලුයි. හේන්වල් වල කපාපු පාරවල් නැහැනෙහ් වල ගොඩැලි උඩින් බයිසිකලේ පැදගෙන එන්න ඕන. හේන පටන් ගැන්න තැනම තියෙන්නේ ලොකු පතොක් යායක්. සුරාජ් දුරටම දැක්කා නිමාලි බයිසිකලේ පැදගෙන එනවා. හැන්ඩ්ල් එකේ පැත්තක තේ පෝච්චිය එල්ලගෙන අනිත් පැත්තේ රොටී හරී මොනව හරි කෑමක් තිබ්බ පන් මල්ල. පැල ලගටම බයිසිකලෙන් එන්න පුළුවන් හින්දා සුරාජ් ගහෙන් බහින්නේවත් නැතිව පාර දිහා බලාගෙන හිටියා. පතොක් යාය මැදින් එද්දී එකපාරටම බයිසිකලේ බැලැන්ස් නැතුව පතොක් ගාලක් උඩට වැටෙනවා සුරාජ් දැක්ක. එතනින් සුරාජ් එන්නෙත් ගොඩක් ප්‍රවේශමෙන් මොකද එතන කපල දාපු පදුරකුත් තිබුනා. වැටුනෙත් නුහුරු පැත්තට. ඈ වැටුනෙත් කපල දාපු පදුරු ගොඩට. මුලත් එක්ක උඩට මතුවෙච්ච තැන් බේරල එන්න ඕන.

නිමාලි සුරාජ්ට වඩා වැඩිමහල් වුනේ අවුරුදු දෙකයි මාස දෙක තුනකට. හැබැයි සුරාජ් එස්කෝලේ ගියාට ඈ ඕලෙවල් කරලා පස්සේ ගෙදර නැවතුනා. කෙල්ල ලස්සනයි වගේම ඉගෙන ගන්නත් දක්ෂයි. කෙල්ල හොදට විභාගෙත් පාස් වුනා. උසස් පෙළට ගිහිල්ලා මාසයක් නෑ. රතිදු සර් නිමාලිට ගල් කපනවා පන්තියේ කොල්ලෙක් දැකලා වැඩේ ඌ වටේ කියලා එදායින් පස්සේ ඒකි එස්කෝලේ ගියේ නෑ. විමලා රතිදු සර්ට කනේ පාරක් ගහපු කතාවකුත් කියනවා. විමලා බැරිම තැන නිමාලිව ගෙදර නවත්ත ගත්තලු. නිමාලි නම් කියන්නේ බලෙන් එක්ක ගිහින් ගල් කපපු කතාවක්. 

"සීදේවි"

කවුරු හෝ කිව්වොත් නිමාලිට මලේ මල 

"උබේ අම්මට..."

පටන් අරගෙන හතරවටේටම නෙලනවලු මොකද රතිදු සර් නිමාලිට ගල් කපලා තියෙන්නේ සීදේවි පත්තරේ පිටු බිම එලලලු.

අක්කයි මල්ලියි දෙන්න හිටියෙත් යාළුවෝ වගේ. නිමාලි වැටෙනවා දැක්ක සුරාජ් දනි පනි ගාල ගහෙන් බැහැලැ ඇදගෙන හිටිය සරමත් කැහිපොට ගහගෙන පතොක් යාය පැත්තට දිව්වා. තේ පොච්චිය විසිවෙලා ගිහිල්ලා. පන් මල්ල නම් බයිසිකලේ හැන්ඩ්ල් එකේම රැදිලා. නිමලිගේ ගවුමත් උඩ ගිහිල්ලා රතුපාට ජංගියත් පේනවා බයිසිකලේ කෙලින් කරලා ලැගෙජ් එක ගහලා පොඩි අක්කව නැගිට්ටුවා.

"මෙතන පොඩ්ඩක් හිමින් එන්න එපැයි"

"ඒක මට අමතක වුනා බන් ආ..ව්..කකුල රිදෙනවා.. උබ බඩගින්නේ හින්දා සුනංගු නොවී ආවා"

"උබට ඇවිදගෙන යන්න අමාරුද"

"අර පදුරේ මුලට පස්ස වැදිලා රිදෙනවා"

"ඉදහන් අක්කේ එහෙනම්"

කෙලින් හිටගෙන ඉන්න අමාරු හින්දා ඈ බිම ඇන තියාගෙන වාඩිවුනා. සුරාජ් බයිසිකලේ ලැගෙජ් එක පන්නලා නිමාලිවත් දාගෙන පැල තියෙන ගහ මුලට ආවා. 

"උබට පැලට නගින්න අමාරුද පොඩි අක්කේ"

චූටි සීරිම් තුවාලයක් තිබ්බත් එතන තිබ්බ පදුරේ කෝටු කෑලි පස්සේ ඇනිච්ච හින්දා රිදිල්ලක් තිබුනා.

"පුලුවන්"

ඈ පැලට නගිනකම් සුරාජ් ගහමුලට වෙලා බලාගෙන හිටියා. කලින් වෙච්ච පොරොන්දුවත් මතක් කර කර. රතුපාට ජංගියත් එක්ක සුදු ගල්දෙක දකිද්දී සුරාජ්ට මතක් වුනේ ඈ වැටිලා හිටිය හැටි. පොල්ලත් කෙලින් වෙලා. තේ පෝච්චියේ තේත් වැටිච්ච තැන ඉහිරිච්ච හින්දා පොඩි අක්කා පැලට නැග්ගට පස්සේ සුරාජ් ගියා ගහපාමුලට එහායින් ඇති මඩුවට. එතන තමයි කඩාගෙන එන අමුමිරුසුයි බඩ ඉරිඟුයි ගොඩ ගහන්නේ. ලිප අවුලවද්දී සුරාජ්ට මතක් වෙන්නෙම නිමාලිගේ පස්සයි සුදු ගල් දෙකයි තන් දෙකයි. ගෙදර ඉද්දී ඈ එක්ක විහිළුවට පොර බදද්දිත් ඇගේ තන් දෙකයි පුකයි ගොඩක් වෙලාවට මිරිකනවා. සුරාජ්ට මතක් වුනේ දවස් කිහිපයකට කලින් වෙච්ච සිද්දිය. නිමාලිගේ පර්ස් එකෙන් රුපියල් දාහක් ගද්දිම අතටම මාට්ටුවෙලා ඒකත් අරන් සුරාජ් කාමරයට දිව්වා. ඒකට පොර අල්ලද්දී ඇගෙන් බේරුනේ ඇගේ තන් දෙක මිරිකලා.

"ඉදහන් අම්මට කියන්න උබ මගේ තන් මිරිකුවා කියල"

"ඉතින් කියපන් මාත් කියනවා උබ සුනිල් අයියත් එක්ක බැද්දට ගිහිල්ලා කරපුවා"

"අනේ මේ උබ මට කතා හදන්න එන්න එපා"

"උබ හිතන්නේ මම දැක්කේ නෑ කියලද"

"උබ මොනවද දැක්කේ අහල පහල මනුෂ්‍යයෙක් පාරෙදි හම්බවුනාම කතා නොකර යන්න පුලුවන්ද"

"ඉතින් ඕකට බැද්දට රිංගන්න ඕනද කතා කරනවා විතරක් නොවේ ඊටත් එහා එවා දැක්කා උබට ලැජ්ජ නැද්ද බැදපු මිනිහෙකුට රෙද්ද උස්සන්න ඕක නම් මම අම්මට කියනවාමයි"

ඈ නිහඩ වුනා.

"උබ අම්මට කියන්නේ නැහැයි මම දන්නවා"

ඈ හීන් හඩින් කිව්වා.

"නෑ..නෑ.. කියනවා සත්තයි කියනවා උබව බැද්දට ඇදන් ගිහින් කරපු හැම දේම දැක්කා ඌ උබව බඩ කරලා මාරුවෙවී අපි මේකේ වසන්නෙ කොහොමෙයි"

"අනේ.. කියන්න එපා මාව අක්කන්ඩිලහ යවාවී කලින් වතාවේ අම්මගේ කකුල් දෙක අල්ලලා වැදලා පොරොන්දු වුනේ"

"නෑ.. නැ කියනවා උබ කී දොහක් බැද්දට ගෑටුවදැයි අපි දන්නේ කොහොමෙයි උබ ඕක නැවැත්තුවේ නැත්නම් මම ඕකට කොටනවා අම්මපා කොටනවා"

"මගේ ඌට ඇති කැමැත්තක් නෑ ඌ මාව බලෙන් ඇදන් ගියේ අම්ම එහේ ගිහින් රණ්ඩුවෙන හින්දා කිව්වේ නෑ"

"අනේ පලයන් බොරු නොකියා රතිදු සරුත් උබට බලෙන් ගල් කැපුවයි කිව්වෙත් බොරු නෙහ්. අර නාකි පතිරාජයගේ පයියත් උබ උරල තියෙනවා. මම දැක්ක නෙහ් උබ වටපිට බල බල බැද්දට රිංගුව හැටි"

"අනේ කියන්න එපා මල්ලියෝ මම උබට ආදරෙයි නෙහ්. උබ ඔය දාහ තියාගනින්"

"ඉදා උබේ දාහ මේ දාහට වඩා මම උබට ආදරෙයි"

"එහෙනම් උබට මොනවද ඕන"

සුරාජ් පොඩි අක්කා දිහා බලාගෙන හිටියා.

"සුනිල් අයියා උබට කරපු දේ මට උබට කරන්න ඕන"

ඒකට නම් නිමාලිට කේන්ති ගියා. සුරාජ්ගේ කම්මුලටත් ගහලා ඇදෙන් නැගිට්ට

"යකෝ මන් උබේ අක්ක උබ එන්නේ ඔය ජාතියෙන් කියලා දන්නවනම් උබත් එක්ක කතා කරන්නෙත් නෑ"

සුරාජ් කම්මුලත් අත ගගා අතේ තිබ්බ දාහ ඈ දිහාවට විසිකරා.

"බලාගෙන ඉදහන් මම දැන් කරන දේ උබව හෙටම අක්කන්ඩිලහ යවන එක යවනවමයි එක එකාට කියලා ගල් කපාගන්නයි නාකි පකයන්ගේ පයියවල් උරන්නයි පුළුවන්"

සුරාජ් වැඩේ පත්තුකරන විත්තිය නිමාලි දැනගත්තා. 

"අනේ එපා.. එයාගේ නීතිවලට යට වෙලා දාසියක් වගේ ඉන්න බෑ. ගිය වෙලාවේ ඉදන් කෑගහන එකේ සීමාවක් නෑ හැම වෙලාවෙම පරන දේවල් මතක් කර කර බනිනවා සීමාවක් නැහැ"

නිමාලි ගොඩක් අසරණ වුනා. හේනේ වැඩ ඉවරවෙලා එන විමලගෙ හඩත් ඇහුනා.

"අන්න අම්මා ආවා බලාගෙන ඉදහන් වෙන දේ"

ඇ සුරාජ්ගේ අතින් අල්ල ගත්තා

"අනේ කියන්න එපා"

"එහෙනම් මම කියපු දේට කැමැති වෙයන්"

නිමාලි ගොඩක් අසරණ විදියට බලලා ඔලුව වැනුවා.

"මල්ලී මොනවද ඔච්චර වෙලා කරන්නේ"

ඈ ගහ උඩ පැලේ ඉදන් කෑගහද්දි සුරාජ්ගේ කල්පනාව බිද වැටුනා. 

"ඉදහන් මේ තේ වක්කරගෙන එනකන්"

ඇලුමිනියම් හට්ටියේ බුබුළු දදා වතුර නටනවා. හරියට සුරාජ්ගේ ආශාවන් වගේ. හිතට නැගෙන හැගීම් වගේ. තේඑකත් නිමාලි ගෙනාපු පෝච්චියට වක්කරගෙන විමලගේ කොන්දෙ අමාරුවට ගාන බෙහෙත් තෙල් කුප්පියත් ඉනේ ගහගෙන ගහ උඩ පැලට නැග්ගා. 

"උබේ පස්ස තාම රිදෙනවද"

"ගෙදර ගිහිල්ලාම බෙහෙත් තෙල් ටිකක් අම්මට කියලම ගාගන්නවා"

"ඇයි අම්මට කියලා ගාගන්නේ යන ගමන් සුනිල් අයියා හම්බවෙලා එයාටම කියලා ගාගනින්කෝ මට පේන්නේ උබ එද්දිත් බැද්දට රිංගලද කොහේද ඇවිත් තියෙන්නේ ඒවා ගැන හිත හිතාම වෙන්න ඇති එන්න ඇත්තේ"

සුරාජ් එක දිගටම කියවගෙන ගියා. ටිකක් කේන්තියෙන් වගේම කලින් දවසේ පොරොන්දුවත් මතක් කරගෙනම.

"අනේ නෑ උබට මන් පොරොන්දු උනා නෙහ් දැන් එද්දී සුනිල් අයියා හම්බවුනා තමයි හැබැයි මම බැද්දට රිංගුවේ නෑ. උබ දැකලා හවසට අනුලා අක්ක හම්බවෙලා කියනවා කියල බොරුවකුත් කියලා ආවේ"

නිමාලි කියපු විදියට සුරාජ්ට දුකකුත් හිතුනා. 

" ඔය රොටිය ගනින් මට බඩගිනියි"

සුරාජ් ඈ දිහා බලලා රොටිය මැද්දට ලුණු මිරිස් තවරගෙන පැල ඉස්සරහට ගියා. හතර දිග්බාගේ කවුරුත් පේන්නෙත් නෑ. අද පොල දවස හින්දා අල්ලපු හේනේ පියදාස මාමත් නැති විත්තිය ඔහු හොදට දන්නවා. ඔහු බට පියල්ල පහතට දාලා ඇය දිහාවට හැරුනා. පැල ඇතුලේ අඩි දෙකක් විතර උසට මැස්සක් ගැහුවේ බත් පත තියාගෙන කන්න ලෙහෙසියටයි පොඩි පොඩි දේවල් තියන්න ඕන හින්දයි. ඈ පස්ස සුරාජ් දිහාවට දික්කරගෙන පෝච්චියෙන් බෙලෙක්කෙට තේ වක්කරනවා. 

"ඉදා උබත් කාපන් ඉතින්"

රොටියෙන් බාගයක් කාල ඉතිරි බාගේ ඈ දිහාවට දික් කරා. නිමාලිගේ පස්සත් අතගාගෙන අත පහලට දැම්මා.

"මම කාල ආවේ උබ කාපන් මල්ලියේ"

"සත්තයි කියහන් උබ සුනිල් අයියට එහෙම කිව්වයි"

"උබ ගෙදර යන ගමන් නිකමට එහේට ගොඩවෙලා පලයන් ඒ කරදරේ එතනින් ඉවරයි.

සුරාජ් ඇගේ පස්ස මිරිකුවේ ආසාවෙන් තවත් බලාගෙන ඉන්න බැරි හින්ද. ඈ හැරිලා සුරාජ් දිහා බැලුවත් මුකුත් කිව්වේ නෑ

"මේ රොටි කෑල්ල කාපන්කෝ"

ඔහු කකා හිටපු රොටිය ඇගේ මුවට තිබ්බ. නිමාලි සුරාජ්ට තේ බෙලෙක්කේ දීල පැලේ වටේට ගහපු පිට ලෑලි වලට හේත්තු වෙලා බිමින් වාඩිවුනා. කකුල් පලල් කරලා දනහිස් උස්ස ගත්තා. ගවුම හදා ගත්තෙත් නෑ. ගවුම අස්සෙන් ගල්දෙකත් පේනවා. ජංගියත් පේනවා.

"උබ හොදට තව පාරක් කල්පනා කරපන් මල්ලී ඒ වැඩෙ හොද වැඩක් නොවේ. මගේ අතින් වරදක් වුනා තමයි. සුනිල් අයිය විතරක් නොවේ උබේ යාලුව අනුරත් මට ගල් කපලා තියෙනවා. ඌත් දවසක් දැකලා සුනිල් අයියා මට ගල් කපනවා. ඌගේ කට වහන්න ඌටත් රෙද්ද උස්සන්න වුනා. උබේ අතින් මම අනාථ වුනොත් උබට අක්ක කෙනෙක් නැතිවේවී. මිනිස්සු අපිට ගල් ගහයි උබම දන්නවා නෙහ් උබලාගේ පංතියේ ඉන්න විසාකා එක එකාගෙන් අහන කතා ඒකිගේ අම්මගේ වැරදි වලට මගේ අතින් කලින් ගොඩක් වැරදිත් වුනා තමයි එත් මම තාම කෙල්ලෙක්. මාත් ආසයි ලොකු අක්කා වගේ ලස්සනට පවුලක් වෙලා ලස්සනට ජීවත් වෙන්න"

නිමාලි ගොඩක් අසරණ විදියට කිව්වත් සුරාජ්ට ඒකට මලම පැන්න. 

"උබ මාර වේසියෙක් අක්කේ මට පේන විදියට උබ ගමේ හැම එකාටම රෙද්ද උස්සලා"

"අනේ මේ කුණු කතා කියන්න එපා උබත් මට පරන දේවල් මතක් කර කර හිත රිදවනවා නෙහ් අනුරට ගල් කපන්න දුන්නෙ නැත්නම් ඌ වටේට කියනවා නෙහ්"

"ඉදහන් හුත්තිගේ පුතාට හුකවන්න පකයට කනට දෙකක් දීල කතා කරන්නේ තුං විතරක් පකේ යාළුවෝ"

"අනේ මේ උබ උන් එක්ක පැටලෙන්න හදන්න එපා"

සුරාජ්ට මතක් වුනේ අනුරගේ අක්ක චමරි තළ එළලු කෙට්ටු වුනත් ඒක මාර ගෙඩිය. ඒත් ඒකි හරි අහිංසකයි. මොනරාගල ගාමන්ට් එකේ වැඩ කරන්නේ. ඒකිට කොල්ලෙකුත් ඉන්නවා. ඒත් ඌ මහ පට්ට කැරියෙක් සුරාජ් තේ බෙලෙක්කේ මැස්ස උඩින් තියලා ඈ ලගම වාඩිවුනා.

"මම උබට ආදරෙයි අක්කේ. ඒ උබ මගේ අක්ක හින්දා නොවේ"

නිමාලි සුරාජ් දිහා හැරිලා බලලා දන හිසට ඔලුව ගහගත්තා.

"උබට මම පොරොන්දු වෙන්නම් ආයෙත් එහෙම වෙන්නේ නෑ සත්තයි"

නිමාලි දන හිස් එකතු කරාට පස්සේ ගවුම කලවා දිගේ පහලටම වැටිලා. ඇගේ කලවා පුරාම සිහින් කලු රෝම දහඩියට කලව වලටම ඇලිලා. සුරාජ් ඇගේ දනහිස උඩින් අත තියලා කලවා දිගේ පහලට අතගාගෙන ගියත් නිමාලි දන හිසට ඔලුව ගහගෙනම හිටියා. අතත් එක්කම ගවුමත් ඉන ගාවටම වැටුනා. රතු පාට ජංගිය පැත්තකට ගිහින් හුත්තේ මයිලුත් එලියට පැනලා. කලවා දිගේ පහලට ගිය සුරාජ්ගේ අත නැවතුනේ හුත්ත උඩ. සුරාජ් අනිත් අතින් පොල්ල මිරික මිරික නිමාලි දිහා බැලුවා. සුරාජ්ගේ පොල්ලත් හොදට දරදඩු ගැහිලා සරමත් පසාරු කරගෙන එළියට නෙරලා. මාපට ඇඟිල්ලෙන් ජංගිය උඩින් අත ගෑවත් ජංගියත් පැත්තකට පැනපු හින්දා මයිල් බූසිය හොදට ඇගිල්ලට දැනුනා. සුරාජ් ජංගිය අස්සෙන් මෑ ඇටේ මාපට ඇගිල්ලෙන් එහේට මෙහේට කර කර අනිත් අතින් සරම කඩලා නිමාලිගේ අත අරන් පොල්ල උඩ තිබ්බා. ඈ අත දරදඩු කරගෙන ඉදීවී යැයි සිතුවත් එහෙම වුනේ නෑ. පොල්ලට නිමාලිගේ අත තිබ්බා විතරයි ඈ ඔලුව උස්සලා සුරාජ් දිහා බලලා පොල්ල දිහා බැලුවා පුදුමයෙන් වගේ. ඒත් එක්කම පොල්ල ඇගේ සිහින් ඇගිලි වලින් මිරිකුනා. ජංගිය පැත්තෙන් හුත්ත අත ගාමින් හිටිය සුරාජ් ජංගිය ඇතුලට අත දාද්දී ඇගේ දෙපා ඉබේටම පලල් වුනා. මයිල් බූසිය උඩින් අල්ල තියන් ඇගිලි වලින් හුත්ත රවුමට අතගෑවා.

"අම්මෝ මල්ලියෝ මෙකේ ලොකු. සුනිල් අයියගේ එකට වඩා ගොඩක් ලොකුයි බන් දිග .." 

"උබ දැක්කේ දැන්ද පොර අල්ලද්දි උබ දවසක් මිරිකුවා නෙහ්"

"නෑ බන් එතකොට මෙහෙම නැගල තිබුනේ නෑ"

නිමාලි සුරාජ්ගේ දෙපාමැදට පැනලා දන බිමට ගහලා කොන්ද කෙලින් කර ගත්තා. ඔහු පුක උස්සලා සරම ඔලුවෙන් ගලවලා කකුල් තවත් පලල් කරා. නිමාලි සුරාජ්ගේ පොල්ල ඉස්සරහ කොන්ද නවලා වැල මිටට බර වුනා. ඈ සුරාජ්ගේ පොල්ලේ උඩු හම පස්සටම කරා. රතුපාට ටොපාගේ මුදුනෙම වතුර බින්දුවක් රැදිලා කොහේට වැටෙන්නදැයි බලාගෙන ඉන්නවා. ඈ එහෙන්මම පහත් වෙලා දිවේ අග ටොපාගේ මුදුනේ තිබ්බා. සුරාජ් ගැස්සිලා ගියා හරියට කරන්ට් එකක් වැදුනා වගේ. අතකින් පොල්ල අල්ලන් දිවේ අග ටොපාගේ මුදුනින් තියලා තද කරගෙන විනාඩියක් විතර හිටියා. සුරාජ්ගේ අත ඇගේ පිට මැද්දෙන් තිබුනේ ඉබේටම. ඇගේ දිව ටොපාගේ වටේ යනවා. සුරාජ් පැල උඩ පොල් අතු දිහා බලාගෙන ඇස් වහගත්තා. ඈ ටොපාගේ මුදුනට කෙල තැම්බක් වක්කරල දෙතුන් වතාවක් ඉස්සරහට පස්සට කරා. ටොපාව තොල් වලට තදින් හිරකරගෙන හෙමින් කට ඇතුලටම දාගත්තා. ඔහු දනහිස් නවාගෙන ඇගේ ඇලපත දිගේ පහලට අත දාල ගවුම උඩින් තන් දෙක මිරිකන්න ගත්තා. සුරාජ්ගේ කලවා දෙකයි ඇට දෙකයි අතගාන ගමන් ඇගේ ඔලුව උස් පහත් වෙන වේගේ ටික ටික වැඩිකරා. නහර පීදිලා මහත් වෙච්ච පොල්ල දිගේ නිමාලිගේ කටින් බේරෙන කෙල ඇටදෙක මැදින් බේරෙනවා. සුරාජ් අත්දෙක ඇගේ ඔලුව උඩ තියාගෙන තාමත් ඉන්නේ පැලේ පොල් අතු දිහා බලාගෙන. 

"අනේ.. ඔහොම කරොත් මට යාවී"

ඒත් නිමාලි ඔහුගේ කතා අහන සිහියෙන් නොවේ හිටියේ. ඈ තවත් වේගේ වැඩි කරා. දෙපැත්තට පීරලා ඇති ඇගේ කෙස් වලලු දෙකෙන් තදින් අල්ලගෙන හිටිය සුරාජ් ඇගේ හිස තද කරගෙනම පොල්ල දිහාවට එබුවා. පොල්ලත් උගුරටම බැස්සා. ඈ හිටියේ තවත් ඉවසන්න බැරිම තැන. කෙලත් එක්ක ඇගේ තොල් පොල්ල පාමුලටම රූටල ගිහින්. ඈ ඔලුව දෙපැත්තට ගැසුවත් ඔහු අත බුරුල් කරේම නෑ. ඈ ඔහුගේ කලවයටත් අතින් ගහගෙන ගියා. කරන්ට් එක වැදුනා වගේ ඇගත් එක්ක මොකක්ද වෙලා ගිහින් 

"ආහ්..අහ්.. පො..ඩී..අහ්.. ආහ්... අහ්හ්.. ආහ්...ආහ්.. ආහ්.. ආහ්.."

පොල්ලෙන් විදපු කැරි පාරවල් ඇගේ උගුර පතුලටම දෙතුන් සැරේට විද්දට පස්සෙයි නිමාලිගේ හිස බුරුල් කරේ. ඈ අමාරුවෙන් හුස්ම ගනිමින් කැහැ කැහැ පොල්ලෙන් කට මුදව ගත්තත් කට දෙපැත්තෙන් කැරි බේරෙනවා. 

"මෝඩයා.."

ඈ එහෙම කිව්වේ ඇස් වලින් කදුළු පෙරාගෙන. "අම්මෝ පොඩි අක්කේ උබ මාරයි බන්"

නිමාලී දනහිසට බර දීල කෙලින් වෙලා ගවුමේ අතින් කට දෙපැත්ත පිහිදාගෙන හිනාවෙනවා.

"උබේ කැරි මාර රහයි බන්"

"ඒ කියන්නේ අර පකයෝ දෙන්නගෙත් කැරි බීල තියෙනවා"

"සුනිල් අයියගේ විතරයි"

"ඇයි රතිදුවගේ නාකියගේ"

නිමාලි ඒකට නම් මුකුත් කිව්වේ නෑ.

සුරාජ් ඇගේ කලවා දෙක යට සායටත් යටින් අත දාල පුක් පලු දෙක ජංගියට උඩින් මිරිකල නිමාලිව බදාගත්තා.

"පොරොන්දු වෙයන් මට ආයෙත් කිසි එකෙක් ලගට යන්නේ නෑ කියලා"

නිමාලි සුරාජ්ගේ බෙල්ල වටේ දෑත් යවලා ඇගේ තන් දෙක අස්සේ සුරාජ්ගේ මුහුන තදකර ගත්තේ ගොඩක් ආදරෙන්. 

"මටත් පොරොන්දු වෙයන් පරන දේවල් මතක් කර කර මගේ හිත රිදවන්නෙම නැහැයි පොරොන්දු වෙයන් ජිවිත කාලෙටම අම්මපා මම උබට හැම දේම දෙනව සිංහ සීවලීට පුලුවන් වුනා නම් සිංහභාහුගේ ළමයි හදන්න නිමාලිටත් පුළුවන් වෙන්න ඕන සුරාජ්ගේ ළමයි හදන්න" 

තන්දෙක මැද කානුවේ මුහුන තද කරගත් සුරාජ් මාරුවෙන් මාරුවට දෙකම ඉබගෙන ඉබගෙන ගියා. යට සායත් එක්ක ජංගිය කලවා පාමුලටම පහත් කරා. ඒත් ඇගේ ගවුම පහලට වැටුනා. ගවුම යටින් අත දලා පුක් පලු දෙක මිරිකනවා. ඈ තවත් ඔහුව පපුව මැදට තෙරපගත්තා

ඈ ඔහුගේ බෙල්ල නිකටෙන් උස්සලා සුරාජ් දිහා ඔලුව නවලා බලල ඔහුව ආයෙත් පපුවට තුරුල් කරගත්තා. "හැබැයි උබ මාව දාල යන්න බෑ. ගෙදරදි අරහෙන් මෙහෙන් අල්ලන එවා නවත්තපන් අම්මට ආරංචි උනොත් උන්දෑ පපුව පැලිලා මැරේවි"

"මම උබව කවදාවත් දාල යන්නේ නෑ"

නිමාලි යටින් අත් දාල යට සායත් එක්කම ගවුම ගලවල දැම්මා. ඇගේ තන් දෙකට තණ පටේ කප් දෙක මදි. භාගෙට භාගයක් එළියට පැනලා. ඒ මදිවට පුස් හැම තැනම බැදිලා අවර්ණ වෙලා. තන පටේ අතරින් සුරාජ් තන් දෙක ඉබ ඉබ පස්සේ හක් එක පැන්නුවා. තන් පුඩු උල් වෙලා සුරාජ්ගේ කට ඉස්සරහ.

"ඔන්න උබේ ආසාව ඉෂ්ඨ කරගනින්. හැම තිස්සෙම තන් මිරිකුවේ ඒකට නෙහ්"

ඈ කියන්නත් කලින් සුරාජ් තන් පුඩුවක් කට ඇතුලට දාගත්තා. මුලු තනේම පුලුවන් තරම් කට ඇතුලටම දාගද්දී ඈට පුංචි හිනාවක් පැන්න. 

"ඔහොම නොවේ පැටියෝ ඉස්සෙල්ලා දිවේ තුඩෙන් තන පුඩුව එහෙට මෙහේට කරපන් මේ කලු ලපේ වටේ දිව ගෙනියපන් ඊට පස්සේ උරපන්"

ලොකුවට තන් දෙක ඕන කිව්වට සුරාජ් තන් උරන විදියවත් දැන ගෙන හිටියේ නෑ. සුරාජ් දිවේ තුඩින් තන් පුඩුව වටේ දිව ගෙනියන ගමන් අනිත් අතින් පුක මිරිකනවා. නිමාලි පුක අතගගා හිටපු අත අරන් අනිත් තනේ උඩින් තිබ්බා.

"ඕක උර උරා මේ තන් පුඩුව ඇඟිලි දෙකෙන් රෝල් කරපන්"

සුරාජ්ට ක්‍රමේ තේරුම් ගියා.

"චුට්ටක් හප හප උරපන්"

ස්කොලේ පාඩම් පොතේ සිය සැරයක් කිව්වත් තේරුම් නොගත්තත් නිමාලි දෙවතාවක් කියන්න කලින් හැම දේම සුරාජ් තේරුම් ගත්තා විතරක් නොවේ කිව්වටත් වඩා හොදින් ආශාවෙන් කරා. තන් පුඩු සෙමින් වික විකා උරද්දී ඈගෙන් කෙදිරිලිත් පිටවුනා.

"ආහ්.. ම..ල්..ලි..යෝ.. ත..ව.. ත..ව..උ..ර..පන්..ආහ්..ම්හ්..ආහ්.. ම්. ව..ස්..තුවේ..ම්හ්.. ආහ්.. ම්හ්.. උ..ර..පන්.. අ..න්.න.. එ.හෙ.ම..ආහ්" සුරාජ් චප්..චප්.. ගගා තනේ ඇද ඇද උරද්දී පැලේ උඩට දාපු පොල් අතු දිහා බලාගෙන දෑස් තද කරගෙන ලාවට කෙදිරිගානවා. සුරාජ්ගේ පොල්ල උඩ බලාගෙන ඉන්නවා වගේ කෙලින් වෙලා. ඔහු තන් දෙකම එකට තියලා දෑතින් තද කරන් දිවෙන් කලත කලත සුරුස් සුරුස් ගාලා උරනවා. ඈට ඉවසගන්නම බැරුව දෑතින්ම සුරාජ්ගේ හිස තන් දෙකට තියලා තදකරා.

"උබ සැප දෙයියෙක් බන්"

සුරාජ් දන පොලොත්තට බර දීලා ඇගේ බඩ දිගේ ඇතිල්ලීගෙනම නැගිට්ටා.

"ඉදහන් අද උබව දිව්‍ය ලෝකෙට එක්ක යනවා"

සුරාජ්ගේ පොල්ල ඇගේ කලව දෙකම මැදට හිටියා. ඈ කකුල් පලල්කරලා පොල්ල කලවා අස්සේ හිරකර ගත්තා හුත්තෙ මයිල් කැලෑවට යටින්. සුරාජ් තන්දෙකට දීපු සැපට හුත්තත් හොදටම තෙත් වෙලා කලව දිගටත් හුතු ජූස් ගෑවිලා. සුරාජ් ඇගේ යටි තොල කට ඇතුලට දාගෙන උරද්දී ඈත් ඔහුගේ උඩු තොල උරන ගමන් සෙමින් උකුල ඉස්සරහට පස්සට පද්දනව. සුරාජ්ගේ ඔලුවෙන් අල්ලගත්ත නිමාලී ඔහුගේ කටින් දෙතොල් මුදා ගෙන බෙල්ල දිගේ පහල ඉදන් උඩට ලෙවකන ගමන් විටින් විට තොල් දෙකත් උරාගෙන ගියා. නිමලී උකුල පැද්දිලි නතර වෙද්දී සුරාජ් පටන් ගත්තා මයිල්බුසියත් එක්කම හුතු තොල් ඇඹරෙන්නම වේගෙන් ඉස්සරහට පස්සට වෙද්දී ඈට ඉවසගෙන ඉන්නම බෑ. පොල්ල අල්ලලා හුත්තට බස්ස ගන්නමමයි හිතුනේ. සුනිල් අයිය එක්ක ගල් කපද්දී මෙහෙම සැපැක් ලැබිලම නෑ. පොල්ල පුක පැත්තෙන් එළියටත් පනිනවා. සුරාජ්ගේ තොල් ඉරිල්ල නම් සුපිරියටම තිබුනා. එවා නම් නිමාලි ඉගැන්නුවේ නෑ. ඔහු කට ඇතුලට දිව දාලා කට වටේ ගෙනියන ගමන් දිවත් උරන්න ගත්තා. 

"මල්ලී.. පොඩ්ඩක් ඉදහන්"   

ඈ කට නිදහස් කරගෙන පැලේ බිමට ගහගෙන හිටපු දන හිස් උස්සලා දෙපා හැකි තරම් පලල් කරා. පොල්ල මුලින් අල්ල ගෙන සුරාජ්ගේ යටි තොල උරන ගමන් හුතු තොල් වටේ පොල්ල ගාවන්න ගත්තා ගොඩක් ආශාවෙන්. ඒකට නම් සුරාජ්ට දමලා අනින්නම හිතුනා. ඈත් හුතු තොල් පොල්ලෙන් මෑත් කර කර හුත්ත කලතන ගමන් ඔහුගේ තොලුත් උරාගෙන යනවා. නිමාලි පොල්ලේ ටොප් එකම හුත්තට බස්සලා වේගෙන් ඉස්සරහට පස්සට කරන ගමන් ටොපාගෙන් හුත්ත ඇතුලට දාල කලතන්න ගත්තා. ඒක සුරාජ්ට දරාගන්නම බැරිවුනා. හැගීම් සමුදායකින් හිත එක තැන නැවතුනා වගේ වුනා. ඔහු නිමාලිව තදින්ම බදාගත්තා. ඈ තාමත් පොල්ල අල්ලාගෙන හුත්ත ඇතුලේ ටොපා බස්සගෙන කලතනවා. සුරාජ් ඇගේ ඇගට තවත් බරවෙද්දී ඈට වාරු නැතුව උඩබැලි අතට වැටෙන්න ගියත් අත පැලේ ලෑල්ලට ගැහුවත් ඈත් එක්කම දෙපාත් පලල් කරගෙන පහත් වුනා. පොල්ල යකඩයක් වගේ හුත්ත ඉස්සරහ නලියනවා. හුත්තත් හුතු ජූස් වලින් නැහැවිලා මයිල් බූසිය හුතු ජූස් වලින් එකට ඇලිලා. සුරාජ් මාපට ඇගිලි දෙකෙන් හුතු තොල් පලල් කරා. රෝසම රෝස පාටයි. ඔහුත් නිමාලි කරා වගේ ටොපා හුත්ත ඇතුලට ඔබලා වටේට කරකවද්දී ඈ ආසාවෙන් කකුල් තවත් පලල් කරන් ඔහු දිහා බලාගෙන හිටියා. ටොපාට උඩින් මාපට ඇගිල්ල තියල තද කරා. ඈ ඔහු දිහා බලාගෙන ඉන්නේ ඇතුලට දාපන් දාපන් කියන්න වගේ. සුරාජ් දෑස් වහගෙන වෙර යොදලා ගහපු පාර හුතු බිත්ති දෙබෑ කරන් හුත්ත ඇතුලට පොල්ලෙන් බාගයක් බැස්ස.

"අ..ම්මෝ... රිදෙනවා.. ඉන්න බෑ ආව්..අනේ."

නිමාලි මොර තියන්න ගත්තා පොල්ල වටේන් බේරෙන ලේ බින්දු නිමාලිගේ යට සාය උඩට වැටුනා. සුරාජ් ඇගේ කිහිලි දෙපැත්තෙන් වැලමිට ගහල කොන්දෙන් පහත් වී ගෙනම පුක චුට්ටක් පස්සට අරන් තවත් පහරක් ගැහුවා. දෑස් තද කරන් යටි තොල හපාගත්තා.

"උබට රිදුනද"

ඇගේ ඇස් වලින් කදුළුත් පැනල ඇස් දෙක දෙපැත්තෙන් බේරෙනවා. සුරාජ් හෙමින් හෙමින් ඉස්සරහට පස්සට පද්දන්න ගත්තා. නිමාලී ඔහුගේ පපුව දෙපැත්තෙන් අල්ලන් මිරිකගෙන ඉන්නවා. 

"කියපන්කෝ රිදෙනවද කියලා"

ඈ හිස දෙපැත්තට වනලා දෑතින්ම සුරාජ්ගේ පපුව අතගාන්න ගත්තා. සුරාජ්ගේ පොල්ලටත් චූටි වේදනාවක් දැනුනත් ඒක ටික ටික අඩුවෙලා ගියා. පොල්ල හුත්ත ඇතුලටම බැහැලා. ගහන පාරට ඇටදෙකත් ඇගේ පුකේ වදිනවා. ඔහු තව වේගයෙන් ගහන්න ගත්දී ඈගේ වේදනවා අඩුවෙලාම ගිහින් අමුතුම සැපක් ගලාගෙන ආවා. සුරාජ් තවත් වේගේ වැඩි කරලා ගහගෙන යනවා. නිමාලි දෑතීන්ම සුරාජ්ගේ බෙල්ල බදාගෙන ආශාවෙන් ඔහුගේ ඇස් දිහා බලාගෙනම හිටියා. ඔහු හති වැටෙනකම්ම ගහගෙන ගහගෙන ගියා විනාඩි දහයක් විතර. ඔහුගේ බෙල්ල බදාගෙන හිටිය නිමාලි ඔහු කොන්ද කෙලින් කරගනිද්දීම සුරාජ්ගේ උකුල උඩ දෙපැත්තට කකුල් දාගෙන ඈත් කෙලින් වුනා. ඔහුගේ බෙල්ල බදාගෙන හිටියේ සුරාජ්ගේ හිකිල්ලට මෝහනය වෙලා වගේ. හුතු ජුස් බේරුනු හුත්තට පොල්ල තියද්දීම ඈ පස්ස ඉස්සු සැනින් පොල්ලත් ඇතුලට ගියේ සයිකලේ හුළං පොම්පේ වගේ. තදට තිබ්බ හුතු බිත්ති දෙබෑ කරගෙන පොල්ල ඇතුලට බහිද්දී දැනෙන සනීපේට නිමාලි වගේම සුරාජුත් වශී වුනා. අමුතුවෙන් කියන්න උගන්වන්න දෙයක් තිබුනේ නෑ. නිමාලි සුරාජ් බදාගෙන උස් පහත් වෙන්න ගත්තා. දෙන්නම හිකිල්ලට ආධුනිකයන් නිසා දෙතුන් වතාවක් පොල්ල හුත්තෙන් පැන්නත් ටිකෙන් ටික ක්‍රමේ අල්ලගෙන යටි තොල හපාගෙන ජ්ජ් තවත් වේගේ වැඩි කරා. සුරාජ් ඇගේ තට්ටම් මිරික මිරික ඈව තවත් දිරිමත් කරා. පැලේ කවුලුවෙන් හමා එන හුළං පහර පවන් ගහනවා වගේ දහඩිය බිදක් තිබුනත් ඒක ගානක් වුනේම නෑ. ඇගේ කෙදිරිලි පැලෙන් එපිටට සිසාරා ගියත් අහගෙන ඉන්න බල්ලෙක්වත් හිටියේ නෑ. ඈ හති දමා වේගේ අඩුවෙද්දී ඈ හොදටම කුල්මත් වෙලා හිකිල්ලට වශී වෙලා හිටියේ.

"මල්ලියෝ පුක උස්සලා ගහපන් කෝ"

ඔහුට ඒක තේරුනේ නෑ. ඈට මතක් වුනේ ලොකු අක්ක බැදපු අයියා අක්කට දවසක් හුකපු හිකිල්ල මතක් වුනා. පොල්ලෙලි ගහලා අක්ක මහන්සි අරිද්දී අත් දෙකට බර දීල පුක උස්ස උස්ස ඒකා අක්කට හුකපු හැටි මතක් වුනා. 

"අත් දෙකට බර දීල ඉස්සි ඉස්සී ගහපන්"

ඔහුට ක්‍රමේ තේරුනේ එහෙම කියද්දී. ඈ හති දම දමා ඔහුව බදාගෙන ඉද්දී ඔහු අත් දෙකට බර දීල පුක උස්සගෙන ගහන්න ගත්තා ඇගේ පුකයි ඔහුගේ උකුලයි එකට වදිද්දි තට තට ගාන සද්දේ පැතිරී ගියා. ඔහුත් වෙර දාලම ගහගෙන ගියත් වැඩේට අලුත් නිසා හරියට වැදුනේ නෑ. ඔහුගේ හැගීම් උපරිමයටම ඇවිස්සිලා. සුරාජ් ආයෙත් ඈව බිම පෙරලගත්තා ඈත් ඔහුගේ බෙල්ල බදාගෙනම දෙපා තවත් පලල් කරගෙනම පහත් වුනා. මේ වෙද්දී නිමාලිට වගේම සුරාජ්ගේත් හැගීම් උපරිමයටම ඇවිත් තිබුනේ. ආයෙත් හුත්ත ඇතුලට පොල්ල දාගෙන ගහගෙන ගහගෙන ගියේ ඔහුට පුලුවන් උපරිම ශක්තියම දාලා ගහන ගහන පාරට ඈ ඉස්සරහට විසිවෙනවා. ඔහු ඇගේ කිහිලි යටින් අතදාල ඇගේ උරහිස් අල්ලා ගත්තා. ඈත් ඔහුගේ බෙල්ල බෙදාගෙන ගහන ගහන පාරට ඔහුව ඉබින්න ගත්තා. දෙපා සුරාජ්ගේ ඉන දෙපැත්තට ගහගත්තා. දැන් නම් සුරාජ් ගහන පාරවල් හුතු පතුලටම වදිනවා. ඇගේ කෙදිරිලි ටිකෙන් ටික වැඩිවුනා. කෙදිරිලි ඇහෙද්දී ඔහු තව තවත් ප්‍රාණවත් වුනා.

"ආහ්...ම්හ්.. ග..හ..පන්. ත..ව..හ..යි..යෙන්...ආහ්ම්හ්.හු..ත්.ත.. පැ.ලෙ.. න්..න.. ග..හ.ප.න්..ම්හ් ම..ල්..ලී.. ම්හ්.. ආහ්.. ත.. ව.. හ..යි..යෙන්.. ග..හ..ප පන්.. ම්හ්..ආහ්.. ම්හ්.. ත.ව..ම්හ්...ආහ්.. පො.ඩි..අ.ක්.කව. බ.ඩ..ක..ර..හ..න්. ම්හ්.. ආහ්.. ම.ල්..ලි..යෝ.. උ බ..න..ම්.. මා.ර..යි.. ආහ්.. අ..න්.න.. එ..හෙ..මා ආහ් සැ..නී..ප..යි.. ම්හ්.. ආහ්.. ම්හ්.. ආහ්.. ම්හ්.. ආහ්.. ම්හ්.. ආහ්.. ස..නී..පයි.. ආහ්.. ම්හ්.. ම්හ්.. උ.බ..න. ම..ම.. කා..ට..ව..ත්.. දෙ.. න්..නේ ..නෑ.. "

ඇගේ කෙදිරිලි තවත් වැඩිවුනා.දෑතින් සුරාජ්ගේ බෙල්ල බදාගෙන දෙපා ඔහුගේ ඉන මැදට තියාලා පටලව ගත්තා. ඔහු තව තවත් ඉස්සි ඉස්සී ගහගෙන ගියා..

"මට.. ය..න්..න.. ව..ගේ.. ත..ව..හයි..යෙන් ගහ..පන්.."

ඈගේ කෙදිරිලි හඩත් එක්කම ඔහුගේ ඇට දෙකත් හිරිවැටීගෙන පොල්ල දිගේ ආපු කැරි ලෝඩ් එක ඇගේ හුතු පතුලටම විද්දා ඈ වෙර දාල දෑත් සහ දෙපා දරදඩු කරගෙනම ඔහු බදාගත්තා. ඈගේ ඇග උඩම හතිදාගෙන නිසල වෙද්දී ඈත් දෙපා සහ දෑත් ඔහුගෙන් මුදව ගෙන පැලේ බිම වැතිරුනා. සුරාජ්ගේ පොල්ලෙන් ලේත් ඇවිත් කැරි එක්ක බේරෙනවා. වුනේ මොකක්ද කියලා ඈට තේරුනේ තවත් විනාඩියකට පස්සේ. ඔහුව අනිත් පැත්තට පෙරලුවා. කෙන්ද කෙලින් කරලා දෙපා නවලා පලල් කරගෙන හුත්ත දිහා බැලුවා. සුරාජ්ගේ කැරිපාර හුත්ත ඇතුලෙන් බිමට බේරෙනවා. 

"ඕයි.. මල්ලී...."

සුරාජ් ඈ දිහා බලාගෙන ඉන්නවා. 

"මන්.. බඩවෙයි.. මල්ලී.. මොකද දැන්.. කරන්නේ"

ඒ කතාව ඇහුනට පස්සේ සුරාජ් ඉබේටම කෙලින් වුනා.

"අපි.. කොහේ.. හරි.. යමු"

"අම්මා.. පැලිල මැරෙයි ඕයි"

"අම්මට හෙමින් කියන්නම් උබට මන් ආදරෙයි කියලා"

නිමාලි ඔහු දිහා බලාගෙනම හිටියා. සුරාජ්ට තාම දාහාතයි දහ අට ලබන්න මාස ගානක් තියෙනවා. බඩට පැටියෙක් ආවොත් කරන්නේ මොනවදැයි ඈට හිතාගන්න බැරි වුනා. සුරාජ්ට් දැන් තමයි තේරෙන්නේ කරපු වැඩේ බරපතලකම. නිමාලි මේ දේවල් වෙන්න කලින් කියපුව තේරුනේ දැන්. සුරාජ් ඈව බදාගත්තේ ගොඩක් ආදරෙන්.

"උබ මම කවදාවත් තනි කරන්නේ නෑ අක්කේ උබත් එක්ක මම හැමදාමත් ඉන්නවා එන විදියට අපි හැමදේටම මුහුණ දෙමු"

සුරාජ් කිව්වේ ලොකු මිනිහෙක් වගේ. ඔහු එහෙම කියද්දී ඈට ලොකු ගැම්මක් හිතට ආවා. 

සුරාජ්ගේ කතාව ඉවර වෙද්දී බස් එක උඩවලවටත් කිට්ටුයි. සුරාජ් කියපු විදිහට එදායින් පස්සේ කිහිප වතාවක් හේනේ පැලේදි නිමාලි එක්ක ඉදලා තියෙනවා. කාගෙද වරද කියන්න අංජලීට තේරෙන්නේ නෑ ඒ මොනවා වුනත් අංජලීට එක දෙයක් තේරුනා. කොල්ල ෆෝවඩ් වගේම කපටිකමත් හොදටම තියෙනවා. ඇටෙන් පොත්තෙන් එලියට ආපු ගමන් හොද හොද වැඩ කරාට කොල්ලට හොද මොලයක් තියෙනවා. ඉස්සරහට කොල්ල ඈට ගොඩක් වටිනවා කියලත් තේරුම් ගියා. ලියන මහත්තයා තරම් කපටිකම් නැතිවුනත් ඔහුත් එක්ක හැප්පෙන්න නම් කොල්ල ගොඩක් ඈට ප්‍රයෝජනවත් වේවි කියලත් හිතුනා. සුරාජ් කතාව කිව්වට පස්සේ ඔහුට ඇගේ උකුලෙම නින්ද ගියා.   

ඈ එක අතකින් හුතුතොල් අතගගා අනිත් අතින් යට සාය අල්ලාගෙන ඉන්නවා. මතක් වෙන්නෙම අකලංකව. අංජලී දෙපා කුෂන් පුටුවේ දෙපැත්තේ ඇදි දෙක උඩින් දාගෙන දෙපාත් පලල් කරගෙන ආයෙත් කල්පනා කරා. මූට බැරි නම් තවත් අකලංක කෙනෙක් හමුවෙන තුරු ඉවසන්න තීරණය කරා. ඇගිල්ලෙන් ඇනලා පෙට්ටිය කඩාගෙන තවත් අකලංක කෙනෙක් හමුවුනොත් ඒකත් දුකක් පසුතැවීමක් වෙන්න පුළුවන්. 

"එපා..අමීර්.. එපා.... මරන්න... එපා.. පා..ති..මා..."

අංජලී උඩ ගියා මොරදීපු හඩට. 

"කවුද හුත්තෝ අමීර්... පාතිමා... මරන්න එපා" 

ඒ පාර මොන හුත්තක්ද සිරිල් මුදලාලිගේ මරහඩ ඇහෙද්දීම ඇගේ ඇස් ගියේ ඇඳ දිහාවට. මුදලාලි කොන්දෙන් කෙලින් වෙලා දනහිස් දෙක අල්ලාගෙන ඉන්නවා බයෙන් වගේ. අම්මප ලයිට් නොදා තිබ්බ නම් අංජලී සිහි නැතුව වැටෙනවා දැක්ක සීන් එකට මලමිනිහෙක් ඇද උඩ වාඩිවෙලා ඉන්නව වගේ නෙහ්. ඈ පුටුවෙන් පැනලා ඇද ලගට ගියා. මේක හොද අවස්ථාවක් වෙන්න පුළුවන් යයි අංජලීට හිතුනා. මල මිනිහක් වගේ වුනත් ඔහු තමන්ගේ මිනිහ නේදැයි කල්පනා වුනා.

"මුදලාලි...මුදලාලි"

අංජලී ඔහුගේ පිටට කිහිප පාරක්ම ගැහුවට පස්සෙයි ඔහුට හරි සිහියක් ආවේ.

"ඇයි.. මොකද වුනේ"

ඈ ඔහුගේ ලගම වාඩිවෙලා පිට දිගේ පහලට අතගෑව

"කවුද කාමරයට ආවේ"

"කවුරුත් නෑ"

සිරිල් මුදලාලි බයවෙලා හොදටම.

" ඔයා හීනයක් දැක්කද"

"හීනයක්"

අංජලී දිහා හොදට බැලුවා. 

"දොර හොදට වහල නේද තියෙන්නේ"

"ඔව් ඔයානේ ලියන මහත්තයා ගියාම දොර වහලා යතුර මේස උඩට දාල තිබුනේ"

සිරිල් මුදලාලි හැරිලා මේස උඩ දිහාත් බලලා අංජලී දිහා බැලුවට පස්සෙයි ඔහුට තේරුනේ දැකලා තියෙන්නේ හීනයක් බව. 

"මට වතුර එකක් දෙන්න"

අංජලී මේස උඩින් වීදුරුවට වතුර එකක් වක්කරලා සිරිල් මුදලාලි අතට දුන්නා. ඔහුගේ අත වෙව්ලනවා. මුදලාලිගේ අතේ තිබ්බ විදුරුව අංජලී අරගෙන ඔහුගේ කට ලගට ලන්කරා. වතුර එක බීපු සද්දෙන්ම හිතුනා බය වෙලා තියෙන හීනේ තරම ඒක පොඩි පහේ හීනයක් නොවේ යැයි අංජලී තේරුම් ගත්ත.

"මම මොනවා කියලද කෑගැහුවේ"

කියන්නත් හදලා ඈ හිරකර ගත්තා.

"නෑ අනේ ඔයා මොනවත් කිව්වේ නෑ එක පාරටම නැගිට්ටා කටත් ඇරගෙන මොනවද මොනවද කිව්වට ගර් ගර් ගෑව විතරයි බුදු අම්මෝ මම බය වෙච්ච තරමක්"

මුදලාලිව ස්කෑන් කරන්න පුළුවන් හොදම අවස්ථාවක් යැයි අංජලීට හිතුනා. නැත්නම් වෙන්නේ ඈටයි මවයි දෙන්නම මුන් දෙන්නගේ දැලට අහුවෙලා විනාශ වෙන්න. අංජලී හවුස් කෝට් එක ගලවලා මේසේ ලග තිබ්බ පුටුව උඩට විසිකරා. ලයිට් එකේ එළිය තුනී නයිටිය පසාරු කරගෙන යනවා. ඈ එහෙන්මම පස්සට ගිහින් ඇද විට්ටමට හේත්තුව දාල දෙපා දිගු කරා.

"එන්න ඔයාට නින්ද යනකම් ඔලුව අතගාන්නම්"

සිරිල් මුදලාලිගේ අතින් ඇද්දා. තුනී නයිටිය අස්සෙන් පේන තන් දෙක දිහා බලාගෙන හිටියේ උදුරාගෙන කන්න වගේ. 

"ඔහොම බලන්නේ ඇයි. දැන් මේවා ඔයාගෙනේ"

"නෝනේ අරක්කු ගදට කැමති නෑනෙහ්"

"කවුද කිව්වේ"

"ලියන මහත්තයා"

"පිස්සු එයා දන්නවද මම ගැන"

සිරිල් මුදලාලිට ලංවෙන්න තියෙන හොදම අවස්ථාවෙන් උපරිම ඵලයක් ගන්නවමයි ඈ හිතාගත්තා. ලොකු හුස්මක් කටින් පිටකරලා අතින් කොට්ටේ හදාගෙන මුනින් අතට සිරිල් මුදලාලි හාන්සි වුනත් ඇගේ තන් දිහා ආසාවෙන් බලන් හිටියා. ඔහු ගෙන් එන ගල් අරක්කු ගදටයි කුලු සුරුට්ටු ගද නහය කඩාගෙන යනවා. අංජලී ඔහු ඉන්න පැත්තට ඇල අතට හැරිලා ඔහුගේ කෙස් අතරින් ඇගිලි තුඩු ගෙනිච්චා. කොට්ටෙට වැලමිට ගහගෙන හිස අත්ල මත රැදෙව්වා.

"ඔයාට දැන් මොකක් කියලද කතා කරන්න ඕන"

"නෝනෙට කැමති එකක්"

"මුදලාලි කිව්වාම හරියට මම ඔයාගේ බයර් කෙනෙක් වගේ නෙහ්"

ඇත්තටම සිරිල් මුදලාලි ඔහුගේ සල්ලි වලට ඈව මිලදී ගෙන තිබ්බා වගේ තමයි. 

"නෝනේ කැමති එකක් කියන්න"

"සිරිල් කියන්නද"

"හ්ම්"

ඔහුගෙන් එන අරක්කු ගඳ නහය කඩාගෙන ගියත් කරන්න දෙයක් තිබුනේ නෑ. ලියන මහත්තයා එක්ක බෝතලයකටත් වැඩිය මේ වයසට බීල මෙහෙම ඉන්නවා කියන එකත් ලොකු දෙයක්. අංජලී සිරිල් මුදලාලිගේ බෙල්ල යටින් දාල ඔහුගේ නළලට උම්ම එකක් දුන්නා. 

"මගේ පැටියට අද මොනවත් එපාද" 

ඈ සිරිල් මුදලාලිගේ සරමට උඩින් පයි කොට කෑල්ල අතට ගත්තා. කොට කෑල්ල හිමින් ඇගිලි තුඩින් අතගහා ඔහුගේ තොල් වටේ දිව ගෙනිච්චා.උඩු රැවුලේ රැවුල් කොට දිවේ අග වදිද්දි අමුතුම මිහිරකුත් දැනුනා. ගල් අරක්කු වල ගද නහය කඩාගෙන ගියත් ඈට ගානක් වුනේම නෑ. ඒ තරමටම ඈ ඇවිස්සිලා හිටියේ. සිරිල් මුදලාලිගේ සහ ලියන මහත්තයාගේ අරමුණ මොකක්දැයි දැන් ඈ දැන ගෙන හිටියත් ෆැලෑන දැනගෙන හිටියේ නෑ. සැඩ පහරට වැටිච්ච් එකා බේරෙන්න නම් සැඩ පහර ගලාගෙන යන පැත්තට පිහිනන්න ඕනෙලු. ඈ මුදලාලිගේ තොල් ඇද ඇද උර උරා බොද්දී මුදලාලිත් ටික ටික ඇවිස්සෙන්න ගත්තා. ඔහුගේ කටින් එන අරක්කු ගද අමතක කරා. මුදලාලිගේ ගොරහැඩි ලොකු තොල් වලින් ඇගේ තොල් ඇද ඇද උරද්දී ඔහුත් හොද වැඩකාරයෙක් බව අංජලීට තේරුනා. ඇගේ දිවම ඔහු උරාගෙන යද්දී ඈ තවත් සක්‍රීය වුනා. සිරිල් මුදලාලිගේ බෙල්ල බදාගත් ඈ බෙල්ල යට ඉදන් උඩට ලෙවකාගෙන යද්දී මුදලාලි අත ඇගේ නයිටිය අබරවගෙන උඩට ඇවිත් නැවතුනේ ඇගේ පස්ස උඩ. ඔහුගේ ගොරහැඩි අතින් පුක් පලු දෙක මිරිකෙනවා.

"ඉන්න පැටියෝ.."

අංජලී කොන්ද කෙලින් කරන් නයිටිය ගලවලා විසිකරා. අංජලීගේ නිරුවත දිහා සිරිල් මුදලාලි කටත් ඇරගෙන බලාගෙන ඉන්නවා.

"ඊයා ඔහොම බලන්න එපා" 

ඈ මුදලාලිගේ නහය මිරිකලා තනේ කටට තිබ්බා. එක අතකින් තනයක් මිරික මිරික අනික උරාගෙන ගියේ බඩ ගින්නේ හිටපු පොඩි එකෙක් කිරි බොනවා වගේ. ඈ සරම ඇතුලෙන් අතදාල කොට කෑල්ල ඇල්ලුවා. සිරිල් මුදලාලි තනේ උර උර ඇස් උඩින් අංජලී දිහා හොදට බලනවා මොනවත් අහයිද වගේ. ඈත් නොදැක්ක වගේ මුදලාලිගේ ඇට දෙකයි ෆයි කොට කෑල්ලයි සිනිදුවට අතගෑව. තනේ කටින් අරන් ඔහු මොනවද කියන්න හැදුවත් ඈ ආයෙත් තනේ කටට එබුවා.

"ඒක ගැන හිතන්න එපා ඔයා නිදාගෙන ඉද්දී මම සරම උස්සලා බැලුවා මගේ මහත්තයා මගෙන් විනෝද වෙන්න"

අංජලී මුදලාලිගේ කන්පෙති අතගාගා ඔහු තවත් තන් දෙකට තෙරපගෙන කන ඇතුලට දිව දැම්මා. සිරිල් මුදලාලි හොදටම ඇවිස්සිලා ඈව අනිත් පැත්තට පෙරලගෙන ඇගේ ඉන දෙපැත්තෙන් දනහිස් දෙක ගහලා සරම උඩින් ගලවල දැම්මා. මුදලාලි කලු බඩයි කිරිබත් කැලි කැපුව වගේ මැහුම් පාරවල් ඇති කකුල් ලයිට් එලියට දිලිසෙනවා. අංජලීගේ ඉන දෙපැත්තෙන් වැල මිට ගහගෙන මුලු දිවම එලියට දාල ඈව ලෙවකන්න ගත්තා බල්ලෙක් වගේ. ඔහුට ඕන දෙයක් කරගන්න දීල ඈ දෑස් තදකරගත්තා. බෙල්ල පහල ඉදන් උඩට හරව හරවා ලෙවකද්දී ඈත් ඔහුට ඕන ඕන විදියට බෙල්ල හැරෙව්වා. සිරිල් මුදලාලිගේ ලොකු තොල් දෙකෙන් තොල් උර උරා මුහුන වටේම ලෙවකද්දී ඈ කලගෙඩි දෙකක් වගේ බඩ දෙපැත්තෙන් පහල ඉදන් උඩට අතගාන්න පටන් ගත්තා. ඇගෙ මුහුන දෙපැත්තෙන් අල්ල ගත්ත මුදලාලි කනට ගොරහැඩි දිව දාල කරකවද්දී නම් ඈට ඉන්නම බෑ ඔලුව ඒමේ අත හැරෙව්වත් මුදලාලිගේ ලොකු අත් වලට හිරවෙලා.

"අ..නේ..කි..තී.. අහ්..ම්හ්.. එ..පා..ආ..ආ..ආ..නේ..ඒ..ඒ..ඒ.. එ..පා

 ම්හ්..අ..නේ ..සි..රි..ල්.. එ..පා..අහ්...හ්ම්..අ.නේ.. නේ..ඒ..ඒ....ඒ. පා.. ම්හ්.. අ..ම්හ්..ආහ්..ම්හ්...ආහ්...ම්හ්.. ආහ්.. ආහ්..ම්හ්.. ආහ්.." 

කන් දෙකෙන් කෙල බේරෙන්නම ලෙවකද්දී අංජලීගේ හැගීම් තවත් උස්සන්න වුනා. මුදලාලි ටික ටික පහලට රූටල ගිහින් නැවතුනේ හුත්ත ලග. ඈ දෙපා පුලුවන් තරම් පලල් කරා. මුදලාලිගේ ලොකු කට හුත්ත උඩින් තියද්දී හුත්ත වැහිලම ගියා. සුරුස් සුරුස් ගාල උරනවා හැන්දෙන් උණු උණු සුප් බොනවා වගේ. පැත්තකට විසිවෙලා ගිය කොට්ටේ ඇදල ගත්ත සිරිල් මුදලාලි කොට්ටේ ඇගේ පුක යටින් තියලා දෙපා කලව වලින් ඉස්සුවත් හුත්තෙන් කට ගත්තේම නෑ. අංජලී නැවිලා දෙපා පලල් කරගෙන කලවා දෙකෙන් අල්ලගෙන හිටියා. පුකේ හිලවටේ ලෙවකන්න ගමන් ඉකිලියි හුත්තවටෙයි ලෙවකනවා. ගොරහැඩි අලි දිවෙන් හුත්ත වටේ ලෙවකාගෙන යද්දී නම් සිරිල් මුදලාලි පයිය කපන්න කලින් හොද වැඩකාරයෙක් වෙන්න ඇතියි අංජලිට හිතුනා. හුතු තොල් මුදලාලිගේ තොල් වලින් එලියට ඇදලා දත් වලට හිරකරන් රිදෙන නොරිදෙන ගානට හපාගෙන ගියේ හොදට හුතු කාපු එකෙක් වගේ. මිනිස්සු කපලා කපලා මරලා තියෙනවා ඕන තරම් අහලා තිබුනත් පයියක් මෙහෙම කපලා තියෙනවයි කවදාවත් අහල තිබුනේ නැ. අනිවාර්යයෙන්ම මේකා හොර ගෑණියෙක්ගේ ගෙට රිංගලා මාට්ටුවෙලා මෙහෙම වෙන්න ඇතියි අංජලීට හිතුනා. 

"අම්මෝ හුත්තට දිවෙන් දෙන සැප. සික් තව අගල් තුනක් තිබ්බ නම්" 

මාපට ඇගිලි දෙකෙන් හුතු තොල් පලල් කරලා දිව ඉස්සරහට පස්සටත් යනවා හුත්ත වටේටත් ගෙනියනවා. ඈ පුලුවන් තරම් කකුල් පලල් කරන් අල්ලගෙන හිටියා. මෑ ඇටේ එහාට මෙහාට කර කර දිව හුත්ත ඇතුලටම ඔබ ඔබ වටේටම ලෙවකනවා හුත්තෙන් බේරෙන හුතු ජූස් කට තියලා සුරුස් සුරුස් ගගා උරනවා. දැන් නම් ඇගිල්ල ගහගන්නමයි හිතෙන්නේ. හුතු තොල් දෙක අතරින් මුදලාලි දිව ඇතුලටම ඔබනවා. දිව හුත්ත ඇතුලේ තියාගෙන දිව උඩට පහලට කරද්දී අංජලීට ඉවසන්නම බෑ. කෙදිරිගෑවෙනවා. මුදලාලිගේ ඇගිල්ල හුත්තේ ගෑවෙද්දීම ඈ ගැස්සිලා ගියා.

"එපා ඇගිල්ල දාන්න එපා"

අංජලී එකපාරටම කෑගහලා කියද්දී මුදලාලි ඔලුව හුත්ත අස්සෙන් එලියට ගත්තා. ඇගිල්ලෙන් අනියිද කියලා පොර සුවර් නැති හින්දම කෙලින් වෙලා හුත්ත අතින් වහගත්තා. 

"ශික් අර තම්බි පකය මගේ පයිය කැපුවෙ නැත්නම් නෝනේ දිව්‍යලෝකේ පෙන්නන්න තිබ්බා"

ඒකතාවට අංජලීගේ කටත් ඇරුනා. 

"තම්බි පකයා"

ඈ හෙමින් මිමිනුවත් මුදලාලිට ඇහුනෙ නෑ. ඈට මතක් වුනේ මුදලාලිගේ කටින් පිටවෙච්ච මුස්ලිම් ගෑණිගෙ නම පාතිමා..."

සිරිල් මුදලාලි ඇදෙන් බිමට බැස්සා. මුදලාලිගේ පුක දැක්ක අංජලීගේ ඇස් දෙකත් ලොකු වුනා සිරිල් මුදලාලිගෙ පුක කපපු විදියට. 

"මෙච්චර කපලත් මේ මිනිහා ජීවත් වුනා පුදුමයි"

ගහපු මැහුම් පාරවල් ගනන් කරන්නවත් බෑ. සිරිල් මුදලාලි සරම දාගෙන ආයෙත් සෝපාව ලග තිබ්බ බෑගය ඇරියා. 

"මේ පකයා ආයෙත් බොන්නද හදන්නේ"

ගල් අරක්කු බෝතලය බෑග් එකෙන් ඇදලා අරන් වතුර බොනවා වගේ එක හුස්මට උගුරු තුන හතරක් බීගෙන ගියා. අංජලී ඇදෙන් පැනලා ආයෙත් කට තියාගන්න කලින් බෝතලේ අල්ල ගත්තා.

"එපා මගේ රත්තරන් මහත්තයෝ දැන් ඔය බිව්වා ඇති"

ඇගේ හඩට මුදලාලි ගල් ගැහිලා වගේ අංජලී දිහා බලාගෙන ඉන්නවා. අංජලී බෝතලේ මේසේ උඩින් තියලා මුදලාලිගේ අතින් ඇදන් ඇදට ආවා. 

"මට තේරෙනවා සිරිල් ඔයාගේ හිතේ දුක. මන් ඇගිල්ල ගහන්න එපා කිව්වේ මම තාම වර්ජින් හින්දා"

"වර්ජින්"

"මම තාම කන්‍යාවියක් මුදලාලි එක්ක විතරමයි මම මෙහෙම හිටියේ"

සිරිල් මුදලාලි අංජලී දිහා බලලා ඇදේ වැතිරුනා. අංජලීට ඇත්තටම දුක හිතුනා ඔහු ඇදේ වැතිරිච්ච විදියටම. අංජලී නයිටිය ඇගට දාගෙන මුදලාලි ලගම වැතිරුනා

"ඔයා දුක් වෙන්න එපා දැන් තියෙනවා රබර් වලින් හදපුවා අපි ඒකක් ගමු."

සිරිල් මුදලාලිගේ කම්මුල් අතගාල අංජලී කිව්වත් ඔහුගේ දුක අඩුවුනේ නෑ. ඒත් ඒ මුහුන කෝපයෙන් වෛරයෙන් පිරිලා තිබ්බ මුහුනක් යැයි අංජලීට වැටහුනා. ඔහු අනිත් පැත්ත හැරිලා නිදා ගත්තත් ඈ ඔහුගේ පිට දිගේ අතගෑව.

අංජලීටත් මුදලාලිගේ පැත්තට හැරිලා නින්ද ගියා. 

"නෝනෙ.. නෝනේ.."

සිරිල් මුදලාලිගේ හඩින් ඈ මහ පාන්දරම ඇහැරුනා. 

"ඇයි සිරිල්..."

"අපි යමු නෙහ්.. නොනේගේ වැඩේ බලන්න ඇමතිතුමා හම්බවෙන්න යන්න ඕන"

සිරිල් මුදලාලිගේ කතාවට අංජලී පුදුම වුනා. 

"මෙච්චර පාන්දර.."

"නෝනේව ගොදරට ඇරලලා යන්න එපැයි. ඇමතිතුමා අද ඉන්නේ වලස්ගල ගෙදර පාන්දරම නොගියොත් අල්ලගන්න බෑ"

අංජලී මුකුත්ම කිව්වේ නෑ තාම පාන්දර තුනයි. පැය දෙකක්වත් නිදාගත්තෙත් නෑ. ඒත් අංජලී දන්නවා තමන්ගෙ පත්වීම දැනටමත් හරිගිය විත්තිය. ඈ ඔලුව වනලා තුවායත් අරන් නාන කාමරයට ගියා. නාන කාමරෙන් එලියට එද්දී සිරිල් මුදලාලි ඇදගෙනත් ඉවරයි. ඈට මුදලාලිගේ වැඩ හිතාගන්නත් බෑ. ඔහු කොහොමත් අද්භූත මිනිහෙක් බව මේ වෙනකොටත් අංජලීට වැටහිලා තිබුනේ. ඔහුගේ වචනෙට පිටුපාන්නත් බෑ. මෙච්චර පාන්දර ගෙදරට යන්න අමුතුවෙන් හැඩවෙන්නත් ඕනද අනික ඉතින් කවුරු බලන්නද එක අතකින් අවට මිනිස්සු ඇහැරෙන්නත් කලින් මෙහෙම පාන්දරම යන එක හොදයි කියලත් හිතුනා. හෝටලේ බිල බේරලා එලියට බහිනවත් එක්කම සුදු පාට ටොයොටා හයි ඒස් වැන් එකක් නවත්තලා තිබ්බා. මුදලාලි එක්ක පිටුපස්සේ සීට් එකේම වාඩි වුනත් මුදලාලිවත් වෑන් එකෙ වයසක ඩ්‍රයිවර්වත් අංජලීවත් ගෙදරට එනකන් වචනයක් කතා කරේ නෑ. වෑන් එකේ ඩ්‍රයිවර්ම අංජලීගේ ට්‍රැවලින් බෑග් එක ගෙයි දොරකඩ තිබ්බත් සිරිල් මුදලාලි ගෙටවත් ගොඩ වුනේ නෑ

"නෝනේ මන් එද්දී හෙට පාන්දර වේවී නෝනේ බලාගෙන ඉන්නෙ නැතුව නිදාගන්න" 

අංජලී හිස වැනුවා මිසක් මුකුත්ම කිව්වේ නෑ

"නෝනේ මේ සල්ලි වලින් නෝනෙට ඕන අඩුම කුඩුම ටික ගන්න. හෙට අනිද්දා අලුත් රස්සාවට යද්දී ලස්සනට යන්නත් එපැයි"

ආපු වාහනය හරවගෙන එහෙන්මම ගියා. එතකොට වේලාව පාන්දර හතරාමාරයි. දෙතුන් පාරක් ගෙදර බෙල් එක ගැහුවට පස්සෙයි මාලතී ඇවිත් දොර ඇරියේ. මාලතී අංජලී දිහා බලලා ඈත් මුකුත්ම නොකියා කාමරයට ගියා. අංජලී ටැවලින් බෑග් එකත් ගෙට අරන් දිග හුස්මක් අතැහැරලා සොපාවෙම ඇලවුනා. පන්දාහේ මිටියක් පෙනුමෙන් නම් ලක්ෂයක් වගේ. මුදල් මිටිය දැක්කාම අංජලීට පුදුමත් එක්ක. මෙච්චර මුදලක් තමන්ගේ අතට දීපු එකට. මගුලටවත් අලුතින් ඇදුමක් නොගන්න මිනිහා ඇදුම් ගන්නයි ලක්ෂයක් දුන්න එකට පුදුම නොවී පුලුවන්ද.

"අම්මේ මාව හයට ඇහැරවන්න"

අංජලී මාලතීට ඇහෙන්න කෑගහලා අනිත් පැත්තට හැරිලා සෝපාවෙම ඇලවුනා. උදේ පාන්දරම ඕෂධීගේ තාත්තා හම්බවෙන්න යන්න ඕනැයි ඈට මතක් වුනා. ඔන්න ඔහොම තමයි අංජලීගේ හනිමුන් එක ඉවරවුනේ.

පාන්දරම හරියටම හයට මාලතී අංජලීව ඇහැරවලා මුකුත්ම නොකියාම කුස්සියට ගියා. මාලතීට ඇත්තටම දුකයි. හැබැයි ඒ දුක පෙන්නලා පාන්දරම අංජලීගේ හිත පාරවන්න ඇය කැමති වුනෙත් නෑ. පන්දරම හයට ඇහැරවන්නේ ඇයිදැයි පොඩි ප්‍රශ්නයක් තිබුනත් අඩුම ගානේ ඇයි කියලවත් ඇහුවේ නෑ. අංජලීත් හිතාගත්තා යන්නේ කොහේද කින්ද මන්ද හැම දෙයක්ම නොකියන්න. අංජලී නාල එලියට එද්දී ගෙදර බෙල් එක හඩලන්න ගත්ත.

"මේ මල පාන්දර මොකාද එන්නේ"

මාලතී දොර ඇරියත් අංජලී සාලෙට ආවේ නැ.

"ලියන මහත්තයා මොකද අද පාන්දරම"

හඩත් ඇයට ඇහුනට ගනන් නොගෙනම ඕෂධීලගේ ගෙදර යන්න ඇදුම අයර්න් කරා.

"සිරිල් මුදලාලි ආවද නෝනා"

"සිරිල් මුදලාලි නම් ආවේ නෑ හැබැයි දුව නම් ආවා"

"නෑ...මම උදෙ හොටෙල් එකට ගියට පස්සේ හෙටෙල් එකෙන් කිව්ව බිලත් බේරල ජෝඩුව පාන්දර ගියා කියලා"

ඇදුම් මැද මැද හිටිය අංජලීටත් පුදුමයි ලියන මහත්තයගේ කතාවට නයිටියයි හවුස් කොට් එකයි දාගෙන ඇයත් සාලෙට ආවා.

"ඇයි ලියන මහත්තයාට යන තැන කියලා ගියේ නැද්ද"

අසාගෙනම ඈ සාලෙට ආවා. 

"වලස්ගල යනවා කිව්වේ"

ලියන මහත්තයගෙ නළලත් රැළිවෙලා කටත් ඇරුනා.

" වලස්ගල"

ලියන මහත්තයා නළලත් අතගගා කල්පනා කරා. ලියන්නාටත් නොකිය ගිය ගමන කොහෙදැයි අංජලීටත් ප්‍රශ්නයක් තිබුනත් ඈ මුකුත් ඇහුවෙත් නෑ. ගිය මොකටදැයි ඈ කිව්වෙත් නෑ. ලියන්නාත් ගෙදරින් ගියාට පස්සේ ඈ කාමරයට ගියා. 

"කොහේද මේ උදේම යන්න හදන්නේ"

මාලතී ආවේ යන්නේ කොහේද කියලා අහනවට වඩා ඊටත් එහා ගිය ප්‍රශ්නාවලියක් අහන්න බව ඇගේ මුහුනින්ම පෙනුනා

"මුදලාලි මහත්තයා මට සල්ලි දුන්නා ඇදුම් ගන්න අලුත් රස්සාවට යද්දී හොදට ඇදගෙන යන්න කිව්වා ඕෂධී උසාවියට යන්න කලින් අල්ලගන්න ඕන නැත්නම් මට තනියම ටවුමේ රස්තියාදු ගහන්න බෑ අම්මා"

මාලතීටවත් ඇත්ත තත්වය කියලා ඈව අපහසුතාවයට පත් කරන්න අංජලී කැමතිවුනේ නෑ. නැත්නම් ඈ තනියම විදවනවා කියලා අංජලී දන්නවා. 

"මුදලාලි මහත්තයා හොදයිද"

"අනේ හරි හොදයි අම්මා මට කතාකරන්නේ නෝනේ කියලා පෙනුමට නපුරු වුනාට හිත හරි හොදයි පොඩි එකෙක් වගේ මම ඇවිත් විස්තරේ කියන්නම් අරකි ගියොත් මට හවස් වෙනකම් ඉන්න වෙනවා"

අංජලී එහෙම නොකීව නම් ඈ හිතින් විද විද ලෙඩ වෙනවා. 

"ඉතින් ඒ දරුවට කෝල් එකක් දෙන්නකෝ"

"දුන්නා අම්මා ඒකිවත් ඉක්මනට රිලීස් කරන්න ඕන නෙහ් දන්නවනෙහ් උසාවිවල වැඩ ඒකි තාම පැක්ටිස් නෙහ් ඒකයි උදේම යන්නේ"

ඕෂධීගේ තාත්තා ගෙදරින් එලියට යන්න කලින් ඕෂධීලගේ ගෙදරට යන්න අංජලීට පුලුවන් වුනා. ගේට්ටුව ඇරගෙන නිෂාධි කාර් එක ගේට්ටුවෙන් එළියට දානවත් එක්කම අංජලී ආපු ත්‍රිරෝද රථය ගේට්ටුව ඉස්සරහ නැවැත්තුවා.

"අනේ මට පරක්කු වුනා අක්කියෝ ඔයත් එක්ක කතාකරන්න ඕන මන් එනකම් ඉන්නවද"

ඈ ඔලුව වනලා නිෂාධිගේ කම්මුලත් අතගෑවා. නිෂාධි දැන් මෙඩිකල් පැකල්ටියේ තර්ඩ් ඊයර් එකේ. අංජලී ගේට්ටුවත් වහගෙන ගෙට යද්දීත් ඔක්කොම කෑම මේසේ බ්‍රෙක්පර්ස්ට් එකට වාඩිවෙලා. ඕෂධී පුටුවෙන් නැගිටලා අංජලීවත් එක්කම කෑම මේසෙන්ම වාඩි වුනා. ඕෂධී හැර ඇන්ටියි අංකලුයි අංජලී දිහා බැලුවේ පුදුමයෙන් වගේ. ඒත් මුකුත් කිව්වේ නැති වුනත් ඔක්කොගෙම මුහුනේ තිබුනේ ප්‍රශ්නාර්ථයක්. පෙරදින රාත්‍රියේ වෙච්ච සමහර දේවල් කෑම මේසයේදී කියන්න පුළුවන් ඒවත් නොවේ. ඈ ඕෂධී ගෙනත් දුන්න ප්ලේට් එකට ඉදිඅප්ප තුන හතරක් දාගෙන කන ගමන් ලියන මහත්තයාගේ සහ සිරිල් මුදලාලි බොන ගමන් කියපු කතා කියන්න ගත්තා. හෝටලයේ නඩුව සහ ඇගේ ගුරු පත්වීම ගැනයි. උදේ මහපාන්දර ලෑස්ති වෙලා වලස්ගල කතාවත් කිව්වත් අනිත් දේවල් කෑම මේසයේදී කියන්න ඈට ලැජ්ජ හිතුනා. ඕෂධීගේ තාත්තා හැමදේම සාවදානව අහගෙන හිටියා.

"ඔය නඩුව ඉස්සෙල්ලා පැවරුවේ මට ලියන මහත්තයගේ කීමට තමයි හෙක්ටර්ට දුන්නේ ඔයා අමාත්‍යාංශ ගානේ යන්න ඕන නෑ ඒක මම කරලා දෙන්නම්"

"මට කොහොම හරි අන්කල් මොනරාගල කතරගම පැත්තට ඇපොයිමන්ට් එක හරිගස්සල දුන්නොත් මේ ප්‍රශ්න ගොඩක් ලිහා ගන්න පුළුවන් වේවී සිරිල් මුදලාලි කියන්නේ මහ අද්භූත මිනිහෙක් මිනිහගේ හැම තැනම කිරිබත් කෑලි වගේ කපලා කොටින්ම කිව්වොත්..."

අංජලී ඉකිගහ ගහ අඩන්න ගත්තා. ඕෂධීගේ අම්ම මාග්‍රට් කැම මේසෙන් නැගිටලා ඇවිත් ඇගේ පිට අතගෑව. 

"හරි දරුවෝ.. ඔයා කාල ඉන්න"

"මේවා අන්කල් ඉස්සර කියන්නත් ලැජ්ජයි. මම ඕෂධීට කියන්නම්"

"දූ ඔයා එහෙනම් අද නවතින්න. මම ඇරෙන්ජ් කරගන්නම්"

ඕෂධීගේ තාත්තා කෑම මේසයෙන් නැගිටලා අත හොදගන්න කුස්සියට ගියා.

"මාග්‍රට් කරුණට කෝල් එකක් දෙන්න එනකොට චන්නත් එක්ක එන්න කියන්න පොඩි දූ කාර් එකෙන් අරන් ගිහින් හදිසියකට ගෙදර වාහනයක් නෑ"

කරුණා කියන්නේ ඕෂධීලා පුංචි කාලේ ඉදන් බලාගත්ත ලොකු අම්මගේ නංගි. ඒකියන්නේ ඇඩ්වකේට් විජේසිරිගේ අයියගේ නෝනගේ නංගි. මාග්‍රටුයි විජේසිරියි ඇවැස්ස නෑනලා මස්සිනාලා හින්ද මාග්‍රට්ටත් නෑයො වෙනවා. ඕෂධියි නිෂාධියි කියන්නේ කරුණම්මා. ඇගේ පුතාගේ නම චන්න. ඩ්‍රයිවින් ලයිසන් එක තිබුනට හරි හමන් රස්සාවක් නෑ. චන්න නිෂාධිවත් ඕෂධීවත් පොඩි කාලේ ඉදන් දන්න හින්දා ප්‍රශ්නයකුත් නෑ. ඒකට ඕෂධීගේ අම්ම මාග්‍රට් වුනත් කැමති වුනා. අධිනීතිඥ විජේසිරි ඔහුව ගෙන්න ගත්තේ ගෙදර ඩ්‍රයිවින් ජොබ් එකට. ගෙදර වාහන දෙකක් තිබුනත් එකක් නිෂාධි අරගෙන යනවා අනික විජේසිරි අරන් යනවා. ඒත් නිෂාධිගේ වාහනෙ තියෙන්නෙම කැම්පස් එකේ පාකින් එකේමයි. මාග්‍රට්ට හරි ඕෂධීට හරි ගමනක් යන්න වුනාම ටැක්සි වලට වෙනම ගෙවන්න වෙනවා ඔන්න ඔය හින්දා තමයි විජේසිරි කරුණාම්මාගේ පුතා චන්නව ගෙන්න ගන්න තීරණය කරේ.

අංජලී ඕෂධීට ඔක්කොම කියද්දී මාග්‍රට් අහගෙන හිටියා. අංජලීගේ හිතේ තිබිච්ච බර සැහැල්ලු වුනත් සිරිල් මුදලාලි මොන වගේ මිනිහෙක්ද කියලා කාටවත් වටහාගන්න බැරිවුනා. 

"මොනරාගල පැත්තට උබට ඇපොයිමන්ට් එක එනවට කැමති නැත්තේ ඔය පාතිමාල අමීර්ලා ඔක්කොම ඉන්නවා ඇත්තේ ඔය පැත්තේ වෙන්න ඇති. සමහර විට කතරගම වෙන්න ඇති"

"ලියන මහත්තයා ඒ දවස්වල කිව්වෙත් කතරගම කතාවක්"

"උබ කතරගම පැත්තට මාරුවක් අරන් ගියොත් මේ මනුෂ්‍යයගේ හිස්ටි එක හිමින් සැරේ හොයාගන්න පුළුවන් වේවී"

ඒත් ඉතින් ගෑණියෙක් වෙච්ච අංජලී ඔය හැමතැනම කරක් ගහන්නේ කොහොමදැයි කාටත් ප්‍රශ්නයක් වුනා. නමුත් ඔහු කවුදැයි හොයා ගත්තොත් ප්‍රශ්න ගොඩක් නිරාකරණය කරගන්න පුළුවන් බවත් වැටහුනා.

ඕෂධී එක්ක සොපින් ගිහින් ඇගේ ටැක්ෂි එකෙන්ම ගෙදරට දාල යද්දී හවස තුන විතර වුනා. ඈ කෙලින්ම ගියේ මුදලාලි මහත්තයගේ කාමරයට. කාමරයේ කිසි පිළිවෙළක් තිබුනේ නෑ. ඈ ඔක්කොම අස්පස් කරා. දොර රෙදි ඇද ඇතිරිලි කාලෙකින් අස් කරලා තිබුනේ නෑ. ඈ ඔක්කොම හෝදලා මාලතීගේ අල්මාරියේ තිබ්බ දොර රෙදි ජනෙල් රෙදි දාල කාමරය ලස්සනට හැදුවා. අංජලීට වෙඩිමට වියදම් කරන්න ලියන මහත්තයා දීපු ලක්ෂ හතරෙන් ඉතුරු මුදලින් සැම්සුන් ඇන්ඩ්‍රොයිඩ් පෝන් එකක් ගත්තා. විසිදහස් ගානක් ඒත් ඉතුරුයි. අද දීපු ලක්ෂයේ ඉතුරුවත් එක්ක බැලැන්ස් එක රිටර්න් කරන්න තීරණය කරා. ඒත් පෝන් එකක් ගත්ත බව නොකියා ඉන්නත් එයට ගිය මුදල අනිත් ඒවට දාල ඇජෙස්ට් කරන්න ඈ හිතාගත්තා. මොකද සිරිල් මුදලාලි කියන්නේ කවුදැයි මේ ගෙවුනු පැය විසි හතරට ඈ හොදින් අවබෝධ කරගෙන තිබුනා.

රූපවාහිනීයේ අටේ සිංහල නිවුස් යද්දී ගේට්ටුවට ගහන සද්දෙට මාලතී ජනෙල් විදුරුවෙන් එබිලා බලද්දී ලියන මහත්තයා ගෙට්ටුවේ එල්ලිලා ඉන්නවා. 

"ලියන මහත්තයා ඇවිත්"

මාලතීම ඉබ්බගේ යතුර අරන් ගේට්ටුව ඇරලා ඔහුව ඇතුලට ගත්තා. ඉස්සර නම් කවදාවත් ගේට්ටුව ලොක් කරේ නැති වුනත් සිරිල් මුදලාලි ගෙදර අයිතිකර ගත්තට පස්සේ ගේට්ටුව හැමවෙලාවෙම ඉබ්බ දාල වැසීම නියමයක් වුනා. 

"කෝ තාම මුදලාලි මහත්තයා ආවේ නැද්ද"

අසාගෙනම ඔහු ගෙට ගොඩවුනා. ඇතේ තිබ්බ රිමෝට් එකෙන් වෙනත් චැනලයකට මාරු කරලා අංජලී ලියන්නා දිහාවට හැරුනා. ගහට පොත්ත වගේ වෙනදා එකට යන එන සිරිල් මුදලාලියි ලියන මහත්තයටයි අද වුනේ මොකදැයි අංජලීට තේරුම් ගන්න බැරිවුනා. හැබැයි එකක් පැහැදිලි වුනා. මුදලාලි අද ගිහින් තියෙන්නේ ලියන්නාටත් නොකියා ගිය හොර ගමනක්. 

"මෙන්න මාලතී නෝනේ බේබිගේ පත්වීමේ ලිපිය මේක දීල යන්නමයි තකහනියක් ආවේ"

අංජලීට මුකුත් හිතාගන්න බැරි වුනා. ඈ ලියන මහත්තයා ඉස්සරහම ලියමන කඩල බැලුවා පත්වීම තිබුනේ කදුරුවෙල මහා විද්‍යාලයට. එන මාසේ දෙවැනිදා සදුදා ලියන්නා එක්ක මාලතී කතාකර කර ඉද්දිම ගෙදර පෝන් එක රින්ස් ගියා. කටහඩින්ම දැනගත්තා ඕෂධී බව. අනිවාර්යයෙන්ම පත්වීම ගැන වෙන්න ඇති.

"මම උබට පස්සේ ගන්නම්"

ලියන මහත්තයා ඉන්න තැන ඕෂධී එක්ක කතාකරන එක එච්චර ඇගට ගුණ නැහැයි ඇයට හිතුනා. 

පහුවදා මහ පාන්දර එනව කියලා ගියත් සිරිල් මුදලාලි ලියන මහත්තයා ගිහින් විනාඩි විස්සකට විතර පස්සේ ගෙදරට ආවා.ඒ ආවේ උදේ ගිය වෑන් එකෙන් නොවේ වෙනත් වාහනයකින්. ඔහුගේ මුහුනත් එච්චර හොද මූනක් නොවේ. උදේ හෝටලෙන් පිටවෙද්දී තිබ්බ මුහුන වගේමයි. උදේ ඇදන් ගිය ඇදුමත් නොවේ ගෙට ගොඩවෙද්දී ඇදගෙන ආවේ. ඔහු අතේ ලොකු එළවළු මල්ලක් තිබුනා. මෑ කරල් වට්ටක්කා මුරුංගා වගේ එළවළු. ඔක්කොම මිටි බැදලා තිබ්බ එළවළු මිසක් බරට කිරලා ගත්තු එළවළු නොවේ. එළවළු මල්ල මාලතීට දීල ඈත් ඔහුගේ අතේ එල්ලිලාම උඩුමහලට යන හැටි මාලතී කුස්සියට හැරෙද්දී වපැරැහ දාල හොදට බැලුවා. 

"සිරිල් ඔයා එනවා කිව්වේ හෙට පාන්දර නෙහ්"

"නෝනේගේ වැඩේ ඉවරවෙච්ච ගමන් අනිත් පැත්තට හැරිලා ආවා"

"ලියන මහත්තයා දැන් ඇවිත් පත්වීමේ ලිපිය ගෙනත් දීලම ගියේ. උදෙත් ඇවිත් ගියා ඔයා ලියන මහත්තයාට යන තැන කියලා ගියේ නැද්ද"

"නෑ නෝනේ එයාට මම යන යන තැන කියන්න ඕනැයැ"

අංජලී සිරිල් මුදලාලිගේ ඉනවටේ අල්ලගෙන තරප්පු පෙළ නැගැලා මුදලාලිගේ කාමරයට ගියා. චුට්ටක් කට ඉස්සර නොවුනනම් අංජලීට හිතුනා. 

"පත්වීමේ ලිපිය ගෙනත් දුන්න විත්තිය අන්තිමට කියන්න තිබුනේ"

කාමරයේ වෙනස දැක්ක සිරිල් මුදලාලිට මේක තමන්ගේ කාමරයදැයි හිතාගන්න බැරි වුනා. අංජලි ඔහුගේ මුහුනේ වෙනස දැක්කත් ගනන් නොගෙනම මුදලාලි ඇදගෙන හිටපු කමීසයේ බොත්තම් එකින් එක පැන්නුවා. බැනියමත් අලුත් එකක් හිල් හිල් බැනියමත් නොවේ. ඒත් අංජලී ඒ ගැන මුකුත්ම ඇහුවේ නෑ. මුදලාලිගේ තඩි බඩත් එක්ක බදාගත්ත අංජලී ඔහුගේ සුදු මයිල් පිරිච්ච් පපුව මැද්දට උම්මා එකක් දුන්නේ කලු සුරුට්ටු ගදයි දාඩිය ගදයි ගානකට වත් නොගෙන.

"දාඩිය නෙහ් නෝනේ උදේ ගිය ගමන නෙහ්"

"දාඩිය මගේ මහත්තයගෙනේ"

ඈ ඔහුගේ එලියට නෙරුනු තන් පුඩුවත් ලෙවකාල ඔහුව බදාගත්තා.

"ඔච්චර රට වටේ ගිහිල්ලා මොනවද මට ගෙනාවේ"

ඈ පොඩි එකෙක් වගේ සිරිල් මුදලාලිගේ මුහුන දිහා බැලුවා. සිරිල් මුදලාලිට මේවා මහ අමුතු දේවල් ඔහු කිසි දෙයක් ගෙනත් තිබුනේ නෑ

"අනිත් දවසේ කොහේ ගියත් මට චූටි චොකලට් එකක් හරි ගේන්න ඕන"

මෙහෙම පොඩි එකෙක් වගෙ හැසිරෙන අංජලීව ඔහුට තේරුම් ගන්න බෑ.

"අනේ සමාවෙන්න නෝනේ හෙට ඉදන් මම මොනවා හරි ගේන්නම්" 

ඈ ඇගිලි තුඩු වලින් ඉස්සිලා සිරිල් මුදලාලිගේ නළලට උම්ම එකක් දුන්නා.

"ඔයා නාල පහලට එන්නවද නැත්නම් කෑම එකක් බෙදාගෙන එන්නද"

"මම කාල ඉන්නේ නෝනේ"

"මේ වගේ වෙලාවට එද්දී පිටින් කන්න ඕනද ඔයා මට කෝල් එකක් දෙන්නකෝ මම ගොඩක් ආසයි ඔයත් එක්ක එකට වාඩිවෙලා කන්න දැන් ඔයා මගේ මහත්තයා නෙහ් මට ඕන ඔයාට හොද නෝන කෙනෙක් වෙන්න පහුගිය කාලෙ අපි ගොඩක් දුක් වින්දා අපේ දුක නැති කරන්න දෙවියෝ එවලා තියෙන්නේ ඔයා"

අංජලීගේ කතාවට සිරිල් මුදලාලිගේ මුහුනේ තිබ්බ මැලැවුනු ගතියත් නැතිවෙලා ගියා. සිරිල් මුදලාලි නාන කාමරයට ගියාට පස්සේ ඈ කාමරෙන් එළියට ගිහිල්ලා තරප්පු පෙල බැහැලා පහලට ගියා. 

මාලතී නිදාගන්න කාමරයට ගියාට පස්සේ අංජලී පහල ලයිට් නිවලා වොෂ් දාගෙන උඩට ආවේ නිදාගන්න බලාගෙනම විනිවිද පේන නයිටියත් ඇදන්. සිරිල් මුදලාලි ඈ දිහාත් බලල ඇදේ හාන්සිවෙලා සිවිලිම දිහා බලාගෙන මොනවද කල්පනා කරනවා. ඇගේ අත් බෑග් එකත් අරන් ඇදෙන් වාඩිවුනා.

"සිරිල් වෙඩින් එකට ඔයා දීපු ලක්ෂ හතරයි අද දීපු එකෙයි ඉතුරු සල්ලි මෙන්න" 

අංජලී බෑග් එකෙන් වියදම් ලැයිස්තු දෙකත් එක්ක ඉතුරු මුදල සිරිල් මුදලාලිගේ අතේ තිබ්බා. ඔහු ඇදෙන් නැගිට්ටේ නළලත් රැළි කරන්. අංජලී දුන්න මුදල් දිහාවත් සිරිල් මුදලාලි බැලුවේ නෑ. 

"අරූ ලක්ෂ හතරයිද දුන්නේ උගේ අම්මට...."

මුදලාලිට පැනපු මලට කුණුහරුපත් කටින් පිටවෙනවා. 

බස් රථය ගම් නගර පහුකරන් ඉදිරියටම වේගයෙන් ඇදුනා. පැය ගානක ගමනක් වුනත් අපුරු අත්දැකීමක් එක්ක ලස්සන කොළු ගැටයෙකුත් අංජලීට හමුවුනා. බස් එකේ මිනිස්සුත් එකින් එකා බැහැලා යද්දී බස් රථය තවත් වේගයෙන් යනවා. ඉන්න එවුනුත් අදුරට පෙන්නෙත් නෑ උන් ඉන්නෙත් යමර නින්දක. කිට්ටුව කිට්ටුව බහින එවුනුත් ඉස්සරහට යනවා. පිටුපස්සේ සීට් වලම හිටියේ අංජලීයි සුරාජුයි තවත් කෆල් දෙක තුනක් විතරයි. ඒත් සුරාජ් ඇගේ උකුලේ ඔලුව තියාගෙන ඉන්නවා මිසක් නිදි නැහැයි ඈට තේරුනා. අංජලී කොන්දෙන් නැවිලා කොල්ලගේ කම්මුලට උම්මා එකක් දුන්නා. 

"මල්ලියෝ දැන් ඉතින් කල්පනා කරලා වැඩක් නෑ නෙහ් වමනේ යන්නේ බබ්බු හම්බවෙන අයට විතරයිද"

"ඒ වුනාට පොඩි අක්කා නෙහ් කිව්වේ"

"හරි එහෙම වුනොත් මම උදව් කරන්නම් අම්මගේ ටිකට් කැපුවට පස්සේ අක්කට කොළඹ නවතින්න තැනක් හදලා දෙන්නම්"

සුරාජ්ට ඔලුව උස්සල බැලුවා. කොල්ලට මේ වෙලාවේ උදව් කරොත් සුරාජ්ගෙන් ඉස්සරහට ඕනෑම උදව්වක් ගන්න පුළුවන් යැයි අංජලීට හිතුනා. 

"ඔයාට මුල්ල ඕනද"

ඇහුනා විතරයි සුරාජ් නැගිට්ටා.

"අප්පට බොල ඇහුව විතරයි මේක නැගිටලත් ඉවරයි මෙන්න මෙහේ එනෝ"

ඈ සුරාජ්ගේ බද වටේ අතදාල ඇගේ උකුලින් වාඩිකරගත්තා.

"ඇයි දැන් මොනවත් එපාද"

"එල්ලපු එක දෙන්න බැරිනම් වැඩක් තියෙනවයි"

"ඇයි උබ හදන්නේ මාවත් බඩ කරන්නද"

අංජලී සුරාජ්ගේ මැලවෙලා ගිය පොල්ල කලිසම උඩින් අල්ලලා මිරිකුවා. අංජලී විහිළුවට කිව්වත් සුරාජ් ආයෙත් අෆ්සෙට් වුනා. ඔහු අංජලීගේ මුහුන දිහා බලලා මෙහා පැත්තේ සීට් එකට යන්න හැදුවා.

"අනේ පැටියෝ විහිළුවක් කරේ"

සුරාජ්ගේ මුහුන ඉබලා ටිසර්ට් එක යටින් පපුව අතගාගෙන ගියා ආශාවට.

"මම ප්‍රශ්නයක් අහන්නම් මල්ලි පැටියා මට ඇත්තම කියනවද"

"මොකක්ද"

"ඇත්තටම ඔයා පොඩි අක්කට ගොඩක් ආදරේද"

"ඔව් එයා ගෙදර ආවාම එයත් එක්ක මම පැනලා යනවා"

"හරි ඔයා ඔය තරමට පොඩි අක්කට ආදරේ නම් ඇයි ගෑණු පස්සේ යන්නේ"

සුරාජ් අංජලී දිහා බලලා නිහඩ වුනත් 

"පොඩි අක්කා අම්මා ලග නැවතුනාට පස්සේ මම හරි අමාරුවෙන් ඉන්නේ කෙල්ලෙක් දැක්කොත් බැද්දට ඇදගෙන යන්නමයි හිතෙන්නේ"

කටින් පිටවුනා.

"අම්මෝ බයෙත් බෑ මාවත් ඇදගෙන යයිද දන්නේ නෑ"

අංජලි සුරාජ්ගේ පොල්ලත් මිරිකලා හිනාවුනා.

"එවා කියන්න බෑ"

"එහෙනම් ඉතින් මම තමුසේ කච්චේරියට ඇදන් ගිහින් බැදගන්නවා කාගෙන් බේරුනත් තමුසේ මගෙන් බේරෙනවා බොරු"

ඒකට සුරාජ්ටත් හිනාගියා. 

"ඇත්තටම තමුසේ තවත් කෙල්ලොන්ව බලෙන් උස්සන් ගියාද"

"කොළඹ එන්න කලින් දවසේ අනුරගේ අක්කව ඇදගෙන ගියා"

 "තමුසේ මාර පොරක් නෙහ් ඕයි"

"මට කැත වැඩක් කරොත් පොලියත් එක්කම තමයි බඩු දෙන්නේ"

"අනුර කියන්නේ තමුසෙගේ යාළුවනේ"

"ඌ යාළුකමටද පොඩි අක්ක බයකරලා ගල් කැපුවේ"

සුරාජ්ව කොහෙත්ම අතාහරින්නේ නැහැයි අංජලී හිතට ගත්තා. ඒ වගේම සුරාජ්ට නිමාලි ගැන තියෙන්නේ කාමාශාවක් මිස ආදරයක් නොවේ යැයි ඈට හේත්තු ගියා. 

"ඔයා ඉස්සෙල්ලා කිව්වේ අනුරගේ අක්ක හරි කැතැයි කියලා නෙහ්"

"නැහැ එයා අනුරයා වගේ කලුත් නෑ පොඩි අක්කා වගේ සුදුත් නෑ ඒක වුනේ කොළඹ එන්න කලින් දවසේ ඇලට නාන්න ගිය වෙලාවේ"

මේ දවස්වල පෑවිල්ලට ගෙවල්වල ලිංවල වතුර නෑ. ගොඩක් අය යන්නේ ඇළට. හැතැප්ම හතරක් පහක් විතර ජිනදාස මාමලගේ හේනත් පහුකරගෙන කැලේ පැත්තට යන්න ඕන. විමලව කොළඹ ස්පිරිතාලේ නැවැත්තුවට පස්සේ හේනේ ඔක්කොම වැඩ කරන්න වුනේ සුරාජ්ට. සුරාජ් ගෙදර ආවේ සයිකලේ අරන් ඇළට ගිහිල්ලා නාගෙන එන්න. තුවායයි අදින්න සරමයි ටීසර්ට් එකයි රෝල් කරලා සොපින් බෑග් එකට දාගෙන යන්න වුනේ පිටුපස්සෙ ලැගේජ් එක කැඩිලා ගලවල දාපු හින්දා. එතකොට දෙකත් පහුවෙලා. ගෙදරින් පිටවෙලා වැඩි දුරක් යන්න වුනේ නෑ අනුරයා චමරිත් එක්ක පයින්ම එනවා. බයිසිකලේ පුක උල උලා ටොයිලට් එකටත් යන අනුරයා පයින් ගාටද්දී සුරාජ්ට පුදුමත් එක්ක. අනිවාර්යයෙන්ම බයිසිකලේ පැච් එකක්වත් ගිහිල්ලා ඇති. චමරි කෙට්ටු වුනාට ලස්සන පුකක් වගේම ඉස්සරහට නෙරා ගිය තන් දෙකකුත් තිබුනා. චමරි දැක්ක ගමන්ම මතක් වුනේ අනුරයා ඔහුගේ ඇස් වහල නිමාලිට ගල් කපපු කේස් එක. ටිකක් ලගට එද්දී තමයි දැක්කේ චමරි අතේ තියෙන ලොකු බාස්කට් එක. අනිවාර්යයෙන්ම එන්නේ ඇළට යන්න සයිකලේ ඉල්ල ගන්න බව සුරාජ්ට ඉවෙන් වගේ තේරුනා.

"වරකෝ දෙන්නම් බොට අද සයිකලේ"

සුරාජ් සයිකලේ දෙන්න මැදිකරල නවත්තලා යකඩ බාර් එකට කලව තියලා චමරි පැත්තට කකුල් ගැහුවා.

"සුරාජ් සයිකලේ පොඩ්ඩක් දිහාන් අක්ක එක්ක ඇලට යන්න ඕන"

"මාත් යන්නේ නාන්න හෙට කොළඹ යන්න ඕන පාන්දරම බස් එකේ මෙහෙම හේනේ වැඩ කරලා පෙරේතය වගේ යන්න බෑනෙහ්"

චමරි ඕන තරම් සුරාජ්ගේ සයිකලේ ඇවිල්ලා තියෙනවා. වැඩ ඇරිලා බස් එකෙන් බැහැලා එද්දී සුරාජ් හම්බවුනොත් ඈව ගෙදර ලගටම දාලයි ඔහු හැරිලා ගෙදර යන්නේ. චමරිට ඒක අමුත්තක් වුනේ නෑ. 

"අක්කේ ඔයයි එහෙනම් සුරාජ් එක්ක යනෝ මම ටවුමට ගිහින් සයිකලෙ හදන් එන්නම් හෙට පාන්දර ඔහේ බස් එකට දාන්නත් ඕන නෙහ්"

චමරි ඔලුව වනල සුරාජ්ගෙ රෙදියි ඇගේ රෙදියි බාස්කට් එකට දාගෙන හැන්ඩ්ල් එක උඩ තියලා යකඩ බාර් එකේ වාඩිවුනා. චමරි කොන්ද නමාගෙන බාස්කට් එකට බරවෙලා වාඩි වුනේ සුරාජ්ගේ පපුවට හේත්තු වෙන්න බැරි හින්දා.

"හපෝ මෙයයි මසෙක විතර රෙදි එකතූ කරගෙන ඇවිත්නෙහ්"

චමරි හැන්ඩ්ල් එක පැත්තට වෙන්න වාඩි වෙච්ච නිසා එකිගේ පුකවත් කකුලේ ගැවෙන්නේ නෑ.

"නෑ හලෝ ගෙදර ලිදේ වතුර නෑ බොන්න විතරයි තියෙන්නේ"

සුරාජ් තව ටිකක් ඈ දිහාවට පපුව නවාගෙන සයිකල් එක පැද්දත් චමරි ඉන්නේ ඇකිලිලා වගේ. කිසි ෆන් එකක් නෑ. ඇදගෙන හිටපු සායත් දන හිසට වඩා ඉස්සිලා තියෙන්නෙත් පොඩ්ඩයි.

 "චමරි අක්කා හැන්ඩ්ල් එක කපන්න අමාරුයි ඔක ගන්නවා හලෝ උකුල උඩට නැත්නම් දෙන්න එක්ක ඇදගෙන වැටේවි"

ඈ රෙදි බාස්කට් එක කලව උඩින් තියාගත්තා ටිකක් පස්සට වෙලා. නැවෙන්නත් බෑ බාස්කට් එක හින්ද. සුරාජ්ගේ පපුවටම හේත්තුවුනා. නිකට තියෙන්නේ ඇගෙ උරහිසේ ගෑවෙන නොගෑවෙන ගානට. ඇදගෙන හිටපු ටීසර්ට් එක ඉස්සරහට නෙරලා ලාවට බ්‍රා එකත් එක්ක තන් දෙකත් පේනවා. සුරාජ් ලාවට තන් දෙක දිහාත් බල බල සයිකලේ පැද්දා.

"චමරි අක්කලගේ ගාමන්ට් එක සෙනසුරාදාත් වැඩද"

චමරි ඒකටනම් පොඩ්ඩක් ගැස්සිලා ගියා. ඈ වැඩකරේ ගාමන්ට් එකේ ඔෆිස් ස්ටාෆ් එකේ එකවුන්ට්ස් ක්ලාක් කෙනෙක් විදිහට.

"සමහර දවස්වලට ඕටී වැටෙනවා නෙහ් මල්ලී"

"ඔයාලගේ ගාමන්ට් එකේ කෑල්ලක් එච් එච් පී එක ලගත් තියෙනවද"

එච් එච් පී කියන්නේ මොනරාගල ෆිල්ම් හෝල් එක.

"එච් එච් පී..."

ඒකට නම් චමරි කට ඇරිච්ච සැමන් ටින් එකක් වගේ හැකිලිලාම ගියා.

"ඔව් ෆිල්ම් හෝල් එකේ"

"තමුසේ කොහේද එහේ යන්නේ"

"ඇයි අපිට ෆිල්ම් බලන්න තහනම්ද"

සුරාජ් ජොකෙක් ඇදලා නැති හින්ද ඇගේ තන් දෙක දැකලම පොල්ලත් කෙලින් වෙලා. අනික ඇගේ පුක කලවේත් වදිනවා. ඔහු තවත් චමරිගේ ඇගට බර වුනා. ඈ 

"ම්හ් නැහැ" 

වෙන කතාවකට මාරු වෙන්නමයි ලැස්තිය. එවා සුම්මා සුරාජ් එක්ක. 

"එහෙනම් තමුසෙත් තනියම නොවෙයි නෙහ් එන්න ඇත්තේ"

"නෑ අනුරයත් එක්ක ආවේ තමුසේ බේරුනේ මම හින්දා"

"අනේ බොරු නොකිය ඉදහන්"

"සත්තයි තමුසෙලා දෙන්න බැල්කනියට ගියා තමුසේ ඇදන් හිටියේ නිල්පාට කොට සායයි ටී සර්ට් එකකුයි ත්‍රිවිල් පාල ඇදන් හිටියේ නිල් ඩෙනිමයි රතු ටී සර්ට් එකයි"

චමරිගේ කටයි පුකයි දෙකම වැහුනා. ඈ සද්ද නැතුව කල්පනා කර කර පොල්ලේ වාඩි වෙලා ගියත් සුරාජ්ගේ පොල්ල නම් හොදටම කෙලින් වෙලා ඇගේ ඇලපතේ ගෑවෙනවා.

"තමුසේ ඕක මල්ලිට එහෙම කියන්න එපා ගෙදරින් මාව පන්නයි"

"පිස්සුද ඕයි මම තමුසෙගේ මල්ලි වගෙ නොවේ... තමුසෙට ඇත්තටම යාලුවෙන්න වෙන කොල්ලෙක් හිටියෙම නැද්ද ඌ කවුද කියලා ඔහේට වෙලාවක පෙන්නන්නම්"

"සුරාජ් මල්ලී ඉස්සරහින් පොඩ්ඩක් නවත්තල යමු මගේ කකුළත් හිරි වැටිලා"

කකුල හිරිවැටෙනවට වඩා අවුල වෙන්න ඇත්තේ සුරාජ්ගේ පොල්ල ඇගේ ඇලපතේ ගෑවෙන හින්දා වෙන්න ඇති. ඈ එහේට මෙහේට ඇඹරුනත් සුරාජ් ගනන් ගත්තේ නෑ.

"තව ටික දුරයිනෙහ් අක්කේ ඔහොම යමු"

සුරාජ් පුක උස්සල තව චුට්ටක් ඉස්සරහට ගියා. දැන්නම් හොදට ගෑවෙනවා දැනෙන්නෙ නැත්නම් මේකිට ලාදුරු වෙන්න ඕන. චමරිත් තවත් ටිකක් පස්සට වුනා පිට සීට් එකේ ගෑවෙන්නම. සරමත් උඩට ඇවිත් සුරාජ්ගේ කලවයටත් උඩින්. සුරාජ් නිකට ඇගේ උරහිසින් තියාගත්තා කම්මුලෙ ගෑවෙන්නම.

"සෝමසිරි මාමගේ පුතා සමීරව ඔහේට මම සෙට් කරන්නද අර ත්‍රිවිල් කාරයට වඩා ඌ හොදයි ත්‍රිවිල් පාලයා තමුසෙව බඩ කරලා මාරු වේවී"

"ඌ මට කැමති නෑ මම කලු හින්දා ඌ තාම ඉන්නේ නැටුම් මිස්ට පිස්සු හැදිලා"

"ඔයා කලුද අම්මපා ඔහේ මට වඩා බාල වුනා නම් මම තමුසේ එක්ක යාළු වෙනවා"

චමරිට ඒකතාවට හිනාත් ගියා. ඈට හිතුනේ ඈ ගැන ඔහුට අදහසක් තියෙනවා කියලමයි. ඈ හිනාවෙලාම සුරාජ් දිහා බැලුවා.

"අම්මෝ මට බෑ බාල අපරාධ කරලා හිරේ යන්න තමුසෙට තාම දහ අටක්වත් නෑ"

"හැමදාම දහ අටේ ඉන්නේ නෑ නෙහ් අනික ඉතින් බඩු වැඩ නම් වයස ප්‍රශ්නයක් නෑ නෙහ්"

"අනේ පලයන් යන්න බීඩි කොටයක් තරම්වත් නෑ කයිය නම් තියෙනවා"

චමරිට නිකන්ම කියවුනා.

ඒකට නම් සුරාජ්ට මලත් පැන්න. 

"ඉදපන් හුත්තිට බිඩි කොටේ තරම පෙන්නන්න"

සුරාජ් තොල් විකාගෙනම සයිකලේ පදින ගමන් පොල්ල තවත් ඇගේ ඇලපතේ ගැව්වා.

"තමුසෙගේ බීඩි කොටේ මගේ ඇඟෙත් ගෑවෙනවා තමුසේ යටට අදින්නේ නැද්ද"

"තමුසෙගේ මල්ලිට තියෙන්නේ නම් බිඩි කොටයක් තමයි නාන්න යද්දී මොකටද හලෝ යටට අදින්නේ"

"ටිකක් පස්සට වෙනවකෝ කොට කෑල්ල ඇගේ වදිනවා"

කිහිප වතාවක් කොට කෑල්ල කොට කෑල්ල යයි දාපු නෝන්ඩියට සුරාජ්ට මල පැනලා හිටියේ.. සුරාජ් සයිකලේ එක අතකින් අල්ලන් අනිත් අත ඇගේ කර උඩින් තිව්වා. ඔහු තව තවත් පොල්ල ඇගේ ඇලපතේ ගෑව්වා දැනෙන්නම.

"අපෝ තමුසෙගේ කොටේ බහින්නෙම නැද්ද"

ඒකි අහිංසකයා වගේ හිටියට කතා කරේම කොට කෑල්ල ගැනමයි. සුරාජ් දැන ගත්තා වැඩේ පත්තු වුන බව.

"ඔයා වගේ ලස්සන එකියක් සයිකලේ දාගෙන යද්දි කෙලින් වෙන්නේ නැත්නම් ඌ පොන්නයෙක් වෙන්න ඕන"

"අනේ මගේ ඇති ලස්සනක් නෑ"

ඔහු ඇගේ උරහිස සෙමින් මිරිකුවා.

"මට නම් තමුසේ මාර ලස්සනයි චොකලට් කෑල්ල වගේ ලෙවකන්නම හිතෙනවා"

සුරාජ් ඇගේ මුනත් ඉබලා කියද්දී චමරි ගැස්සිලා ගියා. ඒත් චමරි මුන ඉවතට ගත්තේ නෑ. සුරාජ් ඈට දැනෙන්නම කම්මුල් ඇගේ කම්මුලේ ඇතිල්ලුවා. ඈත් නොදැනුනා වගේම හිටියා. 

"අනේ පලයන් යන්න උබට කෙල්ලෙක් මෙලහකටත් ඇති"

"සත්තයි නෑ අක්කේ "

"ඉදහන් අපේ ගාමන්ට් එකේ කෙල්ලෙක් යාලු කරලා දෙන්න"

"අපෝ එපා උබ කැමති නම් මම යාලු වෙන්නම් ත්‍රිවිල් පාලයට වඩා මම හොද නැද්ද කියපන්"

"අනෙ නිකන් හිදහන් මල්ලි විහිළු නොකර"

"විහිළු නොවේ සත්තයි උබට එහෙනම් වැඩට යන්න දෙන්නෙත් නෑ. උබට ඕන දේවල් ඔක්කොම මම අරන් දෙනවා"

සුරාජ් එක අතකින් ඇගේ අතදිගේ පහලට අතගාගෙන ගිහින් අනිත් අතින් සයිකලේ හැන්ඩ්ල් එක අල්ල ගත්තා. ඈ සුරාජ්ගේ පපුවටම හේතුවුනා. 

"මොකද කියන්නේ චමරි අක්කේ වචනයක් දියන්කෝ"

"මන් දන්නේ නෑ"

චමරි එහෙම කියන කොටම බඩු බනිස් බව සුරාජ්ට තේරුනා. සුරාජ් ඇගේ බෙල්ලට උම්මා එකක් දුන්නේ ඇගේ කතාවට උත්තරයක් විදියට. ඇලට යන්න තියෙන සෝට් කට් එක තියෙන්නේ මාන කැලේ මැදින් තියෙන් අඩිපාරේ. ඒත් හැතැප්මක් විතර යන්න ඕන. පාර කෙටි උනාට මිනිස්සු යන්නෙ එන්නේ අනිත් පරෙන්. මොකද පාර ඒ තරමට පාලු හින්දා. හැතැප්ම කාලක් විතර ගියාට පස්සේ අඩි පාරට මීටර් දෙතුන් සීයක් එපිටහින් මාන වලින් වට වෙච්ච ගල් තලාවක් තියෙනවා. එතන්ට යන්න තමයි සුරාජ්ගේ හිතේ ඇදිච්ච ෆැලැන. 

"ඇයි මෙහෙන් යන්නේ පාරෙන් යන්න තිබ්බ නෙහ්"

අඩි පාරට හරවල චුට්ටක් දුර ගියාටත් පස්සේ චමරි ඇහුවේ. 

"මෙහෙන් නෙහ් ලග කැලේ මැදින් මාත් එක්ක යන්න බයයිද"

"ඒ මොකටද බය වෙන්නේ ඔයත් එක්ක යන්න"

සුරාජ් සයිකලේ එක අතකින් හැන්ඩ්ල් එක අල්ලන් අනිත් අතන් චමරිගේ කිහිල්ල යටින් තනයක් ඇල්ලුවා. 

"කෝලම් කරලා දෙන්න එක්ක මාන කැලේට වැටෙයි ඈ"

"පිස්සුද ඔයා වැටෙන්න කලින් මම මැරිලා වැටෙන්න ඕන"

සුරාජ් ඇගේ තනේ හෙමින් හෙමින් මිරික මිරික සයිකලේ හෙමින් පැද්ද. චමරී තවත් ඇවිස්සුනා. හුස්ම ගන්න වේගෙත් වැඩිවුනා.

"අනේ... මල්ලී.. නවත්වන්නකො..."

"මොකක්ද සයිකලේද"

"නැහැ අනේ ඔය අතින් කරන වැඩේ"

"මොකක්ද"

"මිරිකන එක"

"මොකක්ද මිරිකන්නේ"

"මගේ තනෙ කවුරු හරි දකිවී"

"ඉතින් මොකො දැන් මගේ නෙහ්"

"මගේ වෙයි කවුරු හරි දැකල ගෙදරට කිව්වොත්"

"අසාවට නෙහ් මිරිකුවේ මේ බලනවා බොරු නම්"

සුරාජ් ඇගේ අත අල්ලල පොල්ල උඩින් තිබ්බා. චමරි අත ගන්න හැදුවත් සුරාජ් ඇගෙ අත පොල්ලට තියලා තද කරා. සයිකලේ හැන්ඩ්ල් එකත් වැනුන.

"ඔය ඔය වැටෙයි හලේ"

"වැටෙද්දෙන්"

ඇගේ ඇතැගිලි වලින් පොල්ල වෙලිලා ගියා.

"කවුරු හරි දකිවී හලො"

"එහෙනම් කැලේට යමුද චුට්ටක් මිරිකන්න දෙනවකො හරි ආසයි හලෝ"

"අනේ..මන්ද .. ඔයත් එක්ක බෑනෙහ්"

සුරාජ් බාස්කට් එකයි සයිකලේයි මාන කැලේ අස්සට දාල ඈවත් ඇදන් ගල්තලාව පැත්තට ගියා.ඈත් පිටුපස්ස බල බලා ඔහුගේ අතින් අල්ලන් ඔහුගේ පස්සෙන්ම ගියා. එතන මරුම මරු තැනක් පොඩි ගල්තලාවක් මැදිකරන් උසට උස ගිය පදුරෙන් පදුර එකට යාවෙච්ච මාන ගස් පිරිච්ච තැනක්. හිටගෙන හිටියත් පේන්නේ නෑ. ඒ තරම් උසයි. බලු බල්ලෙක් වත් මෙතෙන්ට එන්නේ නෑ. ගල්තාලාවට ගියා විතරයි සුරාජ් චමරිව ලගට ඇදලා ගත්තා.

"මට බයයි හලො.. කවුරු හරි.. දැ.."

කොත් කියන්න උනේ නෑ. සුරාජ් චමරිව ඇදල අරන් ඇගේ යටිතොල කට ඇතුලට ඔබා ගත්තා. 

ත්‍රිවිල් පාලගේ සිගරට් ගදට හුරුවෙලා තිබුනු චමරිගේ නහයට සුරාජ්ගේ දෙතොල් අමුතුම රසයක් ගෙනාව. ඇගේ යටි තොලේ එල්ලිලා හිටි සුරාජ් දෑතින් චමරිගේ ටීසර්ට් එකත් උඩට එසවුවා. ඇගේ දෑතුත් උඩට එසවුනේ නිරායාසයෙන් හරියට පුරුද්දකට වගේ. තොල් මූට්ටුව මොහොතක් ගලවගත්ත සුරාජ් ටීසර්ට් එක අත් දෙකෙන් පන්නලම අයින්කරා. ගල් තලාව අව් රශ්මියට රත් වෙලා තිබුනත් එය ගානක් වුනේ නෑ. චමරි සුරාජ්ගේ පපුව මිරික මිරික ඔහුගේ උඩුතොල උරාගෙන ගියේ ලතාවකට වගේ. හරියටම දළඹුවෙක් යනවා වගේ. සුරාජ් පිටුපස්සෙන් අතදාල ඇගේ බ්‍රා හක් එක පැන්නුවා. සුරාජ්ගේ තොල් උරාගෙන යන ගමන්ම ඈ බ්‍රා පටි දෙකෙන් ඇදලා අරන් බ්‍රා එක ගලවලා ගල්තලව උඩට දැම්මෙ පුදුම හදීසියෙන්. මේ අර අහිංසක චමරි අක්කදැයි සුරාජ්ට හිතාගන්න බැරිවුනා. සුරාජ් ඈව ගල් තලවට ඇදගෙන ආවත් ගල්තලාවේදී හරියට චමරි සුරාජ්ව ඇදගෙන ආව වගේ වුනා. තන මිරික මිරික තොල් උරද්දීම ඈ ඔහුගේ ඇගට බරවුනා. ඔහුත් එක්කම ඇයත් ගල්තලාදේ වැතිරුනා සුරාජ්ගේ ඇග උඩින්ම. ඈට තිබ්බ හදීසියටම සරම අස්සෙන් අතදාල සුරාජ්ගේ පොල්ල අල්ලගෙනම තවත් වේගයෙන් වේගයෙන් තොල් උරාගෙන ගියා. 

"ගල රත්වෙලා හලො"

සුරාජ්ගේ පපුව උඩ චමරි හිටපු නිසා ඈට රශ්නය නොදැනුනත් පිටයි පස්සයි ගල්තලාවෙ ගැවිච්ච නිසා සුරාජ්ට හොදට දැනුනා. සුරාජ් නැගිටලා සරම ගලවලා ගල්තලාවෙන් එලද්දී ඔහුගේ පොල්ල කුඹ ගහක් වගේ කෙලින් වෙලා. චමරිට සුරාජ්ගේ පොල්ල දැක්කාම තවත් පිස්සු වැටුනා. ත්‍රිවිල් පාලගේ මී බිජ්ජ වගේ දෙගුණයකට වඩා ලොකුයි මහතයි. පොල්ල ඇගේ වදිද්දී දැනුනත් මේ තරම් දිගයි මහතයි කියලා හිතුනෙම නෑ. පොල්ලේ අග්ගිස්සෙන් අල්ලාගෙන ඈ එතනම දනගැහුවා. 

"අම්මෝ ඕයි.. මේ..කේ.. දි..ග...පූහ්..ඌඌඌ මහත"

ඈ පුදුම වෙලා සුරාජ්ගේ ඇඟේ පාටටම තියෙන පොල්ල ඒ මේ අතට කරකව කව බලන්න ගත්ත. ඔහුගේ ඇස් දෙක දිහා බලා ගෙන ටොප් එක කටේ දාගෙන උරන්න ගත්තේ පොප්සිකල් එකක් කනවා වගේ. ඈ පොල්ල බඩට තියලා තද කරලා දිව උඩට ඇදගෙන ගියේත් ඔහු දිහා බලාගෙන උමතුවෙන් වගේ. කිහිප පාරක් දිවම පොල්ලට තියලා තදකරගෙනම උඩට ගියා. ඇටදෙකේ හම එළියට ඇද ඇද උරාගෙන ගියේ චූස් චූස් හඩත් පිට කරගෙන. හම ඇද ඇද උර උරා ඇට දෙක ලොවින්න ගත්දී නම් සුරාජ් නිල් පාට ආකාශේ දිහා බලාගෙන හිටියා දැනිච්ච ෆීලින් එකට. පොල්ලත් නහර එළියට පැනලා තවත් මහත්වෙලා දරදඩු වෙලා. ඈ සුරාජ්ගේ කලවා වලින් අල්ලන් පොල්ල කටේ පැත්තකට දාගෙන ලොවින්න ගත්ත හෙමින්. දැනිච්ච පීලින් එකට සුරාජ්ට ඒක මදි. චමරිගේ ඔලුවෙන් අල්ලගත්ත සුරාජ් වේගයෙන් පුක ඉස්සරහට පස්සට කරා. ඈත් තොල් වලින් පොල්ල තද කරන් අල්ලගෙන හිටියේ ගොඩක් ආශාවෙන්. ආයෙත් අනිත් කම්මුලට දැම්මා. පොල්ල කටින් එලියට ගත්තේ බඩු යයිද කියලා සැකෙන්. ඒකත් එලියට පැන්නේ දුන්න වගේ. චමරිගේ කෙල ඇටදෙකේ ඉදන් පහලට බේරෙනවා. ඒත් චමරි පොල්ල අත හැරියේ නෑ ආයෙත් කට ඇතුලට දාගත්තා 

"මට යාවි..හලෝ.."

චමරී කෙලින් වෙච්ච පොල්ලේ අග්ගිස්ස ඇගිලි දෙකෙන් අල්ලාගෙන ටිකෙන් ටික උගුරටම දාගන්න ෆුල් ට්‍රයි එක. සුරාජ්ට තවත් ඉවසගෙන ඉන්නම බෑ. ඔහු චමරිගේ ඔලුව අල්ලාගෙන පොල්ල උගුරටම බැස්සවා. ආයෙත් එලියට ගත්තා ඇගේ සෙමයි කෙළයි පොල්ල දිගේ බේරෙනවා. ඈම ආයෙත් බස්ස ගත්තා. චමරිගේ ඔලුවෙන් අල්ලාගෙන පොල්ලෙ පාමුලට වෙනකම්ම බස්සලා ඔලුව ඉනට තියලා තද කරගත්තා. කෙල්ලට හුස්මක් ගන්නත් බැරි විදිහටම. චමරි සුරාජ්ගේ කලවා වලට ගහගෙන ගහගෙන ගියත් ඔහු අතහැරියෙම නැ. පොල්ල ඔබාගෙනම තවත් ටිකක් හිටියා. ඒත් එදා වගේ කැරි ගියේ නෑ. චමරිගේ අත් වලින් කලවයට ගහගෙන ගහගෙන යන අයුරු දැක්කේ ඡායාවක් වගේ. පොල්ල කටින් එලියට පැන්නේ බොග් ගාලා.

චමරි හයියෙන් හයියෙන් හුස්ම අරන් එහෙන්මම ගල්තලාවෙන් වාඩිවුනා.

"තව පොඩ්ඩෙන් හුස්ම හිරවෙලා මම මැරෙනවා" 

ඈ හතිදාගෙන කියව කියව හිනාවෙනවා. 

සුරාජ් ඈ දිහා බලාගෙන හිටිය ඇගේ කෙල බේරෙන පොල්ලත් ඉස්සරහට දාගෙන. පාරෙදි දැක්කත් බිම බලාගෙන ගොඩක් අහිංසක විදිහට යන මේ චමරිදැයි ඔහුට හිතාගන්න බැරි උනා. සුරාජ්ගේ දෑතින්ම අල්ලලා එකපාරටම ඇද්දපාරටම ඔහු බැලැන්ස් නැතුව වැටුනේ චමරිගේ ඇඟ උඩට. චමරිත් ඔහුත් බදාගෙන ගල්තලාවේ ඇලවුනා. නිරුවත් සුරාජ්ගේ පොල්ල ඇගේ සායත් එක්කම ඇගේ දෙපා අතරින් ඇතුලට ගිහිල්ලා. ඈ සුරාජ්ගේ කම්මුල් දෙක මාරුවෙන් මාරුවට උම්ම දීගෙන ගියෙත් ඔහුට යටවෙලා ඉද්දිමයි. පැපොල් පලු දෙකක් වගේ ඇගේ තන්දෙක මාරුවෙන් මාරුවට මිරික මිරික ආයෙත් තොල් දාන්න පටන් ගත්තා. ඇගේ තොල් ඉරිල්ල නාමලීගේ තොල් ඉරිල්ලටත් වඩා වේගවත්. දිග ඇදිලා තිබුනු චමරිගේ කකුලක් යටි පතුල ගල්තලාවේ අතුල්ලගෙනම දනහිසෙන් උඩට නවා ගත්තා. සුරාජ්ට යටවෙලා තිබ්බ අනිත් කකුල ඒ විදියටම උඩට ගත්දී සුරාජ් ඇගේ දෙපා මැදටත් ආව සායයි යට සායයි ඉන ගාවටම වැටුනා. චමරී බඩ අස්සෙන් අතදාද්දී ඈට සපෝට් එකට ඔහු පුකත් ඉස්සුවා. සුරාජ්ගේ පොල්ල ඇගිලි වලින් පිරිමැද මැද ඔහුට දිව දික්කරගෙන ඉන්නේ ආශාවෙන් වශී වෙලා. දෙපා තවත් පලල් කරගත් ඈ සුරාජ්ගේ පොල්ල මුලින් මිටි කරලා අල්ලාගෙන හුත්තේ ගාවද්දී ඔහුට කරන්ට් එකක් වැදුනා වගේ. ඔහු ඇගේ දිවෙන් මුදවා ගෙන ඔලුව දෙපැත්තෙන් අල්ලගෙන කම්මුල් දෙකට උම්ම දුන්න. ඈ ඔහුගේ පොල්ල තදින් අල්ලන් ජංගිය උඩින් උඩට පහලට කර කර ඔහුගේ බෙල්ල විටින් විට ඉම්බා. චමරිගේ හිස දෙපැත්තෙන් අල්ලගත් සුරාජ් කන් පෙත්ත උර උරා කන ඇතුලට දිව දාද්දී ඈ දගලන්න හැදුවත් ඔහු ඉඩ දුන්නෙම නෑ. කොන්ඩ දෙකෙන් අල්ලන් තව ඇතුලට දිව දැම්මා. ඈ කෙදිරි ගගා පොල්ල ඇගිලිවලින් මිරිකලම අල්ල ගත්තා.

"අ..නේ හ..ලෝ..කි..ති.. මෝ..ඩ..යෝ..අහ්.. අනේ එ..පා.. කි.. ය න..දේ.. අ. හ..න..ව.කෝ..ඕ..එ..පාම්හ්.ම්හ්..ආහ්..අ..නේ..ආ ම්හ් ම්හ්..ආහ්..ආහ්.. ආහ්..ආහ්...ආහ්..ම්හ්... ආහ්... අහ්.. ම්හ්..ම්හ්..ම්හ් ම්.ම්හ්...ආහ්..ම්හ්.ම්හ්...ආහ්..ම්හ්....ම්හ්..ආහ්.. ම්හ්..ආහ්..ම්හ්.ආහ්"

මාන පදුරු සිසාරා හමා යන සුළගේ හඩට ඇගේ කෙදිරිලි යටපත් වෙලා ගියා. කෙදිරිලි අහගෙන ඉන්න කවුරුත් අවට හිටියෙත් නෑ. මුලදි දැනුනු කිතියට යටින් ඈ හිතුවෙවත් නැති හැගීම් වලින් ඇව වෙලුනා. ඈ සුරාජ්ගේ පොල්ල තදින් මිරිකගෙන ජංගිය උඩින් හුතු තොල් මැදි කරන් වේගයෙන් උඩට පහලට කරා. ඇගේ කන් මාරුවෙන් මාරුවට ඔහු උරාගෙන ගියත් පොල්ලට දැනිච්ච සැපට පුකත් හුත්තට තියල තද කරා. ඒත් ජංගිය හින්ද ඇතුලට බහින්නේ නෑ.

කන් පෙති අතැහැරලා පහලට සුරාජ් රෑටල යද්දි කලින් ගෑවිච්ච කෙළයි හුතු ජූසුයි නිසා ඇගිලි අතරින් ලිස්සලා ගියා. සුරාජ් ඇගේ දෙපා මැද දන ගහන් කොන්ද කෙලින් කරා. රෝස පාට ජංගිය හුතු ජූස් වලින් නැහැවිලා මයිලුත් ජංගියට ඇලිලා. ඉනවටේ අත දාල දෙපැත්තෙන් සාය අදින්න හැදුවත් පහලට එන්නෙ නෑ. චමරි පුක උස්සලා ශිපර් එක පහලට දාල දෙපා උඩට ඉස්සුවා සායයි යට සායයි ගලවන්න ලෙහෙසියට. ඈ සුරාජ් දිහාම බලාගෙන දෑතින් උඩට ඇද්ද.

"මගේ තන් ලස්සන නැද්ද" 

"නෑ ලස්සනයි"

"තන් දෙක ඇත් හැරලා එහෙනම් ඔතෙන්ට ගියේ ඇයි"

"ඔයාගේ සාය හරි කරදරයි අනේ"

සුරාජ් ඇගේ නිරුවත් බඩට උම්ම එකක් දීගෙනම උඩට ඇදිලා ගියා. සුරාජ් නිරුවත් වුනත් චමරිගේ හුත්ත ජංගියෙන් වැහිලා තිබුනා නිමාලිගේ තන් දෙක වගේ චමරිගේ තන් වටකුරුවට නෑ පැපොල් පලු දෙකක් වගේ. හැබැයි එල්ලිලා වැටෙන්නෙත් නෑ. බිම දිගා වෙලා ඉන්න හින්ද නිමාලිගේ වගේ උඩට නෙරලා නැති වුනත් තන් පුඩු උල් වෙලා තිබුනා දෝතින්ම අල්ලගත් තන් දෙක හෙමින් මිරිකද්දි ඈට පොඩි කෙදිරිල්ලක් පිටවුනත් සුරාජ් ගනන් නොගෙන තන් පුඩුව වටේට දෙතුන් වතාවක් දිව රවුමට අරන් ගියා. ඈ දෙපා තවත් පලල් කරන් සරාජ්ගේ කම්මුල් සිනිදුවට අතගෑව. ඔහුගේ පොල්ල හුත්ත උඩින් බඩට තෙරපිලා. වැඩි වෙලාවක් යන්න කලින් තන් පුඩු වටා ගැටිති මතුවෙලා අව්වට කෙලත් එක්ක දිලිසෙනවා. තන් දෙක මාරුවෙන් මාරුවට හිනියට හප හප උරද්දී නම් ඈට ඉන්නම බෑ කෙදිරිලි යාන්තමින් පිටවෙනවා. දෙකම එකතු කරලා දිවෙන් එහාට මෙහාට කරන්න ගත්තා. ඈ වේගයෙන් හුස්ම පිටකර කර දෑත් සුරාජ්ගේ ඔලුවෙන් අල්ලලා තන් දෙකට තද කරලා දෑස් වහගත්තා. ඔහු තන් දෙක අතැහැරලා පහලට යන්න ගියත් චමරි ඔහුගේ අත් දෙකෙන් අල්ල ගත්තා. 

"මල්ලී ඔයාගේ කකුල් මේ පැත්තට දාන්න"

චමරි කරන්න යන්නේ මොකක්දැයි සුරාජ්ට තේරුනේ නෑ. සුරාජ් ඇගේ දෙපා මැදින් වෙලා චමරිගේ මූන පැත්තට කකුල් දැම්මා. සුරාජ්ගේ කලවා දෙකෙන් උඩට ඇදලා පැත්තට හැරුනා. චමරි කරන්න යන්නේ මොකක්දැයි ඔහුට ඒත් තේරුම් ගියේ නෑ. ඈ සුරාජ්ගේ කලවය උඩින් කම්මුල තියාගෙන ඇගේ යටිපතුල් ගල්තලාවෙ අතුල්ලගෙනම දන හිසෙන් නවල පුකත්ක් පැත්තට හැරෙව්වා. සුරාජ්වත් පැත්තට හරවා ගත්තා. සුරාජ්ගේ කට ඉස්සරහ චමරිගේ හුතු ජුස් බේරෙන හුත්ත. 

"මන් වගේ කකුල උස්සනවාකෝ"

සුරාජ්ට වැඩේ තේරුනේ එතකොට. ඉබේටම ඔහුගේ කකුලත් උඩට ඉස්සුනා චමරිගේ වගේ. 

"හුත්ති පාරේ යන්නේ දෙකට ගනින්න බැරුව ඒත් ඔක්කොම දන්නවා"

ඈ කලවයේ යටි පැත්තෙන් පහලට අතගාගෙනම සුරාජ්ගේ මැලවිලා ගිය පොල්ල ඇගේ කට ඇතුලටම ඔබා ගත්තා. සුරාජුත් ඇගේ කලවය උඩ ඔලුව ගහගෙන ජංගිය උඩින් දිව තියද්දිම ඈ ගැස්සිලා ගියා. පුකත් එක්කම ඇකිලිලා ගියා. සුරාජ්ගේ පොල්ල දරදඩුවෙලා නහර මතුවෙලා එන්න ලොකු වෙලාවක් ගියේ නෑ. ඈ පොල්ල මිට මොලවලා අල්ලාගෙන රවුමට කරකව කරකව අතේ ගගහ උරන්න ගත්තා. ඈ ඇට දෙකත් කටට අරන් ලොවිනවා. ආයෙත් අතේ ගහනවා. සුරාජ් ඇගේ මුලු හුත්තටම ජංගිය උඩින් කට තියලා සුරුස් සුරුස් ගාල උරන්න ගත්තා. ඇගේ හුත්ත පිම්බිලා ජංගියෙන් එකයි. මයිලුත් ජංගිය දෙපැත්තෙන් එලියට පැනලා. ඇගේ තට්ටම් මිරික මිරික ජංගිය පුක පැත්තෙන් පහලට ඇද්ද. ඈ කෙට්ටු වුනත් පුක හොදට එලියට නෙරලා. ඔලුව පැත්තකට කරලා අනිත් කකුලනුත් කලවේ භාගයක් වෙන්න ඇද්ද. චමරි පොල්ලට දෙන්නේ කැරි සැපක්. උඩට එසවෙච්ච කකුලේ දන පොලොත්ත ලගටම ඒ පැත්තෙන් ජංගිය ඉස්සුනත් අනිත් කලවේ භාගයයි. ඒක අඩි දෙකක් විතර ඇදිලා. නිමාලිගේ හුත්ත වගෙ චමරිගේ හුත්ත ලස්සන නෑ. නිමාලීගේ තරම් මයිලුත් නෑ වටේම කලුයි ඒත් හුත්ත රෝස පාටයි. සුරාජ් කටම හුත්තට තියලා සුරු සුරුස් ගගා උරන්න පටන් ගත්තා. පුක් දාරේ දිගේ ගිය ඇගිල්ල නැවතුනේ පුකේ හිල ලග. ඇගිල්ලෙන් ජූස් ගලන හුත්ත ඇතුලට ඇගිල්ල දාල පුකේ හිලට චුට්ට චුට්ට තද කර කර හුතු තොල් එක්ක උරද්දී චමරි පොල්ල හයියෙන් හයියෙන් උරාගෙන යනවා. ඒක සුරාජ්ට මාර සැපක්. 

චමරි දෙන සැපත් එක්ක සුරාජ්ගේ පොල්ල නහර එළියට පැනලා යකඩයක් වගේ. ඈ සුරාජ්ගේ පුක පැත්තෙන් අතදාල ඇටදෙක සිනිදුවට අත ගගා ස්පීඩ් එක වැඩිකර කර පොල්ල උරද්දී සුරාජ් ඇගේ පුක ඇතුලට ඇගිලි පුරුකක් ගගහ හුතු තොල් උරාගෙන යනවා. ඈත් ඇගිල්ල කටේ ඔබලා පුකේ හිලට ඇගිලි පුරුකක් බස්සලා නහර පිරිච්ච පොල්ල ඔලුව උඩට පහලට කර කර වේගෙන් උරාගෙන ගියා උර උරා ටික ටික පුක ඇතුලට ඇගිල්ල ගැහුවා. සුරාජ්ගේ පුකේ හිල ගොඩක් තදයි. ඇගිල්ල කටේ දදා ඇගිලි පුරුක් දෙකක් විතර බස්සල උඩට පහලට කරන ගමන් පොල්ල කට ඇතුලේ දාගෙන උඩට පහලට කරනවා. හුතු තොල් ඇද ඇද සුරාජ් දිව හුත්ත ඇතුලට බස්සද්දී ඈට ඉවසන්නම බෑ. මෑ ඇටේ දිවෙන් එහාට මෙහාට කර කර සුරාජ් උරාගෙන යද්දී ඈට තවත් ඉවසන්න බැරිවුනා. ඈ තවත් කකුල් පලල් කරා ජංගිය දෙපැත්තට ඇදිලා. ඉවසන්න බැරිම තැන කටින් සුරාජ්ගේ පොල්ල පන්නලා උඩුබැලි අතට හැරුනා. සුරාජ් දිව දික් කර හුත්තට ගහගෙන ගහගෙන යනවා.

"ආහ්...ම..ල්..ලි..යෝ... ම්හ්..ම්හ්.. ඉ..න්..න.. බෑ. ම්හ්.. ආහ්.. ත..ව..ඇ..තු.. ල..ට.. දි..ව..දා..ප..න්.. පැ..ටි..යෝ.. ආහ්..ම්හ්.. ම්හ්.. අ..නේ.. ආහ්..ම්හ්.. ආහ්.. ම්හ්.. ආහ්.. ෂ්..ස්.. ෂ්ස්.. ෂ්ස්.. ආහ්.. ආහ්..ම්.. ත..ව.. උ..ර..ප.. න්.. ම්හ්..ම්හ්..ම්හ්.. ආහ්.. ම්"

චමරි හිස දෙපැත්තට වන වනා හිටියේ තවත් ඉවසගන්න බැරුව. සුරාජ් චමරිගේ හුත්ත ඇතුලටම දිව දාල දිවෙන් හුත්ත කැලැබුවා. මාන පදුරු උඩින් හමා යන වේලිච්ච හුළගේ හඩට ඇගේ කෙදිරිලි යටපත් වුනත් ඔහුට හොදට ඇහෙනවා. ඔහු තවත් කුල්මත් වුනා. ඈ උඩුබැලි අතට හැරුනේ තවත් ඉවසන්න බැරි නිසා යයි සුරාජ්ට තේරුනා. පොල්ල බස්සන්න තිබුනනම් කියලත් හිතුනා සුරාජ් ඇගේ හුත්තෙන් ඔලුව අරන් නැගිට්ට. හුකනවා තියලා ඔලුව ගත්ත ගමන් චමරි යටි පතුල් ගල් තලාවට ගහලා පුක අඩි එකාමාරක් විතර කොන්දත් එක්ක ඉස්සවා. ඇගේ දැගැලිල්ලට ජංගිය වලලු කරවල් දෙකට හිරවෙලා දෙපැත්තට ඇදිලා. සුරාජ් ඇගේ පුක බිම තියන්න කලින් ඇගේ දෙපා අතරට ආවා. ඇගේ හුත්ත තිබුනේ සුරාජ්ගේ කට ඉස්සරහ. ඔහු නහය හුත්තට තියලා තද කරලා දෙතුන් වතාවක් උඩට පහලට කරද්දී ඈ තවත් හයියෙන් කෙදිරි ගානව.

"ආහ්...ම..ල්..ලි..යෝ... ම්හ්..ම්හ්.. ඉ..න්..න.. බෑ. ම්හ්.. ආහ්.. දි..ව...ඇ..තු.. ල..ට.. දි..ව..දා..ප..න්.. පැ..ටි..යෝ.. ආහ්..ම්හ්.. ම්හ්.. අ..නේ.. ආහ්..ම්හ්.. ආහ්.. ම්හ්.. ආහ්.. ෂ්..ස්.. ෂ්ස්.. ෂ්ස්.. ආහ්.. ආහ්..ම්.. ත..ව.. උ..ර..ප.. න්.. ම්හ්..ම්හ්..ම්හ්.. ආහ්.. ම්"

සුරාජ් දිව හුත්ත ඇතුලටම බැස්සුවා. ඇගේ කෙදිරිලි තවත් වැඩියි. වැඩි වෙලාවක් ගියේ නෑ ගලපු හුතු ජූස් පාරෙන් සුරාජ්ගේ මුහුන නෑවිලාම ගියා.

ලියන්නට ලක්ෂ පහක් දුන්න කතාවට අංජලිට මලම පැන්නා. දැන්නම් ඈට හොදටම තේරිලා තිබුනේ හෝටලේ වැට්ටුවේ ලියන මහත්තයාම බව. විෂකුරු සර්පයා කොහොම හරි ඉවත් කරන්න ඕනැයි ඈ හිතට ගත්තා.

"අරූ.. ලියන මහත්තයා ලක්ෂ හතරයි දුන්නේ අම්මා සල්ලි අතට අරන් එහෙන්මම මගේ අතට දුන්නා ඇයි ඔයා කීයක් දුන්නද"

"පහක් දුන්න නෙහ් රත්තරන් බඩු ගන්න ඕන කිව්වේ"

"අයියෝ..ගන්නකෝ කෝල් එකක් මන් අහන්න මාර මිනිහෙක් නෙහ් අපේ හොටලේ නැති කරේ ඔය මිනිහ.."

"නැහැ ඕනනෑ"

"නැහ් නෑහ් ආපු වෙලාවක් මන් අහනෝ අපි ඒ දවස්වල හරියට ගනන් හිලව් නොතිබ්බ හින්ද තමයි අපි වැටුනේ.අපි අලුතින් රත්තරන් බඩු ගත්තේ නෑ බැංකුවට උගස් කරපුව බේරගත්තා. සාරිය ගත්තෙත් රෙන්ට් එකට. ආයෙත් එහෙම දුක් විදින්න බෑ විදපු දුක් හොදටම ඇති අපේ තාත්තා නැත්තටම නැති කරේ ඔය මිනිහා ලක්ෂ ගානක ලෝන් එකක් අරන් කරපු දේකුත් නෑ දෙවියෝ ඔයාව එව්වේ නැත්නම් අම්මටයි මටයි වෙන්නේ පාරේ හිගාකන්න"

"නැහ් නැහ් ඕන නෑ නෝනේ මට විශ්වාසයි අපි බලමුකෝ සිරිසේන මුදලාලි එක්ක නටපු නැටුම් මාත් එක්ක නටන්න හම්බවෙන්නේ නෑ. මට මේක කිව්ව කියලාවත් ලියන්නට කියන්න එපා" 

ඔහු ආයෙත් හාන්සි වුනා. ලියන්නයි සිරිල් මුදලාලියි අතර මොනවගේ සම්බන්ධයක් තියෙනවදැයි අංජලීට හිතාගන්න බැරිවුනා. කොහොම වුනත් හීන් නුලෙන්ම වැඩේ දෙන්නම ඕනැයි ඈ හොදට හිතට ගත්තා. අංජලීට තේරුනා කරන්න ඕන දේ. ඒක දවසින් දෙකෙන් කරන්න බැරි වුනත් දවසින් දවස හරි කරන්නම ඕනැයි තදින් හිතා ගත්තා. මොන දේ කරන්නත් සිරිල් මුදලාලි තමන්ගේ අල්ලට ගන්න ඕන.

"ඉතින් මේ සල්ලි"

"ඕවා නෝනෙ තියාගන්න ඉස්සරහට නෝනෙට ඕන වෙයි"

"ඉස්සර මාත් හරි හරියට වියදම් කරා දැන් එහෙම කරන්න බෑ නෙහ්. ඉස්සර තාත්තට වෙනම වාහනයක් තිබ්බා මට එකක් තිබ්බා අම්මටත් තව එකක් තිබ්බා. තාත්තා ඉද්දිම ඔක්කොම විකුනන්න වුනා. අන්තිමට තාත්තා නැතිවෙලා තුන්මාසේ දානේ දුන්නෙත් පන්සලට. මේවා අපිට හොද පාඩම් මහත්තයෝ. මේවට වගකියන්න ඕන ඔය ලියන්නා. දැන් මට රත්තරන් මහත්තයෙක් ඉන්නවා නෙහ්. මම දැන් බය නෑ මගේ අනවශ්‍ය වියදම් ඔක්කොම අයින් කරා"

අංජලී ඉතිරි මුදල් පර්ස් එකට දැම්මත් සිරිල් මුදලාලි තාමත් ඉන්නෙ ලොකු කල්පනාවක. ඒ ලියන්නා හින්දද නැත්නම් වෙන දෙයක් හින්දදැයි ඈට හිතාගන්න බැරිඋනා. ඈ බෑග් එක මේසේ උඩින් තියලා ඇදෙ හාන්සි වෙලා සිරිල් මුදලාලිගෙ පපුව උඩින් ඔලුව තියාගත්තා.

"මගේ මහත්තයා අද ඉන්නේ සන්තෝසෙන් නොවේ වගේ ආපු වෙලාවේ ඉදන්ම කල්පනා කරනවා මගෙන් මුකුත් වරදක් වුනාද රත්තරන්"

සිරිල් මුදලාලිගේ පපුවේ මයිල් අතගාමින් ඈ ඔහුගේ මුහුන දිහා බලාගෙන ඇහුවා.

"නැහැ නැහැ නෝනේ බිස්නස් ප්‍රශ්නයක්.. "

"නෑ මට බොරු කරන්න එපා ඔය තාම ඉන්නේ ඇගිල්ල ගහන්න දුන්නේ නැති එකට තරහෙන් නේද"

"සත්තයි නොනේ නෑ. අද මට එන්න තිබ්බ සල්ලි වගයක් දෙන එක සතියකට කල් ගියා. හෙට බැංකුවට සල්ලි වගයක් දාන්නත් ඕන"

"එත් මගේ මහත්තයා ඉන්නේ දුකෙන් වගේ"

සිරිල් මුදලාලිගේ කෙට්ටෙන්ම හිස තියාගෙන ඔහුගේ කම්මුලට උම්මා එකකුත් දුන්නා.

"එහෙනම් ලයිට් එක ඕෆ් කරන්නම්"

"එපා එපා ලයිට් එක දාල තියන්න"

සිරිල් මුදලාලි කලුවරට ලොකු බියක් දැක්කුවා. ඈ එය වටහා ගත්තේ මගුල් දවසේ රෑ. අංජලී සිරිල් මුදලාලිගේ මුහුන අල්ලාගෙන ඇගේ පැත්තට හරවගත්තා එළියට පැනපු ලොකු තොල් දෙක උඩට ඇගේ තොල් තියාගෙන හිටියා.

"මගේ මහත්තයා සතුටු කරන්න මට ඉඩදෙනවද"

ඔහුගේ කන්පෙති සිනිඳුවට අතගාමින් යටිතොල උරාගෙන ගියා ගොඩක් ආදරෙන්. ඔහුගේ කලු සුරුට්ටු ගඳ ඊයෙටත් වඩා නහයට දැනුනත් ඈ ගානකට ගත්තේ නෑ. ඔහු නාගෙන හිටපු හින්දා රෙක්සෝනා සුවඳ කලු සුරුට්ටු ගඳ ඉක්මවලා ගියා. ඈ සිරිල් මුදලාලිගේ කපාපු පොල්ල සරම යටින් අතදාල සිනිඳුවට අතගාන්න ගත්තා.

"මේක දිග නැහැයි ඔයා දුක්වෙන්න එපා ඔන්න අද මම මේකෙන් කිරි අරන් ඔයාවත් සතුටු කරලා මාත් සතුටු වෙන හැටි බලන්නකෝ"

සිරිල් මුදලාලිගේ අවධානය ටිකෙන් ටික ඈ වෙතට අංජලී හරවා ගත්තා. ඔහුත් ලොකු බඩත් එක්කම ඇගේ පැත්තට හැරුනා.

"ඇද උඩට ආවම ඔක්කොම ප්‍රශ්න අමතක කරන්න පුළුවන් නම් ඇද උඩදි ගොඩක් සතුටු වෙන්න පුළුවන්"

ඈ සිරිල් මුදලාලිගේ කන්පෙති සිනිදුවට ඇගිලි තුඩු වලින් අතගෑව.

"මගේ මහත්තයා ගොඩක් දුක් විදලා මේ තත්වෙට ආපු විත්තිය මට තේරෙනවා. ගෑනියෙක් වුනාම තමන්ගේ මහත්තයා මොන ප්‍රශ්නයක් ඔලුවේ තියාගෙන ආවත් පහුවදා උදෙන්ම ගෙදරින් එලියට යවන්න ඕන මහත්තයගේ හිත ගොඩාක් සන්තෝස කරලා ඒක මගේ වගකීමක් තේරුනා නේද මගේ මහත්තයට"

අංජලීගේ කතාවට සිරිල් මුදලාලි අත්ල විහිදලා ඒ දිහා බලන් හිටියා. ඈ ඔහුගේ කම්මුල ඉබලා චුට්ටක් පහලට රූටලා ගියා. ඔහුගේ පපුවට ඔලුව තියාගෙන ඇගිලි දිග හැරිලා තියෙන සිරිල් මුදලාලිගේ අත අල්ලාගෙන ඉබගෙන ගියා ගොඩක් ආදරෙන්.

"අම්මෝ තියෙන කරගැට තොගේ මගේ මහත්තයා කොච්චර දුක් විදලා තියෙනවද අත් දෙක දිහා බැලුවාම හොදට පේනවා" 

අංජලී සිරිල් මුදලාලිගේ අත් අතැහැරල පපුව දිගේ උඩට රූටල ගිහින් කම්මුලට උම්ම එකක් දුන්නා. 

"අත්වල කරගැට ආවට ඒවා වේලුනාට පස්සේ වේදනාව නැත්තටම නැතිවෙනවා. ඒත් හිතට කරගැට ආවොත් හැමදාම විදවනවා. මගේ මහත්තයාගේ මේ හිතට නම් මම එක කරගැටයක් එන්න දෙන්නේ නෑ. මම දන්නවා මහත්තයා මට වඩා ගොඩක් වැඩිමල් බව. මොන දේවල් නැති වුනත් මම සතුටු වෙන්නේ මගේ මේ මහත්තයගේ උණුහුමින් විතරයි"

අංජලී කියපු කතාවලට සිරිල් මුදලාලිගේ හිත හිරිවැටිලා ගියා. ඔහුට කවදාවත් මෙහෙම දේවල් කවුරුත් කියලා තිබුනෙත් නෑ. ඈ සිරිල් මුදලාලිගේ පපුව උඩට බරවෙලා ඔහුගේ නළලට නළල තියාගත්තා.

"දැන් මගේ කාලේ හරිද මගේ මහත්තයෝ මන් ඒක කාටවත් දෙන්නේ නෑ"

අංජලී සිරිල් මුදලාලිගේ කම්මුල් දෙකෙන් අල්ලාගෙන හෙලෙව්වා. ඒකට නම් සිරිල් මුදලාලිට හිනවකුත් ගියා. සුරුට්ටු කහට බැදිච්ච දත් තිස් දෙකම එළියටත් ආවා.

"අන්න එහෙම හිනාවෙලා ඉන්න ඕන"

අංජලී මුදලාලිගේ ඉන උඩින් කකුල් දෙපැත්තට දාල මෙට්ටෙට දනිස් ගහන් වාඩිවුනා. අලියෙක්ගේ පිට උඩ නැග්ග වගේ. ඇගේ නයිටිය කලවා මැදට රෝල් වෙලත් ගියා ඈ දෙපැත්තෙන් අතදාල නයිටිය ගලවල ඇදට දැම්මා. සිරිල් මුදලාලි ආශාවෙන් බලන් ඉන්නවා ඇගේ රන් වන් පාට ඇග දිහා. ඔහුගේ අත් ඇගේ කලවා උඩට ආවේ නිරායාසයෙන්. ඈ කලගෙඩි දෙකක් වගේ බඩ දිගේ වැතිරිලා මුදලාලිගේ නළලට උම්ම දුන්නා.

"මගේ මහත්තයට මොනවද ඕනේ..ඒ..ඒ..ඒ"

පොඩි එකෙක්ගෙන් අහනවා වගේ ඈ සිරිල් මුදලාලිගේ තොල් දෙකට දෙතොල් තියලා ඇහුවේ රහසින් ගොඩක් හෙමින්. ඇගේ කලවා උඩ තිබ්බ සිරිල් මුදලාලිගේ ගොරහැඩි අත් කලව දිගේ ඇලපත හරහා ගියේ හිරිගඩු පිපීගෙන.

"මාව බරයිද මගේ මහත්තයාට"

ඇලපත දිගේ උඩට ගිය අත් ආයෙත් පහලට ඇවිත් නැවතුනේ උඩට නෙරා තිබ්බ ඇගේ පුක් පලු දෙක මැදින්.

"අපෝ නෑ ඕන නම් මගේ නෝනව හරහට වඩාගන්න පුළුවන්"

"අනේ..අනේ..වඩාගන්න මගේ සුදු මහත්තයා නෙහ්"

ඈ මුදලාලිගේ ඇග උඩ ඉදන් තොදොල් වෙන්න ගත්තා.

"ඉන්නකෝ එහෙනම්"

ඈ කොන්ද ආයෙත් කෙලින් කරලා උකුල උඩින් වාඩිවුනා. සිරිල් මුදලාලි දෙපා ඇදෙන් බිමට දාල කොන්ද කෙලින් කරගත්තත් ඈ ඒත් ඔහුගේ උකුලින් අයින් වුනේ නෑ.

"අනේ ඔහොම ඉන්න චුට්ටක්"

ඈ දනිස් මෙට්ටෙට ගහගෙන පුක සිරිල් මුදලාලිගේ උකුල තියාගෙන ඔහුව බදාගත්තා. ඔහුගේ තඩි බඩගෙඩියට තෙරපිලා බෙල්ල වටේ අතදැම්මා. මුදලාලිව බදාගෙන සිරිල් මුදලාලිගේ කම්මුල ඉම්බේ ගොඩක් ආදරෙන්

"මගේ මහත්තයා මට ගොඩක් ආදරෙයි නේද" 

ඒකට නම් සිරිල් මුදලාලිගේ ඇසුත් තෙත් වුනා. ඒ මොකද කියලා නම් ඇයට හිතාගන්න බැරි වුනත් ඈ ඒගැන නොහිතාම මුදලාලිගේ කම්මුල් දෙපැත්තම ඉම්බා

"ඔව් කෙල්ලේ නෝනෙට මන් ගොඩක් ආදරෙයි"

ඈ සිරිල් මුදලාලිගේ කන් දෙකෙන් අල්ලන් ඔහුගේ දෙතොල් වලට ආයෙත් උම්ම එකක් දුන්නා.

"මගෙ දෙයියෝ ඔයා මහත්තයෝ, මම ගොඩක් ආදරෙයි මගේ සුදු මහත්තයට"

මුදලාලිගේ බෙල්ල බදාගෙන කියද්දී ඔහුගේ ඇස්වල කදුළු පිරුනා. ඒ සතුටටද වෙන හේතුවටදැයි ඈට නොතේරුනත් ඈ දෙතොල් මුදලාලිගේ ඇස් වලට තියලා ඉබගෙන යද්දී ඔහු ඇගේ පිටේ ඉදන් පහලට අතගාගෙන ගියේ නම් ආදරය පිරිච්ච හිතකින් යැයි අංජලීට වැටහුනා. අංජලී මුදලාලිගේ බෙල්ල බදාගෙන ඉද්දිම සිරිල් මුදලාලි පොලවට අඩිය තියලා කිසිම අමාරුවක් නැතිවම නැගිට්ටා. ඈ තඩි බඩ දෙපැත්තෙන් දෙපා දාගෙන මුදලාලිගේ බෙල්ල බදාගෙන හිටියා. ඔහුට පොඩ්ඩක්වත් වෙහෙසක් තිබුනේ නෑ. බඩ තඩි යෝධයෙක් හාල්මැස්සෙක් උස්සන් ඉන්නවා වගේ.

"මගෙ සුදු..නෝනෙ දැන් සතුටුද.." 

සිරිල් මුදලාලිගේ කටින් නෝනේ කෑල්ල විතරක් නොවේ සුදු කෑල්ලකුත් පිටවුනා. ඒක නිකන් ඇගේ උත්සාහය ගොඩක් සාර්ථකයි බව දන්වපු කොළ එළියක් වගේ.

"මගේ මහත්තයට අමාරුද"

"පිස්සුද සුදු නොනේ ඔන්න බලන්න" 

අංජලීව වඩාගෙන ඇදවටේ දෙතුන් පාරක් ගියේ කිසිම අමාරුවක් නැතුව. හරියට පොඩි එකෙක් වඩාගෙන යනවා වගේ. ඇත්තටම අර තම්බි පකයා සිරිල් මුදලාලිගේ පයිය කැපුවේ නැත්නම් ඇත්තටම මුදලාලි හුත්ත හතරට ඉරෙන්න අනිවාර්යයෙන්ම හුකයි යැයි හිතුන.

"එහෙන්ම මූ මට හුකන්නේ මාව වඩාගෙන හුත්තෝ....නොදකින් තම්බි පකය ඌගේ අම්මට හැමනෙන්න ඕන කරපු වඩේට"

අංජලී නොකීවත් ඈ හිතින් තම්බියාට දෙස් දෙවොල් තිබ්බා.

"අනේ ඇති රත්තරන්.. මගේ මහත්තයාට පුදුම හයියක් නෙහ් තියෙන්නේ"

අංජලී මුදලාලිගේ බඩදිගේ රූටල එද්දී ඔහුගේ සරමත් බිමට කඩාගෙන වැටුනා. මුදලාලි මහ හඩින් හිනාවෙද්දි ඈත් මුදලාලිට නොදැවෙනි හඩින් ඇස් වලින් කදුළු පනින්නම හිනාවුනා. 

"මාව මෙහෙම හැමදාම බලාගන්නව නෙහ්"

ඈ මුදලාලිව දෝත බදල බදා ගත්තා. 

"කෝ ඉතින් සුදු නෝනේ මට සරම ඇදගන්න"

"මොකටෙයි ඕක තව පොඩ්ඩකින් කොහොමත් මම ගලවල දානවා නෙහ්"  

සිරිල් මුදලාලි ඇදෙන් වාඩිවෙලා නිර්වස්ත්‍රව ඉන්න අංජලී දීහා බලාගෙනම ඉන්නවා. අංජලීගේ වැඩ වලින් සිරිල් මුදලාලි හොදටම මෝල් වෙලා. ඇදේ වාඩි වෙලාම ඈව ලගට ඇදලා ගත්තා. ඈත් නිකන් හිටියේ නෑ. හිටගෙන හිටපු ඈ මුදලාලිගේ කකුල් දෙපැත්තෙන් දෙපා දාගත්තා. එක කකුලක් උස්සල ඇදෙන් තිබ්බා හුත්ත මුදලාලිගේ කටට සෙට් වෙන්නම. මයිල් පිරිච්ච හුත්ත වටේට ඉබගෙන ගිය මුදලාලි ඇගේ පුක් පලු දෙක ගොරහැඩි අත්වලින් මිරික මිරික හුත්ත ලෙවකන්න ගත්දී ඈ තවත් ඇවිස්සුනා මුදලාලිගේ ලොකු දිව හුතුතොල් වල ඇතිල්ලීගෙන ඉස්සරහට පස්සට යද්දි ඔලුවෙන් අල්ලලා හුත්තට තවත් තදකරා. සිරිල් මුදලාලිත් හුතු තොල් ඇගිලිවලින් මෑත් කර කර දිව තවත් ඇතුලට දාන්න ගත්තා. ඔලුව හුත්තට තියලා තවත් තදකර කර මුනේ උලන්න ගත්තේ තවත් ඉවසන්න බැරිව. ඔහුත් ඇගේ පුක් පලු දෙක මිරික මිරික ඇතුලටම දිව දානවා. අංජලී හුත්ත මුනට තියල තද කර තවත් ඉස්සරහට ගියා. ඔහුත් ඇගේ කලව දෙකෙන් අල්ලගෙන ටික ටික පස්සට බරවුනා. සිරිල් මුදලාලි මෙට්ටෙට බරවෙන්න ඈත් ඉස්සරහට ගියා. අනිත් දනිසත් මෙට්ටෙට ගහගත්තා. මුදලාලි වැලමිටි දෙකට බරවෙලා කොන්ද උස්සගෙන උඩුබැලි අතට හාන්සි වුනේ බැරිම තැන. අංජලී මුදලාලිගේ බඩ ගෙඩිය උඩින් ඇග දෙපැත්තෙන් දන ගහගෙන ඔලුව හුත්තට තද කර කර පුක ඉස්සරහට පස්සට පද්ද පද්ද උලාගෙන යනවා. මුදලාලිගේ මුහුනේ හැමතැනම හුතුකැරි ගෑවිලා. මුදලාලිත් දිව පුළුවන් තරම් එලියට දාගෙන ඉන්නවා. සිරිල් මුදලාලිගේ ඔලුව දෙපැත්තට වෙනකම් දනහිස් වලින්ම ඇදුනු අංජලී ඇදේ එහා කෙලවර බිත්තිය අල්ල ගෙනෙ හුත්ත දිවටයි නහයටයි තදකරගෙනම ෆුල් ස්පීඩ් එකෙන්ම ඉස්සරහට පස්සට පද්දන්න ගත්තා. පුක ඉස්සරහට පස්සට පද්දලම ඈට මහන්සියි. ඈ බිත්තිය අල්ලාගෙන හති ඇර ඇර හයියෙන් හුස්ම ගන්නවා දැක්ක සිරිල් මුදලාලිට ගොඩක් දුක හිතුනා. තමන්ගේ පයිය තිබ්බ නම් ඈව කොච්චර සතුටු කරන්න පුලුවන්දැයි හිතන හිතන වාරයක් පාසාම තම්බියා ගැන හිතෙන්නේ වෛරයක්. අංජලී බිත්තිය අත හැරලා මුදලාලි ලග ඇලවුනා. මුදලාලිගේ මුහුන පුරා තාමත් ගැවිලා තියෙන හුතු කැරි දැක්ක ඈට මුහුනෙන් එළියට පැන්නේ හිනාවක්.

"අනේ මගේ මහත්තයගේ මුනේ හැටි"

ඈ හිනාවෙලා පැත්තක තිබ්බ නයිටියෙන් ඔහුගේ මුහුන පිහිදැම්මා.

"සුදු නෝනෙට තාම ගියේ නෑනෙහ්"

සිරිල් මුදලාලි ඈව ඔහු ලගට ඇදලා ගත්තා. ඈත් සිරිල් මුදලාලිගේ තොල් වලට උම්ම එකක් දිල නහය මිරිකුවා 

"තාම ඉවර නෑනෙහ් මගේ මහත්තයටත් යවලා තමයි මම යවාගන්නේ"

ඒකට නම් සිරිල් මුදලාලිගේ හීත ටීන් ගෑව. පයිය කපපු තම්බියගේ අම්මවත් මතක් වුනා. ඒත් මුකුත් කටින් කිව්වේ නෑ. ඔහුට මතක විදියට පයියෙන් කැරි පාරක් හුත්තකට විද්දේ අවුරුදු ගානාවකට පෙර. අතේ ගහලා සතුටු වෙන්නවත් ඌ පොඩි කොට කෑල්ලක්වත් ඉතිරි නොකර කපලා තිබුනා. 

"මොනවද ඔච්චර හිතන්නේ ඈ"

ඈට කියවෙන්න ගියේ වෙන දෙයක්. යන්තන් බ්‍රේක් ගහගෙන නවත්තගත්තා.

"ඔය ඩිංගට පාතිමා ලගට හිත පියාඹලා ගියාද"

මල හුත්තයි එහෙම පිටවුනා නම් හිකවෙනවා. කට ප්‍රවේශම් කරගන්න ඕනැයි ඈ තදින්ම හිතාගත්තා.

"ඔන්න බලන්න මගේ සුදු මහත්තයා සතුටු වෙන හැටි" 

ඈ සිරිල් මුදලාලි ලග දන ගහල ඇද උඩ පුක උස්සලා මුනට උම්මා එකක් දීගෙනම බඩ දිගේ ඉබගෙන පහලට ගියා. තඩි අලි බඩ අත් දෙකෙන් සිනිදුවට අතගාගෙනම. ඇගේ දෙතොල් නැවතුනේ මුදලාලිගේ කපපු පොල්ල ලග. ඇට දෙකයි පොල්ලයි දැන් බටේ කපපු කාල තුවක්කුවක් වගේ. අංජලී දීපු සැපට පොලු කෑල්ල මහත්වෙලා කෙලින් වෙලා. ඈ මුදලාලිගේ කකුල් දෙක මැදට ආව. 

"අද නම් මේකෙන් කොහොම හරි කැරි ගන්නවමයි"

ස්ථිරවම අධිෂ්ඨාන කරගත්තා. සිරිල් මුදලාලිගේ දෙපා පලල් කරා. ඒකේ පෙර හමක් වත් නෑ. 

"කකුල් නවාගන්න මගේ සුදු මහත්තයෝ"

සිරිල් මුදලාලිට යන්තන් තේරුනා අංජලී කරන්න යන වැඩේ. ඔහු යටි පතුල් මෙට්ටයේ අතුල්ලගෙන දන හිසෙන් නවාගත්තා දෙපා පුළුවන් තරම් පලල් කරගෙන. අංජලී කොට්ට දෙක අරන් මුදලාලිගේ තඩි පුක යටින් තිබ්බා. දැන් නම් බටේ කපපු කාලතුවක්කුව අංජලීගේ කට ඉස්සරහ. ඈ මෙට්ටෙට වැලමිට ගහගෙන අත්දෙකෙන්ම ඇටදෙක සිනිදුවට අතගාන්න ගත්තා. ඒකත් හරියට මේස් එකක් ඇතුලට දොඹ ගෙඩි දෙකක් දාල ගහක එල්ලලා තියෙනවා වගේ. ඈ මුලු දිවම එලියට දාල වල්ලයි පොල්ලයි වටේ දිව ගෙනියන ගමන් ඉකිලිත් ඉම්බ. හොදට ලෙවකෑව. මුදලාලි තඩි බඩත් උඩට දාගෙන සිවිලිම දිහා බලාගෙන ඇස්වහගත්තා. ඈ ඇගිල්ලෙන් කඩාගෙන වැටිච්ච වල්ල උස්සලා උම්ම එකක් දීලා දිවම එලියට දාල පුකේ හිලේ ඉදන් ලෙවකාගෙන හමත් එක්ක ඇද ඇද උරා බොන්න ගත්තා. මුදලාලිගේ කකුල් නවන්න පුළුවන් බඩ ලගට විතරයි. ඒක පොඩි පහේ බඩකුත් නොවේ නෙහ්. ඇට දෙකත් හොදට ලෙවකාලා ඇටෙන් ඇටේ කට ඇතුලට දාගෙන ලොවද්දි රෙක්සෝනා සුවඳ නහයත් කඩාගෙන යනවා. හරියට කියලා හේදෙව්වා වගේ. අප්ප්‍රිරියාවක් නැතුව සුප්පු කරන්න පුළුවන්. ඈට මතක් වුනේ නිෂාධිගේ ලැප් එකේ තිබ්බ විඩියොව. 

"එක කරන්න ගිහිල්ලා මේ පකයා මැරෙයිද දන්නෙ නෑ" 

ඈට පුංචි හිනාවක් ගියත් මුදලාලිට පේන්නේ නෑ තඩි බඩට වැහිලා. පොඩ්ඩක් කරන්න ඈට හිතුනා. ඇටයක් කටට දාගත්ත ඈ කෙලත් එක්ක හොදට ලොවින්න ගත්තා උගුරැස්ස ගෙඩියක් ලොවිනවා වගේ. තොල් දෙකෙන් ඇට දෙක තද කරල එලියට පැන්නුවා. මුදලාලි ගැස්සිලා ගියා.

"හුග්"

හඩ ඇහෙද්දී ඈ පැත්තෙන් මුදලාලි දිහා බැලුවා. ඇස් දෙකත් වහගෙන මලමිනියක් වගේ උඩ බලාගෙන ඉන්නවා. ඈ ආයෙත් වල්ලට උම්ම එකක් දීල අනිත් ඇටේටත් ඒ දේම කරා. මුලදි මුලදි කරන්න අපහසු වුනත් ඈ ක්‍රමේ අල්ල ගත්ත. වල්ල ඇගේ කෙලවලින් නැහැවිලා ගිහිල්ලා. කපාපු පයි කෑල්ල කටට දාගත්ත ඈ ඇද ඇද උරද්දී මුදලාලිගේ අත් තිබුනේ ඇගේ ඔලුව උඩ. පයියට තියලා තදකරගෙන ඉන්නවා. පව් අප්පා පරන පුරුද්දට වෙන්න ඇති. පයි කොටෙත් මහත් වෙලා දරදඩු වෙලා ඇවිත්. අඟල් එකාමාරක් විතර ඇති. අංජලී සිරිල් මුදලාලිගේ කකුල් දෙක ආයෙත් පහත් කරලා පුකට තිබ්බා කොට්ට දෙකත් අයින් කරා. ඉන දෙපැත්තට කකුල් දාල හුත්තට පයි කොටේ තිබ්බ. හුතු ජූස් පිරිච්ච හුත්තට ඒක යන්තන් දැනුනා. 

"ශික් තව අගල් දෙකක් තියලා කැපුව නම් ඌට හෙන ගහනවද කැරි..තම්බි ..පකයා"

සිරිල් මුදලාලිගේ පයිය කපපු එකාට හිතින් බැන බැන පයි කොටේ හුත්තේ අතුල්ල ගන්න ගත්ත. ඈ හුත්ත ඇතුලේ පයි කොටේ දාගෙන ඉස්සරහටක් පස්සට පැද්දෙද්දී මුදලාලිගේත් පුක ඇඹරෙනවා. හුතු තොල් මැදින් හුත්ත ඇතුලට චුට්ටක් ගිය කොටේ ඈ පුක ඉස්සරහට පස්සට කරද්දි පයියත් ඇඹරි ඇඹරී ඉස්සරහට පස්සට යන්න ගත්තා. දැන් නම් අංජලීට හොදටම ඇවිස්සිලා . ඈ ඉස්සරහට පස්සට පොලු කෑල්ලේ හුත්ත අතුල්ලල පුක උස්සලා හුත්තෙන් පොලු කෑල්ලට ගහන්න ගත්තා. අයෙත් පුක ඇඹරුවා. ඈ මෙහෙම කිහිප පාරක් කරද්දී හරියටම පොලු කෑල්ල උඩට හුත්තට ඒම් කරලා බස්සගන්න පුළුවන් වුනා. හරියට හුත්තෙන් පොල්ලට ගැහුව වගේ. අප්ප සෙල්ලමේ කතුරක් ගහද්දි වගේ. ඈට සිහියට ආවේ නිෂාධිව.අංජලීට කතුරු අත්දැකීම හොදට තිබ්බ නිසා සිරිල් මුදලාලිගේ පොලු කෑල්ල එක්ක සෙල්ලම් කරන එක ගොඩක් පහසු වුනා. ඈ පුක අබර අබර ගහපු ගැහිල්ලට හුතු ජූස් සිරිල් මුදලාලිගේ ඇටදෙකෙයි කලවා වලනුයි බේරෙනවා. චක් චක් ගාන සද්දෙ කාමරය පුරාම පැතිරිලත් යනවා. ඇග පුරා දාපු දාඩිය ලයිට් එළියට දිලිසෙනවත් එක්ක. මුදලාලිගේත් බඩ දිගේත් දාඩිය බේරෙනවා ඒත් ඈ නැවැත්තුවේ නෑ ගහගෙන ගහගෙන ගියා.

"ආහ්ආ...ආහ්ආ..ආහ්ආ.. ආහ්ආ..ආහ්ආ...ආහ්ආ ආහ්ආ.. ආහ්ආ ආහ්ආ...ආහ්ආ..ආහ්ආ.. ආහ්ආ..ආහ්ආ...ආහ්ආ.. ආහ්ආ.. ආහ්ආ ආහ්ආ...ආහ්ආ..ආහ්ආ.. ආහ්ආ..ආහ්ආ...ආහ්ආ.. ආහ්ආ.. ආහ්ආ"

සිරිල් මුදලාලි එකපාරටම උගුර යටින් කෙදිරි ගගා ඇගිලි වලින් මෙට්ටේ මිරිකනවා පොල්ල උඩ උඩ පැන පන හිටපු අංජලීට යන්තන් ඇහුනා. මුහුනත් අමුතුයි නළලත් රැලි වෙලා. තප්පරයක් යන්න වුනේ නෑ.ඇගේ හුත්තට අමුතු හීතලක් දැනුනා. මුදලාලිට බඩු හරි බව දැනගත්තු ඈ තවත් වේගේ වැඩි කර ගහගෙන ගියා. 

"ආහ්...ආහ්...ආහ්...ම්හ්..අ..නේ... සි..රි....ල්.ම්හ්.. ආහ්...ආහ්...ආහ් ආහ්...ආහ්...ආහ්...ම්හ් ආහ්...ආහ්...ආහ්...ම්හ්..ආහ්.. ම්හ්.. සි..රී.. ම්හ්.. සි..රී...ආහ්..ම්හ්...ආ ආහ්...ආහ්...ආහ්..ම්හ්.. ආහ්.. ආහ්.. ම්හ් ආහ්...ආහ්...ආහ්...ම්හ්... ආහ්...ආහ්...ආහ්...ම්හ්.. ආහ්...ආහ්...ආහ් ආහ්..ම්හ්..ආහ්..සි..රී..ම්හ්...ආහ්...ආහ්...ආහ්...ම්හ්..අ..නේ...ආහ්.. සි..රි....ල්.ම්හ්.. ආහ්..ම්හ්..ආහ්..සි..රී..ම්හ් ආහ්...ආහ්...ආහ්..ම්හ්.. ආහ්...ආහ්...ආහ්...ම්හ්..අ..නේ... සි..රි....ල්.ම්හ්..ම්හ්.. ආහ්.. ආහ්.. ආහ්..ම්හ්..ආහ්..සි..රී..ම්හ්.. ආහ්...ආහ්...ආහ්...ම්හ්.. ම්හ්..ම්හ්..ම්හ් ආහ් ...ආහ් ...ආහ්.. ආහ් ...ආහ් ...ආහ්.. ආහ් ...ආහ් ...ආහ්.ම්හ්."

ඈත් මුදලාලි දිහා බල බලා වැඩියෙත් එක්කම කෙදිරි ගාන්න ගත්තා. ඇත්තටම ඈට ගියේ මුදලාලිට කැරි ගිහිල්ලා ටිකකට පස්සේ දාඩිය දාගෙනම ඈ මුදලාලිගේ බඩ ගෙඩිය උඩට කඩාගෙන වැටුනා. මුදලාලිට පට්ට හැපී. අත් දෙකෙන්ම අංජලීව බදාගෙන විනාඩි දෙකක් විතර එකදිගට බෙල්ල දෙපැත්ත ඉබගෙන ගියා.

"අම්මෝ සුදු.. නෝනේ තම්බි පකයා බිජ්ජ කැපුවට පස්සේ කැරි ගියාමයි නෝනේ"

වැඩේට නම් අංජලීට පට්ටම සතුටුයි. මුදලාලිගේ පපුව උඩ හිස තියා ගත් ඈ වේගයෙන් හුස්ම ඉහළ පහල දදා තාම හති දානවා. 

"මගේ මහත්තයා සතුටු වුනා නම් මට ඒ හොදටම ඇති"

ඈවයි මුදලාලියි දහඩියෙන් නැහැවිලා. මුදලාලි ඇදෙන් බැහැලා සරම හොයනවා. ඒක තාම වලල්ලක් වගේ බිම

"මගේ මහත්තයා ඔය කොහේද යන්නේ"

"සුදු නෝනේ ඇග පොඩ්ඩක් හෝදගන්න ඕන මේ.. දාඩියයි නෝනෙගෙ ඒවයි මගේ ඒවයි ගැවිලා ඇඟ හැමතැනම"

"අනේ.. සිරී..මාත් එනවා දෙන්නම එකට හෝදමු"

ඈ පොඩි එකෙක් වගේ සිරිල් මුදලාලිගේ බෙල්ලේ එල්ලුනා. සිරිල් මුදලාලිගේ බෙල්ලේ ඉදන් සබන් ගාලා වල්ලේ ඇතුලත් එක්ක හෝදුවේ පොඩි එකෙක් හෝදනවා වගේ. හුත්ත අස්සට අතදාල සිරිල් මුදලාලිගේ ලොකු අතින් හෝදද්දී අමුතු සැපක් දැනුනේ. දෙන්න එක්ක නානකාමරේ ඉද්දිම සිරිල් මුදලාලිගේ පෝන් එකේ දෙතුන් පාරක් රින්ස් යනවා අංජලීට ඇහුනත් නෑහුනා වගේ හිටියා. 

"අනේ සිරී මාව වඩාගෙන යන්නකෝ"

ඈත් මුදලාලිගේ තඩි බඩගෙඩිය බදාගෙන තවත් තොදොල් වුනා. ආයෙත් පෝන් එකේ රින්ස් යනවා. ඒ හඩ නම් මුදලාලිට ඇහුනා. 

"මේ පට්ට රෑ මොන පකයෙක්ද දන් නෑ"

අංජලී මුදලාලි දිහා බැලුවා. මොලෝ සිහියක් නැතුව සිරිල් මුදලාලි කාමරයට ගියේ. හරියට බලාගෙන හිටපු කෝල් එකක් වගේ. අංජලී ඇද උඩ තිබ්බ නයිටිය ඇගට දාගෙන බිම බලද්දියි දැක්කේ සිරිල් මුදලාලිගේ සරම. 

"කොහේ ගියාද"

අංජලී සිරිල් මුදලාලිගේ සරම අරන් සාලෙත් බැලුවා පේන්න නෑ. මේන්න මු හෙළුවෙන් බැල්කනියේ ගැල්වනයිස් බාර් එකට කකුල තියාගෙන පෝන් එක කනේ ගහන්. හොද වෙලාවට ලයිට් දාල නෑ කවුරුහරි දැක්කොත් තොවිල් නටන්න වෙනවා. ඒත් ඉතින් තොවිලේ නටන්න දකින එකාට මොනවා පේන්නද. පෘතුගීසි ලන්දේසි කාලේ බටේ නැති කාලතුවක්කුවට කවුද අප්පා බය වෙන්නේ. අංජලීට ඉබේටම බැලුනේ ගේට්ටුව දිහා. 

"මේ..එනවා.. එනවා"

අංජලී ඔහුට පේන්න සරම පෙන්නුවා පෝන් එක කන තියාගෙනම බැලුවේ ඇගදිහා. ඔහු එහෙන්මම පහත් වුනා. අංජලී සරම ඔහු දිහාවට විසිකරලා හඩ නගා හිනාවෙවී කාමරයට දුවලා ඇදට පැන්නා වෙච්ච සිද්දියට ඈට පට්ට හිනාහයි.

"සුදු නෝනේ මම හදීසි ගමනක් යනවා එනකොට හෙට රෑ වේවි"

සිරිල් මුදලාලි කියාගෙන කාමරයට එද්දිත් ඈ හිනාවෙනවා.

"අනේ මේ මහ රෑ කොහේද යන්නේ"

ඈට ඉබේටම ඇහුනා. 

"හදිසි බිස්නස් වැඩකට යනවා ටිකක් දුර"

පෙරදින ඇදගෙන ආපු ඇදුමම ඇදගෙන යන්න ලෑස්තිය. 

"අනේ..සිරී.. උදේට යන්න බෑ"

"බෑ සුදු නෝනේ දැන් වාහනෙත් ඒවි"

"මොනවා කරන්නද ඔය ඊයේ ඇදන් ගිය එවා අදින්නේ ඇයි"

අංජලී අල්මාරියෙන් හවස මැදපු ඇදුමක් අරන් ඇද උඩින් දැම්මා. දවල් සොපින් ගිහිල්ලා එද්දී ගත්තා සර්ට් එකකුයි වෙස්ට් එකයි ජොකෙකුත් ඇද උඩට දැම්මා. සිරිල් මුදලාලි කලබලයෙන් එවා ඇදගත්තේ අංජලී දිහා බල බල. තවත් අලුත් සර්ට් එකකුයි සරමකුත් බෑග් එකටත් දැම්මා.

"සුදු නෝනා මටත් එක්ක ඇදුම් ගත්තද"

ඔහු ඇහුවේ ඇදුම් අදින ගමන්.

"මම විතරක් ලස්සනට ගිහිල්ලා හරි යනවද මගේ සුදු මහත්තයාත් ලස්සනට ඉන්න එපැයි"

අංජලී සිරිල් මුදලාලිගේ කමීසයේ බොත්තම් දාන ගමන් කිව්වේ හාද්දකුත් දීල. සිරිල් මුදලාලි කවදාවත් පිලිවෙළට ඇදුමක් ඇදපු මිනිහෙක් නොවේ. දවස් දෙක තුනක් එක දිගට ඇදලා පට්ටම ගහලා තමයි ආයෙත් ඇදුමක් ගන්නේ. ඊයේ ගත්ත සෙන්ට් එකෙන් කමීසෙ කර දෙපැත්තට විදලා ඒකත් ඔහුගේ මල්ලට දැම්මා. 

"එහෙනම් මන් යන්නම් සුදු මැණිකේ"

"මගේ මහත්තයා තරහ ගන්නේ නැත්නම් විතරක් කියන්න බැරිද යන්නේ කොහේද කියලා කැමති නම් විතරක්"

" කල්මුනේ සුදු නෝනේ"

ඔහුට එකත් කියවුනේ ඉබේටම වගේ. ආයෙත් සිරිල් මුදලාලිගේ පෝන් එක රින්ස් යනවා.

"මේ එනවා... එනවා"

ඔහු කිව්වේ ගොඩක් කලබලෙන් වගේ.

"එහෙනම් මන් ගොහින් එන්නම්"

ඈ හිස වැනුවා දුකෙන් වගේ. සිරිල් මුදලාලි යන්නත් හැරුනා.

"අ..නේ මුදලාලි චුට්ටක් ඔහොම ඉන්න"

ඈට යමක් මතක් වුනා වගේ සිරිල් මුදලාලිගේ ලග වැද වැටිලා දෙපා ඉම්බා. ඒකට නම් ඔහු එකපාරටම ශොක් වුනා. දන ගහලා නැගිට්ට ඈ ඇගිලි තුඩු වලින් ඉස්සිලා මුදලාලිගේ නළලත් ඉම්බා.

"හොදයි සුදු මහත්තයෝ ප්‍රවේශමෙන් ගිහින් එන්න එනකොට මන් කිව්ව එකකුත් ගේන්න හොදේ"

සිරිල් මුදලාලිගේ මුහුනේ හිනාවක් නැගුනා. ඇගේ බදවටා අත යවලා ඈත් එක්කම තරප්පු පෙළත් බැස්සා. පහල සාලේ ලයිට් දාල තිබ්බේ නෑ. ඈ සාලේ ලයිට් එකත් දාල දොර ඇරියා.

"හා ..හා.. ඉස්සරහ ලයිට් එක දාන්න එපා..සුදු නෝනේ"

එහෙම කියාගෙනම සිරිල් මුදලාලි ලයිට් එකත් ඕෆ් කරලම ගෙදරින් එළියට බැස්සා. ඔහු ලයිට් එක ඔෆ් කරත් සුදු පාට වැන් එකක් ගේට්ටුව ලග පාක් කරලා තියෙනවා අංජලී හොදටම දැක්කා.

"සුදු නෝනේ ගේට්ටුවේ ඉබ්බ දාගන්න අදුනන්නේ නැති අය ආවට ඇතුලට ගන්න එපා" 

සිරිල් මුදලාලි අංජලීගේ ඔලුවත් අතගාලා කියලා වැන් එකට නැගලා ගියා. අදුර නිසා හරියට කවුදැයි නොපෙනුනත් හය හත් දෙනෙක් වැන් එකේ ඉන්නවා දැක්කා. ඈ වාහනේ අංකේ හොදට මතක තියාගත්තා. දැන් නම් සිරිල් මුදලාලිගේ ගමන නම් ඈට හොදටම සැක හිතුනා. 

"කොහේද අර ගියේ මේ මහ රෑ"

ගේට්ටුව වහලා ගෙට ගොඩවනවත් එක්කම මාලතී දොරලග.

"ඔය ඊයේ යන්න බැරි වෙච්ච ගමන නෙහ් ඔය යන්නේ" 

අංජලී දොර වහලා ලොක් එක දාන ගමන් කියාගෙනම තරප්පු පෙළ දිගේ උඩට ගියේ තවත් මුකුත්ම අහයි කියලා සැකේට. ඇත්තටම අංජලීට යන ගමන නම් ලොකු සැකයක් ඇතිවුනත් මුදලාලිගේ හිත රිද්දලා ගෙදරින් පිට කරන්න ඈ කැමති වුනේ නෑ. එහෙන් මෙහෙන් ඇඹරිලා හැකිලිලා ගිය බෙඩ් එක දැක්ක ගමන් ඇගේ මුවට නැගුනේ හිනාවක්. ඈ එහෙන්මම ඇදට පැනලා අන්දරේ මැරිලා හිටිය වගේ (දෑත් සහ දෙපා දෙපසට විහිදවලා උඩුබැලි අතට සිටීම) ඇදේ වැතිරුනා. ඇගේ පුකට දැනිච්ච සීතලට ඒ එක්කම අනිත් පැත්තට පෙරලිල පුක අතගාල බැලුව. මෙට්ටෙ අතගානකොටයි වැඩේ මතක් වුනේ. මෙට්ටේ පලාතක්ම තෙතයි. චු ගිහින් වගේ ලොකු පැල්ලමකුත් ලාවට පේනවා.

"අම්මෝ මෙච්චර"

ඈට සිහින් හිනාවක් ගියා.

තණමල්විලයි උඩවලවයි අතර බස් එක එක පාරටම නැවතුනා. දෙපැත්තෙන්ම කැලේ. සෙනඟත් හිටියේ කිහිප දෙනයි. බස් එක නවත්වද්දී සුරාජ්ගේ කතාවත් නැවතුනා. මොකද බලන්න මිනිස්සුත් පාරට බැස්සා. 

"මොකද අනේ බස් එක නැවැත්තුවේ"

"බස් එක කැඩිලා වගේ" 

සුරාජ් හිටියේ ජනේලේ අයිනේ. බස් එක නැවැත්තුවේ ඇයිදැයි බලන්න යන්න ලෑස්තිය. 

"මෙන්න මෙහේ එනෝ පණ්ඩිතයා නොවී. මොකෝ ගියයි කියලා තමුසේ බස් එක හදන්නෙයි"

"එහෙම නොවේ අනේ මේක පරක්කු වුනොත් බස් එක අල්ලගන්න බැරිවෙනවා. උදේ හතේ එකේ තමයි මට යන්න වෙන්නේ" 

සුරාජ් බස් එකෙන් බැහැලා ගියා. අංජලී පුක උස්සලා ඇඹරිලා තියෙන සාය හදාගත්තා. 

අංජලී මොනරාගල බස් ස්ටැන්ඩ් එකෙන් බැහැලා කන්ද ලෑන්ඩ් විලා එකට යන්න ඕන. ඒක සෙට් කරේ නිෂාධි. ඒකිගේ ෆැකල්ටියේ ඉන්න එකෙක්ගේ ඥාතියෙක්ගේ තැනක්. ඒත් වැඩි දවසකට නොවේ ඇතිමලේට ගිහින් ඉන්න තැනක් හොයාගන්නකම්. ඒත් කෑමත් එක්ක දවසකට 2000/= දෙන්න ඕන. තැන කොහොම තැනක්දැයි නොදන්නා නිසා සුරාජ් නවත්තගත්තොත් හොදයි හිතුනත් ඒකාගේ කතා හින්ද පොඩ්ඩක් පහු බැස්සා. ඇයි ඉතින් මේකා බස් එකේදී මෙහෙම හැසිරෙනවා නම් රූම් එකක් ඇතුලට ගිහින් මොනව කරයිදැයි හිතා ගන්න බෑ. ඇගෙ යටි හිත නම් කැමතියි. ඈ ගුරු පත්වීමක් ලැබිලා ඇතිමලේට යන බවවත් සුරාජ් තවම දන්නේ නෑ. ඔහු හිතාගෙන ඉන්නේ අංජලී කටුනායක හරි බියගම හරි වැඩ කරන ගාමන්ට් කෙල්ලෙක් විදියට. සුරාජ් ඉන්නේ කොහේද කියලත් ඈට කියලා නෑ. පොඩි අක්කගේ සීන් එක කියපු හින්දා.

"බලමුකෝ තව වෙලා තියෙනවා නෙහ්"

ඒත් මේකව අතාරින්න හිතකුත් නෑ. සිරිල් මුදලාලිගෙන් අහිමි වෙච්ච ගොඩක් දේවල් ලගා කරගන්න නම් මේ වගේ එකෙක් කිට්ටු කරගත්තොත් කිසි නෝන්ඩියකුත් නෑ වැඩෙත් ගොඩ. අනික ඉතිං කොල්ලත් හැදෙන වයසේ නෙහ් ඕන ඕන විදියට නම්මව ගන්නත් පුළුවන්. 

තවත් ටික වෙලාවකට පස්සෙයි සුරාජ් ආවේ. කොහොමත් ඔය වයසේ කොල්ලන්ට යමක් උනාට පස්සේ මොකද උනේ යැයි හොයන්න කුතුහලයක් එන එක ස්වාභාවිකයි නෙහ්.

"මොකද බාස් බස් එකට වෙලා තියෙන්නේ" 

අංජලී හිනාවෙලාම අහලා ලගට ඇදල ගත්තා.

"ස්ටාර්ට් වෙන්නේ නෑ" 

"ඕක ඔයයි කියන්න ඕනෙයි ස්ටාර්ට් වෙනව නම් මෙලහකට ගිහිල්ලා නෙහ්" 

"එංජිමට කරන්ට් එක එන්නේ නැහැලු"

"කීය වෙනකම් ඉන්න වෙයිද දන්නේ නෑ"

"නෑ එච්චර වෙලා යන එකක් නෑ. මේකේ ඩ්‍රයිවර් හොද වැඩ කාරයෙක් මොනව හරි කරලා බස් එක ස්ටාර්ට් කර ගනීවී. නැත්නම් ඊලග බස් එකට ලෝඩ් එක දේවී"

පණ්ඩිතයෙක් වගේ කියාගෙන යනවා. 

"පහේ බස් එක අල්ලගන්න බැරි වුනොත් හත වෙනකම් ඉන්න ඕන නැත්නම් දොඹගහවෙලින් බැහැලා පයින් යන්න වෙනවා" 

"එහෙම වුනොත් අපේ ගෙදර යමු"

"ඇත්තමයි අක්කේ ඔයාලගේ ගෙදර කොහේද තියෙන්නේ" 

"මොනරාගල"

"ඒක දන්නවා මෝඩි ඇහුවේ මොනරාගල කොහේද කියලනෙහ්"

අංජලී සුරාජ්ගේ කන අල්ලලා මිරිකුවා 

"ආව් රිදෙනවා"

බස් එකේ ලයිටුත් නැති හින්ද වටේම කරුවලයි. අංජලීගේ තන් දෙක සුරාජ්ගේ පිටට තියලා තෙරපගෙන උරහිස උඩින් නිකට තියාගත්තා.

"ඉතින් කියනවකෝ කොහේද කියලා" 

"අරලිය උයනේ"

"එහේ කොහේද"

"මොකෝ නවතින්න එන්නද"

"නෑ ඉතින් අපි දැන් යාලුවෝ නේහ්"

"හපොයි ඔව් අවස්ථාවදි යාළුවා බයෙත් බෑ චමරි වගේ මාවත් කොහේටහරි ඇදගෙන යාවි"

"ඒකි ආවේ කැමැත්තෙන් නෙහ් අම්මෝ හරියට බැලුවා නම් ඒකියි මාව ඇදගෙන ගියේ" 

"හරි එහෙනම් මට කියනවා ඔයාට හොද චමරිද නිමාලිද"

"පොඩි අක්කා කොහොම හරි එයාව බදිනවා නැත්නම් එයා අනාථ වෙනවා නෙහ්"

"ඒ කියන්නේ චමරිව අත හරිනවා. එහෙනම් ඇයි බොරු පොරොන්දු දුන්නේ"

"ඇයි එහෙනම් මගේ පොඩි අක්කව බය කරලා බැද්දට ඇදගෙන ගිහින් ගල් කැපුවේ"

"හරි ඉතින් අනුර පොඩි අක්කට ගල් කැපුවට ඔයා වගේ චමරිව අනාථ කරේ නෑ නෙහ් අනික චමරි හරි අහිංසක කෙල්ලෙක් නෙහ්" 

"අනේ එයාගේ අහිංසක කම පාරෙදි විතරයි ඒකි මම අනාථ කරේ නෑ. මම නම් දන්නවා ඔය පාල කියන්නේ එයා යාලුවෙච්ච් දෙවැනි කොල්ලා ඊට වඩා පොඩි අක්කා කොච්චර හොදයිද"

"ඊට පස්සේ මොකද වුනේ"

චමරි පුක උස්සලා දීපු දීමට සුරාජ්ට උනේ මොකද කියලා හිතාගන්න බැරි වුනා. සුරතාන්තයක් ලබද්දී ගැහැණියෙක් නගන කෙදිරිලි ඔහු දැක්කේ නිමාලිගෙන්. ඒත් මෙහෙම පුකයි බඩයි උස්සගෙන සුරතාන්තයක් ලබන හැටි සුරාජ් දැක්කමයි. ඒත් සුරාජ් හිතුවා එහෙම වුනේ තමන් හින්ද නේද කියලත් හිතුනා. එහෙම ඈ සතුටු වෙච්ච පලවෙනි දවස වෙන්න ඇති කියලත් හිතද්දි පොඩි ආඩම්බරයකුත් හිතට ආවා. පාල එක්ක ෆිල්ම් හෝල් එකට ගියාට අතපත ගානවා ඇර වෙන මොනවා කරන්නද. චමරි ගල්තලාවේ දෙපා පලල් කරගෙන අහස දිහා බලාගෙන හති අරිනවා. සුරාජ්ට දැන්නම් ඉවසන් ඉන්නම බෑ. පොල්ල හුත්තට බස්සන්නේ නැතුව කසනවා කසනවා වගේ.

"අම්මෝ ඕයි තමුසේ මාරයි නෙහ්" 

උඩට නෙරා තිබුන තන් පුඩුව ඇගිලි දෙකෙන් රෝල් කර කර සුරාජ් ඇගේ ලගින් ඇලවුනා. චමරි ඇල අතට පෙරළිලා සුරාජ්ගේ බඩ උඩින් කකුලක් දාල කම්මුල සිනිදුවට අතගාගෙන ගියා ආදරෙන්.

"ඇත්තටම මල්ලී උබ මට ආදරෙයිද"

"නැත්තම් මෙහෙම එක්කන් එනවද"

"උබලගේ ගෙදරින් අකැමැති වුනොත් මොකද කරන්නේ" 

"ඇකැමැති වෙන එකක් නෑ" 

සුරාජ්ගේ ඇඟ උඩින් දාපු චමරිගේ කකුල් දිගේ අතගාගෙන ගියා. ඈ තවත් ඔහුට කිට්ටු වුනා. ඇගේ තන්දෙක ඔහුගේ පපුවට තෙරපෙනවා. කකුල් අතරින් සුරාජ්ගේ පොල්ල අල්ලගෙන සෙමින් සෙමින් මිරිකන ගමන් ඇට දෙකත් ලාවට අතගාන්නවා. ඇගේ අතේ උණුසුමට සුරාජ්ගේ පොල්ල ගිණියම් වෙන්න මහ කාලයක් ගියේ නෑ. සුරාජ් චමරිගේ පුක මිරික මිරික පුක් පලු දෙක මැදින් හුත්ත අතගාන්න ගත්තා ඔහුගේ කකුල උඩි තිබ්බ ඇගේ කකුල යටිපතුල ගල්තලාවට තියලා දන හිසෙන් නමලා සුරාජ්ගේ පොල්ල හුත්ත ලගට කිට්ටු කරා. ඇගිලි වලින් ලාවට පිරිමැද මැද හුත්ත වටේ අතුල්ලදී සුරාජ්ට තවත් ඉවසගෙන ඉන්න පුලුවන් වුනේ නෑ.ඈව උඩබැලි අතට පෙරල ගත්ත. චමරිගේ දෙපා මැදට ඔහු ආවත් ඇගේ අත පොල්ලෙන් අතහැරියේ නෑ. පොල්ලේ කර මුලින් මිට මොලවලා අල්ලගත්තා. දෙපාත් දනහිසෙන් නවලා පලල් කරන් හුතුතොල් අතරින් උඩට පහලට කර කර සුරාජ්ගේ බෙල්ල පැත්තෙන් අහස දිහා බලාගෙන දෑස් වහගත්තා. තවත් නම් ඔහුට ඉවසන්න පුළුවන් කමක් තිබුනේ නෑ. ගල් තලාවට වැලමිට ගහලා පුක ටික ටික තද කරා. ජුස් පිරිච්ච චමරිගේ ඇගිලි අතරින් පොල්ල හුත්ත ඇතුලට ගියේ පාසි බැදිච්ච ගලක් උඩින් ලිස්සලා යනවා වගේ. පොල්ලෙන් භාගයක්ම ඇතුලට ගියා. පොඩි අක්ක වගේ මහ හඩින් කෑගැහුවෙත් නෑ තදට ඇතුලට ගියෙත් නෑ

"හුත්ති පෙට්ටිය කඩාගෙන"

හිතාගන්න බැරි සැපක් දැනුනා. පොල්ල අත් හැරිය චමරි දෑත් දෙපසට දාල 

"ආහ්.ආ.හා..ආ"

හඩක් පිටකරා. සුරාජ් තවත් පුක තදකරා. හුතු බිත්ති අතරින් ලිස්සලා ගිය පොල්ල ඇතුලටම ගිලා බැස්සා. පුදුම සනීපයක් දැනුනේ. හිමින් හිමින් පුක ඉස්සරහට පස්සට ගහගෙන යද්දි ඇගේ දෙපා තවත් පලල් කරා. සුරාජ්ගේ ස්පීඩ් එක ටිකෙන් ටික වැඩි වුනා. කොන්ද කෙලින් කරගත්ත සුරාජ් ඇගේ කලව දෙකෙන් අල්ලගෙන ගහගෙන ගහගෙන ගියා උපරිම ස්පීඩ් එකෙන්. දාඩියට ඈ හිටි හරියම තෙත් වෙලා සුරාජ් ගහන පාරට ඈ ඉස්සරහට විසි වෙනවා තන් දෙක බැලුම් බෝල දෙකක් වගේ උඩට පහලට විසිවෙනවා. ඈ තවත් දෑස් තද කරගත්තා. දනහිසෙන් නැවුනු කකුල් උඩට කෙලින් වෙලා සුරාජ්ගේ උරහිසට තියාගත්තා. ඔහු තවත් වේගේ වැඩිකරා. චමරි ඇස් ඇරලා සුරාජ්ගේ මුහුන දිහා බලාගෙන ඉන්නවා. හුතු පතුලටම වදින පොල්ලෙන් දැනෙන සනීපේ පාලගෙන් හම්බවෙලා නෑ. සුරාජ්ගේ ඇට දෙක ඇගේ පුකේ වැදිලා එන චටස් චටස් හඩට වශී වෙලා . මාන ගස් නැවීගෙන එන හුළං පාර ඇගේත් ඔහුගේත් ඇගවල් වලින් බේරෙන දාඩිය වෙලෙන්න ප්‍රමානවත් වුනේ නෑ. දාඩිය බේරි බේරී ගහගෙන ගියත් ටිකෙන් ටික ස්පීඩ් එක අඩුවෙන්න ගත්තා 

"අ..නේ.. හ..යි.යෙ.ග.හ. පන්.."

චමරි කැඩි කැඩි කිව්වත් ඔහුට හොදටම මහන්සියි වගේම හතිදාන්න ගත්තා

"ඔහේ හාන්සි වෙනවා මල්ලී"

ඇයට තිබුනේ පුදුම හදීසියක් ඈගේ ඇග උඩට වැටුනු සුරාජ්ව අනිත් පැත්තට පෙරලගත්ත ඈ ඔහුගේ ඉන දෙපැත්තෙන් කකුල් දාල වැසිකිලියේ වාඩිවෙනව වගේ වාඩිවුනා. හුතු ජූස් බේරෙන පොල්ල මැදින් අල්ල ගත්ත ඈ පුක උස්සලා පොල්ල උඩ හුත්ත තියාගත්තා. පොල්ල දිගේ හුත්ත පාමුලටම ගියා. ගලට දෑත් ගගහත්ත ඈ මුලදි මුලදි හෙමින් බැස්සුවත් මොහොතකින් උඩට පහලට ගියේ මැෂිමක් වගේ. පොල්ල දිගේ බේරෙන හුතු ජුස් ඇට දෙක දිගේ ගලට වැටුනා. අම්මෝ සුරාජ්ට දැනිච්ච සනීපයක්. ඔහුට පුදුමයි. නිමාලිට ඔහොම කරන්න බෑ. ඇගේ තන් දෙකත් උඩ විසිවෙනවා. ඈටත් වැඩි වෙලාවක් එකම ස්පීඩ් එකේ ගහගෙන යන්න බැරිවුනා . ඇගේ ස්පීඩ් එක අඩු වෙද්දි සුරාජ් පුක උස්ස උස්ස චට චට ගාල ගහන්න ගත්තා. ගල් තලාවට දෑත් ගහගෙන ඈ සුරාජ් දිහා බලාගෙන හිටියා. 

"ග..හ..පන් ත..ව..හයි.ය. න්.ග..හ..ප..න්..කෝ..ඕ"

ඒත් සුරාජ්ට ඒකට තවම හරි එක්ස්පීරියන්ස් එකක් නෑ. දෙතුන් පාරක් හුත්තෙන් පොල්ල එලියට පැන්නත් එක්ක. ඈ පුක උස්සලා අනිත් පැත්තට හැරිලා සුරාජ්ගේ කලව දෙකෙන් අල්ලාගෙන පොල්ලට හුත්ත බැස්සුවා. ඉස්සෙල්ලා තරම් වේගයෙන් නැති වුනත් පුක පද්ද පද්ද උස් පහත් වුනා. හුතු ජුසුයි දාඩියයි බේරෙන ඇගේ පුක අව්වට දිලිසෙනවා. ඈ හති දාගෙන පුක උස්සලා ඔහු ලගින් දනහිස් දෙකයි අත් දෙකයි ගහගෙන සුරාජ් දිහා බලාගෙන හිටියා.

"අනේ.. ගහපන්.. මගේ පස්සට ගිහින්"

සුරාජ් ඈ දිහා පුදුමයෙන් බලාගෙන හිටියා. 

"බල්ලෙක් බැල්ලියෙකුට ගහනවා වගේ ගහපන් උබ මාව ඇදගෙන ආවට තෝ මෙලෝ හුත්තක් දන්නේ නෑ නෙහ්" 

චමරි කිව්වේ තරහෙන් වගේ. ඇගේ භාෂාවත් වෙනස් වෙලා. සුරාජ් නැගිටලා ඇගේ පුක පැත්තෙන් දන ගහගෙන පොල්ල හුත්තට තිබ්බ විතරයි නොපෙනී ගියා. ඇගේ කලවා වලින් අල්ල ගත්ත ඔහු පුක පද්දලා ගහන්න ගත්තා. දෙතුන් වරක් ගහද්දී ඔහු ක්‍රමේ අල්ල ගත්තා. මුලදි මුලදි හෙමින් හෙමින් ගැහුවත් ටික ටික වේගේ වැඩිකරා 

ඇගේ පුකයි සුරාජ්ගේ ඉනයි වදින හඩත් එක්ක 

"පුරුං.. පුරුං"

හඩත් එනවා. පඩ යනවා වගේ. 

"උබට පඩත් යනවා බන්"

"අනේ.. මේ.. හුත්තක් කියවනවා ගහපන්කෝ පන ඇතුව"

චමරිට තිබ්බේ පුදුම හදිසියක්. ඒ මදිවට ඇගේ කටින් එලියට එන්නෙ කුනුහරුප.

"ඉදපන් හුත්තිට හුකවන්න"

සුරාජ්ට මලත් පැන්න මුලදි මල්ලි මල්ලි කිව්වත් දැන් ඇගේ කටින් පනින්නේ කුණුහරුප. සුරාජ් ඇගේ ඉනෙන් අල්ලාගෙන පොල්ල හුත්ත ඇතුලටම වදින්න දමල ඇන්න 

"අහ්.."

හඩ ආවත් ගනන් ගත්තේ නෑ ආයෙත් නෑ පුක ඉස්සරහට පස්සට ස්පීඩ් එක වැඩිකරගෙන ගහගෙන ගියා හනුමා දර පලනවා වගේ.

"ආහ්..ම..රු..ම..රු.. ඕ.යි. ම්හ්..ආහ්.. ග..හ..ප..න්.. අ..න්..න.. එ..හෙ..ම.. හු..ත්..ත පැ..ලෙ..න්.න ග.හ.ප..න්.. ම..ල්..ලි..ආ ආහ්.. ග..හ..ප..න්.. අ..ක්. ක..ගේ. හු..ත්..ත..ප..ල.. හ.. න්...ම්හ්..ආහ්..ම් ම.ල් ..ලි..යෝ..ඕ. ආහ්..ආහ්..ම්හ්..ම්හ්..ආහ්..ම්හ්..ම්හ්..ආහ්..ම්හ්"

ඈගේ කෙදිරිලි වලින් ඔහු තවත් කුල්මත් වුනා. මාන කැලේ පුරා ඇගේ කෙදිරිලි පැතිරී ගියත් මාන පදුරු හුළං එක්ක එහේට මෙහේට වැනෙන හඩට යටපත් වුනා. ගහන් ගහන පාරට ඈ ඉස්සරහට විසිවෙනවා. එල්ලෙන තන් දෙකත් දෙපැත්තට පැද්දෙනවා. චටස් චටස් හඩත් එක්ක ඇගේ කෙදිරිලිත් වැඩිවෙනවා. ඈට ඉවසන් ඉන්නම බැරිව අත් වලින් පහත් වෙලා ඔලුව ගලට ගහගත්තා. ඒත් සුරාජ් ස්පීඩ් එක නැවැත්තුවේ නෑ ගහගෙන ගහගෙන ගියා. වදින පහරවල් හුතු පතුලටම වදින්න ගත්තා. ඉස්සරහට විසි වුනත් ඈ පුක දීගෙනම දාරාගෙන ඉන්නවා. ඈට ඉවසගන්නම බැරුව ගල් තලාවට ඇදගෙන වැටුනා. පුකත් උඩදාගෙන වේගයෙන් හුස්ම පිට කර කර චමරි ගල්තලාවේ මහන්සියට වැතිරුනත් සුරාජ් හිටියේ මෝලේ උපරිමයටම ඇවිත්. ඔහු ඈට නොකියාම ඈව උඩුබැලි අතට පෙරලලා ලගටම ඇදල ගත්තා. ඇගේ තිබ්බ දාඩියත් එක්කම ඈත් ඔහු දිහාවට ඇදිලා ආවා. ඇගේ දනහිස් වලින් ලේ බේරෙනවා පතුරු ගිහිල්ලා ගල් තලාවේ දනගහන් ඉදලා දාඩියටයි හුතු ජූස් වලටයි හුත්තේ මයිල් ඇගටම ඇලිලා. ඇගෙන් දාඩිය දාන්නේ උල්පත් වලින් වතුර ගලනවා වගේ. ඒත් එවා දැක්කත් සුරාජ් හිටියේ හොදටම මෝල් වෙලා. හුත්ත ඇතුලේ පොල්ල අගිස්සටම බැස්සා ඈ උමතුවෙන් වගේ සුරාජ් දිහා බලාගෙන ඉන්නවා. ඔහු හිමින් ගහන ගමන් චමරි දිහාවට නැවුනා. ඈ දෙපා පලල් කරගෙන දනහිසෙන් නවලා උඩ ගහගත්තා. සුරාජ් හෙමින් හෙමින් ඇගේ උරහිස් දෙපැත්තට අත් ගහගෙන නැවිලා ලතාවකට ගහන්න ගත්තා. ඔහුගේ පහර වල් ඈත් එක්කම ඉස්සරහට ගියත් ඇගේ ඇස් ඔහුගේ දෑස් දිහාම බලාගෙන ඉන්නවා උමතුවෙන් වගේ. ඇගේ දෙපාත් පලල් උඩට ඉස්සිලා ඔහුගේ පිට මැදට තියාගත්තා. සුරාජ්ගේ වේගේ වැඩිවුනේ ටිකෙන් ටික. හුතු බිත්ති අතරින් පොල්ල ඇතුලට යද්දී දැනෙන සනීපෙට ඔහුත් ඈත් උමතු වෙලා. ඈ දෑත් උඩට උස්සලා ඔහුගේ බෙල්ල වටේ දවටල ඈ දිහාවට ඇද්දා.

"අහ්.. ත..ව. හයි..යෙන්. ග..හ..පන්.. අ..නේ..පැ.ටි යෝ..ඕ.ඕ. අ..ක්.කට.. ස..නී..ප..යි.. දෙ..යි..යො. ඕ..ඕ..ඕ.. ම්හ්...ම්හ්.ආහ්"

ඇගේ උමතුවත් එක්ක සිහින් කෙදිරිලි ආයෙමත් පිටවෙනවා. සුරාජ් ඇගේ කිහිලි යටින් අත දාල දෙපැත්තේ උරහිස් අල්ල ගත්තා. සුරාජ්ගේ ස්පීඩ් එක දැන් නම් උපරිමයෙන් යනවා. ගහන ගහන පාරට ඈත් එක්කම ඉස්සරහට ලිස්සලත් යනවා. චමරි ඔහුගේ බෙල්ල වටේ අතදාල කම්මුල් ඉබගෙන ගියා දැනෙන සැපටම.

"අ..නේ.. සු..රා..ජ් ත.ව..හ. යි..යෙන්.. ම්හ්.. ආහ්..ම්හ්..ආහ්..ම් ග..හ..ප.න්.. කෝ..ඕ..ඕ.. ම..ව ..බ..ඩ. වෙන්.න ග..හ..ප.න්.. ආහ්..ම්හ්..අ..න්.න..එ..හෙ..ම..ආහ්...ම්හ්..සු..රා.ජ්..පැ..ට්..ටෝ..ඕ.ඕ. උ..බ ..න.ම්.. සැ..ප..දෙ. යි..යෙක්.. ආහ්.ආහ්.. ත..ව.. ත..ව.. ආහ්..ම.රු.. ම..රු.. ඌ..ඌ..ග..හ..ප.න්.ආහ්..අ..නේ..ආහ්..ආහ්.."

ආහ්..ම්හ්..අ..න්.න..එ..හෙ..ම..ආහ්...ම්හ්..සු..රා.ජ්..පැ..ට්..ටෝ..ඕ.ඕ. උ..බ ..න.ම්.. සැ..ප..දෙ. යි..යෙක්.. ආහ්.ආහ්.. ත..ව.. ත..ව.. ආහ්..ම.රු.. ම..රු.. ඌ..ඌ..ග..හ..ප.න්.ආහ්..අ..නේ..ආහ්..ආහ්.."

සුරාජ් උපරිමයෙන් ගහගෙන ගහගෙන ගියා. සුරාජ්ගේ පොල්ල හුතු බිත්ති වලින් තෙර පෙන්න ගත්තා. ඔහු ඇගේ බෙල්ල පැත්තට මුහුන දාගෙන පුක උස්ස උස්ස දිගටම ගහගෙන ගියා. ඈත් සුරාජ්ගේ මූහුන ඉබ ඉබ දෙපා වලින් ඔහුව තවත් තදකරන් දරදඩු උනා.

"මට..යන්.න.එන්නේ" පොල්ලත් නහවගෙන් ආපු හුතු කැරි ධාරාව එක්කම ඈ ටිකෙන් ටික නිහඩ වුනත් සුරාජ්ගේ ගැහිල්ල නතර උනේ නෑ. ඇගේ හුතු කැරි දෙබැ කරගෙනම ඔහු ගහගෙන ගියා. ඔහුගේ උපරිමයට ආවා.

"ආහ්.ම්හ්..ආහ්ම්...අහ්ම්.ආහ්ම්....ම්හ්...ආහ්..ම්හ්..ආහ්..ම්හ්.. ආහ්.."

සුරාජ් උගුරු පතුලෙන්ම නැගුනු කෙදිරිලි එක්ක

"සු..රා..ජ්.. ඇ.තු.ලේ.දා න්..න..එපා..."

කියන්න ඉඩ ලැබුනේ නෑ ඇට දෙකත් හිරි වැටීගෙන ආපු කැරි ධාරාව හුතු පතුලටම විද්දා දෙතුන් පාරකටම. ඔහු එහෙන්මම ඇගේ ඇගටම කඩාගෙන වැටුනා. ඈත් දෑත් දෙපසට කරන් ඈත අහස දිහා බලාගෙන හිටියත් හුත්තට විදපු උණු කැරි ධාරාවේ පහස ඇයට දැනුනා. එතකොට සුරාජ් හිටියේ ඇගේ ඇඟ උඩ ඉදන් වේගයෙන් උස්ම ගනිමින්"

"තමුසේ ඔක්කොම හුත්ත ඇතුලෙම හැලුව නෙහ්"

ඔහු චමරීගේ ඇග උඩින් නැගිටිද්දී වෙන්න ඕන දේවල් වෙලා ඉවරයි. ඈ දනිස උඩ ගහගෙන හුත්ත දිහ බැලුවා. එතකොටත් සුරාජ්ගේ කැරි ඇගේ හුතු කැරිත් එක්ක හුත්තෙන් එලියට ගලනවා. 

"ෂි..හ් තමුසේ ඇතුලෙම හැලුවනෙහ් එපා.. කියද්දී"

ඈ හුත්ත දිහා බලාගෙන කියලා සුරාජ් දිහා බැලුවා. ඔහු හිටියේ ලොකු කල්පනාවක. වළලු කරේ තිබ්බ ජංගිය කකුලෙන් පන්නල ගත්තත් ආපහු අදින්න පුලුවන් තත්වෙක තිබුනේ නෑ ඒක හොදටම ඇදිලා කකුල් දෙක දිගේ බේරෙන හුතු කැරියි සුරාජ්ගේ කැරියි ජංගියෙන්ම පිහිදාල සුරාජ්ට දමලා ගැහුවේ හිතට ආපු කේන්තියට. ජංගිය සුරාජ්ගේ ඔලුවේ වැදිලා බිම වැටුනා. සුරාජ්ගේ මුහුන එතකොටත් හොද මුහුනක් තිබ්බේ නෑ. ජංගියෙන් ගහපු හින්දම කේන්තිය ඩබල් වුනා. ඔහු ඊයක් වගේ නැගිට්ටා. ඈට ඇහිපිල්ලක් වත් ගහන්න වුනේ නෑ.

"චටාස්"

ගාගෙන වැදුනු කම්මුල් පාරට ඈ විසිවෙලා ගියා.

චමරි පුදුම වෙලා වගේ සුරාජ් දිහා බැලුවේ කම්මුලත් අල්ලාගෙන. ඈට මුකුත්ම හිතා ගන්න බැරිවුනා.

"කවුද උබේ පෙට්ටිය කැඩුවේ"

සුරාජ් දිහා බලාගෙනම චමරි ආයෙත් ගල් තලාවේ වාඩිවුනා.

බස් එක මග කැඩුනත් ඩ්‍රයිවර් කොහොම අටවගෙන යන්න ලෑස්ති වුනා. එතනම පැයකටත් වැඩිය ප්‍රමාද වුනා. නින්ද නොගියත් සුරාජ්ගේ කතාවලට ඇගේ ජංගියත් හොදට තෙත් වෙලා තිබුනා. චමරිට සුරාජ් කම්මුලට ගැහුවේ ඇයිදැයි ලොකු ප්‍රහේලිකාවක්.

" තමුසේ වැඩේ කරගත්ත නම් අනිත් පැත්තට එන්නේ නැතුව ඇයි තමුසේ චමරිට ගැහුවේ"

"මම දන්නේ නෑ මට ගැහුනා" 

සුරාජ් එහෙම උත්තර දුන්නත් ඌගේ කට කොනින් සිනාවක් පිටවුනා. 

"නෑ දන්නවා චමරිට තමුසේ කැමතියි ප්‍රශ්නේ තියෙන්නේ නිමාලි. හිත යටින් තමුසේ ලව් කරන්නේ චමරිට කොටින්ම කිව්වොත් තමුසේ චමරිගේ හුත්තට වහ වැටිලා"

ඒකට නම් සුරාජ්ට මල පැන්නා.

"පිස්සුද හලෝ ඒකි දහයක් එක්ක ලැග්ගත් මට මොකෝ එත් පොඩි අක්කා එනකම් ඒකි මට තියාගන්න ඕන නැත්නම් මම වේලෙනව නෙහ්" 

 සුරාජ් දුන්නේ අම්මට හුකන උත්තරයක් ඕයි. උත්තරේට අංජලීගේ කටත් ඇරුනා. මේකගේ වයස ගැන හිතද්දී ඇත්තටම පුදුම උත්තරයක්.

"ඒකිගේ පෙට්ටිය කඩල තියෙන්නේ ගාමන්ට් එකේ ස්ටෝ මැනේජර් බොරු කියලා නිවාඩු දවසක ගාමන්ට් එකට ගෙන්න ගෙන බලෙන් දූෂණය කරලා. පාලගේ ත්‍රිවිල් එකේ තමයි ඒකිව ගෙදර යවලා තිබුනේ මම එහෙම නොකරා නම් ඒකි අතින් අත යනවා අන්තිමට වේස බඩුවක් වෙලා නවතීවී"

"කවුද පාල කියන්නේ"

"ඇයි මන් කලින් කිව්වේ. ඌ ත්‍රිවිල් කාරයෙක්"

"මන් ඒක දන්නවා මන් ඇහුවේ ඌ මොනවගේ මිනිහෙක්ද"

"ඔයා එහෙම කිව්වට දන්නේ නෑ. ඌ මෙහේ එකෙක් නොවේ කතරගම පැත්තේ එකෙක්. ගාමන්ට් එකේ ගොඩක් හයර් දෙන්නේ ඌට"

"කතරගම පැත්තේ ඌ චන්ඩියෙක්ද"

"එහෙම තමයි ඌ ඉන්නේ"

"දොඹගහවිල ඉන්න තමුසේ මේවා ඔක්කොම දන්නේ කොහොමද"

ආයෙත් සුරාජ්ගේ කටින් එලියට පැන්නේ කැරි හිනාවක්.

"අපි පංති යන්නේ මොනරාගල ටවුමට නෙහ් මගේ හොද යාලුවෙක් ඉන්නවා උන්ට ටවුමේ කඩ තියෙනවා "

ඉන් එහාට සුරාජ් ගැන අහන්න අංජලී ගියේ නෑ. ඌගේ අන්තිමට කිව්ව කතාවෙන් සුරාජ් මෙහෙම කපටි කොල්ලෙක් වුනේ කොහොමදැයි හොදට තේරුනා. 

"තමුසේ සිගරැට් අරක්කු බොනවද"

"පිස්සුද අක්කේ කටේ තියෙන්නේ නෑ මගේ අම්මා පල්ල ගංජාවත් බොන්නේ නෑ" 

සුරාජ් කියන්නේ හොදට වල බැහැපු මොලේ තියෙන කොල්ලෙක්. අංජලී සුරාජ්ගේ ඔලුව අතගාල කම්මුලට උම්මා එකක් දුන්නා.

"දැන් මල්ලියෝ ඔයාට ගෙදර යන්න බෑ නෙහ් යමු මාත් එක්ක"

"ඇයි ඔයා කිව්වේ අක්කේ මාත් එක්ක යන්න බයයි කියලා" 

"මන් ඒ කිව්වේ විහිළුවටනේ පැටියෝ උබ මගේ හොද යාළුවෙක් දැන් හැබැයි ඉතින් අරක බලාගෙන නම් මාත් එක්ක එන්න එපා" 

සුරාජ් හඩ නගලා හිනා වුනා.

"සත්තයි අක්කේ මන් එහෙම කොල්ලෙක් නොවේ. කවදාවත් කෙල්ලෙකුට බලෙන් කරන්නේ නෑ" 

"මට ඒක දැනිච්ච හින්ද නෙහ් උබට කතා කරේ"

බස් එක තණමල්විලට ආවා. පාන්දර හතරත් පහුවෙලා. මුලින් තරම් නැති වුනත් බස් රිය සාමාන්‍ය වේගයෙන් ගමන් කරා.

"මොකෝ ඕයි මේක හිමින් යන්නේ" 

"ඇයි හලෝ ඕක තේරෙන්නේ නැද්ද කලින් හයියෙන් ආවේ ඊලග ටර්න් එකට යන්න ඕන හින්දා දැන් මේක ගරාජ් එකට දැම්මට පස්සේ ඊලග ටර්න් එකට යන්න වෙලා මදි"

සුරාජ්ට ඕනම දෙයක් දකින්නත් දැකපු දේ ගැන හිතන්නත් හැකියාවක් තිබුනා. අංජලී ඇගේ කම්මුලින් සුරාජ්ගේ කම්මුල අතුල්ල අතුල්ල සුරාජ් ගැන තවත් කල්පනා කරන්න පටන් ගත්තත් ඒකත් අංජලීට කම්මුල දික්කරගෙනම හිටියා. ඈ සුරාජ්ගේ ටී සර්ට් එකට යටින් අතගාගෙන පුංචි තන් ගැටේ ඇඟිලි තුඩින් එහේට මෙහේට කරා 

"මල්ලි පැටියො ඔයා දැන් ගියාට පස්සේ කොහොමද හම්බවෙන්නේ"

"මොකටද"

"මන් ඇත්තම කියන්නම් මම මෙහේ නොවෙයි කොළඹ මම ආවේ එක් කෙනෙක් ගැන හොයන්න උබට පුලුවන්ද මට උදව් කරන්න"

"කවුද කින්ද මන්ද කියන්න කලින් මට උදව් කරන්න පුලුවන්ද කියන්නකෝ"

"ම්.ම්.ම්. උදව් කරන්න බැරි කමක් නෑ එත් කවුද කියලා දන්නේ නැතුව උදව් කරන්නේ කොහොමද"

අංජලී සුරාජ්ගේ පපුව එකදිගට අතගාගෙන ඈයෙත් අත පහලට ගෙනිච්ච.

"ඉන්නකෝ මම පොටෝ එකක් පෙන්නන්න"

සුරාජ්ගේ ටී සර්ට් එකෙන් අත අරන් හැන්ඩ් බෑග් එකට අතදාල වෙඩින් එක දවසේ ඕෂධී ගත් සිරිල් මුදලාලිගේ පොටෝ එක එලියට ඇදලා ගත්තා. සුරාජ් හොදට පොටෝ එක දිහා බලනවා. 

"මෙයව මන් දැකලා නෑ වයසක මනුෂ්‍යයෙක් නෙහ්" 

"මට මෙයා ගැන හොයාගන්න ඕන. පොඩි ආරංචියක් ආව මෙයා ඉන්නේ මොනරාගල කතරගම පැත්තෙලු"

"මෙහෙම කෙනෙක් නම් මම දැකලා නෑ. කතරගම පැත්තේ ඉන්නවද දන්නේ නෑ හැබැයි මොනරාගල නෑ"

"මෙයා ගැන විස්තර දැනගන්න මට උදව් කරන්න පුලුවන්ද" 

සුරාජ් පුක උස්සලා දෙපා ඇලුමිනියම් තහඩුවට ගහගෙන ටිකක් ඉස්සුනා.

"පුලුවන් හැබැයි මගේ යාලුවා ධනුක එනකම් ඉන්න ඕන එයා නුවර නැන්දලගේ ගෙදර ගිහිල්ලා"

ඒකා එහෙම කියලා අංජලීගේ බෙල්ලත් ඉම්බා හරියට හොයලා දෙන්න දෙන්නේ මොනවද අහනවා වගේ. කොල්ලට අතපත ගාන්න දුන්නත් ඌ කරපු කියපු දේ අනුව හරියට ටොපියක් දුන්න වගේ. අංජලී බෙල්ල පොඩ්ඩක් පැත්තට දලා නැවිලා විමසිල්ලෙන් බැලුවා. උන් ඔක්කොම නිදි කොන්ද එන්ජිම උඩ ඩ්‍රයිවර් ලග. ඉන්න මිනිස්සු හොදටම නිදි.

"මොනවද කරන්න හදන්නේ"

"තමුසෙට කප්පමක් දෙන්න"

"කප්පමක්"

"නැත්නම් ඔයයි මට උදව් කරන්නේ නැනෙහ්"

"පිස්සුද අක්කේ ඔයයිට මම මේ කල්පනා කරන්නේ ඔයාට උදව් කරන විදියක් ගැන"

"එහෙනම් ඇයි මගේ බෙල්ල ඉම්බේ"

"ඈදරේට නෙහ්" 

"එහෙනම් එපාද"

"කප්පම් විදියට මට කිසි දෙයක් එපා"

"එහෙනම් තෑග්ගක් විදිහට ඕනද"

"තෑගි ගන්නේ වැඩේ කරල දීල නෙහ්" 

"එතකොට මොනවගේ තෑග්ගක් දෙන්න වෙයිද දන්නේ නෑ"

"ඒක තීරණය කරන්න ඕන ඔයානෙහ් තෑගි ඉල්ලලා ගන්නේ නෑ නෙහ්"

සුරාජ්ගේ අන්න එහෙම ගතියක් තිබුනා. අරක්කු සිගරැට් කිසි දෙයක් බොන්නේ නැ වගේම හොද ප්‍රතිපත්තියක් තිබුනා. 

"ඇත්තටම මල්ලී උබ මට ආදරේ නම් මට මේකට උදව් කරන්න. උබ මොනව ඉල්ලුවත් මම දෙනවා"

අංජලී හිතට ආපු හැගීමෙන්ම කියලා දැම්මා. ඌ ඒකට උත්තර දුන්නේ අංජලීගේ බෙල්ලට ආයෙත් උම්ම එකක් දීල.

"මම උබට මල්ලී මෙහෙම උදව්වක් කරන්නම් උබ හින්දා පොඩි අක්කා බඩවෙලා තිබුනොත් මම අක්කව කොළඹ තියාගන්නම්. මොකද මේවා ගම් නෙහ් නැත්නම් ගමේ උන් උබලට ඉන්න දෙන එකක් නෑ" 

"ඔයා ඒක කිව්ව වෙලාවේ ඉදන් මගේ හිත ටික ටික වෙනස් වුනා අක්කේ ඒ උදව්ව කරොත් උබට ජාති ජාතිත් පින් උබ ඉල්ලන ඕන දෙයක් මාත් දෙනවා පුළුවන් නම් මට තව උදව්වක් තියෙනවා කරලා දෙන්න පුළුවන් නම් ලොකු දෙයක්"

"ඒ මොකක්ද"

"චමරි අක්කට කොළඹින් රස්සාවක් හොයලා දෙන්න මේකි ගමේ හිටියොත් ගොන් බඩුවක් වේවි. ඒකිට එකවුන්ට්ස් පුළුවන් කොම්පියුටර් හොදටම පුළුවන් මාත් ඒකිට ගහපු හින්දා ඒ පවට මටත් කරගහන්න වෙනවා" 

"අපි උත්සාහ කරමු"

චමරි ගැන සුරාජ්ට තියෙන්නේ අනුකම්පාවක් මිසක් ආදරයක් නොවේ. එත් සුරාජ්ට නිමාලි ගැන තියෙන්නේ ආදරයකට වඩා කාමාශාවක්. ආදරයයි කාමාශාවයි දෙකක් විදියට ඔහු දකින්නේ නෑ. ඒක ඔහුට තේරෙන්නේ ආදරය ජීවිතයට ඇතුල් වෙච්ච දවසක. ආදරයයි කාමාශාවයි දෙකක් යැයි සුරාජ්ට පැහැදිලි කරල දෙන්න අංජලීට තේරෙන්නේ නෑ. 

"අක්කා ඔයා ඔය නවතින්න හදන තැන නම් එච්චර හොද තැනක් නොවේ" 

"ඒ කිව්වේ"

"එතන ජෝඩු වලට කුළියට කාමර දෙන තැනක් ඔයා වගේ කෙනෙකුට එතන නවතින්න සුදුසු නෑ" 

"එහෙමද ඔය මගේ යාලුවෙක් සෙට් කරේ කොහොමත් ඔතන නවතින්න අදහසක් නෑ ඉන්නම බැරිම තැනක් වගේ නම් ගාන වැඩි වුනාට කමක් නෑ වෙන හොටේල් එකකට යමු"

කුඩා ඔය හරියෙදි සුරාජ් මුල්ලට ආවා. ඇත්තටම අංජලී සුරාජ් ඉල්ලන්නෙවත් නැතුව මුල්ල දුන්නේ කැමැත්තෙන්මයි. ඇනුම් දෙක තුනක් එක්ක ඇගේ දෑසුත් පියවෙන්න ගත්තා. අංජලී ඔහුගේ උකුලට ඔලුව තියලා නිදාගත්තත් සුරජ් කලින් වගේ කිහිලි අස්සෙන් අත් දාල තන් මිරිකන්න ගියෙත් නෑ. ඇගේ පිට මැද්දේ අත තියාගෙන සිට් එකේ මුල්ලට හාන්සි වුනා. අඩුම ගානේ ඔහුගේ අත අංජලීගේ තනේ උඩින් තියාගනීවී යැයි ඈ බලාපොරොත්තු වුනත් එහෙමවත් උනේ නෑ. සුරාජ්ටත් අංජලීටත් ඇහැරුනේ කොන්දගේ කෑගැහිල්ලට. එතකොට බස් එක මොනරාගල ටවුමේ. එතකොට එළියත් වැටිලා. සුරාජ්ගේ හැඩරුව කුරුවිට තේ කඩේදි දැක්කට පස්සේ හරියටම දැක්කේ දැන්. බොකුටු කොන්ඩේ එක්ක පැහැපත් හමත් එක්ක තියෙන හොද කඩවසම් ශරීරයක් තිබ්බත් ඔහු ඇදගෙන හිටපු ටී සර්ට් එකට දුර්වර්ණ වෙලා ගිය කලිසමට ඔහුගේ කඩවසම් කම යටවෙලා තිබ්බා. කොල්ලට හොද ඇදුමක් අන්දවලා බලපන් යැයි ඇගේ යටි හිත ඈට කියන්න ගත්තා

අංජලී උදේන්ම නැගිටල නයිටිය පිටින්ම පහලට ගියා. මාලතී කුස්සියේ තේ වක්කරනවා. අංජලී කුස්සියේ මේසේ පුටුවක් ඇදලා වාඩිවුනා අංජලීගේ ජොග්ගුවට තේ එක වක්කරලා දීල මාලතී ඈ ඉදිරිපිට තිබ්බ පුටුවේ වාඩිවුනා.

"අද කොහේද යන්නේ" 

"ඕෂධී එක්ක තව බඩු වගයක් ගන්න යන්න ඕන හවස ඕ.ජී එකේ මිටින් එකක් තියෙනවා එන කොට හවස් වේවී"

"ඕ.ජී එකේ මිටින් එකක්"

මාලතී කට කොනකින් හිනා වුනා.

"ඇයි"

"තව අහන හැටි රෙද්දක් ඇදන් ඕවට යන්න පුලුවන්ද" 

"ඇයි බැරි රෙදි නැතුව ගියොත් තමයි අවුල"

"තාත්තා නැතිවුනත් හරි මම මේ හන්දියෙන් එහාට ගියේ නෑ" 

එවාට උත්තර දීල මාලතීගේ හිත පාරවන්න අංජලී කැමති වුනේ නෑ.

"ඇත්තටම මට තාම හිතාගන්න බෑ උබ ඉන්නේ සන්තොෂෙන්ද නැත්නම් උබ මේ කරන්නේ මවාපෑමක්ද කියලවත් උබලගේ සද්දේ ඊයේ රෑ අල්ලපු ගෙවල් වලටත් ඇහෙන්න ඇති"

ඒකට නම් අංජලීට ලැජ්ජ හිතුනා. තේ එක බීල කෝප්පෙත් නවලා 

"පෙරළුනු පිට හොදයි කියනවා හැර වෙන මොනවා කරන්නද අම්මේ"

කියාගෙන මාලතීගේ පිටත් අතගාගෙන කුස්සියෙන් පිටවුනා. 

වෙනදා නම් ඕෂධීලගේ ගෙදරින් උදේටත් කාල දවල්ටත් කාලා රෑටත් කාල ගියත් ඒක අංජලීට ගානක් වුනේ නෑ. ඒත් ඊයේ උදේ කන වෙලාවෙම ගිය හින්දා අදත් කන වෙලාවට යන්න ඇගේ හිත අදි මදි කරා. කවුරුත් මුකුත් කියලවත් නොවේ. ඒක නිකන් මොකක්ද වගෙ හැගීමක් ආව. ඒ නිසාම එයාලා උදේ කන වෙලාව මග ඇරලම ඕෂධීලගේ ගෙදර ගියා. ලියන මහත්තයා ගෙනත් දීපු පත් වීමේ ලියුමත් අරගෙන. ඇඩ්වකේට් විජේසිරි ඒක උඩින් පල්ලෙන් කියවලා බෑග් එකට දාගත්තා. 

"හොටේල් එකේ වැඩේ ප්‍රශ්නයක් කරගන්න එපා පුතේ. ඔප්පුව ඔයාට ඇරෙන්න වෙන කිසි කෙනෙකුට දෙන්න බෑ. තාත්තා මැරුණත් එක්කම ෆවර් ඔෆ් ඇටෝනිය ෆවර්ලස් වෙනවා. ඊයේ උසාවියට තාත්තගේ ඩෙත් සෙටිෆිකට් එක මෝසමක් දාල දුන්නා"

විජේසිරි අන්කල් එක්ක ඇන්ටිත් ගියා. නිෂාධි උඩ ඉදන් ආවේ තරප්පු පෙලේ වැටට පස්ස තියලා ලිස්සලා ඒක බැහැගෙන එන්න තියෙන කම්මැලි කමට.

"තමුසේ වෙලාවක හොම්ම කට කුඩු කරගන්නව ඕකෙන් වැටිලා"

ඒ වුනාට ඒකි බය ඇන්ටිටයි කරුණම්මටයි විතරයි. ඕෂධි කියන එවා ගනන් නොගත්තත් කවදාවත් රන්ඩු වෙලා නැ. හරියට යාළුවෝ වගේ. ඒකි දුවගෙන ඇවිත් අංජලීගේ පිටුපස්සෙන් බෙල්ල බදාගත්තා. වෙලාවකට මහ පිස්සු හුත්තියක්. එත් පවු කියලත් හිතෙනවා. මෙඩිකල් ස්ටුඩන්ට් කෙනෙක් හින්දා පොතේමයි. 

"අනේ වාතේ මෙහෙ එනවා" 

ඕෂධී ඇගේ පුක දෙපැත්තෙන් අල්ලගෙන නාන කාමරයට වෙනකම් තල්ලු කරගෙන ගියා. අංජලීට එවා මහ පුරුදු දේවල්. අද ගෙදර කරුණම්මත් නෑ ගමේ ගිහිල්ලා තාම ඇවිත් නෑ. 

"යමන් කාමරේට"

"ඒයි කාමරේ ලොක් කරොත් ආයෙත් දෙකක් නෑ ලොක් එක කඩලා හරි එනවා" 

නිෂාධි නාන කාමරේ ඉදන් බෙරිහන් දෙනවා

"තමුසේ බාගෙට නාගෙන ආවොත් කාමරයට තියා ලගටවත් ගන්නේ නෑ"

"එහෙමයි දේවියන් වහන්ස"

නිෂාධී බාත් රූම් එකේ ඉදන් කැගහනවා.

ඕෂධීගේ පොත් මේසේ දැක්ක ගමන් අංජලීට මතක් වෙන්නෙම අකලංකව. ඒක තාමත් තියෙන්නෙත් එතනමයි. වෙනදා නම් ඕක මතක් නොවුනත් කලින් දවසෙත් මතක් වුනා. 

"මේසේ දිහා බලාගෙන මොනවද හොයන්නේ"

අංජලී පියවි සිහියට ආවෙ ඕෂධී කතා කරන හඩට. ඈ මුකුත්ම නොකියා ඇදෙන් වාඩිවුනා. නිෂාධිගේ බර්ත් ඩේ ඒක දවසේ වෙච්ච දේ ඕෂධීවත් දන්නේ නෑ. මොකද ඒ කාලේ කොල්ලො එක්ක යාළුවෙන එකයි අතාරින එකයි මහ ලොකු දෙයක් නොවේ. 

"මොනවත් නෑ" 

"මොකෝ ඊයේ රැ මන් කිව්වා විදියට වුනාද"

"නැතුව ඊටත් වැඩි දේවල් වුනා. මට තියෙන ප්‍රශ්නේ මේ මිනිහ මහ රෑ එහෙම නැත්නම් මහ පාන්දරම යන එන ගමන් බන්"

අංජලී පෙරදින රාත්‍රියේ සිදුවීම එකින් එක ඕෂධීට කියන්න ගත්තා.

"පොල්ල ඉස්සරහින් ඩිල්ඩෝ එකක් බැදපන් නාකියා තෝව වඩාගෙන හුකයි එහෙනම්"

"අනේ ඩිල්ඩො එකකින් පෙට්ටිය කඩාගන්න පිස්සුවක් ඇතැයි"

"ඒකියන්නේ උබට පිටින් කන්න බලාපොරොත්තුවක් තියෙනවා" 

"එවා ඉතින් කියන්න බෑ නෙහ් හැමදාම අශ්වයෝ පදින්න බෑ නෙහ්"  

 "මට හිතින විදිහට ඕක කපලා ඇත්තේ ගෑණු කේස් එකකට. ඩික් එක කැපුවේ ඒකයි ඒ ගෑණි පාතිමා වෙන්න පුළුවන් ගොඩක් දුරට"

ඕෂධීගේ සැකේ අංජලීටත් කලින් හිතුනා.

"ඌට කපන්න වෙන තැනක් තිබුනෙම නැද්ද අඩු ගානේ අගල් දෙක තුනක්වත් තියලා කැපුවනම් තම්බියගේ ඇටේ කහනවද" 

අංජලීගෙයි ඕෂධීගෙයි හිනාව කාමරෙන් පිටටත් පැතිරුනා.

නාන කාමරයේ ඉදන් ටවල් එක දවටගෙන ආපු නිෂාධි කාමරයට එද්දී අංජලී ඇදුම් මාරු කරනවා.

"අම්මෝ බලහන් අක්කේ මේකි දවසින් දවස කෙල්ල වෙන හැටි"

අංජලීගේ අතේ තිබ්බ සායයි ටී සර්ට් එකයි උදුරලා ඕෂධී දිහාවට විසිකරා. 

"අනේ නිකන් ඉදහන් චූටි"

ඕෂධී ඇදෙන් බිමට පැනල ඇංජලිගේ ටීසර්ට් එක ගැලෙව්වා. නිෂාධී ඇගේ අත්දෙක අල්ලගත්තා. අංජලී දගල දගල කෑගැහුවත් පලක් වුනේ නෑ. ඇගටම තිබුනේ පෑන්ටියයි බ්‍රා එකයි විතරයි. අංජලීත් හිතට ක්ෂණිකව ආපු තරහටම නිෂාධිගේ ටවල් එක ඇදලා දැම්මා ඒකිගේ ඇගේ නූල් පොටක්වත් නෑ. ඕෂධී ඇදන් හිටියේ කොට සෝටයි ටී සර්ට් එකයි. නිෂාධී එකපාරටම ඇගේ සෝට පහත් කරා පහලටම. ඈ නිකර් එකක්වත් ඇදල නෑ. 

"බලහන් චූටි මේකි සෝට ඇදලා තියෙන්නේ නිකර් එකක්වත් නැතුව" 

"මට බණ කියන්නේ අරක ඇදල නෑ මේක ඇදලා නෑ මේකි ජංගිය වත් ඇදලා නෑ"

ඕෂධීම ඇගේ ටීසර්ට් එක ගලවල දැම්මා. එක පොදියට තුන්දෙනාම ඇදට පැන්නා.

නිෂාධි ඇදට පැනලා ඇදවිට්ටමට හේත්තු වුනා එරමිණියා ගොතාගෙන. අමු හෙළුවෙන්. රශ්නේ කාලෙට අක්කයි නංගියි කමරේ ඉන්නෙත් නූල් පොටක්වත් නැතුව. අංජලීට එහේ ඉදලම දැන් ඒක පුරුදුයි. නිෂාධි ඇදේ විට්ටම හේත්තුවුනා අංජලී නිෂාධිගේ දෙපා මැදින් ඒකිට හේත්තු වුනා. පිට ඇගේ තන් දෙකට හේත්‍තු කරලා. දනහිස් දෙකත් නවාගෙන. ඕෂධී අංජලිගේ කකුල් මැද්දට ඇවිත් හුත්ත උඩින් ඔලුව තියන් දෙපා දිගු කරගත්ත. මෙහෙම එක පොදියට ඉන්න එක තුන්දෙනාට අලුත් දෙයක්වත් අරුමයක්වත් නොවේ. නිෂාධි අංජලීගේ බෙල්ල උඩින් අත් දාල බ්‍රා  එක උඩින්ම තන් දෙක දෑතින්ම මිරිකුවා.  

"බලපන්කෝ අක්කී කොත වගේ තියෙන හැටි"

"චූටි ඕක ගලවපන් බලන්න මේකිගේ තන් දෙක කාලෙකින් දැක්කේ නෑ"

අංජලීගේ හුත්ත උඩ ඔලුව තියාගෙන හිටපු ඕෂධී උඩුබැලි අතට ඇගේ කලවයක් උඩ ඔලුව තියාගත්තා 

"උබට වගේ වැටකෙයි පදුරු අස්සේ එල්ලි එල්ලී ඔංචිලි පැදපු එකෙක් මට හිටියේ නෑනෙහ් ඒ හින්ද මේවා එල්ලෙන්නේ නෑ"

"අනේ ඒ පකය ගැන කියන්න එපා බන්"

ඒ සම්භන්දෙට ඇන්ටියි අන්කලුයි කැමැති වුනේ නෑ. ඌ පොඩි තගක් දැම්මත් ඕෂධීගේ තාත්තා එක්ක හැප්පෙන්න තරම් හයියක් ඌට තිබ්බේ නෑ. ඒත් ඌ කරේ මහ කැරි වැඩක්. ඒත් ඕෂධීට මතක් වුනේ ඌ නොවේ. චන්නව. ඔහු එන ආරංචිය කනට වැටුනු වෙලේ ඉදන් ඇගේ ඇස් බලාගෙන ඉන්නවා.     

නිෂාධි අංජලීගේ බ්‍රා එකේ හුක් එක පන්නලා දැම්මා කිහිලි යටින් අත් දාල තන් පුඩු උඩු අතට ඇගිලි වලින් සිනිදුවට පිරිමැද්දා මාරුවෙන් මාරුවට. උඩට නෙරා ගිය අංජලීගේ තන් පුඩුවවත් අත උස්සල ඇගිලි වලින් සිනිදුවට උඩට පිරිමැද්දා.

"නංගී ඕකෙත් සුරුට්ටු ගදක් එනවද බලපන්"

නිෂාධි කිව්ව සැනින් බෙල්ල පහත් කරලා අංජලීගේ තනේ තන් පුඩුවත් එක්ක කට ඇතුලට ඔබාගත්තා. ඇගේ තන්දෙක වටකුරුයි හරියටම කොත වගේම තමයි. තන් පුඩුව වටේ තිබ්බ කලු රවුමත් ගානටම තිබුනා. නිෂාධි තනේ කලු රවුමට ටිකක් පහලට වෙනකම් කටේ දාගෙන උර උරා තන ටිකෙන් ටික කටින් එළියට දැම්මත් කලු රවුම එක්ක තන් පුඩුව කිහිප වරක්ම ඇද ඇද උරා බිව්වා.

"අම්මෝ පට්ට සුරුට්ටු ගදක් නෙහ් එන්නේ"

"අනේ පල යන්න මගේ කලු සුරුට්ටුවට අපහාස නොකර"

අංජලී හිනාවෙලා නිෂාධිගේ උකුලින් අයින් වුනා. ඉස්සරහට නැවිලා කොන්ඩේ පිටුපස්සට කරලා බැදගෙන ඇද විට්ටමට හේත්තු වුනා. 

දෙන්න දෙපැත්තේ ඉදන් තනපුඩුයි තොලුයි දිවයි එකම තාලෙට උරන්න ගත්තා. නිෂාධි තන කටේ දාගෙන උර උරා ටික ටික උඩට ඇවිත් තන පුඩුවයි කලු රවුමයි උර උරා එලියට දානවා තුන් හතර වතාවක් එහෙම කරලා කලු රවුමයි තන පුඩුවයි මුලු දිවම එළියට දාල වේගෙන් ලෙවකනවා. නිෂාධි තනේ එක්ක සෙල්ලම් කරද්දී ඕෂධී තොලුයි දිවයි එක්ක සෙල්ලම් කරනවා. යටිතොල ඇද ඇද උරලා අංජලීගේ කටට කට තියල දිව කට වටේට ගෙනියනවා. ඇගේ දිවෙන් අංජලීගේ දිව පටලවනවා. ආයෙත් කට ඇතුලට දිව දාලා දිවේ යට ඉදන් උඩට උරාගෙන එනවා. නිෂාධි උඩට යද්දි අංජලී ඇගේ පැත්තේ තනේ එක්ක නිෂාධි වගේ සෙල්ලම් කරන්න පටන් ගන්නවා. අක්කයි නංගියි දෙන සැපට අංජලී ඇද විට්ටමෙන් පහලට රූටල ඇවිත් කොට්ටෙට ඔලුව තියා ගත්තා. අංජලීගේ දෙපා පලල් වෙලා යටි පතුල් බෙඩ් සීට් එකේ ඇතිල්ලීගෙනම උඩට ආවා. නිෂාධී ඇගේ තනත් එක්ක සෙල්ලම් දාන ගමන් බඩ දිගේ අත ගෙනිච්ච ජංගිය උඩටම. අංජලීගේ ජංගිය එතකොටත් තෙත් වෙලා. ඈ ජංගිය උඩින් අතගගා තන් පුඩුව වටේ දිව රවුමට ආයෙත් අරගෙන ගියා. ඕෂධී ඇගේ තන් පුඩුව දිව තුඩින් එහේට මෙහේට කර කර ඇගේ අතත් බඩ දිගේ පහලට අතගාගෙන ගියා. අක්කයි නංගියි තන් දෙකට එකවිට දෙන සැපට අංජලීගේ ඇස් ඉබේටම වැහුනා. ඕෂධීගේ අතත් අංජලීගේ ජංගිය යටට ගියා. නිෂාධිත් ඇගේ පැත්තේන් ජංගිය යටින් අතදාල ඉකිලිත් එක්ක අතගානවා. ඕෂධී අනිත් පැත්තෙන් අතගානවා. කාලෙකට පස්සේ පුදුම සනීපයක් අංජලීට දැනුනේ. තන් පුඩු දෙකත් උල්වෙලා උඩට නෙරලා. නිෂාධි දිවම එළියට දාල එක තනක් ලෙවකනවා. ඕෂධී තන් පුඩුව වික විකා උරනවා. අංජලීගේ තන ලෙවකාගෙන යන නිෂාධිගේ දිව නතර වෙන්නේ ඕෂධීගේ තොල කට ඇතුලට ගිහින්. අක්ක නගෝ තොල් පටැලැවිල්ල විනාඩියක් දෙකක් යනවා ආයෙත් ඕෂධී අංජලීගේ තන ලෙවකන්න ගන්නවා. ඒ ඉවරවෙන්නෙත් නිෂාධිගේ තොල් ඉරිල්ලෙන්. නිෂාධී අංජලීගේ තනේ අතැහැරලා ඕෂධීට ඇහැක් ගැහුව. ඒ පොඩි සිග්නල් එකක්. ඇස් වහන් දෑත් උඩට කරගෙන ඇදවිට්ටම මිරිකගෙන වගේ ඉන්න අංජලීට සිග්නල් එක පෙනුනේ නෑ. ඈ අංජලීගේ උරහිසේ ඉදන් උඩට බෙල්ල ලෙවකන්න ගත්තා පහල ඉදන් උඩටම. බෙල්ල මුලට තද වෙන දිව නතර වෙන්නේ කම්මුල් ලගින්. ඕෂධීත් තනේ අත් හැරලා නිෂාධි වගේ බෙල්ල ලෙවකන්න ගත්තා.  කකුල් දෙකත් දනිසෙන් නවලා පුළුවන් තරම් පළල් කරන් උඩට ගහගෙන අක්කගෙයි නංගිගෙයි ඇගිලි වලින් හුත්තට දෙන සැප විද විද අංජලී ඇස් වහන් සැප සාගරේ කිමිදෙනවා ඇයි ඉතින් එක පැත්තකින් බෙල්ලෙන් උඩට සැප අනිත් පැත්තෙන් හුත්තට සැප. ඒපාර සිග්නල් එක දුන්නේ ඕෂධී.බෙල්ල දිගේ ගිය දිව නතර වුනේ කන් පෙත්ත ලග නිෂාධිත් එහෙමයි. ඒත් අංජලී සැප වින්දා මිසක් ඊලගට වෙනදේ හිතුවේ නෑ. නිෂාධී කන් පෙති උරන්න ගත්දී ඕෂධීත් කන් පෙත්ත ඉරුවා දෙපැත්තේ ඉදන්. දෙන්නගේම දිවවල් කන් දෙක ඇතුලට යද්දී අංජලී ගැස්සිලා ගියා.

"අ..නේ..හු..ත්..තී...ති.. නි..කා..ඉ..ද..හ..න්.. එ..පා.ආ..ආ..ම්හ්.. අ..නෙ.ඒ..අ.නෙ.නේ එ..පා..ආ..ආහ්..අ.නේ..ඒ..ඒ..ඒ..පා..එ...ප.. ඒ.. .එ..පා...ආ.. ආහ්...ම් ම්හ්... ආහ්..ආහ්...ම්හ්..ම්..හු..ත්..තී..ඊ..ඊ.

නි..කා..ඉ..ද..හ..න්.. එ..පා.ආ..ආ..ම්හ්.. අ..නෙ.ඒ..අ.නෙ.නේ.ම්හ් එ..පා..ආ..ආහ්..අ.නේ..ඒ..ඒ..ඒ..පා..එ...ප.. ඒ.. .එ..පා...ආ..ආහ්.. ආහ්...ම් ම්හ්... ආහ්..ආහ්...ම්හ්..ම්..හු..ත්..තී..ඊ..ඊ.අ..නේ..ඒ..අ.."

අංජලීගේ කන් දෙකෙන් එහෙන් කෙල නෑවෙනවා  ඇගිලි පහසට හුත්තෙන් ජූස් වෑහෙනවා. ඕෂධී කන අතැහැරලා පහලට ගියා. නිෂාධී අංජලීගේ තොල් කටේ දාගත්තා ඔලුවා ගසලා නිෂාධිගේ තොල් වලින් මිදුනු ඈ හයියෙන් හුස්ම ගන්නවා. එක පාරට දිපු සැපට ඈට හති. 

ඕෂධී පුක උඩ ගහගෙනම දෙපා දිහාවට ලිස්සලා ගියා. ඈ අංජලීගේ කලවා දෙක මැද රැදුනා. කකුල් උස්සලා කලවා වල මැද තිබ්බ අංජලීගේ ජංගිය පන්නලා දැම්මා. ඈත් ඕෂධීගේ සපෝට් එකට පුක උස්සලා කකුල් උඩට විහිදෙව්වා. ආයෙත් කකුල් පලල් කරන් යටි පතුල් මෙට්ටෙට ගහගත්තා. දණ හිස උඩට එන විදියට. කකුලකින් ජංගිය පැන්නුවත් අනිත් කකුලේ වළලු කරට වෙනකම් පහලට වැටිලා එල්ලි එල්ලී තිබුනා. ඈ කරන්න යන දේ වැටහුනු අංජලී හති දම දමා දෙපා තවත් පලල් කරා. ඕෂදීගේ බ්‍රා එක තාමත් තියෙනවා දැක්ක නිෂාධී ඒක පන්නල දැම්මා. පුක උඩ ගහගෙන අංජලීගේ බඩ දෙපැත්තෙන් වැල මිට ගහගත්තා මුහුන අංජලී දිහාවට හරවගත්තා. ජුස් වලින් නෑවිලා තිබ්බ අංජලීගේ හුත්ත වටේ තිබ්බ මයිල් අතින් පහලට පීරගෙන ගියා. නිෂාධි ඇද උඩ හිටගෙන අංජලීගේ පපුව දෙපැත්තට කකුල් දාල ඇද විට්ටම අල්ලාගෙන පහත්වෙන ගමන් දනිස නවලා කොට්ටේ දෙපැත්තට බරදීලා ඇද විට්ටම අල්ල ගත්තා නිෂාධිගේ හුත්ත තිබුනේ අංජලීගේ කටට උඩින්. අංජලී නිෂාධිගේ කලවා දෙකෙන් අල්ලගෙන ඔලුව උස්සලා හුත්තට තොල් තියලා කිස් එකක් දුන්නා. ඒත් කෙදිරිල්ලක් පිටවුනේ නිෂාධිට නොවේ අංජලීට

"අහ්..ම්හ්..ආහ්..අහ්"

නිෂාධිගේ හුත්තට කට කිට්ටු කරත්දිම ඕෂධී අංජලීගේ හුතු තොල් දිගේ මයිල් බූසිය දෙබෑ කරගෙන දිව තුඩ ගෙනියන්න ගත්තා. ඉකිලි ඉබ ඉබ ජූස් වැක්කෙරෙන හුත්ත වටේත් ලෙවකද්දී අංජලී නිෂාධිගේ කලවා මිරිකලා හුත්තට කට තියාගත්තා. නිෂාධිගේ හුත්තේ මයිල් නෑ ගලවලම අයින් කරලා. ඉලෙක්ට්‍රෝලෙසස් කරලා පොඩි එකෙක්ගේ හුත්තක් වගේ. දැක්කොත් හපල කන්න හිතෙනවා. ඒමදිවට හුත්තත් පිම්බිලා මී මැස්සෙක් ඇනලා ඉදිමිලා වගේ. ඈ දෙපැත්තෙන් අතදාලා නිෂාධිගේ කලවා තදින්ම මිරිකලා අල්ලාගෙන හුත්ත වටේටම ලෙවකන්න ගත්තා. නිෂාධි ඇද විට්ටම දෑතින්ම මිරිකලා අල්ලාගෙන ඇස් වහගත්තා. 

ඇගිලි වලින් හුතු තොල් දෙපැත්තට කරාලා ඕෂධී ඇගේ මයිල් තොල් වලින් ඇද ඇද හුතු තොල් පාදගෙන දිවේ තුඩ දෙතුන් වරක් උඩට පහලට කරා . රෝස පාට ඉදන් ඇතුලට රතුපාට දක්වා පාට සම්මිශ්‍රණයක්. හුතු ජූස් වැක්කෙරෙනවා. සුරුස් සුරුස් ගාගෙන කොච්චර ඉරුවත් හුතුජූස් බේරෙනවා. ඈ දිව දික්කරලා හුත්ත වටේට දිව ගෙනිච්ච. දිව කැලෑවක් මැදින් පදුරු අතරින් යනවා වගෙ.                                                                      අයෙත් කට තියලා සුරුස් සුරුස් ගාල ඉරුවා. හුත්ත ඇතුලටම දිව දාල තද කරගෙනම ඉස්සරහට පස්සට දිව ගෙනිච්ච.

ඕෂධී හුත්තට දෙන සැපට අංජලීගේ දිවත් වේගවත් උනා. නිෂාධිගේ පුක පැත්තෙන් අත් දාලා දෑතේ ඇගිලි වලින් හුතු තොල් දෙපැත්තට කරා. රොස පාටට ජුස් වලින් නැහැවිලා තිබ්බ නිෂාධිගේ හුත්ත වටේට දිව ඇතුලටම දාල කැරැකෙව්වා. ඇද විට්ටම මිරිකලා අල්ලාගෙන ඇස් තද කරලා වහගෙන ඇංජලී දෙන සැප විදිනවා. ඈ අතක් පහලට දාලා මෑ ඇටේ එහාට මෙහාට කර කර ලාවට කෙදිරි ගාන්න පටන් ගත්තා.

"හුත්තී.. පුක උස්සපන් පොඩ්ඩක්"

නිෂාධිගේ හුත්තෙන් මුහුන පොඩ්ඩකට අයින් කරගත් අංජලී ඇගේ පුක කොනිත්තලම කිව්වා. 

"ඌයී.. රිදුනා.."

"කකුල් තව පලල් කරලා පුක පොඩ්ඩක් උස්සපන් වස්තුවේ" 

අංජලී ඇගේ පුක වටේ අතගාලම කිව්වා. හුස්ම ගන්න අමාරු නිසා වෙන්න ඇතියි හිතිච්ච නිසා ඈත් කකුල් තවත් පලල් කරලා පුක පොඩ්ඩක් ඉස්සුවා. නිෂාධිගේ කලවා වලින් පුක පැත්තෙන් එල්ලුනු අංජලී දිව හොදටම එලියට ඇදලා දෑතේ ඇගිලි වලින් හුතු තොල් පලල් කරා හුත්ත ඇතුලටම දිවෙන් ගහගෙන ගියා ෆුල් ස්පීඩ් එකෙන්. වැඩි වෙලාවක් ගියේ නෑ නිෂාධිගේ කෙදිරිලි ඩබල් වුනා.

උල්පතක් වගේ ජූස් බේරෙන නිෂාධිගේ හුත්තෙන් චක චක හඩ පිටකරගෙන ඇගේ කෙදිරිලි තවත් වැඩිවුනා.

"ආහ්... ම්හ්... අ.. ක්..කී. ත..ව.. ත..ව.. ස්..පී..ඩ්.. ක..ර..හ..න්.. ප..න..ම්හ්.. ආහ්.. ම්හ්.. ම්හ්.. ආහ්.. ම..රු.. වා..ව්...ආහ්..ආහ්. ම්හ් අ..ක්.කි. .යෝ.. ඕ..ඕ.. ඕ...ත.ව.. ම්හ්...ආහ්..ම්හ්. ම්හ්..ම්හ්..ආහ්." ආහ්..ආහ්.. ත..ව.. ව.ස්.තු..වේ.. ම්හ්.ම්හ්.. ම්හ්. ආහ්.ම්හ්...ආහ්.. අ..නේ..ඒ..ඒ..ආහ්..ම්හ්.. ආහ්... අ.ං..ජී අ..ක්..කී ප..න.. ම්හ්.. ස්ස්..ආහ්.. ආහ්.. ම..ම්..උ.බ..ට... ආද..රෙ.යි.. ම්හ්..ම්හ්. ආහ්.. ම්හ්.. ආහ්.. අක්..කි..යෝ...ඕ..ඕ... ආනේ... ම්හ්.. ආහ්.."

නිෂාධි උපරිමයට ඇවිත්. කෙදිරිලි වැඩිවෙන්න වැඩිවෙන්න ඇගේ පුක ටික ටික පහත් වෙලා අංජලීගෙ කටටම තියලා තද කර කර ඉස්සරහට පස්සට අතුල්ලන්න ගත්තා. ඇගෙ දිවත් නාස් පොල්ලත් එහෙට මෙහේට ඇඹරි ඇඹරී ඇතිල්ලුනා. ඇගේ හුත්ත අංජලීගේ කටට තියලා තදකරගෙන කාමරය පිරෙන්න කෙදිරි ගාල ජුස් ගඟක් පිටකරා. අංජලීගේ මූනෙයි කටෙයි හැම තැනම ජූස් පේෂල් එකක් දාල වගේ. 

නිෂාධි පැත්තක තිබ්බ රෙද්දෙන් අංජලීගේ මුහුන පිහිදාලා අංජලීව ඉබගෙන ගියා ගොඩක් ආදරෙන්. කොහොමත් නිෂාධි ඕෂධීට වගේම අංජලීටත් ගොඩක් ආදරෙයි. ඒතකොටත් ඕෂධී පොෂිෂන් එක මාරු කරන්න ලෑස්තිය. ඕෂධීට කතුරක් නොගැහැහුවොත් නින්ද යන්නේ නෑ. 

ඕෂධී අංජලීගේ හුත්තට දිවෙන් සැප දිදී හිටියත් නිෂාධිට අංජලී දෙන සැප දිහා බලාගෙන හිටියා පොඩි ටර්ච් එකක් අංජලීගේ හුත්තට දීදී දිව දාල ගගහ ගගහ හිටියත් නිෂාධිගේ කෙදිරිලි ඇහෙද්දි අංජලීගේ හුත්තෙන් දිව අහකට ගත්තා. එහෙම ගැහුවා නම් නිෂාධිට අංජලී දෙන ෆීලින් එක බ්‍රේක් වෙනවා. 

ආයෙත් නිෂාධි අංජලීව ඉබ ඉබ ඇගේ තොල් සාත්තුව දෙන්න පටන් අරන් තිබුනේ. 

"මේකි මට වඩා උබට ආදරෙයි"

ඕෂධී ඒ දිහා ටිකක් බලාගෙන ඉදන් කිව්වේ දුකෙන් වගේ. ඒක නිෂාධිටත් දැනුනා.

"අනේ නෑ මගේ වස්තුවේ උබ තමයි එක"

නිෂාධි ඇගේ දෑතින්ම ඇදලා ගත්තා.

"ඊයේ රෑ මම උබට පැලෙන්න ආදරය කරා නෙහ් මේකි හෙට අනිද්දා ගිහින් කවදා ඒවිද දන්නේ නෑ නෙහ්" 

ඇදේ හාන්සි වෙලා හිටපු අංජලීත් ඇදේ විට්ටමට හාන්සි වුනා. ඕෂධීත් අංජලීගේ ලගට ආව. තුන්දෙනාම හිටියේ එකට එක පොදියට වගේ.

අංජලී ඕෂධීගේ තනේ ලාවට මිරික මිරික ඇගේ තොල් වටා දිව තුඩ වටේට ගෙනිච්ච. නිෂාධි අනිත් තනේ කලු රවුම වටේ තොල් අතුලට දාගෙන සෙමින් උර උරා ඇගේ පපුව දිගේ පහලට අතගාගෙන ගියා. ඇගේ අත නැවතුනේ ඕෂධීගේ හුත්ත ඉස්සරහ. ඕෂධී ඇඳ විට්ටම පැත්තට කකුල් දාල පහලට ඇදිලා උඩුබැලි අතට හාන්සි වුනා. නිසාධි ඇගේ හිස දෙපැත්තෙන් කකුල් දාල දනහිස මෙට්ටෙට ගහලා කෙලින් වුනා. නිෂාධිගේ හුත්ත යට ඕෂධීගේ කට. ඇද විට්ටම පැත්තේ තිබ්බ ඕෂධීගේ කකුල් ඉබේටම පලල් වුනා. ඇංජලී ඇගේ අනිත් පැත්තට පැනල ඇගේ කකුලක් උස්සලා අංජලීගේ කකුලක් හරහට දැම්මා. ඇගේ කකුල උඩ ඕෂධීගේ කකුල ඕෂධීගේ අනිත් කකුල උඩ අංජලීගේ කකුල අංජලී ඕෂධීගේ කලවය දිගේ පුක අතුල්ලගෙන ගිහින් අනිත් කකුල උස්සලා බඩට හේත්තු කරගත්තා. නිෂාධිගේ පුක හෙමින් පහත් කරලා අංජලීගේ පැත්තට නැවුනා. ඕෂධී දෑතින් නිෂාධිගේ තට්ටම් දෙපැත්තට කරලා බෙල්ල උස්සලා තට්ටම් දෙක මැද්දට දිග උම්මා එකක් දුන්නා.

"ආහ්.. අ..ක්.කී...ඒක නම් මාරයි"

"අක්කි තරම් උබට කවුරුත් ආදරේ නෑ" 

අංජලීත් නැවිලා නිෂාධිට උම්ම එකකුත් දීල තොලත් ඉම්බා. 

ඕෂධී නිෂාධිට දැක්කුවේ පුදුම ආදරයක්. ඈ නිෂාධිගේ කලවදෙකේ එල්ලිලා පුක් පලු දෙක අතර මුහුන තද කරගෙන මොහොතක් හිටියා. ලාවට ඇගේ තට්ටම් දෙක සිනිදුවට අතගගා. මොහොතකට කලින් ගිය ජුසුයි හුතු කැරියි හුතුතොල් අතර තාමත් තියෙනවා. ඈ දිව ඇතුලටම දාල ලෙවකන ගමන් කලව දිගේ පහලට අතගෑව. අංජලී ඕෂධීගේ කලවයට හුත්ත තෙරපගෙන හෙමින් අතුල්ලන ගමන් නිෂාධිගේ එක අතකින් අංජලීගේ බෙල්ල වටේ අත දැම්මා කටත් ඇරගෙන නිෂාධි අංජලීගේ තොල් දෙතුන් පාරක් උරලා ඇගේ දිව අංජලීගේ දිව වටේ දෙතුන් පාරක් ගෙනියනවා. කට ඇතුලටම දිව දාල අංජලීගේ දිවේ මැද හරියේ ඉදින් තොල් වලින් තදකරන් අතුල්ලගෙනම එනවා ආයෙත් අංජලීගේ දිවේ මැදින් තොල් වලින් තදකරන් අතුල්ලගෙන එනවා. ආයෙත් තොල් උරනවා ආයෙත් දිව උරනවා. ඊලගට අංජලී පටන් ගන්නවා නිෂාධි වගේම. 

අංජලී නිෂාධි එක්ක එහෙම එකතුවෙන ගමන් ඇගේ අනිත් අතින් ඕෂධීගේ කලවයක් බදාගන්නවා. අංජලී කලවා දිගේ හුත්ත අතුල්ලගෙන ගිහින් ඕෂාධීගෙ හුත්ත උඩින් ඇගේ හුත්ත තියලා දෙතුන් වතාවක් ඉස්සරහට පස්සට අතුල්ලල අනිත් පැත්තටත් අතුල්ලන්න ගත්තා. හුත්තට හුත්ත පොඩි වෙන විදියට. හුතුතොල් ඇඹරි ඇඹිරී ජුස් එක්ක චිරිස් චිරිස් හඩත් ලාවට එනවා. දෙතුන් වතාවක් ඇගේ හුත්තෙන් ඕෂධීගේ හුත්තටත් ගහනවා. අංජලීගේ හුත්තේන් හුතු ජූස් එතකොටත් බේරි බේරි තිබුනේ. අංජලී හුත්තට හුත්ත තියලා අඹරවද්දී නම් ඕෂධීගේ ඇස් දෙකත් පියවෙලා මෙට්ටෙට ඔලුව තියාගත්තා. නිෂාධි කලවා වලින් ඉස්සිලා හුතු පූට්ටුව දිහාවට නැවිල කටේ තිබ්බ කෙල දෙතුන් වතාවක් පුට්ටුවට බේරලා කකුල ඕෂධීගේ ඔලුව උඩින් මෙහා පැත්තට ගත්තා. ඒත් එක්කම අංජලීත් දෑත් පස්සට ගහගෙන ඕෂධීගේ හුත්තට ගහගෙන යන ස්පීඩ් එක තවත් වැඩිකරා.හුතු දෙක චටස් චටස් හඩින් එකට වදිද්දී ඕෂධී නිෂාධිව ලගට ඇදලා දිව දික්කරා උමතුවෙන් වගේ ඇගේ දිහා බලාගෙනම. නිෂාධී පුක උඩ ගහගෙන පහත් වෙලා ඇගේ දිව වටේ රවුමට දිව ගෙනිහින් තොල් වලින් තදකරන් දෙතුන් වතාවක් උරාගෙන බීල ආයෙත් දිවට දිව පැටලෙව්වා. ඕෂධීගේ හුත්තෙන් ගලන ජුසුයි අංජලීගේ හුත්තේ ජුස් එකට ඇතිල්ලෙද්දී අංජලී තවත් ස්පීඩ් එක වැඩිකරා එක දිගට හතඅට වතාවක් ගහගෙන ගිහින් ආයෙත් හුත්තට හුත්ත තියලා හුතු තොල් ඇබරෙන්න වේගයෙන් ඉස්සරහට පස්සට අතුල්ලනවා. ඕෂධීගේ කලවා බදාගෙන පුක ඉස්සරහට පස්සට කරකර ආයෙත් හුත්තට ගහගෙන ගියා. ඕෂධී එතකොට හිටියේ පිටුපස්සට වැලමිටට බරදීල කොන්ද කෙලින් කරන්. නිෂාධී ඇගේ තොල් වලින් මෑත් වෙලා එක තනයක් මිරික මිරික අනිත් තනේ කටට දාගත්තා. ඈ එහෙන්මම බෙල්ල පහත් කරන් වේගෙන් වේගෙන් හුස්ම ඉහළ පහල දාන ගමන් කොදුරනවා.

"ආහ්...ම්හ්..ම්හ්.. ආහ්.ම් ම්හ්..ආහ්..ආහ්..ම්හ්.. ආහ් අ..ං.ජී.. අහ්.. ම්හ්.. ම්හ්. ම්හ්.. අහ්.. ම්හ්.. ම්හ්.. ආඅහ්..ම්හ්..ම්හ්.. අ..ං.ජී..අහ්..ම්

ම්හ්.. ආහ්.. ම්හ්..ම්හ්.. මම්.. ආහ්.. ම්හ්.. ම්හ්.. ආහ්...ම්හ්..ම්හ්..ම්හ් අ.ං..ජී..ඊ..ඊ.. ආහ්..ම්හ්..ම්හ්.. ම්හ්.. ම්හ්..ආහ්..ම්හ්..ම්හ්..ම්හ්..ම්"

වැඩිවෙලා යන්න කලින් ඕෂධී ගැහි ගැහී සුරතාන්තයට ආවත් අංජලී නැවැත්තුවේ නෑ. ඕෂධීගේ කලවෙ බදාගෙන හුත්ත කලව දිගේ වේගයෙන් ඉස්සරහට පස්සට පැද්දුවා. පුක අබර අබර ඕෂධීගේ හුත්ත වටේ ඇතිල්ලුවා. ඈ පුක පස්සට කරල හුත්තට ගහන්නත් ගත්තා. ඕෂධීගේ හුතු කැරි ලාටු වගේ හුතු දෙක අතර තෙරපෙනවා. නිෂාධි ඕෂධීගේ ලගින් අංජලි ලගට ඇවිත් තනේ මිරික මිරික ඇනිත් තනේ උරාගෙන යනවා. ඈටත් වැඩිවෙලා ඉන්න ලැබුනේ නෑ. ඕෂධීගේ කලවා දෑතින්ම බදලා අල්ලාගෙන පුක පස්සට කරලා වේගයෙන් හුත්තට ගහගෙන ගියා. 

"ආහ්... "ආහ්...ම්හ්..ම්හ්.. ආහ්.ම් ම්හ්..ආහ්..ආහ්..ම්හ්.. ආහ් ඕෂී... අහ්.. ම්හ්.. ම්හ්. ම්හ්.. අහ්.. ම්හ්.. ම්හ්.. ආඅහ්..ම්හ්..ම්හ්..ම්හ්.ම්හ්.. ඕ..ෂී..ඊ..අහ්..ම්..ඕෂී... ම්හ්.ම්හ්.ම්හ්...ආහ්..ආහ්..ම්හ්..ම්හ්..ම්හ්

ම්හ්.. ආහ්.. ම්හ්..ම්හ්.. මම්.. ආහ්.. ම්හ්.. ම්හ්.. ආහ්...ම්හ්..ම්හ්..ම්හ් ඕඕ..ෂී ඊ..ඊ..ඊ.. ආහ්..ම්හ්..ම්හ්.. ම්හ්.. ම්හ්..ආහ්..ම්හ්..ම්හ්..ම්හ්..ම්"

අංජලී එහෙන්මම ඕෂධීගේ කලවා අතහැරලා ඇගට කඩාගෙන වැටුනා 

අම්මෝ කාලෙකට පස්සේ ගත්ත සුපිරි ෆන් එකක්. පැයකටත් වැඩියි. තුන් දෙනාම නානකාමරයට ගියෙත් එකට.

ඕෂධීගේ අම්මා එද්දී තුන්දෙනාම හිටියේ පහල පූස් පැටව් තුන් දෙනෙක් වගේ. 

ඇතිමලේ සදගිරි ජනපදයේ විජය මහා විද්‍යාලයට පත්වීමේ ලිපියත් අරන් ගෙදරට එද්දී හයත් පහුවෙලා. ගෙදරට ඕන බඩුත් අරන් ආපු නිසා ආවෙත් ත්‍රිවිල් එකක.

"උබේ මිනිහට පිස්සුද බලපන් ආපු වේලාවේ ඉදන් සරමේ පස්සෙන් අල්ලන් එහෙට යනවා මෙහේට යනවා" 

ගෙනාපු බඩු කුස්සියට දාද්දි මාලතී කටකොනින් හිනාවෙලා කිව්වත් අංජලීට කියපු කතාව ඇල්ලුවේ නෑ. අංජලී ඇයට මුකුත්ම නොකියා උඩ තට්ටුවට ගියා. එතකොටත් සිරිල් මුදලාලි එහේට යනවා මෙහේට යනවා සරම පස්සෙන් අල්ලගෙන.

"මොකද සුදුමහත්තයෝ මේ මම පරක්කු හින්දද එහේ ගිහින් අදින්න ඇදුම් ටිකක් ගන්න ඕන හින්දා පිටකොටුවට ගියා. අම්මෝ සෙනග.."

අංජලී එහෙම කියාගෙන තඩි බඩත් එක්ක මුදලාලි බදා ගත්තා. 

"අම්මෝ ආපු පට්ට ගද මොන අගුපිලක ලැගලද මන්ද"

ඒත් එහෙම කිව්වේ නෑ හිතුවා විතරයි. නහය කඩාගෙන ආපු පට්ටම පට්ට කුණු ගදක්. ඒත් අංජලී ඉවසන් හිටියා

"අනේ නෑ සුදු නෝනේ.. අර මිනිහ සල්ලි නොදී මාව මග හරිනවද කොහේද" 

"සල්ලි ඉල්ලගෙන එන්න තියෙන උවමනාව ණය බේරන්න ගිහාම නෑ. අතාරින්න නම් එපා. පස්සෙන්ම ඉදලා ගන්න ඕන" 

"ඒකනෙහ් සුදු නෝනෙට තේරුනාට උන් දන්නේ ඉල්ලන්න විතරයි"

"ඒ මිනිහ යන එන තැන් කවුරු හරි දාල හොයල අතටම අල්ලගන්න ඕනේ මහත්තයා දැක්කෙ ගමන් ඌ හැංගෙනවා ඇති මහත්තයා යන්න එපා ඒ පැත්තටවත්"

ඒ උපදේශෙට සිරිල් මුදලාලිගේ ඇස් දෙකත් ලොකු වුනා. 

"අම්මප හැබෑව තම්බි පකයාට..."

ඒකට නම් අංජලීගේ හිත ටීන් ටීන් ගෑව. මුදලාලිගේ කටින් ඉබේටම ඒක පිටවුනේ. අංජලී වෙනසක් පෙන්නුවේ නෑ.

"වෙන්නප්පුවේ ටවුම පීරලවත් හොයාගන්න බැරි වුනා නෙහ්" 

සිරිල් මුදලාලිගේ කටින් ආයෙත් පිටවුනා. 

"හු..ක..න්..න කල්මුනේ නේද යනවා කිව්වේ" 

සිරිල් මුදලාලිට අමතක වෙලා මහ පාන්දර කියපු කල්මුනේ කතාව. ඒත් අංජලී මුකුත් කිව්වේ නෑ.

 "අම්මෝ අද මම එද්දී හෝටලේ හිටපු සෙනග අද දෙහිවලට ගියා යද්දිත් ඒ වගේමයි එද්දිත් ඒ වගේමයි"

අංජලී හොරැහින් මුදලාලිගේ ඇස් දිහා බලාගෙන කිව්වා.

"අම්මප සුදු නෝනේ ඔය ඇත්තෙයි"

"ඇයි එහෙම ඇහුවේ"

"අර පකයා කිව්වේ මැස්සෙක් වත් නෑ දවසෙම වේලෙනවා කියල නෙහ්" 

"අම්මෝ..කියපු බොරු මගේ මහත්තයා පොඩ්ඩක් බලන්නෙ නැද්ද ඔය මිනිහ අපේ තාත්තා ගොනාට ඇන්දුවෙත් ඔය විදිහට තමයි. වැඩ කරපු මිනිස්සුන්ටත් පුදුමයි හෝටලේ අලාභයි කියද්දී"

ඒකට නම් සිරිල් මුදලාලිට යකා නැග්ගා. 

"ඊයේ ලක්ෂයක් ගත්ත එකවත් හෙව්වේ නැ ඔහොම ගියොත් නම් මහත්තයෝ හෝටලේ වහන්න වෙන්නේ" 

ඇත්තටම ජනජය හොටලේ කොයි වෙලාවේ බැලුවත් සෙනග. එත් අද අංජලී දෙහිවලට තියා ගාලු පාරටවත් ගියේ නෑ.

"මහත්තයට තියෙන්නේ කැෂියර් එකට අලුත් ගෑණු ළමයෙක් ගන්න. ලියන්න සාක්කුවට හොද ගානක් දාගන්නවා ඇති" 

"ඒක නම් හිතලා බලන්න ඕන" 

අංජලී දැම්මේ හොද යෝකර් එකක් ලියන්නගේ මැද පොල්ල ගැලැවිලාම යන්න. 

බස් එක මොනරාගලට එද්දී හොදටම එළිය වැටිලා. කොන්ද පස්සට ගිහින් බෑග් දෙකත් අරන් දුන්න. දෙකම ඇදගෙන යන්න පුළුවන් බෑග්. 

"ඉන්න අක්කා මන් වීල් එකක් ගේන්නම් හැබැයි ඔය අක්ක නවතින්න හදන හෝටලේ නම් එච්චර හොද තැනක් නොවේ ඕකට සමහර වෙලාවට පොලීසියත් පනිනවා" 

සුරාජ් ඒ කතාව කිව්ව තුන්වෙනි වතාව. කොහොම වුනත් පට්ට නෝන්ඩි තැනක් යැයි අංජලීටත් හිතුනා. කරුමෙටවත් සුරාජ් එක්ක ඉදලා පොලීසියට මට්ටු වුනොත් පත්තරේටත් යයි රස්සාවටත් කෙලවෙලාම යන්නත් බැරි කමක් නෑ. මොකද සුරාජ්ට තවමත් දහ අට ලබලා නැති හින්දා. තැනක් හොයාගන්නකම් වත් සුරාජ් නවත්ත ගත්තොත් ආරක්ෂාවටත් හොදයි පාලුවටත් හොදයි. පොඩි පොඩි ෆන් එකකුත් ගන්නත් පුළුවන් යයි අංජලීට හිතුනා. 

"මල්ලියො එතකොට මන් කොහේද නවතින්නේ"

"හොද තැන් නම් තීනවා ගාන තමයි වැඩියි" 

"නවතින්න තැනක් හොයාගන්න දවස් දෙකක්වත් යාවි" 

"චුට්ටක් එහා බිබිල පාරේ හුළංදාවේ එකක් තියෙනවා දවසට පන් හය දාහක් විතර වෙයි"

ගාන වගේ නොවෙයි. ඒත් මෙහෙම සුරාජ් එක්ක යන්නේ කොහොමදැයි අංජලීට ලොකු අවුලකුත් තිබුනා. මොකද සුරාජ්ගේ ඇදුම් මේ වගේ තැනකට කොහොමත් උචිත නෑ. ඇදුමක් අරන්දිල එක්ක යන්න කඩවලුත් වහලා. කරන්නේ මොකක්දැයි අංජලී කල්පනා කරත් ඔලුවට අදහසක් ආවෙම නෑ. සුරාජ්ගේ හිත රිද්දන්නත් බෑ. 

"ඒවගේ තැනකට තමුසේ කොහොමද ඕයි එක්ක යන්නේ තාම දහඅටක් වත් නෑ නෙහ්" 

"අයියෝ හලෝ හොද වාහයකින් ගිහිල්ලා බැස්සාම ඔවා බලපාන්නේ නෑ මන් වගේ එකෙක් ගියොත් තමයි දාහක් ප්‍රශ්න අහන්නේ නමය දහය වෙද්දි හයර් එකට වාහනයක් ගන්න පුළුවන්" 

"හරි තමුසේ නමය දහය වෙනකම් කොහේද ඉන්නේ" 

"මන් ඉන්නේ අන්න අර කඩේ"

සුරාජ් පෙන්නුවේ ඉන්ටර්නෙට් කැෆේ එකක්. එත් එතනට එක්ක යන්න සුරාජ් කැමති වුනෙත් නෑ. ඒත් අංජලී ඒ ගැන එච්චර හිතුවේ නෑ. මොකද තාම කැෆේ එක වහලා. අංජලීට වැඩියෙන්ම ඕන කම තිබ්බේ සුරාජ්ට හොද ඇදුමක් අන්දලා සපත්තු දෙකක් දම්මවල සන්ග්ලාස් දෙකකුත් දාල කොල්ලගේ හැඩ බලන්න. කොල්ලගේ තියෙන ලුක් එකට කොළඹ එවුන් කැලේ.

කැපිටල් රිසෝට් එකට එද්දී හතාමාර විතර වුනා. සුරාජ් ආවේ නෑ. ඒත් අංජලී පෝන් නම්බර් එකත් දුන්න. මහන්සියටයි නිදිමතටයි නින්ද ගියොත් ඔක්කොම ෆැලැන් වතුරේ. ඒකා දන්න වීල් එකක් සෙට් කරලා ටැවලින් බෑග් දෙකත් වීල් එකට දාල කලින් පෙන්නපු කැෆේ එක පැත්තට ගියා. බෑග් දෙකත් ඇදගෙන අංජලී රෙසිප්ෂන් එකට යද්දී සන්ග්ලාස් දෙකත් දාගෙන යන්න අමතක කලේ නෑ. හිතුවටත් වඩා පහසුවෙන් අංජලීට උඩම මහලේ කෙලවරේම කාමරේ බුක් කරගන්න පුළුවන් වුනා. හොටලේ සිව්මින් ෆූල් එක දැක්කේ ජනේලෙන් බලද්දී. මනස්කාන්ත දර්ශනයක් එක්ක සුපිරි පොට් එකක් දවසට පන්දාහට ඇත්තටම පාඩුවක් නෑ. අංජලී පෝන් එකේ එලාම් එක තියලා ඇදේ ඇලවුනා ඇදුම් මාරු කරේවත් නැතුව. මහන්සියටත් එක්ක පැයක් විතර නින්ද ගියත් පෝන් එකේ එලාම් හඩට ඇහැරුනා. කොටසායයි බ්ලවුස් එකයි ගලවලා ඩෙනිමකුයි ටීසර්ට් එකක් දාගෙන නමය නමයාමාර වෙද්දි ආයෙත් ඈ මොනරාගල ටවුමට ආවා. වටපිට බැලුවත් සුරාජ් පේන්න හිටියෙත් නෑ. සුරාජ් පෙන්නපු ඉන්ටර්නෙට් කැෆේ එකත් ඇරලා. ඉන්ටර් නෙට් කැෆේ කිව්වට ඇති මගුලක් නැහැයි පෙනුනේ ඇතුලට ගියාට පස්සේ. හාඩ්බෝඩ් වලින් වටකරපු කොම්පියුටර් දෙකක් තියෙනවා. ඒක දැක්කාම අංජලීට හිනාවකුත් ගියා. ඒත් සුරාජ් පේන්න හිටියේ නෑ. තලඑළලු පොඩි කොල්ලෙක් නම් හිටියා. සුරාජ්ට එනවා කිව්වේ දහයට නෙහ්. 

"කොහේට හරි වෙලා ඇති"

එහෙම හිතාගෙන ඔහු එනකම් ඉන්ටර් නෙට් යන්න අංජලීට හිතුනා.

"මල්ලී මට ඉන්ටර්නෙට් යන්න පුළුවන්ද"

"පුලුවන් මිස් අතනින් පොඩ්ඩක් වාඩිවෙලා ඉන්න"

පොඩි කොල්ල වටකරපු බොක්ස් එක පෙන්නුවා. අංජලීත් කඩ් බෝඩ් පෙට්ටිය ඇතුලට ගිහිල්ලා පුටුවෙන් වාඩිවෙලා කොම්පියුටර් එක ඔන් කරා. පාස්වර්ඩ් ඉල්ලනවා. 

"නිරෝමී අක්කේ මේ නෝනා කෙනෙක් ඇවිත්"

අංජලී පොඩ්ඩක් ඔලුව උස්සලා බැලුව. මේ කොල්ල කෑගැහපු නිරෝමි කවුද බලන්න. කොල්ල කැගැහලත් විනාඩි දහයකට විතර පස්සේ අවුරුදු විසිපහක විතර තලඑළලු කෙල්ලෙක් පිටුපස්සේ දොරත් ඇරගෙන ජනෙල් රෙද්ද මැත් කරගෙන මතුවුනා. පුකත් මරු ගෙඩි දෙකත් කියන්න තරම් වරදක් තිබුනෙත් නෑ. කෙල්ල ඇවිත් පාස් වර්ඩ් එක දීල කැෂියර් එක වගේ තැනට ගියා. අංජලී දැක්කත් ගනන් ගත්තේ නෑ. නිකමට ආයෙත් බැලුවා නොවෙයි බැලුනා කෙල්ල පිටුපස්සේ ඉදන් ආපු දොර දිහා. අම්මට හුකන්න මතුවුනේ සුරාජ්. ඒක දොරක් එක්ක තිබ්බ කාමරයක්. අංජලී එහෙන්මම ඔලුව කොම්පියුටර් එකට ඔබා ගත්තා.

" තමුසේ කීයටද එන්නේ අරය අද බදුල්ලේ ගියා එන එක සුවර් නෑ" 

ඒක ඇහෙද්දී අංජලීට උතුර දකුන මාරු උනා.

"මට අදයි හෙටයි එන්න විදියක් නෑ තමුසේ කාට හරි කියලා කඩේ වහගන්නවා"

"හැමදාම එක එකාට කියලා කඩේ වහන්න බෑ උන් ඉල්ලන්නේ වෙන වෙන දෙවල්"

"ඉතින් හලෝ ඔය මට දෙන්න ලෑස්ති කරපුවා උන්ට දීල කඩේ වහන්න එකෙක් හොයා ගනින්කෝ මට පරක්කු වෙනවා මම යනෝ" 

"කමක් නෑ උබ ඔහොම කරන් පල කෝ අපිත් ඕන වෙන දවසක් ඒවි නෙහ්"  

තලඑළලු කෙල්ල කිව්වේ නම් දුකින් වගේ. සුරාජ් එහෙන්මම ගියා. විනාඩි පහකට විතර පස්සේ අංජලීගේ පෝන් එක වෛයිබ්‍රේට් වෙවී කොම්පියුටර් ටේබල් එක උඩ දගලනවා.

"හායි අක්කී කොහේද ඉන්නේ" 

"අර ඔයා කියපු කැෆේ එක ඇතුලේ මල්ලියෝ තප්පරෙන් එනෝ පැටියෝ" 

අංජලී කොම්පියුටර් එක ඔෆ් කරගෙනම නැගිට්ටා. බස් ස්ටෑන්ඩ් එකේ ඉන්න කියපු තැන කැෆේ එක දිහා බලාගෙන කොල්ල ඉන්නවා දැක්කාම අංජලීට ඉබගෙන ඉබගෙන යන්න හිතුනා. අංජලී පිටුපස්සෙන් ගිහින් සුරාජ් කනට පිම්බා. අංජලී දිහා බලාගෙන ඉන්නවා අදුන ගන්න බෑ වගේ. ඇයි දෙයියනේ කලින් දැක්කේ මෙහෙම නොවේ නෙහ්. ඇගට තදවෙන ඩෙනිමක් ගහගෙන සන්ග්ලාස් දෙකකුත් දාල අඩි උස සපත්තු දෙකකුත් දාල ඉද්දී කොහොම අදුන ගන්නද 

"මොකේ මූනේ පෙරහැරක් යනවද" 

සන්ග්ලාස් දෙක ගැලෙව්වට පස්සෙයි කටහඩඩිනුයි සුරාජ් අංජලීව අදුන ගත්තේ. සුරාජ් කැෆේ එකේ දොරෙන් එළියට එද්දී දැක්කත් හදුනාගන්න බැරිවුනා. 

"මෙතන තවත් ටැග් ගැහෙන්න බෑ මාව හොද ඇදුම් කඩයකට එක්ක යනවාකෝ"

සුරාජ් එක්ක මොනරාගල ටවුමේ ඇදුම් කඩයකට ගිහින් කොල්ලට දවස් දෙකට අදින්න ඇදුනුයි හොද ඇදුම් ටිකක් තෝරල ෆිටොන් රූම් එකට යැව්වා. 

"අම්මට හුකනවා බලහන්කෝ මූගේ ලුක් එක"

සුරාජ් දැක්ක ගමන් අංජලීට හිතාගන්න බැරිවුනා මේ සුරාජ්ද කියලවත්. ඌටවත් හිතාගන්න බැරිවෙන්න ඇති.

කොහොම කොහොම හරි දෙන්න එක්ක හෝටලයට එද්දී දොලහත් පහුවෙලා තිබුනා. කාමරයට ගිය ගමන් කොල්ලා කණ්නාඩිය ඉස්සරහට ගිහිල්ලා හැඩ බලනවා සන්ග්ලාස් දෙකත් දාගෙන. අංජලී කොල්ලව බැල්කනියට එක්ක ගිහින් එක එක විදියට ඉන්දවලා පොටෝ ගත්ත. 

"දැන් ඉතිං ඕව ගලවල නාගෙන වරෙන්" 

"අක්කේ උබට නම් මාර පින් දහස් ගානින් මෙච්චර ඇදුම් අරන් දීපු එකට"

"උබ මගේ වැඩේ කරලා දුන්නොත් උබ හැමදාම ඔය විදියටම තියා ගන්නවා"

කොල්ල ඇදෙන් වාඩිවෙද්දියි මෙට්ටේ ආතල් එක දැනුනේ. ඌ ඇද උඩ දෙතුන් පාරක් පුක උස්ස උස්ස තියලා අංජලී දිහා බැලුවා.

"පලයන්කෝ ඉතින් නාගෙන වරෙන්" 

"ඉතින් දෙන්න එකට නාමු" 

"උබට ආස ඇති පල නාගෙන වරෙන් එකට නාන්න එවට තව කල් තියෙනවා කියන විදියට හිටියොත්"

"ඔන්න ඉතින් වැරදියටම නෙහ් හිතන්නේ"

කොල්ල ඩෙනිම වටේ ටවල් එක ඔතාගෙන ඩෙනිම ගැලෙව්වා. ඒත් ටීසර්ට් එක ගැලෙව්වේ නෑ අංජලීට පුදුම ආසාවක් තිබුනේ සුරාජ් ජොකා පිටින් විතරක් ඉන්නවා බලන්න. 

"මල්ලියො.. මෙහේ එනෝ" 

නාන කාමරයට යන්න ගිය සුරාජ් ආපහු හැරුනා.

"ඇයි"

"ඔය කන්නාඩිය ඉස්සරහ හිටගන්නවා"

සුරාජ් අංජලී දිහාත් බලල කණ්නාඩිය ඉස්සරහට ගියා.

"ඔය ටී සර්ට් එකත් ගලවනවා" 

අංජලී පිටුපස්සෙන් ටී සර්ට් එක උඩට ඉස්සුවා. සුරාජ් දැතින්ම ටීසර්ට් එකත් ගලවල ඇද උඩටම විසිකරා. කොල්ලගේ ලස්සන දැක්කේ එතකොට නෙහ්. පපුවේ මයිල් ලාවට තන් ගැටේ ලගින් මතුවෙලා එනවා. මස්පිඩු හැදීගෙන එනවා සික්ස් ෆැක් එක හැදීගෙන එන සලකුණු තියෙනවා සුරාජ්ගේ ඇගට ඈ වශී වුනා. අංජලී සුරාජ්ගේ පිට පැත්තේ ඉදන් කණ්නාඩිය දිහා බලාගෙන හැඩ බැලුවා 

"ඔය ටවල් එකත් ගලවනවා" 

"බෑ අයි ඕයි තමුසේ කොල්ලෙක් දැකල නැද්ද මාව හෙළු කරන්න හදන්නේ"

"තමුසෙට බැරිද"

"බෑ තමුසේ මාව මේකට ගෙනාවේ මගේ හෙළුව බලන්නද"

ඇගේ හිත කිව්වා වගේ කතාවක් සුරාජ් කියද්දී අංජලීට ලැජ්ජ හිතුනා. අංජලී බිම බලාගත්තා.

"ඇයි මන් විතරක් ගලවන්නේ එහෙනම් තමුසෙත් ගලවන්න ඕන"

අංජලී ඇදෙන් වාඩිවෙලා කල්පනා කරා. ඇත්තටම සුරාජ්ට ඇදුම් අරන් දුන්නේ ඇයිදැයි හේතුව ඈට තේරුනේ නෑ. සුරාජ් හෝටලයට එක්ක ගෙන ආපු ඇත්ත හේතුව ඈට තේරුනේ නෑ. මොකෝ මේකේ තනියම ඉන්න බැරිද. හොටලේ බැග් ටික දාල ඇතිමලේට උදේම ගියානම් මෙලහකටත් ආපහු ඇවිත් නවතින්න තැනකුත් හොයාගෙන. අංජලීගේ ඔලුවට විදුලි සැරක් වැදුන වගේ ආවේ දවස් කීපයකට කලින් ඕෂධී කියපු කතාව. "ඒකියන්නේ උබට පිටින් කන්න බලාපොරොත්තුවක් තියෙනවා"

අංජලීගේ ඔලුව ඇතුලේ ඕෂධීගේ කතාව කිහිප වතාවක්ම නින්නාද වුනා. සුරාජ් ඈ ලගින්ම ඇදෙන් වාඩිවෙනවත් ඈට පෙනුනේ නෑ. පෙනුනා ඇස් වලින් දැක්කා. ඒත් ඒ සිග්නල් එක මොලේට ගියේ නෑ. සුරාජ්ගේ අත ඇගේ කලවයේ තිබ්බත් ඈට දැනුනේ නෑ.

"අක්කේ ඔයා තරහයිද" 

"නෑ ගිහිල්ලා නාගෙන එනවා මටත් නාගන්න ඕන" 

"මට තේරෙනවා ඔයාගේ හිත ඇතුලෙන් මගේ ඇග බලන්න ආසයි ඒ වගේම මාත් ආසයි ඒ ඔයාට හුකන්න ඕන කමට නොවේ ඔයා පොඩි අක්කටත් වඩා ගොඩක් ලස්සන හින්දා මේ මම වගේ කැහැටු කොල්ලෙක්ගේ හෙළුවෙ බලන්න තියෙන්නේ මොනවද කියන එක නම් මට හිතාගන්න බෑ. අනික ඔයා අපි වගේ ගම්වල හැදිච්ච උන් නොවේ කොළඹ කෙල්ලෙක්"

සුරාජ්ගේ විග්‍රහයට අංජලී තවත් අසරණ වුනා. 

"දැන් උබට ඕන මගේ හෙළුව බලන්නද" 

අංජලී ඇදෙන් නැගිට්ටේ හිතට නැගිච්ච ආවේගෙත් එක්ක.

"හැබැයි අතපත ගාන්න බෑ බිත්තියට හේත්තු වෙලා වාඩිවෙයන්" 

"නෑ.. එහෙම ..නො"

"කට වහගනින් මම උබේ පොඩි අක්කාත් නොවේ චමිලත් නොවේ උබේ අර කැෆේ එකේ නිරෝමිත් නොවේ" 

අංජලී රැක් එකේ තිබ්බ ටවල් එක එක පාරටම ඇදලා ගත්තා. සුරාජ් මුකුත්ම කියන්නේ නැතුව ඇදේ වාඩිවෙලාම ඇද උඩ තිබ්බ කලිසම දාගත්තා. ටවල් එක අංජලී ගත්ත වේගෙටම රැක් එකට විසිකරා. ටී සර්ට් එක දාගන්න ගමන් ඔහුගේ හඩ අවදිකරා.

"තමුසේ ඕන හුත්තක් කරගන්නවා මම යනවා අක්කලහ"

අංජලීගේ ස්වරයෙන්ම කියලා ඇදෙන් නැගිට්ට.

"එපා..යන්න ..එපා.."

අංජලී එකපාරටම සුරාජ්ව බදාගෙන පපුවට නළල තියාගෙන ඉකිගහ ගහ අඩන්න ගත්තා. 

"ම..ම බැදපු... ගෑණියෙක් ඊයේ.. රෑ.. පෙන්නපු... පොටෝ.. එකේ.. මිනිහ මට.. බදින්න.. වුනේ"

සුරාජ් ඇත් එක්කම ඇදෙන් වාඩිවුනා. ප්‍රශ්න ගොඩාක් අහන්න තිබ්බත් සුරාජ් ගොඩක් දේවල් තේරුම් ගත්තා. සුරාජ්ගේ බෙල්ල බදාගෙන අංජලී තාමත් ඉකිබිදිනවා. 

"ඔහොම අඩන්න එපා අක්කේ" 

සුරාජ්ගේ අත අංජලීගේ පිටදිගේ කිහිප වතාවක්ම බෙල්ලේ ඉදන් පහලට ගියා. ඈ ඔහුගේ පපුවට තවත් තන් දෙක තෙරපගෙන තාමත් හීනියට ඉකිබිදිනවා. මුවෙන් හඩ සෙමින් ඇහුනත් ඈ ගැස්සි ගැස්සී ඉකිබිදින හැටි සුරාජ්ගේ අතට හොදට දැනුනා. සුරාජ් ඔහුගේ පපුවට තියගත් ඇගේ කම්මුල් දෙකෙන් අල්ලාගෙන ඇගේ නළලට උම්මා එකක් දුන්නා. අංජලී ඔලුව ගසලා ආයෙත් ඔහුගේ පපුවට තුරුල් වුනා. ඇයට ඇති තරම් ඉකිබිදින්න දීල ඔහු ආයෙත් අංජලීගේ පිට දිගේ අතගාන්න ගත්තා. සුරාජ් ආයෙත් අංජලීගේ නළලට උම්මා එකක් දුන්නා. ඇගේ ඉකිබිදුම නම් නැවතුනත් සුරාජ්ගේ උණුසුමට ඈ ආශා කරා.

"ඔයා මන් ගැන හිතන විදිය වැරදියි අක්කේ පොඩි අක්කට මගෙන් වරදක් වුනා. එත් චමිලට මගෙන් කිසි වරදක් වුනේ නෑ. මම කරේ එයාගේ හැගීම් අවුස්සපු එක විතරයි. ඔය කැෆේ එක අයිති මගේ යාලුවගේ අයියට. එයාගේ නෝන නිරෝමි...."

අංජලී සුරාජ්ට ඒ විස්තරේ කියන්න ඉඩ දුන්නේ නෑ. අත උස්සලා සුරාජ්ගේ කට වැහුවා.

"මටත් කියයිද දන් නෑ ඒකිට කිව්ව වගේ වෙන එකෙක් හොයාගනින් කියලා" 

අංජලී සුරාජ්ගේ පපුවෙන් මෑත් වෙමින් හෙමින් මුමුනලා සුරාජ් දිහා බැලුවා. 

"එහෙනම් මම මෙහෙම තුරුල් කරන් ඉන්නෙ නෑ නෙහ්" 

"ඒ කියන්නේ තමුසෙ එකිට වඩා මට ආදරෙයි"

"එකී මොකෙක්ද පොඩි අක්කට වගේම ඔයාටත් ආදරෙයි අක්කේ" 

අංජලී සුරාජ්ගේ කන මිරිකලා ඔහුගෙන් මෑත් වුනා. සුරාජ් ඇදගෙන හිටි ටී සර්ට් එක ගලවල කකුල් ඇදෙන් පහලට දාල එහෙන්මම උඩුබැලි අතට හාන්සි වුනා. ඔහුගේ පපුව දකිද්දී ආයෙත් සැරයක් තුරුල් වෙලා ඉන්න තිබුනානම් යැයි හිතුනත් ඈ නිහඩව ඔහුගේ ඉරියව්වෙන්ම අතේදුරුන් හාන්සිවුනා. කැරැකෙන විදුලි පංකාව දිහාම බලාගෙනම හිටියා. සුරාජ් චුට්ට වෙලාවකට කලින් කියපු කතාව ඈට ආයෙත් මතක් වුනා. 

"පොඩි අක්කට වගේම ඔයාටත් ආදරෙයි අක්කේ" 

එකපාරටම සුරාජ් නැගිට්ටේ මොකක් හරි මතක් වුනා වගේ. ඔහු පර්ස් එක ඇදලා ඩයලොග් සිම් එකක් ඇදලා ගත්තා. 

"අක්කේ මේක ඔයාගේ පෝන් එකට දාල දෙනවකෝ" 

"ඇයි ඕකක් දාන්නේ මගේ පෝන් එකෙන්ම කෝල් ගන්නවකෝ" 

"අනේ මෝඩි ඌ එතකොට දිගටම තමුසෙට කෝල් කරන්න ගනීවි"

සුරාජ්ගේ කතාවට අංජලීට පොඩි හිනාවකුත් ගියා.

"ඇයි මම ඌත් එක්ක සෙට් වෙයි කියලා තමුසෙට බයයිද" 

"ඌත් එක්ක තමුසේ යාලු වුනොත් කී දෙනෙක් ලග නතරවෙයිද දන්නෙ නෑ අනුරගේ කැරි වැඩෙන් පස්සේ එකෙක්වත් මන් විශ්වාස කරන්නේ නෑ" 

"ඇයි ඌ ඒ තරම් ජරා එකෙක්ද"

"ඌ ජරා එකෙක්ද නැද්ද මන් දන්නේ නෑ හැබැයි ඌ නොකරන දෙයක් නෑ. ලස්සන බඩුවක් දැක්කොත් ඒකිට හුකලා අනිත් එවුන්ටත් දෙනවා පුළුවන් නම් හුකාපන් කියනවා ඌගේ පර්ස් එකේ කොයි වෙලාවේ බැලුවත් කොපුද මොනවද පැකට් වගයක් නම් වරදින්නේ නෑ. නිරෝමිට අමාරුව තියෙන්නේ ඌ නැති හින්ද වෙන්න ඇති" 

අංජලී ඇදෙන් බැහැලා පෝන් එකට සුරාජ්ගේ අතේ තිබ්බ සිම් එක දාල දුන්නා. 

"කොහේද හුත්තෝ ඉන්නේ" 

ඌගේ සද්දේ අංජලීටත් ඇහුනා. 

"අද උදේ ධනුක අයියේ ආවේ ස්පිරිතාලේ ඉදන් දැන් නම් ඉන්නේ අක්කලහ යන ගමන්"

"තෝ හැම තැනම හොයනවා පවු බන් අක්කට කඩේ වහලා දීපන් උබට වැඩක් නැත්නම් ඒ පැත්තට පලයන් කෝ"

"අපේ අම්ම ඉන්න වාට්ටුවේ නර්ස් කෙනෙක් පොඩි වැඩක් පැවරුවා උබ කතරගම පැත්ත දන්නව නෙහ් උබට පොටෝ එකක් එවන්නම් මිනිහ දන්නවද කියපන්"

"උබ හිතන්නේ කතරගම ඉන්නේ මිනිස්සු දහයක් පහලොවක් කියලද වැඩියෙන්ම ඉන්නේ පිටින් එන බුවාලා නෙහ්"

"හරි උබ පොඩ්ඩක් බලල කියපන්කෝ" 

"මතක ඇතිව ඔය සිම් එකයි පෝන් එකයි තිබ්බ තැනම තියපන් අක්කට අහුවුනොත් හුකලම තියේවි" 

සුරාජ් කෝල් එක කට් කරා. අංජලී සුරාජ්ගේ කතාවට හොල්මන් පීකුදු වුනා වගේ. මේක නම් ඇත්තටම අදහන්න වටින පොරක්. කොහොම වුනත් එක දෙයක් අංජලීට තේරුනා ධනුක කියන්නේ සුරාජ්ට වඩා වැඩිමල් එකෙක් වගේම ලෝකේ කාල වතුර බොන පොරක් යැයි හිතා ගත්තා. ධනුකගෙන් අරක්කු සිගරැට් ගංජා පුරුදු නූනත් ගෑනු පිස්සුව පුරුදු කරන්න ඇත්තේ ඌම වෙන්නම ඕනැයි අංජලීට හිතුනා. 

"එහෙම පොටො යවන්නේ කොහොමද යවන්න වෙන්නේ මගේ වට්ස්ස්ප් එකෙන්" 

"මම මේ හුත්තවල් දන්නෙ නෑ හලෝ බලනවකෝ යවන්න විදියක්"

අංජලීගේ වට්ස් සප් නොම්මරේට සුරාජ් දීපු නම්බරේ එන්ටර් කරලා වට්සප් එක හදාගත්තා. ඈට නිකන් හිතුනා ධනුක කියන්නේ මොන වගේ පොරක්දැයි බලාගන්න ඌගේ වට්සප් එකේ තිබ්බ හැම හුත්තක්ම ආවේ නැතෙයි අංජලීගේ පෝන් එකට. වට්සප් හදන කොටත් කෝල් දෙක තුනක් ආවත් අංජලි එන එන කෝල් කට් කරා. පොටෝ එක යවල සුරාජ්ට ආයෙත් පෝන් එක දුන්න ආයෙත් සැරයක් ස්පීකර් ඔන් කරලා. 

"හුත්තෝ ඇත්ත කියපන් උබට කොහෙන්ද මේ ෆොටෝ එක"

"මන් කිව්වේ අම්ම ඉන්න වාට්ටුවේ නර්ස් කෙනෙක් දුන්නේ"

"මේ නිකන් ලෙඩ දාගන්නේ නැතුව ඉදහන් එක එකාට පුක දීල තොගේ වල්ලත් නැතිවෙන වැඩක්"

සුරාජ්ගේ යාළුවගේ ඒ කතාවට නම් අංජලීට විතරක් නොවේ සුරාජ්ටත් කටේ කෙල හිදුනා.

"උබ මට විශ්වාස හින්දනේ ධනුක අයියේ ඇහුවේ ඇත්තට කියපන් කවුද මේ"

"හුත්තෝ මූ තමයි කතරගම කලු සුරුට්ටුව අමු මැරයෙක්. භවානි එකත් මුගේ එහේ තව මොකක්ද නමක් කියනවා මතක නෑ. හිගන්නොත් මූට කප්පම් දෙන්න ඕන" 

එකට නම් අංජලීගේ කටත් ඇරුනා. අංජලීගේ විතරක් නොවෙයි සුරාජ්ගේ ඇස් දෙකත් උඩ ගියා. 

"උබට හරියටම සුවර්ද"

"මූව ඇහැටම බලාගන්න ඕන නම් සිකුරාදා දවසක කතරගම පලයන් මූට ඉන්නවා හෙන සෙට් එකක් උන් දම්මලා කප්පම් ගන්නේ අපේ අම්මලා නම් මූ ගැන ඒක එක කියනවා එවා නම් මම දන්නේ නෑ"

"මල්ලී අම්මලා මොනවද කියන්නේ අහපන්කෝ"

අංජලී සුරාජ්ගේ කනට කරලා හිමින් කිව්වා.

"මොනවද හුත්තෝ ස්පීකර දාගෙන ඉන්නේ. කාට ඇහෙන්නද උබ ලග කවුද ඉන්නේ මට කෙල්ලෙක්ගේ කට හඩක් ඇහුනා. ඇත්ත කියහන් උබ කොහේද ඉන්නේ"

සුරාජ් බැලුවා අංජලී දිහා ස්පීකර් ඔෆ් කරන්න ඔහු දන්නේ නෑ.

"මම ඉන්නේ බස් එකේ ලග ඉන්න කෙල්ල කාටද කෝල් කරනවා උබට ඇහෙන්නේ ඒකිගේ කටහඩ වෙන්න ඇති"

අංජලී පෝන් එකේ ස්පීකර් ඕෆ් කරා. නැත්නම් ඌ දන්න ටිකවත් කියන්නේ නෑ.

"හුත්තෝ රහසක් කතා කරද්දී ඒ විදිහට කතා කරපන් බස් එකෙන් බැහැල පොඩ්ඩක් එලියට පලයන් ඕක මොනරාගලටත් එනවා ඉදලා හිටලා කලු සුරුට්ටුව කවුද කියලා උබ දන්නේ නැති වුනත් උබ හිරේ ගියපු මොල්ලියා දන්නව නෙහ් ඌ කලු සුරුට්ටුවගේ ගෝලයෙක්  මතකද දැනට මාස දෙකක් විතර උඩදී උබයි මමයි කඩේ ලග ඉද්දී ඇතුල හිටපු එකෙක් ඇදගෙන ගියා"

සුරාජ් පෝන් එක අරන් ඇදෙන් නැගිටලා බැල්කනිය දිහාවට ගියා. අංජලී ඉන්න බව දැනුනොත් ඌ දන්න ටිකවත් කියන්නේ නෑ. සුරාජ්ට කතා කරන්න දීල අංජලී ඇදේ හිටපු විදියටම හිටියා. බැල්කනියට ගිය ඔහු තවත් විනාඩිගානකින් ආවේ නම් ගිය ස්වරූපයෙන් නොවේ. මූනත් අමුතුවෙලා.

සුරාජ් අංජලී දිහාවට පෝන් එක විසිකරලා ආයෙත් උඩුබැලි අතට හාන්සිවුනා. පෝන් එක කනේ ගහන් ගිය සුරාජ් නොවේ ආපහු ඇදට ආවේ. ඒත් ඒ අහපු කතාව පොඩ්ඩක් වුනත් අංජලීට හිතාගන්න බැරි වුනා. සුරාජ්ගේ යාලුවා මොනවද කිව්වේ කියලවත් කිව්වේ නෑ.

පහුගිය දවස් ටිකේම සිරිල් මුදලාලි වෙලාවක් අවේලාවක් නැතුව ගිය ගමන් මතක් වුනා. කල්මුනේ යනව කිව්වත් ගිහිල්ලා තිබුනේ වෙන්නප්පුවේ. කලින් දවසක් ආවේ නහයත් කඩාගෙන යන් පල් ගදක් එක්ක. උදේට ඇදන් ගිය ඇදුම ඇදන් ආවේ හොදටම කිළුටු වෙලා. අංජලීට මේ හැම දෙයක්ම සිහියට ආව.  

"එතකොට මේකා සල්ලිකාරයෙක් වෙලා තියෙන්නේ හිඟන්නොන්ගෙන් කප්පම් අරන්ද"

අංජලීට දැනුනේ ලොකු පිළිකුලක්. එතකොට කොහොමද මේකා ලියන්නවා හදුනගන්නේ. එය එසේ මෙසේ හදුනගැනීමක් නොවේයයි අංජලී හොදට තේරුම් අරන් තිබුනා.

"මල්ලී..."

සුරාජ් බයවෙලා වගේ යයි අංජලීට හිතුනා. 

"ඉදල ඉදල කරගැහුවේ වාත කොච්චියකට කියලා හිතුනද"

"නෑ මට මතක් වෙන්නේ ඔයා මාව මේ තත්වෙට ගෙනාපු හැටි ඊයේ රෑ ඉදන්"

"මට උදව් කරන්න පුළුවන් එකම කෙනා තමුසේ විතරයි ඕයි"

"තමුසේ මට පොරොන්දු වෙනවද මට මොනවා හරි වුනොත් පොඩි අක්කයි දරුවයි බලාගන්නවද"

අංජලීගේ දෑස් දිලිසුනා ඈ සුරාජ් ඉන්න දිහාවට ඇල අතට හැරිලා මෙට්ටෙට වැලමිට තියාගෙන අල්ල උඩට හිස බර කලා. සුරාජ් දිහාවම බලාගෙන හිටියා මොහොතක්. ඇගේ අනිත් අත දිග ඇදිලා නැවතුනේ ඔහුගේ කම්මුලේ. ඈ ආසාවෙන් සුරාජ් කම්මුල් අතගෑව.

"පොඩි අක්කයි ඉපදෙන දරුව විතරක් නොවේ තමුසෙත් මම බලාගන්නවා තමුසෙට හිරීමක්වත් වෙන්න ඉඩ තියන්නේ නෑ"

අංජලී සුරාජ්ගේ ඔලුවට අත තියල කියද්දී ඔහු ඈ ඉන්න පැත්තට ඈ හිටි ඉරියව්වෙන්ම හැරුනා. 

"මට තව දෙයක් දැන ගන්න ඕන තමුසෙගේ යාලුවගේ අම්ම තව මොනවද සිරිල් මුදලාලි ගැන දන්නවා කිව්වා නෙහ්. අන්න ඒ ටික කොහොමද දැන ගන්නේ"

"ඌට නම් ආපහු කෝල් කරන්න බෑ එතකොට ඌ සැක හිතෙනවා. වෙන විදියක් ගැන හිතන්න ඕන"

අංජලීට සුරාජ් ගැන පුදුම ආදරයක් හිතුනේ. දැන් නම් ඕන හුත්තක් කියලත් හිතුනා. ඒත් සිරිල් මුදලාලි ගැන අහපු විස්තරේ අනුව බයකුත් හිතුනා.

"මල්ලී උබ කැමති දෙයක් මට කරපන් මම තාම වර්ජින්"

"වර්ජින් මොකක්ද ඒ"

"අයියෝ..ඔ තමුසේ ඉංග්‍රීසි වචනයක්වත් දන්නේ නැද්ද වර්ජින් කියන්නේ මම තාම කන්‍යාවියක් තමුසෙගේ භාෂාවෙන් කියනවා නම් මගේ පෙට්ටිය තාම කැඩිලා නෑ" 

ඒකට සුරාජ්ගේ නළලත් රැළිවුනා

"අච්චර මැරයෙක් වෙලත් ඌට තමුසෙගේ පෙට්ටියවත් කඩන්න බැරි පොන්නයෙක්ද"

"පෙට්ටිය කඩන්න ඌට පයියක් තියෙන්න එපැයි. කවුද තම්බියෙක් ඌගේ පයිය අග්ගිස්සෙන්ම කපලා" 

"අම්මට සිරි... "

"ඒ විතරක් නොවේ ඌගේ ඇග හැමතැනම කඩුපාරවල් කිරි බත්කෑලි වගේ" 

ඒක ඇහිච්ච ගමන් සුරාජ් කෙලින් වුනා.

"අම්මට හිකිලා තියෙන්නේ ඔන්න ඕක පිටුපස්සේ ගියා නම් මිනිහ කවුදැයි හරියටම හොයා ගන්න තිබුනා" 

"ඒක කරලා තියෙන්නේ තම්බියෙක් මොනවහරි ගෑණු පටලැවිල්ලකට"

"ඉන්නෝ ඉන්නෝ මගේ ලග තව තුරුම්බුවක් තියෙනවා ෆැන්ෂන් ගිය පොලිස් කාරයෙක් ඉන්නවා අපේ ලොකු අක්කන්ඩිලගේ ගෙවල් ලග මිනිහ මාත් එක්ක කිට්ටුයි"

අංජලී අල්ලෙන් අත අරගෙන සුරාජ් ලගටම ගියා. සුරාජ් තාමත් ඉන්නේ හිටපු විදිහටමයි. අංජලී කොල්ලගේ නළලට දිග උම්ම එකක් දීල උඩුබැලි අතට දිගා වුනා. 

"තමුසෙ ටවුමට ගිහින් ව්‍යග්‍රා පෙති දෙකක් අරන් එනවා එතකොට පුළුවන් තමුසෙට ඇති තරම් මට හුකන්න කොල්ලෙකුට පෙට්ටි දෙකක් කඩන්න ලෙහෙසියෙන් අවස්ථාවක් එන්නේ නෑ මතක ඇතිව ප්‍රොස්ටිනොර් ටූ පෙති දෙකකුත් ගේනවා ඒක ගැහුවාම බඩ වෙන්නේ නෑ"

සුරාජ් ටික වෙලාවක් අංජලී දිහා බලාගෙන හිටියා. ඔහු ඇගේ කම්මුල ඌගේ ගොරෝසු අතින් අත ගෑව.

"හැබැයි එක කොන්දේසියක් තියෙනවා කැම්පස් යන්න කලින් කලින් යාලුවෙලා හිටපු කොල්ල මට මාර ෆන් එකක් දුන්නා ඒක මට තාම අමතක කරන්න බෑ. තමුසේ මගේ මයිලයක් මයිලයක් ගානේ ලෙවකාල උරලා හප කරලා හරි ඒක මගේ හිතින් මැකිලා යන විදිහට හුකන්න ඕන"

සුරාජ් අංජලීගේ ඇස් දිහා බලාගෙනම හිටියා ඇහිපිය වත් ගහන්නේ නැතිව. තප්පර ගානකට පස්සේ ඔහු හඩ අවධිකරා 

"තමුසෙට මම ඊයේ රැත් කිව්වා අද පාන්දරත් කිව්වා නෙහ් මට තෑගිත් එපා කප්පමුත් එපා මට වෙච්ච පොරොන්දුව විතරක් ඉෂ්ට කරනවා අනික තමුසෙට හුකන්න එක එක පෙති මොකටද "

අංජලී සුරාජ් දිහා බලාගෙන හිටියේ ගොඩක් පුදුමයෙන්. වෙන කොල්ලෙකුට එහෙම කිව්ව නම් ඌ මෙලකට ඇදුනුත් ගලවලා එහෙම නැත්නම් ඌගේ පයිය කටේ හරි ඔබලා. සුරාජ් ඒ අතින් අදහන්න බැරි පොරක්. අංජලී එකපාරටම සුරාජ් දිහාවට හැරිලා කොල්ලගේ මුන ඉබගෙන ඉබගෙන ගියා හැබැයි ආශාවට නොවේ සුරාජ් කියපු කතාවට. ඈ එහෙන්මම ඇද උඩ වාඩිවුනා එරමිනියා ගහගෙන. ටී සර්ට් එක යටින් අල්ලද්දී සුරාජ් ඇගේ අතින් අල්ල ගත්තා අංජලී සුරාජ්ගේ අත ගසා දාල ටී සර්ට් එක අතින් පන්නල දැම්මා. ඇගේ අත් එහෙන්ම පිටිපස්සට ගියා. සුරාජ්ට තේරුනා අංජලී කරන්න යන දේ. ඔහු ඇගේ අතින් අල්ල ගත්තා දඩුඅඩුවකින් ඇල්ලුවා වගේ.

"එපා අක්කේ බැදපු ගෑණියෙක් බැන්දට පස්සෙ මිනිහගෙන් සතුටු වෙන්න බැරිව අසරණ වෙන හැටි මම නිරෝමි අක්කගෙ අඩවැඩියාවෙන් තේරුම් ගත්තා. ඔයාගේ හැසිරීමෙනුත් ඒක ඔප්පු වෙනවා"

සුරාජ්ගේ කතාවෙන් අංජලී සුරාජ් කවුදැයි හරියටම වටහා ගත්තා. ඇත්තටම සුරාජ්ට ඈ ගැන ඇතිවෙලා තියෙන්නේ කාමාශාවක්ද වෙනත් හැගීමක්ද කියන්න හිතාගන්න බැරිවුනා. සුරාජ් එහෙම කිව්වත් ඔහුගේ ඇස් විටින්විට අංජලීගේ තන් දෙක දිහා දැවෙටෙනවා දෙතුන් වතාවක්ම දැක්කා.

"මොකද හිනාවෙන්නේ"

ඔහුට ඒක තේරුනා. අංජලී කොක්හඩ නගා හිනාවුනා

"තමුසෙගේ පණ්ඩිත ටෝක් නම් තියෙනවා කොයි වෙලාවෙත් ඇස් තියෙන්නේ තන් දෙකේ"

සුරාජ්ට ඒක නම් පොල්ලෙන් ගැහුවා වගේ ලැජ්ජවෙන් ඇඹරුනා. අංජලී කොල්ලගේ නහය අල්ලා මිරිකලා දෙපැත්තට හෙල්ලල පහත් වෙලා සුරාජ්ගේ මුන ඉම්බා. අංජලීගේ එක තනක් තිබුනේ සුරාජ්ගේ අල්ලට තෙරපිලා. ඔහු වරක් දෙවරක් මිරිකනවා අංජලීට තේරුනා. ඔහු ආසයි. ඒත් මොකක්දෝ බාධකයක් ඔහුගේ හිතේ හරහට වැටිලා.

"ඇයි නැවැත්තුවේ" 

"අනේ.. මාව තේරුම් ගන්න අක්කේ. මන් ඇඹුලට කන්න ආස නෑ"

"ඇඹුලට කන කොටත් රසයි නෙහ්" 

"නෑ මම ආස ඉදුනාම කන්න"

"එහෙනම් ඇයි හෙළුවෙන් මාව බලන්න ඕන කිව්වේ"

"ඒ වෙලාවේ එහෙම හිතුනා" 

අංජලීට ඕනකම තිබුනා සුරාජ්ගේ හිතේ තෙරපගෙන ඉන්න බාධකය පන්නන්න. ඒත් සුරාජ් ඊයේ බස් එකේදි සාය අස්සට අතදාන්න හදපු කොල්ල නොවේ යැයි මොහොතින් මොහොත ඈට ඒත්තු ගියා. සුරාජ්ගේ බාධකය පැන්නුවොත් වැව් බැම්මත් කඩාගෙන යන වතුර පාර වගේ හැගීම්ද කඩාගෙන බිදගෙන යන බව අංජලී තේරුම් ගත්ත.

"මම ඊයේ දැක්ක කොල්ල නොවේ මෙතන ඉන්නේ උබ කියපු විදියට උබේ යාළුව ලග මෙහෙම හිටියා නම් එහෙනම් ඌ මාව පතුරුගහනවා. මම උබට ආදරෙයි පැටියෝ උබට විතරමයි හැම දෙයක්ම දෙන්නේ"

අංජලී කොන්ද කෙලින් කරන් කියලා ඇදෙන් බැහැලා ටවල් රැක් එකේ තිබ්බ ටවල් එක අතට ගත්තා. ඒත් සුරාජ්ගේ ඇස් දෙක තිබුනෙම අංජලී දිහාමයි. ඈත් සුරාජ් තවත් කුලප්පු කරන්න ටවල් එක උඩට ඇදන් ඩෙනිම ගැලෙව්වා. දෙකට නැවිලා ජංගියත් ගැලෙව්වා. පුකයි ඇගේ කලවෙයි දෙකම පේන්නම. තුවායේ ගැටේ බුරුල් කරලා බ්‍රා එකත් පැන්නුවා තනෙන් බාගයක් පේන්නම. හැම වෙලාවෙම අංජලී හොරෙන් බලාගෙන හිටියේ සුරාජ්ගේ ඇස් දිහා. ඔහුගේ ඇස් දිලිසි දිලිසි ඈ දිහාම බලාගෙන ඉන්නවා. ඈ මේසේ ඉස්සරහ පුටුවට කකුලක් උස්සලා තියද්දී ටවල් එකේ පැති දෙක දෙපසට වුනා කලවෙත් භාගයක් පේන්නම. සුරාජ් ඇදෙන් බැස්සෙ අංජලී දිහා බලාගෙනම. අංජලීගේ ඇහැ තිබුනෙත් ඔහු දිහාමයි. සුරාජ් ඇදෙන් බැහැලා හිටගන්නවාත් දැක්කා

සිරිල් මුදලාලිගේ මුහුන හොදම නෑ. වෑන් එකෙන් බැහැලා ගෙට එද්දී අංජලී හිටියේ සාලේ. ඔහුගේ මුහුනේ තිබුනෙම රෞද්‍ර පෙනුමක් පහුගිය දින කිහිපයටම අංජලී කවදාවත් එහෙම දැකලා නෑ. හේතුව මොකක්දැයි අංජලී දන්නවා වෙන මොනවත් නොවේ හෝටලේ ඔප්පුව. ඕෂධීගේ තාත්තා අඹරපු ගුලියට ලියන්නා අහුවෙලා. අංජලී කිසිදෙයක් නොදන්නවා වගේ සිරිල් මුදලාලිට තේ එකකුයි තව වඩේ ප්ලේට් එකකුයි හදාගෙන කාමරයට ගියා. 

"මොකද සුදුමහත්තයා මේ ආපු වෙලාවේ ඉදන් මුනත් එච්චර හොද නෑ"

"සුදු නෝනේ ලියන්න මහ හොරෙක් මටත් හොර කරන්න ආපු එකනේ පුදුමේ මිනිහෙක් දාල මාත් හොයලා බැලුවා පහුගිය දවස් ටිකේම හෝටලේ සෙනඟ මේ මිනිහ කියන්නේ බොරු නෙහ්"  

"අස් කරලා දාන්න සුදුමහත්තයෝ හොරු තියාගෙන බිස්නස් කරන්න පුලුවන්ද" 

ඒත් අංජලී දන්නවා ඇත්ත හේතුව. මගුලට යටි මඩි ගහපු ලක්ෂෙයි. හෝටලෙන් ගහන මාටියා පාරයි දෙක තුනක් එකට පත්තුවෙලාද නැත්නම් ඔප්පුව ගන්න බැරිවෙච්ච කේන්තියට වෙන්න ඇතියි අංජලීට හිතුනා. 

"එහෙම අයින් කරන්නත් බෑ නොනේ කැෂියර් කූඩුවට ගැහැනු ළමයෙක් ගත්තා නම් හොදයි වගේ"

"ලියන්නට බය නැති ළමයෙක් ඕන ගන්න කෙලින්ම සුදුමහත්තයා එක්ක ගනුදෙනු කතා කරගන්න. අරයට ඇගිලි ගහන්න ඉඩ තියන්න එපා"

"ඔය මිනිහා මහ නූල් සුස්තරකාරයා"

සිරිල් මුදලාලි ඇදෙන් වාඩිවෙලා වඩයක් හප හපා තේ එක බොන්න ගත්තා. 

"නුල් සූස්තරකාරයා"

ඈ හිතින් යලි උච්චාරණය කරා. නුල් සුස්තරකායා ලියන්නා විතරක් නොවේ බව අංජලී දන්න හින්දා

"සීනි අඩුයි නෙහ්" 

"නෑ නෑ ඔය ඇති. සුදු මහත්තයා වෙලාවක එක්ක යන්න ඕන දොස්තර ලගට සුගර් ක්ලොස්ටරෝල්ඩ් චෙක් කරන්න"

"මට සීනි නෑ" 

"එහෙම බෑ මට ඉන්නේ සුදු මහත්තයා විතරයි ඔය ලෙඩ ආවට පස්සේ දුක් විදින්න වෙන්නේ සුදුමහත්තයටමයි. අම්මටත් කියලා තියෙන්නේ මම අද රෑ ගියාට පස්සේ කෑම බීම දෙන විදිය ගැන"

"අද රෑ"

"ඇයි අමතක වුනාද අද මම යන්න එපැයි මගේ යාලුවගේ ගෙදර ඉදන් ස්කෝලෙට ටිකක් දුරයි කිට්ටුව තැනක් හොයාගන්න ඕන පොඩි දුරක්ද පොලොන්නරුවටම යන්න එපැයි" 

සිරිල් මුදලාලිත් ඇහුවේ නොදන්නවා වගේ. 

"සුදු නෝනේ කවුරු එක්කද යන්නේ" 

"කවුරු එක්ක යන්නද තනියම යන්න එන්න පුරුදු වෙන්නත් එපැයි"  

"ඇයි මේ රෑ යන්නේ උදේ ගියාම මදිද" 

"බෑ සුදු මහත්තයෝ අද රෑට ගියාම උදේ පාන්දර වෙද්දි පොලොන්නරුවේ යාළුවගේ ගෙදරට යන්න පුළුවන් එතකොට හෙට ස්කෝලේ කිට්ටුවෙන් නවතින්න තැනක් හොයාගන්න ඕන ඒක ලෙහෙසියි"

"එහෙනම් ඉන්නකෝ ලියන්නට කියලා පියසේන එක්ක වෑන් එක ගෙන්න ගන්න"

"මට තනියම යන්න පුළුවන්" 

පියසේන ඒ අනිත් පකයා ඊයේ උසාවියට ඔත්තු බලන්න ආපු එකා. ලියන්නගේ චක් ගෝලයා

"නෑ නෑ මේ රෑ පියසේන බස් එකට ඇරලාවි"

සිරිල් මුදලාලි හොද මූනක් පෙන්නුවට ඉන්නේ හොදින් නොවෙයි බව අංජලීට හොදට තේරුනා. ලියන්නගෙයි සිරිල් මුදලාලිගෙයි ෆැලැන තිබුනේ පවරොෆ් ඇටෝනිය පාවිච්චි කරලා කෙලින්ම හෝටලේ ඔප්පුව සිරිල් මුදලාලිගේ නමට ලියව ගන්න. නඩුව අවසන් වෙද්දි අංජලී ඕෂධීගේ තාත්තා මාර්ගයෙන් ෆවර් ඔෆ් ඇටෝනිය කැන්සල් කරලා නිරවුල් දේපලක් විදියට ඇගේ නමින් පවරගෙන ඉඩම් රෙජිස්ට්‍රාර්ට දුන්න නඩුවේ කොෆියකුත් එක්ක. සිරිල් මුදලාලි නාගෙන ඔලුව පිහිද පිහිද එද්දී අංජලී බඩු පැක් කර කර හිටියේ.

"සුදු නෝනේ ඊයේ උසාවිය ලග ඉන්නවා අපේ ඩ්‍රියිවර් දැකලා තියෙනවා" 

අංජලීගේ කට කොනට හිනාවක් ආවත් පිට කරේ නෑ. 

"මම නොදන්න ඩ්‍රියිවර් හිටියේ ලියන්නගේ ගෝලයා පියසේන පකයා"

අංජලීට හිතුනත් එහෙම කිව්වේ නෑ.

"ඇයි සුදුමහත්තයා දන්නේ නැද්ද ඊයේ හෝටලේ නඩු තීන්දුව දුන්න නෙහ්. මට ඉතිං කරන්න දෙයක් තිබුනේ නෑ මගේ යාලුව ඔක්කොම ටික කරලා දුන්නා. ඔන්න මහත්තයෝ මම නෝකීවයි කියන්න එපා ඔය ලියන්නා වෙලාවක මේ ඉඩමයි ගේත් මහත්තයගෙන් ලියවගනී කලින් නඩු වාරේ තාත්තගේ මරන සහතිකයවත් උසාවියට දීල නෑ. එයා ලැස්ති වෙලා ඉදලා තියෙන්නේ හෝටලේ ලියන්නගේ නමින් ලියවගන්න මහත්තයා හින්දා නිකන් හිටියා. නැත්නම් මම දන්නවා උන්දැට කරන්න ඕන වැඩේ හොර ලියුම් ගහගෙන ආව මම නොගියා නම් තමයි වැඩේ තිබුනේ" 

එතනින් ඒ කතාව නතර වුනත් සිරිල් මුදලාලිගේ හොරහිත දන්නවා වෙච්ච දේ. දෙන්න එක්ක නෙහ් එකට කුමන්ත්‍රණය කරේ. අංජලී ගෙනියන්න තියෙන ට්‍රැවලින් බෑග් දෙක ෆැක් කරලා පහලට ගෙනිහින් දාල උඩට ආව. මොකද අංජලීගේ කාමරය පහල තිබුනත් හොද ඇදුම් තිබුනේ උඩ කාමරේ. 

"සුදු නෝනේ පත්වීම් ලිපි ඔක්කොම ගත්තැයි"

"ඔව් මහත්තයො ඔක්කොම බෑග් එකට දැම්මා"

ඔක්කොම වැඩ ටික ඉවරවෙද්දී පහ මාර විතර වුනා. සිරිල් මුදලාලි නාගෙන ඇවිත් ඇදේ හාන්සිවෙලා ඉන්නවා කල්පනා කර කර. මේ දවස් ටිකේම ඕක තමයි එයාගේ විදිය. අංජලීට යටි හිතින් පට්ට සතුටු වුනත් ඒක මාලතීටවත් පෙන්නුවේ නෑ. හෝටලයේ නඩු තීන්දුව ගැනවත් ඈ දන්නේ නෑ. අංජලී පොඩි වොෂ් එකක් දාගෙන නාන කාමරෙන් එළියට එද්දී ඇදගෙන ආපු ටවල් එක පිටින්ම සිරිල් මුදලාලි ලගම හාන්සිවෙලා පපුවට ඔලුව තියාගත්තා. 

"සුදු මහත්තයට පොඩි බඩුවක් තියෙනවා පෙන්නන්න" 

සිරිල් මුදලාලි අංජලී දිහා බලල ඇස් දෙකත් පොඩි කර ගත්තා. මොකක්දැයි අහන්න වගේ. අංජලී සිරිල් මුදලාලිගේ පපුවෙන් ඔලුව අරන් ඇද විට්ටමට පිට තියාගත්තා. දෙපා දිග ඇරලා චුට්ටක් පලල් කරා. ඇදගෙන හිටපු තුවායත් දෙපලු වෙලා නැවතුනේ කලවයෙත් භාගයක් පේන්න. තුවායේ උඩ පැත්තත් කකුලට යටින් තිබ්බ යට පැත්තත් අල්ලගත්තා. යටි පතුල් මෙට්ටෙ අතුල්ලගෙන දන හිසෙන් කකුල් නවාගෙන දෙපා තවත් පලල් කරා. එත් සිරිල් මුදලාලිට මොකක්ද කියලා තාම හිතාගන්න බෑ. 

"අනේ..ඒ..ඒ ඔහොම හිටියට පේන්නේ නෑ මෙතෙන්ට එන්න"

අංජලී දෙපා මැදට අත තියලා තොදොල් වෙවී කිව්වා. එහෙම කියද්දී සිරිල් මුදලාලි හරිම ආසයි. බඩත් එක්ක මුදලාලිට මුනින් අතට ගොඩ වෙලාවක් ඉන්න බෑ. ඔහු පුක උඩ ගහලා ඔලුව මෙට්ටෙට තියාගත්තා. හරියට වැඩිහිටියෙකුට නළල තියලා වදිනව වගේ. තඩි බඩගෙඩිය එල්ලි එල්ලි තිබුනේ ළමයි දෙතුන් දෙනෙක් හම්බවෙන්න ඉන්න බඩදරු ගෑණියෙක් වගේ. අංජලී තුවායේ දෙකෙලවර අත් හැරිලා දෙපා තවත් පලල් කරා 

"අනේ .. අම්මේ ලස්සන."

සිරිල් මුදලාලි හුත්ත දිහා බලාගෙන ඉන්නේ තොරනක් දිහා බලන් ඉන්නවා වගේ. 

"මගේ සුදු මහත්තයා හින්දමයි මෙහෙම කරේ ජිවිතේට මයිල් ගෑවමයි"

"පොඩි එකෙක්ගේ හුත්තක් වගේ සුදු නෝනේ" 

ඔහු හුත්තට තවත් ලංවෙලා බලනවා. අංජලී දෑතින්ම කලවා අල්ලගෙන පළල් කරලා පුකත් උඩට ඉස්සුවා මුදලාලිට හොදට පේන්න.

"මේ බඩත් එක්ක බෑ සුදු නෝනේ"

සිරිල් මුදලාලි ඇදෙන් බැස්සා. දනහිස් ටයිල් පොලවට ගහලා ඇදේ දාරේ අල්ලාගෙන ඉන්නවා. ඈ තුවාය ගලවලාම දාල ඇදේ හරහට උඩුබැලි අතට හාන්සි වුනා. මුදලාලි ඈගේ කකුලෙන් ලගටම ඇදලා ගත්තා. ඈත් යටි පතුල් මෙට්ටෙට ගහල දනිස් උස්ස ගත්තා. සිරිල් මුදලාලි හුත්ත වටේටටයි කලවයි ඉකිලියි අතගාන්න ගත්තේ පුදුම ආසාවකින්. අංජලී කලින් වගේ කලවා දෙකෙන් අල්ලන් දෙපා තව උස්ස ගත්තා පුකත් එක්කම. මුදලාලි කොට්ටේ අරගෙන පුක යටින් තිබ්බා. තවමත් කිසිම පොල්ලක් අංජලීගේ හුත්තට ඇතුල් වෙච්ච නැති හින්දා හුතුතොල් එකතු වෙන තැන එකට ඇලිලා ඉරක් ඇදලා වගේ ලස්සනරම තිබ්බා. මුදලාලිගේ පත තොල් දෙක හුත්ත මැදින් තියද්දී අංජලීට කරන්ට් එක වැදුනා වගේ. අයිස් ක්‍රිම් කෝන් එකක් පෙරේත කමට කනවා වගේ මුදලාලිත් දිව එලියටම දාල ඉකිලියි කලවයි ලෙවකෑවත් හුත්ත අහලටවත් එක පාරට දිව ගෙනිච්චේ නෑ හුත්ත වටේ හොදට ලෙවකකා ටික ටික හුත්තට දිව කිට්ටු කරා. අංජලීගේ කලව දෙකෙන් උඩට උස්සපු සිරිල් මුදලාලි, පුකේ හිලවටේ ලෙවකෑවත් තාමත් දිවේ තුඩවත් හුතු තොල් ලගට කිට්ටු කරේ වත් නෑ. 

"ෂික් තම්බි හුත්තිගේ පුතා මුදලාලිගේ පයිය කැපුවේ නැත්නම දිව්‍ය ලොකෙට යන්න තිබ්බා" 

අංජලීට හිතුනු වාර අනන්තයි. පුක් හිලයි හුත්තයි අතර දිවේ තුඩ යද්දී අංජලීගේ කටින් හෙමීට කෙදිරිල්ලක් පිට වුනා.

"අ.නේ..සු..දු..ම..හ..ත්..යෝ..ඕ.ඕ. ඔ.. හො.. ම.. ක.. ර.. න.. කො..ට ඉ.. න්.. න.. බෑ..ඈ..ඈ.. අ.. නේ.. ආහ්.. ආහ්..ම්හ්.ම්හ්"

ඉකිලියි කලවයි හුත්ත වටෙයි කෙලවලින් නැහැවිලා. සිරිල් මුදලාලි හුත්ත වටේ ලෙවකන්න ගත්තා එයාගේ මුලු දිවම එලියට දාල. අංජලී තවත් කකුල් පලල් කරා. ඈත් කලවේ යටි පැත්තෙන් අල්ලාගෙන සිවිලිම දිහා බලාගෙන ඇහෙන නෑහෙන ගානට කොදුරනවා. හුත්තේ උඩ ඉදන් පහලට මුදලාලිගේ දිව යන්නේ මැෂිමක් වගේ. හුතුජූස් එක්ක කලවම් වෙච්චි කෙලත් පුක් දාරේ දිගේ කොට්ටෙට වැක්කෙරෙනවා. මුදලාලි අංජලීගේ කකුල් බඩේ ගෑවෙන නොගෑවෙන ගානට නැමුවා. මුදලාලි දිවේ තුඩ හුතුතොල් අතරින් උඩට පහලට කර කර දිව ඇතුලට දාල උඩට පහලට කරගෙන ගියා. අංජලීට ඉවසන්න බැරුවම ඔලුව දෙපැත්තට ගහගෙන ගහගෙන ගියා. මුදලාලි දෙපැත්තෙන් අතදාල තන්දෙකත් ඇද ඇද මිරිකනවා. ඇතුලට දදා හුතු තොල් උර උරා මෑඇටේ දිවෙන් එහාට මෙහාටත් කරනවා. සිරිල් මුදලාලි හුතුතොල් දෙක මැදට දිව තියලා තදකරලා දෙපැත්තට ඔලුව හොල්ලන්න ගත්දී නම් අංජලීගේ කටත් ඇරුනා. තවත් ඔහොම එක දිගට කරොත් නම් ඉක්මනට යන බව අංජලීට තේරුනා.

"සුදු ම...හත්ත..යෝ ක..කුල් මේ.. පැ...ත්තට දා...න්න"

සිරිල් මුදලාලි සරමේ ගැටේ ලිහලා ඇදට නැග්ගා කකුල් අංජලී දිහාවට දාල. අංජලී ඇල අතට හාන්සිවෙලා කකුල උස්සලා දනහිසෙන් නැමුවා. මුදලාලිට ඉවසිල්ලක් නෑ අංජලීගේ හුත්ත ලෙවකන්න. ඈ මුදලාලිගේ වල්ලටම කිස් එකක් දීල අඟලක් විතර දිග පයි කොටේ කට ඇතුලට දාගෙන උරන්න පටන් ගත්තා. මුදලාලි තවත් කකුල් උඩට ගහගත්තා. ඈත් ඇටෙන් ඇටේ කටට දාගෙන සුරුස් සුරුස් ගගා උරනවා. පයි කොටේ තොල් දෙක අතරට හිරකරගන්නවත් බැරිතරම්. කෙල වලට ලිස්සල යනවා. අංජලී මුදලාලිගේ කකුල් දෙකෙන් අල්ලාගෙන පයි කොට කෑල්ල තොල් අතර හිර කරගෙන වල්ල දිහාවට තදකරා. පොලු කෑල්ල තොල් වලින් උඩට පහලට කර කර උරන්න ගත්ත. ඇල අතට ඉදගෙන හරියට තොල් දෙකට පයි කොටේ හිරවෙන්නේ නැ. ඈ මුදලාලිව උඩුබැලි අතට පෙරලගත්තා. මුදලාලිටත් තේරිලා කකුල් දෙකත් පලල් කරගෙන පෙරළුනා. අංජලී මුදලාලිගේ කකුල් දෙක යටින් අත් දාල ඇටදෙක අතගගා පයි කොටේ උරන්න ගත්තා. මුදලාලි ඇගේ කකුල් පලල් කරලා හුත්ත ඇතුලටම දිව දාල දෙපැත්තට වේගෙන් ඔලුව හොල්ලගෙන ගියා. ඈට දැනිච්ච ෆීලින් එකට කටේ තිබ්බ පයි කොටෙත් කටින් එලියට පැන්නා.

"ආහ්..ආහ්..ම්හ්..ආහ්..ආහ්..ආහ්.. සු.. දු.. ම.. හ.. ත්.. ත.. යෝ.. ඉ.. න්.න බැ.. ඈ..ඈ.. ඈ.. අ..නේ.. ආහ්... ම්හ්.. ආහ්.. ම්හ්..ම්හ්" 

අද නම් සිරිල් මුදලාලි හුත්ත උරන්නේ දන්න වැඩ කෑලි ඔක්කොම දාල. ඈත් ආයෙත් සිරිල් මුදලාලිගේ පොලු කෑල්ල කට ඇතුලට දාගෙන නිෂාධි එක්ක බලපු විඩියෝ ෆිල්ම් එකත් මතක් කර කර මුදලාලිගේ පොලු කෑල්ලට සැපදෙනවා. එකපාරටම මුදලාලි අංජලීව අනිත් පැත්තට පෙරලාගෙන ඇගට යට කරගත්ත. ඊයෙටත් වඩා සිරිල් මුදලාලි ඇක්ටිව් වෙලා. පයි කොටේ අංජලීගේ කටට තියලා තදකරා හුස්ම ගන්නවත් බැරි විදියටම. තප්පරයක් ගියේ නෑ දෙතුන් පාරට කැරි පාරවල් විද්ද අංජලීගේ උගුර පතුලටම. මුදලාලිගේ කකුල් බුරුල් වෙද්දි අංජලීට කැස්සකුත් ආවා. මුනෙත් එක්ක කැරි. ඈ නැගිටලා කකුල් පලල් කරගෙනම බිත්තියට හේත්තු වුනා.

"කෝ.. සුදු නෝනෙට ගියේ නෑ.නෙහ්.."

"කමක් නෑ..මගේ සුදු මහත්තයා සතුටු වුනා නෙහ්. මට ඒ ඇති" 

සිරිල් මුදලාලිත් හෙළුවෙන්ම අංජලී ලගින්ම බිත්තියට පිට තියාගෙන දෙපා ඉස්සරහට දික්කරා. හයියෙන් හුස්ම පිටකර කර ඈව ලගට ඇදලා ගත්තා. අංජලීත් හිටියේ මුදලාලිගේ තඩි බඩ බදාගෙන බඩ උඩටම ඔලුව තියාගෙන. ඔහුගේ රළු අත ඇගේ පිට දිගේ උඩට අතගාගෙන එනවා.

"අවුරුදු ගානකට පස්සේ සුදු නෝනේ මම මෙහෙම සතුටු වෙන්නේ එත් මට දුකයි සුදු නෝනේ ගැන"

"ඇයි සුදු මහත්තයෝ දුක් වෙන්නේ මම මහත්තයව සතුටු කරනවා මදිද"

"මොනවද මේ කියන්නේ සුදු නෝනේ සුදු නෝන තමයි මම මෙහෙමවත් සතුටු කරන්නේ" 

"ඇයි එහෙනම් දුක් වෙන්නේ" 

"සුදු නෝනව සතුටු කරන්න මට බෑ නෙහ්"  

" ඇයි මන් දැන් සතුටු වුනේ ඒ හොදටම ඇති" 

"එහෙම නොවේ සුදු නෝනේ සුදු නෝන මගේ මූනට ඔහොම කිව්වත් මන් දන්නවා මාත් සුදු නෝනගේ වයස පහුකරා නෙහ්"

"මට තේරෙන්නේ නෑ සුදු මහත්තයා මොනවද මේ කියන්න හදන්නේ කියලා"

"මගේ මේ බිජ්ජෙන් සුදුනෝනට සතුටු වෙන්න බෑනෙහ් ඇත්ත ඒකනෙහ්"

"කවුද කියන්නේ මන් මේ සතුටු වෙන ප්‍රමානේ හොදටම ඇති" 

සිරිල් මුදලාලි වටින් ගොඩින් කියන්න හදන්නේ මොකක්දැයි අංජලීට හොදට තේරුනා. ඒත් ඈ නොදන්නවා වගේ රගපෑවා. අංජලී ඔලුව උස්සලා මුදලාලිගේ උරහිසට හේත්තු වුනා.

"මම කෙලින්ම කියන්නම් එහෙනම් සුදු නෝනෙට යාළු පිරිමි ළමයෙක් නැද්ද"

"මොනවද මේ මුදලාලි කියන්නේ මම කැම්පස් යන කාලෙ වත් කවුරුත් මට හිටියේ නෑ"

"නෑ මම කියන්න හැදුවේ වරදක් නොවේ සුදු නෝනේ එහෙම හිටියත් මට ප්‍රශ්නයක් නෑ කියන්නයි හැදුවේ මම දන්නවා නෙහ් මේ.හූනු බිජ්ජෙන් සුදු නෝනේ සතුටු කරන්න බැරි විත්තිය" 

අංජලීගේ කටත් ඇරුනා මුදලාලි කියපු කතාවට.

"කවුරුත් මට ඕනෑ නෑ මගේ මහත්තයා හොදටම ඇති.. ඔහොම චුට්ට කාලයක් ඉවසන් ඉන්නකෝ දැන් තියෙනවා රබර් එකක් ඇවිත් ඒක මෙතනට බැන්දට පස්සේ මගේ මහත්තයා මාව වඩාගෙන සතුටු කරයි"

"ඔය රබර් එවා ඇත්ත පයියවල් වගේද මම කියපු එක ගැන සුදු නෝනේ පොඩ්ඩක් හිතන්නකෝ" 

"මට වෙන පිරිමි ඕන නෑ මහත්තයෝ මගේ මහත්තයාට එහෙම මම ද්‍රෝහී වෙන්නෙ නෑ අපි මෙහෙම හරි කාල ඇදලා ඉන්නේ මහත්තයා හින්දා" 

අංජලී එහෙම කියාගෙනම ඇදෙන් නැගිට්ටා. අම්මට සිරි වෙලාව අටටත් කිට්ටුයි. 

"මාව එක එකාට ජෝඩු කරන්න නම් එපා මහත්තයාට මම කැමති වුනේ එක එකාට කියලා එක කරගන්න නොවේ මම එහෙම ජාතියේ ගෑණියෙක් නොවේ. ඔය ලබන සතුට මට හොදටම ඇති" 

අංජලී ටිකක් තදින් කිව්වත් හිත යටින් සතුටු වුනා. මුදලාලිම එහෙම යෝජනාවක් ගෙනාපු එකටම. අංජලී නාන කාමරයට ගියා පොඩි වොෂ් එකක් දාගෙන එන්න ඇයි ඉතින් සිරිල් මුදලාලිගේ කැරියි කෙලයි මුනෙයි හුත්ත වටේනෙහ්. නාන කාමරෙන් එලියට එද්දී මුදලාලි කාමරේ නෑ. ඒත් ඒක එච්චර ගානක් වුනෙත් නෑ. පහල ඇගේ අනිත් කාමරයට යන්න පඩිපෙළ ලගට යද්දී සිරිල් මුදලාලි පෝන් එක කනේ ගහගෙන කවුරු හරි එක්ක කතාවක්.

"තමුසෙට කියපු දේ හරියට කරේ නැතුව තව හුත්තක් කියවනවා" 

ඇගේ කනට ඇහුනු ඒකතාව නම් අහන්නම ඕනැයි හිතුනා. අංජලීට හිතුනු විදියට නම් කතා කරන්නේ ලියන මහත්තයා එක්ක.

"තමුසෙගේ කතාව නම් තියෙනවා මේ ලියන්න කරපු වැඩක් කවද්ද වැරදුනේ හුත්ත තමයි මගේ කටට කුණුහරුපත් එනවා"

අංජලී හිතුවා හරියටම හරි කතා කරන්නේ ලියන මහත්තයා එක්ක. ඈ දොරට මුවා වෙලා කතාව අහගෙන හිටියා.

"නෑ තමුසේ කියන එවා මට පිලිගන්න බෑ කෙල්ල නැත්නම් තමුසේ මෙලහකට හිරේ කොහොම හරි ඔප්පුව අරන් එන්නම් කෙල්ල මට උගස් කරයි කියලාවත් උගස් ඔප්පුවක් හදන්න බලනවා කෙල්ලගේ නමින් ඔප්පුව ලියාගත්ත නම් ඉවරයි"

"බෑ බෑ මගේ නමින් ලියලා බෑ ඕයි හුත්තවල් කියන්නේ නැතුව කියන දේ කරනවා"

"නෑ.. නෑ.. ඒකත් හරි යන්නේ නෑ කෙල්ල ඒකට කැමති නෑ ඒක පස්සෙ බලමු. තමුසේ පටලවපුව තමුසෙම ලිහනවා. මේවා ගෑණියි කෙල්ලයි දැන ගත්තොත් අල්ලපු අත්තත් නෑ පය ගහපු අත්තත් නෑ මුද හත් ගව්වක් තියෙද්දී අමුඩ ගහන්න ලෑස්ති වෙනවා ඉස්සෙල්ලා කියපු වැඩේ කරනවා මට අනික උසාවි ගානේ බඩ ගාන්නත් බෑ උසාවියට පෙනී හිටපු ගමන් මාව හදුනගෙන කූඩුවට දාවි.. ඕවා පස්සේ කතාකරනවා හෙට තමුසේ හවසට වැල්ලවත්තට එනවා. ස්කෝලේ වැඩෙත් බලන් එනවා මතක ඇතිව. දැන් මාස තුනක් වෙනවා කෙල්ලට තාම ස්කෝලයක් නෑ. තමුසෙගේ හුත්තේ කතාව නම් තියෙනවා. ෂික් තමුසේ වගේ හුත්තෙකුට මන් අහුවුනා නෙහ් මන් තියෙනවා නැත්නම් මේවා කෙල්ලටත් ඇහේවි. අටාමාර වෙද්දි පියසේන අයිය එක්ක වෑන් එක එවනවා" 

අංජලීගේ කට කොනට හිනාවක් පිටවුනා. ඈ එහෙන්ම පඩිපෙළ බැහැලා ඇගේ කාමරයට ගියා. 

අංජලීට මේදේ මෙහෙම වෙයි කියලම කලින්ම හිතුනා. අංජලී සිරිල් මුදලාලි හැම වචනයක්ම හිතේ ලියාගත්ත වගේ මතක තියාගත්තා.

ලියන්න එක්ක එකතුවෙලා තවත් උගුලක් අටවයිදැයි තියෙන සැකේටම හෝටලේ ඔප්පුව ලියාපදිංචියට ඊයෙම දැම්මේ ඒකයි. ඒක එහෙන්ම ඕෂධී ලගම තියන්න ඊයෙම තීරණය කරෙත් ඒ හින්දමයි. ඒත් මුදලාලිගේ කතාව ඈට නොතේරිච්ච ගොඩක් දේවල් තිබ්බ. ඇත්තටම ඔක්කොම අපභ්‍රංසයක්. ඔප්පුව කෙල්ලෙක්ගේ නමින් ලියන්නයි කතාව කෙල්ල ඒකට කැමැති නෑ කිව්ව එක අබුඩේ ගහන කතාව, අංජලීට තේරුනේ නෑ. අටුවා ටීකා ටිප්පණි වගේ. අංජලී ඇගේ කාමරයට ඇවිල්ලා ඇදගෙන යන්න ඇදුමක් මදින ගමන්ම මුදලාලිගේ කටින් පිට වුන දේ ආයෙමත් මතක් කරා

"කෙල්ල මට උගස් කරයි කියලාවත් උගස් ඔප්පුවක් හදන්න බලනවා කෙල්ලගේ නමින් ඔප්පුව ලියාගත්ත නම් ඉවරයි"

"බෑ බෑ මගේ නමින් ලියලා බෑ ඕයි හුත්තවල් කියන්නේ නැතුව කියන දේ කරනවා"

"නෑ.. නෑ.. ඒකත් හරි යන්නේ නෑ කෙල්ල ඒකට කැමති නෑ ඒක පස්සෙ බලමු"

"තමුසේ පටලවපුව තමුසෙම ලිහනවා. මේවා ගෑණියි කෙල්ලයි දැන ගත්තොත් අල්ලපු අත්තත් නෑ පය ගහපු අත්තත් නෑ මුද හත් ගව්වක් තියෙද්දී අමුඩ ගහන්න ලෑස්ති වෙනවා"

"මට අනික උසාවි ගානේ බඩ ගාන්නත් බෑ උසාවියට පෙනී හිටපු ගමන් මාව හදුනගෙන කූඩුවට දාවි"

"හෙට තමුසේ හවසට වැල්ලවත්තට එනවා. ස්කෝලේ වැඩෙත් බලන් එනවා මතක ඇතිව. දැන් මාස තුනක් වෙනවා කෙල්ලට තාම ස්කෝලයක් නෑ"

සිරිල් මුදලාලිගේ මේ කතාවල අගක් මුලක් අංජලීට තේරුනේ නැති වුනත් අල්ලපු අත්තක් නෑ පය ගහපු අත්තක් නෑ කතාවෙනුයි කෙල්ලට තාම ස්කෝලයක් නැති කතාවෙන් තවත් ගැහැණියෙක් සහ දරුවෙක් ඉන්නවා කියලා නම් අංජලීට තේරුනා. යන්න පරක්කුවෙන හින්දා ඒ ගැන වැඩිය හිතුවේ නැ. එත් පහුගිය දින කිහිපයේ ඈගේ වෑයම අසාර්ථකදැයි කල්පනා කරා. මේ දේවල් ඕෂධී එක්ක කතා කරගන්න තිබුනම් කියලා හිතුනත් ඒකට වෙලාවක් තිබුනේ නෑ. ඇදුම් ටික මැදලා ඈ කුස්සියට ගියේ රෑ කෑම ලෑස්තිද බලන්න.

"මට මේ මිනිහ එක්ක ඉන්න එකත් බයයි බයයි වගේ"

මාලතීගේ කතාවට අංජලීට තවත් ප්‍රශ්නයක් වුනා. ඒත් එහෙම ඇහුවේ ඇයිදැයි ඈට තේරුනෙත් නෑ.

"ඇයි අම්මේ මොකක්ද ප්‍රශ්නේ"

"නෑ ඔය මිනිහගේ වයසට නොවේයි නෙහ් වැඩ"

ඒකටනම් අංජලීට බකස් ගාල හිනාවක් එලියට පැන්න.

"අම්ම බයවෙන්න එපා එයා එහෙම කෙනෙක් නොවේ ඔයා ඔයාගේ පාඩුවේ ඉන්න මොනවහරි අවුලක් වුනොත් ඕෂධීලගේ ගෙදර යන්න එත් එහෙම දෙයක් වෙන්නේ නෑ ඒක මට විශ්වාසයි" 

සිරිල් මුදලාලිගේ පයිය කපපු කතාව මාලතීට කියන්න බැරි හින්දා ඈ එහෙම කිව්වා. 

හරියටම අටාමාර වෙද්දී හෝටලයේ වෑන් එක ආවා පියසේන අයියත් එක්ක. ට්‍රැවලින් බැග් දෙක වෑන් එකට දැම්මෙත් පියසේන අයියමයි.

"පියසේන නෝනව පරිස්සමෙන් බස් එකට දාල බස් එක පිටත් වුනාටත් පස්සේ එනවා"

ඒකටනම් අංජලී පොඩ්ඩක් අප්සෙට් වුනා ඇගේ ෆැලෑන අෆ්සෙට් ගහයිදැයි සැකයකුත් ආවා. අංජලී මාලතීට වදිද්දී ඇගේ ඇස් වලින් කදුලු ගැලුවේ හිත ඇතුලේ තද කරගත්ත ලොකු හැගීමකින්. මාලතීගේ කදුළු දකිද්දී අංජලීටත් ඇඩුනා. 

"දුක් වෙන්න එපා අම්මා ගිහින් මම කෝල් එකක් දෙන්නම්"

අංජලී මාලතීගෙන් අයින් වෙලා සිරිල් මුදලාලිගේ කකුල් දෙක අල්ලලා වද්ද්දී ඔහු තැගැස්සුනා. මාලතීත් ඒ දිහා බලාගෙන හිටියේ දුකෙන්. ඒත් ඈට හිතාගන්න බැරිවුනේ අංජලී සිරිල් මුදලාලිගේ පපුවට ඔලුව තියාගෙන අඩපු ඇඩිල්ලට. හරියට පොඩි එකෙක් වගේ ඉකිගහ ගහ සිරිල් මුදලාලි ඇගේ ඔලුව අතැගෑව

"සුදු නොනෙට එහේ ඉන්න අමාරු නම් එන්න"

අංජලීගේ කටට හොද දෙකක් කියන්න ආවත් ඈ නිහඩ වුනා.

"ඇයි තොට විතරද පකෝ පයිය හන්ගගෙන ඇට දෙකෙන් කෙලින්න පුළුවන් මටත් පුළුවන් ඒත් තොට එහෙමවත් පයියක් තියේද"

අංජලී හිතාගෙන සිරිල් මුදලාලිගේ පපුවෙන් ඔලුව අරගෙන ලේන්සුවෙන් කදුළු පිහිදගත්තා. ඇත්තටම ඉකිගහනවා වගේ ඇක්ට් එකක් දැම්මත් ඇස් වලින් කදුළු ආවේ නැ. ඈ බොරුවට ලේන්සුවෙන් ඇස් පිහිද ගත්තා.

"අනේ සුදු මහත්තයෝ මගේ අම්මව හොදට බලාගන්න"

"නෝනේ කලබල වෙන්න එපා මාලතී නෝනව මන් බලාගන්නම්"

අංජලී දෙන්නගෙන් වෙන් වෙලා වැන් එකේ පිටුපස්සේ සීට් එකේ වාඩිවුනා. සිරිසේන මුදලාලි ගත්ත වාහන වලින් අද ඉතුරු වෙලා තියෙන්නේ මේක විතරයි. හෝටලයට ඕන බඩු ගේන්න යන වෑන් එක. අංජලීට මතක විදිහට ඒ වෑන් එක ගත්තේ ඈ අටේ පන්තියෙ හරි නමේ පංතියේ ඉන්නකොට. දැන් නම් වෑන් එක ගන්න දෙයක් නෑ.

"ඊයේ පියසේන අයිය උසාවියේ ඉන්නවා දැක්කා"

"මගේ නඩුවක් තිබ්බ නෙහ් නෝනේ"

කියන්න හොද දෙකක් ආවත් අංජලී නිහඩ වුනා. 

"යමන්කෝ ඔහොම කවදාහරි මේ අංජලී කවුදැයි පකයලට පෙන්නන්ම්කෝ"

ඈ හිතින් බැන බැන නිහඩ වුනා. පෝන් එක බෑග් එකෙන් ගත්ත අංජලී ඕෂධීට මැසේජ්කරා. හවස බැල්කනියේ සිරිල් මුදලාලිගේ කතාව සෙන්ට් කරලා ආයෙත් පෝන් එක බෑග් එකට දැම්මා

සිරිල් මුදලාලිගේ මුහුන හොදම නෑ. වෑන් එකෙන් බැහැලා ගෙට එද්දී අංජලී හිටියේ සාලේ. ඔහුගේ මුහුනේ තිබුනෙම රෞද්‍ර පෙනුමක් පහුගිය දින කිහිපයටම අංජලී කවදාවත් එහෙම දැකලා නෑ. හේතුව මොකක්දැයි අංජලී දන්නවා වෙන මොනවත් නොවේ හෝටලේ ඔප්පුව. ඕෂධීගේ තාත්තා අඹරපු ගුලියට ලියන්නා අහුවෙලා. අංජලී කිසිදෙයක් නොදන්නවා වගේ සිරිල් මුදලාලිට තේ එකකුයි තව වඩේ ප්ලේට් එකකුයි හදාගෙන කාමරයට ගියා. 

"මොකද සුදුමහත්තයා මේ ආපු වෙලාවේ ඉදන් මුනත් එච්චර හොද නෑ"

"සුදු නෝනේ ලියන්න මහ හොරෙක් මටත් හොර කරන්න ආපු එකනේ පුදුමේ මිනිහෙක් දාල මාත් හොයලා බැලුවා පහුගිය දවස් ටිකේම හෝටලේ සෙනඟ මේ මිනිහ කියන්නේ බොරු නෙහ්"  

"අස් කරලා දාන්න සුදුමහත්තයෝ හොරු තියාගෙන බිස්නස් කරන්න පුලුවන්ද" 

ඒත් අංජලී දන්නවා ඇත්ත හේතුව. මගුලට යටි මඩි ගහපු ලක්ෂෙයි. හෝටලෙන් ගහන මාටියා පාරයි දෙක තුනක් එකට පත්තුවෙලාද නැත්නම් ඔප්පුව ගන්න බැරිවෙච්ච කේන්තියට වෙන්න ඇතියි අංජලීට හිතුනා. 

"එහෙම අයින් කරන්නත් බෑ නොනේ කැෂියර් කූඩුවට ගැහැනු ළමයෙක් ගත්තා නම් හොදයි වගේ"

"ලියන්නට බය නැති ළමයෙක් ඕන ගන්න කෙලින්ම සුදුමහත්තයා එක්ක ගනුදෙනු කතා කරගන්න. අරයට ඇගිලි ගහන්න ඉඩ තියන්න එපා"

"ඔය මිනිහා මහ නූල් සුස්තරකාරයා"

සිරිල් මුදලාලි ඇදෙන් වාඩිවෙලා වඩයක් හප හපා තේ එක බොන්න ගත්තා. 

"නුල් සූස්තරකාරයා"

ඈ හිතින් යලි උච්චාරණය කරා. නුල් සුස්තරකායා ලියන්නා විතරක් නොවේ බව අංජලී දන්න හින්දා

"සීනි අඩුයි නෙහ්" 

"නෑ නෑ ඔය ඇති. සුදු මහත්තයා වෙලාවක එක්ක යන්න ඕන දොස්තර ලගට සුගර් ක්ලොස්ටරෝල්ඩ් චෙක් කරන්න"

"මට සීනි නෑ" 

"එහෙම බෑ මට ඉන්නේ සුදු මහත්තයා විතරයි ඔය ලෙඩ ආවට පස්සේ දුක් විදින්න වෙන්නේ සුදුමහත්තයටමයි. අම්මටත් කියලා තියෙන්නේ මම අද රෑ ගියාට පස්සේ කෑම බීම දෙන විදිය ගැන"

"අද රෑ"

"ඇයි අමතක වුනාද අද මම යන්න එපැයි මගේ යාලුවගේ ගෙදර ඉදන් ස්කෝලෙට ටිකක් දුරයි කිට්ටුව තැනක් හොයාගන්න ඕන පොඩි දුරක්ද පොලොන්නරුවටම යන්න එපැයි" 

සිරිල් මුදලාලිත් ඇහුවේ නොදන්නවා වගේ. 

"සුදු නෝනේ කවුරු එක්කද යන්නේ" 

"කවුරු එක්ක යන්නද තනියම යන්න එන්න පුරුදු වෙන්නත් එපැයි"  

"ඇයි මේ රෑ යන්නේ උදේ ගියාම මදිද" 

"බෑ සුදු මහත්තයෝ අද රෑට ගියාම උදේ පාන්දර වෙද්දි පොලොන්නරුවේ යාළුවගේ ගෙදරට යන්න පුළුවන් එතකොට හෙට ස්කෝලේ කිට්ටුවෙන් නවතින්න තැනක් හොයාගන්න ඕන ඒක ලෙහෙසියි"

"එහෙනම් ඉන්නකෝ ලියන්නට කියලා පියසේන එක්ක වෑන් එක ගෙන්න ගන්න"

"මට තනියම යන්න පුළුවන්" 

පියසේන ඒ අනිත් පකයා ඊයේ උසාවියට ඔත්තු බලන්න ආපු එකා. ලියන්නගේ චක් ගෝලයා

"නෑ නෑ මේ රෑ පියසේන බස් එකට ඇරලාවි"

සිරිල් මුදලාලි හොද මූනක් පෙන්නුවට ඉන්නේ හොදින් නොවෙයි බව අංජලීට හොදට තේරුනා. ලියන්නගෙයි සිරිල් මුදලාලිගෙයි ෆැලැන තිබුනේ පවරොෆ් ඇටෝනිය පාවිච්චි කරලා කෙලින්ම හෝටලේ ඔප්පුව සිරිල් මුදලාලිගේ නමට ලියව ගන්න. නඩුව අවසන් වෙද්දි අංජලී ඕෂධීගේ තාත්තා මාර්ගයෙන් ෆවර් ඔෆ් ඇටෝනිය කැන්සල් කරලා නිරවුල් දේපලක් විදියට ඇගේ නමින් පවරගෙන ඉඩම් රෙජිස්ට්‍රාර්ට දුන්න නඩුවේ කොෆියකුත් එක්ක. සිරිල් මුදලාලි නාගෙන ඔලුව පිහිද පිහිද එද්දී අංජලී බඩු පැක් කර කර හිටියේ.

"සුදු නෝනේ ඊයේ උසාවිය ලග ඉන්නවා අපේ ඩ්‍රියිවර් දැකලා තියෙනවා" 

අංජලීගේ කට කොනට හිනාවක් ආවත් පිට කරේ නෑ. 

"මම නොදන්න ඩ්‍රියිවර් හිටියේ ලියන්නගේ ගෝලයා පියසේන පකයා"

අංජලීට හිතුනත් එහෙම කිව්වේ නෑ.

"ඇයි සුදුමහත්තයා දන්නේ නැද්ද ඊයේ හෝටලේ නඩු තීන්දුව දුන්න නෙහ්. මට ඉතිං කරන්න දෙයක් තිබුනේ නෑ මගේ යාලුව ඔක්කොම ටික කරලා දුන්නා. ඔන්න මහත්තයෝ මම නෝකීවයි කියන්න එපා ඔය ලියන්නා වෙලාවක මේ ඉඩමයි ගේත් මහත්තයගෙන් ලියවගනී කලින් නඩු වාරේ තාත්තගේ මරන සහතිකයවත් උසාවියට දීල නෑ. එයා ලැස්ති වෙලා ඉදලා තියෙන්නේ හෝටලේ ලියන්නගේ නමින් ලියවගන්න මහත්තයා හින්දා නිකන් හිටියා. නැත්නම් මම දන්නවා උන්දැට කරන්න ඕන වැඩේ හොර ලියුම් ගහගෙන ආව මම නොගියා නම් තමයි වැඩේ තිබුනේ" 

එතනින් ඒ කතාව නතර වුනත් සිරිල් මුදලාලිගේ හොරහිත දන්නවා වෙච්ච දේ. දෙන්න එක්ක නෙහ් එකට කුමන්ත්‍රණය කරේ. අංජලී ගෙනියන්න තියෙන ට්‍රැවලින් බෑග් දෙක ෆැක් කරලා පහලට ගෙනිහින් දාල උඩට ආව. මොකද අංජලීගේ කාමරය පහල තිබුනත් හොද ඇදුම් තිබුනේ උඩ කාමරේ. 

"සුදු නෝනේ පත්වීම් ලිපි ඔක්කොම ගත්තැයි"

"ඔව් මහත්තයො ඔක්කොම බෑග් එකට දැම්මා"

ඔක්කොම වැඩ ටික ඉවරවෙද්දී පහ මාර විතර වුනා. සිරිල් මුදලාලි නාගෙන ඇවිත් ඇදේ හාන්සිවෙලා ඉන්නවා කල්පනා කර කර. මේ දවස් ටිකේම ඕක තමයි එයාගේ විදිය. අංජලීට යටි හිතින් පට්ට සතුටු වුනත් ඒක මාලතීටවත් පෙන්නුවේ නෑ. හෝටලයේ නඩු තීන්දුව ගැනවත් ඈ දන්නේ නෑ. අංජලී පොඩි වොෂ් එකක් දාගෙන නාන කාමරෙන් එළියට එද්දී ඇදගෙන ආපු ටවල් එක පිටින්ම සිරිල් මුදලාලි ලගම හාන්සිවෙලා පපුවට ඔලුව තියාගත්තා. 

"සුදු මහත්තයට පොඩි බඩුවක් තියෙනවා පෙන්නන්න" 

සිරිල් මුදලාලි අංජලී දිහා බලල ඇස් දෙකත් පොඩි කර ගත්තා. මොකක්දැයි අහන්න වගේ. අංජලී සිරිල් මුදලාලිගේ පපුවෙන් ඔලුව අරන් ඇද විට්ටමට පිට තියාගත්තා. දෙපා දිග ඇරලා චුට්ටක් පලල් කරා. ඇදගෙන හිටපු තුවායත් දෙපලු වෙලා නැවතුනේ කලවයෙත් භාගයක් පේන්න. තුවායේ උඩ පැත්තත් කකුලට යටින් තිබ්බ යට පැත්තත් අල්ලගත්තා. යටි පතුල් මෙට්ටෙ අතුල්ලගෙන දන හිසෙන් කකුල් නවාගෙන දෙපා තවත් පලල් කරා. එත් සිරිල් මුදලාලිට මොකක්ද කියලා තාම හිතාගන්න බෑ. 

"අනේ..ඒ..ඒ ඔහොම හිටියට පේන්නේ නෑ මෙතෙන්ට එන්න"

අංජලී දෙපා මැදට අත තියලා තොදොල් වෙවී කිව්වා. එහෙම කියද්දී සිරිල් මුදලාලි හරිම ආසයි. බඩත් එක්ක මුදලාලිට මුනින් අතට ගොඩ වෙලාවක් ඉන්න බෑ. ඔහු පුක උඩ ගහලා ඔලුව මෙට්ටෙට තියාගත්තා. හරියට වැඩිහිටියෙකුට නළල තියලා වදිනව වගේ. තඩි බඩගෙඩිය එල්ලි එල්ලි තිබුනේ ළමයි දෙතුන් දෙනෙක් හම්බවෙන්න ඉන්න බඩදරු ගෑණියෙක් වගේ. අංජලී තුවායේ දෙකෙලවර අත් හැරිලා දෙපා තවත් පලල් කරා 

"අනේ .. අම්මේ ලස්සන."

සිරිල් මුදලාලි හුත්ත දිහා බලාගෙන ඉන්නේ තොරනක් දිහා බලන් ඉන්නවා වගේ. 

"මගේ සුදු මහත්තයා හින්දමයි මෙහෙම කරේ ජිවිතේට මයිල් ගෑවමයි"

"පොඩි එකෙක්ගේ හුත්තක් වගේ සුදු නෝනේ" 

ඔහු හුත්තට තවත් ලංවෙලා බලනවා. අංජලී දෑතින්ම කලවා අල්ලගෙන පළල් කරලා පුකත් උඩට ඉස්සුවා මුදලාලිට හොදට පේන්න.

"මේ බඩත් එක්ක බෑ සුදු නෝනේ"

සිරිල් මුදලාලි ඇදෙන් බැස්සා. දනහිස් ටයිල් පොලවට ගහලා ඇදේ දාරේ අල්ලාගෙන ඉන්නවා. ඈ තුවාය ගලවලාම දාල ඇදේ හරහට උඩුබැලි අතට හාන්සි වුනා. මුදලාලි ඈගේ කකුලෙන් ලගටම ඇදලා ගත්තා. ඈත් යටි පතුල් මෙට්ටෙට ගහල දනිස් උස්ස ගත්තා. සිරිල් මුදලාලි හුත්ත වටේටටයි කලවයි ඉකිලියි අතගාන්න ගත්තේ පුදුම ආසාවකින්. අංජලී කලින් වගේ කලවා දෙකෙන් අල්ලන් දෙපා තව උස්ස ගත්තා පුකත් එක්කම. මුදලාලි කොට්ටේ අරගෙන පුක යටින් තිබ්බා. තවමත් කිසිම පොල්ලක් අංජලීගේ හුත්තට ඇතුල් වෙච්ච නැති හින්දා හුතුතොල් එකතු වෙන තැන එකට ඇලිලා ඉරක් ඇදලා වගේ ලස්සනරම තිබ්බා. මුදලාලිගේ පත තොල් දෙක හුත්ත මැදින් තියද්දී අංජලීට කරන්ට් එක වැදුනා වගේ. අයිස් ක්‍රිම් කෝන් එකක් පෙරේත කමට කනවා වගේ මුදලාලිත් දිව එලියටම දාල ඉකිලියි කලවයි ලෙවකෑවත් හුත්ත අහලටවත් එක පාරට දිව ගෙනිච්චේ නෑ හුත්ත වටේ හොදට ලෙවකකා ටික ටික හුත්තට දිව කිට්ටු කරා. අංජලීගේ කලව දෙකෙන් උඩට උස්සපු සිරිල් මුදලාලි, පුකේ හිලවටේ ලෙවකෑවත් තාමත් දිවේ තුඩවත් හුතු තොල් ලගට කිට්ටු කරේ වත් නෑ. 

"ෂික් තම්බි හුත්තිගේ පුතා මුදලාලිගේ පයිය කැපුවේ නැත්නම දිව්‍ය ලොකෙට යන්න තිබ්බා" 

අංජලීට හිතුනු වාර අනන්තයි. පුක් හිලයි හුත්තයි අතර දිවේ තුඩ යද්දී අංජලීගේ කටින් හෙමීට කෙදිරිල්ලක් පිට වුනා.

"අ.නේ..සු..දු..ම..හ..ත්..යෝ..ඕ.ඕ. ඔ.. හො.. ම.. ක.. ර.. න.. කො..ට ඉ.. න්.. න.. බෑ..ඈ..ඈ.. අ.. නේ.. ආහ්.. ආහ්..ම්හ්.ම්හ්"

ඉකිලියි කලවයි හුත්ත වටෙයි කෙලවලින් නැහැවිලා. සිරිල් මුදලාලි හුත්ත වටේ ලෙවකන්න ගත්තා එයාගේ මුලු දිවම එලියට දාල. අංජලී තවත් කකුල් පලල් කරා. ඈත් කලවේ යටි පැත්තෙන් අල්ලාගෙන සිවිලිම දිහා බලාගෙන ඇහෙන නෑහෙන ගානට කොදුරනවා. හුත්තේ උඩ ඉදන් පහලට මුදලාලිගේ දිව යන්නේ මැෂිමක් වගේ. හුතුජූස් එක්ක කලවම් වෙච්චි කෙලත් පුක් දාරේ දිගේ කොට්ටෙට වැක්කෙරෙනවා. මුදලාලි අංජලීගේ කකුල් බඩේ ගෑවෙන නොගෑවෙන ගානට නැමුවා. මුදලාලි දිවේ තුඩ හුතුතොල් අතරින් උඩට පහලට කර කර දිව ඇතුලට දාල උඩට පහලට කරගෙන ගියා. අංජලීට ඉවසන්න බැරුවම ඔලුව දෙපැත්තට ගහගෙන ගහගෙන ගියා. මුදලාලි දෙපැත්තෙන් අතදාල තන්දෙකත් ඇද ඇද මිරිකනවා. ඇතුලට දදා හුතු තොල් උර උරා මෑඇටේ දිවෙන් එහාට මෙහාටත් කරනවා. සිරිල් මුදලාලි හුතුතොල් දෙක මැදට දිව තියලා තදකරලා දෙපැත්තට ඔලුව හොල්ලන්න ගත්දී නම් අංජලීගේ කටත් ඇරුනා. තවත් ඔහොම එක දිගට කරොත් නම් ඉක්මනට යන බව අංජලීට තේරුනා.

"සුදු ම...හත්ත..යෝ ක..කුල් මේ.. පැ...ත්තට දා...න්න"

සිරිල් මුදලාලි සරමේ ගැටේ ලිහලා ඇදට නැග්ගා කකුල් අංජලී දිහාවට දාල. අංජලී ඇල අතට හාන්සිවෙලා කකුල උස්සලා දනහිසෙන් නැමුවා. මුදලාලිට ඉවසිල්ලක් නෑ අංජලීගේ හුත්ත ලෙවකන්න. ඈ මුදලාලිගේ වල්ලටම කිස් එකක් දීල අඟලක් විතර දිග පයි කොටේ කට ඇතුලට දාගෙන උරන්න පටන් ගත්තා. මුදලාලි තවත් කකුල් උඩට ගහගත්තා. ඈත් ඇටෙන් ඇටේ කටට දාගෙන සුරුස් සුරුස් ගගා උරනවා. පයි කොටේ තොල් දෙක අතරට හිරකරගන්නවත් බැරිතරම්. කෙල වලට ලිස්සල යනවා. අංජලී මුදලාලිගේ කකුල් දෙකෙන් අල්ලාගෙන පයි කොට කෑල්ල තොල් අතර හිර කරගෙන වල්ල දිහාවට තදකරා. පොලු කෑල්ල තොල් වලින් උඩට පහලට කර කර උරන්න ගත්ත. ඇල අතට ඉදගෙන හරියට තොල් දෙකට පයි කොටේ හිරවෙන්නේ නැ. ඈ මුදලාලිව උඩුබැලි අතට පෙරලගත්තා. මුදලාලිටත් තේරිලා කකුල් දෙකත් පලල් කරගෙන පෙරළුනා. අංජලී මුදලාලිගේ කකුල් දෙක යටින් අත් දාල ඇටදෙක අතගගා පයි කොටේ උරන්න ගත්තා. මුදලාලි ඇගේ කකුල් පලල් කරලා හුත්ත ඇතුලටම දිව දාල දෙපැත්තට වේගෙන් ඔලුව හොල්ලගෙන ගියා. ඈට දැනිච්ච ෆීලින් එකට කටේ තිබ්බ පයි කොටෙත් කටින් එලියට පැන්නා.

"ආහ්..ආහ්..ම්හ්..ආහ්..ආහ්..ආහ්.. සු.. දු.. ම.. හ.. ත්.. ත.. යෝ.. ඉ.. න්.න බැ.. ඈ..ඈ.. ඈ.. අ..නේ.. ආහ්... ම්හ්.. ආහ්.. ම්හ්..ම්හ්" 

අද නම් සිරිල් මුදලාලි හුත්ත උරන්නේ දන්න වැඩ කෑලි ඔක්කොම දාල. ඈත් ආයෙත් සිරිල් මුදලාලිගේ පොලු කෑල්ල කට ඇතුලට දාගෙන නිෂාධි එක්ක බලපු විඩියෝ ෆිල්ම් එකත් මතක් කර කර මුදලාලිගේ පොලු කෑල්ලට සැපදෙනවා. එකපාරටම මුදලාලි අංජලීව අනිත් පැත්තට පෙරලාගෙන ඇගට යට කරගත්ත. ඊයෙටත් වඩා සිරිල් මුදලාලි ඇක්ටිව් වෙලා. පයි කොටේ අංජලීගේ කටට තියලා තදකරා හුස්ම ගන්නවත් බැරි විදියටම. තප්පරයක් ගියේ නෑ දෙතුන් පාරට කැරි පාරවල් විද්ද අංජලීගේ උගුර පතුලටම. මුදලාලිගේ කකුල් බුරුල් වෙද්දි අංජලීට කැස්සකුත් ආවා. මුනෙත් එක්ක කැරි. ඈ නැගිටලා කකුල් පලල් කරගෙනම බිත්තියට හේත්තු වුනා.

"කෝ.. සුදු නෝනෙට ගියේ නෑ.නෙහ්.."

"කමක් නෑ..මගේ සුදු මහත්තයා සතුටු වුනා නෙහ්. මට ඒ ඇති" 

සිරිල් මුදලාලිත් හෙළුවෙන්ම අංජලී ලගින්ම බිත්තියට පිට තියාගෙන දෙපා ඉස්සරහට දික්කරා. හයියෙන් හුස්ම පිටකර කර ඈව ලගට ඇදලා ගත්තා. අංජලීත් හිටියේ මුදලාලිගේ තඩි බඩ බදාගෙන බඩ උඩටම ඔලුව තියාගෙන. ඔහුගේ රළු අත ඇගේ පිට දිගේ උඩට අතගාගෙන එනවා.

"අවුරුදු ගානකට පස්සේ සුදු නෝනේ මම මෙහෙම සතුටු වෙන්නේ එත් මට දුකයි සුදු නෝනේ ගැන"

"ඇයි සුදු මහත්තයෝ දුක් වෙන්නේ මම මහත්තයව සතුටු කරනවා මදිද"

"මොනවද මේ කියන්නේ සුදු නෝනේ සුදු නෝන තමයි මම මෙහෙමවත් සතුටු කරන්නේ" 

"ඇයි එහෙනම් දුක් වෙන්නේ" 

"සුදු නෝනව සතුටු කරන්න මට බෑ නෙහ්"  

" ඇයි මන් දැන් සතුටු වුනේ ඒ හොදටම ඇති" 

"එහෙම නොවේ සුදු නෝනේ සුදු නෝන මගේ මූනට ඔහොම කිව්වත් මන් දන්නවා මාත් සුදු නෝනගේ වයස පහුකරා නෙහ්"

"මට තේරෙන්නේ නෑ සුදු මහත්තයා මොනවද මේ කියන්න හදන්නේ කියලා"

"මගේ මේ බිජ්ජෙන් සුදුනෝනට සතුටු වෙන්න බෑනෙහ් ඇත්ත ඒකනෙහ්"

"කවුද කියන්නේ මන් මේ සතුටු වෙන ප්‍රමානේ හොදටම ඇති" 

සිරිල් මුදලාලි වටින් ගොඩින් කියන්න හදන්නේ මොකක්දැයි අංජලීට හොදට තේරුනා. ඒත් ඈ නොදන්නවා වගේ රගපෑවා. අංජලී ඔලුව උස්සලා මුදලාලිගේ උරහිසට හේත්තු වුනා.

"මම කෙලින්ම කියන්නම් එහෙනම් සුදු නෝනෙට යාළු පිරිමි ළමයෙක් නැද්ද"

"මොනවද මේ මුදලාලි කියන්නේ මම කැම්පස් යන කාලෙ වත් කවුරුත් මට හිටියේ නෑ"

"නෑ මම කියන්න හැදුවේ වරදක් නොවේ සුදු නෝනේ එහෙම හිටියත් මට ප්‍රශ්නයක් නෑ කියන්නයි හැදුවේ මම දන්නවා නෙහ් මේ.හූනු බිජ්ජෙන් සුදු නෝනේ සතුටු කරන්න බැරි විත්තිය" 

අංජලීගේ කටත් ඇරුනා මුදලාලි කියපු කතාවට.

"කවුරුත් මට ඕනෑ නෑ මගේ මහත්තයා හොදටම ඇති.. ඔහොම චුට්ට කාලයක් ඉවසන් ඉන්නකෝ දැන් තියෙනවා රබර් එකක් ඇවිත් ඒක මෙතනට බැන්දට පස්සේ මගේ මහත්තයා මාව වඩාගෙන සතුටු කරයි"

"ඔය රබර් එවා ඇත්ත පයියවල් වගේද මම කියපු එක ගැන සුදු නෝනේ පොඩ්ඩක් හිතන්නකෝ" 

"මට වෙන පිරිමි ඕන නෑ මහත්තයෝ මගේ මහත්තයාට එහෙම මම ද්‍රෝහී වෙන්නෙ නෑ අපි මෙහෙම හරි කාල ඇදලා ඉන්නේ මහත්තයා හින්දා" 

අංජලී එහෙම කියාගෙනම ඇදෙන් නැගිට්ටා. අම්මට සිරි වෙලාව අටටත් කිට්ටුයි. 

"මාව එක එකාට ජෝඩු කරන්න නම් එපා මහත්තයාට මම කැමති වුනේ එක එකාට කියලා එක කරගන්න නොවේ මම එහෙම ජාතියේ ගෑණියෙක් නොවේ. ඔය ලබන සතුට මට හොදටම ඇති" 

අංජලී ටිකක් තදින් කිව්වත් හිත යටින් සතුටු වුනා. මුදලාලිම එහෙම යෝජනාවක් ගෙනාපු එකටම. අංජලී නාන කාමරයට ගියා පොඩි වොෂ් එකක් දාගෙන එන්න ඇයි ඉතින් සිරිල් මුදලාලිගේ කැරියි කෙලයි මුනෙයි හුත්ත වටේනෙහ්. නාන කාමරෙන් එලියට එද්දී මුදලාලි කාමරේ නෑ. ඒත් ඒක එච්චර ගානක් වුනෙත් නෑ. පහල ඇගේ අනිත් කාමරයට යන්න පඩිපෙළ ලගට යද්දී සිරිල් මුදලාලි පෝන් එක කනේ ගහගෙන කවුරු හරි එක්ක කතාවක්.

"තමුසෙට කියපු දේ හරියට කරේ නැතුව තව හුත්තක් කියවනවා" 

ඇගේ කනට ඇහුනු ඒකතාව නම් අහන්නම ඕනැයි හිතුනා. අංජලීට හිතුනු විදියට නම් කතා කරන්නේ ලියන මහත්තයා එක්ක.

"තමුසෙගේ කතාව නම් තියෙනවා මේ ලියන්න කරපු වැඩක් කවද්ද වැරදුනේ හුත්ත තමයි මගේ කටට කුණුහරුපත් එනවා"

අංජලී හිතුවා හරියටම හරි කතා කරන්නේ ලියන මහත්තයා එක්ක. ඈ දොරට මුවා වෙලා කතාව අහගෙන හිටියා.

"නෑ තමුසේ කියන එවා මට පිලිගන්න බෑ කෙල්ල නැත්නම් තමුසේ මෙලහකට හිරේ කොහොම හරි ඔප්පුව අරන් එන්නම් කෙල්ල මට උගස් කරයි කියලාවත් උගස් ඔප්පුවක් හදන්න බලනවා කෙල්ලගේ නමින් ඔප්පුව ලියාගත්ත නම් ඉවරයි"

"බෑ බෑ මගේ නමින් ලියලා බෑ ඕයි හුත්තවල් කියන්නේ නැතුව කියන දේ කරනවා"

"නෑ.. නෑ.. ඒකත් හරි යන්නේ නෑ කෙල්ල ඒකට කැමති නෑ ඒක පස්සෙ බලමු. තමුසේ පටලවපුව තමුසෙම ලිහනවා. මේවා ගෑණියි කෙල්ලයි දැන ගත්තොත් අල්ලපු අත්තත් නෑ පය ගහපු අත්තත් නෑ මුද හත් ගව්වක් තියෙද්දී අමුඩ ගහන්න ලෑස්ති වෙනවා ඉස්සෙල්ලා කියපු වැඩේ කරනවා මට අනික උසාවි ගානේ බඩ ගාන්නත් බෑ උසාවියට පෙනී හිටපු ගමන් මාව හදුනගෙන කූඩුවට දාවි.. ඕවා පස්සේ කතාකරනවා හෙට තමුසේ හවසට වැල්ලවත්තට එනවා. ස්කෝලේ වැඩෙත් බලන් එනවා මතක ඇතිව. දැන් මාස තුනක් වෙනවා කෙල්ලට තාම ස්කෝලයක් නෑ. තමුසෙගේ හුත්තේ කතාව නම් තියෙනවා. ෂික් තමුසේ වගේ හුත්තෙකුට මන් අහුවුනා නෙහ් මන් තියෙනවා නැත්නම් මේවා කෙල්ලටත් ඇහේවි. අටාමාර වෙද්දි පියසේන අයිය එක්ක වෑන් එක එවනවා" 

අංජලීගේ කට කොනට හිනාවක් පිටවුනා. ඈ එහෙන්ම පඩිපෙළ බැහැලා ඇගේ කාමරයට ගියා. 

අංජලීට මේදේ මෙහෙම වෙයි කියලම කලින්ම හිතුනා. අංජලී සිරිල් මුදලාලි හැම වචනයක්ම හිතේ ලියාගත්ත වගේ මතක තියාගත්තා.

ලියන්න එක්ක එකතුවෙලා තවත් උගුලක් අටවයිදැයි තියෙන සැකේටම හෝටලේ ඔප්පුව ලියාපදිංචියට ඊයෙම දැම්මේ ඒකයි. ඒක එහෙන්ම ඕෂධී ලගම තියන්න ඊයෙම තීරණය කරෙත් ඒ හින්දමයි. ඒත් මුදලාලිගේ කතාව ඈට නොතේරිච්ච ගොඩක් දේවල් තිබ්බ. ඇත්තටම ඔක්කොම අපභ්‍රංසයක්. ඔප්පුව කෙල්ලෙක්ගේ නමින් ලියන්නයි කතාව කෙල්ල ඒකට කැමැති නෑ කිව්ව එක අබුඩේ ගහන කතාව, අංජලීට තේරුනේ නෑ. අටුවා ටීකා ටිප්පණි වගේ. අංජලී ඇගේ කාමරයට ඇවිල්ලා ඇදගෙන යන්න ඇදුමක් මදින ගමන්ම මුදලාලිගේ කටින් පිට වුන දේ ආයෙමත් මතක් කරා

"කෙල්ල මට උගස් කරයි කියලාවත් උගස් ඔප්පුවක් හදන්න බලනවා කෙල්ලගේ නමින් ඔප්පුව ලියාගත්ත නම් ඉවරයි"

"බෑ බෑ මගේ නමින් ලියලා බෑ ඕයි හුත්තවල් කියන්නේ නැතුව කියන දේ කරනවා"

"නෑ.. නෑ.. ඒකත් හරි යන්නේ නෑ කෙල්ල ඒකට කැමති නෑ ඒක පස්සෙ බලමු"

"තමුසේ පටලවපුව තමුසෙම ලිහනවා. මේවා ගෑණියි කෙල්ලයි දැන ගත්තොත් අල්ලපු අත්තත් නෑ පය ගහපු අත්තත් නෑ මුද හත් ගව්වක් තියෙද්දී අමුඩ ගහන්න ලෑස්ති වෙනවා"

"මට අනික උසාවි ගානේ බඩ ගාන්නත් බෑ උසාවියට පෙනී හිටපු ගමන් මාව හදුනගෙන කූඩුවට දාවි"

"හෙට තමුසේ හවසට වැල්ලවත්තට එනවා. ස්කෝලේ වැඩෙත් බලන් එනවා මතක ඇතිව. දැන් මාස තුනක් වෙනවා කෙල්ලට තාම ස්කෝලයක් නෑ"

සිරිල් මුදලාලිගේ මේ කතාවල අගක් මුලක් අංජලීට තේරුනේ නැති වුනත් අල්ලපු අත්තක් නෑ පය ගහපු අත්තක් නෑ කතාවෙනුයි කෙල්ලට තාම ස්කෝලයක් නැති කතාවෙන් තවත් ගැහැණියෙක් සහ දරුවෙක් ඉන්නවා කියලා නම් අංජලීට තේරුනා. යන්න පරක්කුවෙන හින්දා ඒ ගැන වැඩිය හිතුවේ නැ. එත් පහුගිය දින කිහිපයේ ඈගේ වෑයම අසාර්ථකදැයි කල්පනා කරා. මේ දේවල් ඕෂධී එක්ක කතා කරගන්න තිබුනම් කියලා හිතුනත් ඒකට වෙලාවක් තිබුනේ නෑ. ඇදුම් ටික මැදලා ඈ කුස්සියට ගියේ රෑ කෑම ලෑස්තිද බලන්න.

"මට මේ මිනිහ එක්ක ඉන්න එකත් බයයි බයයි වගේ"

මාලතීගේ කතාවට අංජලීට තවත් ප්‍රශ්නයක් වුනා. ඒත් එහෙම ඇහුවේ ඇයිදැයි ඈට තේරුනෙත් නෑ.

"ඇයි අම්මේ මොකක්ද ප්‍රශ්නේ"

"නෑ ඔය මිනිහගේ වයසට නොවේයි නෙහ් වැඩ"

ඒකටනම් අංජලීට බකස් ගාල හිනාවක් එලියට පැන්න.

"අම්ම බයවෙන්න එපා එයා එහෙම කෙනෙක් නොවේ ඔයා ඔයාගේ පාඩුවේ ඉන්න මොනවහරි අවුලක් වුනොත් ඕෂධීලගේ ගෙදර යන්න එත් එහෙම දෙයක් වෙන්නේ නෑ ඒක මට විශ්වාසයි" 

සිරිල් මුදලාලිගේ පයිය කපපු කතාව මාලතීට කියන්න බැරි හින්දා ඈ එහෙම කිව්වා. 

හරියටම අටාමාර වෙද්දී හෝටලයේ වෑන් එක ආවා පියසේන අයියත් එක්ක. ට්‍රැවලින් බැග් දෙක වෑන් එකට දැම්මෙත් පියසේන අයියමයි.

"පියසේන නෝනව පරිස්සමෙන් බස් එකට දාල බස් එක පිටත් වුනාටත් පස්සේ එනවා"

ඒකටනම් අංජලී පොඩ්ඩක් අප්සෙට් වුනා ඇගේ ෆැලෑන අෆ්සෙට් ගහයිදැයි සැකයකුත් ආවා. අංජලී මාලතීට වදිද්දී ඇගේ ඇස් වලින් කදුලු ගැලුවේ හිත ඇතුලේ තද කරගත්ත ලොකු හැගීමකින්. මාලතීගේ කදුළු දකිද්දී අංජලීටත් ඇඩුනා. 

"දුක් වෙන්න එපා අම්මා ගිහින් මම කෝල් එකක් දෙන්නම්"

අංජලී මාලතීගෙන් අයින් වෙලා සිරිල් මුදලාලිගේ කකුල් දෙක අල්ලලා වද්ද්දී ඔහු තැගැස්සුනා. මාලතීත් ඒ දිහා බලාගෙන හිටියේ දුකෙන්. ඒත් ඈට හිතාගන්න බැරිවුනේ අංජලී සිරිල් මුදලාලිගේ පපුවට ඔලුව තියාගෙන අඩපු ඇඩිල්ලට. හරියට පොඩි එකෙක් වගේ ඉකිගහ ගහ සිරිල් මුදලාලි ඇගේ ඔලුව අතැගෑව

"සුදු නොනෙට එහේ ඉන්න අමාරු නම් එන්න"

අංජලීගේ කටට හොද දෙකක් කියන්න ආවත් ඈ නිහඩ වුනා.

"ඇයි තොට විතරද පකෝ පයිය හන්ගගෙන ඇට දෙකෙන් කෙලින්න පුළුවන් මටත් පුළුවන් ඒත් තොට එහෙමවත් පයියක් තියේද"

අංජලී හිතාගෙන සිරිල් මුදලාලිගේ පපුවෙන් ඔලුව අරගෙන ලේන්සුවෙන් කදුළු පිහිදගත්තා. ඇත්තටම ඉකිගහනවා වගේ ඇක්ට් එකක් දැම්මත් ඇස් වලින් කදුළු ආවේ නැ. ඈ බොරුවට ලේන්සුවෙන් ඇස් පිහිද ගත්තා.

"අනේ සුදු මහත්තයෝ මගේ අම්මව හොදට බලාගන්න"

"නෝනේ කලබල වෙන්න එපා මාලතී නෝනව මන් බලාගන්නම්"

අංජලී දෙන්නගෙන් වෙන් වෙලා වැන් එකේ පිටුපස්සේ සීට් එකේ වාඩිවුනා. සිරිසේන මුදලාලි ගත්ත වාහන වලින් අද ඉතුරු වෙලා තියෙන්නේ මේක විතරයි. හෝටලයට ඕන බඩු ගේන්න යන වෑන් එක. අංජලීට මතක විදිහට ඒ වෑන් එක ගත්තේ ඈ අටේ පන්තියෙ හරි නමේ පංතියේ ඉන්නකොට. දැන් නම් වෑන් එක ගන්න දෙයක් නෑ.

"ඊයේ පියසේන අයිය උසාවියේ ඉන්නවා දැක්කා"

"මගේ නඩුවක් තිබ්බ නෙහ් නෝනේ"

කියන්න හොද දෙකක් ආවත් අංජලී නිහඩ වුනා. 

"යමන්කෝ ඔහොම කවදාහරි මේ අංජලී කවුදැයි පකයලට පෙන්නන්ම්කෝ"

ඈ හිතින් බැන බැන නිහඩ වුනා. පෝන් එක බෑග් එකෙන් ගත්ත අංජලී ඕෂධීට මැසේජ්කරා. හවස බැල්කනියේ සිරිල් මුදලාලිගේ කතාව සෙන්ට් කරලා ආයෙත් පෝන් එක බෑග් එකට දැම්මා

සුරාජ් ඇදෙන් නැගිටිද්දී දැන් දැන් පිටුපස්සෙන් බදාගනීවියයි හිතුනා. තන් දෙක මිරිකලා තුවාය පැත්තකට විසිකරලා දාවියයි හිතුනා. ඈ තන් දෙකම පැත්තකින් පේන්න ආයෙත් කෙලින් වෙලා තුවාය ලිහලා ගැටේ තන් දෙක මැදටත් තියලා ගැටේ ගැහුවා. හිටගෙනත් ඈ දිහා සුරාජ් බලාගෙන ඉන්නවා. ඈ ආයෙත් තුවාය මැදින් උස්සගෙන පුටුවට දකුණු කකුළ තියලත් සුරාජ් දිහා බැලුවා අනිත් කකුලේ කලවයේ යටි පැත්ත හොදටම පේන්න. ඔහු ඒදිහා බලාගෙන ඉදන් ඉස්සරහට අඩිය තියද්දිත් හිතුවේ පොල්ල පුකේ දාරෙට තද කරලා නැවිලා තන් දෙක දැන් මිරිකයි දැන් මිරිකයි කියලත් හිතුවා. මොන මෙන්න හුත්ත නාන කාමරය පැත්තට යනවා. ඉස්සරහ කණ්නාඩියෙන් දැක්ක. එතකොටත් අංජලීගේ ආශාව ඔඩු දුවලා තිබුනේ. කොහොමහරි සුරාජ්ව පොලබවල හුත්ත පතුරු ගහගන්නම ඕනැයි හිතුනා.

"සික් අපරාදේ ඉස්සෙල්ලා කියපු පාර කොල්ල ඉස්සරහ ඇදුම් ගැලෙව්වා නම් මෙලහකට පෙට්ටියත් කුඩුකරලා හුත්තත් භාගෙට පතුරුගහනවා" 

අංජලීට හිතුනා. සුරාජ් නානකාමරයට යද්දී අංජලී පුටුවෙන් කකුල ගත්තෙත් ලොකු හුස්මක් කටින් පිටකරලා. ඈ පුටුව ඇදලා වාඩිවෙලා ලොකු කණ්නාඩි මේසේ දිහා මොහොතක් බැලුව. ඇගේ රුව දිහා ඈ මොහොතක් බලාගෙන ඉදලා කණ්නාඩි මේසේ ලග තිබ්බ ස්ටූල් එක කකුලෙන් ඇදලා ලගට කරගත්තා. කකුල තියද්දි දැක්කේ ඇගේ නියපොතු. ටිකක් දිගට වැවිලා. අනිත් පැත්තට හැරිලා හැන්ඩ් බෑග් එකෙන් නිය කටර් එක අත දාලගත්තා. ස්ටූල් එක උඩින් කකුල තියලා පුටුවේ දාරෙට පුක තියා ගත්තා. පුකෙන් භාගයක් එළියට පනින විදියට. තුවායේ එක කොනක් පහලට වැටුනත් ඈට දැන් ගානක් නෑ. කලවයේ කෙලවරට වෙනකන් නිරාවරණය වෙලා අනිත් කොනත් අරන් පහලට දැම්මා. අනිත් කකුල බිම. දනිස උඩින් නිකට තියාගෙන ඇගිලි දිහා බැලුවත් මැවිලා පෙන්නෙම සුරාජ්මයි. ඈ පුටුවේ වාඩිවෙලා හිටියත් ඇස් තිබුනේ නියපොතු දිහාවේ වුනත් හිත තිබුනේ නාන කාමරයේ. නාන කාමරයේ දොර අතරින් ඇගේ හිත එබිකම් කරනවා වගේ. හිතින් දොරට පොඩි තල්ලුවක් දාල බැලුවා කොමඩ් එකේ වාඩිවෙලත් නෑ. හුකනවා ඌ කකුල් දෙක පලල් කරගෙන අතේ ගහනවා බිත්තිය පැත්තට හැරිලා. අත වැලැමිටෙන් නැවිලා ඉස්සරහට පස්සට හෙමින් පැද්දෙනවා. ඒත් පයිය පේන්නේ නෑ. පුකට යටින් ඇටදෙක නම් පේනවා. හිතින් තව ටිකක් දොරට තට්ටුවක් දැම්මා. සුරාජ්ගේ පුක් පලු දෙකත් ජම්බෝල ගෙඩියක පලු දෙකක් වගේ. අම්මෝ කොල්ලගේ කලවා දෙක මසල් පිම්බිලා ඇවිල්ලා. තප්පරයක් දෙකක් හිතින් පුක දිහා බලාගෙන හිටියා. සුරාජ්ගේ කකුල් වාත්තු කරා වගේ වුනත් මසල් වලින් පිරිලා. නිෂාධිටත් වඩා ලස්සනයි ඈට හිතුනා. සුරාජ්ගේ පුක ඉස්සරහින් ඇන තියාගෙන කලවේ උඩ ඉදන් පහලට හෙමින් පහලට හිතින් අතගෙනිච්චා. සුරාජ් එකපාරටම ගැස්සිලා අංජලී දිහාවට හැරුනා. හැරුනු පාරට පොල්ල වැදුනේ ඇගේ කම්මුලේ. ඈට හිතාගන්න තියා අදහාගන්නත් බෑ. අගල් හයක් හතක් විතර දිග අගල් එකාමාරකටත් වැඩිය මහතයි. නහර ඉලිප්පිලා. ඈ තප්පරයක් දෙකක් හිතින් පොල්ල දිහා බලාගෙන හිටියා. සුරාජ්ගේ මුහුන දිහා ඇස් උඩින් බැලුවා. ඔහු ඈ දිහා බලාගෙනම ඉන්නවා ඈට මැවිලා පෙනුනා. 

"අම්මෝ ඇස් දෙක දිලිසෙන ලස්සන"

අංජලී සුරාජ්ගේ කලව දෙකෙන් අල්ලන් එකපාරටම මුහුණ ඔබා ගත්තා පොල්ලේ පාමුලටම. පොල්ල ඔහුගේ බඩටටයි ඇගේ මුහුනටයි තදවෙන්න. ඉකිලි දෙක මාරුවෙන් මාරුවට ඉබගෙන ඉබගෙන ගියා. පිස්සියක් වගේ. සුරාජ් අංජලී දිහාම බලාගෙන ඉන්නවා වගේ මැවිලා පොනුනා. ඒත් ඈ ඔහුගේ මුහුණ දිහාවත් බැලුවේ නෑ. කලවා වලින් අල්ලාගෙන තිබිනු අත් උඩට ගෙනිහින් සුරාජ්ගේ ජම්බෝල වගේ පුක් පලු දෙකෙන් මිරිකලා අල්ලගත්තා. ඇගිලි පුක් පලු අතරේ ඇතුලටම එබුනා. පොල්ලේ පාමුල ඉදන් උඩටම ඉස්සි ඉස්සි ඉබගෙන ඉබගෙන ගියා. සුදු හමට ටොපාගෙන් භාගයක් වැහිලා. පොල්ලේ මැදින් අල්ලන් හම පහලට ඇද්දා. රතුම රතු පාටට ටොපා දිලිසි දිලිසි තියෙනවා වටේ තියෙන කානුව රතුම රතු පාටයි එවා දැක්කාම ඇගේ ආශාව තවත් වැඩිවුනා. හම තව ටිකක් පහලට කරා. පොල්ල දරදඩු වෙලා ටොපාගේ මුදුනට තොල් තියලා දෙතුන් පාරක් ඉම්බා. ඉබින ගමන් ඇගිලි වටේටම යවලා මිට මොලවලා අල්ලන් දෙතුන් පාරක් උඩට පහලට කරා කටටම උනපු කෙල පොල්ල දිගේ බේරෙන පාරට ආයෙත් උඩට පහලට කරා. සුරාජ්ගේ අත් ඇගේ කෙස් අතරින් යනවා වගේත් දැනුනා. පොල්ල කටේ තියෙද්දිම උඩ බැලුවා. සුරාජ් ඇගේ දිහා බලාගෙන ඉන්නවා වගේ. අංජලී හිනාවෙලා පොල්ල අතින් කරකවා උඩට පහලට කරන ගමන් තොල් තද කරන් පොල්ල කට ඇතුලට ගත්තා ටොපා හරියට වෙනකම්. ආයෙත් උඩට ගියා දෙතුන් වතාවක් උඩට පහලට කරලා පොල්ලේ භාගයක් වෙනකම් කට ඇතුලට අරන් තොල් වලින් තදකරන් උඩට ආවා ටොපාගේ මුදුනට තොල් තියලා කටේ තිබ්බ කෙල බේරන ගමන් අතේ ගහගෙන ගියා හත් අට වතාවක්. සුරාජ් හිටියේ උඩ බලාගෙන. ආයෙත් කට ඇතුලට පොල්ල ගත්තා පොල්ල අල්ලාගෙන ඉන්න ඇගිලි වල තොල් ගෑවෙන තරමටම කිහිප වතාවක්ම එක දිගට උඩට පහලට කරගෙන ගියා. සුරාජ්ගේ ගොරෝසු අත්වලින් ඇගේ කම්මුලුත් පිරිමැදෙනවා වගේ දැනෙනවා. ඈ ටොපාගෙන් අල්ලලා පොල්ල බඩට තියලා තද කරලා බෙල්ල නවලා පොල්ල දිගේ තොල් තියාගෙන උඩටට පහලට කට ගෙනියන්න ගත්තා. අයර්න් එකෙන් රෙදි මදිනවා වගේ. ආයෙත් ඔලුව කෙලින් කරන් දිවම එලියට දාල ඇටදෙක දිව උඩට අරන් උඩට පහලට කරන ගමන් ඇට දෙකේ හම ඇද ඇද උරාගෙන ගියා. දිවේ තුඩින් ඇට දෙක වටේ ගෙනියන ගමන් හමත් ඇද ඇද උරනවා. ඇතුලට නෙලාගිය කානුව ඇතුලේ දිව වටේට ගෙනියනවා ඇට දෙකෙන් බේරෙන කෙල වැලක් වගේ බිමටත් බේරෙනවා. ඇටයක් කට ඇතුලට දාගෙන හොදට උරලා උරලා එලියට පැන්නුවා. 

"හුග්"

සුරාජ්ගේ කටින් පිට වුනත් ඈ අනිත් ඇටෙත් කට ඇතුලට දාගෙන උරන්න ගත්තා කිහිප පාරක්ම ඇට දෙක මාරුවෙන් මාරුවට උරලා තුන් හතර පාරක් ටිකක් හයියෙන් අතේ ගහගෙන ගියා. ටොපා විතරක් කට ඇතුලට දාගත්ත ඈ සුරුස් සුරුස් ගාල උර උර අතෙත් ගහනවා. හම ඇගිලි වලින් පස්සට කරලා ටිකෙන් ටික කට ඇතුලට බස්ස ගෙන උඩට පහලට කරා 

"පොප්"

ගාගෙනම පොල්ලත් එළියට පනිනවා. ආයෙත් උගුර කිට්ටුවටම අරන් දෙපැත්තට කිහිප වතාවක් වනල තොල් වලින් තද කරන් උඩට ගියා. උගුරේ තිබ්බ කෙල තලියක් එක්ක පොල්ල එලියට ආවා. දිව කොනේ ඉදන් පොල්ල මුදුනට ලයින් එකක් දිගේ වගේ කෙළත් බේරෙනවා. පොල්ල බදාගෙන හිටපු ඇගිලි හමත් එක්ක ටොප් එක ලගටම ඇවිත් ආයෙත් පහලට ගියා. පොල්ල ආයෙත් ඔහුගේ බඩට තියලා තද කරගත්ත ඈ ඇටදෙකටත් පහල හම චූස් චූස් හඩින් උර උරා පොල්ල පාමුල වටේටම උම්මා දීගෙන යන්න ගත්තා. ඇගේ ඇස් තිබුනේ සුරාජ්ගේ මුහුණ දිහා බලාගෙන. සුරාජ් ඇගත් දරදඩු කරන් බලාගෙන ඉන්නේ සිවිලිම දිහා. ආයෙත් ඇට දෙක වටේටම හම චූස් චූස් හඩින් තොල් වලින් උර උරා දිවම එළියට දාල ලෙවකනවා. පොල්ල පාමුලට මුලු දිවම තියලා එක අතකින් පොල්ල බඩට තද කරල වයිෆර් එකකින් වතුර පාර අදිනවා වගේ යට ඉදන් උඩට ඇදගෙනත් ගියා.

සැප වැඩිවෙලා ඔහුට දරාගන්න බැරුව හෙමින් ඔහු කෙදිරිගාන්න ගත්තා. කොල්ලට කැරි යන්න වගෙයි දැනුනු ඈ ටොප් එකට පහලින් තද කරන් අල්ලන් දිව පොල්ලෙන් එළියට ගත්තා. පොල්ල අතින් අල්ලන් ඈ උඩ බැලුවා. සුරාජ් ඈ දිහා බලාගෙන ඉන්නවා

" මොකෝ හොදයිද"

ඈ හෙමින් අහනව

"අම්මෝ කියල වැඩක් නෑ ඇයි නැවැත්තුවේ"

"දැන්ම කැරි රහ බලන්න බෑ ඉදුනු එවා කන්න ආසයි කිව්වා නෙහ්"

"ඉදපන් තමුසෙට අද මන් කවනවා ෆුඩ් සැලැඩ් එකක්"

ඈ හඩ නගලා හිනාවුනා.

"හොදට ෆයි උරලා පුරුදුයි නේද"

"උරන්න පයියක් තියෙන්න එපැයි. තමුසෙත් තියාගෙන අගේ කරනවා නෙහ්"

ඈ ආයෙත් පටන් ගත්තා හෙමින් හෙමින් අතේ ගගහ ඇට දෙකට පිටින් තියෙන හම උරන්න ගත්තා. 

"අනේ.. එහෙම නෑ"

දිව හොදටම එලියට දාල ඇටදෙකටත් පහල ලෙවකාගෙන යද්දී ඔහු ආයෙත් උඩ බලාගත්තා. බිම තිබ්බ කකුල කොමඩ් එකට ගහ ගත්තා. ඈ පොල්ල වටින් අල්ලලා අතේ ගහන ගමන් ඇටදෙක සිනිදුවට අතගෑව. පොල්ල නම් යකඩයක් වගේ ආයෙත් පොල්ල පාමුලින් අල්ලල දිවම එලියට දාල පොල්ලෙන් දිවට කිහිප පාරක්ම ගහගෙන ගියා. ටොප් එක කෙලවරට දිවේ තුඩ තියලා එහෙට මෙහේට කරා. ටොප් එක කට ඇතුලට දාල තොල් වලින් තද කරන් උරද්දී චුරුස් චුරුස් හඩන් ඈ තවත් කුල්මත් වුනා. ආයෙමත් පොල්ල කට ඇතුලටම දාල තොල් වලින් තද කරන් උඩට පහලට කරද්දී සුරාජ් පිටුපස්සෙ කොන්ඩෙත් ගුලිකරලා අල්ල ගත්තා සුරාජ් පුක පද්ද පද්ද ගහන්න ගත්දී කම්මුල පැත්තෙන් ගෙඩියක් වගේ එලියට නෙරලා ඇවිත්. ඔහු එකදිගට ගහගෙන ගිහින් අනිත් කම්මුල පැත්තට පොල්ල දැම්මා. අංජලී සුරාජ්ගේ පුක තදින් මිරිකලා අල්ලාගෙන ඉන්නවා වගෙත් දැනුනා පොල්ල එලියට පනිද්දී 

"පොප්"

හඩත් ඇහුනා. පොල්ල කෙලින් වෙලා තියෙන හැටි. ඇගේ තොලයි පොල්ලේ ටොප් එකයි කෙල ධාරාවකින් යාවෙලා. ඔහු ආයෙත් කට ඇතුලට දැම්මා එලියට ගත්තා දෙතුන් වතාවක් එහෙම කරා. ඈ ඊලග වතාවේ කට ඇතුලට දාගත්තා ඔහු ආයෙත් පුක ඉස්සරහට පස්සට පද්ද පද්ද තරමක් වේගයෙන් ගහගෙන ගියා. උගුර කිට්ටුවටම පොල්ල බස්සලා එළියට ගත්තා. ආයෙත් දෑම්මා. ඇගේ කොන්ඩේ දෙපැත්තෙන් අල්ලගෙන ඉස්සරහට පස්සට කරගෙන ගිහින් පොල්ල උගුරටම බැස්සුවා. ඇගේ හිස පොල්ලෙ පාමුලටම තියලා තදකරගත්තා ඈට හෙළවන්නවත් බැරිවෙන්න. ඈ දෑතින් ඔහුගේ කලවයට ගහගෙන ගහගෙන ගියා

"ආව්..ඊඊ.."

එකපාරටම ඇගිල්ල අල්ලපු පාරට පුටු දාරේ පුක තියාගෙන හිටපු අංජලී වාඩිවෙලා හිටපු පුටුව පස්සට ඇදුනා. කකුලත් අල්ලාගෙන ඈ ඇදගෙන වැටුනා පුටුවත් දඩාස් ගාල බිමට වැටුනා. වැටිච්ච පාරට පුකත් ඇනුනා බිම. ඇදගෙන හිටපු තුවායේ ගැටෙත් ලිහිලා ගියා. ගහෙන් වැටිච්ච එකාට ගොනා ඇන්න වගේ. එහෙන් ඇගිල්ලෙන් ලේත් එනව නාන කාමරයේ දොර දඩාස් ගාගෙන ඇරුනා. සුරාජ්ගේ ඔලුවේ ඉදන් ඇග පුරාම සබන්. ඇගිල්ලෙන් ඇස් පියන් උඩ තිබ්බ සබන් අයින් කරා. මල හත්තලාමයි. අංජලී වැටිලා.

"අක්කේ"

අංජලි ලගට අඩියට දෙකට දුවගෙන ආවා. සුරාජ් ඇගේ නිරුවත් ඇග දැක්කේ එතකොට. හුත්තේ මයිල් ඇත්තෙම නෑ. තන් දෙක ලොකු පොල් කටු දෙකක් වගේ. 

"අනේ මාව නැගිට්ටවනවකෝ"

අංජලී කිව්වේ ගොඩක් අමාරුවෙන්. සුරාජ් අතදීල ඈව නැගිට්ටුවා. ඒත් තුවාය බිම. සුරාජ් බලාගෙන ඉන්න ඉදිල්ලට ඈට ලැජ්ජ හිතුනා. අත් දෙකෙන්ම හුත්ත වහගත්තා. අම්මෝ අංජලීගේ පුක වට්ටක්කා පලු දෙකක් වගේ.

"යනවා ගිහිල්ලා හෝදගෙන එනවා හැඩ බලන්න ගත්තේ"

අංජලී පහත් වෙලා තුවාය ඇදගත්තා. සුරාජ් තාමත් එහෙන්මම ඉන්නවා ගල් ඉබ්බෙක් වගේ. 

"යනවා ගිහිල්ලා හෝදන් එනවා"

අංජලී ටිකක් සැරෙන් කියද්දී ඔහු ආයෙත් නාන කාමරයට ගියා.

"ඉක්මනට එනවා මටත් නාන්න ඕන" 

අංජලී ඇදෙන් වාඩිවුනේ පස්සත් අතගාගෙන. කකුලේ ඇගිල්ල නිය කටර් එකට කැපිච්ච පාරට ලේත් එනවා. ඈ මේසෙ උඩ තිබ්බ ටිෂී එකෙන් ලේ පිහිදලා ඇදේ හාන්සිවුනා. ඈටම ලැජ්ජයි වෙච්ච වැඩේට. මනෝ පාරකින් ගත්ත ආතල් එකත් සුන්වෙලා ගියා. 

"මට වෙන්නෙම ඔය වගේ හුත්තවල් තමයි"

ඇදේ හාන්සි වෙලා ඉද්දියි මතක් වුනේ මොනරාගල ඇවිත් පැය ගානක් ගිහිල්ලත් තාම මාලතීට කෝල් එකක්වත් නොගත්ත බව. ඒත් අංජලී කිව්වේ නෑ මොනරාගල කතාවක්. අංජලීගේ කැම්පස් එකේ බැචී කෙනෙක් හිටියා මොනරතැන්නේ. එහේ තම යන ගමන් කියලයි අංජලී කිව්වේ. ඈ මවටත් හැම දෙයක්ම හැංගුවේ ඇගේ කටින් මේවා පිටවෙයිදැයි සැකයක් තිබ්බ හින්දා. මාලතීගේ කෝල් එක ඉවරවෙද්දිම සුරාජ් නාන කාමරෙන් ආව. අරන් දීපු සෝට කොල්ලට කොටයි. තව අගලක් දෙකක් කොට වුනා නම් පොල්ලත් එලියේ. ඒක දැක්ක ගමන් අංජලීට හිනාවකුකුත් ගියා

"මොකද ඕයි තමුසේ ගෙදරට බොරු කියන්නේ කොහේද යන්නේ කියලවත් තමුසේ කියලා ආවේ නැද්ද"

සුරාජ් නාන කාමරේ ඉදන් කෝල් එක අහගෙන ඉදලා.

"අම්මගේ කටින් පිට වුනොත් ඔක්කොම ඉවරයි ඕයි"

"අක්කේ මට අර සිම් එක දාල නාන්න යනෝ අර පැන්ෂන් ගිය පොලිස් කාරයට කෝල් එකක් දීල විස්තර තව ටිකක් අහගන්න ඕන"

ඒත් ඉතින් මේක අහන්න ඕන පැන්ෂන් ගිය පොලිස්කාරයගෙන් නොවේ. ප්‍රියංවදා ගෙන් ඒ කියන්නේ සුරාජ්ගේ අක්කගෙන් ඒත් මොනව කියලා අහන්නද. ප්‍රාදේශීය සභාවේ ගිණුම් අංශේ ඉන්න ඇය මුලු හතරදිග් භාගෙම දන්නවා. 

අංජලීට පොඩි සතුටක් දැනුනා සුරාජ් වැඩේට එන්ටර් වෙච්ච එකට. ඒ වගේම ආදරයකුත් දැනුනා. අංජලී සුරාජ්ගේ ඔලුවත් ඉබලා ඇද උඩ තිබ්බ පෝන් එක අරන් සුරාජ්ගේ සිම් එක දාල දුන්න.

"තමුසේ ලග මාර සුවදයිනේ"

සුරජ්ගේ පුකත් මිරිකලා ඈ නාන කාමරයට ගියා. වතුර වැටෙද්දී ඇගිල්ලේ තුවාල වෙච්ච තැන පොඩි දැවිල්ලක් තිබුනත් තප්පරෙන් දෙදෙකෙන් ඒක ගානක් වුනේ නෑ. පස්ස නම් ටිකක් රිදෙන්න ගත්තා. වතුර වැටෙද්දි දැනෙන සනීපෙට දැවිල්ලයි රිදිල්ලයි අමතක වෙලා ගියා. ශවර් එකට ඔලුව අල්ලගෙන ඇ කල්පනා කරන්න ගත්තා පෙරදින හවස උදන් වෙච්ච දේවල් ඔක්කොම. ඒත් සිරිල් මුදලාලි ලියන්නා ඔක්කොම ඇගේ හිතේ පැත්තකට විසිවෙද්දී මතක් වෙන්නෙම සුරාජ් මයි. බස් එක ඇතුලේ කරුවලේ ඔහුගේ පොල්ල නොපෙනුනත් අතට හොදටම දැනුනා. අත මිට මොලවලා 

"මෙච්චර විතර නෑ ඊටත් ලොකුයි මෙච්චර විතර ඇති"

ඇගිලි වලින් මතක විදියට සයිස් එක ගැන හිතින් මවා ගත්තා. ඈට ඔලුවට ආවෙම නාන කාමරයට එද්දී කලිසමෙන් කානුවට බැහැලා තිබ්බ පොල්ලමයි. අංජලී නාන ගමන් කකුල උස්සලා කොමඩ් එකේ දාරෙට තියාගෙන හුත්ත දිගේ අත පහලට ගෙනිච්චා.

අංජලී නාගෙන නාන කාමරෙන් එළියට එද්දී සුරාජ් හිටියේ ඇදේ බිත්තියට පිට තියාගෙන ලොකු කල්පනවක. ඈ නැවිලා කොන්ඩේ පහලට දාල අග්ගිස්සේ වෙනකම් පිහිදගෙන ගියා. දෙතුන් පාරක්ම.

"පොඩි අක්කගේ සීන් එකෙන් පස්සේ හැම දෙයක්ම දෙතුන් වතාවක් හිතනවා. අක්ක කිව්වා දේ එදා ඇහුවා නම් මේ ප්‍රශ්න එකක්වත් නෑ"

අංජලී සුරාජ් දිහා බැලුවෙත් දිග කොන්ඩේ අතරින්. වැඩ නම් මහ එකෙක් වගේ වුනාට ප්‍රශ්නයක් ආවම ඔහු හතර අතේ කල්පනා කරනවා. 

"වෙච්ච දේවල් ගැන හිතන්න එපා මට තියෙන ප්‍රශ්න එක්ක ඕවත් ප්‍රශ්නද"

අංජලි කොන්ඩේ පස්සට දාල කොන්ඩේ පිහිදාපු තුවාය පුටුව උඩට දැම්මා.

"ඔයාට ඔයාගේ ප්‍රශ්නේ ලොකු වගේම මගේ ප්‍රශ්නේ මට හරි ලොකුයි අක්කේ"

"මම කිව්වනේ තමුසෙට ඔය අවුල මම විසදන්නම් පොඩ්ඩක් ඉවසනවා"

ඒකෙන් මේකෙන් අංජලීට ඕෂධීට කෝල් එකක් වත් දෙන්න බැරිවුනා. ඈ මේසය උඩ තිබ්බ පෝන් එකෙන් ඕෂධීට කෝල් එකක් ගන්න දෙවතාවක් ට්‍රයි කරත් ආන්සර් කරේ නෑ. 

"මට බඩ ගිනියි අක්කේ ඊයේ රෑටත් නෑ"

උදේටවත් කන්න අමතක වෙච්ච බව මතක් වුනේ සුරාජ් කිව්වට පස්සේ. කාමරේ තිබ්බ ලෑන්ඩ් පෝන් එකෙන් රිසෙප්ෂන් එකට ගත්තා.

"ටු සීරෝ වන් රූම් එකට ලන්ච් එක එවනවද"

"පොඩ්ඩක් ඉන්න.. මල්ලී මොනවද තමුසේ කන්නේ"

"ඕන එකක්"

අංජලී මේසේ අයිනේ තිබ්බ මෙනු එක අරගෙන 

"රයිස් ඇන්ඩ් කරි ඕඩර් කරන්නද ෆිස් එක්ක.

සුරාජ් දිහා බලාගෙන ඇහුවත් ඌ දන්නේ ප්‍රයිඩ් ඩ්‍රයිස් වගේ චයිනීස් කෑම 

අංජලී ෆිස් ඩෙවල් එකක් එක්ක රයිස් ඇන්ඩ් කරි ඕඩර් කරලා රිසීවරය තිබ්බා

 "අක්කේ කලු සුරුට්ටුවගේ ගෝලයෝ ඔයයි දන්නවද"

"නෑ"

එහෙම ඇයට මතකයක් තිබුනෙම නෑ. එදා කසාද බැදලා එළියට එද්දී හිටිය ඩ්‍රයිවර් නම් මැදිවියේ එකෙක්. ඌට හොදට ඇගපතත් තිබුනා. අංජලී දෙතුන් වතාවක් ඌ දිහා බැලුවත් හරියට දැක්කේ ගෙදරට බෑග් ගිහින් දාපු වෙලාවේ. ජෝසප්ද කොහේද උගේ නම්. ඒ ඇර එකෙක්වත් තාම ඇය දැකලා නෑ. 

"සමහර විට ඔයා මෙහේ ඉන්නවා කියලා උන් දැනටමත් දන්නවා ඇති"

"නෑ උන් මාව දන්නේ නෑ මුදලාලිගේ ගෝලයන්ගෙන් දන්නේ ඩ්‍රයිවර් විතරයි"

අංජලී සුරාජ් දිහා බලාගෙනම ඇදේ වාඩිවෙලා ලොකු ට්‍රැවලින් බැග් එක ඇදලා ගත්තා.

"අක්කේ මන් ඇත්තම කියන්නම් ඔයාගෙ වැඩේ බාර ගත්තට දැන් නම් ඇත්තටම මට බයයි අක්කේ"

අංජලී බෑග් එක අරින්නෙවත් නැතුව සුරාජ් දිහාවට හැරුනා.

"ඔයා හිතනවාට වඩා ඔයාගේ මහත්තයා හරි දරුනු මිනිහෙක් මිනිහෙකුටත් වඩා තිරිසනෙක්"

අංජලී සුරාජ් දිහා මුකුත් නොකියාම කටත් ඇරන් බලාගෙන හිටියා. 

"අක්කේ හොදම දේ ඔයා ආපහු කොළඹ යන එක"

නාකි පොලිස්කාරය සුරාජ්ව හොදට බයකරාලදැයි ඈට සැක හිතුනා.

"පොලිසියේ අංකල් මොනවද කිව්වේ"

"එයා ගෙදර නෑ මම ඇත්තම කියන්නම් ඔයාගේ ඇගටවත් මට අත තියන්නවත් බයයි අක්කේ"

අංජලී බෑග් එකෙන් ගත්ත කොට කලිසමත් අතට අරන් සුරාජ් දිහා බලාගෙන හිටියා. සුරාජ් බය කරේ පොලිස් කාරයා නොවේ සුරාජ්ගේ යාලුවා.

"ඔයා කිසි දේකට බයවෙන්න එපා ඒ මිනිහට තාම මාව සැක කරන්න හේතුවක් නෑ. අනේ මට උදව් කරපන් වස්තුවේ නැත්නම් මටයි අම්මටයි වෙන්නේ පාරට බහින්න. කියපන් මොකක්ද උබේ යාලුවා කිව්වේ"

සුරාජ් අංජලී දිහා බලාගෙන හිටියා මොහොතක්. ඇයත් සුරාජ් ඉන්න විදියටම ඔහු අසලින්ම බිත්තියට පිට තියාගත්තා. 

"දැන්ට මාස දෙක තුනක් උඩදී අපි ක්ලාස් ඉවරවෙලා ශොප් එකට ආවා. අපි ඇවිත් විනාඩි පහක් වුනේ නෑ මොල්ලියා කඩේට ආව. ඌ කලු සුරුට්ටුවගේ ගෝලයෙක්. ඇතුලේ කොම්පියුටර් එකේ හිටපු මහත්තයා බෙල්ලෙන් ඇදන් ඇවිත් උන්ගේ වෑන් එක්ට දාගත්තා. ඌගේ මිනිය තිබුනේ බුත්තල කතරගම පාරේ. මිනිහ පත්තරකාරයෙක්ලු හැබැයි මොල්ලියා නම් දැන් නෑ පරන කේස් එකකට වැලිකඩ ගියා"

ඒකට නම් අංජලීගේ මයිලුත් කෙලින් වුනා.

"මම නම් දැක්කේ නෑ ඒ වැන් එකේ කලු සුරුට්ටුවා ඉදලා තියෙනවා බයට කවුරුත් සාක්කි දුන්නේ නෑහැ ඒ මරපු මහත්තයා එයා හොයාගත්ත මොනවදෝ වගයක් කොළඹට යව යව ඉදලා තියෙන්නේ නිදන් හාරපු කේස් එකක් යාලුවගේ අයියටත් සාක්කි දෙන්න වුනා"

සුරාජ්ගේ කතාවෙන් පස්සේ අංජලීට ඇඩුනා. ලියන්නා කෙරෙහි තිබිබ තරහා ඩබල් වෙලා ගියා. ඉකි ගගහ අඩන අංජලී දිහා සුරාජ් බලාගෙන හිටියේ ගොඩක් දුකෙන්.

"අනේ අක්කේ අඩන්න එපා මම වගේ පොඩි කොල්ලෙක් කොහොමද ඔයාට උදව් කරන්නේ ඔයා හොදම වැඩේ රෑ බස් එකේ කොළඹ යන එක"

"ම..ම තරහ.. නෑ උබට ... ඕන නම් ... පලයන්... මම යන්නේ නෑ... තනියම හරි මේවායේ... අගක් මුලක් හොයා... ගන්නවා"

සුරාජ් ඇයට ඉකිගහ ගහ ඇති තරම් අඩන්න ඉඩ දිල ඈ දිහා බලාගෙන හිටියා. ඔහු කල්පනා කරන්න පටන් ගත්තා. මේසේ උඩ තිබ්බ අංජලීගේ පෝන් එක රින්ස් යන්න ගත්තෙත් ඈ අඩ අඩා ඉද්දී. සුරාජ් ඇදෙන් බැහැලා කෝල් කරන්නේ කවුදැයි බැලුවා. ඉංග්‍රීසියෙන් ලියපු නිසා නම කියවගන්න බෑ.

"අක්කේ මෙන්න කෝල් එකක්"

සුරාජ් ඇගේ අතට පෝන් එක දීලා ඔහු බැල්කනිය දිහාවට ගියා. කෝල් එක ඕෂධීගෙන් වුනත් කතා කරෙ නිෂාධි.

"අක්කේ උබ තාම ගියේ නැද්ද"

ඈ අස්වල කදුලු පිහිදාගත්තා.

"ගියා නංගී එත් අරෙහේ නොවේ නැවතුනේ එතන සේෆ්ටි තැනක් නොවේ හෙට නවතින්න තැනක් හොයා ගන්නකම් අදට කැපිටල් රිසෝට් එකේ නැවැතුනා"

"මගේ යාලුවගේ තාත්තා ඇවිල්ලා බලාගෙනත් ඉදලා ගිහිල්ලා ඒ අන්කල් හම්බවෙන්න නම්බර් එක මැසේජ් කරන්නම් නවතින්න තැනක් හොයලා දේවි"

"නංගී අක්කට පෝන් එක දෙන්න කෝ"

අංජලී ඕෂධීට දන්න සියල්ලම කියන්න ගත්තා කොල්ලා ගැනත් කියන්න වුනා. ඒ අස්සේ ඒ හුත්තී විහිළුත් කරනවා

"මගේ මේ රැවුල ගිණි අරන් තියෙද්දී උබ සුරුට්ටු"

කියද්දිම අංජලීට මතක් වුනේ සිරිල් මුදලාලි මේ පැත්තේ ප්‍රසිද්ධ නම.

"මේ පැත්තේ මිනිස්සු කියන්නෙත් කලු සුරුට්ටුවා කියලා" 

ඈ සුරාජ් කියපු සියලුම දේ ඕෂධීට කිව්වා. 

"මමත් හොයලා බලන්නම් උබ ඊයේ එවපු මැසේජ් එකෙන් නම් මට තේරෙන්නේ ඔය මිනිහට තව ගෑණියෙකුයි දැරුවෙකුයි ඉන්නවා කලින් වෙන කොහේ හරි ඉදලා කොළඹට එන්න ඇත්තේ ළමයට ස්කෝලයක් හොයනවා ඇත්තේ ඒකයි සමහර විට ඕක උසාවියට එන්න බය ඔය පත්තර කාරයගේ කේස් එක හින්දද දන්නේ නෑ නෙහ්" 

ඕෂාධී එක්ක අංජලී කතා කරද්දී ඕෂධීට ඕන වුනා සුරාජ්ට කතා කරන්න. කොල්ලගේ ඔක්කොම විස්තරත් ඕෂධීට කිව්වා. සුරාජ් නිසා නිමාලි බඩවෙලා තිබුනොත් ගාමන්ට් එකක හරි කොහේ හරි රස්සාවක් හොයලා දෙනකම් ඈව නවත්තගන්න ඕෂධී කැමති වුනා. හැබැයි ඇතිමලේ ගුරු පත්වීමේ කතාව සුරාජ්ට කියන්න එපා කිව්වේ ඉන්න තැන රහසක් විදියට තියාගන්න ඕන නිසා. 

"මල්ලී මේ මගේ යාලුවට ඔයා එක්ක කතා කරන්න ඕනලු"

සුරාජ් පෝන් එක ගත්තේ අංජලී දිහාත් බලලා.

"මගේ යාලුවා කියනවා පොඩි අක්කා එහේ නවත්ත ගන්නම්ලු"

සුරාජ්ට මොහොතක් අමතක වෙච්ච පොඩි අක්කගේ ප්‍රශ්නේ මතක් වුනේ එතකොට. ඕෂධී සුරාජ් එක්කත් ගොඩක් වෙලා කතා කරා. අංජලී අහගෙන ඉදලා ඇද ලගට යද්දියි දැක්කේ සෝට ටවල් එක ඇදන් ඉන්න බවත් මතක් වුනෙත් එතකොට. සුරාජ් පෝන් එක ඇද උඩට දාල කලින් හිටියා වගේම බිත්තියට පිට තියලා වාඩිවුනා. ඕෂධීගේ කෝල් එක ආවේ නම් හොද වෙලාවට.

"මේ වෙලාවේ මාත් එක්ක හිටියොත් මම තමුසෙව ජීවිතේට අමතක කරන්නේ නෑ මල්ලී"

අංජලී බෑග් එකෙන් අරගත්ත ටී සර්ට් එක බ්‍රා එකක් නැතුවම ටවල් එක උඩින් ඇද ගත්තා.

"තමුසේ යටට අදින්නෙ වත් නැතුවද ටී සර්ට් එක දාගත්තේ"

"මොකා දකින්නද තමුසේ මගේ ඔක්කොම දැක්ක නෙහ්. තමුසෙට හුකන්න චාන්ස් එක දීලත් අහක බලාගත්ත කොට මොකටද මම බයවෙන්නේ" 

අංජලී කට කොනින් හිනවක් දාල ඇද උඩ තිබ්බ සෝටත් අරන් සුරාජ් දිහා බැලුවා. 

"මම පොන්නයෙක් නොවේ හලෝ අරූගේ කොල් එක එන්න කලින් තමුසේ අරම හිටිය නම් මම තමුසෙව බිම පෙරලගෙන හුකන්නේ"

කලිසම දනහිස ලගට උස්ස ගත්ත අංජලී සුරාජ් දිහාවටම හැරිලා ටවල් එක ගලවල දාල සෝට ඇදගත්තේ හුත්තයි පුකයි ආයෙත් පෙන්නගෙන. සෝට කිව්වට ඒකත් පට්ට කොටයි. නිකර් එක අදින්නේ නැතුවම ඇන්ද හින්ද පුක පැත්තෙන් ඇතුලටත් ගිහින් දැන්නම් ඈට ගානක් නෑ. අංජලීගේ පුකයි හුත්තයි දැක්ක ගමන් කකුලක් උඩට කකුලක් දාගෙන මෙට්ටෙට ඔලුව තියලා උඩුබැලි අතට හාන්සි වුනා. නැත්නම් ඉතින් කෙලින් වෙච්ච පොල්ලට මොනව කියයිද නොදන්න හින්දා. ටවල් එක උඩින්ම පුටුවට විසි කරලා ඈ සුරාජ්ගේ ඇගට පැන්න. සුරාජ් ඇගේ අත්දෙකෙන් අල්ල ගත්ත. 

"තමුසේ මොකක්ද කිව්වේ පෙරලගෙන හුකන්න අනේ ඕයි තමුසෙගේ කයිය නම් තියෙනවා ගමේ ඉන්න ඔක්කොම කෙල්ලොන්ට හුකපු එකෙක් වගේ"

අංජලීගේ අත් දෙකෙන් අල්ල ගත්තත් ඈ ඔහුගේ උරහිස හැපුවා. ඔහුත් ඊයේ රෑ වගේ ඈ එක්ක එකට එක කියවන ගමන් පොර බැදුවා. අංජලීත් ඔහුව තවත් අවුස්සන්න ඔහුගේ පපුව උඩට ආවත් ඔහු ඇගේ අත් දෙක නම් අතෑහැරියේ නෑ. පොල්ලත් කකුල් දෙක අස්සේ ගහගත්තු බවත් අමතක වෙලා ගියා. ආයෙත් වරක් ඔහුගේ උරහිස හපන්න ලෑස්ති වුනත් ඔහු ගැම්ම අරන් ඈව අනිත් පැත්තට පෙරලලා ඇගේ ඇග උඩට ඔහු ආවා. ඇගේ කකුල් මැදට කකුලක් දාලා දෑත් මෙට්ටෙට තද කරගත්තා. 

"ඇයි බැරිද හිතුනොත් දැන් හුකනවා"

සොට අතරින් පොල්ල එලියට පැනපු එක සුරාජ්ට ගානක් නොවුනත් ගලට වැදුනු උනුසුමින් ඇංජලීට තේරුනා. ඈ සුරාජ් නොහිතපු විදියට ඔහුගේ අනිත් කකුලත් මැදට දාගත්තා. ඈ දෙපා උස්සලා සුරාජ්ගේ පුක උඩන් ඇගේ කකුල් පටලවා ගත්තා. ඇගේ තන් දෙකත් ඔහුගේ පපුවට තෙරපෙනවා. වෙච්ච වැඩේට සුරාජ් පුක එහෙට මෙහේට කරලා අංජලීගේ සෝට මැද්දට පොල්ල තියලා තදකරා. 

ඈ ඔහුගේ ඇස් දෙක දිහාම දැස් අඩවන් කරගෙනම බලාගෙන හිටියා. ඔහුගේ දෑසුත් ඈ දිහාම බලාගෙන ඉන්නවා. 

"පොඩි අක්කට හිකුවා වගේ හුකපන් ඉතින් මොනවද බලන් ඉන්නේ"

අංජලී හැගීමෙන් කිව්වත් සුරාජ්ගේ හිතට කරන්ට් එක වැදුනා වගේ දැනුනා. ඔහුගේ දෑතුත් බුරුල් වුනා. දෑත් බුරුල් වෙද්දී අත් ඔහුගේ ග්‍රහණයෙන් මුදවගෙන බෙල්ල වටේ අත්දාලා තදකරගත්තා. සුරාජ්ගේ මුහුණ තිවුනේ ඇගේ බෙල්ල අස්සේ. ඈ බෙල්ල ඉබගෙන ඉබගෙන ගියේ පිස්සියෙක් වගේ. ඈ ඒ අතරේ පුකත් ඉස්සරහට පස්සට පද්දන්න පටන් ගත්තා. ඇගේ සෝට උඩින් සුරාජ්ගේ පොල්ල තෙරපෙද්දී මෝල තවත් වැඩිවුනා. සුරාජ්ට හොදටම දැනුනා. අංජලීට ඕන උනා කලිසමේ කකුල් අස්සෙන් පොල්ල කලිසම ඇතුලට බස්ස ගන්න. ඇගේ උණුසුමෙන් සුරාජුත් හොදට මෝල් වෙලා. ඔහු බෙල්ල උස්සලා ඇගේ යටි තොල ඔහුගේ දෙතොල් අතරට හිරකරගත්තා අගේ උණුසුම් චුටි දෙතොල් ඔහුගේ තොල් අතර හිරවෙද්දී ඈ සිනිදුවට දෑතින්ම දෙපැත්තේ ඇලපත දිගේ පහලට අතගාගෙන ගියා. ඈ තවත් කකුල් පලල් කරා. කලිසමේ වාටිය අතරින් පොඩි හිඩසකුත් ආවා. ඈ එතනින් නතර වුනෙත් නෑ උකුල ඉස්සරහට පස්සට පද්දන්නත් පටන් ගත්තා. සුරාජ්ගේ පොල්ල කලිසම වාටිය අතරින් ඇතුලට දාගත්තොත් ආයෙත් දෙකක් නෑ බඩු මැෂිම වගේ වැඩ බව ඈ දන්නවා කලිසම පහත් කරන්නත් බෑ ඒ තප්පරේට කොල්ලගෙ හිත වෙනස් වේවිදැයි භයකුත් තිබුනා. ඈ උකුල පද්ද පද්ද ඇගේ කොට කලිසම වාටියේ දාරෙන් සුරාජ්ගේ පොල්ල යන්තමට රිංගව ගත්තා. 

"දැන් කරපන් මගේ වස්තුවේ"

අංජලී කම්මුල් දෙක දෑතින්ම අතගාල කිව්වේ ගොඩක් ආදරෙන් එතකොටත් ඇගේ කොට කලිසමේ වාටිය අතරින් සුරාජ්ගේ පොල්ලත් රිංගලා තිබුනා ටොපාත් ඇගේ ඉකිලි වලත් වදිනවා. 

සිරිල් මුදලාලි උඩ ඉදන් පහලට බහිද්දීත් මාලතී උදේ කෑම හරිගස්සලා තිබුනා. 

"මොකට මහන්සි වුනාද මාලතී නෝනේ"

"මොන මහන්සියක්ද දූ මට දෙතුන් විටක්ම කියලා ගියේ මුදලාලි මහත්තයා යන්න කලින් උදේට කන්න ලෑස්ති කරන්න කියලා"

"සුදු නෝනේ කරදරයක් නැතුව ගියාද දන්නේ නෑ මාලතී නෝනෙටවත් කෝල් එකක් දුන්නේ නැතෙයි"

"ඒකනේ මාත් මේ බලන් ඉන්නේ කෝල් එකක් එනකම් මමත් දෙතුන් විටක් ගත්තා පෝන් වැඩ කරන්නේ නෑ" 

මාලතී උදේ කෑමට හරි ගස්සලා තිබුනේ ඉදිඅප්ප ඔහු නොකා යන්න හැදුවත් ඉදිඅප්ප මිටි දෙකක්ම දාගත්තා. 

"මට මේ කරුනු කාරනා ටිකක් දැනගන්න මේ අහන්නේ. ඔය ලියන්නා කොහොමද හෝටලයේ වැඩට ආවේ"

මාලතී එකපැත්තකින් පුදුම වුනා සිරිල් මුදලාලි එහෙම අහද්දී මොකටද ඉතින් බොරු කියන්නේ කියලත් හිතුනා.

"ඔය මනුෂ්‍යයා ඇත්තටම දක්ෂයෙක් මුදලාලි මහත්තයෝ පිට කොටුවේ හෝටලයක කලින් වැඩ කරලා තිබුනේ එතන හොරකමකට අහුවෙලා රස්සාවක් නැතුව ඉද්දී හොයන්නේ බලන්නේ නැතුව හෝටලේ බාරදුන්නා නෙහ් අපේ මහත්තයා උදේටයි හවසටයි ගියාට මොනවද වෙන්නේ කියලවත් බැලුවේ නෑ බැංකුවෙන් ලොකු ලෝන් එකකුත් අරන් මොනවද කරේ කියලවත් මමවත් දන්නේ නෑ දුව වත් දන්නේ නෑ"

සිරිල් මුදලාලි මාලතීගේ කතාව බොහොම සාවධානයෙන් අහගෙන හිටියා. 

"මට හැබැයි ලියන මහත්තයා නම් කිව්වේ වෙන කතාවක්"

"මොකද්ද මුදලාලි ඒ"

"උන්දෑ මොරටුවේ හෝටලයක වැඩ කර කර ඉද්දී සිරිසේන මුදලාලිගේ පෙරත්තටම ආවයි කිව්වේ"

"මොන බොරුද මුදලාලි ඔය කොළඹ ගියපු වෙලාවක ආසිරි හෝටලයෙන් අහන්නකෝ මිනිහ කවුදැයි ඔන්න හරියටම කියාවි. ඔය මිනිහ ගැන දන්න මිනිස්සු ගෙදරටම ඇවිත් කියලත් මගේ මහත්තයා ගනන් ගත්තේ නෑ ඉරිසියාවට කියන කතා කියලයි කිව්වේ"

"තවත් මොනවද කතා වගයක් කිව්වා ඒවා කියන එක හරිද මන්දා ඒ හින්දලු හෝටලේ පාඩු වුනේ"

"ඒ මොනවද කමක් නැ මුදලාලි කියන්න අපිත් ඒවා දැනගන්න එපැයි"

"සිරිසේන මුදලාලිට වෙන වෙන සම්බන්ධකම් තිබුනා කිව්වේ"

"අම්මෝ මුදලාලි ඔය මිනිහගේ කටට හෙන ගහන්න ඕන. මගේ මහත්තයා උදේ කඩේට ගියාට පස්සේ කෙලින්ම ගෙදර එන්නේ හවසටත් එහෙමයි. කොහේ හරි එලියට ගියත් මාවත් එක්කයි යන්නේ ඔය වෙන මුදලාලිලා වගේ මගේ මහත්තයා ගෑණු පස්සේ යන කෙනෙක් නොවේ මුදලාලි"

ඒක මාලතීගේ කටින් පිටවෙද්දී උගුරෙත් හිරවුනා. හරියට ඔවුට කිව්වා වගේ. සිරිල් මුදලාලි ඉදිඅප්ප කාල ඉවරවෙද්දී ඇගිලි පුරුකේ උඩයි අල්ලෙයි ඉදුල් පොඩි එකෙක් වගේ. ඔහු එහෙන්මම අතහෝදගෙන පුටුවෙන් නැගිටින්න වුනේ නෑ පෝන් එක රින්ස් යන්න ගත්තා.

"හරි හරී ඕයි මන් ලැස්ති වෙලා ඉන්නේ ගේට්ටුව ලගට වෑන් එක ගහනවා"

"මන් යනෝ මාලතී නෝනේ කවුරු හරි මම ගැන ඇහුවොත් එහෙම කෙනෙක් මෙහේ නෑ කියන්න"

මාලතී අන්දුන්කුන්දුන් වෙලා ගියා සිරිල් මුදලාලි එහෙම කියද්දී මාලතී තවත් අෆ්සෙට් වුනා.

"ඇයි මුදලාලි මුකුත් ප්‍රශ්නයක්ද"

"නෑ ප්‍රශ්නයක් නෑ ඉරිසියාකාරයෝ ඉන්නවනේ පොඩ්ඩක් ඔලුව් උස්සගෙන එද්දී" 

ඔහු යන්න බෑග් එකත් අරන් සාලෙට ආවා. සිරිල් මුදලාලි කිසිම වාහනයක් ගේට්ටුවෙන් ඇතුලට ගත්තෙත් නෑ වාහනේ ගේට්ටුව ලග නවත්තලා දොරත් ඇරියට පස්සෙයි ගෙදරින් පිටවුනේ. හරියට දොර ඇරෙන්නෙත් පොඩි ගේට්ටුව ඉස්සරහමයි. 

"මාලතී නෝනේ ගියාට පස්සේ ගේට්ටුවට ඉබ්බ දාන්න නොදන්නා අය ආවොත් ඇතුලට ගන්න එපා"

හැමදාම ගහන බයිලේ ගහගෙන සිරිල් මුදලාලි ගෙදරින් එලියට බැස්සා. ඔහුගේ පිටුපස්සෙන් මාලතීත් ගේට්ටුව ලගට ගියා. උස මහත දෙන්නෙක් දෙපැත්තෙන් ඉද්දී මුදලාලි වාහනයට නැගලා යන්න ගියා. එළියට බැස්ස දෙන්නට අමතරව තවත් හතර පස් දෙනෙක් වෑන් එක ඇතුලෙත් හිටියා. උන් මහ අමුතුම මිනිස්සු. සිරිල් මුදලාලි එක්ක යන්න එන්නෙත් එක එක පාට වෑන්. මාලතී ගේට්ටුවට ඉබ්බ දාගෙන කල්පනා කර කර ගෙට ගියා.

ලියන්නා එක්ක මාලතීගේ හිතයට තරහක් තිබ්බා හෝටලේ නැතිකරේ ලියන්නා බව හොදට දන්න හින්දා. කලට වෙලාවට වැඩ කරන මිනිස්සුන්ගේ පඩිත් ගෙවලා තිබ්බ හින්දා කවුරුත් දන්නේ නෑ හෝටලයට වෙච්ච දේ. උදේ ඉදන් කිහිප විටක්ම අංජලීට කෝල් ගත්තත් ආන්සර් නෑ. අංජලී ගැන හිතද්දී එක පැත්තකින් දුකයි පහුගිය ටිකේ වෙච්ච දේවල් වලට

"කොහොම හිටපු ළමයෙක්ද"

මාලතී සුසුමක් හෙළලා කුස්සියට ගියා අස්පස් කරලා දාන්න ඕන හින්දා.

ලියන මහත්තයා කාගිල්ස් පාකින් එකේ යතුරු පැදිය නවත්තලා පාර පැනලා ඇවිදගෙන ගියා පයින්ම. 

කහ ඉරෙන් පාර පැනලා එහා පැත්තට ගියා. හිතින් බැන බැන. වෙනදා වගේ සිරිල් මුදලාලි ඉන්න ගොඩැනැගිල්ලේ පාමුල යතුරු පැදිය නවත්තලා එන්නත් එපාලු. අව් කට්ටේ වේලී වේලී දාඩියත් පෙරාගෙන මීටර් තුන් හාරසීයක් යන්න එපැයි. එතන හිටපු හිගන්නට අනිවාර්යයෙන්ම ශත පනහක් දීලම යන එක සිරිල් මුදලාලිගේ නීතියක්. නීතියක් කියන්නේ ඒක තමයි සිරිල් මුදලාලිගේ සංඥාව. හිඟන්නා සංඥාව කොහොම සිරිල් මුදලාලිට යනනවදැයි නොදන්නා වුනත් එහෙම දුන්නොත් විතරයි සිරිල් මුදලාලි ඉන්න ෆැලැට් එකේ දොර ඇරෙන්නේ. හිඟන්නා බෙලෙක්කේ හෙල්ලුවොත් එයින් කියවෙන්නේ මුදලාලි ගෙදර නැති බව හරි මේ වෙලාවේ ඉඩක් නෑ වැනි සංඥාවක්. ලියන්න හිඟන්නා දිහා බලලා උඩට නැග්ගා. 

"අච්චර හොදට අතපය දික්කරලා ඉන්න පුළුවන් එකේ මේ පකයා මොකට මෙහෙම දුක්විදිනවද මන්ද මේ හුත්තට පින නෑ"

ලියන්න හිතින් බැන බැන තරප්පු පෙල නැගගෙන උඩට ගියා. ආයෙත් සුපුරුදු තට්ටුව දාල විනාඩි දෙක තුනකින් දොර ඇරුනා. වෙන්දා හිටපු පොඩි කෙල්ලම නොවේ දොර ඇරියේ සිරිල් මුදලාලිමයි. 

"තමුසේ මෙච්චර පරක්කු වුනේ ඇයි"

ලියන්නා ගෙට ගොඩ වෙද්දිම ලියන්නගෙන් ඇහුවේ වෙනදා අහන ස්වරයෙන් නොවේ. ඔහු වෙනදා වගේ බැනියම ගහගෙනත් නොවේ හිටියේ කොහේ හෝ යන්න ලෑස්ති වෙලා හරි එහෙම නැත්නම් මිරිහානේ ඉදන් ආපු ගමන් වෙන්න ඇතියි ලියන්නට හිතුනා.

"පාන් පිටි ලොරිය එනකම් ඉන්න වුනා මුදලාලි"

"වාඩි වෙනො"

මුදලාලි ලොකු හාන්සි පුටුවේ ඇලවුනා. ලියන්නත් අසලින් තිබ්බ වෙනදා වාඩිවෙන වැල් පුටුවෙම වාඩිවුනා.

"මගුල් දවසට කලින් තමුසෙට මම කීයක් දුන්නද"

සිරිල් මුදලාලි ටිකක් හඩින් කතා කරද්දී ගෙදර කවුරුත් නැහැයි කියලා නම් ලියන්නට වැටහුනා.

සිරිල් මුදලාලි එන්නේ මොකටදැයි ලියන්නට තේරුනා 

"ඇයි මුදලාලි මතක නැද්ද මට ලක්ෂ පහක් දුන්නා පහුවදා උදේ පිටි ලොරියට සල්ලි බේරන්න ඕන දවසේ කෝල් කරාම කිව්වේ දීපු ලක්ෂ පහෙන් ලක්ෂයක් අරන් ලොරියට දෙන්න කියලා නෙහ්. මුදලාලි මහත්තයා ඒ වෙලාවේ බීලත් හිටියේ ඒ හින්ද මාලතී නෝනට දුන්නේ ලක්ෂ හතරයිනේ"

සිරිල් මුදලාලි කරකවලා අත්හැරිය දීපු උත්තරේට. ඔහු ආයෙත් කල්පනා කරා. බීල හිටපු කතාවත් ඇත්ත පිටි ලොරියට සල්ලි දෙන්න තිබුනෙත් එදා තමයි කෝල් එකක් දීපු එකත් ඇත්ත. ඒත් එහෙම කිව්වද කියලා නම් මතකයක් නෑ. 

"තමුසේ මොකක්ද හෝටලයේ ඔප්පුවට කරේ"

"පොඩ්ඩක් ඉවසන්න මුදලාලි තාම නඩු තීන්දුවේ උණුහුම ගියෙත් නෑ නෙහ් එවා කඩි මුඩියේ කරන්න පුළුවන් දේවල් නොවේ. ගෙදර ඔප්පුව රෙජිස්ට්‍රාර් ලගටවත් යැව්වේ නෑ නෙහ් ඒක තියෙන්නෙත් තාම සිරිසේන මුදලාලිගේ නමට ඔන්න මට එහෙම ආයේ දොෂ් කියන්න එපා"

සිරිල් මුදලාලි පැටලුනේ පඹ ගාලක. උණු හින්දා බොන්නත් බෑ කිරි හින්දා විසි කරන්නත් බෑ. නිවුනම රසකුත් නෑ වගේ වැඩක් වුනේ. 

"ඕක මගේ නමට ලියවන්න බෑ ඕයි තමුසෙට තේරෙන්නේ නැද්ද ඕක රෙජිස්ටාර් කරාට පහුවෙනිදාම මාව හොයාගෙන ඉන්කම් ටැක්ස් එකෙන් ඒවි පොලිසිය ඒවි. තරහකරයො මම තැන හොයා ගනීවි පත්තරයෝ ටෙලිවිෂන් උන්ට උඩ දාගෙන කියන්න ගනීවී පේස් බුක්ද මොන හුත්තක්ද මන්ද ඕකෙත් යාවී"

සිරිල් මුදලාලි වැලට කියාගෙන ගිහින් මෙහෙමත් කිව්වා

" ඕක කෙල්ලගේ නමට ලිව්වොත් මේ ගෑණි අහන එවාට උත්තර බදින්නේ තමුසෙද පොඩ්ඩක් ඉවසනවා ගමේ ගිහිල්ලා එනකම්"

ලියන්නා එකෙනුත් ගැලවුනේ එහෙම. සිරිල් මුදලාලි හැමදාම දෙන උත්තරේ ඒ මොහොතෙත් දුන්නා ඒත් ඉතින් මේ මාස ගානට ඔහු ගිය ගමක් නෑ. ඒත් ලියන්නට පුදුමයි තාම කෙල්ලගේ ස්කෝලේ ගැන වචනයක්වත් කතා නොකරපු එක නම්. 

"තමුසෙට මම එන්න කිව්වේ ලොකු වැඩක් පවරන්න තමුසේ දන්නවද පිටකොටුවේ ආසිරි හෝටලේ"

ඔහු හිතින් ආයෙත් ආමන්ත්‍රණය කරා. කවදාවත් නැති විදියට ආසිරි එක ගැන අහන්නේ නම් නිකන් නොවේ.

"හෝටලේ නම් දන්නවා එත් මාත් එක්ක එච්චර හොද නෑ අපේ හෝටලේ ධනසිරි මුදලාලිට අරන් නොදී මුදලාලිට අරන් දීපු හින්දා"

සිරිල් මුදලාලි ලියන්නා දිහා මොහොතක් බලාගෙන හිටියා මුකුත්ම නොකියා. මුට තියෙන්නේ ඉවක්ද කබර දිවක්දැයි පුදුමත් හිතුනා.

"ඒකත් එහෙමද"

වැඩි වෙලාවක් ගියේ නෑ. සිරිල් මුදලාලිගේ ෆෝන් එක රින්ස් ගියා. තුන් පාරක් මුදලාලි පෝන් එක දිහා බලලා නැගිට්ටා. ගොඩක් කලබලයෙන්. 

"ගෑණි එනවා එයා ගෙට ගියාට පස්සේ හිමින් කතා කරනවා"

අම්මෝ සිංහයෙක් වගේ හිටපු සිරිල් මුදලාලිගේ බය.

ලියන්නා මාස ගානක් මෙහේ ආවා ගියාට ඔය ගෑණි දැකලා තිබුනට හරියට මුහුන දීල කතා කරලා නෑ. කතා කරලා තිබුනෙත් දෙතුන් වතාවයි. ඒකත් දොර රෙද්දට කවර් වෙලා යන්තම් මුහුන එළියට දාගෙන. ඒ හින්දා ලියන්නත් ආසාවෙන් බලාගෙන හිටියා ගෑණි දකින්න. සිරිල් මුදලාලිගේ කතාවෙන්ම තේරුනා ගෑණිට තියෙන බය. මුදලාලි දොර ඇරපු ගමන් ස්කෝලෙට අදින සුදු ගවුමක් ඇදගෙන හිටපු පොඩි කෙල්ල ගෙට දුවගෙන ගියා. අඩ අඩා. මුදලාලි දොරත් හරස් කරගෙන බලාගෙන හිටියා. දනිසටත් උඩින් ඩේනිම් සායක් ඇදන් හිටපු ගෑණි මොකක්ද කියන්න හදල ලියන මහත්තයා දැක්ක ගමන් කියන්න ගිය දේත් නවත්ත ගත්තා. ලියන්නා හරියටම ගෑණි දැක්කේ දැන්. ඕන්නම් අවුරුදු විසි හයක් විසි අටක් විතර ඇති.

"පයිය අගලක් නෑ ඒත් පකයටත් සෙට් වෙන ගෑනු"

අංජලී තරම් ලස්සන නැතිවුනත් ඇයත් ලස්සනයි. තන් දෙකයි පුකයි නම් අංජලීගේ වගේමයි. 

"ෂික් මොන හුත්තකට කලින් ඉපදුනාද මන්ද"

ගෑනි දකිද්දී ලියන්නට එහෙමත් හිතුනා. ගෙට යන්න ගිය ගෑනි ආපහු හැරුනා. 

"මේ දරුවාගේ ස්කෝලේ වැඩේ කරන්නේ නැද්ද"

මුදලාලිගේ පැත්තට හැරිලා ඇහුවත් ඒක වැදුනේ නම් ලියන්නට. ඒත් ලියන්නට නොවේ වගේ ලියන්නත් හිටියා. 

"පොඩ්ඩක් ඉන්න නෝනේ ලියන මහත්තයා ගෙන්න ගත්තේ ඒක ගැන කතා කරන්න නෙහ්"

"පොඩ්ඩ පොඩ්ඩ කවද වෙනකම් ඉන්නද අපිට ඉන්න තැනක ඉන්න දුන්නේත් නෑ හිටියා නම් දැරිවිට ස්කෝලයක් හරි තියෙනවා"

"එතන හිටියා නම් වෙන දේ දැක්ක නේ ... හරි හරී මට තේරෙනවා නොනෙගේ දුක"

"හැමදාම කියන්නේ ඕකනෙහ් දැන් ඇවිත් මාස හතරක් පහක් වුනා මම කියන දේවල් අහන්නෙත් නෑ. මෙහෙම හැංගි හැංගි කවද වෙනකම් ඉන්නද"

මුදලාලිගේ මුහුන අර මොකක්ද එකක් වගේ වෙලා. ඔහු රවලා ගෑනි දිහා බලල ලියන මහත්තයා දිහා බැලුවා. කන්න වගේ මලේ උපරිමයට පැනලා. ලියන මහත්තයටත් වුනේ මරු වැඩේ. ගෑණි වචන උච්චාරණය කරෙත් අමුතු විදියට. ගෑණි ඇදන් ඉන්න බ්ලවුස් එකේ යට බොත්තම් දෙකත් ලිහිලා. ගෑනිගේ බුරිය දැක්ක ගමන් ලියන්නා තවත් හොල්මන් වුනා. මුදලාලිගේ රැවිල්ලට ගැනි පොඩ්ඩක් මෙල්ල වුනා.

"ඔන්න මම ආයෙත් කියන්නේ නෑ හෙට අනිද්දා වෙද්දී දරුවා ස්කෝලෙට දාගන්න බැරිවුනොත් පල්ලෙහා කඩේ මල්ලිට කියලා හරි දරුවව ස්කෝලෙකට දාගන්නවා මගේ එකවුන්ට් එකෙන් අරන් හරි මට සල්ලි ලොකු නෑ අනික ඒවා මගේ සල්ලී අනික හෙට අනිද්දා මම ස්වර්ණගේ පුතා සමන්ව ගෙන්න ගන්නවා ඔහේට මේක කොරන්න බැරිනම් මම හරි එහෙට මෙහේට ගිහිල්ලා කොරගන්න එපැයි. "

කියාගෙන ගෑණි ගෙට ගියා. මෙතන තව හිටියොත් වැඩේ කෙලවෙන බව ලියන මහත්තයාට තේරුනා. ඔහු දන්නවා තමන් පාලනය කරත් ඇගේ නමින් තියෙන ව්‍යාපාර ඔහු හොදින් දන්නවා. ඇගේ බලයට ඔහු යටයි. අනික තමන් මැරුවත් තම්බි පකයා ඈ නොමරන බවත් සිරිල් මුදලාලි දන්නවා.

"එහෙනම් මුදලාලි මහත්තයා මම යන්නද"

ලියන්නා හීන් හඩින් ඇහුවා.

"යන්න.. කොහේ යන්නද. දැක්කනේ තමුසෙගේ කතාව කොහොමද මේ ලියන්නට වැඩක් දුන්නොත්.. මට කුණුහරුපත් කටට එනවා පොඩි එකී නැත්නම් තමුසෙලාට කතා කරන හැටි මම දන්නවා තමුසෙට වැඩේ කරන්න බැරි නම් කියනවා"

"හරි මුදලාලි අධ්‍යාපන කන්තෝරුවේ මහත්තයට...."

"තමුසෙගේ හැමදාම කියන හුත්ත ආයෙත් කියන්න ගන්නව තමුසෙට තව දවස් දෙකයි දෙන්නේ බැරිනම් දීපු ලක්ෂෙ එක්ක ෆයිල් එක ගෙනත් දෙනවා"

සිරිල් මුදලාලිගේ සද්දේ ගේ ඇතුලේ දෝංකාර දුන්න. හරියට ඈට ඇහෙන්න ලියන්නට බැන්න වගේ. ලියන්නත් අර මොකාද එකා වගේ සිරිල් මුදලාලි කියන දේ අහගෙන හිටියා. මුදලාලි එහෙන්ම හාන්සි පුටුවේ ඇලවෙලා හති අරිනවා බැනපු වේගෙට

"තමුසේ මට ජිවිතේට අමතක කරන්න බැරි උදව් කරපු බව ඇත්ත තමුසේ මාව ගොඩදාපු බවත් ඇත්ත. ඒත් මිනිහෝ තමන්ට වැඩක් කරන්න බැරිනම් කෙලින් කියනවා මේ වැඩේ මට කරන්න බෑහැ කියලා මාව හතරවරන් නොකර"

"මම දැන්ම යන්නම් ඔය මහත්තයා හම්බවෙන්න"

ලියන්න නැගිට්ටා 

"යනවා ගිහිල්ලා හවස එනවා"

එහෙමත් කියලා යමක් මතක් වුනා වගේ වාඩිවෙන්නැයි අතින් සංඥාවක් දුන්නා.

"තමුසෙට එන්න කිව්වේ වෙන දේකට ඔය හෙටෙල් කෙරුවාව තමුසේ මට උගන්වන්න එන්න ඕනෑ නෑ ලක්ෂ ගානක් යට කරලා විසි තිස්දාහක් අරන් මට වැඩක් නෑ. තමුසෙගෙයි මගෙයි හිතවත්කම් යාලුකම් වෙනයි හොටේලේ මට එනපාටකුත් පේන්නෙත් නෑ මට මාසෙකට ලක්ෂයක් ඕන. තමුසෙට දෙන්න බැරිනම් කියනවා ඔහේට වෙන රස්සාවක් හොයලා දෙන්නම් මට පුළුවන් ඕක ලක්ෂයකට වැඩියෙන් කුළියට දෙන්න තේරුනාද"

"එතකොට මුදලාලි ලෝන් එක"

"ඒක තමුසේ ගෙවනවා එක තමුසේ ගෙව්වත් එකයි නැතත් එකයි මට ඇති හුත්තක් නෑ ලබන මාසේ අන්තිමට මගේ අතට ලක්ෂයක් නාවෙත් වෙන්නේ ඒකයි"

ලියන්නට හුජ්ජ බරකුත් ආව සිරිල් මුදලාලිගේ කතාවට. ඔලුවත් පස්සට අතගාල ලියන්න යන්න නැගිට්ටා. ලියන්න පඩිපෙල බැස්සේ හිතේ පැසව එන තරහෙන් පිපිරි පිපිරී. බැනපු එකටත් වඩා ලක්ෂයක් ඉල්ලපු එකට කම්මලේ ඉන්න බල්ලට යකඩ තැලෙන හඩ අරුමයක් නොවෙනවා වගේම ඇනුම් බැනුම් නම් ගානක් නෑ ලියන මහත්තයගේ ජීවිත කාලෙන් හරි අඩකට වඩා වැය කරෙ හොටේල්වල. වංගු ගන්න විදි නවන හැටි නවලා කෙලින් කරන හැටි ලියන්නට හොද දැනුමක් තිබ්බ අත්දැකීමෙන්ම. එකවරක් වැරදුනොත් දෙවැනි වර වරදින්නේ නෑ පහල පඩියට එද්දී හිඟන්න එතන හිටියේ නෑ. ඒත් එක්කම පඩිපෙළ ඉස්සරහම කොළඹ පැත්තට මුහුන දාල වැන් එකක් ගහලත් තිබ්බා. එකෙක් විදුරුව ඇරලා එබිලත් බලලා ආයෙත් වීදුරුව වහගත්තා. කේන්තියෙන් පිපිර පිපිර පඩිපෙළ බැස්ස ලියන්නට එක එච්චර වැදගත් වුනේ නෑ. වෑන් එක පිටුපස්සෙන් පාර දෙපැත්ත බලලා එහා පැත්තට මාරු වුනා. ලියන්න පාර එහා පැත්තට පනිද්දිත් කල්පනා කරා සිරිල් මුදලාලිගේ දවසේ වෙනස් වීම ගැන. 

"මොන හුත්තකට මූ ආසිරි හෝටලේ ඇදලා ගත්තේ"

ලියන්නා පාර එහා පැත්තට පැනලා පයින් යන ගමන් කල්පනා කරා. ආසිරි හෝටලේ වැඩකරෙ ගොඩක් ඉස්සර. ධනසිරි මුදලාලි දන්නව කියලවත් ලියන්නා කියලා නෑ. 

"මාලතී පට්ට වේසිවත් කියලද"

ඊයේ පෙරේදා ඉපදෙච්ච උන් ලියන්නා ආසිරි එකේ වැඩ කර බව දන්නේ නැ. දන්නේ පරන මිනිස්සු ඒත් මාලතී දන්නවා 

ඒත් එහෙම නම් සිරිල් මුදලාලි කිව්වෙත් නෑ නෙහ්. 

"ධනසිරි මුදලාලිගෙන් ගිහිල්ලා අහයිද"

සැකෙක් තිබුනා.

"නෑ එහෙම වෙන්න විදියක් නෑ"

"දුන්නේ ලක්ෂ හතරයි කියලා අර හුත්ති කියලා එහෙනම් තව පොඩ්ඩෙන් හුත්තක් තමයි වෙන්නේ හොද වෙලාවට පකයා එදා කරටි කැඩෙන්න බිල හිටියේ"

ලියන්න හතර වටේටම හිතින් බැන බැන පාර අයිනෙන් ඇවිදගෙන ගියා. වාහන පේලියක් එක්ක ආපු කාර් එක ගැන ලියන්න දැක්කත් හිතුවේ නෑ. කාර් එකත් ඉස්සරහට පොඩ්ඩක් ගිහිල්ලා පාර අයිනට කරලා නවත්තලා ස්වයංක්‍රීය වීදුරුව පහත් කරා.

"මොකද ලියන මහත්තයා පයින්ම"

ලියන මහත්තයා ලගටම වෙනකම් ඉදලා කාරෙකෙන් ඔලුව එළියට දාල ඇහුවේ වෙන කවුරුත් නොවේ ඕෂධී. 

" ආ..මේ ඕෂධී නෝන නෙහ් මම කිට්ටුවට ආපු ගමන් නෝනේ"

"අපිත් ඒ පැත්තට යන්නේ නගින්න හොටේල් එක ලගින් දාන්නම්"

"අනේ නෝනට ගොඩක් ස්තුතියි මට තව වැඩ වගයක් තියෙනවා කරගන්න නෝන යන්න මම එන්නම්"

"ම්හ් ඇත්තද එහෙනම් යන්නම්"

ඕෂධී ස්වයංක්‍රීය වීදුරුව එසෙව්වා. වාහන පෝලිමත් එක්ක ඕෂධීගේ කාර් එක ඉස්සරහට ඇදුනා

"පට්ට හුත්ති තෝ තමයි මාව කෑවේ. බල්ලො දාල හුකන්න ඕන හුත්තිට නැත්නම් මේ කිසි ප්‍රශ්නයක් නෑ නෙහ්"

හෝටලෙ නඩුව ගැන විස්තර අංජලීට දුන්නේ ඕෂධී බව ලියන්නා දන්නවා. කෝපයෙන් දැවි දැවි කට්ට අව්වේ ගිය පයින්ම ෆුඩ්සිටියට ගිය ලියන්නා බැන බැනම ඉස්සරහට ගියා. 

ඕෂධී ආවේ තනියම නොවේ චන්න එක්ක. චන්න කියන්නේ ඕෂධීලා පුංචි කාලෙ ඉදන් අද වෙනකම් තමන්ගේ දරුවෝ වගේ බලාගන්න කරුණම්මාගේ බාල පුතා වුනත් ඕෂධීගේ ලොකු අම්මාගේ පැත්තෙන් නෑයොත් වෙනවා. චන්න හොදට ඉගෙන ගත්තා වගේම කම්මැලිනැති හොද කඩිසර කොල්ලෙක්. උසස් පෙළත් සමත් වුනාට රස්සාවක් නෑ. ගමේදි හැම එකාටම උදව් කර කර හිටියත් ගොඩක් දුප්පත් කොල්ලෙක්. යාලුවෝ එක එකා රස්සාවල් හොයාගෙන එහෙම නැත්නම් කසාදයක් කරගෙන ගමෙන් පිටත් වෙද්දී ඔහු ගමේ තනි වුනා. හිටපු එකම යාළුවත් චන්න ගොඩක් බලපොරොත්තු තියාගෙන හිටපු කෙල්ල එක්ක යාළු වෙච්ච හින්දා ඔහුට ගමත් එපා උනා. හමුදාවේ රස්සාවට යන්න හදද්දී කරුණම්මා තදින්ම විරුද්ධ වෙච්ච හින්ද ඒ අදහසත් අත්හැරියා. ඊට පස්සේ තමයි රට යන්න හිතක් පහල වුනේ. කරුණම්මා ඕෂධීගේ තාත්තට කියලා වාහන එලවන්න ලයිෂන් එකත් අරන් දුන්න. එතකොට ඕෂධීලගේ ගෙදර වැඩකරේ රාජු කියලා දෙමළ කොල්ලෙක්. ඌත් රට රස්සාවකට ගියා. විජේසිරි අධිනීතිඥතුමා දන්නවා චන්නට ලයිෂන් එක අරන් දුන්නට පාඩුවක් නොවෙන විත්තිය. චන්නට මෙහේ නුහුරු නුපුරුදු තැනකුත් නොවේ. විජේසිරි අධිනීතිඥ තුමාට කාර් එකක් තිබුනා වගේම නිෂධිලගේ ඕෂධීලගේ වැඩවලටත් ගෙදර වැඩවලටත් තවත් කාර් එකක් තිබ්බා. නිෂාධි කාර් එක අරන් ෆැකල්ටියට ගියාට පස්සේ ආපහු එන්නේ හවසට සමහර වෙලාවට හත අටත් වෙනවා. එතකොට අනිත් අය යන්න වෙන්නේ ටැක්ෂිවල. මේ හින්දා කරුණම්මා ගෙදර ගිය වෙලාවේ චන්නව එක්කගෙන එන්නයි කිව්වේ මේ ප්‍රශ්න හින්දා.  

ඕෂධී එක්ක චන්න ගියේ කොළඹ පාරවල් ගැන එච්චර ලොකු අවබෝධයක් ඔහුට නොතිබිච්ච හින්ද. එහෙමත් නොවෙයි අවබෝධයක් තිබුනත් දැන් අමතකයි. අවුරුදු ගානකින් නෙහ් ආයෙත් ආවේ. අනික චන්න ඕෂධී වගේම නිෂාධිටත් අලුත් කෙනෙකුත් නොවේ. ඔහු ඕෂධීට වඩා බාල වුනාට නිෂාධිට වඩා වැඩිමල්. ඒ වගේම ඕනම තැනකට එක්ක යන්න පුළුවන් හොද පෞරුෂයක් වගේම නිෂාධිගෙයි ඕෂධීගෙයි හොර වැඩ වලටත් විශ්වාසවන්ත කොල්ලෙක්. 

කහ ඉරෙන් ලියන මහත්තයා පනින්න හදන හැටි දුරටම දැක්ක ඕෂධීට ක්ෂණිකව මතක් වුනේ කලින් දවසේ අංජලි මොනරාගල යද්දී එවපු මැසේජ් එක. ඈ පාරේ අයිනම තිරුවට කාර් එක ගත්තෙත් ලියන්නා යන්නේ කොහේදැයි විපරම් කරන්න ඕන හින්දමයි.

"චන්න ඔන්න ඔය මෑන් හොදට මතක තියාගන්න"

ඕෂධී කියාගෙනම කාර් එක අයිනට කරලා නවත්වලා ඉස්සරහ වීදුරුව පහත්කරා. ඕෂධිව දැක්ක ගමන් ලියන්නා කලබල වුනත් පෙන්නුවේ නැතැයි ඇයට හිතුනා. ඈ දන්නවා හෝටලේ නඩු තින්දුව හින්දා ඈත් එක්ක හිත යටින් තරහෙන් ඉන්න බව. ලියන මහත්තයා එක්ක වචන කිහිපයක් කතා කරලා ඔහු කාර් එකටත් ගොඩ නොවෙච්ච හින්දා ඈ සෙමින් ඉස්සරහට වාහනය පැදෙව්ව. සයිඩ් කණ්නාඩියෙන් ලියන මහත්තයා කොහාට යනවදැයි හොදට විමසිල්ලෙන්. ඔහු තාමත් පයින් ගාටනවා. ඕෂධී ෆුඩ් සිටියට පොඩ්ඩක් ඉස්සරහින් පාර අයිනේ නවත්තලා තිබ්බ වාහන දෙකක් අතර කාර් එක නැවත්තුවා. ලියන්නා යන්නේ කොහාටදැයි සයිඩ් කණ්නාඩියෙන් බලාගෙන හිටියා.

"ඇයි ලොකු බේබි"

"මේ මිනිහා යන්නේ කොහාටදැයි බලන්න ඕන"

චන්න පස්සෙ සීට් එකේ හිටියා හින්ද බෙල්ල හරවලා ලියන්නා දිහා බලාගෙන හිටියා. ලියන මහත්තයා ගියේ ෆුඩ් සිටිය ඇතුලට. 

"ඌ ගියේ ෆුඩ් සිටියට"

"පොඩ්ඩක් ඉදපන් කාර් එක ඌ දැක්ක හින්දා ෆුඩ් සිටියට ගියාද දන්නේ නෑ නෙහ් පොඩ්ඩක් ඉමු"

ඕෂධී ජියර් එකටත් අත තියලා යන්නත් හිතුනා. 

"මොනවා හරි ගන්න ගියාද දන්නේ නෑ නෙහ්"

ඕෂධී කණ්නාඩිය දිහා බලාගෙනම හිටියා විනාඩි පහක් විතර. ලියන්නා එන පාටක් නම් දැක්කේ නෑ. ඈ ආයෙත් පෝන් එක අරන් අංජලී එවපු මැසේජ් එක දිහා බැලුවා. ඒත් එක්කම ලියන්නා බයිසිකල් කට්ටේ නැගලා ගාලු පාරට දැම්මා. ඕෂධී සයිඩ් කණ්නාඩිය දිහා බලගෙනම හිටියා. ලියන්නාත් ගාලු පාරට දාල දෙහිවල පැත්තට ගියා. ඕෂධීගේ කටින් පැන්නේ 

"ෂික්.."

යන හඩ. චුට්ටක් කලින් ආවනම් තැන හරියටම බලාගන්න තිබුනා. අනිවාර්යයෙන්ම පොර ෆුඩ් සිටියේ බයික් එක දාල යන්න ඇත්තේ සිරිල් මුදලාලිගේ ගෙදර. ඕෂධීත් ගාලු පාරට වාහනය දාල වාහන පේලියට එකතු වුනා

"චන්න තමුසේ මට පොඩි උදව්වක් කරන්න ඕන"

"මොකක්ද"

"අර මනුෂ්‍ය මෙහේ යන්නේ කොහාටදැයි බලන්න ඕන"

"පට්ට කට්ටක් නෙහ්"

"නිකන් නොවේ හලෝ තමුසෙ වැඩේ කරලා දුන්නොත් තමුසෙට පන්දාහක් දෙනවා"

"අය්යෝ මට සල්ලි ඕනැ නෑ ඔහොම ඒවද මම කරේ ලොකු බේබි වෙනුවෙන් ඌ එදා කිනිස්සෙන් ඇදලා ඇරියා නම් මන් මැරිච්ච තැන්වල ගසුත් පැලවෙලා"

ඕෂධීට එකපාරටම අෆ්සෙට් ගියා චන්නගේ කතාවට. 

"තමුසෙට නෙහ් අම්මලා මාව බාර දීල මල ගෙදර ගියේ ඒත් ඉතින් ඌ කරන්න ඕන ඒවා කරලා නෙහ් ගියේ ඔයත් ඉතින් අවස්ථාවෙන් ප්‍රයොජන ගත්තා නෙහ්"

"හරි හරී එත් සල්ලි වලට නෙවේ නෙහ් ඒ අෆ්සෙට් එකට තමයි මෙච්චර කාලයක් නෑවිත් හිටියේ" 

"හරි හරී වෙච්ච දේවල් වුනා එවා ඉවරයි. එදා නම් එහෙම මොන හැගීමෙන්ද කියන්න දන්නේ නෑ. ඒත් ඒ වෙච්ච දේට මම කැමතියි චන්න ඔයානේ ඔක්කොම දමල ගහලා ගියේ එහෙම නොවුන නම්"

ඕෂධී කියන්න ගිය දේ හිර කරගත්තා

ඒකට නම් චන්න මුකුත්ම කිව්වේ නෑ. ඕෂධී කාර් එකේ පස්ස බලන කණ්නාඩියෙන් චන්න දිහා බැලුවා. චන්නත් බලාගෙන හිටියේ කන්නාඩිය දිහාමයි. දෙන්නට දෙන්න මාට්ටු වුනත් තප්පර ගානක් ඔවුන්ගේ දෑස් එකට වෙලී තිබුනා.

"මෙහෙම ප්‍රශ්නයක් තියෙනවා ලොකු බේබි ඔය මිනිහ කොතන ඉදන්ද ෆලො කරන්නේ. එන වෙලාවක්වත් දන්නේ නැතුව. ෆුඩ් සිටියේ ලග ගොඩක් වෙලා හිටියොත් මිනිස්සු සැක හිතලා පොලීසියට කෝල් කරොත් මාව කූඩුවටම දායි"

බැරිම තැන චන්න ට්‍රැක් එක මාරු කරා. ඒත් චන්න කියන දේත් ඇත්ත. රටේ මහ උන් නිතර නිතර යන එන පාර. සැක හිතිලා පොලීසියට කෝල් කරොත් අම්මට හිකවෙනවා. එහෙනම් ඉතින් නතර වෙන්නේ පොලිස් කූඩුවේ නොවේ හතරවෙනි තට්ටුවේ. 

"හරි මම වැඩේ කරන්නම් හෙට ලොකු බේබි මේ පැත්තේ රවුමක් දාලම බලන්නකො "

"දැන් නෙහ් කොල්ලගේ උනන්දුව පෙන්නේ"

"එහෙම නොවෙයි ලොක්කු බේබි කියපු දෙයක් නොකර මාරු වෙලා තියෙනවද"

ඕෂධී ආයෙත් කණ්නාඩිය දිහා බැලුවා. මෙන්න චන්නත් බලන් ඉන්නේ කණ්නාඩිය දිහා. ඕෂධී ඇහැක් ගහලා දිව දික්කරා. චන්නත් නිකන් හිටියේ නෑ කණ්නාඩිය දිහා බලාගෙන කට ඇරලා දිව තොලවටේ ගෙනිච්චා.

"ඕන්න ඕන්න ඉස්සරහ වාහනේ"

හිකෙනවා තව පොඩ්ඩෙන් ඉස්සරහින් යන කැබ් එකේ පුක ඉබින්න ගියා. ඕෂධී එකපාරටම බ්‍රෙක් එක පෑගුවා. කාර් එකත් එකතැන හිට්ටා. හෙමින් වාහන පෝලිමෙ ගිය හින්දා මුකුත් උනේ නැ.

"භානුක මහත්තයා මතක් කරා විතරයි ලොකු බේබිට ඉන්නෙ පාරේ කියලවත් මතක නෑ නෙහ්"

"අනේ ඔය හුත්තිගේ පුතා මතක් කරන්න එපා චන්න මහත්තයා තුං විතරක්"

පිටුපස්සෙන් එන වාහන එක දිගට හෝන් ගහන්න ගත්තා කාර් එක තියෙන්නෙත් මැද ලයින් එකේ. ඕෂධි එකෙන් පොඩ්ඩක් අෆ්සෙට් වුනා.

"ලොකු බේබි එහා සීට් එකට යන්න"

පිටුපසෙන් ආපු වාහන දෙපැත්තෙන් යන්න ගත්ත නිසා දොර ඇරන් ඩ්‍රයිවින් සීට් එකට යන්න විදියකුත් නෑ. චන්න පිටුපස්සේ සීට් එකේ ඉදන්ම ඉස්සරහට පැනලා කාරෙක ස්ටාර්ට් කර ගත්තා ඕෂධී එතකොටත් හිටියේ හිත කලබල කරගෙන. එහා පැත්තේ සීට් එකට මාරු වුනත් ඇගේ අත තාමත් තිබුනේ ජියර් එක උඩ. චන්න ක්ලච් එක පාගල ජියර් එක දාද්දි ඇගේ අත උඩින් අල්ලගෙනම ජියර් එක දාල ඉස්සරහට ගියත් ඈ අත අයින් කර ගත්තෙත් නෑ. චන්නත් ඇගේ අත උඩින් අත තියාගෙනම ජියර් දාන්න ගත්තා. ඕෂධිත් චන්න දිහා බලාගෙන ලොකු හුස්මක් අරන් ජියර් එකෙන් අත ඉවතට ගත්තත් ඇගේ පරන අතීතයෙන් නම් හිත ඉවතට ගන්න බැරිවුනා. 

එදා ඉරිදා දවසක් ඕෂධී එතකොට තර්ඩ් ඉයර් එකේ එග්සෑම් කිට්ටු කාලේ. ඕෂධීගේ අම්මගෙ ලොකු අක්කා නැතිවෙලා. ෆුයුනරල් එක තිබ්බේ නුවර ඕෂධීගේ අම්මගේ මහගෙදර. නිෂාධිට ගෙදර ඉන්න කිව්වත් ඒකිටත් මලගෙදර යන්න ඕන උනා. කරුණම්ම එක්ක යන්නම ඕන. මොකද කරුණම්ම ඕෂධිගේ ලොකු අම්මගේ පැත්තෙන් ලගම ඥාතියෝ හින්දා. විජේසිරි මලගෙදර ආරංචි වෙච්ච වෙලාවෙම ගියා. අන්තිමට චන්නව ගෙන්නගෙන ඕෂධීගෙ තනියට තියලා ඔක්කොම මලගෙදර ගියා. එතකොටත් භානුක එක්ක තිබ්බ සම්බන්දේ ගෙදරට මාට්ටු වෙලා ටික කාලයක් වෙනවා. වැඩියෙන්ම ඕෂධීගේ අම්ම චන්නව නැවැත්තුවෙත් ඒකයි. චන්නව ගෙන්නගෙන එයාලා පිටත් වුනෙත් දහසක් උපදෙස් චන්නට දිල වගේම ඕෂධිට ගෙදරින් එලියට බහින්නවත් බැරි විදියට තහංචි දාල. එතකොට චන්නත් නාහෙට අහන් නැති කොලු කාලේ. ඔක්කොම යන්න ලෑස්ති වෙලා ඉස්තෝප්පුවට ආව. ඔක්කොම ඉස්සරහ ඔක්කොටම ඇහෙන්න චන්න ඕෂධීගේ අම්ම ඉස්සරහම ෆවර්ස් පාවිච්චි කරන්න ගත්තා

"ඔන්න ලොකු බේබි දැන්ම කියන්නේ අනම් මනම් කේස් දාගන්න එපා කාමරයට ගිහිල්ලා පාඩම් කරන්න කෑම කන වෙලාවට පහලට එන්න මොකක් හරි වුනොත් ලෝකු නෝනට කෝල් එකක් දිල කියන එක කියනවාමයි"

නෑ කමට මාග්‍රට් පුංචි අම්මා කෙනෙක් වුනත් ලොකු කමට ඈට කියන්නේ නෝනා. වැඩිවෙලාවක් ගියේ නෑ ඔක්කොම පිටවෙලත් ගියා. 

"චන්න මොනවද ඕයි තමුසෙත් කොල්ලෙක් නේද නිකන් සෙවල වැඩ කරන්න එපා තමුසෙටත් මාව කවද හරි ඕන වෙයිනේ බලමුකෝ එදාට"

ඕෂධී කියාගෙනම උඩට ගියා මලම පැනලා. ඕෂධිට ඕන වුනේ කොහොම හරි එළියට පනින්න. භානුක ඇල්පිටිය පොලිස් අභ්‍යාස විද්‍යාලයේ පුහුණුවීම් ලබපු කාලේ හින්දා නිතර නිතර දකින්නවත් චාන්ස් එක තිබුනේ නෑ. කලින් දවසේ භානුකට කෝල් එකක් දීලම ගෙන්න ගත්තේ කොහොම හරි ගෙදරින් පනින්න හිතාගෙනමයි. කොහොම උත්සාහ කරත් වැඩේ හරි ගියේම නෑ. රෙස්ටුරන්ට් එකෙන් කෑම ගෙනාවත් ඕෂධී දවල්ට කෑවෙත් නෑ. පණ්ඩිතයා වගේ ඔක්කොම ඉස්සරහ ටෝක් එක දුන්නත් චන්නට පට්ට දුකයි. ඒත් භානුකගෙ මරුමෲස් පෙනුම චන්නට අල්ලන්නෙත් නෑ. බැරිම තැන චන්න උඩට ගියා. දවල්ට කන්න කතා කරන් එන්න. උඩට යද්දිම ඇහිච්ච් කෙදිරිල්ලට චන්න බය වුනා. දොර ලගට යද්දී කෙදිරිල්ල මොන වගේ කෙදිරිල්ලක්දැයි චන්නට හොදට තේරුනා. අගුල කැරකෙව්වත් ඇතුලෙන් ලොක් කරලා. යතුර හිලෙන් ඇහැදාල බලද්දී දැක්ක දෙයින් මේ ලොකු බේබිදැයි ඔහුට හිතාගන්න බැරිවුනා භානුක කාමරේ ඇතුලේ ඕෂධිගේ බඩ උඩ. චන්නට ආවේ ලොකු කේන්තියක්. ඒක කේන්තියක් කියන්නේ පිහියෙන් ඇනල මරන්න තරම් කේන්තියක්. චන්න පඩිපෙළ දිගේ පහලට දිව්වා. කෑම මේසේ උඩ තිබ්බ පිහිය ඉනේ ගහගත්තා අනිනවමයි හිතාගෙනම. ගෙදර අස්සක් මුල්ලක් නෑරම දන්න චන්න ඕෂධීගේ කාමරයට පනින්නෙ කොහොමදැයි හොදට දන්නවා. ආයෙත් උඩට දුවලා නිෂාධිගේ කාමරේ දොර ඇරගෙන ජනේලෙන් පහල වහලට පැන්න. ඒ වහල හදලා තියෙන්නේ ගේ පැත්තකින් තියෙන ස්තෝප්පුවට. හුත්ත පොලීසියේ එකෙක් හින්දා පිස්තෝලයක්වත් ගෙනල්ල තිබුනොත් සැකේ හිතට ආවා. වටපිට බලද්දී පහල වහලේ මුල්ලට වෙන්න තිබ්බ දෙකේ දෙකේ පොල්ල දැක්කේ. එක අතට අරගත්තා. චන්න ජොකෙක් වත් ඇදල හිටියේත් නෑ සරමේ ගැටේ ලිහලා තදවෙන්න ගැටේ ගහගත්තා. සරම යට පොට අරන් කැහිපොට ගහගෙන පිහිය ඉනේ ගහගත්තා. හෙමින් ඕෂධීගේ කාමරේ ජනේලෙට අත තියද්දියි තේරුනේ භානුක කාමරයට පැනපු හැටි. ඌ ඇවිත් තියෙන්නේ ජනේලෙන් පැනලා. ඔලුව උස්සලා ජනේලෙන් බැලුවා. ඕෂධීගේ කටේ නිකර් එක ඔබලා ඇගේ නුල් පොටක් නැති වුනත් භානුක ඉන්න විදියට පේන්නේ නෑ. ඌ ඇදේ ජනේලේ පැත්තට වෙන්න දනගහගෙන ඇද උඩ වාඩිවෙලා. ඕෂධීගේ කකුල කරට අරන් ගහන පාරට ඈ ඉස්සරහට විසිවෙනවා. තන්දෙක බැලුම් දෙකක් වගේ. පොඩ්ඩක් ජනේලේ ඇතුලෙන් ලොක් කරලා තිබුනේ නැ හිතාගෙන ආවේ නාන කාමරේ කවුලුවෙන් ඇතුලට පනින්න. හිතට ආපු කේන්තියටත් එක්ක ජනේලේ හෙමින් ඇරියා. ඕෂධී ඇස් දෙකත් ඇරගෙන අරූ ගහන ගහන පාරවල් වලට මත්වෙලා සිවිලිම දිහා බලාගෙන ඉන්නවා. ජනේලේ ඇරලා සද්දයක් එන්නෙ නැති වෙන්න කාමරයට පැන්න. දෙකයි දෙකයි පොල්ලෙන් දැත බදලා දීපු පාරට ශොට් එක භාණුකගේ උරහිසේ වැදිලා ඕෂධීගේ කකුලෙත් වැදුනා. ජංගිය කටේ ඔබපු හින්ද කෑගහන්නවත් බෑ. කටේ තිබ්බ ජංගිය ඇදලා දාලා

"අම්මෝ...."

කෑගහගෙන ඈ කකුල අල්ල ගත්තා. භාණුකට හිතාගන්නවත් බැරිවුනා වෙච්ච දේ. දෙවැනි පාර ගහන්න උස්සද්දී ඌ අත අල්ලන් ඇදෙන් පැනල වටපිට බැලුවත් චන්න ගහපු පාර පිට මැද්දාවට වැදුනා භානුක විසිවෙලා ගිහිල්ලා බිමට වැටුනා

"බැල්ලිගෙ පුතා මන් තෝව මරනවා"

කියාගෙනම පිහිය ඇදලා ගත්තා. භානුක අත අල්ලගෙන ගහපු පයින් පාරට චන්න පිටිපස්සට විසිවුනත් බිම වැටුනේ නෑ. ඌ පයිය දික්කරගෙන ඉන්නවා හුත්ත අගල් හතරක් නැ රුපියලේ කාසියක් තරම් වත් මහත නෑ. භානුකට පහත් වෙන්නවත් බෑ. චන්නගේ හිතට ආපු කේන්තියට ඊලග පාර ඇදලා අරින්න පොල්ල ඉස්සුවත් ඕෂධී පැනලා බදාගත්තා

"අනේ එපා ආයේ ගහන්න එපා. මිනී මරාගන්න එපා දෙයියනේ"

ඕෂධී බදාගත්තත් චන්න ඇව තල්ලු කරපු පාරට ඇද උඩම ඇදගෙන වැටුනා. 

"බලාපන් හුත්ති අරූගෙ බිජ්ජ දිහා අගල් හතරක්වත් නෑ උබ මූ එක්ක ගියොත් සැපක් ගන්න වටේ ගෙවල් වල උන්ට රෙද්ද උස්සන්න වෙනවා" 

ඕෂධී භාණුකගේ බිජ්ජ හරියටම දැක්කේ එතකොට. ඌගේ කලිසම ඇදගන්න ඒ සුළු වෙලාව හොදටම ප්‍රමානවත් වුනා. සර්ට් එක කරට දාගත්ත භානුක ජනේලෙන් පහල වහලට පැන්න.

"උබේ හාමුට කියාපන් මන් අද දෝණියැන්දව මේ බිජ්ජෙන් ගෑණියෙක් කරා"

භාණුකගෙ හඩ ඕෂධීගේ කන් පසාරු කරගෙන ගිය මූනිස්සම් වැලක් වගේ උනා. චන්න ආයෙත් ගහන්න පොල්ල ඉස්සුවත් ඇගේ නූල් පොටක්වත් නැතුව හිටි ඕෂධී පැනලා චන්නගෙ බඩවටේ අත් දාල අල්ලගත්තා. භාණුක වහල දිගේ පහලට ගියා චන්න දැගලුවත් ඕෂධි අත් බුරුල් කරේ නැති වුනත් සරම ලිහුනා. ඈවත් ඇදගෙන ජනේලේ ලගට යන්න දැගලුවත් ඕෂදී ඔහුව අත් හැරියේ නෑ.

"අනේ.. එපා.. චන්න ..අහන්නකෝ.. මිනී මරාගන්න එපා" ඕෂධි බදාගෙන අඩ අඩා කියනවා. ඈ වත් ඇදගෙනම චන්න ජනේලේ ලගට ගියා. චන්නගේ සරමත් ලිහිලා බිමටම වැටුනා

"අනේ ඔය ඇති.. දැන්වත් නවත්වන්නකො. කියනදේ අහන්නකෝ.." 

ඈ තවත් ඔහුව බදාගෙන අඩනවා. භාණුක වහලෙන් බැහැලා තප්පෙනුත් පැනලා යන්න ගියා. තාමත් ඕෂධි තන් දෙකත් ඔහුගේ පිටට තදකරගෙන බඩ මැද්දෙන් අල්ලාගෙන බදාගෙන ඉන්නව වෙව්ලා වෙවුල.

ඇගේ උණුසුමට චන්නගේ කේන්තිය නිවිලා ගියා සරමත් ඇගේ නැහැයි දැනුන. ඇගේ උණුසුමට ඔහුගේ ඇගත් හැගීම් එක්ක රත්වීගෙන එනවා. පොල්ල දිග් වෙලා. මහත් වෙලා චන්නව දෑතින්ම බදාගෙන ඉන්න ඇගේ අත් වල ගෑවී නොගෑවී හොදටම කෙලින් වෙලා.

"මාව අතාරිනවා"

චන්නගෙ හඩට ඇගෙ අත් බුරුල් වුනා. ඈ පස්සට ගියා. ඇගේ නූල් පොටක්වත් නැහැයි ඈට පෙනුනා. චන්න ඈ දිහාවට හැරුනා දෑතින්ම තන්දෙක වහගෙන ඔහු දිහා බලද්දී චන්නගේ පොල්ල දැක්ක. අගල් හතකටත් වැඩියි දෙකේ කාසියකටත් වැඩිය මහතයි. චන්න ඈ දිහා බලාගෙන ඈ ඉදිරිපිටට ආවා.

ඕෂධීගේ ඇඳගෙන හිටපු ටී සර්ට් එක ස්කර්ට් එක බ්‍රා එක කටේ ඔබාගෙන හිටිය පෑන්ටිය තැනින් තැන. චන්න කොට්ටෙ උඩ තිබ්බ සාය ගන්න නැවුනා. එතකොටයි දැක්කේ කොට්ට උරේ තියෙන ලේ පැල්ලම. එක දැක්ක විතරයි නිවිච්ච කේන්තිය ආයෙත් මතුවුනා කොට්ට උරේ ඇදලා අරන් කොට්ටේ පැත්තකට විසිකරා. ඇස් දෙක ලොකු කරන් ඕෂධී කොට්ට උරේ දිහා බැලුවා. 

"මතකයි නෙහ් තමුසෙගේ ප්‍රේමවන්තය මාමන්ඩිට කියපු පණිවිඩේ තමුසේ කියනවද නැත්නම් මම කෝල් එකක් දාල කියන්නද ඕනෑ නෑ මේවා පෙන්නලම කිව්වාම ඉවරයි"

"අනේ.. එපා.. අම්ම මව ගෙදරින් එලවයි"

"ඇයි තමුසෙගෙ රස්තියාද බේබදු ප්‍රේමවන්තයා ඇවිත් තමුසෙව කැන්දන් යාවි නේ"

චන්න හඩවෙනස් කරලා ඇද කරලා භානුක කිව්ව දේ හඩ නගා කිව්වා

"උබේ හාමුට කියාපන් මන් අද දෝණියැන්දව මේ බිජ්ජෙන් ගෑණියෙක් කරා"

"තමුසෙ ඌ එක්ක ගියත් වැඩිම උනොත් ඉදීවි ඕන්නම් මාසයක් තමුසෙට තියෙන අමාරුව මම දන්නේ නැද්ද ඔහේට අමාරුව හොද කරගන්න වෙන්නේ හතර වටේ උන්ට රෙද්ද උස්සලා"

චන්න හිතේ තිබ්බ වේදනාවෙන් කියවගෙන කියවගෙන ගියා. කේන්තිටටම නැගලා තිබ්බ පොල්ලත් ටිකෙන් ටික බැහැල යනවා ඈ කොන්ද නවාගෙන දනිසේ ඔලුව ගහගෙන ඉකි ගගහ අඩන්න ගත්තා.

"මන් ආවේ නැත්නම් ඌ මාරු වෙන්නේ තමුසෙව බඩ කරලා"

චන්න පහත් වෙලා සරම ඇදගෙන ලේ පැල්ලම් තිබ්බ කොට්ට උරේ අරගෙන දොර ඇරලා ආපහු ඈ දෙසට හැරුනා. ඈ තාමත් ඉකිගහ ගහ අඩනවා

"ගෙදරටම ගෙන්න ගෙන හුකාගන්න තරමේ ලොකු අමාරුවක් තියේ කියලනම් මම කවදාවත් හිතුවේව් නැ ෂි අපේ ගම්වල කෙල්ලො අහලකින්වත් තමුසෙලා තියන්න බෑ ඉදපන්කෝ ලොකු නෝන එනකම් හුකවලා ගන්න"

චන්න දඩාස් ගාල දොර වහන් කොට්ට උරෙත් අරන් පහලට ගියා. ඈ තවත් හයියෙන් ඉකි ගහ ගහ අඩන්න ගත්තා.  

"ලොකු බේබි බහින්නේ නැද්ද"

චන්න දෙතුන් පාරක් අතට ගහද්දී ඈ හීනෙන් අවදිවුනා වගේ වටපිට බැලුවා. හුටා ගෙදරටත් ඇවිත්. 

"කොහේද අනේ ගියේ යන තැනක මාවත් ඇහැරවගෙන එක්ක යන්න බැරිවුනා නේද"

චන්න කාරෙකෙන් බැහැලා පිටිපස්ස පැත්තෙන් කාමරයට ගියා.

"පොඩි ගමනක් ගියා ක්ලයන්ට් කෙනෙක්ගේ වැඩකට"

ඕෂදී නිෂාධිට කියාගෙන කාරෙකේ දොරත් වහන් ගෙට ගියා. 

"අක්කා අංජි අක්කා කෝල් එකක් දුන්නද"

කෝල් එකක් දෙන්න හිතාගෙන හිටියත් භානුකගේ සිද්දිය මතක් වෙච්ච හින්ද අමතක වුනා. ඕෂධී පෝන් එක අරන් බැලුවත් මිස්කෝල් එකක්වත් නෑ මැසේජ් එකක්වත් නෑ

"එයා අර යාලුවගේ ගෙස්ට් එකට ගිහිල්ලත් නෑ ඒ අංකල් බලාගෙන ඉදලා ගෙදර ගිහිල්ලා"

ඕෂධී පඩිපෙළ නගින ගමනුත් අංජලීට ගත්තත් පෝන් එක වැඩ නෑ. නිෂාධී පොන් එක අරන් එක දිගට අංජලීව කන්ටෑක්ට් කරගන්න උත්සාහ කරත් බැරිවුනා.

"ට්‍රයි එකක් දෙන්න බලන්න ඔය හරියේ සිග්නලුත් නැතිව ඇති නෙහ්"

නිෂාධි පෝන් එකත් අරන් ජනේලේ ඇරියා. ජනෙල් උළුවස්ස උඩ වාඩිවෙලා පරන ගරාජ් එක දිහා බලාගෙන අංජලීට ගන්න එකදිගට උත්සාහ කරා. ඕෂධී නාන කාමරයේ ඉදන් එද්දිත් නිෂාධි ජනෙල් උළුවස්සේ වාඩිවෙලා දෙපාත් එළියට දාගෙන උත්සාහ කරත් ආන්සර් නෑ. 

"මේකි මොන හුත්තක් කරනවද මන්ද පෝන් ඕෆ් කරන්"

නිෂාධි ජනෙල් උළුවස්සේ ඉදන් කාමරය දිහාවට හැරිලා පෝන් එක ඇද උඩට විසිකරේ මලම පැනලා. ඕෂධී ඇදුමක් ඇදන් තුවාය ගලවලා පුටුව උඩට දාල අංජලීට ගත්ත ගමන් රින්ස් යන්න ගත්තා. 

"මේ රින්ස් යනවා ජංගිය දාගන්නකම් කතා කරනවාකෝ"

ඔෂධී පෝන් එක නිෂාධිගේ කනේ තියලා අල්මාරිය ඇරියා.

"පොඩ්ඩක් මන් වගේ ෆ්‍රී එකේ ඉන්නවා එතනටත් හුළං ටිකක් වැදෙන්න දෙනවකෝ"

නිෂාධි කකුල් හොදටම පලල් කරන් පරන ගරාජ් එක දිහා බැලුවා. චන්න ස්කූටිය එළියට ගන්නවා දැක්කේ එතකොට 

"ඒයි ඔය මොකද කරන්නේ"

ඕෂධී ජංගියත් සායට උඩින් හද හදා ජනේලෙන් එපිට පරන ගරාජ් එක දිහා බැලුවා. 

"අක්කේ උබ තාම ගියේ නැද්ද"

අංජලීගේ කටහඩ ඕෂධීටත් ඇහුනා. චන්න සර්ට් එකක් වත් නැතුව ගරාජ් එක ඉස්සරහ. 

"මගේ යාලුවගේ තාත්තා ඇවිල්ලා බලාගෙනත් ඉදලා ගිහිල්ලා ඒ අන්කල් හම්බවෙන්න නම්බර් එක මැසේජ් කරන්නම් නවතින්න තැනක් හොයලා දේවි"

නිෂාධිත් අංජලී එක්ක කතා කරත් ඇස් දෙක තිබුනේ ගරාජ් එක දිහාවේ.

"ඒයි මෙන්න අංජි අක්කි ඔයාට දෙන්නලු"

ඕෂධී ජනෙල් ලගට ඇවිත් නිෂාධිගේ පිටට හේත්තු වෙලා පෝන් එක කනේ ගහගත්තා. 

"මේන් මේකිට උබ නැතුව සාංකාවේ බැරිලු"

ඕෂධී අංජලි එක්ක කතාවට වැටුනා.

"ඒයි ඔය මොකද කරන්න හදන්නේ"

නිෂාධි චන්න දිහා බලලා හයියෙන් කෑගැහුවා බෝක්කුවත් හොදට ඇරන්. ඌ බයිසිකලේ උඩ කවර් එක ගලවන ගමන් බලන් ඉන්නේ නිෂාධි දිහා

"අක්කී බලපන් උබේ හොර මිනිහා මගේ බෝක්කුව දිහා බලන හැටි"

ඒක පෝන් එකේන් අංජලීටත් ඇහුනා. 

"නෑ බන් ඊයේ චන්න ආව නෙහ් මේ හුත්තිට ඉරිසියාවේ පැලෙන්න හදනව"

නිෂාධි ජනේලෙන් වහලට අඩිය තියලා පහලට ගිහින් අඹ අත්ත දිගේ පහලට යද්දී ඕෂධීගේ හිත ගැස්සිලා ගියා. එදා භානුක ගිය හැටි ඈට ආයෙත් සිහි වුනා. ඕෂධීගේ මවයි කරුණම්මයි ගෙදර නැත්නම් ඕකි මිදුලට බහින්නේ ඔහොම තමයි.

සුරාජ් ඇගේ ඇස් දෙක දිහාම බලාගෙන හිටියා. රාගයෙන් මුසපත් වෙච්ච අංජලීගෙ දෑස් දිලිසි දිලිසි ඔහුගේ දැස් ඉස්සරහ නලියනවා. සුරාජ්ගෙ අත් පහලට ඇවිත් ඇගේ තන් දෙක වෙලා ගත්තා.

"ටොක්....ටොක්...ටොක්"

දොරට කිහිප විටක් තට්ටු කරන හඩින් සුරජ්ගේ දැහැන බිදුනා.

"කන්න ගෙනල්ලා වගේ"

සුරාජ් හීන් හඩින් මිමිනුවා

අංජලිත් සැනෙකින් දොර දිහාවට හැරුනා. ඈට මතක් වුනේම පොලීසිය මොකද සුරාජ්ට තාම 18ක් වත් නැහැයි අංජලී දන්නව 

"මල්ලී උබ එහා පැත්තට පැනලා ටොයිලට් එකට පලයන්"

ඈ ඔහුගේ කනට කෙදුරුවා

"ඇයි ඒ"

"ප්‍රශ්න නොකර පලයන්"

සුරාජ් ඇගේ ඇඟ උඩින් නාන කාමරයට පැන්නා

"පොඩ්ඩක් ඉන්නවද"

අංජලී පොඩ්ඩක් හයියෙන් කතාකරමින් ඇදෙන් පැන්න අංජලි ඇදුම් වැටේ තිබ්බ බ්‍රා එක දාගෙන ටවල් එක ඉනට ඇදගෙන දොර ඇරියා. හිත ගැහි ගැහි.. යන්තම් රුම් බොයිගේ ඇදුම දැක්ක සැනින් හිතට සැනසීමක් ආවා.

"ඇයි මෙච්චර පරක්කු වුනේ ඕඩර් එක දිල පැයක් විතර වෙනවා නෙහ්"

"සොරි මැඩම් අද ස්ටාෆ් එක අඩුයි"

"ඕයි මල්ලී ලන්ච් ආව කාල නානවා"

අංජලී උස් හඩින් කිව්වේ සුරාජ් ඇහෙන්න වුනත් රූම් බෝයිට ඔහු ඇගේ මල්ලි බව හැඟවෙන්න.

"මෙච්චර වෙලා කුනු කුනු ගගා ඉදන් දැන් නාන්න ගියේ"

"සොරි මැඩම්"

රූම් බෝයි මේසෙන් කැම ලෑස්ති කරලා යනකම් සුරාජ් නාන කාමරෙන් එලියට ආවෙ නෑ අංජලී දොරත් ලොක් කරාට පස්සෙයි සුරාජ් නාන කාමරයෙන් එළියට ආවේ. 

"ඌ මම දන්න එකෙක් අරූගේ යාළුවෙක්"

"මම හිතුවෙ පොලීසියෙන් කියල පපුවත් එක්ක තාම ගැහෙනවා"

අංජලී එක පිඟානකට කෑම බෙදුවා. 

"ඔය මටද"

"නෑ දෙන්නටම"

ඈ අනිත් පුටුවත් ලගට ඇදලා ගත්තා. පොඩි අක්කා ඉදලා හිටලා සුරාජ්ට කැව්වත් වෙන කවුරුත් ඔහුට එහෙම කවලා තිබුනේ නෑ. සුරාජ් ඈ දිහා බලාගෙන පුටුවෙන් වාඩිවුනා පොඩි අක්කා නිමාලි එහෙම කැව්වෙත් අතේ කරගැට ආපු වෙලාවක එහෙම නැත්නම් හේනේ වැඩ කරපු වෙලාවක. අංජලී මේසේ ඇතුලේ තිබ්බ කකුල් ඔහුගේ පැත්තට හරවා ගත්තා. 

"ඇයි ඔච්චර කල්පනා කරන්නේ"

"පොඩි අක්කා මතක් වුනා එයා විතරයි මට ඔහොම කවලා තිබුනේ"

"හරි ඉතින් ඔයාට පොඩි අක්කා වගේම මාත් ආදරෙයි නෙහ්"

ඈ සුරාජ්ගේ බෙල්ල වටේ අතදාල බත් කටක් ඔහුට කවද්දී සුරාජ් අංජලී දිහා බලාගෙන හිටියේ ඇත්තටම ආදරෙන්. ඔහුගේ ඇස් තිබුනේ අංජලීගේ ඇස් දිහාමයි. අංජලී කටක් අනලා ඈම කෑවේ

"මට තමයි කවන්න කවුරුත් නැත්තේ"

කියාගෙන. ඈ ඒක කිව්වා නොවේ කියවුනා. සුරාජ් ඈ දිහා බලාගෙන මොහොතක් හිටියා. ඔහුගේ අත ඉබේටම පිඟානට ගියා. ඇගිලි අතරින් බතුයි එළවළු ඇනෙද්දී සුරාජ් ගැන පුදුම ආදරයක් ඇතිවුනේ. ඈ තවත් ඔහුට ලන්වෙලා නළලත් ඉම්බා. පෙරදින රාත්‍රියේත් හරි හමන් කෑමක් නැති හින්දා දෙන්නම හිටියේ බඩ ගින්නේ. හොදටම බඩ පිරෙන්න කාලා අංජලී පුටුවෙන් නැගිටලා දෙන්න එක්කම බැල්කනියට ගියා. 

සුරාජ් බැල්කනියේ කොට බැම්මට නිකට තියාගෙන ස්විමින් ෆූල් එක දිහා බලාගෙන මොනවද කල්පනා කරනවා. අංජලීට නිදිමත ආවේ දැන්. සුරාජ්ගේ කෙස් අතරින් අත මෙහේට කරගෙන පුටුවෙන් නැගිට්ටා. 

"මට නිදිමතයි පැටියෝ"

කියාගෙන ගියත් ඔහු හිටපු ඉරියව්වෙන් හෙලවුනේවත් නෑ. පොඩි අක්ක ගැනම කල්පනාව. ටිකකට කලින් අල්ලපු ඇදේ ලේඩාගේ පෝන් එකට දීපු කෝල් එකෙන් පස්සේ ඔහුගේ හිත තවත් අවුල් වෙලා. පොඩි අක්ක ස්පිරිතාලේ කිට්ටුව ලැබ් එකකට යුරින් සාම්පලයක් දීල ටෙස්ට් එක කරලා පොසිටියු වෙලා. එක අතකට පවු ආශාව පිනවන්න ගිහින් දැන් දුක් විදිනවා. අංජලී ඇදට ගිය ගමන් ෆෝන් එක දිහාත් බලල කොට්ටෙත් තුරුල් කරන් ඇලවුනා. අංජලීත් ඇදට ගිහින් වැඩි වෙලාවක් යන්න කලින් සුරාජුත් ඇදට ආවා. 

"එනෝ ඕවා ගැන කල්පනා කරන්න එපා"

අංජලී ඔහුගේ අතින් ඇදලා ලගට කරගත්තා. ඔහුත් පරඩැලක් වගේ ඇදිලා ආවා. අංජලී ආපහු ඇදෙන් වාඩිවෙලා තණපටේ ගලවලා සුරාජ්ගේ මුහුන තන් දෙක අතර හිරකරගෙන අතගාගෙන ගියා.

අංජලී නිදාගෙන නැගිටිද්දි සුරාජ් ඇදේ නෑ. එතකොට වෙලාව හතට විතර ඇති. ෆුල් සුට් එක ගහලා මේසෙ ඉදන් මොනවද ලියනවා. අංජලී ඔහුගේ පිටුපස්සේ ඉදන් ඔහු මොනව ලියනවදැයි බලාගෙන හිටියා. 

"අක්කේ

මම කොළඹ යනවා මේ වෙලාවේ මම පොඩි අක්ක ලග ඉන්න ඕන නැත්නම් මම පිස්සෙක් වේවී. මගේ පොඩි අක්කා පව් එයාට එයාගේ දුක කියාගන්න කවුරුත් නෑ. අද රෑ ගිහිල්ලා හෙට එනවා ඔයාට මම කෝල් එකක් දෙන්නම් 

                      මිට 

                           සුරාජ් 

ඇත්තටම අංජලීට දුක හිතුනා. ඈ සුරාජ්ගේ ඔලුව උඩින් අත තියද්දීම ගැස්සිලා ගිහින් උඩ බැලුවා.

"මට තේරෙනවා උබේ හිතේ තියෙන දුක ඒත් දැන් ඔහොම යන එකේ කිසි තේරුමක් නැහැ. අම්ම පවා සැක හිතයි. මගේ යාලුවා හෙට උදේ යනවා කිව්වා නෙහ්"

ඔහු පෑන ඕනෑවට එපාවට මේසේ උඩට අතහැරියා. 

"දැන් මන් මොකක්ද කරන්න ඕන මට කිසි දෙයක් තේරෙන්නේ නෑ"

"ඔයා දැන් කොළඹ ගියා කියලා මොනවා කරන්නද දැන් ඉස්සරහට වියදම් වැඩියි. එහෙන් අම්මා අනිත් පැත්තෙන් පොඩි අක්කා ඔහොම තේරුමක් නැතුව කොළඹ යන්න එන්න ගිහාම එයාලගේ වැඩ වලට වියදම් කරන්නේ කවුද"

සුරාජ්ගේ ඇසුත් රතුවෙලා අඩලද කොහේද 

"කෝ ඉස්සෙල්ලා ඔයා මට පොඩි අක්කට කතා කරන්න දුන්නේ නෑ නෙහ් එහෙනම් එයාටත් පැහැදිලි කරනවා"

සුරාජ් එක පාරටම අංජලීගේ ඉනවටා අතදාගෙන පොඩි එකෙක් වගේ අඩන්න ගත්තා. ඈට කරන්න පුළුවන් කම තිබුනේ ඔහුගේ හිස අතගාන එක විතරයි. 

"ඔයාට මතකද මම බස් එකේදි ඔයාගේ අත අල්ලලා මෙච්චර ගොරෝසු මොකද කියලා ඇහුවා මතකද හේනේ වැඩ කොරොත් තමයි අතට සල්ලි එන්නේ එහෙම කතාවක් නේද කිව්වේ"

ඔහුගේ ඇඩිල්ල නතර වෙනකම්ම අංජලී ඔහුගේ හිස අතගෑව. අංජලී ගොඩක් දේවල් කියලා කියලා සුරාජ්ගේ හිත හැදුවා. 

"දැන් ගිහිල්ලා මූහුන හෝදගෙන එන්න. ඔයා මට උදව් කරනවා වගේම මමත් ඔයාට උදව් කරනවා හොද පැටියා වගේ මුහුන පොඩ්ඩක් හෝදගෙන එන්න"

අංජලී ඔහුව නැගිට්ටවලා බදෙන් අල්ලාගෙන නාන කාමරයට එක්ක ගියා. ඔහු මුහුන හෝදගෙන එනකම් අංජලී ඈදේ හාන්සි වුනා. මෙතනදී සුරාජ් එක්ක හිටියොත් ඔහු අනිවාර්යයෙන්ම ඈත් එක්ක ඉන්නවා කියන දේ ඇය වටහාගෙන තිබුනා. ඒ වගේම ඕෂධීයි නිෂාධියි මොනවා හරි ගේමක් ගහලා නිමාලිගේ හිත හදයි යන විශ්වාසෙත් අංජලිට තිබුනා. ඇත්තටම සුරාජ් බය වුනේ නිමාලි ජීවිතේට කරදරයක් කරගනීවි කියන සැකේ. ඇයි කෙල්ල කොහොමද ඇගේ අම්මට මුහුන දෙන්නේ නෑයොන්ට හතරවටේ මිනිස්සුන්ට ගමට කොහොම මුහුන දෙන්නද. පිට මිනිහෙක් නිසා බඩවුනානම් මිනිස්සු අනුකම්පා කරයි එත් තමන්ගේ මල්ලි හින්දා බඩ වුනා කිව්වම කෙල්ල කොයිතරම් අසරණදැයි අමුතුවෙන් කියන්න ඕනැ නැහැ නෙහ්. අංජලී ආයෙත් වතාවක් සුරාජ් කලින් කතා කරපු නොම්මරේට කෝල් එකක් ගත්තා.

"මට නිමාලිට පොඩ්ඩක් කතා කරන්න පුලුවන්ද"

"චුට්ටක් ඉන්නවද"

එහා පැත්තෙන් නිමාලිට කතා කරන හඩත් ඇහුනා.

"කවුද කතා කරන්නේ"

"ඔයා මාව දන්නේ නෑ මම හිතන්නේ මම අංජලී.."

"අර මල්ලිට බස් එකේදි හම්බවෙච්ච නෝනද"

"ඔව් එහෙනම් මල්ලි මම ගැන කියලා"

"ඔව් මට කිව්වා මිස් අපිට උදව් කරනවා කියලත් කිව්ව"

අංජලී පෝන් එක කනේ ගහගෙන බැල්කනියේ කොට තාප්පේ ලග තිබ්බ හාන්සි පුටුවෙන් වාඩිවුනා. හොටේල් එක වටේම ලයිට් දාලා ස්විමින් ෆූල් එක යටින් පත්තුවෙන ලයිට් හින්ද ඒ පැත්තම හරිම අලංකාරයි. ජෝඩුවක් ඒ අස්සේ ස්විමින් ෆූල් එකේ පෙම් කෙළිනවා වතුරට බැහැලා එකාට එකා බදාගෙන හොටේල් එකේ ගස් වැල් වලට දාපු පාට පාට ලයිට් හින්දා අමුතුම ලස්සනක් තිබුනා අංජලී ඒදිහා බලාගෙන හාන්සි පුටුවේ ඇලවෙලා නිමාලි එක්ක කතා කරනවා

අංජලී නිමාලිට එකින් එක පැහැදිලි කරලා දුන්නා. කෙල්ල ගොඩක් අසරණ වෙලා ඈට ඇගේ දුක කියන්නවත් කවුරුත් නෑ ආවේගෙට සුරාජ්ට කලින් බැන්නට සුරාජ්ගේ තත්වෙ දැනගෙන ඈ ගොඩක් දුක් වුනා. 

"අනේ මේ වෙලවෙ උදව් කරන්න නෝන මේවා අම්ම දැන ගත්තොත් මෙතනින් පහලට පැනලා මැරෙයි නෝන ලග වැටිලා මැරෙනකම් දාසියෙක් වගේ වැඩ කරලා දෙන්නම් නෝනා"

නිමාලිගේ අදෝනාව ඉවරයක් නෑ. පවු! අංජලී ඈට ඇහුම්කන් දුන්නා.

"නිමාලි ඔයා මෙහෙම කරන්න හෙට මගේ යාළුව ඒවි අම්මගේ ටිකට් කැපුවට පස්සේ ඔයා ඒ මිස්ගේ ගෙදර නවතින්න ඔයට රස්සාවකුත් හොයලා දේවි"

"ඕකත් මල්ලි මට කිව්වා"

"එහෙනම් ඔයා මල්ලිගේ හිත හැදෙන්න කතා කරන්න"

අංජලි සුරාජ්ට කතාකරලා පෝන් එක දුන්නා. සුරාජ් ඇදන් හිටපු ඇදුම් ගලවල සරමක් දාගෙන පොන් එක අරන් බැල්කනියට ගියා. අංජලී නාන කාමරයට ගිහිල්ලා වොස් එකක් දාගෙන එද්දීත් සුරාජ් තාමත් නිමාලි එක්ක කතාව. හැබැයි ඉස්සෙල්ලා වගේ ඇඹරිච්ච මූනක් සුරාජ්ගේ තිබුනේ නෑ. පෙම්කුරුළු ජෝඩුවක් කිචි බිචි ගානවා වගේ හරිම ප්‍රේමාන්විත මුහුනක් සුරාජ්ගෙන් දිස් වුනේ. අංජලී බැග් එක ඇරලා රෑට අදින නයිටිය ඇදලා ගත්තා. නයිටිය උඩින් දාගෙන ටවල් එක නයිටිය යටින් ඇදලා අරන් පුටුව උඩින් වැනුවා. එතකොටත් සුරාජ් නිමාලි එක්ක කතාව. අංජලී බැල්කනියට යන පොඩි ආර්ච් කැල්ලේ බිත්තියට හේත්තු වුනා. සුරාජ් දිහා ටික වෙලාවක් බලාගෙන ඉදලා කොන්ඩේ එහේට මෙහේට අවුල් කරලා ඇදට යන්න හැරුනා. ලයිට් එකේ එළියට අංජලීගේ විනිවිද පේන නයිටිය අතරින් බෙල්ලේ ඉදන් කලවා මැද හරිය දක්වාම ඔක්කොම පේනවා. පුක් පලු දෙක වට්ටක්කා පලු දෙකක් වගේ එලියට නෙරලා එතනින් පහලට කලවා වෙනකම් තුනී නයිටිය අස්සට වැටිච්ච් ආලෝකයෙන් ඔක්කොම විනිවිද පේනවා. අංජලී පහත් වෙලා ඇද හැදුවා පුක සුරාජ් පැත්තට දාලා. සුරාජ් පුටුවෙන් නැගිට්ටේ අමුතුම ප්‍රබෝධයකින් පෝන් එක ඇද උඩට දාල නැවිලා ඉන්න අංජලීව බදා ගත්තා. ඈත් හිටපු විදියටම ඉදලා දෙපා පලල් කරගත්තා. සුරාජ්ජුත් ඈ හිටපු විදිහට නැවිලා ඇගේ බඩ වටේ අත් දාගෙන බදාගෙන ඉන්නවා. පලල් කරපු ඇගේ දෙපා අතරින් සුරාජ්ගේ පොල්ල පුකට යටින් ටික ටික තුනී නයිටියත් එක්ක කකුල් දෙක අතරින් යනවා අංජලීට හොදටම දැනුනා. පෝන් එකේ ටීං ටීං හඩත් ඒ අස්සේ ඇහෙනවා. බැට්‍රි බැහැලා. 

"මල්ලියෝ පෝන් එක චාර්ජ් එකට ගහන්න"

අංජලී කිව්වේ හරිම අකැමැත්තෙන්. මොකද ඇගේ හැගීම් ටික ටික දළු දාගෙන ආවා. ඒත් පෝන් එක හරි වැදගත් චාර්ජ් කරන්න අමතක වුනොත් හෙට ඔක්කොම වැඩ අවුල් වෙන්න පුළුවන්. සුරාජුත් පොල්ල ඇගේ පුක අස්සෙන් ගත්තෙත් අකැමැත්තෙන්. අංජලී හැරෙද්දී ඇලවෙච්ච බිත්තියට ගහපු මුක්කුවක් වගේ සුරාජ්ගේ පොල්ල සරමත් එක්ක ඉස්සරහට නෙරලා තියෙනවා. ඈ ඇදේ හරස් අතට වාඩිවෙලා බිත්තියට හේත්තු වෙලා හිටිය ඈ රූටලා පහලට ආව. ඇදේ හරහට උඩුබැලි අතට හාන්සිවෙලා. දෙපාත් පලල් කරගත්තා. දෙපාවල යටි පතුල් මෙට්ට දිගේ අතුල්ලගෙන් පුක ලගට කිට්ටු කරගත්තා. දන හිස උඩට ගහගෙන නයිටිය යටින් ඉස්සරහයි පිටුපස්සයි අතින් අල්ලන් සුරාජ් දිහා බලාගෙන හිටියා. ගොඩක් දේවල් බලාපොරොත්තුවෙන් ඈට මතක් වුනා දවල් කන්න ඉස්සෙල්ලා වෙච්ච වැඩේ. 

"මල්ලියෝ ලයිට් එක ඔෆ් කරගෙනම එන්න"

"බෑ එක තිබ්බාවේ"

"අනේ එහෙනම් ඩිම් කරනවකෝ"

අංජලී දන්නව මද ආලෝකයන් හැගීම් ඇවුස්සිලා රාගික සිතුවිලි දෝරේ ගලන්න පිටුවහලක් වෙන බව.

"බැ..බෑහ්..බැහ්"

සුරාජ්ගේ හඩේ මොකක්දෝ වෙනසක් දැක්ක. අංජලී ආසාවෙන් සුරාජ්ගේ ඇස් දිහා බලාගෙන හිටියා. ඔහු ඇදේ දාරේට දනිස් ගහලා අංජලීගේ කකුල් දෙක අතරට පැන්නා. නයිටිය අල්ලාගෙන හිටපු අත් ඈ ඉවතට ගත්තා දෙපාත් පලල් කර ගත්තා. නයිටිය උඩින් ඉනටම වැටෙද්දී නයිටියේ යට පැත්ත පුක ලගටම වැටුනා. ඒක වුනේත් ඉබේටම. හිතලා කරන්නවත් බෑ. ඈ තවත් කකුල් පලල් කර ගත්තා. සුරාජ්ගේ ඇස් දෙකයි හුත්තයි අතර අගල් හයක් නෑ. අංජලී පුක උස්සලා නයිටිය බඩ ලගටම ඇදල ගත්තා. එක මයිල් ගහක්වත් නැති පිම්බිලා උඩට නෙරා ගිය හුත්ත දිහා සුරාජ්ගේ ගිජු ඇස් ආශාවෙන් බලාගෙන ඉන්නවා. සුරාජ් ඇස් උඩින් අංජලී දිහා බලාගෙන හුත්ත මැදටම උම්ම එකක් දුන්නා. අංජලීට කරන්ට් එක වැදුනා වගේ. දෑතින්ම සුරාජ්ගේ කම්මුල් දෙකෙන් අල්ලගෙන මාපට ඇගිලි වලින් සිනිදුවට පිරිමැද්දා. ආයෙත් කිස් එකක් දුන්නා. හුත්තට උඩන් නිකට තියාගෙන සුරාජ් අංජලී දිහා බලාගෙන ඉන්නවා. 

"හපලා කන්න හිතෙනවා"

"ඉතින් හපලා හපලා කන්න"

අංජලී හෙමින් කිව්වා සුරාජ්ගේ කම්මුල් ඇගිලි වලින් සිනිදුවට අතගගා.

"බෑ.. අයිස් ක්‍රීම් එකක් කනවා වගේ චුට්ට චුට්ට ලෙවකකා කන්න ඕන"

ඔහුත් හෙමින් කෙදිරුවා. ආයෙත් ඔහු දිව දික් කරලා හුතු තොල් යට ඉදන් උඩට දිව හෙමින් ගෙනිච්චා. ලැබිච්ච සැපට අංජලී සිවිලිම දිහා බලාගෙන ඇස් වහගත්තා. කලවා වල මැදින් අල්ලන් දෙපා හෙමින් නැමුව. 

"පස්ස යටට කොට්ටයක් තියන්න පැටියෝ"

ආයෙත් සුරාජ් හුත්ත මැදට උම්ම එකක් දෙන ගමන් ඇද විට්ටම පැත්තේ තිබ්බ කොට්ටේ ඇදලා ගත්තා. ඇගේ කලව අල්ලගෙන තිබ්බ දෑත් ආයෙත් කම්මුල් ලගට ගියා සුරාජ්ගේ කම්මුල් වටේ සිනිදුවට අතගාල කන් පෙතිත් අතගෑවා මාරුවෙන් මාරුවට. පුක යටින් කොට්ටේ තියලා කලවා වලින් අල්ලගෙන ඇගේ බඩ පැත්තට තද කරා. පුකේ හිලට දෙතොල් තියලම තදකරගෙන චුට්ට වෙලාවක් හිටිය සුරාජ් පුකේ හිලයි හුත්ත අතර දිව එහේට මෙහේට කරද්දී ඇගේ හිරිගඩුත් පිපුනා. දිවම එලියට දාල පුකේ මැද ඉදන් උඩට ලෙවකන්න ගත්දී ඈ ඔහු දිහා ආසාවෙන් බලාගෙන ඉන්නවා. සුරාජ් කලවා පාමුලට උම්මා දීගෙන ගියා. හුත්ත මැදටත් උම්මා එකක් දුන්නා. ආයෙත් සුරාජ් හුත්තට නිකට තියා ගත්තා 

"අක්කාආආ..."

සුරාජ්ගේ තොල් සැපට වහල් වෙලා හිටපු අංජලීගේ දෑසුත් වසාගෙන 

"හ්ම්..ම්...ම්.ම්...ම්"

අංජලී හඩක් නැගුවේ ඔහුගේ කෙස් අතරින් ඇගිලි තුඩු යව යවා.

" අ..ක්...කා.. කොහොම පටන් ගන්නද කියලා මට හිතා ගන්න බෑ"

අංජලී නුරා දෑසින් සුරාජ් දිහා බලාගෙන හිටියා මිසක් කිසි උත්තරයක් දුන්නේ නෑ. 

"දන ගහගෙන ඉන්න බැරිද පන්සලේ හාමුදුරුවන්ට වදිනවා වගේ"

ඒත් අංජලී සුරාජ් දිහා චුට්ට වෙලාවක් බලාගෙන හිටියා. කොන්ද කෙලින් කරගෙන සුරාජ් ඉස්සරහ වාඩිවෙලා විලුඹ උඩ පුක තියා ගත්තා. උඩට ඇකිලිලා තිබ්බ නයිටිය ආයෙත් ඇගේ කලවා වලට වැටුනා. අත් දෙක දෙපැත්තට දාලා නයිටිය යටින් අල්ලගෙන සුරාජ්ගේ දෑස් දිහා බලාගෙනම ගලවලා දැම්මා. 

"එහෙමද ඔයා ආස එහෙනම් චුට්ටක් ඉන්නකෝ"

සුරාජ්ගේ බෙල්ල දෙපැත්තෙන් අල්ල ගත්ත ඈ දන හිස් මෙට්ටෙට තියලා ඉස්සුනා. දෑත් වල ඇගිලි විහිදලා බෙල්ලයි උරහිසයි අතගාගෙනම ගියා. ලයිට් එකේ එලියට බැබලි බැබලි තියෙන ඇගේ රන් වන් නාරි දේහය හිස් මුදුනේ ඉදන් දනහිස් දක්වා සුරාජ් බලාගෙන ඉන්නවා. සුරාජ් ඇගේ බද දෙපසින් අල්ලගෙ සෙමින් පුක ඉස්සුවා කොඩි ගහක් වගේ සරමත් එක්ක එසවෙලා තියෙන පොල්ල ඇගේ කලව දෙක අතර එහා පැත්තට රිංගලා යන්න හිඩසක් ඉල්ලනව. රන් තැඹිලි ගෙඩි දෙකක් වගෙ ඇගේ දෙතන ඔහුගේ දෙතොල් වල ගෑවෙන නොගෑවෙන තරමට ලන්වෙලා. තන පුඩුත් උල්වෙලා. අංජලී දෑතේ ඇගිලි විහිදලා රෝම ලාවට ඇති ඔහුගේ පපුව අතගාගෙන ඇලපත දිගේ පහලට යැව්වා. සුරාජ් දෙතොල් තන පුඩුවට තියලා තද කරගෙන දැත් වලින් ඇගේ පුක් පලු සෙමින් පහලට අතගාමින් විටින් විට මිරිකන්නත් පටන් ගත්තා. පුක් පලුව තිබ්බ අතක් අනිත් තනේ වටේට අතගගා ඇගිලි දෙකෙන් තන් පුඩු උඩට පිරිමදිනවා. තන තෙරපලා දුන්න උම්ම එක ගොඩක් දිග එකක්. අයෙත් ඔහු මුහුන සෙමින් පස්සට අරගෙන තන් පුඩුව මැද්දට දිව තුඩ තියද්දී ඇගත් එක්ක කිළිපොලා ගියා. තන් පුඩුව වටේට ගිය දිව තුඩ කලු රවුම වටේ යනවා. තන් පුඩු වටේට චූටි චූටි බුබුළුත් මතුවෙලා උඩට නෙරලා. සුරාජ් ඇගේ පුක වටේ අතගාමින් තනේ සෙමින් උර උරා අනිත් අතින් අනිත් තන පුඩුව රෝල් කරනවා. ආයෙත් දිව එලියට දාල තන් පුඩුව වටෙ‍ ලෙවකනවා ඒ අතර සෙමින් පුකත් මිරිකෙනවා. සුරාජ් ඇගේ තන් එක්ක සෙල්ලම් කරද්දී ඈ ඔහුගේ හිස පිටුපසින් ලතාවකට ඇගිලි වලින් පිරිමැද මැද අනිත් අත පිට දිගේ සිනිදුවට අතගාගෙන පහලට යද්දී සරමේ ගැටෙත් ලිහිලා පහලට වැටුනා අංජලී ඔහුගේ පුක් පලු දෙක සිනිදුවට අතගගා අත ඉස්සරහට ගෙනිච්ච. අම්මෝ කොල්ලගේ පොල්ල දරදඩු වෙලා ඇති හැටි. පොල්ල මිට මොලවල අල්ලාගෙන සෙමින් ඉස්සරහට පස්සට කරද්දී ඔහු තනේ වේගෙන් වේගෙන් උරාගෙන යනව.ඔහු අනිත් තන පුඩුවට කට තියාගෙන උරාගෙන යන ගමන් අත ටිකෙන් ටික බඩ දිගේ පහලට ගිහිල්ලා නැවතුනේ හුත්ත ලග. ඔහුගේ ගොරෝසු අතවලින් හුත්ත මිරිකෙද්දී ඈ ඔහුගේ පොල්ල ඇගිලි වලින් පිරි මැද මැද ඉස්සරහට පස්සට කරා. සුරාජ් තන් දෙකට දෙන සැපට ඈ එක අතකින් ඔහුගේ පොල්ල ලතාවකට ඉස්සරහට පස්සට කරන ගමන් හිස විටින් විට ඉම්බ. 

"වස්තුවේ.. ඔලුව උස්සන්න පොඩ්ඩක්"

එතකොටත් ඔහු දිවම එලියට දාල තන්දෙක වටේටම ලෙවකනවා. ඈ ඔහුගේ පොල්ල අතැහැරලා දෑතින් මුහුණ උස්සලා තොල් දෙකට උම්මා එකක් දුන්නා. දෙතුන් වතාවක් දෙතොල් සිප ගත් ඈ යටිතොල තොල් අතරට තද කරල හෙමින් උරන්න ගත්දී ඔහුගේ පොල්ලේ ටොපා ඇගේ කලවේ එහේට මෙහේට යනවා. දෙපා පොඩ්ඩක් පලල් කරලා පොල්ල පාමුලින් අල්ල ගෙන හුතු තොල් අතර එහෙට මෙහේට කර කර ඔහුගේ තොල් උරාබොනවා. එකට නම් සුරාජ්ගේ ඇගත් එක්ක රත්වෙලා ආවා. 

"අනේ... ඔහොම කොරොත් ඇතුලට අනින්නම හිතේවි"

අංජලීගේ තොල්වලින් මුදාගෙන සුරාජ් කෙදිරුවා. 

"ඉතින් ඇනපන් වස්තුවේ මට ඉන්න බෑ මේක ඇතුලට බස්ස ගන්න කන්"

"එහෙම කරාම කිසි ගතියක් නෑ බන් අක්කේ ඉවසලා ඉදින්කෝ"

ඒත් සුරාජ්ගේ කීම අංජලී ඇහුවේම නෑ. ඈ පොල්ලෙන් හුතු තොල් එහාට මෙහාට වේගෙන් කරගෙන ගියා. හුතු ජූස් වලින් හුත්තම තෙත් වෙලා. ටොපා වැහෙන්නම හුත්ත ඇතුලටත් බස්ස ගත්තා. ඔහු ආයෙත් පුක පස්සට අරන් විළිඹ උඩ වාඩිවුනා

"කෝ අක්කා... කිව්වා විදියට වාඩි වෙන්න කෝ"

අංජලි ඔහුගෙ කලවා මිරිකාලා ඇද විට්ටම පැත්තට හැරිලා විලුඹ උඩ පුක තියා ගත්තා. ඇත්තටම සුරාජ්ට ඕන උනේ අංජලීගේ ලස්සන පුක දිහා බලන්න. කලු තිතක්වත් අංජලීගේ පුකේ තිබුනෙත් නෑ. අංජලී ඔහු කියපු විදියට අත් දෙක ඇදට ගහගත්තා. සුරාජ් කලවා ලගට වැටිච්ච සරම ගලවලම දැම්මා. ඔහු ඇගේ පුක පිටුපස්සෙන් දන ගහල කලවා උඩ ඉදන් පහලට අතගාගෙන ගියා. හුත්තත් පුක පැත්තෙන් අතදාලා ඇගිලි වලින් එහෙට මෙහෙට කරා. හුත්ත ලාවට මිරිකුවත් එක්ක. ආයෙත් කලවත් අතගාගෙන පුක් පලු දෙක පලල් කරා. කොන්දත් නවලා මැදට මුහුන තියලා තද කරා. ආයෙත් දිවම එලියට දාල පුක ලෙවකකා පුක් පලු දෙක අතරට මුහුන ඔබාගෙන හිටියේ ගොඩක් ආසාවෙන්. මොකද මේවගෙ ලස්සන පුකක් නිමාලිටවත් චමරිටවත් නෑ.

"හුත්තට අනින්න කලින් මු පුකේ අරියිදැයි"

අංජලීට පොඩි සැකයකුත් හිතට ආවා. පුක ලෙව කකා ඉබිද්දී මාර ෆීලින් එකකුත් දැනෙන්න ගත්ත. පුක් පලු දෙක මෑත් කරල පුක් හිල වටේටම ලෙවකද්දී ඇගත් එක්ක හිරි වැටිලත් ගියා. දැනිච්ච ෆීලින් එකට ඇගේ දෙපාත් පලල් වුනා. පුක පැත්තෙන් අතදාල හුත්ත මිරික මිරික සුරාජ් පුක් හිල වටෙම ඉබ ඉබ ලෙවකද්දී ඈට තවත් ඉන්නම බෑ. ඈ වැලමිට මෙට්ටෙට තියලා තවත් පහලට නැවුනා. සුරාජ් ඇගෙ කලවේ ඉදන් ලෙවකකා ඉස්සරහ පැත්තෙන් අතදාලා ක්ලිට් එක ඇගිල්ලෙන් එහෙට මෙහෙට කරා. පුකේ හිලයි හුත්තයි අතරත් ලෙවකන්න ගත්තා. ඈ තවත් දෙපා පලල් කරලා කොට්ටේ ඇදලා අරන් ඔලුව ගහගත්තා. දැන් නම් හුත්තයි පුකයි දෙකම සුරාජ්ගේ මූන ඉස්සරහ.  සුරාජ් ඇගේ කලවා මැද්දෙන් උඩබැලි අතට හාන්සි වුනා. ඈ තවත් කකුල් පලල් කරා. ඇගේ බදවටින් අල්ලගත්ත. ඔහු හුතු තොල් දෙක මැදින් දිව ඉස්සරහට පස්සට ගෙනියන ගමන් පිට මැද්දෙ තිබිච්ච අත් පුක් පලු දෙක අතගගා හුත්ත ලෙවකනවා. දෑත් කලවා දිගේ පහලටත් එනවා. සුරාජ් කට හුත්තට තියලා සුරුස් සුරුස් ගගා උරනවත් එක්ක. පිටුපස්සෙන් අත් දාල දෑතෙ ඇගිලි වලින් හුතු තොල් මෑත් කරා . දිවම එලියට දාපු සුරාජ් හුතු තොල් දෙක මැදින් තද කරගෙනම දිව තවත් ඇතුලට එබුවා. සුරාජ්ගේ සැපට ඈට ඉබේටම කෙදිරිත් ගෑවෙනවා. හුත්තම හුතු ජුස් වලිනුයි සුරාජ්ගෙ කෙල වලිනුයි නෑවිලා. ඔහුත් හුතු තොල් ඇද ඇද උරන ගමන් හුත්ත ඇතුලේ දිවත් එහේට මෙහේට ගෙනියනවා. සුරාජ් ආයෙත් ඇගෙ බද වටා අත් දාල ඇගිලි පුරුකට පුරුක පටලවා ගත්තා. ඇගේ දෙපා තවත් පලල් වුනා හරියට ගෙම්බෙක් වගේ. ඔහු දිව හුතු තොල් අතර තද කරලා ඉස්සරහට පස්සට කරද්දී ඈ ආයෙත් වැල මිටට බර දීල කොන්ද කෙලින් කරගත්තා සුරාජ්ට හුත්ත ලෙවකන්න තවත් පහසු වෙන්න. ඔලුව පොඩ්ඩක් උස්සලා හුතු තොල් මැද දිව තද කරන් වේගයෙන් ඉස්සරහට පස්සට ගෙනිච්චා. හුත්තට දිව තියලා හිමින් තදකරන ගමන් තවත් ඇතුලටත් ඔබනවා. හුතු ජූස් වලින් පිරිච්ච් හුත්ත රෝසම රෝස පාටයි. සුරුස් සුරුස් ගාල උරද්දී අංජලීට පුදුම සැපක් දැනුනේ. හුත්ත ලෙවකකා උර උර දිවත් හුත්තට තියලා තද කරනවා. හුත්ත ඇතුලේ දිවතුඩ එහේට මෙහේටත් කරනවා. ඇගිලි පුරුක් තදින් බැදගත්ත සුරාජ් ඔලුව උඩට පහලට කර කර දිවෙන් හුත්තට හුකන්න ගත්තා ඈට ඒකනම් ඉවසන්නම බැරි වුනා. පුක පහත් කරලා හුත්ත මුහුනට තියලා තදකරගෙන හිටියත් ඔහු තවත් දිව ඇතුලටම තදකරා. ආයෙත් ඈ පුක පොඩ්ඩක් උඩට උස්සපු ගමන්ම ඔහුත් දිවෙන් වේගෙන් ඉස්සරහට පස්සට කරනවා. හුතුජුස් හුත්තෙන් බේරි බේරි සුරාජ්ගේ මුහුන පුරාම ගෑවුනත් ආයෙත් වතාවක් දිවෙන් හුත්තට හුකන්න ගත්තා. ඈ කෙදිරිගාගෙනම සුරාගේ මුහුනට හුත්ත තියලා කොන්ද කෙලින් කරා. දනහිස් සුරාජ්ගේ හිස දෙපැත්තට ගහගෙන වෙර දාලම  හුත්ත මුහුනට තියලා වේගෙන් ඉස්සරහට පස්සට පැද්දුවා. හුත්ත ඉස්සරහට පස්සට යන්නෙත් සුරාජ්ගේ දිවේ තොල්වල නහයෙ පැටලි පැටලී. ඈ තවත් වේගයෙන් අතුල්ලගෙන ගියා. 

"ආහ්...ම..ල්..ලී.පැටි.යෝ.ඕ..ඕ..ඕ...ම්හ්..අහ්..ආහ්..අහ්....ම්හ්..ආහ් ආහ්..ම්හ්.. අහ් ම්හ්.. ම්හ්... ආහ්... ආහ්... ම්හ්.. ආහ්.. අ..නේ.. ආහ්.. ම්හ්....ම්හ්....ආඅහ්... ආහ්.. ම්හ්.. ආහ්..පැ..ටි.යෝ....ම්හ්...ම්හ්..ආහ්..

ආහ්...ම..ල්..ලී.පැටි.යෝ.ඕ..ඕ..ඕ...ම්හ්..අහ්..ආහ්..අහ්....ම්හ්..ආහ් ආහ්..ම්හ්.. අහ් ම්හ්.. ම්හ්... ආහ්... ආහ්... ම්හ්.. ආහ්.. අ..නේ.. ආහ්.. ම්හ්....ම්හ්....ආඅහ්... ආහ්.. ම්හ්.. ආහ්..පැ..ටි.යෝ....ම්හ්...ම්හ්..ආහ්..

ආහ්...ම..ල්..ලී.පැටි.යෝ.ඕ..ඕ..ඕ...ම්හ්..අහ්..ආහ්..අහ්....ම්හ්..ආහ් ආහ්..ම්හ්.. අහ් ම්හ්.. ම්හ්... ආහ්... ආහ්... ම්හ්.. ආහ්.. අ..නේ.. ආහ්.. ම්හ්....ම්හ්....ආඅහ්... ආහ්.. ම්හ්..ආහ්...ම්හ්....ම්හ්..ආහ්....ම්හ්...ආහ්. ආහ්. .පැ..ටි.යෝ....ම්හ්...ම්හ්..ආහ්.ආහ්...ම්හ්. ම්හ්...ම්හ්...ආහ්.ම්හ්."

ඇගේ කෙදිරිලි වාඩිවෙන්න වැඩිවෙන්න තවත් වේගයෙන් පද්දන්න ගත්තා. දැන් නම් සුරාජ්ට හුස්ම ගන්නත් අමාරුයි. එහෙත් ඈ නැවැත්තුවෙම නෑ තවත් වේගවත් වුනා. උකුල තවත් වේගයෙන් ඉස්සරහට පස්සට පැද්දුවා. අකලංකගෙන් පසු ඈ ජීවිතේ ලැබූ සුන්දරම සුරතාන්තය සුරාජ්ගෙන් ලැබුවා. ඈ ඔහුගෙන් පුක ඉවතට ගත්දී සුරාජ්ගෙ මුහුණ පුරාම හුතු කැරියි හුතු ජුසුයි. අංජලීට පුදුම සැහැල්ලුවක් වගේම පුදුම සතුටක් දැනුනේ. ඔහු පැත්තක තිබ්බ සරමෙන් මුහුන පිහිදගෙන් ඈ දිහා බලාගෙන හිනාවෙනවා. අංජලී ඈව බදාගෙන තුරුල් කරගත්තා ගොඩක් ආදරෙන්.

"උබ නම් මම ජිවිතේට අතාරින්නේ නෑ"

ඔහු තාමත් හයියෙන් හුස්ම ගන්නවා

"අම්මෝ ගිය හුතු කැරි තොගේ මට ගිලුනත් එක්ක"

අංජලී සුරාජ්ගේ මුහුන අතගාගා තන් දෙක මැද්දට තියලා බදාගත්තෙ ගොඩක් ආදරෙන්. 

"මම මෙහෙම සතුටක් ලැබුවමයි. ඒකට නම් උබට ගොඩක් පින් උබ මට හිකුවොත් කොහොම ඇත්ද මට හිතාගන්න බැ..උබ නම් මම ජිවිතේට අතාරින්නේ නෑ"

අංජලී කියවගෙන කියවගෙන ගියා.

"අම්මෝ මට හුස්ම ගන්නත් බැරුවුනා අතුල්ලගෙන ගිය විදියට"

සුරාජ් හිනාවෙලා උඩුබැලි අතට පෙරලුනා. ඈ ඔහුගේ උරහිසට හිස තියාගෙන සුරාජ්ගෙ පපුව සෙමින් පිරිමැද මැද හිටියේ ගොඩක් ආදරෙන්. ඒත් එක්කම ඇගෙ දුරකතනය රින්ස් යන හඩ ලාවට ඇහුනා. 

"මේ මහ රෑ මොකද කෝල් ගන්නේ"

අංජලී ඇදෙන් පැනල නිරුවතින්ම මේසේ ලගට යද්දිත් සුරාජ් ඈ දිහා බලාගෙන හිටියා. රින්ස් ගිහිල්ලා නැවතුනු පොන් එක අතට ගත්ත ඈ ඇමතුම කාගෙන්දැයි බැලුවා. නොම්බර් එක දැක්ක ගමන් අංජලීට බැලුනේ සුරාජ් දිහා. කෝල් එක ඇවිත් තිබුනේ නිමාලිට ගත්ත නොම්බර් එකෙන්. ඈ හෙළුවෙන්ම බැල්කනිය දිහාවට යද්දී සුරාජ් හිනාවුනා.

"අක්කෙ නයිටියවත් දාගන්නවා එලියේ කවුරු හරි හිටියොත් ඔක්කොම දකීවි"

ඇඟෙ නුල් පොටක්වත් නැහැයි දැනුනෙ එතකොට.ඈ ලයිට් එක ඔෆ් කරලා බැල්කනියේ හාන්සි පුටුවෙන් වඩිවුනා.

ඈ ආපු අංකයට කෝල් එක ගත්තේ හිතේ දෙගිඩියාවෙන්. ඇගේ යටි හිතට නිමාලි ගැන බයක් තිබුනා කෙල්ල ජිවිතේට අනතුරක් කරගනීදැයි තිබ්බ සැකෙ ආයෙත් හිතට ආව.

ඕෂධීට සැලියුට් එකක් දාල චන්න ස්කූටිය පැදගෙන ගියා ගියාමයි කෝල් එකක්වත් දුන්නේ නෑ. හිතට බයකුත් ආව. දවල් වෙලා ඒ පැත්තට එන්නම් කිව්වට යන්නත් බැරි වුනා. හවස පහත් වෙලා නිසා කාමරයේ ඉදන් චන්න හොයාගෙන යන්න සාලෙට ආවා. නිෂාධි ලෑස්ති වෙලා එහෙට මෙහේට යනවා පෝන් එකත් කනේ ගහගෙන. මල පැනපු පෙනුමක් තියෙන්නේ. 

"අක්කේ ඔයා ඔය කොහේද යන්නේ අනේ මට කාර් එක ඕන"

"මේ හවස්වෙලා කොහේද මේ යන්න හදන්නේ"

"ඇයි අනේ ඔයාට මන් කිව්වේ රෙසීනාගේ පේරන්ට්ස්ලගේ ඇනිවසරි පාටි එක අද නෙහ්"

"ගියාට කමක් නැ බොන්න බෑ හරිද යන තැනක චන්න එක්ක යනවා හැබයි චන්නට පාටි එපා කරන්න නම් එපා"

"කමක් නැද්ද උබේ මිනිහා මන් අල්ලගත්තට"

නිෂාධි ඇහැක් ගහලා ඇහුවේ අවට හොදට ඇහැ දාල බලල. 

"පුලුවන්නම් අල්ලගනිම්කෝ"

ඕෂධී ඇගේ පුක මිරිකුවා රිදෙන්නම.

"අපි දෙන්නටම මේකා හොදයි බන් මොකද හිතන්නේ"

නිෂාධිත් අතහැරියේ නෑ හයියෙන් හිනාවෙලා ඕෂධීගේ කනට කෙදිරුවා

රෙසීනාගේ ගෙවල් තියෙන්නේ වැල්ලවත්තේ නෙල්සන් ප්ලේස් එකේ. නිෂාධිගේ ස්කෝලේ කාලේ ඉදන් යාලුවෙක්. ඒත් රෙසීනගෙ ගෙදර අය එක විදියක්. එයාලා කරන බිස්නසුත් එච්චර හොද එවා නොවෙයි. විශේෂයෙන් රෙසීනගේ අයියා ඕෂධීට අල්ලන්නෙම නෑ. නිෂාධි එක්ක ඕෂධී කතා කර කර හිටියේ තාප්පේ මුල්ලේ තියෙන නෙළුම් පොන්ඩ් එක ලග බංකුවෙ වාඩිවෙලා. දෙන්නම බැලුවේ ගේට්ටුව ඇරෙන සද්දෙට.

"කොහේද මනුෂ්‍යයෝ මෙච්චර වෙලා ගියේ කීයේ ඉදන්ද මම මේ ලෑස්ති වෙලා ඉන්නේ"

චන්න ගේට්ටුව ඇරගෙන ස්කූටිය තල්ලු කරන් ආවා. 

"ඉන්න චූටි බේබි මන් සුරුස් ගාල එන්නම්"

"සුරුස් ගාල නොවේ හොදට නාගෙන එනවා"

ඕෂධී නිෂාධි එක්ක කතාකරේම අංජලී ගැනයි සුරාජ් ගැනයි. සුරාජ් අතින් තමන්ගෙම අක්කා බඩ වුනයි කියන එක දෙන්නටම හිතාගන්න බැරි වුනා. කොහොම වුනත් නිමාලිව ගෙදරට එක්ක එන්න වුනොත් එවා ගෙදරට වසන් කරන්න දෙන්නම කතා කරගත්තා. නැත්නම් අංජලීගේ ටිකටුත් කැපෙන්න ඉඩ තියෙනවා. 

"අන්න අර මොනරාගල එකී ආයෙත් කෝල් කරනවා මේ හුත්ති රැග් එකෙන් බේරගත්තා විතරයි දැන් මට පන ඇරලා"

"ගම්වල කෙල්ලො නෙහ් පොඩි උදව්වක් කරත් ලොකුවට හිතනවා"

නිෂාධිගේ පෝන් එක රින්ස් ගිය වෙලාවේ ඕෂධී මිදුල වටෙන් ගියේ චන්නගෙන් විස්තර අහන්න නිෂාධිටත් හොරෙන්. 

චන්නගේ කාමරේ තියෙන්නේ ගේ පිටුපස්සේ වෙනමම. කලින් රාජු පාවිච්චි කරපු කාමරේ. ඕෂධී දොරට ගහන්න කලින් ජනේලෙන් එබුනා චන්න මොනවද කරන්නේ බලන්න. ඌ හිටියේ පටි ජොකා පිටින් පහත් වෙලා ඇද යට මොනවද හොයනවා. දනිස් දෙකයි අත් දෙකයි බිමට ගහගෙන. පුකත් එළියේ. මසල්ස් පිරිච්ච ඇග දැක්කේ ගොඩක් කාලෙකට පස්සේ. ඇග දැක්ක ගමන් ඈට ඉන්න තැනත් අමතක වුනා. දැක්කේ නෑ වගේ කාමරයට කඩාගෙන පනින්නත් හිතුනා. ඈ ගොඩක් ආශා කරා මයිල් පිරිච්ච පපුවේ හැමතැනම ඇඟිලි යවන්න. කරුණම්මත් ගෙදර ඇගේ මවත් ගෙදර බව සිහියට ආවා හින්දා නිහඩ වුනා. අරගෙන ආපු බැග් එක ඇද යටින් දාල නැගිට්ටා. මයිල් පිරිච්ච චන්නගේ පපුව දැක්ක ඕෂධීට ඉන්නේ කොහේදැයි කියලත් අමතක වුනා. ඈට ගොඩක් දේවල් සිහියට ආවා. පපුවේ විතරක් නම් මැදැයි මයිල් කැලෑවක් නෙහ්. ඇදල හිටියෙත් පුක පේන පටි ජොකෙක්. පොට්ටනිය නෙරලා තියෙද්දී කාමරය කඩාගෙන ඇතුලට යන්නමයි හිතුනේ. චන්නගේ ලොකු පයියයි ඇටදෙකයි ආයෙත් දකින්න පුදුම ආශාවක් හිතට ආවේ. කරුනා අම්මගේ හඩ කුස්සිය පැත්තෙන් ඇහෙන්නත් ගත්තා. ඈත් හඩ නගලා දොරට තට්ටු කරා.

"චන්න... ඔයා කාමරේද"

ඕෂධී ඇහුවේ කුස්සියටත් ඇහෙන්නත් එක්ක.

"ලොකු බේබි පොඩ්ඩක් ඉන්න"

ටවල් එකකුත් පටලවගෙන චන්න දොර ඇරියා. ඕෂධී ආශාවටම කුස්සියේ දොර දිහා බලාගෙන චන්නගේ බඩට අත තියලම කතා කරා.

"මොකෝ උනේ මෑන් ආවද"

ඔහු දෙපැත්තට ඔලුව වැනුවා.

"නෑ නෙහ්.. හැබැයි වැඩේ නම් සාර්ථකයි. කෝ ලොකු බේබි එනවා කිව්වට ආවේ නෑ නෙහ්"

"හෙට තියෙන නඩුවක වැඩ වගයක් හින්ද එන්න බැරිවුනේ හෙට චූටි බේබි මම දාන්නම් ඔයා ඔය වැඩේ ගැන බලන්න ඕන වුනොත් මට කෝල් එකක් දෙන්න. මම දීපු පොටෝ එකේ ඉන්න මිනිහ ඉන්නව ඇත්තේ ඔය හරියෙම තමයි මෑන්ගේ ගෙදර හරියටම හොයාගන්න ඕන"

චන්නට හෙට කරන්න තියෙන වැඩ ටික පවරලා ආයෙත් කුස්සිය දිහා බැලුවා. චන්නගේ බඩට උම්මා එකකුත් දීලම මිදුල පැත්තට දිව්වා. ඔහු උම්ම එක දීපු තැන අල්ලගෙන ඈ දිහා බලාගෙනම ඉදලා කාමරයේ දොර වැහුවා

නිෂාධියි ඇගේ මවයි පොන්ඩ් එක ලග ලොකු බංකුවේ වාඩිවෙලා ලොකු කතාවක්. 

"ලොකු දූ නංගිව තනියම පාටි වලට යවන්න එපැයි කියලා කී වතාවක් කියලා තියෙනවද"

ඈ ඕෂධී දැක්ක ගමන්ම ලොකු බරබරයක් දැම්මා. මේකිගේ වරද නෙහ්. බීල ඇවිත් කී දවසක් මට්ටු වෙලා තියෙනවද

"මම බොන්නේ නෑ අම්මේ"

"ඔය පොරොන්දු අමතක වෙනවා යාළුවො දැක්කාම කොල්ලෙක් නම් තව මොකෝ ඒකට කමක් නෑ අක්කත් එක්ක යනවා දැන්වත් ඔය කොලු ගති අත්හැරල කෙල්ලෙක් වගේ ඉන්නවා"

රෙසීනගේ පාටි එකට කොහොම කොහොම හරී ඕෂධීටත් යන්න වුනත් නිෂාධි හිටියේ ෆුල් අප්සෙට් එකේ. චන්න කාර් එක හරවල ගේට්ටුව ඉස්සරහ පාක් කරා. නිෂාධි කාර් එකට නැග්ගෙත් ෆුල් අෆ්සෙට් එකේ. ඈ අෆ්සෙට් එකේම පස්සෙ සීට් එකෙම වාඩිවුනා. චන්න හරියට පාරවලුත් දන්නේ නැති හින්දා ඕෂධී ඉස්සරහට ගියා. චන්නව දැක්ක ගමන් ඕෂධී කරකවලා අත හැරියා වගේ. සපත්තු දෙකේ ඉදන් ඔක්කොම අලුත්. ඕෂධී ඉබේටම බැලුනේ නිෂාධි දිහා. පට්ටම ඉරිසියාවෙන්. උදේ ඉදන් ඇගේම වැඩ වලට වටේම රවුම් ගැහුවත් මුකුත්ම අරන් නොදීපු එකට පොඩි දුකකුත් ඇතිවුනා. ඒත් නිෂාධි මෙහෙම චන්නට විශේෂයක් දක්වන්නේ හිත යටින් චන්නට ට්‍ර්යිද කියලත් හිතුනා. ඒකි චුට්ටකට කලින් කියපු කතාව ආයෙත් මතක් වුනා. ඒකි කිව්වේ ඇත්තටමදැයි සැකේකුත් හිතට ආවා. ඒත් ඕෂධී ගනන් ගත්තේ නෑ. කොහොමත් නිෂාධි රාජු හිටපු කාලෙත් එයාගේ ගමන් වලට එක්කගෙන ගියේ හොදම ඇදුම් අන්දවලා. මොකද ඒකි කාටවත් සෙකන්ඩ් වෙන්න අකැමැති හින්දා. එක්ක යන්නෙත් නීති දාහක් දාල. 

ගෙදරින් යද්දිත් පහටත් කිට්ටුයි. 

"අදවත් නොබී ඉන්නවා හෙට අම්මව ශේප් කරන්නම්"

කළුබෝවිල හොස්පිට්ල් එක ලගට වෙනකම් කිසි කෙනෙක් කතා කරේ නෑ. චන්නට ගෙදර ඉදන් වැල්ලවත්තට යනකම් පාරවල් දන්නවා. දවස් කිහිපයක්ම ගෝල් රෝඩ් එකට ගිය හින්දා. 

"අක්කී මට නම් පාටි එකත් එක්ක එපා වුනා හලෝ"

"තමුසෙගේ පෙර වැරදි ගොඩක් තියෙනවා නෙහ් නැද්ද චන්න"

ඕෂධිගේ අත චන්නගේ උරහිසට ගියේ ඉබේටම.

"ඩිරින්ක් ගන්න එක නැවැත්තුවා නෙහ් ඒක තමුසේ දන්නව නෙහ්"

"චූටි බේබිට මම ඕවා කිව්වේ ලොකු බේබියි යාළුවයි කැම්පස් ගිය එකට දීපු පාටිය දවසට පහුවෙනිදා"

චන්නගෙ කතාවෙන් ඕෂධීට අමතක වෙච්චි ලොකු මතකයක් අවධිකරා. ඈට මතක් වුනේම ටොයොටා කොරොල්ලා එකෙන් බැහැලා ආපු අංජලීමයි. ඒ දවස්වල අංජලී කාරෙකෙන් බැස්සේ ඩයනා කුමාරි බැස්ස වගේ. අම්මෝ කෙල්ලගේ ලස්සන. 

"පාටියකදී එන්ජොයි කරන්න බැරිනම් වැඩක් නෑ නෙහ් ඔයයි එන්න චුට්ටකට කලින් අම්ම මට මාර විදියට බැන්න ඕයි ඒකෙන් මගේ හිත කැඩුනා"

"ඔය රෙසීනගේ අයිය එක්ක තමුසේ යාලුවෙයි කියලා පොඩි බයකුත් අම්ම්ට තියෙනවා නෙහ්’

"පිස්සුද ඕයි ඌ මොන රස්තියාදුකාරයෙක්ද ඌත් එක්ක යාලුවෙන්න මට අං තියෙනවද"

ගාලු පාර කිට්ටුව වෙනකම් කතාව දිග ඇදුනා. ගාලු පාරට වාහනය දාන කලර් ලයිට් එකේදී චන්න වාහනය නතර කරේ කොළපාට වැටෙන කම් ඉන්න ඕන හින්දා. කතාවත් දිගට දිගේ ගිය හින්දා ඕෂධී නිෂාධී දිහා බලලා කලර් ලයිට් දිහා බැලුවා. කහපාට වැටෙනවත් එක්කම පාර දිහාත් බැලුවා

"අන්න අන්න අර මිනිහා යනවා"

ඕෂධී කෑගහනවත් එක්කම කොළ පාට දැල්වුනා. නිෂාධිත් අන්දමන්ද වෙලා පාර දිහා බැලුවා.

"අංජි අක්කගේ ලියන්නා නෙහ්"

චන්නත් හැබැයි මිනිහ දැක්කා. ලියන මහත්තයාගේ බයික් එක පිටුපසින් චන්නත් වාහන පෝලිමේ කොළඹ පැත්තට කාර් එක පැදෙව්වා.

"මොකටද අනේ ඔය මිනිහ ෆලෝ කරන්නේ"

"මුන් පට්ට ගේම් එකක් ගහන්න හදන්නේ පස්සේ කියන්නම් විස්තරේ"

නිෂාධිත් පුදුමයෙන් වගේ ඕෂදී දිහා බලලා කාර් එකේ ඉස්සරහ සීට් දෙක අල්ලාගෙන එබුනා. ඈ නිකමට පහල බලද්දියි දැක්කේ ජියර් එක අල්ලාගෙන ඉන්න චන්නගේ අත උඩින් තියෙන ඕෂධීගේ අත. මේකි ඒ මදිවට මාපට ඇගිල්ලෙන් අත පිරිමදිනවා. චන්නත් අත ජියර් එකෙන් ගන්නෙත් නෑ. චන්නත් ලියන්නට සැක කොහිතෙන විදියට වාහන දෙක තුනක් පිටුපස්සෙන් ලියන්නව ෆලෝ කරා. 

"ඌ යන්නේ කාගිල්ස් එකට"

චන්නත් ඉස්සරහින් තිබ්බ ත්‍රිවිල් එකට පිටිපස්සෙන් කාර් එක නැවැත්තුව. උදේ මේකා කාගිල්ස් එකට ගිහින් ආවේ මෝටර් සයිකලෙන් බවත් මතක් වුනා.

"ඌ යන්නේ කාගිල්ස් එකට නේහ්"

"පොඩ්ඩක් ඉන්නවකෝ නංගී"

චන්න ස්ටීරියන් වීල් එකට ඇගිලි වලින් තට්ටු කර කර ඉස්සරහ බලාගෙන ඉන්නවා 

"ලොකු බේබි ඩ්‍රයිවින් සීට් එකට එන්න ගාලු පාරෙන් හැරෙන තැන නවත්තන් ඉන්න මම මේ මිනිහව පස්සෙන් යන්නම් නැත්නම් ඌට සැක හිතේවි"

"නෙල්සන් ප්ලේස් එකට හැරෙන පාර ලගට එන්න"

චන්න කාරෙකෙන් බැහැලා කාගිල්ස් ෆිඩ් සිටිය දිහාවට ගියා. ඕෂධි මේ පැත්තේ සීට් එකෙන් ඩ්‍රවින් සීට් එකට පැනලා කාර් එක වාහන පෝලිමත් එක්ක ඉස්සරහට ගියා. මේ දිහා බලාගෙන හිටිය නිෂාධිගේ ඔලුව අඤමඤං වෙලා. කිසි දෙයක් ඈට තේරුනේ නෑ. අනිත් පුදුමේ චන්නගේ හැසිරිම.

"මොකක්ද අක්කේ මේ වෙන්නේ"

"ඉදපන් උබට කියන්නම් සීන් එක"

ඕෂධී වාහන තදබදය එක්ක ඉස්සරහට යන ගමන් අංජලී එවපු මැසේජ් එකේ ඉදන් ඔක්කොම කියාගෙන වාහන පෝලිමත් එක්ක හෙමින් හෙමින් ඉස්සරහට ගියා. ඕෂධීගෙ කතාව අහපු ගමන් නිෂාධිට සිරිල් මුදලාලි ගැනත් ලියන්නා ගැනත් ඇතිවුනේ පට්ට තරහක්. ඕෂධි කාර් එක නෙල්සන් ප්ලෙස් එකට හැරෙන තැනට පොඩ්ඩක් මෙහායින් ගාලු පාරේ නැවැත්තුවා.

"අක්කි එක්කෝ මට බෑ ඕයි පාටියට යන්න"

"ඇයි.. "

"ඔතෙන්ට ගියොත් වයින් ග්ලාස් එකක් හරි බොන්න හිතෙනවා"

නිෂාධි පිටිපස්සෙ ඉදන් ඕෂධීගේ අත අල්ලන් උරහිසට නිකට තියාගෙන කිව්වේ ගොඩක් කලකිරීමෙන් වගේ. මාග්‍රට් හොද ලෙක්චර් එකක් දීල ඇතියි ඈට හිතුනා.

"එහෙනම් අපි මොකද කරන්නේ"

"ෆිල්ම් එකක් බලලා ගෙදර යමු"

"චන්න ආවට පස්සේ කතා කරලා බලමු"

චන්න චන්න චන්න දැන් මේකිට චන්න නැතුව ඩිෂිසන් එකක්වත් ගන්නේ නැද්ද නිෂාධිට හිතුනා දෙන්නම ගාලු පාර දිහා බලාගෙන හිටියා.

ෆිඩ් සිටියේ දොර ලග වීදුරුව ඉස්සරහා චොක්ලට් රැක් එකේන් කැන්ඩොස් ලොකු චොක්ලට් එකක් ගත්ත චන්න බලාගෙන හිටියේ කාගිල්ස් එක ඉස්සරහ මිදුල දිහා.

"මහත්තයා පොඩ්ඩක් ඉඩ දෙනවද"

"සොරි"

අවුරුදු විසි අටක විතර ගෑණියෙක් අවුරුදු දහයක විතර පොඩි එකෙක් එක්ක කැෂියර් පෝලිමේ ඉදන් ඉඩ ඉල්ලද්දී චන්න පොඩ්ඩක් ඉඩ දුන්නා. චන්න ගෑණි දිහා ආයෙත් පාරක් බැලුවා. දෙතුන් වතාවක් බැලුවත් එපා වෙන්නේ නෑ. පෙනුමෙන් බර්ගර් වගේ වුනත් කටහඩින් සිංහල වගේ හොදට වචන උච්චාරනය කරනවා. චන්න දැක්කෙත් ගෑණිගේ පිටුපස්ස. පොඩි කෙල්ල නම් තලඑළලු වුනත් ගෑණි නම් සුදුයි පොඩි කෙල්ලට නම් ලස්සන ඇස් දෙකක් තිබුනා. ඒකිත් පස්ස හැරිලා හිනාවෙලා ගැනිගේ අතින් අල්ලාගෙන ෆුඩ් සිටියෙන් එලියට බැස්ස. චන්නගේ ඇස් බලාගෙන හිටියේ ලියන්නා එන දිහාවේ වුනත් විටින් විට ගෑණිගේ පුක දිහාත් බැලෙනවා. ලියන්නා ෆුඩ් සිටියේ වම් අත පැත්තෙන් මතුවුනත් එක්ක චන්නත් දොරෙන් එලියට ආවා.

"ෂ්.. ලියන මහත්තයා"

බිම බලාගෙන ගිය ලියන මහත්තයා එක පාරටම නැවතුනා. 

"ආහ්.. නෝනා.."

"මට ඔයයි එක්ක පෙඩ්ඩක් කතා කරන්න ඕනෑ"

කාගිල්ස් එකෙන් එලියට එකපාරටම ආවත් කැෂියර් එක ලගින් චන්නගෙන් ඉඩ ඉල්ලපු ගෑණි ලියන්නව එකපාරටම නතර කරද්දී චන්න අෆ්සට් වුනා. ඉස්සරහට යන්නත් බෑ ෆුඩ් සිටිය ඇතුලට යන්නත් බෑ ලියන්නට සැක නොහිතන විදියට ඉන්නත් ඕන. ගැණියි ලියන්නයි අයිනේ නවත්වපු කාර් එක ලගට ගියා. චන්න වටපිටාව බලලා ගෑණියි ලියන්නයි හිටිය පැත්තට අනිත් පැත්තේ දොරට හේත්තු වුනා. සාක්කුවෙ තිබ්බ පෝන් එක කනේ ගහගන්නවා ඇර වෙන කරන්න දෙයක් තිබුනේ නෑ. රින්ස් යැව්වෙත් ඕෂධීගේ නොම්බර් එකට.

"සොරි පොඩ්ඩක් ලේට් වුනා ඉතින් කියන්නකො පන"

පෝන් එකට චන්නගෙ කටින් වචන පිටකරත් ඇස් දෙකයි කනයි තිබුනේ ගෑණි දිහායි ලියන්නා දිහාවේ.

"මම ෆයිල් එක ඉල්ලගෙන ආවා ඒ මහත්තයාට මේක කරන්න බැහැයි කිව්වා මෙච්චර ඉක්මනට අලුත් ළමයි ගත්ත උණුසුම ඉවර වෙනකම් ඉන්න ඕනලු. නැත්නම් මිනිස්සු හොයනවා වැඩිලු. අනික ළමයා දාන්න ඕනෙත් හයේ පංතියට"

"බලන්න එපිට එහෙ ඉන්න දුන්නෙත් නෑ කොලඹ ඇදන් ආවා අන්තිමට දරුවට ස්කෝලයක් නෑ"

"කොහොමද නොනා මෙවා කරන්නේ ඔච්චර ඉක්මනට බෙල්ල ගහලා යන වැඩ නෙහ් මුදලාලි මහත්තයට තේරෙන්නේ නෑ ඔක්කොම සල්ලි වලින් කරන්න පුළුවන් කියලා හිතන්නේ"

"පොඩි ස්කෝලෙකට හරි දාල දෙන්න බැරිද"

"මොන ස්කොලෙකට දැම්මත් තාත්තගේ අම්මගෙ විස්තර දෙන්න ඕන නෙහ් හොර සහතික හදල හොර පාරෙන් ළමයි අරන් රස්සාවල් නැතිකරගන්න කවුරුත් කැමති නෑ එවා කරන ක්‍රමයක් තියෙනවා "

"අනේ මන් දන්නෙ නෑ හිටපු තැන ඉන්න දුන්නෙත් නෑ කොහේටවත් යන්න විදියක් නෑ..."

ඈ කිව්වේ නම් ගොඩක් කලකිරීමෙන් "ඇත්ත විස්තර දුන්නොත් මගේ මහත්තයාට ප්‍රශ්නයක් වෙන්නේ නැද්ද "

"කොහොමද ප්‍රශ්නයක් වෙන්නේ නෝනා අදායම් බදු එකට යන්නෙත් නෑ පොලීසිවලට යන්නෙත් නෑ උසාවි වලට යන්නෙත් නෑ"

"අනේ මන්දා අපි වැටිච්ච අමාරුවේ තරම මගේ මෝඩකම් මගේ පස්සෙන්ම එළවනවා"

ගෑණි කලකිරීමෙන් කියනවා ඇහුනා. චන්න මේ හැම දෙයක්ම අහගෙන හිටිය. ඒත් වැඩිය හිතන්න ගියේ නෑ. ගෑණිගේ මුහුන දැක්කට පස්සේ චන්නගේ හිත ටීන් ගෑව වගේ. ලියන්නයි ගෑණියි පොඩි එකයි ෆුඩ් සිටියෙන් කොළඹ දිහාවට පයින් යනවා කතාකර කර. චන්නත් ඔවුන් පස්සෙන්ම ගියා. ලියන්න නම් පට්ට කාක්කෙක් කියල හිතුනා. ඕෂධි කියපු විදියට ලියන්නා හොටලේ වැඩ කරත් තවත් සයිඩ් බිස්නසුත් තියෙනවා වගේයි චන්නට පෙනුනේ. හවස හයටත් කිට්ටු නිසා කරුවලත් වැටීගෙන එනවා. පෝන් එකත් කනේ ගහගෙන ගාලු පාරේ පොඩ්ඩක් දුර ගිහින් පෝන් එක සාක්කුවේ දාගෙන ලියන්නගෙයි ගෑණිගේ පිටුපස්සෙන් ගියා. චුට්ට දුරක් ගියාට පස්සේ ලියන්නා ඉස්සරහින් යන්න ගත්තා. පොඩි කෙල්ලයි ගෑණියි පිටිපස්සෙන් යනවා. ලියන්නාව ෆලෝ කරැන්නයි ඕෂධී කිව්වත් චන්නගේ හිත කිව්වෙම ගෑණියි පොඩි කෙල්ලයි ෆලෝ කරපන් කියලමයි. ගෑණි නම් පක බුදුවෙන සැප කදක් වගෙ යැයි චන්නට හිතුනා. සාය ඇතුලෙන් වී ශේප් ජංගියේ දාරෙත් මතුවෙලා. ඒත් ගෑණි කොහේටවත් හැරුනෙත් නැ ලියන්නා කොහේටවත් හැරුනෙත් නෑ දෙන්නම චන්නගේ ඉස්සරහින් යනවා. ලියන්නා කහ ඉර ලග නවතිනවා චන්න කලින්ම දැක්ක. චන්නත් ගෑණි පිටුපස්සෙන්ම ලියන්නා දිහා බලාගෙනම ගියා.

"හුත්ත මෙන්න ගෑණිත් කහ ඉර ලග නතර වුනා"

එතන තවත් මිනිස්සු කිහිප දෙනෙකුත් පාර පනින්න බලාගෙන ඉන්නවා. චන්නත් ඔවුන් අතරට එකතු වුනත් ඇස් රැදුනෙම ගෑනි දිහාවෙයි ලියන්නා දිහාවෙමයි. කලර් ලයිට් වලින් රතුපාට දැල්වෙද්දී මිනිස්සු රොත්තත් එක්ක චන්නත් පාර පැන්නා. පොඩි කෙල්ල දෙතුන් වතාවක් චන්න දිහා බැලුවත් චන්න ගනන් ගත්තේ නෑ. කහ ඉරෙන් මිනිස්සු රොත්තත් එක්ක චන්නත් පාර එහා පැත්තට ගියා. ලියන්නා හැරුනෙත් කොළඹ පැත්තට මෙන්න හුත්ත ගෑණියි පොඩි එකියි හැරුනෙත් ඒ පැත්තට. චන්නත් කොළඹ පැත්තට ගියා. කඩ පේලිය මැද්දෙන් තිබ්බ පඩිපෙළ දිහාවට ලියන්න හැරිලා හිඟන්නට කාසියක් දානවත් චන්න දැක්කා. හිකෙනවා මෙන්න හුත්ත ගෑණිත් නැවතිලා පඩිපෙළ නගින්න ගත්තා පොඩි එකීත් එක්ක. චන්න ඊට පොඩ්ඩක් එහා තියෙන කූල්ස් පොට් එකට ගියේ මොලේ පොඩ්ඩක් කූල් කරගෙන අන්තිමට වුනේ මොකක්දැයි හිතන්න. ගෑණිගෙයි ලියන්නගෙයි කතාවත් මතක් වුනා. දෙන්න ගියේ එක ගෙදරටද කවුද මේ මුදලාලි උඩට ගිහිල්ලා බලන්නත් හිතුනා නෑ නෑ ඒක මහ මෝඩ වැඩක්. අනික ඔතන ගෙවල් පවුල් කීයක් ඇද්ද කොහොම නමුත් මුදලාලි ඉන්නේ ඔය ෆැලැට් එකේමයි. එතකොට අර ගෑණි ළමයා ස්කෝලේ පොඩි කෙල්ලව ස්කෝලෙකට දැම්මොත් ගෑනි නම් අල්ල උඩ හෙට ගෑනි පස්සෙන් යනවද ඕෂධී කියපු තඩි බඩා පස්සෙන් යනවදැයි චන්නට තීරණයක් ගන්න බැරිවුනා. ගෑණිගේ පුක ඔහොම නම් හුත්ත මොනවගේ ඇතිදැයි හිතින් මවා ගත්තා. කූල් බීම එකත් බීල සල්ලිත් දීල එහෙන්මම ඉස්සරහ තියෙන බස් හෝල්ට් එක පැත්තට ගියා.

නිෂාධි පාටියට යන අදහස අතහැරියට කොහේ යන්නදැයි හරි තීරණයක් ගන්න බැරුව ඉද්දී මෙහා සීට් එකේ තිබ්බ ඕෂධිගේ පෝන් එක වයිට් බ්‍රේට් වෙනවා නිෂාධි දැක්ක. කෝල් එක චන්නගෙන්. ඈ අතදාල පෝන් එක අරන් ස්පීකර් ඔන් කරා

"ඉතින් කියන්නකො පන"

නිෂාධි ඕෂධී දිහා බලලා කැරි හිනාවක් දැම්මා. නිෂාධි ඕෂධීට චන්නව පටලවලා විහිළු කරාට ඇත්තටම ඕෂධී චන්න එක්ක යාළුයැයි හිතුවෙම නෑ. ඒකට නම් ඕෂධීත් අෆ්සෙට් වුනා. ඈ ස්පීකර් ඔෆ් කරලා පෝන් එක කනේ ගහගත්තා.

"මොනව කියන්නද පන"

ඈත් නිෂාධි දිහා බලාගෙනම් උත්තර දුන්නා. 

"පෝන් එක තියන්නේ නැතුව මොනව හරි කියවනවකෝ"

"ඇයි මොකෝ වුනේ"

"තාම නම් මුකුත් වුනේ නෑ"

"මෙන්න මේකිට පාටියට යන්න බැහැලු"

"එහෙනම් ඉතින් ගෙදර යමු"

"පිස්සුද කොහේ හරි යමු"

"බලමු"

චන්න පෝන් එක කට් කරනකම් ඕෂධි මුමුනන්න ගත්තා. නිෂාධි ඇත්තටම හිතාගත්තා මුන් දෙන්න අතරේ මොනව හරි හුත්තක් තියෙන බව. චන්න එක්ක මුමුනන්න ගත්ත හින්ද නිෂාධි පිටිපස්සේ සිට් එකට හේත්තුව දැම්මා. විනාඩි දහයක් විතර චන්න එක්ක කතා කරලා ඕෂධි පෝන් එක පැති දොරේ අයිනට දාලා නිෂාධි දිහාවට හැරුනා.

"අක්කි තමුසේ මටත් බෝලේ බස්සනවා නෙහ්"

නිෂාධි කිව්ව කතාව ඕෂාධීට එකපාරටම හිතාගන්න නම් බැරිවුනා

"මොකක්ද තමුසෙට බස්සපු බෝලේ"

"බෝලේ තමුසෙලා ඇත්තටම එෆෙයාර් එකක් පටන් ගත්තද"

"පිස්සුද"

"එහෙනම් ඔය ඇහුනේ ඉතිං කියන්න මගෙ පන"

"මටත් හිතාගන්න බෑ"

"අනේ පලයන් යන්න අක්කේ"

"ඔය ඉතින් තමුසෙට නොකියන දෙයක් තියෙනවද හැබැයි එහෙම දෙයක් වෙන්නත් පුළුවන් එදා භානුකගේ සිද්දියෙන් පස්සේ චන්න මේ ආවේ අවුරුදු කීයකින්ද ඌගේ හිතේ මන් ගැන මොනවා හරි තියෙනව"

"චන්න ඇහුවොත් තමුසේ කැමැති වෙනවද"

"සමහර විට තමුසෙට කියන්න බැරි වෙච්ච එක දෙයක් එදා වුනා චන්නයි මමයි අතර ඒක දන්නේ අංජි විතරයි"

"එතකොට ගෙදර"

"ගෙදර.. නේද බලමුකෝ අපි හිතන දේවල් නොවේ නෙහ් වෙන්නේ නාකි පකත් නැති එකෙක් බදින්න වෙයි කියලා අංජිවත් හිතුවේ නෑනේ. මතකයි අංජි මිසිස් ශ්‍රිලංකා රනර් අෆ් වෙච්ච දවසේ අම්මෝ තිබ්බ ආඩම්බර කම. හරියට ප්‍රින්සස් ඩයනා වගේ හිටියේ අම්මා අංජිට සැලැකුවේ අපි දෙන්නට වගේමයි. අංජිගෙ මගුල් ගෙදර ගිහින් ඇවිත් ඇදුම් ගලවද්දි අම්ම මට කියනවා දුප්පත් වුනාට කමක් නෑ හිත හොද උබට ආදරය කරන කොල්ලෙක් හොයාගනින් කිව්වා. අපේ අම්මටයි තාත්තටයි එවා හොද පාඩම් අනික ඉතින් දුප්පත් වුනත් චන්න අපේ නෑයො නෙහ් කමලම්මට සලකන්නේ අම්ම කෙනෙක් විදියට මිසක් වැඩකාරියෙක් විදියට නොවේ නෙහ් කමලම්මා දෙයක් කිව්වොත් තාත්තා වුනත් එගේන්ස් යනවා දැකලා තියේද"

"භානුකගේ කේස් එක හින්දද"

"ඒකත් එක හේතුවක්"

ඕෂධී ස්ටිරියන් වීල් එකට අත් ගහගෙන පාරේ යන වාහන දිහා බලාගෙන හිටියා.

භානුක එක්ක වෙච්ච සිද්දිය වුනාට පස්සේ චන්න කාමරෙන් ගියේ මහ හඩින් දොර වහගෙන. හරියට ඕෂධීගේ පපුවට පිහියෙන් ඇන්න වගේ. චන්න හිතුවෙම කෝල් කරලා භානුකව කාමරයට ගෙන්න ගත්තා කියලමයි. එත් භානුක කාමරේ ජනේලේ ලගට එනකම් ඕෂධීවත් දන්නේ නෑ. ඕෂධී ජනේලේ යන්තමට ඇරියේ ඔහු ආපහු හරවලා යවන්න 

"තමුසේ හරි හුත්තේ බඩුවක් ඕයි මම ටේනින් කොලෙජ් එකෙනුත් පැනලා කොළඹට එන්න පුළුවන් තමුසෙට මේ ටික එන්න බැරිද"

"අනෙ ප්ලීස් කෑගහන්න එපා චන්නට ඇහෙයි"

"ඉතින් ඇහෙද්දෙන් ඌ මොන කැරියෙක්ද"

"ප්ලීස් භානුක ඔයා දැන් යන්න වෙන දවසක හම්බවෙමු"

"යන්න ..යන්න නොවෙ හුත්ති මන් ආවේ.."

ඕෂධීවත් තල්ලු කරගෙන භානුක කාමරයට ආව.

"ප්ලීස් යන්නකෝ කියනදෙ අහලා"

"යන්න"

භානුක ඇගේ ලගට එද්දි ඈ අඩියෙන් අඩිය පස්සට ගියා. භානුක ඇදගෙන හිටිය බෙල්ට් එක පන්නල කලිසම ගලවල දැම්මේ කේන්තියෙන්. කලිසම ගලවලදාද්දිම ඈට වෙන්න යන දේ හිතාගන්න පුලුවන් වුනා. ඕෂධී පුටුව තල්ලුකරගෙන දොර දිහාවට පැන්නත් භානුක ඇයට වඩා ඉස්සර වුනා. ඇගේ අතින් ඇදපු පාරට භානුක ලගටම ඇදිලා

"පනින්න හුත්තී කොහේ පනින්නද කියපිය තොගේ මහ උන්ට දාන්න කියපිය නඩු"

දත්මිටි කාගෙන ලගට ඇදල ඇඳට තල්ලු කරා. භානුක මෙච්චර කේන්තියෙන් හිටියේ ඇයිදැයි ඕෂධීට හිතාගන්නවත් බැරිවුනා. කේන්තියෙන්ම දොර ලොක්කරලා යතුර විසිකරා. දොර ලග ඉදන් ඇදන් හිටපු ටී සර්ට් එක ගලවල විසිකරල දැම්මා. භානුකගේ ඇගේම තිබුනේ කලුපාට ජොකාම විතරයි. ඕෂධී මෙට්ටෙට අත්දෙක ගහලා නැගිට්ටා. ඇත්තටම භානුකගේ මුහුනේ තිබ්බ රෞද්‍ර පෙනුමට ඕෂධීට ජිවිතේ පලමු වතාවට මරන බය දැනුනා. ඈට කෑගහන්න ඕන කම තිබුනත් භයට කටින් හඩ පිටවුනේ නෑ. කටත් ඇරන් භානුක දිහා බලාගෙන හිටියා. ජොකාගේ අස්සෙන් ඇදැලා ගත්තේ කිනිස්සක්.

"කෑගැහුවොත් අම්මට හුකවනවා"

කිනිස්ස ඇගේ මුහුන ලගට කිට්ටු කරද්දී ඈ භයටම ඇදෙන් හාන්සි වුනා. හාන්සි වුනා නොවේ කොන්ද කඩාගෙන වැටුනා වගේ. මෙට්ටට අත ගහල කිනිස්සෙන් මුහුනේ දෙපැත්තට තට්ටු කරද්දී ඈ තවත් බය වුනා. ටී සර්ට් එකේ කර යටින් කිනිස්ස තියද්දී ඇස් දෙකත් උඩ ගිහින් බෙල්ල පැත්තකට කඩාගෙන වැටුනා. ඈට ආයෙත් සිහිය එද්දී ඇගේ නූල් පොටක් තිබුනේ නෑ. ඇත්තටම වුනේ ඈට සිහිනැති වුනත් එක්ක භානුක කොට සාය පෑන්ටියත් එක්ක පහලටම ඇදල ගලවලම දැම්මා. ටී සර්ට් එකයි බ්‍රා එකයි ගලවලා පැත්තට විසිකරා. ඇගේ කම්මුලේ දෙපැත්තට තට්ටුවක් දැම්මත් ඈට සිහිය ආවේ නෑ. ඒ වෙලාවේ නම් ඔහු ඇත්තටම බය වුනා. භානුක වටපිට බලද්දී පෙනුනේ නාන කාමරය. අතේ තිබ්බ කිනිස්ස වොස් බේසින් එක උඩ තියල දෝතටම වතුර අරන් ඈගේ මුනට දැම්මා. ඕෂධීගේ දෑස් යන්තම් විවර වෙද්දී ඔහු දෙපෑත්තේ කම්මුලට ගහද්දී ඈට සිහිය ආවත් ඇගේ නූල් පොටක්වත් නැහැයි තේරුනේ පපුව අල්ලද්දී 

"ච..."

ඈට කෑගැහන්න වුනේ නෑ "ච"

කියද්දිම භානුක ඇගේ කට අතින් වහලා පැත්තක තිබ්බ ඇගේ නිකර් එක කට ඇතුලටම ඔබලා දැම්මේ මහම මහ වල් හිනාවක්. 

"ඇයි හුත්තී කිනිස්ස බස්ස ගන්න ඕනද"

ඕෂදීගේ දෑස් වලින් ගලන කදුළු ඇස් ඇගින් කොට්ටෙට වැටෙනවා. භානුක කැරිම කැරි හිනාවක් දාල ජොකා ගැලවලා ඇගිල්ලට දාලා හෙමින් කරකවන්න ගත්තා 

"දවස් හතරකින් හෝදලා නෑ හුත්තී තෝ කෑගැහුවොත් ජංගිය නොවෙයි මේකයි උබේ කටේ ඔබන්නේ"

භාණුක ඇගේ දෙපා දෙපැත්තට ඇදලා මැදට ආවා. පැත්තක තිබ්බ කොට්ටේ අරන් ඇගේ පුක යටින් තිබ්බා. කටේ තිබ්බ නිකර් එක අයින් කරගන්න ඈට ඕන තරම් වෙලා තිබුනත් ඌගේ ජොකා කටට ඔබාගන්න ඕන උනෙත් නෑ කිනිස්ස බස්සගන්න ඕන උනේ නෑ. ඈ හිත හදා ගන්නව මිසක් වෙන විකල්පයක් ඈට තිබුනේ නෑ. ඈට ගොඩක් දුක අම්ම තාත්තා එපා කියද්දිත් ඔවුන් එරෙහි වෙද්දිත් ආදරය කරපු භානුකම මෙහෙම දෙයක් කරපු එකමයි. 

"මම උබට මෙහෙම කරන්න හීනෙන්වත් හිතුවේ නෑ උබේ තාත්තා ට්‍රෙනින් කොලෙජ් එකේ ලොක්කට දීපු කෝල් එක හින්දමයි මෙහෙම කරන්නේ"

හුත්තට ගහලම භානුකගෙ පොල්ල කෙලින් වුනා. ඔහු හුත්තට පයියෙන් ගහගෙන ගහගෙන ගියා ඔහු දැතින් තවත් කකුල් පලල් කරද්දී ඇගේ ඇස් වලින් කදුළු කඩාගෙන පැන්නා. ඔලුවට තිබ්බ කොට්ටේ දෑත් වලින්ම මිරිකගෙන ඇස් තදින්ම වහගත්තා. භානුකගේ පයිය මොනවගේද කියාවත් ඈට පෙනුනේත් නෑ. බලන්න සිහියක් තිබුනෙවත් නෑ. පයිය හුතු කටේ දෙතුන් පාරක් පද්දල යකඩෙකින් ඇන්න වගේ පුකෙන් ගැම්ම අරන් ගහපු පාරට දැනිච්ච වේදනාව පිට කරන්නවත් විදියක් තිබුනේ නෑ කදුළු එක්කම දෑස් තද කරගන්න ගමන් දෑතින් කොට්ටේ මිරිකගත්තා. කටට ඔබපු පෑන්ටිය හින්දා කටින් වචනයක්වත් පිට වුනේ නෑ. මෙහෙම තිරිසෙනුකුට ලව් කරේ ඇයිදැයි ඈට කිහිප පාරක්ම හුතුනා. අනුකම්පාවක් නැතුව ගහගෙන ගහගෙන ගියා. ටිකෙන් ටික වේදනාව නැතිවෙලා ගියත් වේදනාව තුලින් කියාගන්න බැරි හැගීම් එක්ක වින්දනයක් ලැබෙමින් තිබුනා. කටේ ඔබපු ජංගිය අතරින් සිහින් කෙදිරිලි යාන්තමින් පිටවුනා. කෙදිරිලි ඇහෙද්දී ඔහු ඇගේ දෙපා කරට ගත්තා.

ඕෂධී ස්ටියරි විල් එකට ඔලුව ගහගෙන ඉද්දී නිෂාධි පුටුපස්සෙ සීට් එකට ඇලවුනා. පහුගිය දවස් ටිකේ නිදිමරන් පාඩම් කරපු නිසා නිෂාධිට ඉක්මනින් නින්ද යනවා.

ඕෂධීගේ පැත්තේ වීදුරුවට තට්ටු කරන හඩ නිෂාධිට ඇහුනේ යාන්තමින් නිෂාධි එහා පැත්තේ දොර ඇරියා. දාඩිය පෙරාගෙන හිටපු චන්න ඉස්සරහ සීට් එකෙන් වාඩි වෙනවත් එක්කම ඕෂධී හිස කෙලින් කරන් කිසිම කතාවක් නැතුව චන්නව පැනල බදාගත්තා. වුනේ මොකක්දැයි නිෂාධිටවත් චන්නටවත් හිතාගන්නවත් බැරිවුනා.

ඒ මදිවට ඉකිගහ ගහ අඩනවා. 

"අක්කේ...මොකද වුනේ.."

නිෂාධි ඇගේ දෙවුරෙන් අල්ලලා හොල්ල හොල්ල ඇහුව.

"චන්න ඔයාට මම ආදරෙයි. ගොඩක් ආදරෙයි"

ඕෂධී චන්නගේ බෙල්ල බදාගෙන අඩ අඩා කියද්දි නිෂාධිටවත් චන්නටවත් මෙලෝ හුත්තක් හිතාගන්න බැරිවුනා.

"අනේ...නෝනා..මම නිමාලි"

ඇ කතා කරේ අඩන්න වගේ

"කියන්න නංගී මල්ලි නම් නිදි ඇහැරවන්න ඕනද"

"අනේ නෝනා අම්මට අමාරුවුනා.. දොස්තරයි ඔක්කොම වටවෙලා අම්මව තව මොකක්ද ලොකු වාට්ටුවකට ගෙනිච්ච් මට ලගට යන්න දෙන්නෙත් නෑ ඇද වටේටම මැසින් හයි කරලා මට තේරෙන්නේ නෑ නෝනා"

සුරාජ්ගෙ මව දැඩි සත්කාර ඒකකයට ඇතුල් කරලා. 

"ඔයා ඔතනම ඉන්න කලබල වෙන්න එපා අම්මා දාල තියෙන්නේ දැඩි සත්කාර ඒකකයට ඒකට ඇතුලට යන්න දෙන්නේ නෑ මම මල්ලිව උදේන්ම එවන්නම්"

"ලොකු අක්කටත් කොල් එකක් දුන්නා එයාට දැන් එන්න විදියක් නැහැල්ලු මහ පුදුම ගෑණියෙක් නෝනා. අම්මයි තාත්තයි අපි දෙන්නට වඩා කරේ එයාට"

නිමාලි ගොඩක් දුකෙන් කතා කරන්න ගත්තා 

"හරි මම මල්ලිව උදේන්ම බස් එකේ එවන්නම් මගේ යාලුවටත් කෝල් එකක් දෙන්නම් ඔයා බය නොවී ඉන්න"

අංජලී පෝන් එක තියල කාමරයේ ලයිට් එක ඩිම් කරලා දාල සුරාජ් ලග වාඩු වුනා. එතකොටත් වෙලාව් පාන්දර දෙකයි

"කවුද අනේ මේ මහ රෑ ගත්තේ"

"නිමාලි"

සුරාජ් ඇදෙන් නැගිට්ට ඇගේ නම ඇහිච්ච ගමන්ම.

"කලබල වෙන්න ඕන නෑ අම්මට ටිකක් අමාරුවෙලා බෙහෙතක්වත් ගෙන්න ගන්න කවුරුත් නැහැලු ඔයාට එන්න පුලුවන්ද අහනවා"

ඈ එහෙම කිව්වේ ඔහු කලබල කරන්න බැරි හින්දා

නිමාලිගේ කෝල් එකෙන් පස්සේ හැගීම් දැනීම් විදීම් සියල්ලම බොද වෙලා ගියා. සුරාජ් පුදුම විදියට අසරණ වුනා. ඇත්තටම සුරාජ් එක්ක ඉන්නම ඕන වෙලාවක් බව ඇගේ හිත කිව්වත් වැඩ බාරගන්න ස්කෝලෙට යන්න ඕන. නවතින්න බොඩිමක් හොයාගන්න ඕන. ඉන්න හිටින්න අඩු වැඩුය ගන්න ඔන. කරන්න වැඩ ගොඩක් තිබුනා. සුරාජ්ගේ අතේ සල්ලි තිබුනෙත් නෑ. ඈ ලග තිබුනෙත් සීමිත ගානක් මුදලාලිගෙන් යටිමඩි ගහපුවයි මුදලාලි විටින් විට දීපු සල්ලියි තිබුනේ එකවුන්ට් එකේ. හෝටලේ බිල බේරන්නත් ඕන. අතේ තිබ්බ සල්ලි වලින් දහදාහක් සුරාජ්ගේ අතේ තියද්දී ඈව බදාගෙන ඇඩුවා. කලින් දවසේ ගෙනත් ඇරලපු ත්‍රිවිල් මෑන්ට කෝල් කරලා වීල් එක ගෙන්න ගෙන පාන්දර තුනාමාර වෙද්දී හතරේ බස් එකට යන්න සුරාජ් පිටවෙලා ගියා. ඊට පස්සේ තමයි පුදුමාකාර පාලුවක් හිතට දැනුනේ. ඒත් ඇතිමලේ ස්කෝලේ වැඩ කරන කතාව රහසක් විදිහට තියාගන්න අංජලී හිතා ගත්තා. ඒක සුරාජ් දන්නෙත් නෑ. සුරාජ්ට පොඩි පෝන් එක දුන්න නම් ඔහුව ඕන වෙලාවක කන්ටෑක්ට් කරගන්න තිබුනා නේදැයි තේරුනේ ඔහු පිටවෙලා ගියාට පස්සේ. අංජලීට ඒක අමතක වුනා. 

නිෂාධිගේ යාළුවගේ තාත්ත මොනරාගල අධ්‍යාපන කාර්යාලයේ සේවය කරල මැතක විශ්‍රාම ගිය කෙනෙක්. ඔහුගේ කාර් එකෙන්ම ඇතිමලේ සඳගිරි ජනපදයේ විජය විද්‍යාලයේ විදුහල්පතිගේ නිල නිවාසෙටම ඇවිත් විදුහල්පතිට ඇයව හදුන්වලා දීලම ආපහු ගියා. 

විජේරත්න ස්කෝලේ මහත්තයා මාතර හක්මන පැත්තේ කෙනෙක්. අවුරුදු හතලිස් හයක හතක විතර පෙනුමක් තිබුන. කසාද බැදපු කෙනෙක් බව පෙනුනේ ගෙදර හිටපු කෙල්ලො දෙන්නම තාත්තා යැයි විටින් විට කතා කරපු හින්දා. කොණ්ඩේ උඩට පීරපු උස මහත අයෙක්. කෙල්ලො දෙන්නයි විජේරත්න මහත්තයා හැර වෙන කවුරුත් පේන්න හිටියේ නෑ. ලොකුම දුව දොලහ වසරේ. කෙල්ල හරි ලස්සනයි. සුදුයි. විජේරත්න මහත්තයාගේ මුහුනේ ශේප් එක ලොකු කෙල්ලගෙවත් පොඩි එකීගෙවත් ගෑවිලාවත් තිබුනේ නෑ ඊට හාත්පසින්ම වෙනස් පොඩි කෙල්ල ඈ හත වසරේ. තල එළලුයි බෝනික්කියක් වගේ. ලොකු කෙල්ලයි පොඩි කෙල්ලයි අතර අවුරුදු පහ හයක පරතරයක් තිබුන. හැබැයි විජේරත්න මහත්තයාගේ නෝන පේන්න හිටියේ නෑ. විජේරත්න මහත්තයා ඒ ගැන කිව්වෙත් නැති නිසා අංජලී අහන්න ගියෙත් නෑ. බාලම දුව අයේෂා ඇගේ වැඩිමහල් සොහොයුරිය විසාකා

"නෝන එනවා කියපු හින්දම ගුරුනිවාසයක් ලෑස්ති කරා"

"එක නම් සර් ලොකු දෙයක්"

උදේට තේත් බීල අයේෂායි විශාකයි එක්කම ගුරු නිවාසෙට ගියා. කෙල්ලො දෙන්නා එච්චර එකතු නැහැයි ගත වෙච්ච පැයෙන් අංජලීට තේරුනා. සමහර විට වයස් පරතරය හින්ද වෙන්න ඇති. ලෑස්ති කරා යැයි කියපු ගුරු නිවාසේ තිබුනේ විජේරත්න මහත්තයගේ ගෙදර ඉදන් කිලෝමීටර් භාගයක් විතර දුරින්. ස්කොලේ පිට්ටනිය පිටුපස්සේ කෙලවරේම. ඔහුගේ නිල නිවාසේ තිබුනෙ ස්කොලේ ඔෆිස් එක කිට්ටුවම. තනි කාමරයක් සාලයක් පුංචි ස්තෝප්පුවක් කුස්සියක් තිබුනත් ඇදක්වත් මේසයක්වත් අඩුම ගානේ වාඩිවෙන්න පුටුවක්වත් තිබුනේ නෑ. පට්ටම පාලු මුස්පේන්තු ගතියක් තිබුනේ.

සාලේ මැද්දෙන් ට්‍රැවලින් බෑග් දෙක තියලා මොකක් කරන්නදැයි කල්පනා කරා. ටොයිලට් එකයි නාන තැනයි තිබුනේ නිවාසේ පිටුපස්සෙන්. ඊට පිටුපසින් තිබුනේ තනිකර කැලයක්. මහ කැලේ පටන් ගන්න හරියලු. ඇතිමලේ ටවුමට ගිහින් අත්‍යාවශ්‍ය බඩුමුට්ටු ටික ගේනවා හැර වෙන විකල්පයක් තිබුනෙම නෑ. 

"විසාකා ඔයා එනවද මාත් එක්ක ටවුමට යන්න"

"යමු මිස්"

කෙල්ලො දෙන්නම එක පාරටම කිව්වා. 

"මේ නංගි ඔයා ඉන්න උදේ මන් දීපු ගනන් ටික හදන්න"

"අනේ මිස් මාත් එන්නම්"

අක්කයි නංගියි ඒකටත් රන්ඩුවෙන්න පටන් ගත්තා. 

"හරි එහෙනම් දෙන්නම යමුකෝ"

අක්කගෙයි නංගිගෙයි රන්ඩුව බේරන්න වුනෙත් අංජලිට. ඇතිමලේ ටවුමට කිලෝමීටර් පහ හයක් විතර යන්න ඕන. ඒත් ටවුමට ගියේ විශාකා එක්ක විජේරත්න මහත්තයා අයේෂාව නවත්තගත්තා. පාඩම් වෑඩ කරවන්න. 

"මිස් කොළඹලු නේද"

"ඔව් නුගේගොඩ මිරිහානේ"

"අම්මෝ මිස් මම කොළඹ ගිහිල්ලා තියෙන්නේ දෙපාරයි"

"මම නිවාඩුවට යන වෙලාවක එක්ක යන්නම් කෝ"

"ඒක වෙන්නේ නෑ මිස් තාත්තා මාව කොහේවත් යවන්නේ නෑ" 

"විශාකාගේ අම්ම පේන්න හිටියේ නෑ නෙහ් කොහේටවත් ගිහිල්ලද"

කෙල්ලගේ මූහුන එකපාරටම වෙනස් වුනා.

"එයා අපිව දාල ගිහිල්ලා දැන් අවුරුදු හතරක් වෙනවා"

කෙල්ලගේ ඇස් පිහාටුත් තෙමුනා. අංජලී ඇගේ පිට අතගෑව. කෙල්ල හරි අහිංසක විදියට අංජලී දිහා බැලුවා. කෙල්ලට තිබුනේ බළල් ඇස්.

"සොරි පුතේ ඔයාගේ හිත රිදෙව්ව නම්"

"මොනව කරන්නද මිස් අපි ලබා උපන් හැටි තමයි එයාට මම ගැන නොවේ නංගි ගැන හිතන්න තිබ්බා" 

විශාකා එක්ක අංජලි ඒ පැය කිහිපයට ගොඩක් සමීප වුනා. ටවුමට ගියේ බස් එකෙන් වුනාට එද්දී ආවේ ත්‍රිවිල් එකෙන්. විජේරත්න මහත්තයා දන්න අදුනන කෙනෙක් ආරියසිංහ. වයසක අන්කල් කෙනෙක් වුනත් කවුරුත් කියන්නේ ආරි අයිය කියලලු. සදගිරි ජනපදයේ කෙනෙක්. 

නාන්න තියෙන ටැංකියත් සුද්ද කරලා වටේට ඉටිකොලත් ගහලා කුස්සියට මේසයකුත් හරිගස්සලා දුන්නේ විජේරත්න මහත්තයා. ඒ වැඩ ටික ඉවර කරලා අයේෂා එක්ක එන්නැයි විශාකට කියාගෙනම ඔහු නිල නිවාසෙට ගියා. පන්සලේ රැස්වීමක්ලු. හවස දෙක විතර වෙනකොට ඔක්කොම පිලිවෙලක් කරගන්න අංජලීට පුළුවන් වුනා. ඇදත් හදලා නෙට් එකත් එල්ලලා කාමරේ පිළිවෙළක් කරලා කෙල්ලො දෙන්න එක්ක නාන්න ගියා. දාඩිය ඉහින් කනින් බේරිලා වියළි හුළගත් එක්ක ඇගටම ඇලිලා. විජේරත්න මහත්තයා යද්දිම ටැංකිය පුරවලා නාන්න තැනකුත් හදලයි ගියේ. කුණු රොඩු වැටෙනවට ටැංකිය උඩින් ජනෙල් පලු දෙකකුත් දාල වහලා තිබුනා. අයේෂා නම් නෑවේ ජංගිය පිටින්. විසාකා රෙද්දක් ඇදගෙන නංගිගෙයි එයාගෙයි ඇදුම් හෝදනවා. කෙල්ලට තිබ්බ බොඩි ශේප් එකට කාගෙන් ඇස් ඇදගන්න ලස්සනක් තිබුනා තන් දෙක දොඩම් ගෙඩි දෙකක් වගේ ගවුම ඇදලා ඉද්දී දැක්කට ඇත්තටම ඊට වඩා ලොකුයි. දැනටමත් කොල්ලෙක් මිරිකනවාද දන්නේ නෑ. අංජලී ඊයේ පෙරේදා ඇදපු ඇදුම් හෝදලා ඇදගෙන ආපු යට ඇදුම පපුවට උස්ස ගත්තා. ඈ බ්‍රා එකයි නිකර් එකයි ඇදගෙන හිටියා. ලොකු කෙල්ල අංජලීගේ ඇග දිහා හොදට බලනවා ඈට මාට්ටු වුනා

"මිස් ඔයා ගොඩක් ලස්සනයි"

මේකි අහිංසකී වගේ හිටියට සිල් ගත්ත හොර බැළලියෙක් වගේ යයි අංජලීට තේරුනේ නෙට් එක එල්ලද්දී. බ්‍රා එකයි නිකර් එකයි ගැලෙව්වනම් මොනවා කියයිදැයි හිතෙද්දී අංජලීට කට කොනින් හිනාවක් ගියා.

අංජලී ආයේෂාව නාවන්න ගත්තා. කොන්ඩේ සැම්පු දාල හෝදලා ඇගත් ඇතුල්ලුවට කෙල්ල ජංගිය ගලවන්නේත් නෑ ජංගිය ඇතුල අතුල්ලන්නෙත් නෑ.

"කෝ ඔයාගේ යට කලිසම පහත් කරන්න"

අයේෂා හැරිලා විශාකා දිහා බලනවා ඇගිල්ලත් කටේ ගහගෙන. හරියට ඇගෙන් අවසර ගන්න වගේ.

"අනේ මේ හුරතල් නොවී ඕක ගලවනවා මන් නාවද්දී ඕකත් නැතුව නාවන්නේ"

"ඉතින්..ඔයා ඇර කාටවත් ජංගිය පහත් කරන්න දෙන්න එපැයි කිව්වේ ඔයානෙහ්"

"කවුරුත් නොවේ නෙහ් මිස් නෙහ්"

කෙල්ල ලැජ්ජාවෙන් ජංගිය පහත් කරා. කෙල්ලගේ හුත්ත සුදුම සුදු පාටයි. ඇහැට පෙනෙන නොපෙනෙන ගානට රෝම මතුවෙනවා. හුතු තොල් මැදින් ගිය තුනී ඉරත් ලස්සනට තියෙනවා. අංජලී විසාකා පැත්තට හැරිලා ඇනතියාගත්තා කකුල් පලල් කරලා. මෙන්න මේකි බෝක්කුව දිහා කන්න වගේ බලන් ඉන්නවා.

"එහෙම තමයි අක්කලා නංගිට ආදරේ හින්ද නෙහ් එහෙම කියන්නේ පිට කවුරුත් කිව්වට ජංගිය පහත් කරන්නත් එපා කකුල් අල්ලන්න දෙන්නත් එපා හැම දාම චූ දාල හොදට හෝදන්න ඕන"

"හා මිස්"

අංජලී එකපාරටම විසාකා දිහා බලලා නැගිට්ටා. හොර පූසි වෙන දිහා බලාගෙන හිටියා වගේ රෙදි අතුල්ලනවා. පොඩි

කෙල්ල නාවල පිහිදලා අලුත් ගවුමත් ඇන්දුවා.  

"මිස් තාත්තා කිව්වා අද මිස් එක්ක ඉන්න කියලා"

"අනේ කෙල්ලේ ඒක නම් ලොකු දෙයක් මම මේ තනියම ඉන්නවමයි"

අංජලී බ්‍රා එකයි පැන්ටියයි ගලවල හොරැ ඇහැ දැම්ම කෙල්ල දිහාවට. කෙල්ල වෙන කල්පනාවක ඉදන් රෙද්දේ එකම තැන අතුල්ලනවා. වතුර පනිට්ටු හත අටක් දාගත්තට පස්සේ කොට්න් යට සාය ඇගට ඇලිල. සුදු පුක් පලු දෙක හොදට වෙන් වෙලා පේනවා. අංජලී ආයෙත් හොරෙන් බැලුවා. මැජික් එකක් දැක්ක වගේ කෙල්ල බලාගෙන ඉන්නව දැක්ක අංජලී කෙල්ල දිහාවට වතුර දෝතක් විසිකරා. විසාකා ගැස්සිලා ගිහින් ලැජ්ජාවෙන් බිම බලාගත්තා.

"මොනවද අප්පේ ඔච්චර කල්පනා කරන්නේ කොල්ලව මතක් වුනාද"

"අනේ නෑ මිස් මට කොල්ලෙක් නෑ" 

"එහෙනම් මොනවද ඔච්චර කල්පනා කරන්නේ"

"මිස් ඇත්තමයි හරි ලස්සනයි කොල්ලො ටික හෙට ඉදන් පිස්සු හැදෙයි"

කෙල්ල ආයෙත් හිනාවෙලා නැගිටලා රෙදි බේසමට වතුර දැම්මා.

"හොදයි බලමුකෝ සදගිරි ජනපදයේ කොල්ලොන්ගේ හැටි"

විශාකා රෙදි හෝදලා නාගන්න ආවා. අංජලී කෙල්ල රෙදි අපුල්ලමු ගලට කකුල් තියලා කුණු ඇතිල්ලුවා කෙල්ල අංජලීගේ කලවා දිහා වතුර බාල්දියත් ගැට්ටේ තියාගෙන ඒ දිහාම බලන් ඉන්නවා. මේකි නම් ආප්ප එකේ හොදම එකියක් වගෙයි අංජලීට හිතුනේ. අංජලීත් කෙල්ලව තවත් මෝල් කරන්න යට සායේ ඉලාස්ටික් එකෙන් කෙල්ලට තන්දෙක පේන්නම ඇදලා වතුර බාල්දි දෙක තුනක් හලාගත්තා. අංජලී කෙල්ල දිහා ආයෙත් හොරෙන් බැලුවා. "ඉක්මනට නාගනින් කෙල්ලේ නැත්නම් වතුරට දියවේවී"

කෙල්ල ඇග අතුල්ලද්දී තමයි නියම බබාහුකුම් පාරක් දැම්මේ. රෙද්ද උඩින් සබන් ගාලා දෙතුන් වතාවක් අත ගෙනිහින් වතුර දාගන්නවා. සමහර විට ඇත්තටම හුත්ත අතුල්ලල හෝදන හැටි මේකි දන්නේ නැතුව ඇති කියලත් හිතුනා. අංජලී වතුර පනිට්ටුවක් ඔලුවට දාගෙන විශාකා දිහාවට හැරුනා

"විශාකා ඔයාට ඇඩ්වයිස් එකක් දුන්නොත් තරහ යනවද"

"ඇඩ්වයිස් එකක්"

ඈත් අංජලී දිහාවට හැරුනා.

"ඇඩ්වයිස් එකක් කිව්වේ මිස්"

"උපදෙසක් දරුවෝ"

"අනේ කමක් නෑ මිස් ඔයාට අපේ පංතියත් භාරදෙනව කිව්වා තාත්තා"

"ඇත්තට... පුතේ ඔයාගේ චූව හොදද්දී හොදට සබන් දාල ඉකිලිලිත් එක්ක හොදන්න නැත්නම් කසනවා චූව හරියට හේදුවේ නැත්නම් එක එක ලෙඩත් හැදෙනවා. ඔයා දැක්කනෙහ් මම නංගිගේ හේදුව හැටි"

"අනේ මන් දැක්කෙ නෑ නෙහ් මිස්"

අම්මො මේකි කියන බොරු පොඩි කෙල්ලගේ හුත්ත දිහාමයි බලාගෙන හිටියේ.

"එහෙනම් ඔය රෙද්ද දෙපැත්තට කරලා චූව මට පෙන්නන්න"

කිව්වා විතරයි මේකී රෙදි අපුල්ලපු ගල උඩට කකුල් තියලා එකිගේ හුත්ත පෙන්නුවා. අංජලී ඈ ලග ඇන තියාගත්තා. අම්මෝ තනිකර මයිල් කැලෑවක්.මයිල් හුත්ත වටේ පිරිලා. ඉකිලි එහාට මෙහාට කරල තියෙන කුණු මේකිට පෙන්නුව. ඇගිලි දෙකෙන් හුතුතොල් මෑත් කරද්දි දැක්ක දෙයින් අංජලීගේ තොලුත් උල් වෙලා ගියා. උණු උණු හුතු කැරි හුත්ත ඇතුලේ. අංජලීට හිතාගන්න බැරිවුනා ඒක නම්. මේකි ගෙදරට ගිය වෙලාවේ කොහේට හරි රිංගලා ඇගිල්ල හරි ගහගෙන තියෙනවා. නෙට් එක හයි කරන්න ගිය වෙලාවේ පුටුව අල්ලගන්නැයි කිව්වේ මේකිට නෙහ්. කන්න වගේ එහෙනම් බලාගෙන ඉදලා බැද්දට රිංගල ඇගිල්ලවත් ගහලද කෙල්ලට එක පෙන්නුවාමත් කෙල්ලගේ කට දෙපැත්තට ගියා

"දැන් දැක්ක නෙහ් කුණු තියෙන හැටි. පුතේ මෙහෙම අපිරිසිදුව හිටියාම වෙන්නේ මොකක්ද දන්නවද"

කෙල්ල ඇගිල්ල කටේ ගහන් ඔලුව දෙපැත්තට වැනුවා.

"ඔයාගේ චූව ගදගහනවා  ඔයා බැදපු දවසක ඔයාගේ මහත්තයටත් අප්‍රිය වේවී"

කෙල්ල ඇඟිල්ල කටේ ගහගත්තා

"මම බදින්නේ නෑ මිස්"

කෙල්ල හෙමින් කෙදිරුවා. ඇත්තටම ඒ හඩට අංජලීට ගොඩක් දුකක් වගේම කෙල්ල හරි ප්‍රෙහේලිකාවක් වුනා. මොනව හරි ලොකු දෙයකින් හරි එහෙම නැත්නම් වෙන ඇබ්බැහි කමකට හරි කෙල්ල යොමුවෙලා බව අංජලීට තේරුනා. අංජලී දනහිසට දෑතින් බරදිල නැගිට්ටා. 

"ඒකට කමක් නෑ පුතේ චූව හොදට හෝද ගන්න නැත්නම් එක එක ලෙඩ හැදේවි. පුතාට වෙලාවක එවා ඔක්කොම කියලා දෙන්නම් හොදට හෝදගන්න පැටියෝ"

කෙල්ල ඔලුව වනලා ආයෙත් සබන් කෑල්ල අතට දිය රෙද්දේ ගැටේ ගල්වලා ඇතුලෙන් අතදාලා සබන් ගාන්න ගත්තා අංජලී එකිම හෝදපු එකීගේම ජංගිය අරන් ඒකිගේ අතට දුන්න"                                                                                          

"මේකෙන් හොදට අතුල්ල ගන්න. පුතා කැමැති නැද්ද මේ මයිල් ඔක්කම කපල දාල දාන්න චූව හරි ලස්සනට තියා ගන්න ඕන පුතේ මේ මන් වගේ"

අංජලීට අන්තිම වචන ටික ඉබේටම කටින් පැන්නා. 

"මිස් මයිල් ගාලද තියෙන්නේ"

"ඔව්"

"චුට්ටක්..."

කෙල්ල කියන්න හදපු දේ එකීම ගිල ගත්තා.ඇගිල්ල කටේ ගහගෙන අංජලි දිහා බැලුවේ ඇස් කොනින් ලැජ්ජාවෙන් ඇඹරි ඇඹරී. 

"පෙන්නන්න නෙහ්"

ටැංකිය වටකරල ගහපු ඉටිරෙද්ද අංජලීට වඩා චුට්ටක් උසින් ගහලා තිබුනේ. ඈ ඇඟිලිවලින් ඉස්සිලා ඔලුව දාල බැලුව. විජේරත්න මහත්තයා කුස්සියේ උළුවස්ස ලග ඉදල ටැංකිය දිහා බලාගෙන ඉදලා ගෙට යනවා.මල හුත්තයි මේකිට කියපුව ඔක්කොම අහගෙන ඉදලා. 

"ඒත් ඉතින් කෙල්ලට වැරදි දෙයක් කිව්වේ නෑ නෙහ් මොන හුත්තක්ද ඒත් මේකා කොහේද යනවා කියලා නේද ගියේ"

"කෝ මිස් මන් නාන්නද"

"පොඩ්ඩක් ඉදපන් කෙල්ලේ කවුරු හරි දැක්කොත් හොද නෑ නෙහ්"

අංජලී ආයෙත් පහත් වුනා.

"ඔතන ඇන තියාගෙන වාඩිවෙයන්"

ඈ තෙත යටසායේ ඉස්සරහා උස්සලා කෙල්ලට හුත්ත පෙන්නුවා. ඉකිලි අස්සේ උතුතොල් මෑත් කරලත් පෙන්නුවා. අංජලීගේ හුත්ත දිහා ඇස් ලොකු කරන් බලන් ඉන්නවා. 

"දැක්ක නෙහ් පිරිසිදුව තියාගන්න විදිය"

අංජලි යට සාය අත් හැරලා ටැංකිය ලගට ගියා. 

"ඔය කැලෑව කපල දාල ලස්සනට ඉන්න"

කෙල්ල ඔලුව වැනුව මිසක් මුකුත්ම කිව්වේ නෑ

අංජලි ඉස්සරහ ස්තෝප්පු කෑල්ලට එද්දී හවස තුනත් පහුවෙලා. විශාකයි අයේෂයි ගියපු නිසා අංජලීට පුදුම තනිකමක් දැනුනේ. පොඩි කෙල්ල ගැන හිතද්දි ඇත්තටම පවු. ඒකි අංජලී ලගින්මයි හිටියේ. කට්ට අව්වට පුදුම දාඩියක් දාන්නේ. ස්කර්ට් බ්ල්වුස් ඇදන් කොහොම ඉන්නද මන්ද අංජලී කාමරයට ගිහින් සෝට දාගත්තා ජංගියත් ගලවල. බ්‍රා එකත් ගලවල දාල ටී සර්ට් එකක් දාගත්තා 

"දැකපු එකෙක් දැකපුවාවේ ඕන හුත්තක් හෙළුවෙන් නොවේ නේ ඉන්නේ"

සෝට දාගෙන ඉස්තෝප්පු කෑල්ලට ආවා. පට්ටම පට්ට පාලුයි. ගෙදරට කෝල් එකක්වත් දුන්නේ නැහැයි මතක් වුනා.

මාලතීට කෝල් එකක් දීල මොනරතැන්නට ආපු බව කිව්වේ ඈ කලබල වෙන හින්දා. උදේ ගියා ගියාමයි සුරාජ්ගෙන් කෝල් එකක්වත් තිබුනේ නෑ. කන්‍ටෑක්ට් කරගන්න විදියක් තිබුනෙත් නැ. කලින් දවසේ ගත්ත නොම්මරේට ගත්තත් ඒ ලෙඩාගේ ටිකට් කපලා ගෙදර එක්ක ගිහින්. ඕෂධිට ගත්තට ආන්සර් නෑ බැරිම තැන නිෂාධිට ගත්තා. 

"අක්කේ අර පේෂන්ට නම් ගොඩක් අමාරුයි. වූම් එක ඇතුලෙ තිබ්බ ගෙඩිය බ්ලාස්ට් වෙලා පලවෙනි වෝනින් එක දෙද්දී වුම් එක අයින් කරා නම් ඉවරයි දැන් කල් වැඩියි"

"ඔයා ගියාද බලන්න"

"නෑ හෙට යන්න වෙන්නේ හෙට ගිහින් කරන්න පුළුවන් මොකක්දැයි බලන්නම්"

"කෝ අක්කා"

"බොයියා එක්ක කොහාටද ගියා"

"බොයියා කවුද ඒ"

"අනේ මේ දන්නෙම නෑ නෙහ්"

"ඇත්තමයි මම දන්නේ නෑ"

"චන්න"

"චන්න මේ හුත්ති මට කිව්වෙවත් නෑ නෙහ්"

"ඔයාගේ වැඩකට ගිහිල්ලා තමයි දෙන්න සෙට් වුනේ"

"මගේ වැඩක්"

"දැනුත් ගියේ ඒකට"

අංජලීට පොඩි හිනාවක් ගියා

"හුත්ති දන්න තරම තමයි. ඕකි හුත්තට ඇගිල්ල ගහගන්නෙත් චන්නගේ පොල්ල මතක් කරලා"

ඈ හිතින් නිෂාධිට හිනාවුනා.

නිෂාධි පෙරදින වෙච්ච දේ එකින් එක කියාගෙන ගියා. 

නිෂාධිගේ කතාව අනුව ලියන්නා ගියේ සිරිල් මුදලාලි හම්බවෙන්නම යයි තීරණය කරන්න නොහැකිවුනා. විවිධ තරාතිරම් වල මිනිස්සු එක්ක ලියන්නාගෙ සම්බන්ධකම් ගොඩක් තිබුන. සිරිසේන මුදලාලි හිටපු කාලෙත් බොහෝ ප්‍රශ්න විසදුවේ ලියන්නා බව අංජලීට මතකයි. ඉම්කම්ටැක්ස් එකේ ඉන්නව කිව්ව මෑන් ඉන්නෙත් වැල්ලවත්තෙ යයි අංජලී අහල තියෙනවා. නිෂාධිගේ කෝල් එක ඉවරවුනාට දැනිච්ච නිදිමතට අංජලී කොට බැම්මෙන් කකුල් බිමට දාල කාමරයට ගියා. ජනේලේ ලෑලි පියන් දෙකත් ඇරලා හාන්සි වුනා. පහුගිය දවස් දෙකේම හරියට නින්දක් නැතිහින්දා ඇදට වැටිච්ච ගමන්ම ඈට නින්දත් ගියා. ඈ හරියට නිදාගත්තේ අපේ තෙල් බවුසර් වල ගහල තියෙන සලකුන වගේ( පන්දම අල්ලන් දුවන මනුෂ්‍යය) වගේ මුනින් අතට සෝට කොයිතරම් කොටයිද කිව්වොත් වැහිල තිබුනේ ඇගේ වටකුරු පුක විතරයි. අනික ඇගටත් ඇලිලා. පුක් පලු එළියටම නෙරලා. විශාකා 

එද්දී ඉස්සරහ දොරත් ඇරලා කාමරේ දොරත් ඇරල. දැක්ක දෙයින් ඈ ෆුල්ම හොල්මන් වුනා. කලවා කිරිගරුඬ වගේ ලස්සනේ බෑ. පුකත් නිකන් ජම්බෝල ගෙඩි දෙකක් වගේ. විසාකා පොත් ටික මේස උඩින් තියලා අංජලීගේ ඇස්වලට එබිලා බැලුවා. හොදට හුස්ම ගන්න හඩ පවා ඇහෙනවා. ඈ ආයෙත් අංජලීගේ දිහා බලලා බිම දනහිස ගහ ගත්තා දෑත්වල වැලමිටවල් ඇදට බර කරලා නැවිලා පුක ඉම්බා. ඇස් උඩින් බලන ගමන් සෝට උඩින් මෙන්න මේකි දිවම එලියට ඇදලා ලෙවකන්න පටන් ගත්තා. ඒත් අංජලිට ඇහැරුනේ නෑ. පුක් පලු වටේට ලෙවකන ගමන් එක අතකින් ඇගේ තනේකුත් මිරික ගෙන. අනිත් අතින් අංජලීගේ කලවත් අතගාන්න ගත්තා. විශාකා අංජලීගේ කලවා දිගේ පහලට දෙතුන් වතාවක් ලෙවකාගෙන යන්න දැනුනු සීතලට අඩ නින්දෙන් නවාගෙන හිටපු කකුල පහලට දැම්මා. විසාකා එහෙන්මම පස්සට වෙලා අංජලී දිහා මොහොතක් බලාගෙන හිටියා හොර ඇහැ දාල. පහුගිය දවස් ටිකේම හරි නින්දක් නැති හින්දම අංජලී හිටියෙත් තද නින්දේ. අංජලී නින්දෙන්ම මුනින් අතට හැරුනා. විසාකා කකුල අතගාද්දි දැනිච්ච කිතියට වෙන්න ඇති. ඈ ආයෙත් පස්සට ගියා. අංජලී දිහා බලාගෙනම හිටියා. අංජලීගේ ටී සර්ට් එක තිබුනෙත් බුරියට උඩට ඇකිලිලා. බුරිය දැක්ක ගමන් ඇගේ ආශාව තවත් වැඩි වුනා. සෝටේ යට වාටිය ඇතුලෙන් ඉකිලිත් දැක්කා. විසාකා ආයෙත් වතාවක් අංජලී දිහා බැලුවා. අංජලී ජංගියක් ඇදලා නැහැයි දැක්ක ඈට තවත් ඉවසන්න බැරි වුනා. කලිසමේ වාටිය ඇතුලෙන් අත දාල සිනිදුවට කලව අතගාගා දිවම එලියට ඇදලා අංජලී දිහා බලාගෙන ලෙවකනවා. කකුළට දැනුනු හීතල නිසාම අංජලී අවදිවුනා. බොද වෙච්ච ඡායවක් වගේ කලවා පාමුල අත් මෙට්ටෙට ගහගෙන ඉන්න විශාකාව දැක්ක සැනින් ඇග උණුසුම් වෙනවත් දැනුනා

"පට්ට හුත්තියෙක් නෙහ් මේකී"

අංජලී නිදි වගේ යාන්තමට ඇහැ ඇරලා බලාගෙනම හිටියා මේකි කරන්න යන දේ බලන්න. විසාකා අංජලී දිහා බලාගෙන සෝට ඉස්සරහින් පහත්කරලා යටි බඩට දීපු කිස් එකට අංජලීගේ ඇගේ හිරිගඩුත් පිපුනා. ඉස්සරහින් සෝට පහත් කර කර මේකි කිස් දෙනවා. සෝටේ ඉලාස්ටික් එකත් හොදටම උඩට ඇදලා . සෝට පුකට තද වෙච්ච හින්දා පහතට එන්නේ නෑ. මේකී ඉන දෙපැත්තෙන් අතදාල සෝට හිමින් පහත් කරා ඉකිලි ලගටම වෙනකම්.

අංජලීට පොඩි ආශාවකුත් දැනුනා හෙට වැඩ බාරගන්නෙත් මේ හුත්තිගේ පංතියම නේදැයි මතක් වුනා. විසාකා ආයෙත් අංජලී දිහා බලල හුත්තට උම්ම එකක් දුන්න ඇගත් එක්ක හිරිවැටෙන්න. මෙතනින් එහාට ගියොත් නම් ඇයට ඇයවත් කොන්ට්‍රෝල් වෙන්නේ නැහැයි අංජලී දන්නවා. කෙල්ල ආයෙත් වතාවක් හුත්තට මුහුන ඔබනවත් එක්කම කෙස් වැටියෙන් අල්ල ගත්තා. කෙල්ල ගැලවෙන්න උත්සාහ කරත් කෙස් වැටියෙන්ම අල්ල ගත්ත හින්දා ඒකිට දගලන්නවත් බැරිවුනා. 

"මොකක්ද තමුසේ දැන් කරේ"

 අංජලී ටිකක් සැරෙන් ඇහුවා. විසාකා ම්හ් නෑ.

"මන් කවුරු වගේද තමුසෙට පේන්නේ"

විසාකා හිටගෙන බිත්තිය මුල්ලට වෙලා බිම බලාගෙන ඉන්නවා වචනයක් ම්හ් නැහැ.

"තමුසේ ස්කෝලේ පින්සිපල්ගේ දූව නේද ඔහොමද හැදිච්ච ගැහැනු ළමයි හැදෙන්නේ"

අංජලී තවත් සැර වුනා. අංජලීට මල පැන්නේ තද නින්දේ හිටපු ඇයව ඇහැරවපු හින්දා. කෙල්ල බිම බලාගෙන ඉන්න විදියට ඇයට දුකත් හිතුනා. අම්ම නැති දරුවො නේදැයි මතක් වුනා. හොද නරක කවුරු කියලා දෙන්නද පොඩි කාලෙම අම්ම ළමයිව මෙහෙම අනාථ කරලා ගියාම. 

"මට සමාවෙන්න මිස්.. ආයේ කරන්නේ නෑ"

අංජලී ඇගේ ඇස් දිහාම බලාගෙනම හිටියා. ඒත් විසාකා බිම බලා ගත්තා. ඈ විසාකාගේ අතින් ඇදලා ලගින් වාඩිකර ගත්තා. ඒත් ඈ බිම බලාගෙනම ඉන්නවා. අංජලීට මතක් වුනේ කොල්ල ගැන අහද්දී නාද්දි කියපු කතාව.

"පුතේ ඔයා ලෙස්බියන්ද"

විසාකා ඔලුව උස්සලා බැලුව.

"ඒ කිව්වේ මිස්"

"සම ලිංගිකද"

"මම දන්නේ නෑ එත් එහෙමමත් නෑ"

"ඔයා දන්නවද සම ලිංගික කියන්නේ මොකක්ද කියලවත්"

"පිරිමි පිරිමියි ගැහැණු ගැහැනුයි එකතුවෙන එකට එත් මම එහෙම නෑ මිස්"

"ඔයට කොහොමද ඔච්චර හයියක් ආවේ මගේ චූව අතගාන්න"

"මිස්ගේ ලස්සන හින්දා නාද්දි පෙන්නපු මිස්ගේ චූව මට හැමතිස්සෙම මතක් වෙනවා"

"ඔයා මීට කලින් එහෙම අතගාල තියෙනවද"

විසාකා ආයෙත් නිහඩ වෙලා බිම බලාගත්තා. 

"කෝ ඉතින් ඔයා මට ඇත්ත කියන්නේ නෑ නෙහ්"

"අනේ.. මිස් තවත් ප්‍රශ්න කරන්න එපා. මම දන්නවා ඒක වැරදි වැඩක් ඒත් ඒකට මන් ගොඩක් ආසයි මිස් මිස්ගේ ලස්සන දැක්කාම මට මාව පාලනය කරගන්න බැරිවුනා මිස්"

විසාකාගෙන් කොහොම ප්‍රශ්න කරත් ඒකි උත්තර දුන්නේ නෑ. අංජලීට පුදුම උනේ කෙල්ල කිසිම බයක් සැකක් නැතුව පලවෙනි දවසෙම හුත්ත අතගාන්න හදපු එක. හුත්ත පිරිසිදුව තියාගන්නේ කොහොමදැයි පැහැදිලි කරන්න ඇගේ හුත්ත පෙන්නපු එක මෝඩ කමක් විදියටත් පෙනුනා. කෙල්ල ඒක වැරදියට වටහාගෙනද කොහේද. අංජලී කෙල්ලෙක් එක්ක සෙක්ස් කරේ ඕෂධී එකායි නිෂාධි එක්ක විතරයි. 

"ගිහිල්ල මුහුන හෝදගෙන එන්න"

විසාකාගෙන් තවත් ප්‍රශ්න කරන එකේ තේරුමක් තිබුනේ නෑ. 

විසාකා මුහුන හෝදගන්න ගිය වෙලාවේ අංජලී ඇගේ පොත් ටික බැලුවා. කෙල්ලගේ පොත් ටික කිසිම අඩුපාඩුවක් නැතුව තියෙනවා දැක්කාම අංජලීට පුදුම හිතුනා. කෙල්ලට හොදට ඉගෙන ගන්න පුළුවන්. 

අංජලී හෙට අදින්න ඕන ඇදුම් ලෑස්තිකරල ඉස්තෝප්පු කෑල්ලට ආව. විසාකා කාමරේ පාඩම් කරනව. අංජලීට පුදුම පාලුවක් දැනුනේ. කිහිප වරක් සිරිල් මුදලාලිට කෝල් කරත් පෝන් එක ඉස්සුවේ නෑ.

"මිස් මෙන්න කෝල් එකක්"

විශාකා පෝන් එක ගෙනත් දිල කාමරයට ගියා. කෝල් එක මුදලාලිගෙන් වෙන්න ඇතැයි හිතුවත් කෝල් ආවේ නාදුනන නොම්මරයකින්

"අක්කේ...."

අම්මෝ කෝල් එක සුරාජ්ගෙන්. අංජලී ගත් කටටම ඇහුවේ විමලාගේ තත්වය ගැන. සුරාජ් කිසි සද්දයක් නැති නිසා චුට්ටක් අප්සෙට් වුනා

"අම්මට ගොඩක් අමාරුයි අක්කේ"

සුරාජ් අඩන්න වගේ කිව්වේ.

"ලොකු අක්ක ආවද"

"තාම නෑ...රෑ බස් එකේ ඒවි.. පොඩි අක්කා පව් .. එයා අඩ අඩා ඉන්නවා අක්කේ... මගේ වැරැද්ද එහෙන් අම්මා"

"දැන් වෙච්ච දේවල් වෙලා ඉවරයි මගේ යාලුවා උදේට ඒවි.. කාගෙද මේ නොම්බර් එක"

"අම්මට ඉන්ජක්ෂන් වගයක් ගේන්න කිව්වා අක්ක දීපු සල්ලි වලින් ගෙනාවේ එකට නම් ගොඩක් පින් ඔයාට"

සුරාජ් කියවගෙන යනවා කෝල් එක අරන් තියෙන්නේ කාසි දාල කුරුකුරුහඩත් එක්ක කියන ඒවත් පැහැදිලි නෑ. 

"මගේ යාලුවා හෙට ඒවි සල්ලි ටිකකුත් දේවි. එයාට කරන්න පුළුවන් දෙයක් තියෙනවා නම් එයා කරලා දේවි"

වැඩි වෙලාවක් කතාකරන්න නම් බැරිවුනා. ඇත්තටම පවු එත් නිෂාධි කිව්ව දේවල් සුරාජ්ට කියන්න ගියේ නෑ ඔහු තවත් අෆ්සෙට් යන හින්දා. අංජලී ලොකු හුස්මක් පිටකරලා කාමරයට ගියා. ඇදිරි වැටීගෙනත් එනව. 

අංජලී ඉස්සරහ දොර වහලා කාමරයට යද්දිත් පෙනුනේ කෙල්ල පාඩම් කරනවා වගේ වුනත් ලගට යද්දියි දැක්කේ කෙල්ල හිටියේ ලොකු කල්පනාවක. 

"මොනවද ඔච්චර කල්පනා කරන්නේ"

"නෑ මුකුත් නෑ"

අංජලි මේසේ ලග තිබ්බ අනිත් පුටුව ඇදලා වාඩිවුනා විසාකා ලගින්ම. කෙල්ලගේ පිට හරහා අත දාල කිහිල්ල යටින් ඉස්සරහට අතගියේ ඉබේටම. ඇගිලි තිබුනෙත් කෙල්ලගේ තනේ උඩ.

බ්‍රා එකක් වත් ඇදලා නෑ හිතල වුනාද ඉබේටම අත ගියෑදැයි අංජලීටවත් හිතාගන්න බැරිවුනා. සුරාජුත් ගොඩක් දුරට විසාකාගේ වයසේ වෙන්න ඇති අංජලී කල්පනා කරා 

"ඔව් නෙහ් ඌටත් දාහතයි මේකිටත් දාහතක්ලුනෙහ්"

විශාකා පපුව තව ටිකක් ඉස්සරහට ගත්ත. දැන්නම් ඇගේ තන ඇගිලිවලට තද වෙනවා. ඒත් අංජලී අත ගත්තෙත් නෑ. සුරාජ් මතක් වෙච්ච හින්ද වෙන්න ඇති. 

"ඔයාට අමාරු දෙයක් තියෙනව නම් කියන්න මම කියලා දෙන්නම්"

අංජලී කෙල්ලගේ උරහිස උඩින් නිකට තියලා තනයක් පිටට තියලා තෙරපගෙන කෙල්ල ලියන ප්‍රශ්නේ දිහා බලාගෙන හිටියා. විසාකා ටිකක් පස්සට උනා ඇගේ තනේ තවත් පිටට තෙරපුනා. අංජලී විශාකාගේ තන් පුඩුව ඇගිල්ලෙන් දෙතුන් වතාවක් උඩට පහලට කරලා කම්මුල කෙල්ලගේ කම්මුලේ ගෑව්වා.

"ඔයාට එවා පුරුදු කරේ කවුදැයි කිව්වේ නැත්තේ මාව විශ්වාස නැති හින්දද"

"නෑ..මිස් .."

"එහෙනම්"

"අනේ .. මිස් එක අහන්න එපා මට දුක හිතෙනවා"

"දුක හිතෙන්නේ ඔයා එයත් එක්ක ලොකු සම්බන්දයක් තිබිච්ච හින්ද නෙහ්"

"ඔව් මිස්.."

"දැන් මොකද වුනේ"

"එයා මෙහෙන් යන්න ගියා මිස් එයා යාළුවෙච්ච කෙනා එක්ක යන්න ගියා මිස් ඔයා එන්න කලින් මෙහේ හිටියේ එයා දැන් එයා මාව ගනන් ගන්නෙත් නෑ"

"එයා තාම මෙහේ ඉන්නවද"

විසාකා දුකෙන් ඔලුවා වැනුවා. ඒත් කවුදැයි විසාකා කිව්වේ නෑ. අංජලී කෙල්ලගේ තන්පුඩුව මිරිකලා පුටුවෙන් නැගිට්ටා

"ආව්.. රිදුනා"

කෙල්ල කියාගෙනම අංජලී දිහා බලලා හිනාවුනා

"අනේ උබේ හිනාව"

කෙල්ල හදීසියේ මොකක්ද මතක් වුනා වගේ පුටුව පස්සට කරලා නැගිට්ටා

"මිස් අපි ගිහිල්ලා කාල ඉමු"

"මෙච්චර කලින්"

"කන්න බැරිනම් ඔතාගෙන එමු. රෑ වුනාම මෙහේ අය එළියට බහින්නේ නෑ මිස්"

"ඇයි ඒ..."

"හොල්මන් ඉන්නවලු"

"හොල්මන්... කවුද කියන්නේ"

"දැකපු මිනිස්සු ගෑණු කෙනෙක් සුදු නයිටියක් ඇදන් පාර අයිනේ කොට්ටම්බ ගහේ එල්ලිලා ඉන්නවලු සමහර වෙලාවට පිට්ටනිය එහා පැත්තේ ඉදන් කැලෑව පැත්තට පයින් යනවලු පිටිපස්සේ කැලෑවෙත් ඉන්නවලු දර කඩන්නවත් මිනිස්සු දවල්ට යන්නෙත් නෑ. ඔය බැදි පාරේ අපේ ගෙදරට ගොඩක් කිට්ටුයි පාරටත් කිට්ටුයි. අපේ ගේ පිලිකන්න පැත්තෙන් ගියොත් ඩාන්සින් ක්ලාස් එකට යන්න පුළුවන්"

කෙල්ල එක්ක කන්න යද්දී තමයි විස්තරේ කිව්වේ. විජේරත්න මහත්තයාගේ ගුරු නිවාසෙයි අංජලී ඉන්න ගුරු නිවාසෙයි අතර තියෙන පාලුවට ගිය ගුරු නිවාසේ හිටපු ගෑණියෙක් ඉස්සරහ තියෙන කොට්ටම්බ ගහේ එල්ලිලා මැරිලලු. ඒ හින්ද වෙන්න ඇති ඒ ගුරු නිවාසේ වටේටම කැලෑවට ගිහිල්ලා තියෙන්නේ. අංජලීගේ ක්වාටස් එකට පිටුපස්සේ කැලෙන් ගියොත් වැටෙන්නේ ස්කෝලෙ ඉදන් ඇතිමලේ ටවුමට යන පාරට. මීටර් තුන්සීයක් නෑ. හොල්මන් ක්වාටර්ස් එකට එහායින් තියෙන අඩිපාරෙන් විජේරත්න මහත්තයගේ වැට ලගට යන්න පුළුවන්. එතනට නැටුම් පංතියත් පේනවා. පිටි පස්සේ කැලේ අයිනෙන් තියෙන පාර යන්නෙත් ඔය ගුරු නිවාසේ ලගින්මලු දැනට අවුරුදු හතරකට විතර උඩදිලු සිද්දිය වෙලා තියෙන්නේ. කෙල්ල ඔය ටිකත් කිව්වේ බයෙන් බයෙන්. යනකොට පිට්ටනිය දිහාවත් බැලුවේ නෑ. අංජලීට නම් ඕවා ගානක් නෑ. ඒත් මේවා ගම් නෙහ් එවගේ දේවල් මිනිස්සු විශ්වාස කරනවා. 

රෑට කාල ගුරු නිවාසෙට ආපු ගමන්ම අංජලී විසාකාගේ කම්මුල් දෙකම මිරිකලා තුවාය කරට දාගත්තා අංජලී නාන ටැංකියට ගියේ දෙගිඩියාවෙන්. කෙල්ල පොඩි වුනත් පනින්න ඕන ඔක්කොම කඩුලු පැනලා හමාරයි යැයි අංජලීට තේරුනා. සුරාජ් නිසා යටපත් වෙච්ච රාගික පිබිදීම අලුත් තැනකට ආවට පස්සේ දැනෙන පාලුව සංකාව ඇඟ ඇතුලෙන් පිච්චි පිච්චී නිවි නිවී දැල්වෙන රාගික හැගීම් අනිත් පැත්තෙන් හෙට දින සිට තමන්ගේ ගුරු ජීවිතේ පලමු ගෝලයා. මොකද ඈ දැනටමත් දන්නවා ඈට භාර වෙන්නේ විසාකාගේ පංතිය බව. ඒක විසාකා විතරක් නොවේ රෑට කෑම කද්දී විජේරත්න මහත්තයාත් කිව්ව දෙයක්. කරුවල හින්දා බල්ලෙකුටවත් පේන්නේ නැති හින්දා හෙලුවෙන්ම ඇග හේදුවා. මොකා එන්නද අනික ඉටිකොල වලිනුත් වටකරපු නිසා කාටවත් පේන්නේ නැති බව ඈ දන්නවා. එහෙම හිතලා ටැංකිය පැත්ත හැරිලා ඇගට වතුර එකක් දාගත්තා විතරයි හිතල අතක් ඇගේ පිට මැද්දට තියෙනවා දැනුනා. අංජලී එක වරටම පස්ස හැරිලා බැලුවා.  

චන්න ඕෂධීව ඇන්ඩර්සන් රෝඩ් එකේ යාලුවගේ ගෙදරට ඇරලල චන්නට යාලුවගේ කාර් එක දුන්න. කාර් එකත් මාරු කරේ ලියන්න විතරක් නොවේ සිරිල් මුදලාලිත් ඕෂධීගේ කාර් එක හදුනන හින්දා. හදීසියෙවත් හදුන ගත්තොත් එයලව ෆලෝ කරන බව දෙන්නටම සැක හිතන්න ඉඩ තියෙනවා විතරක් නොවේ චන්න කාගේ කවුදැයි හදුන ගන්නත් ඉඩ තියෙනවා. යාලුවගේ කාර් එක නිසාන් එකක්. වැල්ලවත්තේ ෆුඩ් සෙටියේ ඉස්සරහ කාර් එක පාර්ක් කරලා ඉස්සරහ බලාගෙන හිටිය ටික වෙලාවක ඉදන්. ඕෂධීනම් කිව්වේ ලියන්නාව අදත් ෆලෝ කරන්න මුත් ඔහුගේ හිත කියන්නෙම පොඩි කෙල්ලයි ගෑණියි ෆලෝ කරන්නමයි. එහෙන් ඕෂධී ඇගේ කැමැත්ත දුන්නත් ඔහු දන්නවා අවසානයට වෙනදේ. ඇඩ්වකේට් විජේසිරී කවුද කියලත් දන්නවා. එහෙත් මේවා ඕෂධීටවත් නිෂාධිටවත් කියන්න ගියෙත් නෑ. මොකද කිව්වට තේරුමක් නැහැයි දන්න හින්දා. චන්න මේ හින්දා නිහඩවුනා. ඒත් ඉතිං චාන්ස් එකක් ආවොත් අතැහැරියෙත් නෑ. චාන්ස් එක නිෂාධිගෙන්දැයි ඕෂධීගෙන්දැයි ඔහුට අදාල වුනෙත් නෑ. ලියන්නා එක්ක එදා කතා කරපු ගෑනි දැක්ක මොහොතේ ඉදන් ඔහුගේ හිත සසල වුනා. ලියන්නා යන්නේ කොහේදැයි කිව්වට ගෑනි ගැනයි ළමය ගැනයි නොකිය හිටියෙත් ඒකයි. පොඩි කෙල්ලගේ ස්කෝලෙ ප්‍රශ්නේ ගෑණිට තියෙන ලොකුම ගැටලුව බව චන්න දන්නවා. ඒක ගොඩ දාල දුන්නොත් ගෑනිව අල්ලේ නටවන්න හැකියැයි ඔහුට හිතුනා. ඒත් පොටක් පාදගන්න ඕන. ඒත් ඉතින් ගෑනි එයිද නැද්ද කියන්න නම් චන්නට සුවර් එකක් තිබුනෙත් නෑ. ඕව මොනවද නුවර කරක් ගහපු කොල්ලෙකුට. ඔහොමයැයි කෙල්ලො එනකම් කටු කෑවේ. ෆුඩ් සිටි එක එහා කෙලවරෙන් පොඩි කෙල්ල මතුවුනා. පොඩි කෙල්ල ඉස්සරහින් ආවත් ගෑනි ආවේ චුට්ටක් පිටුපස්සෙන්. කෙල්ලටයි ගෑනියි ලගට එනවත් එක්කම චන්න කාර් එකෙන් බැස්ස. දෙන්නගේ පිටුපසින් චන්න ගියත් පොඩි කෙල්ල හැරි හැරීත් බලනවා. නූල් බෝලේ පොට තියෙන්නේ පොඩි කෙල්ල ලග බව චන්නට අමුතුවෙන් කියලා දෙන්න ඕන වුනේ නෑ. ෆුඩ් සිටියේ එන්ට්‍රන්ස් එකේ පොඩි පෝලිමක් මිනිස්සු හත් අට දෙනෙක් පිරිලා. පොඩි එකී චන්න දිහා බලලා හිනාවුනා. චන්නත් ඇස් පියන් උස්සල පොඩි එකීට පොඩි සිග්නල් එකක් දුන්නා. කෙල්ලට හොද මතකයක් තියෙනවා වගේ. පොඩි එකියි ගෑනියි බෑග් තියෙන තැන නැවතුනත් ඔවුන් පහුකරල ඔහු පොඩ්ඩක් ඉස්සරහට ගියා. පස්සේ සාක්කුවට අතදාල පර්ස් එක අරගෙන වැටෙන්න ඔන්න මෙන්න වගේ සාක්කුවට යන්තම් ඔබලා චුට්ටක් ඉස්සරහට ගියා. ඔහුට දැනුනා පර්ස් එක සාක්කුවෙන් වැටුනා බව. එච්චර සෙනගත් හිටපු නැති හින්දා බයක් තිබුනෙත් නෑ. ඔහු එතන රාක්කෙ ලග නතර වුනා. චන්න දැක්ක ගෑනිගේ අත අත්හැරලා කෙල්ල එනවා.

"අන්කල් .... අන්කල්.."

පොඩි එකී කැගැහුවත් නෑහුනා වගේ රාක්ක පේලියෙන් හැරුනා. රාක්ක පේලියේ මැද හරියේ චන්න නැවැතිලා ලේඩිස් පර්පියුම්ස් එකක් ගත්තා ඕෂධී පාවිච්චි කරන ජාතියේ. ඒකි ශේප් කරගත්තේ නැතොත් ඔක්කොම ඉවරයිනෙහ්.

"අන්කල්... අන්කල් මෙන්න ඔයාගෙ පර්ස් එක වැටුනා"

චන්නත් පොඩි ඇක්ෂන් එකක් දාල පිටුපස්සෙ සාක්කුව ඇල්ලුවා.

"ආ..ආ.. තැන්ක් යූ.. පුතේ ඔයා දැක්කද වැටෙනවා"

"ඔව් අංකල් අතන බෑග් තියෙන තැන"

"ඔයාට මොනවද දෙන්නේ... චොකල්ට් එකක්... "

"තෑගි එපා.."

"එක හරි නෑනෙහ් දුවේ ගොඩක් හොද ළමයෙක් නෙහ් මොනව හරි මන් අරන් දෙන්න එපැයි.. එන්නකෝ.. "

චන්න කෙල්ලගේ අතින් අල්ලන් ඊට චුට්ටක් එහා තියෙන රාක්කේ ලගට ගියා. ඒකේ තිබුනේ ළමයින්ගේ පොත් පාට පැන්සල්.

"ඔයා මොන ස්කෝලෙටද යන්නේ"

"අනේ මට ස්කෝලයක් නෑ අන්කල්"

චන්නට ඇහුනා දෙමලෙන් මොනවද කියව කියව ගෑනි කෙල්ලව හොයනවා.

"රියානා.. රියානා.."

 "අම්මට හුකන්න මේකි තම්බි කෙල්ලෙක්ද"

ඒත් චන්නට ගෑනිව අතාහරින්න හිතුනෙම නෑ. 

"තම්බි නෙවේ මොන හුත්තක් වුනත් මොකෝ" 

ඒත් මුස්ලිම් ඇදුම් එකක් වත් ඇදගෙන ඉන්නවා ඊයේ දැක්කෙත් නෑ අද දැක්කෙත් නෑ. එත් ඉතින් මේ කොළඹ නෙහ් කෙල්ලගේ ඇස් තිබුනේ චිත්‍ර පොත් පාට පැන්සල් වොටර් කලර්ස් පැටිග්නම් තිබ්බ දිහාවේ. ගෑනි කෙල්ලව හොයනවා.

"ඇයි ස්කෝලේ යන්නේ නැත්තේ"

"ගිය අවුරුද්දේ ගියා කොළඹ ආවට පස්සේ අම්ම තාම ස්කෝලයකට දැම්මේ නෑ"

"රියානා.. රියානා.."

ගෑනිගේ හඩ ලගම ඇහෙනවා. පොඩි එකීට ඇහුනා ගෑනි කතා කරන හඩ. පොඩි එකිත් දෙමලෙන් මොනවද කිව්වා මම මෙහේ කියනවා වගේ තේරුමක් චන්න ලොකු චිත්‍ර පොතකුයි වෝටර් කලර්ස් එකකුයි පැස්ටල් පෙට්ටියකුයි අරන් කෙල්ලගෙ අතට දුන්න. 

"ඔයා මොන පංතියෙද"

"හයේ පන්තියට පාස් අන්කල්"

ගෑනි රාක්ක පේලියෙන් මතුවෙනවා චන්න දැක්කා. ගැනි දෙමලෙන් මොනවද කියවගෙන පොඩි එකී ලගට ආවා. අම්මට හුකන්න ගෑනිගේ ලස්සන දැක්කේ එතකොට පොඩි එකෙක් ඉන්න අම්ම කෙනෙක් කියලා කියන්නවත් බෑ. ගෑනි ඇදලා තියෙන ටයිට් ස්ක්‍රර්ට් එකටයි බ්ලවුස් එකටයි මුස්ලිම් කියලා හිතන්නවත් බෑ. බ්ලවුස් එක පට්ට ටයිට් තන්දෙක දැක්ක චන්න බොත්තම් පන්නලා උරාගෙන යන්න හිතුනා. චන්නගෙ ආසාව තවත් වැඩිවුනා. මේකිට කොහොම හරි හුකනවමයි හිතාගත්තා. ගෑනි දෙමලෙන් පොඩි එකීට බැන්න වගේ.

"ඇයි මේ දරුවා ස්කෝලේ යවන්නේ නැත්තේ ඒක නීතියෙන් වරදක් කියලා දන්නේ නැද්ද"

චන්න ගැම්මෙන් කියද්දී ගෑනි හොල්මන් වෙලා චන්න දිහා බැලුවා.

"ළමයා ඔයාගේ වෙන්න පුළුවන් ඒත් නීතියේ හැටියට ළමයා අයිති රටට ඔයා භාරකාරයෙක් විතරයි"

ගෑනි තවත් හොල්මන් වුනා. 

"මහත්තයා පොලීසියෙද"

"නෑ මම ළමයි ගැන හොයලා බලන එන්.ජී.ඕ එකක"

"එන්.ජී.ඕ ඒ මොකක්ද අධ්‍යාපන අමාත්‍යාංශයේද"

ගෑනිගේ සිංහල උච්චාරණය එක්ක මුස්ලිම් යැයි හිතන්නවත් බෑ. එත් කොළඹ එකියක් නොවේ යැයි චන්න තේරුම් ගත්තා.

"එන් ජී ඕ කියන්නේ ආණ්ඩුවට අයිති නැති සංවිධාන තියෙනවා නෙහ් පිට රට ආධාර වලින් ගොඩක් දේවල් කරන මම වැඩ කරන්නේ ස්කෝලවල් වලට එහෙම ආධාර දෙන සංවිධානයක"

චන්න පට්ට කෙබරයක් අතෑහැරියා ගෑනි ටැකල් කරගන්න ඕන හින්දා.

"අපි කලින් හිටියෙ වෙනාහක ලගදි තමයි කොලබ ආවේ. දැනුත් මහන්සි වෙනවා ස්කෝලයක් හොයන්න පොලීසියට නම් කියන්න එපා මහත්තියා"

"මන් එහෙම කරන්නේ නැ ඒත් වගකිවයුතු කෙනෙක් දැනගත්තොත් ඔයාලට පොලීසි නොවේ හිරෙත් යන්න වේවි බලන්න මේ දුවා මගේ පර්ස් එක වැටෙනවා දැකලා ලගටම ගෙනත් දුන්න නෙහ් කොයිතරම් හොද දරුවෙක්ද" "එක්කෙනුකුට භාර දුන්න මහත්තයා එයා වැඩෙ කරන්නේ නෑ වගේ"

"එහෙමද ලොකු ස්කෝලවලට දාන්න බැරි නන් පොඩි ස්කෝලෙකට හරි දාන්න ඕන නෙහ්"

"තව ටික දවසක් බලන් ඉදලා බැරි වුනොත් එහෙම තමයි කරන්න වෙන්නේ"

"මගෙන් උදව්වක් ඕන වුනොත් මේ නොම්මරේට කෝල් කරන්න"

චන්න ගෑනිට නොම්මරේ දුන්න. චන්න පොඩි කෙල්ල එක්ක ගිහින් ගත්තා එවට කැසියර් එකට ගිහින් සල්ලි දුන්න ගෑනිත් පස්සෙන් ආවා. ඒත් ගෑනිගේ අතේ මුකුත් අරන් තිබ්බේ නෑ. එහෙනම් මොන හුත්තකට අවදැයි චන්නට හිතුන. ගෑනිටයි පොඩි එකීටයි කලින් ෆුඩ් සෙටියෙන් එළියට ඇවිත් කාර් එක ලගට යන්න එළියට බැස්ස.

"ස..ර්..."

චන්නට ඇහුනා සර් සර්.. ගානව. සැකේට හැරිලා බැලුවා. මෙන්න හුත්ත ගෑනි ලගට එනවා. මෙච්චර වෙලා මහත්තයා කියපු ගෑණිට මේ විනාඩි ගානට සර් වෙලා.

"මට කතා කරාද"

"ඔව් සර් ..දරුවා එකෝලෙකට දාගන්න උදව් කරන්න බැරිද"

"අම්මට හුකල තියෙන්නේ හුත්තෙද දන්වලදන්නේ කිව්වලු"

මෙච්චර ඉක්මනට වැඩේ පත්තුවෙ යැයි චන්න හිතුවෙත් නෑ. ෆුඩ් සෙටියෙන් මිනිස්සු යන එන හින්දා චන්න කාර් එක ලගට ගිහින් රිමෝට් එකෙන් දොර ඇරියා. ගෑනි කාර් එක දිහාත් හොදට බල බල චන්න ලගට ආව.

"පුලුවන් උදව් කරන්නම්"

"අනේ ඒක නම් ලොකු දෙයක් සෑර්"

"මට දරුවගෙයි දෙමාපියන්ගේ විස්තර එක්ක ෆයිල් එකක් හදලා දෙන්න මන් මොකක් හරි ස්කෝලයක් හදල දෙන්නම්"

"කීයක් ගියත් කමක් නෑ සර්.. මන් විස්තර තියෙන ෆයිල් එක කොහොමද මහත්තයාට දෙන්නේ"

"ඔය නම්බර් එකට නුගේගොඩට ඇවිත් මට කෝල් එකක් දෙන්න"

"හා සර්..."

 දැන් මොන ලියන්නෙක්ද චන්න කාර් එකට ගොඩ වෙලා පාර දිගේ යන ගෑනි දිහයි පොඩි එකී දිහායි බලාගෙන හිටියා. 

"අනේ...අම්මපා පුක .. දකින කොට පක .. ඉවසන්නේ නෑ.. ඉවසපන් පන තව ටික දවසක්" 

චන්න දත් මිටි කාගෙන හිනාවෙවී පොල්ල මිරිකුවා. ගෑනි පුක පද්ද පද්ද පොඩි එකීගේ අතින් අල්ලන් යන දිහා බලාගෙන ඉදලා කාර් එක ස්ටාර්ට් කරා.

ඕෂධී එක්ක එකට ලෝ කොලෙජ් එකේ හිටිය බැචියෙක් තමයි අරුණි. ඕෂධී අරුණි එක්ක කාර් එක මාරුකරන්න ෆැලැන ගහගෙනමයි ගෙදරින් එලියට බැස්සේ. අරුණි ඉන්නේ කුලියට ගත්ත ගෙදරක. මහ ලොකු ගෙයක් නොවේ පොඩි ගෙයක්. ඒකි අද කොල්ල එක්ක රත්නපුරේ ගියා. යන්න කලින්ම ගෙදර යතුරයි කාර් එකයි ඉල්ල ගත්තා. අරුණිගෙ කාර් එක අරන් චන්න ගිය වෙලාවෙ ඉදන් ඕෂධීට දැනුනේ පට්ට පාලු ගතියක්. නවල් එකක් අරන් කොන්ක්‍රීට් බන්කුවේ වාඩි වුනාට ඇගේ හිත පොතේ අකුරු දිහා බලන් හිටියට හිත තිබුනේ වෙනහක. වෙන කොහේද ඉතින් චන්න ලග මිසක්. කලින් දවසේ එක පාරටම චන්න බදාගෙන ඇගෙ ආදරය ප්‍රකාශ කරේ නිකන් ආවට නොවේ. එදා භානුක වහල දිගේ ගිහින් අඹ අත්තේ එල්ලිලා වැත්තෙනුත් පැනලා ගියාට පස්සේ ඕෂධී ගොඩක් අසරණ වුනා. අඩනවා ඇර වෙන විකල්පයක් තිබුනෙම නෑ. කොච්චර වෙලා ඇඩුවද කියලවත් මතක නැ. ඇදේ රෙද්ද ඇකිලිලා ගිහිල්ලා බිමට වැටෙන්න ඕන්න මෙන්න. හරියට ඇගේ හිත වගේ අවුල් වෙලා. ඇදුමක් අදින්නවත් හිතක් පහල වුනේ නෑ. 

"ලොකු බේබි කන්නේ නැද්ද"

ඕෂධීට චන්න එක්කත් මල පැන්න. වෙන එකක් නොවේ ඒක කියපු ජරා කතා වලට.

"කන්න මට වහ ටිකක් අරගෙන වරෙන් තොපි ඔක්කොම එකයි පලයන් යන්න මට වද නොදී මගේ පාඩුවේ ඉන්න දීපන්"

කාමරේ දෙවනත් වෙන්න කෑගැහලා කිව්වා. ඇත්තටම වහ ටිකක් තිබ්බ නම් ඒ වෙලාවෙම බීල මැරෙන්න තරම් හිතක් පහල වෙලා තිබුනේ.

"මගේද වරද එක එක රස්තියාදු කාරයො ගෙදරට ගෙන්නගෙන හුකාගෙන් වැඩ වැරදුනාම අහක ඉන්න මමද පලි"

චන්න දොර ලග ඉදන් කිව්වෙත් ඇගෙ හඩටම දෙවැනි නොවන හඩකින්

"හුකන්නෝ මම ඌව ගෙදරට ගෙන්න ගත්තේ නෑ. මම නොගිය හින්ද තමයි ඌ ආවේ. කරුමෙට හරි මම ගියා නම් ඌ මාව රේප් කරලා මරලා මුදට දාන්න ඉඩ තිබුනා තමුසේ යන්න නොදීපු හින්ද තමයි මම මෙහෙමවත් ඉන්නේ"

ඕෂධි කියපු දෙයින් චන්නගේ හඩ බාල වුනා. උඩට ටී සර්ට් එකක්වත් ඇදගෙන හිටියේ නෑ. අඩුම ගනේ ජොකෙක් වත් ඇදන් හිටියේ නෑ.ඇගටම තිබුනේ සරම විතරයි. අඩවල් වෙච්ච දොර චන්න ඇරල යන්තම් එබුනා. ඕෂධි දනහිස උස්සලා ඔලුව ගහගෙන ඉන්නවා දැක්ක චන්නගේ තරහ අනුකම්පාවක් බවට පෙරළුනා. නිරුවත් පිට දිහා දැක්කාම රාගික හැගීමක් හිතට ආවේ නෑ. චන්නගේ හිත කඩාගෙන වැටුනා. චන්න දන්නවා ඕෂධි මෙහෙම හිටපු කෙල්ලෙක් නොවේ. පට්ටම පට්ට දුකක් හිතුන.

"ලොකු බේබි ඇදුමක් දාගන්න"

"මට ඕන හුත්තක් නැ ඕයි"

ඕන හුත්තක් කරගනින් කියලා හැරිලා යන්නත් හිතුනා. ඔහුට තාමත් හිතෙන්නේ භානුක ආවේ මේකිගේ මැසේජ් එකකට කියලමයි. ඒත් චන්න එහෙම ගියේ නෑ. ඇද කෙලවරට ගුලිවෙලා තිබ්බ බෙඩ් සීට් එක අරන් ඕෂධීගෙ කර උඩින් දැම්ම ඇග වැහෙන්න. 

"වෙච්ච දේවල් වෙලා ඉවරයි ගෙන්නගෙන හරි ඇවිල්ලා හරි ඌ කරන්න ඕනදෙ කරලා ගියා. ඌ මහ රස්තියාදු කාරයෙක් කියලා එදත් මම කිව්වා නෙහ් ලොකු බේබි අහන්නෙම නැති හින්දා තමයි ගිය පාර ආපු වෙලාවේ නෝනට කිව්වේ"

ඕෂධි මුකුත්ම නොකියා නිහඩ වුනා. 

"ඊයේ රෑ කෑවෙත් නෑ උදේටත් නැ දවල්ට කෑවෙත් නෑ නෙහ් අපි පහලට ගිහින් කමු"

"මට ඕන කැමක් නෑ නොකාම මැරිලා වැටිච්චදෙන්"

ඕෂධීට කොච්චර කිව්වත් ඇහුවෙම නෑ. 

බැරිම තැන චන්න ඇගේ අතින් ඇල්ලුව.

"අනේ මට ඉන්න දීපන්කෝ.."

චන්න ඇගේ අතින් බලෙන්ම ඇද්ද පාරට උරහිසට දාපු බෙඩ් සීට් එක ඇද උඩට වැටුනත් ඈට කිසිම ඕන කමක් තිබුනේ නෑ බෙඩ් සීට් එක අල්ලගන්නවත්. ඒ තරම් ලොකු කලකිරීමකින් ඇගේ හිත වෙලිල ගිහිල්ලා තිබුනා. තන් දෙකයි නිරුවත් සිරුරයි දැක්ක චන්නගේ පයියත් කෙලින් වුනා. ඔහු ආයෙත් බෙඩ් සීට් ගන්න නැවුනත් ඕෂධීට ආයෙත් මල පැන්න. චන්නගේ අතෙ තිබ්බ බෙඩ් සීට් එක උදුරල උඩින්ම විසිකරා.

"ඕකෙන් වහන්නේ මගේ මොන හුත්තක් බලන්නද අනේ.. පලයන්කෝ මට පාඩුවේ ඉන්න දීල"

"කියන දේ අහන්න ඒක අමතක කරමු මම කාටවත් මේක කියන්නේ නෑ"

චන්න ඈව බලෙන්ම ඇදෙගෙන ගියා ඕෂධිගේ ඇගේ නූල් පොටක් නෑ

"අනේ නිකා ඉදහන්"

නාන කාමරයේ දොර ලගට බලෙන්ම ඇදගෙන ගියත් එක පාරටම ඕෂධි වොෂ් බේසින් එක දිහා බලාගෙන හිටියා. එක පාරටම චන්නගේ අත ගසල දාපු ඕෂධී වොෂ් බේසින් එක ලගට පනිද්දී දැක්ක දෙයින් ඔහු තවත් වික්ෂිප්ත වුනා. භානුකගේ කිනිස්ස. ඕෂධීට සිහිනැති වුන වෙලාවේ දෝතට වතුර අරගෙන ගිය මොහොතේ අමතක වෙලා ගියපු කිනිස්ස. චන්න පැනල ඕෂධීගේ අත උඩට යනවත් එක්කම අල්ලගත්තා.

"පලයන් එහාට මට මැරෙන්න ඉඩ දීපන් හුත්තෝ"

චන්න ඕෂධීගේ අත අත්හැරියේ නෑ. මැණික් කටුවෙන්ම මිරිකලා අල්ලගත්තා. 

"අනේ බේබි එපා කියන දේ අහන්නකෝ"

"මට මැරෙන්න දීපන් පකෝ"

කොහොන් ආපු හයියක්ද දන්නේ නෑ ඕෂධීගේ ඇගත් එක්ක දරදඩු වෙලා තිබ්බා. චන්න ඈව නාන කාමරේ ටයිල් බිත්තියටම හේත්තු කරලා කිනිස්ස වැටෙනකම්

 අත මිරිකලම අල්ලගෙන ඇබරුවා අනිත් පැත්තට. අතින් ගිලිහුනු කිනිස්ස බිමට වැටුනා. 

"අනේ මට මැරෙන්න දීපන්"

ඕෂධී චන්නව බදාගත්තා. ඕෂධී එකවරම බදා ගත්තපාරට චන්න වැටෙන්නත් ගියා වතුරට ලිස්සලා. අල්ලගත්තේ ශවර් එකේ කරාමෙන් කරාමෙත් ඇරුනා සවර් එකෙන් වතුරත් වැක්කෙරෙනවා 

"උබට එහෙම මැරෙන්න දෙන්නේ නෑ. උබට නොකිව්වට මම උබට ගොඩක් ආදරෙයි මැණිකේ"

චන්න ඇගේ නිරුවත් පිට දිගේ අතගාගෙන ගියා. සවර් එකේ වතුර මලත් හරියටම සෙට් වුනේ ඇයයි ඔහුයි අතරටමයි. දෙන්න එක්කම තෙමෙනවා. ඕෂධී චන්නගේ බෙල්ල බදාගෙන ඉකිගහනවා.

"මට ඉදලා වැඩක් නෑ ඌ මාව විනාශ කරා"

"නෑ මැණිකේ.. ඌට මොනවද විනාශ කරන්න පුළුවන් වුනේ..කිසි දෙයක් කරන්න බැරිවුනා. ඒක අපි අමතක කරමු කාටවත් නොකියා ඉමු ඒක දන්නේ ඔයයි මමයි විතරයි මගේ මැණිකේ හොදට ඉගෙන ගත්තා ලෝ කොලීජි ගියා තව අවුරුදු ගානකින් තාත්තා වගේම මැණිකේ ලෝයර් කෙනෙක් වේවි ඒක නේද මැණිකෙගේ හීනේ තිබුනේ. මේ සුළු දේට මැණිකෙගේ හීනේ බොදවෙන්න බෑ නේද"

චන්නගේ කතාවට ඕෂධීගේ හිත ගැස්සිලා ගියා. ඉන්න විදියත් මතක් වුනා. එහෙන් උඩින් වැටෙන වතුර පාරට දෙන්නම තෙමීගෙන යනවා. අනිත් පැත්තෙන් ඇග උණුසුම් වෙනවා ඔහුගේ මයිල් පිරුනු පපුවට ඇගේ තන් දෙක කිටි කිටියේ තෙරපෙනවා ඇගේ ලැම ඔහුගේ බඳට තෙරපෙනවා ඇගේ කලව මැදින් චන්නගේ උනුසුම් පොල්ල තෙමිච්ච සරමත් එක්ක රිංගන්න යනවා. 

"ලොකු බේබි අපි යමු කාමරේට"

චන්නට තවත් ඈට තෙරපීගෙන ඉවසන් ඉන්න බැරිම තැන කිව්ව. ඔහුගේ ඇගත් උණුසුම වෙනවා. ඕෂධී ඔහු තවත් තදින් බදාගත්තා. චන්නගෙ සරම තෙමිලා ඇගටම ඇලිලා ශවර් එකෙන් එන වතුර පාර ඇගෙයි ඔහුගෙයි පිටවල් දිගේ වැක්කෙරෙනවා. තොලුත් භීතලෙන් වෙව්ලනවා. ඒ අස්සේ ඔහුගේ කම්මුලට ඇගෙ කම්මුල් තෙරපෙන්නව. චන්න කරාමේ වැහුවා. එත් ඇ ඔහුගේ නිරුවත් පපුව බදාගෙන ඉන්නවා. 

එහෙන් චන්න ගලාගෙන එන හැගීම් දොරගුළු දාගෙන වහගෙන ඉන්න පුළුවන් තරම් ගට අරගෙන ඉවසගෙන හිටියා. චන්න ඇගෙන් ඈත් වෙන්න බැලුවා. ඒත් භානුක නිසා රත්වෙච්ච ඕෂධීගේ හැගීම් දැනීම් චන්නගේ උණුසුමින් රත්වෙවි පිටාර ගලන්න ගත්තා. ඒක අලුත්ම අලුත් අත්දැකීමක් ඇගේ අත් ඔහුගේ පිට දිගේ පහලට සිනිදුවට අතගාගෙන ගියා.

"අනේ ඔහොම කරන්න එපා... ලොකු බේබි...මට ඉවසන් ඉන්න බෑ"

ඕෂධි ඔහුගේ වචන පයිසෙකට ගනන් ගත්තේ නෑ. පහලට ගිය අත සරමේ ගැටෙත් ලිහාගෙන පොල්ල දිහාවට ගියා. පොල්ලත් මිරිකලා මිට මොලවලා අල්ලගෙන සරම කකුලෙන් පෑගුව සැනින් කඩාගෙන වැටුනා. ඕෂධීත් පයිය මිට මොලවලා අල්ලගත්තා. පොල්ල අතෙන් එකක්. මහ අමුතු විදිහට චන්න දිහා බලන ගමන් ඉස්සරහට පස්සට හෙමින් කරන්න ගත්ත. එතකොටත් චන්නගේ හිත තද කරන් හිටි බැමි සුනු විසුනු වෙලා හැගීම් දෝර ගලන්න පටන් අරන්. ඔහු ඇගේ කම්මුල් දෑතින් අල්ලාගෙන මාපට ඇගිලි වලින් එහෙට මෙහේට කර කර සෙමින් පිරිමැද්දා. ඈ ඇගේ දෙතොල් චන්නගේ දොතොල් උඩින් තියලා හිස දෙපැත්තට වන වන හෙමින් අතේ ගහනවා. ඒකෙන් මාර ෆීලින් එකක් දැනුනේ. භානුකගේ තොල් උරනවට වඩා ලොකු අසාවක් දැනුනා. මොකද චන්න සිගරැට් බොන්නේ නැතිනිසා ආසාවෙන් රස කර කර බොන්න පුළුවන් නිසා. ඕෂධීගේ අල්ල උඩ පොල්ල තියගෙන අත කරකව හෙමින් අතේ ගහගෙන යන ගමන් යටිතොලත් උරාගෙන යනවා අනිත් අතින් කලු මයිල් පිරිලා තිබ්බ තන් ගැටෙත් එක්ක මිරිකෙනවා. චන්න ඇගේ බෙල්ල වටෙන් අතදාගෙන තොල තවත් ඉස්සරහට දික්කරා ඈ සුරුස් සුරුස් ගාගෙන උරාගෙන යනවා. කට ඇතුලටත් දිව දාලා දිව කට වටේ ගෙනියන ගමන් කට ඇතුලටම කට තදකරන් දිවත් උරාගෙන ගියා. ඈ අතේ ගහන වේගෙත් වැඩි කරා. චන්න ඇගේ බඩ දිගේ අතගාගෙන ඇවිත් ඇගේ හුත්ත අල්ලල හෙමින් හෙමින් මිරිකුවා. ඇගෙන් බේරෙන වතුරයි හුතු ජුසුයි අල්ල උඩට බේරෙනවා. චන්න දබරඇගිල්ල හුත්ත ඇතුලට හෙමින් එබුවා. චන්නගේ පපුව මිරිකෙන ඇගේ ඇගිලි තදින් මිරිකනවා. 

"ත..ව ඇගි..ල්ල දාල ක..ර..න්න"

හීනියට ඇගේ මුවින් කෙදිරිලිත් ලාවට පිටවෙනවා. මැද ඇගිල්ලත් දාල හෙමින් ඇගිලි වලින් හුකන්න ගත්තා. තොල් උර උරා විටක දිවත් උර උරා අතෙ ගහද්දී චන්නට ඉවසන්නම බෑ. ෆින්ගර් ෆක් එකේ වේගේ තවත් වැඩි කරා. ඈත් අතේ ගහන වේගේ වැඩි කර කර දිවයි තොලයි උරාගෙන උරාගෙන යනවා. චන්න ඇගේ කකුල උස්සල කොමර්ඩ් එක උඩින් තිබ්බා. 

චන්නගේ අතේ හුතුජූස් පිරිලා. 

"චන්න අත ගන්න"

ඈ හිමීට කෙදිරුවා. චන්න තවත් දෙතුන් පාරක් ඇතුලටම ගහලා ඇගිලි දෙක හුත්තෙන් එලියට ගත්තා. ඇගිලි දෙකේ හුතු ජූස් බේරෙනවා. ඈ ඔහුවත් ඇදගෙන ටයිල් බිත්තියට හේත්තු වුනා. චන්නගේ තොල් නිදහස් කරලා ඔහු දිහාම බලාගෙන ඉන්නවා. චන්න හුතුජූස් පිරිච්ච ඇගිලි දෙක කට ඇතුලට දාගෙන උරද්දී ඕෂධීගේ මුහුනින් හරිම ලස්සන හිනාවක් පිටවුනා. ඇගිලි දෙක කටින් එලියට අරන් ඕෂධීගේ කටේ එබුවා.ඈත් චන්න දිහා බලාගෙන උරනවා. චන්නගේ දිග පොල්ල අනිත් අතින් අල්ලන් හුත්ත වටේ අතුල්ලන්න ගත්තා. හුතු ජූස් නැහැවිච්ච ඔහුගේ ඇගිලිත් ඔහු දිහාම බලාගෙන උරාගෙන ගියා. හුතුජුස් වලින් නැහැවිලා තිබ්බ හුත්ත ඇතුලට ටොපා දාලා වටේට කරකවන්න ගත්තා. චන්නට තවත් ඉවසන්න බැරුව පුකෙන් ගැම්ම් අරන් ඇතුලට එබුවා. ඇගේ ඇගිලි අතරින් පොල්ලත් ලිස්සගෙන හුත්ත ඇතුලට යනවා. ඔහු පුක පස්සට කරලා ගැම්ම අරන් ගහපු පාරට හුතුබිත්ති දෙබෑ කරගෙනම ඇතුලටම බැස්සා. ඕෂධී ලොකු හුස්මක් අරන් ඇහිපියවත් නොගහ චන්න දිහා බලාගෙනම හිටියා. පොල්ලෙන් භාගයකටත් වඩා ඇගේ හුත්ත ඇතුලේ. ඔහු හෙමින් පුක පද්ද ගහන ගමන් තනේ අතින් මිරිකුවා. ඕෂධී දැස් වහගන්නවා ඔහුට යාන්තමට දැක්ක.ඒත් එක්කම ඈ ඔහුගේ බෙල්ල බදාගෙන විටින් විට උම්ම දෙන්න ගත්තා. පොල්ල හුත්ත ඇතුලටම බැහැලා. ඕෂධීට දැනුනු සැප ඈ එළියට දැම්මේ වචන වලින් නොවේ. ඈ එකපාරටම හුස්මක් අරන් හෙමින් උඩබලන් ඇස් පිහාටු සෙමින් වැහුවා. චන්නගේ කම්මුලට ඇගේ කම්මුල් තද කරන් විටින් විට උම්ම දෙන්න ගත්තා. චන්න ඔහුගේ අත් කලව උඩින් දාල කලව දෙකම අල්ලගෙන ඈව ටයිල් බිත්තිය දිගේ උඩට එසෙව්ව. ඕෂධීට තේරුනා ඔහු කරන්න යන දේ චන්නගේ බෙල්ල වටේ අත දාල තන් දෙක පපුවට තෙරපගෙන ඇග ඉහිල් කරගෙන බදාගත්තා. චන්න ඈව බඩ උඩට වෙනකම් උස්ස ගත්දි ඈත් ඔහුගේ ඉනවටේ කකුල් යවා පටලවා ගත්තා. චන්න හෙමින් පුක උස්ස උස්ස ගහන්න පටන් ගද්දී ටයිල් බිත්තිය දිගේ ඈ රූටගෙන උඩට යනවා. ගහන ගහන පාරට දෑස් ඇරිලා පියවෙනවා ආයෙත් දෑස් ඇරෙනවා විටින් විට ඔහුගේ කම්මුලකට මුහුන තෙරපගෙන ඉන්නවා. ඈ හෙමින් හෙමින් කෙදිරිගාන්න ගත්තා.

"ම්හ්..ම්හ්..ස්ස්..ආහ්..ආහ්.ආහ්... ම්හ්.... ස්ස්... ආහ්. ම්හ්.. ස්ස්.. ආහ්.. ම්හ්..ආ. ම්හ්..ආ..ම්හ්.. ආහ්.. ම්හ්.. ආහ්.. ස්ස්.. ම්හ්..ආහ්"

කෙදිරිලි චන්න තවත් දිරිගැන්නුවා තග් තග් සද්දේ ටික ටික වැඩි වෙන්න වැඩි වෙන්න ඕෂධීගේ කෙදිරිලිත් වැඩිවෙනවා. චන්න ගහන ගහන පාරට ඈත් ටයිල් බිත්තිය දිගේ ඔහුගේ රිද්මයටම උස් පහත් වෙනවා. ඇගේ කෙදිරිලි නාන කාමරෙන් එලියටත් ගලාගෙන යනවා. ඔහුගේ බෙල්ල වටා ගිය අත් දරදඩු වුනා. අගේ කම්මුල ඔහුගේ කම්මුකට තෙරපගෙනම හයියෙන් හුස්ම ගන්න ගමන් ගන කෙදිරිලි තවත් වැඩිවුනා.

"ම්හ්..ම්හ්..ස්ස්..ච.න්..න..ආහ්.ආහ්... ෆා.ස්..ට්.... ස්ස්... ෆා..ස්..ට්. ම්හ්.. ස්ස්.. ආහ්.ත..ව..හ..යි.යෙ..න්.. ම්හ්..ආ. ම්හ්..ආ..ම්හ්.. ආහ්.. ම්හ්.. ආහ්.. ස්ස්.. ම්හ්..ආහ්.. හු..ක..ප..න්..ආහ්.. ච...න..න ආහ්.උ.බ හි..කු..වේ මා..ව..ව..ඩා..ගෙන්..හු..ත්..තෝ..ආහ්..ම්හ්..අශ්..ෆ..ක්."

ඈ බෙල්ල බදාගෙනම හිටියා. චන්නගේ පොල්ල දිගේ හුතුකැරි බේරුනත් ගිනියම් වෙච්ච පොල්ල තාමත් ඕෂධීගේ හුත්ත ඇතුලේ. ඕෂධීගේ ඇගත් පන නැතිවේගෙන ආවත් පිරිමියෙක් නිසා ඈ සුන්දර සුරතාන්තයක් පහුකරා.

"මැණිකේ.... යමු කාමරයට"

ඈට හා කියන්නවත් සිහියක් නෑ ඈ යන්තමට ඔලුව වැනුවා. චන්නට පොඩි බයක් දැනුනා වතුරට කකුල ලිස්සලා ගියොත් ඔක්කොම ඉවරයි ඈ කකුල බිම තියන්න හැදුවත් ඔහු ඉඩ දුන්නේ නෑ. පොල්ල හුත්තෙන් එලියට අරන් වඩාගෙනම කාමරයට යන්න ලෑස්ති වෙන බව ඈට දැනුනා. ඈ චන්නගේ කම්මුලට ඇගේ කම්මුල තෙරපගෙන හෙමින් කෙදිරුව.

"උබට ගොඩක් ආදරෙයි වස්තුවේ.මම දැන් උබේම විතරයි"

ඒ වචන චන්නගේ කනට මී පැනිවගේ වුනා ඇගේ දෙපා බිම තිබ්බේ ඇඳ අද්දරදි. චන්නගේ මුහුන දෝතට අරන් මොහොතක් බලාගෙන හිටියා. ගොඩක් ආදරෙන්. හරියට භානුකගෙන් ඈ පැතු ආදරේ චන්නගෙන් හොයා ගත්තා වගේ. ඈ එකවරම ඔහුගේ පපුවට ඔලුව තියාගෙන   හිටියා තවත් මොහොතක් ඔහු හිතුවෙවත් නැති විදිහට පපුව ඉබගෙන ඉබගෙන ගියා. හුතු ජූස් වටේම ගැවිච්ච චන්නගේ පොල්ල තාම කෙලින් ඇගේ යටිබඩේ තෙරපි තෙරපී එහෙට මෙහේට ඇඹරෙනවා. ඇගේ කලව දිගේ වතුරත් එක්ක කවලම් වෙලා හුතුජූස් බේරෙනවා. ඈ එක අතකට චන්නගේ පොල්ල අල්ලාගෙන මිරික මිරික බඩටයි පපුවට උම්මා දිදී ටික ටික පහත් වෙලා ඇදෙන් වාඩිවුනා. හුතුකැරි බේරි බේරී තියෙන පොල්ල ඈගේ මුහුන ඉස්සරහ. ඕෂධී පොල්ල දිග පලල හරියටම දැක්කේ එතකොට. අගල් හත අටක් විතර දිගයි වටේටම නහර වෙලිලා. පොල්ල පාමුලින් මාපට ඇගිල්ලෙනුයි දබර ඇගිල්ලෙනුයි තෙරපගෙන හූරගෙන ආවා. හුතු කැරි බේරි බේරී බිමට වාටෙනවා. පොල්ල චන්නගේ බඩට තද කරලා ඇටදෙක පාමුල උදන් ඉබගෙන ඉබගෙන ගියා. ඕෂධී අතේ ඇගිලි පැත්ත ටොපා පැත්තට තියලා අල්ල බඩට තදකරා. අල්ල උස් මහත් කර ඇට දෙක පාමුල හම සුරුස් සුරුස් ගාගා උරන්න ගත්තා. ඇට දෙකේ හම උර උර උඩට එද්දී අතෙත් ගහනවා ආයෙත් පොල්ල බඩට තියලා තද කරලා ඇට දෙක මාරුවෙන් මාරුවට ලොවින ගමන් අල්ල උස්පහත් කරනවා. චන්න ඇගේ කන්පෙති දෑතින්ම අතගාන්න පටන් ගත්තා. ඕෂධිට සෙල්ලම් බඩුවක් වගේ පයියට වටේටම කිස් දීල අත් හැරියා. ටොපා සිවිලිම දිහා බලාගෙන ඉන්නවා නහර තවත් පිදිලා තවත් මහත් වෙලා වගේ ඔෂධි පයි පාමුලෙන්ම අල්ලාගෙන දිව එලියට දාල දිවට තට්ටු කර ටොපා උරන්න ගත්තා. පොල්ලෙන් භාගයක් විතර කට ඇතුලටත් අරන් තොල් වලින් තද කරන් ආපස්සටත් එනවා ආයෙත් කටට ගන්නවා. ටිකෙන් ටික උගුරටම බස්ස ගත්තා ඇගේ කන්පෙති අතගගා තිබුනු චන්නගේ අත් ඇගේ ඔලුවෙන් අල්ලල පයිය දිහාවට තද කරා. තප්පර දෙකක් තුනක් තද කරන් ආයෙත් බුරුල් කරා. ආයෙත් තද කරා. ඕෂධීගේ දෑත්වලින් චන්නගේ පුක් පලු මිරිකෙනවා. එත් චන්න සිවිලිම දිහා බලාගෙන තවත් තදකරන් ඉන්නවා මුලු පයියම උගුර පතුලටම බැහැලා. ඈ ඔහුගේ කලවයට ගහගෙන යද්දී ඔහු අත අත්හැරියා ඈ පයියෙන් එලියට කට අරන් කැහැගෙන කැහැගෙන ගියා. ඒත් චන්න දිහා බලලා හිනා වුනා ඇගේ කෙලයි සෙමයි පොල්ලෙන් බේරෙනවා. ඈ ඔහු දිහා බලාගෙනම චන්නගේ දෑතින් අල්ලන් ඇදට පහත් වුනා. ඈ පහත් වෙනවත් එක්කම චන්නත් ඇදට නැවුනා. චන්න ඇගේ දෙපා මැදට එද්දී ඈ දෙපා පලල් කරගත්තා ඔහු දිහා බලාගෙනම. ඇගේ කුහිලිදෙපැත්තෙන් වැලමිට ගහලා ඈ දිහාවට නැවුනා. ඕෂධී ඔහුගේ ඇස් දිහා බලාගෙන කම්මුල් සිනිවට අතගාගෙන ගියා. උරහිස් අල්ලාගෙන ඔහු දිහා තාමත් බලාගෙන ඉන්නවා. ඇගේ මුහුනේ තිබුනේ ලස්සන හිනාවක්. ඈ තවත් කකුල් පලල් කරගත්තා. එත් ඔහුගේ ඇස් වලින් ඇස් ඉවතට ගත්තේ නෑ. චන්න හිස පහත් කරලා ඇගේ නලලට දෙතොල් තියලා ගොඩක් ආදරණීය විදියට සිප ගත්තා. ඕෂධීගේ අත ඔහුගේ මයිල් පිරුනු පපුව අත ගාගෙන පහලට ගියා. ඔහු ආයෙත් ඔලුව පහත් කරලා දෙතොලට දෙතොල් තියලා සිපගත්තා. ඈ ඔහුගේ පොල්ල පාමුලින්ම අල්ල ගත්තා. චන්නගේ දෑතේ ඇගිලි වලින් තන්පුඩු ටිකෙන් ටික මිරිකුනා. පොල්ල පාමුලින් අල්ලගත්ත ඈ ටොපාව හුතු තොල් වල ගාවන්න ගත්තා. ආයෙත් තොල් සූප්පුව පටන් ගත්තා ඕෂධී යටිතොල් ඔහු දිහාවට දික්කරලා චන්නගේ ටොපාව හුත්ත වටේ හුතු පැල්ල දිගෙත් ගාවගෙන යනවා. තණපුඩු චන්නගේ ඇගිලි වලින් ඇඹරෙද්දී ඈ ටොපාව හුත්ත ඇතුලට දැම්මා. ඒත් ඔහු කලබල වුනේ නෑ. තන් පුඩු පොඩි කර කර ඇගේ දිවයි තොලයි උරන්න ගත්තා කන්පෙති වටේ බෙල්ල දිගේ කම්මුල් දිගේ ලෙවකාගෙන ගියා. මාරුවෙන් මාරුවට. කන ඇතුලට දිව දාල කරකවද්දී ඈට දැනිච්ච කිතියට පොල්ල අතෑරුනත් ඔහුගේ දිව කනෙන් එලියට ගත්තෙත් නෑ. ඇඹරෙන්න ගත්තා. ඔහුත් බඩ පොඩ්ඩක් උස්සලා ඈට ඕන විදියට ඇඹරෙන්න ඉඩ දුන්නා. ඇගේ හිනාව කාමරය පුරාම පැතිරෙනවා. ඈ කන වහගන්න හැදුවත් ඔහු ඇගේ අත් අල්ලගත්තා. ඈට හතිවැටෙනකම් ඔහු කන ඇතුලට දිව දැම්මා. ඇගේ බඩ දිගේ ඇතිල්ලීගෙනම පහලට ගියා මාරුවෙන් මාරුවට තන් දෙක ලෙවකන්නයි ආයෙත් තන්පුඩු උරාබොන්නයි තන් පුඩුව වටේ උර උරා ලෙවකන්නයි පටන් ගත්තා . තන් දෙකම එකතු කරලා එකවරම සුරුස් සුරුස් ගාල උරාගෙනත් යනවා. ඕෂධී ඔහු දිහාම බලාගෙන හිටියා අසාවෙන් මත්වෙලා. තන්පුඩු චන්න හප හපා උරාබොද්දී දැනුනු සනීපෙට ඈ දෑස් වහගත්තා. ඔහුගේ බෙල්ල දෙපැත්ත අතගාගෙන උරහිස් අල්ලගත්තා. උරහිස් මිරිකුවා. තන් පුඩු දෙකම එකට තියල දිවෙන් එහෙට මෙහේට කර කර ආයෙත් උරාබොනවා ආයෙත් දිවෙන් එහේට මෙහේට කරකර උරාගෙන යනවා. මෙහෙම විනාඩි ගානක් කර කර දිව පපුවට තදකරගෙන පහලට ගියා එත් තන් අතැහැරියේ නෑ. බුරිය ලගට වෙනකම් දිවෙන් ලෙවකනවා උම්මා දෙනවා. තමත් ඇගිලි වලින් තන් දෙකත් මිරිකෙනවා. බුරිය වටේ දිව දෙතුන් පාරක් කැරකෙද්දි ඈ බුරිය වහගත්තා.

"අ..නේඑ.... එපා.. කිති.."

"ඇයි ආස නැද්ද"

"ආ..ස..යි..ඒත්..කි.ති."

"ඇස් වහන් තද කරන් ඉන්න"

ඈ ඇස් වහගත්තත් බුරියෙන් අත් ඉවත් කරගත්තෙත් නෑ

"කෝ.."

"අනේ..ඒ..කි..ති.."

"චුටි වෙලාවයි කිති..ඊට පස්සේ මොකද වෙන්නේ බලන්නකෝ"

ඈ දෑත් බුරියෙන් අයින් කරලා ආයෙත් වහගත්තා

"කෝ.."

"අ..නේ.."

ඔහු පහලට දිව ගෙනියනවා වගේ ඉගිකරා. ඈ දැත් ඉවත් කර ගත්තා තන් දෙක මිරික මිරිකා තිබ්බ අත් පහලට ආව. දිව පහලට ගියේ හුත්ත ලගට යැයි හිතුවා. චන්න ඇගේ යටි බඩට උම්ම දෙන්න ගත්තා. ඇගේ දෑත් වලින් ඔහු පහලට තල්ලු කරා. ඒත් ඔහු පහලට ගියේ නැ. ඔහුගේ දිව තුඩ බුරිය ඇතුලට තද කරා. 

"අහ්..අනේ..ඒ.. එ..පා.. කි..ති.."

චන්න දනිස මෙට්ටෙට ගහගෙන බුරියට දිව දැම්මා

"අ..නේ..ආහ්...ම්හ්...ම්හ්..ආහ්..ආහ්. අ..නේ..ඒ..ම්හ්..ආහ්..ආහ්..ම්හ්.. ආහ්..ම්හ්...ම්හ්.. ආහ්.. ආහ්.. ච.. න්..න.. ආහ්..ම්හ්. ආහ්.. ම්හ්..ම්හ් ...ම්හ්.. ආහ්.. මා..ර..යි.. ආහ්.."

ඈ ඇදේ මෙට්ටේ මිරික මිරික එහේට මෙහේට ඇඹරෙනවා. කාමරය දෙවනත් වෙන්න හිනාවෙවී. ඒත් ඉතින් කවුරු අහගෙන ඉන්නද. චන්න දිව බුරියෙන් එලියට ගත්ත. 

"අම්මෝ චන්න ඒක නම් කනට හපන්"

ඕෂධී චන්නගේ ඔලුව බඩට තියලා තද කරගත්තා.

"ඔයා..නම් මම කාටවත් දෙන්නේ නෑ මගේම කරගන්නවා..ඇත්තමයි"

චන්න ඇගේ යටිබඩට නිකට තියාගෙන ඈ දිහා බලාගෙන හිටියා. ඈ කියන දේවල් හරි ආසාවෙන් අහගෙනත් හිටියා.

"ලොකු බේබිට මන් ගොඩක් ආදරෙන් හිටියේ ඒත් අරූ හින්දා මගේ හිත බිදුනා"

ඕෂධී ඔලුව උස්සලා මොනව හරි කියන්න හැදුවත් ඒවා ඔක්කොම යටපත් වෙලා ගියා චන්න එක පාරටම හුතු තොල් මැදින් දිව තද කරපු හින්දා 

"ආහ්..ආ...ආ.."

ආයෙත් කොට්ටෙට ඔලුව ගහගෙන ඇස් වහගත්තා. හුත්තවටේ එක මයිල් ගහක් නෑ. ඔහු ආශාවෙන් හුත්ත වටෙයි ඉකිලියි ලෙවකාගෙන යද්දී ආයෙත් ඈ හීනියට කෙදිරිගානවා. හුත්ත මැදටම දිග උම්ම එකක් දීල දිවේ තුඩ හුතු තොල් අතරින් අතුලටම දාද්දී ඕෂධීම මෑ මැල අතගාන්න ගත්ත. ඕෂධීගේ රෝස පාට හුත්ත ජූස් පිරිලා දිලිසෙනවා. චන්න ඇගේ අත අල්ලන් දිවෙන් මෑ මලේ එහේට මේහේට කර කර හුත්ත ඇතුලට ඇගිල්ලක් හෙමින් යව යව ඇතුලටම බැස්සුවා. ඇගේ කෙදිරිලි තවත් වැඩිවුනා. චන්න දබර අගිල්ල අතරින් මැදගිල්ලත් යැව්වා හෙමින් හෙමින් ඇතුලට ගහන ගමන් දිවෙනුත් එහෙට මෙහෙට කැලැතුවා. ඕෂධී කකුල තවත් පලල් කර කර උඩට උස්සලා දනිස පහලින් අල්ලගෙනත් ඉන්නවා. ඇගිලිවල වේගේ තවත් වැඩිකරා ඕෂධී තවත් වේගයෙන් කෙදිරි ගන්වා. හුතුජූස් එක්ක චොක චොක සද්දෙත් එක්ක හුතු ජුස් බේරෙනවා ඇගිලි හුත්තෙන් අයින් කරගත් චන්න දිව හුත්ත ඇතුලටම තදකරා. ඕෂධී චන්නගේ කම්මුල් දෙපැත්ත සිනිදුවට අතගගා දෑස් තද කරන් හීනියට කෙදිරිගානවා. කටේ කෙලත් එක්ක බේරෙන හුතු ජූස් හුත්තට කට තියලා උරද්දී ඈ තවත් වේගෙන් කෙදිරි ගාන්න ගත්තා. මී වදෙන් පැනි බේරෙනවා වගේ. ඈ චන්නගේ ඔලුව හුත්තට තියලා තද කරගෙනම ඉදලා පුක හෙමින් හෙමින් උඩට පහලට පද්දන්නත් ගත්තා. ඒ වෙද්දී චන්නගේ පොල්ල රබර් එකක් වගේ වෙලා. ඕෂධීගේ දෙපා මැදින් දනිස ගහගත්ත චන්න ටොපා හුතුතොල් අතරින් ඉස්සරහට පස්සට කරගෙන ගියා. ඕෂධී සිහින් කෙදිරිලිත් නවත්තලා ලොකු හුස්මක් ඇරන් පිටකරලා කකුල් තවත් පලල් කරා. හුතු තොල් අතර එහෙට මෙහේට ගිය චන්නගේ පොල්ල නහර මතුවෙලා දණ්ඩක් වගේ කෙලින් වෙන්න එච්චර වෙලාවක් ගියේ නෑ. හුතු තොල් අතරින් පොල්ල තියලා මාපට ඇගිල්ලෙන් හිමින් තද කරන ගමන් පුක හෙමින් ඉස්සරහට කරා. ඔෂධීගේ බඳ දෙපැත්තෙන් අල්ලන්                                   හෙමින් පොල්ල ඇතුල් කරද්දී ඇගේ ඇස් හිමිට පියවෙනවා. හුත්ත ඇතුලට පොල්ල බස්ස බස්ස ඔහු ඉස්සරහට නැවුනා. හුතු ජූස් අතරින් පොල්ලෙන් භාගයක්ම බැස්ස. ඕෂධීගේ කිහිලි දෙක අස්සෙන් අත් යවල උරහිසින් අල්ල ගත්තා.

"මැණික..."

"හ්ම්..ම්...ම්..ම්"

ඈ දැස් තද කරන් පයිසැප විදිනවා. චන්න ඇගේ නලලට උම්ම එකක් දෙන ගමන් පුකෙන් හුත්ත දිහාවට තදකරගෙනම හිටියා. ඕෂධිගේ ඇස් පියන්වල රැළිත් වැටුනා. හුතු බිත්ති අතරින් පොල්ල ඇතුලට යනවා චන්නට හොදට දැනුනා.

"මැනික.. රිදුනද.."

ඈ හිස දෙපසට කරලා චන්නගේ උරහිස් අල්ලගෙන මිරිකනවා. පුක පද්ද පද්ද හෙමින් හෙමින් ගහන්න පටන් ගත්තා. ඇගේ දෑත් චන්නගේ බෙල්ල වටේ ගිහින් තදින්ම බදාගත්තා. ඇගේ කම්මුල අතරට ගිය ඔහුගේ කම්මුල විටින් විට ඉබගෙන යද්දී චන්නත් වේගේ වැඩිකර කර ගහගෙන ගහගෙන ගියා. ඔහුගේ වේගේ වැඩිවෙද්දී ඈ චන්නගේ හිස ගොඩක් ආදරෙන් අතගගා විටින් විට කම්මුලට උම්ම දීගෙනත් යනවා. ඔහුත් පුක උස්ස උස්ස වේගේ තවත් වැඩිකරකර ගහගෙන ගියා. 

"ම..ම.ඔ..යා..ට ගො.ඩ... ක් ආ.. ද.. රෙයි.. වස්..තු.. මා..ව.. අ..ම..ත..ක.. ක.. ර..න්.න එ..පා.."

චන්නගේ බෙල්ල බදාගෙන විටින් විට කම්මුලට උම්මා දෙදී ඈ කියවගෙන යනවා. චන්නත් ඇගේ කම්මුල ඉබ ඉබ පස්ස උස්සගෙන ගහගෙන ගියත් ඔහුට හොදටම මහන්සියි.. ඔහුගේ වේගය ටිකෙන් ටික අඩු වෙද්දී ඈත් පුක උස්ස උස්ස ඇඹරුනත් ඔහු හතිදානවා එත් ඈත් හොදට ඇවිස්සිලා ඔහුත් හොදට ඇවිස්සිලා

"මැණික එන්න මගේ උකුලට"

චන්න කොන්ද කෙලින් කරගෙන ඇගේ කලවා යටින් යවලා දෙපා දික්කරලා දෙපසට විහිදෙව්වා වී අකුර වගේ. ඈත් දිගු කරපු චන්නගේ අත අල්ලන් කෙලින් වුනා. පොල්ල හුතුජූස් බේරි බේරි හුත්තෙන් එලියටත් පැන්න පොෂිසන් එක මාරුවෙද්දී. චන්නගෙ උකුලට ආව විතරයි. මෙට්ටෙට දනිස්ගහලා ඉස්සිලා හිස අතගාගෙන ඉබගෙන ඉබගෙන ගියා ගොඩක් ආදරෙන්. ඈ චන්නගේ කම්මුල් දෙකෙන් අල්ලාගෙන ඉබගෙන යද්දි චන්න ඇගේ හුතුතොල් අතගාගා පොල්ල ආයෙත් ඇතුලට බැස්සුවා.ඈත් කකුලක් චුට්ටක් උස්සලා හෙමින් පාත් වෙවී උස් පහත් වෙනවා. පුක උස්ස උස්ස ඈ උස් පහත් වෙද්දී චන්න පස්සට දෑත් ගහගත්තා. දෙතුන් පාරක් පොල්ල එලියට පැන්නත් ඈම කකුලක් උස්සල පොල්ල හුත්ත ඇතුලට ඔබාගත්තා. ස්ප්‍රින් එකක් වගේ ඈ උඩ පැන තවත් වේගේ වැඩිකර කර ගහගෙන යද්දී චන්න එහෙන්මම හාන්සිවුනා. ගහන ගහන පාරට තන් දෙකත් උඩට පහලට විසිවෙනවා. චන්නගේ බඩ මැදින් අල්ලගත්ත ඕෂධී එලියේ ටොයිලට් එකේ වාඩිවෙනවා වගේ වාඩිවෙලා වේගයෙන් උස්පහත් වෙන්න ගත්තා. ඔච්චර වේගෙන් කරන්න කොහොන් ඉගෙන ගත්තද මන්ද පෙට්ටිය කඩාගත්තෙත් දැන් ටිකකට කලින් පාඩම් පාඩම් කිය කිය දෙන්න එක්ක විඩියෝවත් බලනවා ඇතියි චන්නට හිතුනා. අනික පුක අබර අබර ගහන ගැහිල්ල. ඕෂධීට හති වැටෙනකම් ගහගෙන ගියා ඇගේ වේගේ ටික ටික අඩුවෙද්දී චන්න පුක උස්සල ගහන්න ගත්තා. තට තට ගගා සද්දෙත් පිටවෙනවා. ඈත් චන්නගේ බඩ දෙපැත්තෙන් අල්ලාගෙන ඉන්නවා කෙල්ලට හොදටම හති. එත් එච්චර වෙලාවක් ඕෂධීට අල්ලාගෙන ඉන්න බැරිවුනා. වේගයෙන් හුස්ම පිටකර කර චන්නගේ ඇගටම බර වුනා. ඕෂධීගේ බෙල්ලේ ඉදන් දාඩිය බේරෙනවා. එත් චන්නට ඉවසන් ඉන්නම බෑ. පොල්ලත් හොදට දරදඩු වෙලා. තදට පොල්ල හුතුබිත්ති අතරින් යන එන හින්දා ආසාවත් වැඩී චන්න එහෙන්මම ඈව ඇල අතට හරවගෙන ඇගේ කකුලක් උස්සලා පොල්ල හුත්තට ආයෙත් එබුවා. ඕෂධීත් ඔහුගේ බෙල්ල යටින් අතදාල උරහිසට තුරුල් වෙලා කකුලත් උස්සගත්තා. බටයක් ඇතුලෙන් යන ග්‍රිස්ගාපු යකඩයක් වගේ හුතු බිත්ති දෙබෑ කරගෙනම පොල්ලත් හුත්ත ඇතුලට බැස්සා. මෙට්ටෙ ඇතිල්ලීගෙනම උකුල පද්දල ගහගෙන ගියා. ඕෂධීට හොද ගනන් වුනත් නවත්වන්නත් බෑ. හුකනකොට මෙච්චර ෆීල් වෙනවා කියලා දන්නව නම් පෙට්ටිය කඩාගන්නේ මීට කලින් ශික් අර රස්තියාදු කාර පකයෙකුට ලව් කරේ චන්නට මුල ඉදන්ම ලව් කරානම් කියලත් හිතුනා. ගෙදරින් මොන ප්‍රශ්න ආවත් චන්නව නම් අතාරින්නේ නැමයි ඕෂධී හිතාගත්තා. චන්නගේත් ඇගපුරාම දාඩිය බේරෙනවා. ෆෑන් එක දාන්නවත් හිතෙන්නෙත් නෑ. කාමරයට එන්න කලින් කලින් දැක්ක සීන් වලට අතේ ගහලා ආපු නිසා කැරි යන්නෙත් නෑ. ඒත් පොල්ලත් කෙලින්. චන්න ඇදෙන් බිමට බැස්ස. චන්න ඇදෙන් බැහැපු ගමන් ඈට හිතුනේ පොඩි රෙස්ට් එකක් වගේ. ඈ පුකත උඩට ගහන් මුනින් අතට පෙරලුනා. භානුකගේ පයිය කටට අරන් විනාඩි පහෙන් බඩු ගියත් චන්නට තාම යන්න හිතිලවත් නෑ මේ වෙද්දී ඈට දෙපාරක් ගියා. චන්න ඇගේ බිමට බැහැපු ගමන් ඇගේ පුකෙන් පස්සට ඇද්ද

"මැණිකේ දන ගහගන්නකෝ"

ඈත් පුටුපස්ස බලලා දන ගහගෙන පස්ස ඉස්සුවා බල්ලෙක් වගේ. චන්න එක අතකින් බෙල්ලේ ඉදන් සනීපෙට එක අතකින් අත ගාගා පොල්ල පුකවටේ අතුල්ලන්න ගත්තා. තන් දෙකත් සිනිදුවට අතගගා ලාවට මිරික මිරික බඩ දිගේ අතගෙනාවා. පුක දෙපැත්තට ගහපු පාරට නම් හොදට කිස් කෑව 

"හුකනවා පුකේ අරින්නද හදන්නේ "

පොඩි සැකයක් හිතිලා අහන්න හැරෙද්දීත් චන්න හුත්තේ ටොපාව අතුල්ලනවා. ඈ දන්නවා චන්න භානුක වගේ නොවෙන බව. හැම දේම කරේ ගොඩක් ආදරෙන් බවත් දන්නවා රිදෙනවද රිදෙනවද කී වතාවක් ඇහුවද.

"ආහ්..ආ...ආහ්...ම්හ්.."

පොල්ල හුතුබිත්ති අතරින් යන සනීපෙට ඕෂධීට ඉබේටම කෙදිරි ගෑවුනා. චන්න ඇගේ ඉන දෙපැත්තෙන් අල්ලගෙන හෙමින් හෙමින් ගහන්න පටන්ගත්තා කිසිම කලබලයක් හදීසියක් නැතුව ගහන ගමන් බඩ යටින් අතදාල යටිබඩත් එක්කම අතගානවා. පොල්ල හුත්ත ඇතුලටම බැහැලා. ඔහු ගහන වේගේ වැඩිකරනවත් එක්කම 

"පුං..පොප්"

පඩ යනවා වගේ හඩකුත් නැගෙද්දී ඈට ලැජ්ජත් හිතුනා. එත් ටිකෙන් ටික චන්නගේ වේගේ තවත් වැඩිකරා. ගහන ගහන පාරට ඈත් එක්කම ඉස්සරහට විසිවෙනවා. තන් දෙකත් ඉස්සරහට පස්සට පැද්දෙනවා. ඉන දෙපැත්තේ තිබ්බ චන්නගේ දෑත් දෙපැත්තෙන් අතගාගෙන තන් දෙක මිරික මිරික ගහගෙන ගහගෙන යනවා. දැන්නම් පොල්ල හුතුපතුලටම වදිනවා. ගහන වේගේ තවත් වැඩිවුනා.තග් තග් හඩ කාමරය පුරාම පැතිරෙනවා. ඈ කෙදිරිගාගෙන කොට්ටෙට ඔලුව ගහගත්තේ ඉන්නම අමාරුම හින්දා ඒත් දැනෙන ෆීලින් එක ඈට හිතාගන්නවත් බෑ පහරවල් කාගෙන ඈගේ සිහින් කෙදිරිලි කොට්ටෙ අතරින් මතුවෙනවා. චන්නගේ වේගෙ එකපාරටම වැඩිවුනා ඔහු ගහගෙන ගහගෙන ගිහින් පොල්ල එලියට ගත්තා පොප් සද්දෙකුත් එක්ක.   

"මැණිකේ අනිත් පැත්ත හැරෙන්න"

ඈටත් දැන් නම් පුදුම හදීසියක් තිබුනේ ඈට ඊලග සුරතාන්තෙත් කිට්ටු වුනා විතරයි චන්න පොල්ල එලියට ඇද්දා. ඈත් උඩබැලි අතට හාන්සි වෙන ගමන් දෙපාත් උඩට උස්ස ගත්තා පොල්ල දෙතුන් වරක් අතේ ගහල ආයෙත් හුත්තට තියලා තද කරා. හුත්තත් එක්කම හිරිවැටිලද කොහේද ඒත් දැනෙන ෆීලින් එක නහරයක් නහරයක් ගානේ ඇග පුරාම දුවනව වගේ ඕෂධීට දැනුනා. ඔහු ඇගේ පුක උඩින් කොට්ටයක් තියලා ඇගේ කලවා වලින් අල්ලන් කොන්දත් කෙලින් කරන් තරමක් වේගයෙන් ගහගෙන ගියා. ඔහුගේ වේගේ තවත් වැඩිවෙද්දී ඔහුම කොට්ටේ අයින් කරලා ඇගේ කිහිලි යටින් අතදාල උරහිස් මිරිකලා අල්ල ගත්තා. ඕෂධීත් දෙපා පලල් කරලා ඔහුගේ පිට මැද්දෙන් තියාගත්තා. දැන් නම් හුතු පතුලටම වදිනවා ගහන ගහන පාරට ඔහුත් එක්කම ඉස්සරහටත් විසිවෙනවා. ඕෂධීට තවත් ඉවසන්න බෑ කෙදිරිගාන්න ගත්තා කාමරේ දෙවනත් කරගෙන 

"ආහ්... ආහ්.. ෆ..ක්..මී. ෆා..ස්..ට් ච..න්න... ම්හ්.. ග..හ..ප. න්.. ආහ්.ම්හ්..ත ව... ආහ්..ම්හ්... හු..ත්..ත.. පැ..ලෙ..න්න ග..හ.ප..න් ම්හ්..අහ්.. ච..න්න...අ..න් න.. එ..හෙ..ම.. ම්හ්.. ත.. ම්හ්.ආහ්හ්..ම් බ..ඩ..වෙන්..න..ම.. ග.හ. ප..න්.. ආහ්...ම්හ්..ම්හ්..ආ ම්ම්හ්.ාහ්..අ.. ආහ්..ම්හ්.. ම්හ්.. උ...බේ.. මැ..ණි..කේ බ.. ඩ..ක..ර..ප..න්..ම්හ්..ම්හ්                                                                                             

ආහ්... ආහ්.. ෆ..ක්..මී. ෆා..ස්..ට් ච..න්න... ම්හ්.. ග..හ..ප. න්.. ආහ්.ම්හ්..ත ව... ආහ්..ම්හ්... හු..ත්..ත.. පැ..ලෙ..න්න ග..හ.ප..න් ම්හ්..අහ්.. ච..න්න...අ..න් න.. එ..හෙ..ම.. ම්හ්.. ත.. ම්හ්.ආහ්හ්..ම් බ..ඩ..වෙන්..න..ම.. ග.හ. ප..න්.. ආහ්...ම්හ්..ම්හ්..ආ ම්ම්හ්.ාහ්..අ.. ආහ්..ම්හ්.. ම්හ්.. උ...බේ.. මැ..ණි..කේ බ..ඩ.. ක.. ර.. ප.. න්.. ම්හ්.."

ඕෂධීගේ කෙදිරිලි වලින් ඔහු තවත් දිරිමත් වුනා. ඈ කෙදිරි ගගා චන්නගේ පිට මැද්දේ ගහගත්තු කකුල් එකතු කරලා ගැටයක් වගේ ගහගෙන දරදඩු වෙන්න වගේ දැනුනා. චන්න තවත් වේගේ වැඩිකරා. පොල්ල හුතුබිත්ති බදාගන්නව වගේත් දැනුනා. ඇගේ ඇගිලිතුඩු පිට හූරගෙන තවත් දරදඩු වෙනවා. ඔහුත් මුලු ශක්තියම දාගෙන ගහන්න ගත්තා. ඇටදෙකත් ඇකීලීගෙන හිරවැටීගෙනත් එනවා

"මැණිකේ... මට..ය.න්න. වගේ.. "

ඈට එවා නෑහුනා වගේ ඔහුගේ බෙල්ල තවත් බදාගත්තා.

"ග..න්.න .එ.පා. හ.යි..යෙ න්. ග..හ..න..කෝ.. "

ඈ තවත් දරදඩු වුනා..චන්නටත් යන්න එන්නේ. ඕන හුත්තක්. හිතාගෙනම වේගේ තවත් වැඩිකරා. චන්නගේ ඇට දෙකත් හිරිවැටීගෙනම එද්දී හුතුබිත්ති වලින් පොල්ල තවත් තදවෙනවා. ඒත් එක්කම පොල්ලට අමුතුම වෙනසක් දැනුනා. ගහන ගහන පාරට චොක චොක හඩත් එක්ක පොල්ලෙන් කැරි හුතු පතුලටම විදින්න ගත්තා. චන්න ඇගේ ඇග උඩටම කඩාගෙන වැටෙද්දී දරදඩුවෙච්ච ඇගේ දෙපා ඉහිල් වුනා. පිට මැද්දේ තිබ්බ දෙපා මෙට්ටෙට පහත් වුනා. ඈ වේගෙන් වේගෙන් හති අරින්න ගත්තා. ඔහුත් වේගයෙන් හුස්ම ගන්නවා. 

"චන්න..."

"හ්ම්.."

" අයින් වෙන්න වස්තුවේ පොඩ්ඩක්"

චන්න ඇගේ බඩ උඩින් අයින් උනා. ඈ දෙපා පලල් කරලා ඇද උඩම වාඩිවෙලා හුත්ත දිහා බැලුවා. හුතු කැරියි කැරියි හුත්ත දිගේ බේරෙනව. හුත්තෙන් කැරි බේරෙනව දැක්ක චන්න ඕෂධි දිහා බැලුවා.

"අනේ..දැන්.මොකද කරන්නේ.. ලොකු බේබි බඩ වෙයිද"

"නැත්නම් තමුසේ ලැස්තිවෙනවා මාව බදින්න"

චන්න කැරි බේරෙන හුත්ත දිහා බලාගෙන ඉන්නවා. 

"නෝන මාව මරයි.. ෂික් ලොකු බේබී.. "

ඕෂධී චන්න දිහා බලාගෙනම හිටියා.

"ඇයි මාව කසාද බදින්න බැරිද... ඉපදෙන එකාගේ තාත්තා තමුසේ නොවේද"

චන්න ඈ දිහා බලාගෙනම හිටියා

"ලොකු බේබි ඔයා මගේ හීනේ.. දැන් උනත් මන් කැමැතියි බේබිව බදින්න ඒත් නෝනා.. අද්වකාත් මහත්තයා මාව මරයි"

චන්න හොදටම බයවෙලා 

"හරි මිනිහෙක් නෙහ් මගේ පරිස්සමට තියලා ගියේ එකෙක් ඇවිත් පෙට්ටිය කඩලා ගියා තමුසේ ඇවිත් මාව බඩකරා"

ඕෂධී චන්න දිහා බලාගෙන කිව්වා ෆුල් සිරියස් විදියටම. චන්න ඈ දිහා බලාගෙන ඉදලා දෙපා බිමට දාල ඇද උඩ වාඩි වුනා. 

"ලොකු බේබි බදින්න දැන් උනත් මන් ලෑස්තියි.. ඒත් මම මොනවද නොනට කියන්නේ"

 ඕෂධීට ඔහුගැන ඇතිවුනේ පට්ට දුකක්. ඇ ඔහුගේ පිටුපසින් දන ගහන් වාඩිවෙලා චන්නව බදාගත්තා.

"ඔයා බය වෙන්න එපා මම එහෙම බඩවෙන්නේ නෑ. හැබැයි චන්න උබ තමයි මම කවුද හරි බදින්නේ තව අවුරුදු දෙක තුනක් ඉවසපන් වස්තුවේ"

චන්න කොන්ද කෙලින් කර ගත්තා. ඔහු මොනවද කියන්න ගියත් ඕෂධී ඔහුගේ කට වැහුවා.

" ෆාමසියෙන් පොස්ට්‍නෝර් ටැබ්ලට් දෙකක් අරන් වරෙන්.. ඒක බිව්වම මුකුත් වෙන්නේ නෑ"

ඕෂධී ඇදෙන් බැහැල නාන කාමරයට යද්දී වලල්ලක් වගෙ තියෙන සරම දැක්ක.

"චන්න මේ මේක මට අදින්නද තියල යන්නේ"

සරම ගුලිකරලා ඔහු දිහාවට විසි කරා

ඒක දිගට වදින හෝන් හඩට ඕෂධීගේ කල්පනාව බිද වැටුනා. චන්න ඇවිත් ඒත් මෙච්චර ඉක්මනට. ඈ රිමෝට් එකෙන් ගේට්ටුව හැකිලුවා.

"මොකෝ මෙච්චර ඉක්මනට ආවේ"

"වැඩක් නෑ ඊයේ දැක්ක දේ තමයි අදත් දැක්කේ"

ඕෂධී රිමෝට් එකෙන්ම ගේට්ටුව වහලා චන්න ලගට ගියා. 

"මොනවද ඔය බෑග් එකේ චොක්ලට්ද"

චන්න බෑග් එක ගන්න කලින් ඕෂධී බැග් එක අතට ගත්තා. සෙන්ට් එක දැක්ක ගමන් මීට මොහොතකට කලින් මතක් වෙච්ච දේත් එක්ක අමුතුම ෆීලින් එකක් ඇට දැනුනා.

"චන්න මාව වඩාගෙන යනවකෝ"

"ඊට පස්සේ"

"ඕන පුකක් අරුන් අද එන්නෙත් නෑ"

චන්න නිකන් ඉදීද එහෙම ඇහෙද්දී. කාරෙකේ දොරවහපු ගමන් එක වරම ඈ හිතුවේවත් නැති විදිහට වඩාගත්තා. 

ඒකට නම් ඈ ගැස්සිලාම ගියා. ගැස්සුනා විතරක් නොවේ ඇත්තටම බය වුනා. කට්ට කරුවලේ කිසි හුත්තක් පේන්නෙත් නෑ

"මිස් පිටෙ සබන් ගාන්නද"

හුත්ති මෙතන්ටත් ඇවිත් 

"ඕනෑ නෑ පලයන් ගෙට"

මේකිට නම් තියෙන්නේ එසේ මෙසේ ගායක් නම් නොවේ. ඒත් මේකි ගියේ නෑ.

"මිස් මටත් ඇඟ හෝදගන්න ඕන මන් හොදගන්නකම් මිස් ඔහොම ඉන්නකෝ මට බයයි"

ඇගට වතුර දෙක තුනක් දාගත්ත විතරයි. මේකි එන්නෙත් ඇගටමයි. අම්ම නැති කෙල්ල හින්දා බනින්නත් බෑ. 

හා කියන්නත් කලින් කෙල්ල ගවුමත් ගලවලා ඉවරයි හුත්ති මේකිත් හෙළුවෙන්ද ඇඟ හෝදන්න යන්නේ. 

"ඔහොමද හෝදන්නේ""

"මිසුත් ඉන්නේ"

ඒකට නම් අංජලීට හිනහත් ගියා. ඇත්ත නෙහ් මිස් හෙළුවෙන් හෝදනවා නම් ගෝලයා හේදුවාම මොකද වෙන්නේ. අංජලි කෙල්ලගේ පුක මිරිකල අතේ තිබ්බ වතුර එක කෙල්ලගේ ඇගට දැම්මා

"ඊ..ඊ...ඊ..ඊ.."

හීතලට අත් එකට බැද ගත්තා

"අම්මෝ මිස් තරහටත් එක්ක ගැහුවද මන්ද"

කෙල්ලත් කියලා දැම්මා. 

"අනේ නෑ කෙල්ලේ ආදරේට කෙල්ලේ"

අංජලී විසාකාගේ කම්මුල අතගාලම කිව්වා. කෙල්ලත් ඒ චාන්ස් එකෙන් අංජලිටම තුරුල් වුනා.

"හීතලයි මිස්"

කෙල්ලගේ ඇඟ ගෑවෙද්දි හිරිගඩුත් පිපුනා.

"ඉදපන් කෙල්ලේ තව වතුර දෙකක් දාන්න"

අංජලී බාල්දියෙන් වතුර පනිට්ටු කීපයක්ම ඇගේ ඇගට දාල කෙල්ලට බාල්දිය අතට දීල සබන් කෑල්ල ගන්න පහත් වුනා. සබන් කෑල්ල තියපු තැන සබන් කෑල්ල නෑ කියහන්කෝ. කෙල්ලත් තවත් වතුර දෙකක් ඇගට දාගත්තේ පුදුම හදීසියකින්.

"කෝ කෙල්ලේ මෙතන තිබ්බ සබන් කෑල්ල"

හුත්ති සබන් කෑල්ල මේකිගේ අතේ.

"මිස් මම සබන් ගාන්නම්"

අම්මෝ මේ හුත්තිගේ තියෙන කපටිකම. සබන් කෑල්ල හැංගුවේ මේකටද

"කෝ දියන් කෙල්ලේ මන් ගාගන්නම්"

"අනේ මිස් මන් ආසයි"

කෙල්ල සබන් කෑල්ල අරන් අංජලීගේ පිටිපස්සට වුනා. පිටේ සබන් තවරලා ලතාවකට වගේ ගාගෙනා ගියා. කෙල්ලගේ අත් පිට දිගේ පහලට ඇවිත් තට්ටම් දෙකෙත් ගාල දෙපැත්තේ ඇලපත දිගේ තන් දෙකේ ගැවී නොගෑවී උඩට ආවා.ආපහු පහලට ගිය අත් ඉස්සරහට ආවා. කෙල්ල ටික ටික ඇගේ ගෑවෙන නොගෑවෙන ගානට හිටියත් විටින් විට එකිගේ තන් පිටේ ගෑවෙන්න ගත්තා. 

"කෝ දියන් කෙල්ලේ ඉතිරි ටික මම ගාන්නම්"

"අනේ අනේ මිස් මම්ම ගාන්නම් මගේ හොද මිස් නෙහ්"

අම්මෝ හුත්තිගේ පානිය.

"ඔහොම ගෑවොත් බුදිය ගන්නවෙන්නෙත් මෙතනම මදුරුවෝ කකා"

"පිස්සුද මිස් එක මැදුරුවෙකුටවත් මිස්ගේ ඇගේ වහන්න ඉඩ තියෙන්නේ නෑ මිස්"

කෙල්ලගේ කතාවට අංජලීගේ කටේ කෙලත් හිදුනා. කෙල්ලට අංජලී කෙරෙහි ලව් එකක් ඇතිවෙලාදැයි හිතුනා. කෙල්ල පුක් පලු දෙක ලාවට සබන් ගෑවත් පුක් පලු දෙක අස්සට අත දැම්මේවත් නෑ පුක් පලු දෙකේ උඩින් ගෑව. කෙල්ල පොඩ්ඩක් නැවිලා කලව දෙකේ ඉස්සරහිනුයි පස්සෙනුයි ගාගෙන ගි‍යත් හුත්තටවත් අත තිබ්බේ නැති එක නම් අංජලීට පුදුමයි. කෙල්ල ඇන තියාගෙන ඇගිලි කරුවල ඉදන් ගාලා සබන් කෑල්ල පෙට්ටියට දැම්මා. ඇගිලි කරු අස්සේ ඉදන් කකුල් දෙකේ ඇගිල්ලක් ඇගිල්ලක් පාසාම අතින් හොදට අතුල්ලලම ගාල දන පොලොත්තෙන් උඩට ගෑවේ අමුතුම ආරෙකට. දනිසේ ඉදන් උඩට කෙල්ලගේ අත කලවේ උඩටම ඇවිත් අනිත් කකුලෙත් ඒ විදියටම ගෑවා. 

"අනේ කෙල්ලේ ඔය මොකද කරන්නේ"

"ඉන්නකෝ මිස්"

අංජලී එතකොටත් පපුවෙයි තන්දෙකෙයි සබන් ගාගෙනත් ඉවරයි. ඇයි ඉතින් මේකි සබන් ගාල ඉවරවෙද්දී කීය වෙයිද 

"අනේ අනේ මිස් ඉන්නකෝ මන් ගාන්නම්"

"හීතලයි කෙල්ලේ"

"චුට්ටයි"

කෙල්ල දනිසෙන් ඉකිලි කිට්ටුව වෙනකම් අත ගෙනිහින් ආයෙත් අනිත් කකුලට ගියා. දැන්නම් අංජලීට තවත් ඉවසන් ඉන්නම බෑ මේකිව ඇදලා අරන් තොලක් දාන්නමයි හිතුනේ එත් ඉවසන් හිටියා යටිතොල හපාගෙනම. ආයෙමත් කෙලින් වෙලා අංජලීගේ පිටුපසට ආවා. ඇලපත දිගේ පහලට ගියපු ඇගේ අත් බඩේ ගෑවෙද්දී ඇගේ තන්දෙක අංජලීගේ පිටට තියලා තදකරා. අංජලීට කරන්ට් එක වැදුනා වගේ. ඒත් එක්කම ඇගේ නිකට අංජලීගේ උරහිසින් තියාගත්තා.

"අනේ මිස් ශානිකා මිස් වගේ මාව අමතක කරන්න නම් එපා"

විසාකා හීන් හඩින් කිව්වා.

එහෙම කියන ගමන් කෙල්ලගේ එක අතක් පහල හුත්ත දිහාවට යනවා. අනිත් අත බඩදිගේ උඩට එනවා. අංජලී තුන්මන්හදියක අතරමන් වුනාවගේ දැනුනා. එතකොට ශානිකාද කලින් මෙහේ හිටියේ කෙල්ල මෙහෙම වල්මත් කරේ ශානිකාද ප්‍රශ්න කෝටියක් එක්ක අංජලී අතරමං වෙද්දී කෙල්ලගේ එක අතක් හුත්ත උඩ අනින් අත තන් දෙකට ඔන්න මෙන්න.

"කවුද ශානිකා"

"එයා තමයි මෙහේ කලින් හිටපු මිස් මන් කිව්වේ කලින්"

අංජලී එක පාරටම කෙල්ල දිහාවට හැරුනා. 

"පැටියෝ උබ ජීවිතේ අතරමන් වේවී. සත්තයි මම උබව අමතක කරන්නෙත් නෑ අතරමන් කරන්නෙත් නෑ. උබ මන් හොඩදානවා කෙල්ලේ හැබැයි මම කියන විදියට වැඩ කරන්න ඕන"

කෙල්ල අංජලීගේ පපුවට තුරුල් වෙලා බදා ගත්තා.

"මිස් කියනවා නම් මම ඕන දෙයක් කරනවා පිහියක් දීල එකෙකුට අනින්නෙයි කිව්වොත් ඒකත් මම කරනවා"

කෙල්ලගේ කතාවට අංජලී ආයෙත් හොල්මන් වුනා. 

"උබට කියලා එහෙම මම මිනී මරවන්නේ නෑ. ඒත් මන් උබේ ජීවිතේ ලස්සන කරනවා"

ඇගේ පිටදිගේ අතගාගෙන අංජලි කිව්වේ ඇත්තටම විසාකා ගැන ඇතිවෙච්ච අනුකම්පාවෙන්. 

"වරෙන් ඉක්මනට ඇග හෝදන් යමන් ගෙට"

අංජලී කෙල්ලගේ ඇගටත් වතුර දාන ගමන් ඈත් හෝදගත්තා.

විසාකා අංජලීගෙ පිටුපසින් කාමරයට ගියා. කෙල්ලට හරි හමන් තුවායක්වත් තිබුනේ නෑ ඒකත් පට්ටම කොටයි. ඉනට ඇන්දාම පුකෙන් භාගයක් එලියේ. නූල් ගිහිල්ල පුකත් පේනවා. අංජලී ඇද උඩ තිබ්බ නයිටිය දාගත්තා. මේකි අදින්න යන්නෙත් කලින් ඇදගෙන හිටපු ගවුමමයි..

"ඇයි පැටියෝ කෝ නයිටිය"

"නයිටිය ඉරිලා ගොඩක් දවස් මිස් තාත්තට කිව්වට ගෙනත් දුන්නෙත් නෑ ඒක ගෙදරට ඇන්දට මෙහේට අදින්න බෑ මිස්"

විජේරත්න මහත්තයාගේ පඩියෙන් එපැයි ඔක්කොම කරන්න. ගෙදර මුදල් ප්‍රශ්න නම් අංජලීට එහෙමටම පෙනුනෙත් නෑ. දවල් කෙල්ල එක්ක ටවුමට යද්දී ඇදන් ගිය ඇදුම වුනත් මෑතක ගත්ත එකක්. 

"ඔක කලින් ඇදපු එක නෙහ් ඉදපන් කෙල්ලේ මන් උබට ඇදුමක් දෙන්නම්"

අංජලී චුට්ටක් බැගී වගේ සෝටක් බෑග් එකෙන් අරන් කෙල්ලට අදින්න දුන්නා. 

"විජේරත්න සර්ට මේ දවස්වල සල්ලි අමාරු ඇති මේ මාසේ පඩියෙන් අරන් දේවි"

කෙල්ල කට කොනින් හිනාවෙලා සෝට ඇදන් තුවාය ගලවලා දැම්ම. තන් දෙක පැපොල් පලු දෙකක් වගේ. තන් පුඩු නම් උල් වෙලා ලොකුත් වෙලා. මොකෙක් හරි මේකෙන් සැපක් ගන්නවා ඇතියි තන් පුඩු දිහා බලද්දී අංජලීට හිතුනා. දීපු ටී සර්ට් එක අත් දෙක උස්සලා දාගන්නකොටම අංජලී පිටුපසින් ඇගේ තන්දෙක ඇල්ලුවා.

"මට ඇත්ත කියපන් ඇයි මෙච්චර නිපල් දෙක ලොකු"

කෙල්ල ඒකටනම් පොඩ්ඩක් බය වුනා. ඈ තන්දෙකම අල්ලාගෙන ඇගිලි වලින් තන්පුඩු සිනිදුවට පිරිමැද්දා. කෙල්ලත් එහෙන්මම අංජලීට තුරුල් වුනා.

තන් පුඩු හපලා හපලා මහගෑණියෙක්ගේ වගේ. සාමාන්‍ය මේවයසේ කෙල්ලෙකුට වඩා ලොකු තන් දෙකකුත් කෙල්ලට තිබුනා. 

"එහෙම කවුරුත් නෑ"

"ශානිකා මෙහෙන් ගිහිල්ලා කොච්චර කල්ද"

අංජලී ඇහුවේ කෙල්ල අතරමං වෙන ප්‍රශ්නයක්. 

"මාස හයක් විතර වෙනවා"

ශාලිකා හැර තවත් එකෙක් කෙල්ලගේ පිටුපසින් ඉන්නවායැයි අංජලීට තේරුනා.

"උබ මට පන දෙන්න කතාව තිබුනට කියන්නේ බොරුනෙහ්"

"අනේ මිස් ඕක මගෙන් අහන්න එපා මගේ හොද මිස් නෙහ්"

කෙල්ලත් වෙලාවකට මහ ගුප්ත චරිතයක්. කොල්ලෙක් එක්ක යාළුවෙලත් නැහැලු ශාලිකා ගියාට පස්සේ කෙල්ලෙක් එක්කවත් ඉදලා නැහැල්ලු ඒත් මෙහෙම වුනේ කොහොමදැයි ඈට ලොකු ප්‍රේහේලිකාවක්. අංජලි හුස්මක් පිට කරලා කෙල්ලගේ තන්දෙකෙන් අත්දෙක ගත්තා.  

අංජලී හෙට අදින්න ඕන ඇදුම් ටික මේස උඩ පැත්තකින් තියලා ඇදට ගියත් කෙල්ල පාඩම් කරන්න ගත්තා. ඒත් මොන නින්දක්ද පාඩම් කරන අස්සේ කෙල්ල ඒක එක ප්‍රශ්නත් අහනවා. වල්පල් කුණුහරුප නොවේ. ඉකෝන් වල කෙල්ලට නොතේරෙන දේවල්. දවල් ගෙනාපු ෆෑන් එකේ වටිනාකම දැනුනේ ඇදට ආවට පස්සේ. නෙට් එක නම් මතක් කරේ විශාකා. මදුරුවෝ ඇතුලට නාවට උන්ගේ සද්ද වල නම් අඩුවක් තිබුනේ නෑ. උන් කන ලග ඉදන් කුරු කුරු ගාන සද්දෙටත් එහා ගිය සත්තුන්ගේ සද්ද ඇහෙද්දි හිතට බියක් වගේම අමුතුම පාලුවක් දැනුනා. හවස ටිකක් නින්ද ගිය හින්දා නින්දක් එන්නෙත් නෑ. ඒත් ඒක හරිහමන් නින්දකුත් නොවේ. ඇයි මේකි ඇවිත් නැගිට්ටුව නෙහ්. ෆෑන් එකේ හුළං පාර සැරටම එනවා නෙට් එක ඇතුලටත්. කෙල්ල අල්ලක් උඩ ඔලුව තියාගෙන පාඩම් කරන දිහා චුට්ටක් බලාගෙන හිටියා. කෙල්ලත් අල්ලට ඔලුව බරකරගෙන එක කකුලක් පුටුව උඩටත් අරන් පාඩම් කරන්නේ අමුතුම ඉරියව්වකින්. වෙලාවකට කෙල්ලගේ අත ටීසර්ට් එක යටින් තන් පුඩුවක් ලග තවත් වෙලාවකට බැගී කලිසම අස්සේ. ඒකි දැන්නම් මේකට ඇබ්බැහි වෙලා. මේකි දිහා බලාගෙනම ඉදලා ඉදලා අංජලීට නින්ද ගියා.ඒත් ඒ නින්ද එව්චර වෙලාවක් තිබුනේ නෑ.

විසාකා කොච්චර පාඩම් කරන්න ෆුල් ට්‍රයි එක දුන්නත් මතක් වෙන්නේ පහුගිය දේවල්මයි. එක පැත්තකින් ශාලිකා අනිත් පැත්තෙන් ? ඒත් ඒ ඔක්කොම හිතුවිලි පරාජය කරමින් වම් පස ඇදෙ නිදාගෙන ඉන්න අංජලී. විසාකාගේ හිත කලින් දවස්වල මෙහෙම කැලැඹිලා නෑ. එහෙම කැලඹිලා තිබුනත් තනේයි හුත්තයි ටියුන් කරලා හුතුකැරි ඇගිල්ල ගහලා හරි යවාගත්තට පස්සේ පාඩම් කරන්න හිත එකඟ කරගන්න පුළුවන් වුනත් අද එහෙම කරන්න හිත දෙන්නේ නෑ. දිවයාංගනාවක් වගේ කෙල්ලෙක් එක පැත්තකින් නිදාගෙන ඉද්දී ඇගිලි සැපක් ගන්න මෝඩයා කවුද. වීසාකා බලාගෙන හිටියා අංජලීට නින්ද එනකන්. අද නම් මේ හුත්තිට කියාලා හුත්ත උරවගෙනමයි නිදාගන්නේ ඈ හිතින් හිතාගෙන අල්ලට ඔලුව බර කරලා පොතේ පිටු විටින් විට පෙරල පෙරල අංජලී දිහා හොරෙන් බැලුවා. ඈට හොදට නිදාගන්නත් වෙලාව දුන්න. විටින් විට ජනේලේ දිහාත් බැලුවා. අංජලී දිහා බලා හෙමින් ජනෙල් පියනේ අගුල උඩට ඉස්සුවත් ඇරියේ නෑ. ආයෙත් ඇවිත් පුටුවේ වාඩිවුනා. ආයෙත් නිදාගෙන ඉන්න අංජලී දිහා බලලා දවල් වැඩේ අසාර්ථක වෙන්නත් හේතු හිතින් විමසුවා. හැබැයි හවස ඇගහේදුවට පස්සේ ඒකිට ඇවිස්සුනේ නැත්නම් පුදුමයක් වෙන්න ඕනැයි ඈ කල්පනා කරා. විසාකා කියන්නේ මෝඩ කෙල්ලෙක් නොවේ. හොද මොලයක් තියෙන හොදට ඉගෙන ගන්න පුළුවන් කෙල්ලෙක්. ඒත් ඒකිගේ ජිවිතේ ඇතිවෙච්ච යම් යම් දේවල් නිසාත් ඇහැට දැකපු දේවලුත් පරන සොදුරු මතකත් නිසා ජීවිතේ වල්මත් වෙච්ච කෙල්ලෙක්. පුරුද්දට සිගරැට් එක බොන එකා වගේ, පුරුද්දට ගංජා සුරුට්ටුවක් උරන එකාවගේ ඇබ්බැහි කම් වලට ගොදුරු වුන කෙල්ලෙක්. උන්ට සිගරැට් බීමයි ගංජ ඉරිල්ලයි නවත්වන්න බෑ වගේම විසාකාට සෙක්ස් කිරිල්ලත් නවත්ත ගන්නත් බෑ. ඒත් විශාකා හැම එකා එක්කම එහෙම කරෙත් නෑ. ශාලිකා ගියාට පස්සේ දැනිච්ච පුරප්පාඩුව පුරවන්න කවුරුවත් කලින් හම්බවුනේ නෑ. දෙන දෙයියෝ ගේ දොරකඩටම ඉටි රූපයක් වගේ අප්සරාවක් ගෙනල්ල දීලා තියෙද්දී තව මොනවා හිතන්නද හිතාගෙනම ඈ පුටුවෙන් කකුල බිමට දාල අංජලී දිහාවට හැරුනා. ෆෑන් එකේ හුලං පාරත් එක්ක ඈට හොදටම නින්ද ගිහිල්ලා. ඈ නෙට් එක පිටින් ඔලුව දාල බැලුවා. බිම දන ගහලා නෙට් එක ඇතුලට එබුනා. අංජලීට හොදටම නින්ද ගිහින් බව ඈට හොදටම පෙනුනා. හුස්මත් සද්දෙට ඉහල පහල යනවා. විසාකා ආයෙත් නෙට් එකෙන් ඔලුව ගත්තා. පුටුවට ගිහින් අංජලී දිහා විටින් විට බල බල කල්පනා කරා. ලයිට් එක නිවලත් බෑ දාලත් බෑ. අනික බෙල්ල වැල දාගෙන මැරුච්ච ගෑණි මතක් වෙච්ච හින්දා හිතටත් බයයි. 

"ඕන හුත්තක්"

හිතාගෙනම පුටුවෙන් නැගිටලා පාඩම් කර කර හිටපු පොත වහලා නෙට් එක යටින් ඇදට ගියා අංජලීගේ ඇග උඩින් පැනලා බිත්තිය පැත්තට වුනා. ඇගේ පිටට විසාකාගේ තන් දෙක තද කරලා කිහිල්ල යටින් අතත් දාගත්තා.  ඇගේ බෙල්ල උඩින් විසාකාගේ මුහුන තියාගත්තා.

"ඔයා මගේ කර ගන්න එක කරගන්නවාමයි"

අංජලීගේ කම්මුලට ඇගේ කම්මුල තෙරපගෙන හීනියට කෙදිරුවා. අංජලීගේ නයිටිය අස්සෙන් පේන තන් දෙක දිහා ඈ බලාගෙන හිටියේ කෑදරකමෙන්. අංජලීගේ තන් පුඩු තුනී නයිටිය උඩින් සිනිදුවට අතගගා ඇගේ කම්මුල් සෙමින් ඉබ ඉබ දබර ඇගිල්ලෙන් තන්පුඩුව එහෙට මෙහේටත් කරා. අංජලීට නම් හොදටම නින්ද ගිහින්. හුස්ම ඉහල පහල වැටෙන හඩත් ඇහෙනවා. විසාකා නයිටිය උඩින් තනේ වටේට අල්ලන් පහලට අත ගෙනිච්චා. නයිටිය එක්ක තනේ ඉලිප්පිලා පේනවා. ලොකු පොල් බෑයක සයිස් එක වගේ. මාපට ඇගිල්ලෙන් නයිටිය උඩින් එහේට මෙහේට කර කර    

ඇගේ කම්මුලත් සෙමින් ඉබගෙන ගියා. මෙට්ටේ අස්සෙන් අතදාලා අනිත් තනේ ඇගේ අත උඩට ගත්තේ බෙල්ල දිගේ උඩට දිවේ තුඩ ගෙනියන ගමන්. ස්පොන්ජ් එකක් වගේ ලාවට මිරික මිරික මාපට ඇගිල්ලෙන් නයිටිය උඩින්ම තන්පුඩුවත් එහේට මෙහේට කරා. කෙල්ලට පුදුම ආසාවක් හිතුනේ තන් පුඩුවක් කට ඇතුලට දාගෙන උරන්න.

"ඉන්නකෝ මිස් ලස්සන හීනයක් ඔයාට පෙන්නන්නම්කෝ" 

ඈ හිතින් මිමිනුවා. තන් දෙක මැදට අත ගෙනිච්ච ඈ නයිටිය උඩින් අතගාගෙන පහලට ගියා. පැත්තට නිදාගත්තත් අංජලී හිටියේ වකුටුවෙලා කකුලක් උඩට කකුලක් දාගෙන. කෙල්ලගේ අත එහෙන්ම බඩත් අතගාගෙන පහලට ගියා. නයිටියේ කෙලවර තිබුනේ කලව මැද හරියේ. සිහින් කලු රෝම ලයිට් එලියට හොදට පේනවා. අංජලීගේ දනිසේ ඉදන් උඩට ඇගේ අල්ලටයි ඇගිලිවලටයි කලවය යාන්තම් ගෑවෙන විදියට අතගාගෙන නයිටිය යටින් අත අරගෙන ආව. මෙට්ටෙට හිරවෙච්ච හින්දා නයිටිය ඉන ලගට වඩා ඉස්සෙන්නෙ නෑ. ඈ දන්නවා යටින් උඩට ඇද්දොත් අංජලී නැගිටින විත්තිය. ඒත් අන්ජලීගේ පුකෙන් භාගයක් එළියේ.

"අම්මො අයිස් ක්‍රිම් එකක් වගේ" 

බෙල්ලට උම්මා එකක් දීලම ඈ පහලට රූටල ගියා. නයිටිය ඉස්සෙච්ච හින්දා ලයිට් එළියට භාගෙට නිරාවරණය වෙච්ච පුක දිලිසි දිලිසි හොදින් පේනවා. ඈ නයිටිය තන්දෙක ලගට වෙනකම් ඉස්සුවා එතකොට තමයි විසාකා අංජලීගේ සුදුපුක දැක්කේ. කලු පොඩ්ඩක්වත් නෑ. ඈ තව ටිකක් පහලට රූටලා ගියා. පුක් පලු දෙක එකට එකතුවෙලා එලියට නෙරල තියෙන හැටි. විසාකා පුක් පලු දෙක මැද්දෙන් මුහුන තදකරගෙන චුට්ට වෙලාවක් හිටියා. අල්ලද්දී මාස් මෙලෝස් වගේ. ආසාවේ බෑ. නිදිදැයි ඔලුව උස්සලත් බැලුවා හුස්ම ගන්න හඩත් යන්තම් ඇහෙන හින්දා බය වුනෙත් නෑ. දිවම එලියට දාල උඩින් තියෙන පුක් පලුව ලෙවකන්න පටන් ගත්තා ගොඩක් ආසාවෙන්. කෙල වෙලට දැනිච්ච හීතලටද කොහේද උඩින් තිබ්බ කකුල පොඩ්ඩක් ඉස්සරහට ගියා. එතකොට නම් විසාකා පොඩ්ඩක් බයවෙලා අංජලී දිහා බලාගෙන හිටියා. දැන් කකුල දනිසෙන් නවලා ඉස්සරහට ගිහින්. ඉන්නෙත් භාගෙට මුනින් අතට. යටින් මෙට්ටෙට අහුවෙච්ච නයිටියත් යටපැත්තෙන් උඩට ඉස්සිලා පුකත් හොදට පේනවා. විසාකා තවත් උඩට හෙමින් නයිටිය උඩට ඇද්දා. අම්මෝ අංජලීගේ හුත්තත් යන්තමට පේනවා. ඈ චුට්ටක් වෙලා අංජලී දිහා බලන් හිටියා. ඇහැරිච්ච බවක් පෙනුනෙම නෑ. ආයෙත් පුක මැද්ද හෙමින් ඉබලා පුක ආයෙත් ලෙවකන ගමන් පොඩ්ඩක් පේන හුතු තොල් අතරට දිව තිබ්බ. ඒත් හරියට දිව හුත්තේ ගැවෙන්නේ නෑ. ඈ පුක් පලු දෙක මෑත්කරද්දි නම් හුත්ත තව ටිකක් පෙනුනා විසාකා දිව පුලුවන් තරම් දික්කරලා හුත්තේ පේන හරිය ලෙවකන්න ගත්තා පුකේ හිලත් එක්ක. පුකේ හිල නම් දුබුරු පාටයි. දැන් නම් අංජලී ඇහැරුනත් ඈට ගානක් නෑ. හුත්ත හරියට ලෙවකාගත්තොත් අංජලී එරෙහි නොවෙන විත්තියත් ඈ දන්නවා. කෝකවුනත් ඔලුව පොඩ්ඩක් උස්සලා බැලුවා තාමත් ඇගේ හුස්ම ඉහල පහල යන හැඩ පපුව උස්පහත් වෙන හැටි ඈට හෝදට පෙනුනා. විසාකා ඇගේ දනිස උඩින් අල්ලලා හෙමින් කකුල ඉස්සුවා අම්මෝ හුත්තේ ලස්සන ලයිට් එලියට දිලිසෙනවා. ඈ යට කලවයේ උඩට ඔලුව තියාගත්තා උඩ කකුල අල්ලගෙන හුතුතොල් මැදට දිග උම්ම එකක් දීගෙනම වැඩේ පටන් ගත්තා. මේතන හරියට ගොඩ දාගත්තොත් වැඩේ ගොඩේ ගොඩ බවත් විසාක දන්නවා. ෆීලින් එක හරියට වැදුනොත් අංජලී ඇයට යටත් වුනා වගේ තමයි. විසාකා හුත්තවටෙයි ඉකිලියි ලෙවකන්න පටන් ගත්තා හරියට අයිස් ක්‍රිම් එකක වටේ ලෙවකනවා වගේ හුත්තට දැනිච්ච හීතලත් එක්කම අංජලී උඩුබැලි අතට පෙරලුනා විසාකා කකුල් දෙකට මැදි කරගෙනම. ඈගේ පුක උඩ තිබ්බ අංජලීගේ කකුල මෙට්ටෙන් උස්සලා ඇගේ කකුල් දෙක මැදට ඇවිත් දෙපා දිගුකර ගත්තා අම්මෝ දැන් නෙහ් හුත්ත නියමෙට පේන්නේ. ඈ අත්දෙකේ ඇගිලි වලින් හුතු තොල් පලල් කරා. උම්ම එකකුත් දීල දිව හුත්තට තියලා තද කරා. තද කරන ගමන් මෑ ඇටේ දබර ඇගිල්ලෙන් සෙමින් සෙමින් එහෙට මෙහෙට කරන්න ගත්තා. ලයිට් එලියට රෝසම රෝස පාට හුත්ත දකිද්දී ඈට ඉන්න තැනත් අමතක වුනා. දිව හුත්තට තියලා තදකරලම ඔලුව උඩට පහලට කරන්නත් ගත්තා. එකවරම ගැස්සිලා යන අයුරු විසාකාට දැනුනත් ඈ වැඩේ නැවැත්තුවේ නෑ. මෑ ඇටේට දිවෙන් එහේට මෙහේට කර කර හුත්ත වටේටම දිව ගෙනිච්චා. එක පාරටම හුත්තට දැනිච්ච ෆීලින් එකට අංජලී ගැස්සිලාම ඇහැරුනා. නයිටිය තිබුනේ තනේටත් උඩින්. ඈ ඔලුව උස්සලා එකවරම බැලුවත් විසාකා හුත්ත ආක්‍රමණය කරලා අවසානයි යන්න දැනුනා. හුත්ති ඒ මදිවට ලයිට් එකත් දාල. හිත මොනව කිව්වත් ලේ නහර ස්නායු සියල්ලම විසාකා දෙන ෆීලින් එකට යටවෙලා. ගෝලකම් තත්වේ ඔක්කොම ඇගේ දිවට යටකරගෙන. අංජලී දිග හුස්මක් අල්ලලා ආයෙත් කොට්ටෙට ඔලුව තියාගත්තා. මෑ ඇටේ වටේට දිවේ තුඩ ගෙනිහින් හුතු තොල් මැදින් යද්දී අංජලී තවත් කකුල් පලල් කරා. ඈ හුත්තට දිව දාදා හුත්ත කලතන ගමන ඇගේ බඩ දිගේ උඩට සිනිදුවට ආපු අත් නැවතුනේ අංජලීගේ තනේ ලග. අත් දෙකෙන් තන් දෙක මිරික මිරික තන්පුඩු මාපටඇගිලි වලින් එහේට මෙහේට කරන්නත් පටන් ගත්තා. ඔලුවත් එක්කට දිව උඩට පහලට යන්නේ දැන් නම් මැසිමක් වගේ. ඇගේ ඔලුව අල්ලලා හුත්තට තියලා තදකරන්න හිතුනත් ඈ එහෙම කලේ නෑ. හොදම දේ නිහඩව ඇගේ ෆීලින් එක විදීම හැර වෙන විකල්පයක් තිබුනෙම නෑ.ඒත් කෙල්ල දෙන්නේ සුපිරි ෆීලින් එකක්. ශාලිකා ඈට ගුරු මුෂ්ටියක් නැතුවම හුතුකෑම නම් කියලා දීලවගෙයි. ඈ දෑතින්ම බේඩ්සීට් එකත් එක්ක මෙට්ටේ මිරිකුවා. කෙල්ල තන් මිරිකිල්ල නවත්තලා අත් අරන් කලවා දෙකෙන් උත්සන්න හදනවා වගේ දැනුනා. අංජලිත් දෙපා පන නැති කරලා දෑස් වහගෙන හිටියා ඒකිම කලවා දෙක උත්සලා දනිසෙ යටින් අල්ලාගෙන හුත්තයි පුකයි අතරත් දිව ගෙනියනවා ලෙවකනවා. පුකේ හිල වටා දිව අරන් ගිහින් ආයෙත් හුත්තේ උඩට පහලට වේගයෙන් දිව අරන් යනවා. හත් අට වතාවක් ඔලුවත් එක්ක උඩට පහලට කරලා හුත්තට කට තියලා සුරුස් සුරුස් ගාලා උරනව සුප් බොනවා වගේ. ආයෙත් වේගෙන් හුත්ත ඇතුලටම දිව දාල දෙපැත්ත කලතන්න ගත්තා. අංජලීට කෙදිරිලි ආවත් තොල් විකාගෙන ඉවසන් හිටියා. එත් එක්කම යටිබඩත් කොරවේගෙන එනව වගෙත් දැනුනා. කෙල්ලට නම් මෙලෝ සිහියක් නෑ. හුතු තොල් සුරුස් සුරුස් ගගා ආයෙත් උර උරා දිව උඩට පහලට තවත් වේගයෙන් කරගෙන යනවා. දැන් නම් තොල් හපාගෙන කෙදිරිලි නවත්වන්න පුළුවන් කමක් තිබුනේ නෑ. නයිටියේ උඩට උස්සලා කටේ ඔබා ගත්තා. කෙල්ල පිස්සියක් වගේ උඩට පහලට තවත් වේගෙන් හුත්ත ලෙවකනවා. දිවත් එක්කම නහයේ දාරේත් හුතුතොල් අබරගෙන උඩට පහලට යනවා. අංජලී ඇස් දෙක තදකරගෙනම නයිටිය හපාගත්තා. ඇග ඇතුලෙන් ආපු කරන්ට් එක වගේ විදපු හුතුකැරි කෙල්ලගේ මුහුනටම විද්ද. දෙපා පලල් කරන් යටිපතුල් මෙට්ටෙට තියාගත්තා කෙල්ල ඔලුව උස්සනවා වගේ යාන්තමට අංජලීට පේනවා. කෙල්ල පස්සෙන් පස්සට ගිහින් ඇද කොනේ වාඩිවෙලා අංජලී දිහා බලාගෙන හිටියේ පුදුමයෙන් වගේ.

"යකෝ හුකන නින්දක් නෙහ් බඩු යනවවත් දැනුනෙ නැද්ද " එතකොටත් ඇගේ අත තිබුනේ කලිසම අස්සේ. අංජලී දිහා බලාගෙනම ඈ කලිසම ගැලෙව්වා. අංජලීගේ හුතුකැරි බේරෙන ඇගිල්ල ලෙව කකා බිත්තියට හේත්තු වෙලා කකුල පලල් කරන් හුත්ත අතගගා අනිත් අතින් තනේ පොඩි කරන හැටි අංජලීට හොදට පෙනුනා.

"මේ හුත්තිට තියෙන්නේ මානසික ලෙඩක්ද නැත්නම් මෙහෙම වෙන්නේ කොහොමද"

අංජලීට පුදුම හිතුනා. කෙල්ල ඇස් දෙක වහගෙනම තනේ මිරික අනිත් අතින් හුත්ත අතගානවා. අංජලි ඈ ඇස් පියාගත්ත තප්පර කිපයට නින්දෙන් වගේ නයිටිය පහලට දාල ඈ ඉන්න පැත්තට හැරුනා. ඊලගට දැක්ක දෙයින් ඈ තවත් පුදුම වුනා. ඈ ඇස් පියාගෙනම හුත්තට ඇගිල්ල ඇතුල් කරලා ආයෙත් හුත්ත අතගාන්න ගත්තා.

"අම්මට හුකන්න හුත්ති පෙට්ටිය කඩාගෙන" 

ඒකි ආයෙත් මොකක් හෝ අමතක වුනාවගේ ඇදෙන් නැගිටලා මේසේ පැත්තට ගියත් මොකක්ද කරේ කියලා පෙනුනේ නෑ. ඒකි යන යන පැත්තට හැරුනොත් ඒකි දැනගනවා ඇහැරිලා බව. මේසේ පොත් එහෙට මෙහෙට අවුස්සන හඩත් අංජලීට ඇහුනා. "මොකක්දා මේ හුත්තී හොයන්නේ"

මෙන්න දොරත් ඇරන් කාමරෙන් පිටවුනා. කාමරෙන් එලියට යන්න බයවෙච්ච එකී කරුවලේම ගිහින් සාලේ ලයිට් එකත් දැම්මා. අංජලීට මාර ප්‍රෙහේලිකාවක්. කුස්සියේ ලයිට් එකත් දැම්මා. ටැප් එකෙන් වතුර වැටෙන හඩකුත් ඇහුනා. ඈ කුස්සියෙයි සාලෙයි ලයිට් දාගෙනම කාමරයට ඇවිත් දොර වහලා ලොක් කරා. එත් එකිගේ අතේ තිබෙන දේ දැකලා අංජලීට තරහක් වගේම අනුකම්පාවක් ඇතිවුනා. අතේ තිබුනේ වෙන මුකුත් නොවේ. හෙට උදේට උයන්න අරගෙන ආපු කැරැට් අල දෙකෙන් මහත දිග අලේ. "ශික් හුත්ති ඕක හුත්තේ ගහගත්තාම කැරට් කන්න ඕන උබේ ජුස් එක්කද"

කනට දෙකක් දෙන්න හිතුනත් අංජලි කෝපය පාලනය කරගෙන ඈ දිහා යාන්තමට ඇස් ඇරලා බලාගෙන හිටියා. කැරට් අලේ අග්ගිස්ස කඩාගෙන කාලා හුත්ති කුස්සියෙදිම. මහත පැත්තෙන් අල්ලන් එක අතකින් කට ඇතුලේ දදා තොල් වලින් තද කරන් කට ඇතුලට දදා එලියට ගන්නවා. ආයෙත් කොන විතරක් උරන්න ගත්තා හරියට ටොපා උරනවා වගේ. කැරට් අලේ කට ඇතුලේ දාන සෙල්ලම් වලින්ම කෙල්ල ගැන අංජලී හොද අවබෝධයක් ගත්ත. කටේ දදා උරපු කැරට් අලේ හුත්ත වටේටයි හුතු පැල්ම දිගේ ගෙනිහින් අයෙත් කටේ දාගෙන උරන්න ගත්තා. කෙල්ල කකුල් තවත් පලල් කරන් කැරට් අලේ හුත්ත ඇතුලට ටික ටික බස්ස ගෙන හුත්ත වටේ කරකවලා ආයෙත් කට ඇතුලට දාගෙන උරන්න ගත්තා. කෙල්ලගේ ජූස් වලටයි කෙල වලටයි කැරට් අලේ එලියට දිලිසෙනවා. එළියෙ ජනේලේ ලගින් ඇහිච්ච කොල අතු හෙලවෙන සද්දයක් ඇහුනත් අංජලී එච්චර ගනන් ගත්තේ නෑ. සමහර විට හුළගටත් ගස් වල අතු හෙලවෙනවා. සත්තුත් එහෙට මෙහේට යනවා නෙහ්. අනික අංජලීගේ ඇස් තිබිනෙම කෙල්ල දිහා. කෙල්ල එතකොටත් කැරට් අලෙන් භාගයකට කිට්ටුවෙන්නම හුත්ත ඇතුලට දාගෙන ඒකි හිටියේ වෙනම ලෝකෙක. ඒත් තප්පරයක් ගියේ නෑ ජනේලෙට කවුදෝ තට්ටු කරන හඩක් ඇහුනා. ඒකට නම් අංජලී හොදටම බය හිතුනා. ඈ කෙල්ල දිහායි ජනේලේ දිහායි බැලුවත් කෙල්ලට ගානක් නෑ. හුත්තේ හොල්මන් කතාවකුත් කියපු නිසා හිතත් කීන් කීන් ගාන්න ගත්තා. ආයෙත් පොඩි නිහඩ බවක් තිබුනා. ජනේලෙට තට්ටු කරේ දෙපාරයි. ඒත් මේ මහ රෑ. අනිවාර්යයෙන්ම මිනිහෙක් වෙන්න ඕන. කෙල්ල නම් කිව්වේ හයෙන් පස්සෙ මිනිස් පුළුටක් වත් ස්කෝලේ හතර මායිමටවත් එන්නේ නැති කතාවක්. හිතේ අස්සේ තිබ්බ බයක්දැයි එහෙමත් හිතුනා. අංජලී ආයෙත් කෙල්ල දිහා බැලුවා. කෙල්ල හුත්ත වටේට කැරට් අලේ ගෙනියන ගමන් හීනියට කෙදිරිත් ගාන්න පටන් ගත්තා.

"ආහ්...මිස්..ත්..ව.ඇ..තු..ලට.. දා..න්..න.. මි..ස් ආහ්... ආහ්.. ම්හ්.. ෂ්හ්..ආ ම..රු..ඌ. ඌ.. මි..ස්.. ආ ආහ්.. ම්හ්.. ත..ව.. ටි..ක.. ක්.. ආහ්.. ම්හ්. ආහ්..ම්හ් ම්හ්...ආහ්..ආහ්..මි..ස්.. ත..ව.. ආහ්..ත..ව"

ආයෙත් සැරයක් පෙරටත් වඩා හයියෙන් ජනේලෙට ගහනව. අංජලීට කරකියා ගන්න දෙයක් නැති වුනා ඒ හඩ නම් කෙල්ලට ඇහුනා. කෙල්ල එකපාරටම බැලුවේ අංජලී දිහා. අංජලී එහෙන්ම ඇස් දෙක පියාගත්තා. දැන්නම් අංජලීගේ ඇගත් එක්කම හිතල වෙලා ගල් ගැහුනා.

ශිට් පොරවගන්න රෙද්දක්වත් නෑහ් නෙහ්"

එහෙනම් ඔලුවේ ඉදන් පොරවගන්න තිබුනා. මතක් වෙන්නෙම කෙල්ල කියපු බෙල්ලේ වැලදාගත්ත ගෑණි මයි. 

මාලතී අංජලී එක්ක කතා කරලා රිසීවරය තිබ්බ විතරයි ගේට්ටුව ඉස්සරහා වාහනයක් නවත්වන හඩක් ඇහුන. ජනෙලේ කර්ට්න් එක මෙහාට කරලා බලද්දී සිරිල් මුදලාලි. ඈ යතුරත් අරන් ගෙට්ටුව ලගට යද්දියි දැක්කේ වාහනේ පෙජරෝ එකක්. මුදලාලි ගේට්ටුවෙන් ඇතුල්වෙලා තවත් ටික මොහොතක් ගියාට පස්සෙයි පැජරෝ එකත් පිටවෙලා ගියේ.

"අනේ මන්ද මේ මිනිහ අද එන වාහනේ නොවේ හෙට එන්නේ එත් ගෙදර එක වාහනයක් නෑ හෝටලේ තියෙන්නෙත් පරන වෑන් ලඩිය" 

ගේට්ටුවත් වහලා ඈ හැරෙද්දී මෝටර් සයිකලයක් වේගෙන් ගියත් ඈ ගනන් ගත්තේ නෑ. මෝටර් සයිකල් එකක් වුනාට ඒක ට්‍රේල් බයික් එකක්. උන් ගේ පැත්ත දිහා බල බලා ගියත් මාලතී ගනන් නොගෙන ගෙට යද්දී ආයෙත් රේස් කරන ට්‍රේලේ හඩ ඇහුනා. කොල්ලො ඕන තරම් ට්‍රේල් වලින් මේපාරේ එහාට මෙහෙට යන හින්දා ඈ ගනන් නොගෙනම ගෙට ගියා. සිරිල් මුදලාලි නම් කෙලින්ම ගියේ උඩටමයි. ඉස්සර දොරත් වහන් මාලතී ගියා මූදලාලිට තේ එකක් හදන්න කුස්සියට. හීටරේ ගැහුවා විතරයි ගෙට්ටුවට තඩිබාන හඩක් ඇහුනා. ස්විච් එක ඕෆ් කරලා සාලෙට ඇවිත් පුරුදු විදියට ජනේලෙන් එබිලා බැලුවා. ෆූල් පේස් හෙල්මට් දාගත්ත බයිසිකල් කාරයෙක්. මාලතී දොර ඇරලා බලද්දී ට්‍රේල් බයිසිකල් එකක්.

"නෝනා පොඩ්ඩක් යෙනවද"

"ඇයි මොකක්ද වෙන්න ඕන"’

ඈට මතක් වුනා. ඉස්සෙල්ලා ගේට්ටුව වහද්දී ඇහිච්ච බයිසිකල් හඩ.

"නොයිනා පොඩ්ඩක් යෙනවද විස්තරයක් දැන ගන්න තමා ඕනෙ"

සිරිල් මුදලාලිගේ උපදෙස් මාලතීට ආයෙමත් මතක් වුනා. ඈ ගේට්ටුව ලගට යද්දියි දැක්කේ තවත් එකෙක් ට්‍රේල් බයික් එකේ උඩ ඉන්නවා . කට හඩින් නම් මුස්ලිම් වගේ

"ලෙනී මුදලාලිගේ ගෙදර මෙහේද" 

"ලැනි ඒ කවුද ඔහොම නමක් ඇහුවමයි"

"කෙතරගම බෙවනි හෝටලේ මුඩලාලි"

"එහෙම කෙනෙක් මේ පැත්තේ නෑ ඔය ලමයින්ට වැරදිලා මේ සිරිසේන මුදලාලිලගේ ගෙදර සිරිසේන මුදලාලි නැතිවෙල දැන් මාස හයක් වෙනවා"

"සමාවෙන්න යෙන්ටී කෙරදර කරාට ඒත් කලින් ආපු පෙජරෝ එක ආවේ මෙහේට නෙහ්"

ට්‍රේල් බයික් එකේ වාඩිවෙලා හිටපු එකා ටී සර්ට් එක ඉස්සුවා මාලතීට පේන්න එක්ක. ඌගේ ඉනේ ගහපු පිස්ටල් එකට ඇගේ කටත් ලොකු වුනා. ඈට ටකස් ගාල මතක් වුනේ ඕෂධීව

"ආහ්.. ඒ අපේ දූගේ යාලුවෙක් ඇඩ්වකේට් විජේසිරිගේ දුව"

"යෙහෙමද ඇන්ටී"

"යෙමන් වාහනයක් එනෝ"

"අපි ගිහින් යෙන්නම් ඇන්ටී"

අනිත් එකා ට්‍රේල ස්ටාර්ට් කරා ගේට්ටුවේ එල්ලිච්ච එකා අරූගේ පිට අල්ලන් වාඩි වෙද්දි මලතී දැක්කේ ඌගේ ඉනෙත් තිබ්බ පිස්තෝලේ. මාලතීට උතුර දකුන මාරු වුනා වගේ. දොරත් වහන් 

"මුදලාලී..."

කියාගෙනම හතිදදා උඩට ගියා. ගියා නොවේ ඉබේටම යැවුනා.

"ඇයි... ඈයි.."

ඈට මුකුත් කියාගන්නත් බෑ. හතියත් ඇවිත් හොදටම බයවෙලා. සිරිල් මුදලාලිට තේරුනා මොනව හරි ලොකු දෙයක් වෙලා බව. ට්‍රේල් බයික් කාරයා එද්දී සිරිල් මුදලාලි හිටියේ ටොයිලට් එකේ ඇදගෙන ආපු ඇදුම පිටින්ම උඩ සාලෙට ආවා.

"මහ... අමුතු.. කොල්ලො දෙන්.නෙක්.. කතරගම ලැනී. මුදලාලි ..කෙනෙක් හොයනවා..."

බොහෝම අමාරුවෙන් මාලතී වචන ගැටගහගත්තා. ඒක ඇහුනා විතරයි සිරිල් මුදලාලි කාමරයට දිව්වා. මාලතී තවත් බයවෙලා කටත් ඇරන් කාමරයට දුවගෙන ගිය සිරිල් මුදලාලි දිහා බැලුවා. මුදලාලිගේ හම් මල්ලත් අරන් කාමරෙත් ලොක් කරලා උඩ සාලේ ජනෙල් වලින් ගෙට්ටුව දිහා බලාගෙන පොන් එක කනේ ගහගත්තා. ඒත් පෝන් එක වැඩ නෑ. සිරිල් මුදලාලි හොදටම කලබල වෙලා.

"මේ පකයලගේ පෝන් වැඩ නෑ ඕන වෙලාවට"

මුදලාලිගේ කටින් එලියට පනින කුණුහරුප වලට මාලතී තවත් හොල්මන් වුනා.

"ලැනී මුදලාලි කියන්නෙත් ඔහේටද"

මාලතීත් හොදටම බයවෙලා ඇහුවා

"අනේ මාලතී නෝනේ ඔහෙට උත්තර දිදී ඉන්න වෙලාවක් නෑ උන් මාව හොයන්නේ මරන්න"

සිරිල් මුදලාලි එහේට යනවා මෙහේට යනවා පෝන් එක කනේ ගහගන්නවා. ජනේලෙන් ගේට්ටුව දිහාත් බලනවා ආයෙත් පෝන් එක කනේ ගහගන්නවා. මාලතීට මේ කිසි දෙයක් තේරෙන්නේ නෑ. 

"ඇයි ඔහේ මරන්නේ අහවල් එහෙකටද"

"ඔහේට උත්තර දිදි ඉන්න වෙලාවක් නොවේ උන් ආපහු ඒවී"

සිරිල් මුදලාලි තඩි බඩත් එක්ක සෝපාවෙන් වාඩිවුනේ ඔලුව දෑතින්ම අල්ලාගෙන හරියට හරියට අහස ඔලුවට කඩාපාත්වෙනවා වගේ. කොහොම වුනත් සිරිල් මුදලාලි තමන්ගේ දුවගේ මහත්තයා බව මාලතීගේ ඔලුවේ වැඩකරා. කොල්ලො දෙන්නගේ ඉනේ ගහගත්තු පිස්තොල මතක් වුනා. සිරිසේන මුදලාලි නැතිවුනාට පස්සේ වෙච්ච දේවල් ඔලුවට ආවා. තියෙන ප්‍රශ්න වලින් ටික ටික ගොඩ ආවේ සිරිල් මුදලාලි නිසා යැයි සිහිපත් වුනා. සිරිල් මුදලාලිට මොනව හෝ කරදරයක් වුනොත් අනාථ වෙන්නේ අංජලී බව මතක් වුනා. හාල් කිලෝවක් වත් ගේන්න සල්ලි නොතිබිච්ච කාලේ විදපු දුක් සිහියට ආවා.

"මුදලාලි දැන් කොහේවත් යන්න බෑ නෙහ් උන් ආයේ ආවොත් පරන ගබඩා කාමරේ හැංගෙන්න"

"ආවොත් නොවේ නොනේ උන් ආයෙත් එනවා"

"එහෙනම් එන්නකෝ පහලට"

පහල පඩි පෙළට යන්න වුනේ නෑ. සිරිල් මුදලාලිගේ පෝන් එක හඩලන්න ගත්ත.

"කොහේද ඕයි තමුසෙලා ඉන්නේ ඉන්න හුත්තකින් ඉක්මනට එනවා"

සිරිල් මුදලාලි පෝන් එකෙන් බැන බැන තඩි බඩත් උස්සන් මලතී පිටුපසින් ආවා. සිරිල් මුදලාලි පරන ගබඩා කාමරේ පරන පෙට්ටගම අස්සට රිංගවලා සාලෙට ආවා විතරයි සුදුපාට වෑන් එකක් මහ හඩින් බ්‍රේක් ගහලා ගේට්ටුව ඉස්සරහ නැවත්වනවා දැක්ක මාලතීගේ කකුල් දෙකත් පන නැතිවෙලා ගියා. ඈ එහෙන්මම ලග තිබ්බ සෝපාවේ වාඩිවුනා. මහ අමුතුම ජාතියේ උන් පස් හය දෙනෙක් ගේට්ටුව උඩින් පැනලා දාපු ඉබ්බ කඩන්න උන්ට මහ වෙලාවක් ඕන වුනේනෑ. එකෙක් ගහපු යකඩ පාරටම ඉබ්බ කැඩිලා විසිවෙලා ගියා. මහ ගේට්ටුව තාප්පේ දිගේ තල්ලු කරලා දානවා මාලතී ජනේලේ විදුරුවෙන් දැක්කා. උන් ආපු වාහනේ මිදුලටම දාල හරවගෙන ආයෙත් පාරට දාල වෑන් එකේ මුහුන පාර පැත්තටම දැම්මා. 

"කැරි ලැනිය දොර අරිනවද කඩාගෙන එන්නද"

උන් ගේට්ටුවේ ඉබ්බ කඩපු විදියට දොර කඩාගෙන ඇතුලට එන්න මහ වෙලාවක් ඕනෑ නැහැයි මාලතී තේරුම් ගත්තා. හිටියේ බියෙන් ගැහි ගැහී උනත් ඈ හිටියේ හොද සිහියෙන්. ඈ ඉස්සරහට ගිහිල්ලා දොර ඇරියා. මුහුන වහපු පස් හය දෙනෙක් එක පාරටම ඈවත් පස්සට තල්ලු කරගෙනම ගෙට ආවා. හැම එකාගෙම අතේ කඩුවක් හෝ යකඩ පොල්ලක් තිබුනා. මාලතී පස්සෙන් පස්සට ගිහින් සෝපාව ලගටම තල්ලුවෙලා ගිහින් කකුල වැදිලා සෝපාවට වැටුනා.

"කවුද ඔහේලා මොකද මේ"                                     

"කෝ ලැනියා"

එතන හිටපු උසම මහත එකා මාලතී හිටපු සෝපාවට කකුල උස්සලා තියලා ඇහුවේ ගොඩක් පහත් හඩකින්.

"මොන ලැනියෙක්ද මෙහේ ඇති ලැනියෙක් නෑ"

"හොයාපල්ලා ඉක්මනට ඇදගෙන වරෙන් පකයව මගේ ලගට" 

එකෙක් ගිහිල්ලා ඇරිලා තිබ්බ දොර වැහුවා. දෙන්නෙක් උඩට ගියා දෙන්නෙක් පහල කාමරවල් ගානේ හොයන්න ගත්තා. තව එකෙක් ගේට්ටුව ලග හිටියා. එතන හිටපු මහ එකා වගේ එකා හිටියේ මාලතී ඉස්සරහ

"ලැනියෝ මැරුම් නොකා වර හුත්තිගේ පුතා"

කාමරවල බඩු පෙරලෙන හඩ සාලෙට හොදට ඇහෙනවා.

"ගෑණීයේ තොට අන්තිම වතාවට කියන්නේ ලැනියා ඉන්න තැන කියපිය"

"මොන ලැනියෙක්ද මේ සිරිසේන මුදලාලිගේ ගෙදර ඔහේලට වැරදිලා"

"පල හුත්ති යන්න තොගේ දූ බැන්ද ලැනියයි අපිට ඕන"

"මගේ දුව බැන්ද ලැනියෙක් නෑ මගේ දූ බැන්දේ සිරිල් මුදලාලි දූත් එක්ක පොලොන්නරුවේ ගිහින් තාම ආවේ නෑ"

කාමරවල් පෙරල පෙරල හෙව්වත් සිරිල් මුදලාලි උන්ට අහුවුනේ නෑ.

"ආහ්..ඔය එන්නේ..අපි හොයන්නේ ඒ පකයා තමයි හුත්තී හැන්ගිච්ච තැනකින් එලියට එන්න කියපිය"

මහ එකාට හොදට සිංහල කතා කරන්න පුළුවන් වුනත් අතරින් පතර මුස්ලිම් බව අගවන්න කැඩිච්ච සිංහලත් උන් කියවන්න ගත්තා. 

"කුඩු කරපිය හුත්ත හොයපිය කැරි පකයව" 

ඌ අතේ තියෙන යකඩ පොල්ලෙන් ඉස්සරහ ජනේලෙට ගහපු පාරට ස්ලාං ගාගෙන් විදුරු කටු හැම තැනම විසිවුනා. මහ එකාගෙ අණින් සාලේ හිටපු අනිත් එකත් ඉස්සරහ විදුරු වලට ගහගෙන ගහගෙන ගියා. මාලතී කටත් ඇරන් බියෙන් වෙවුල වෙවුල හිටියත් ඈ කටක් ඇරියේ නෑ. ඈට දුක හිතුනේ සිරිසේන මුදලාලිගේ පින්තූරෙට ගහපු පාරට. උන් සාලේ තිබ්බ විදුරු කබඩ් එකටත් ගැහුවා. 

ඉස්සරහ මිදුලේ හිටපු එකා දුවගෙන ජනේලේ ලගට ආවා.

"ජිප් එක හරවලා මේ පැත්තට ඉක්මනට වරෙල්ලා"

ගේ ඇතුලේ හිටපු මැරයො ඔක්කොම ඌගේ හඩට සාලෙට ආවා. 

"දැන ගනින් හුත්තී මම නසීර් මම ඇවිත් ගියා කියාපන් පකයට"

උන් එක එකා වැන් එකට දුවලා පිටවෙලා ගියා. 

මාලතී බය වෙච්ච පාරට මොකක්ද කරන්නේ කියලවත් හිතාගන්න බැරිවුනා. ටිකකින් මතක් වුනේ සිරිල් මුදලාලි පෙට්ටගම අස්සේ විත්තිය. 

"ඒකා හුස්ම ගන්න බැරුව මැරිලද දන්නේ නෑ"

ගබඩා කාමරයට ගිහින් පරන පෙට්ටගමේ පියන ඇරියා. දාඩිය පෙරාගෙන සිරිල් මුදලාලි එලියට ආවෙත් බයෙන් ගැහි ගැහී

ගියාද ගියාද දෙතුන් පාරක් ඇහුවා. මකුළු දැල් කමීසෙ හැම තැනම ගෑවිලා

"නෝනේ... මට... වතුර එකක්"

ඔහු ඉන්නේ තාමත් මරන බයෙන්. සිරිල් මුදලාලිගේ ඇගත් තාම ගැහෙනවා. මාලතී ගෙනත් දීපු වතුර වීදුරුව එක හුස්මෙට බීගෙන බීගෙන ගියා. සිරිල් මුදලාලි සාලෙට ආවට පස්සෙයි දැක්කේ උන් කරලා තියෙන විනාසේ තරම. හැම තැනම වීදුරු කටු. ගේට්ටුව ඉස්සර මිනිස්සුත් පිරිලා. 

"හත් දෙයියනේ අවට මිනිස්සුන්ට මොකක්ද මම කියන්නේ"

"කප්පන් කාරයෝ වගයක් ආව කියන්න උන්ට කප්පම් දුන්නේ නැති හින්දා බය කරලා ගියා කියන්න"

කියාගෙන සිරිල් මුදලාලි තරප්පු පේලිය දිහාවට ගියා.

"මුදලාලි මට දැන්වත් ඇත්ත කියනවද කවුද ලැනී මුදලාලි කියන්නේ උන් ඔක්කොම මුස්ලිම් උන් මේ දෙහිවල නසීර් කියලා චන්ඩියො නෑ"

සිරිල් මුදලාලි පඩිපෙලේ එතනම නැවතිලා මාලතී දිහාවට හැරුනා.

"නසීර් ද අමීර් ද"

"ඌ කිව්වේ නසීර්"

"මාලතී නෝනෙට ඇහිච්ච හැටි වෙන්න ඇති"

"නැහැ නැහැ මට හොදට මතකයි ඌ කිව්වේ නසීර්"

"නසීර් කියලා නම් එකෙක් නැහැ.මගෙන් කප්පම් ඉල්ලන්නේ අමිර්"

"නැහැ නැහෑ මට හොදට මතකයි උගේ නම නසීර්"

"ලැනී මුදලාලි කියන්නේ මගේ තාත්තට කතරගම මිනිස්සු මට එදා ඉදන් කියන්නේ පොඩි ලැනී කියලා තාත්තා මලාට පස්සේ මම නිකන්ම ලැනී මුදලාලි වුනා. භවානි එක අපේ හෝටලයක් උන් මගෙන් ලක්ෂ පනහක කප්පමක් ඉල්ලනවා"

සිරිල් මුදලාලි එහෙම කියලා ඇග බේර ගත්තත් නසීර් යයි කියපු කතාවේ ලොකු ගැටලුවක් තිබුනා. මොකද සිරිල් මුදලාලි එක්ක ප්‍රශ්නයක් තිබුනේ අමීර්ට මිසක් නසීර් කෙනෙක් එක්ක නොවේ.

උඩ තරප්පු පේලියේ ඉදන් සාලේ දිහා බලාගෙන මාලතීට උත්තර දුන්නා.  මැරයෝ කරපු විනාසේ හරියටම දැක්කේ එතකොට. ඒත් අමීර් මෙහෙම හැසිරෙන එකෙක් නොවේ. ඌ පිට එකෙකුට කොන්ත්‍රාත් එකක් දීලද. ඔහුට මතක් වුනේ ගම්පොළදී වෙච්ච සිද්දිය. ගේට්ටුව තාමත් ඇරපු ගමන්මයි. මාලතී ගේට්ටුව ලගට ගියා විතරයි අවට ඉන්න ගෑනු ඇ වටකරගෙන එක එක දේවල් අහන්න ගත්තා. අල්ලපු ගෙදර එවුන් උඩ තට්ටුවේ ඉදන් තාමත් ගේ දිහා බලාගෙන ඉන්නවා. සිරිල් මුදලාලි ආයෙත් පහලට ඇවිත් මාලතීට කතාකරා. මාලතී අවට මිනිස්සුන්ට කිව්වෙත් කප්පම් කතාවමයි. ඉස්සරහ ගේට්ටුව වහගෙන මාලතී ගෙට ආවා. ඉස්සරහ දොරත් වහල දැම්මත් ඈ තාමත් හිටියේ බියෙන් ත්‍රස්තවෙලා. මෙහෙම දෙයකට ජිවිතේටම ඈ මුහුන දුන්නමයි.

"මුදලාලි අපි මොකද කරන්නේ පොලීසියට කිව්වොත් නරකද"

"අපෝ එපා උන් මහ අමුතුම ජාතියෙම එවුන් පොලීසියට ගියොත් උන් ඇවිත් අපිව මරලම දාල යාවි උන් ඉල්ලන ගාන දෙන එක ඊටවඩා හොදයි"

සිරිල් මුදලාලි කියන කතාවත් ඇත්ත. මග තොටේ යද්දිම තියලම යාවි. 

"උන් මෙහෙම කරන්නේ පොලීසියේ ලොකු ලොකු මහත්තුරුත් දැනුවත්ව. අපි පැමිනිල්ල දාල පොලිසියෙන් එන්න කලින් උන් ගෙදරට ඇවිල්ල ඉදීවි. වෙච්ච දේ වුනා. මම සල්ලි දෙන්නම් බාස් කෙනෙකුට කියලා වීදුරු ටික දම්මව ගන්න"

සිරිල් මුදලාලි කියාගෙන උඩට ගියා. 

තවත් විනාඩි ගානකට පස්සේ ආයෙත් වෑන් එකක් ගේට්ටුව ඉස්සරහට ගැහුවා. උන් ආපහු ඇවිත් යැයි හිතූ මාලතී තරප්පු පෙල දිගේ කෑගහගෙන උඩට ගියා.

"නෑ නෑ මාලතී නෝනේ උන් මගේ උන් නෝනේ බයවෙන්න එපා"

උන් ගේට්ටුව ඇරගෙනම වෑන් එක මිදුලටම දැම්මා. මුදලාලි උඩ ඉදන් තරප්පු පෙල දිගේ බැස්සේ පෝන් එකත් කනේ ගහගෙන.

"ඕයි මම ටික දවසකට එන්නේ නෑ තමුසේ හොටේලේ සල්ලි මාලතී නෝනගේ අතටම ගෙනත් දෙනවා"

මාලතී තවත් අසරණ වුනා. සිරිල් මුදලාලි හින්දා ගේත් කුඩු කරලා ඇයව තනියම දාල යද්දී හිතට ලොකු දුකක් වගේම අසරණ කමක් දැනුනා

"මාලතී නෝනේ පියසේන ඒවී මම මෙහේ හිටියොත් උන් මාව මරාවි. මේ ප්‍රශ්නේ ඉවරවෙනකම් කොහේ හරි හැන්ගිලාවත් ඉන්න වෙනවා"

සිරිල් මුදලාලි මුදල් මිටියක් මාලතී අතට දීල ආපු උන් එක්ක යන්න ගියා. මාලතී තවත් අසරණ වුනා. අංජලීට කෝල් කරොත් අනිවාර්යයෙන්ම එන බවත් දන්නවා. කරන්නේ මොකක්දැයි ඈ තනිවම කල්පනා කරා. 

චන්න ඕෂධීව වඩාගෙන ගිහින් දිග සෝපාවෙන් තිබ්බා. ඒත් ඕෂධී ඔහුගේ බෙල්ල අතෑරියේ නෑ. ඔහුගේ ඇස් දෙක දිහා බලාගෙනම හිටියා. 

"අම්මෝ තමුසේ මාව වඩා ගත්තේ අවුරුදු කීයකින්ද"

චන්නටත් ඒක මතකයට නැගුනා. 

"මට නිකන් හිතෙනවා හෙට අනිද්දටම විජේසිරි සර්ගෙන් ආයෙත් කම්මුල් පාරක් කන්න වෙයි වගේ"

"එහෙම වෙන්නේ නෑ චන්න එහෙම වෙන්න උඩ තියන්නෙත් නෑ. එයා පොලිස් ස්කූල් එකට කෝල් කරපු තරහට තමයි භානුක මාව රේප් කරේ ඒකට අදටත් හිත ඇතුලෙන් දුක් වෙනවා"

ඕෂධී ඔහුගේ බෙල්ල අතෑහැරලා සෝපාවෙන් වාඩි වුනා. 

ඒත් චන්නගේ ඔලුවේ තිබුනේ වෙන දෙයක්. රියානාව කොහොම හරි ස්කෝලෙකට දාගන්න ක්‍රමයක් එන කොටත් හිත හිතා ආව. ඕෂධිට ඒක කරන්න පුළුවන් බවත් ඔහු දන්නවා. එත් කොහොම කියන්නදැයි එන කොටත් හිත හිතා ආවත් පොටක් පැදුනේම නෑ. අවස්ථාව ආවෙත් නෑ.

"ලොකු බේබි මට වොෂ් එකක් දාගන්න ඕන"

"ලොකු බේබි.. තමුසෙට බැරිද මන් ඉන්න තැනවත් බේබි කැල්ල අතාරින්න තමුසෙව බැන්දට පස්සෙත් ලොකු බේබි ලොකු බේබි ගායි"

ඕෂධී සෝපාවෙන් නැගිටලා ඉස්සරහ කාමරයට ගියෙත් ලොකු බේබි කියනවට බැන බැන. ඔහුට එය කියවෙන්නේ පුරුද්දට වුනත් ඇ එයට කැමැති උනේම නෑ.

"මොකද ගිය වැඩේට උනේ"

"මම එතන රස්තියාදු වෙලා ආව. ලියන්නෙක් ආවේ නෑ. මටත් හිතෙනවා අංජලී බේබි කියපු දේ හරි ඇති. ඌ යන්නේ වෙන කවුරු හරි හම්බවෙන්න"

"තාත්තා දන්නවා අංජිගේ තාත්තගේ ඉම්කම්ටැක්ස් ෆයිල් හදපු එකාව. කමක් නෑ චන්න තව දවස් දෙක තුනක් ෆලෝ කරලා හරි යන්නෙ නැත්නම් වෙන විදියක් බලමු"

ඕෂධී තුවාය අරන් චන්න දිහාවට විසිකරලා කාමරෙන් යන්න හැදුවත් චන්න ඈව ලගට ඇදලා ගත්තා. 

"කොහේද යන්නේ"

චන්න උළුවස්සට හේත්තුව දාගෙන ඇගේ පුක් පලුදෙකෙන් මිරිකලා ලගටම ඇද ගත්තා. 

"ඉන්නවකෝ තමුසෙට තේ එකක් හදන් එන්න හැදුවේ"

චන්න වැල්ලවත්තට ගියාට පස්සේ නාගෙන අරකිගේ කොට සායක් ඇද ගත්තත් ජංගිය ඇදලා හිටියේ නෑ. චන්නට සායට උඩින් පුක මිරිකද්දිම අතට දැනුනා.

"කවද්ද ඔය තමුසේ කෑල්ල අතාරින්නේ අන්න එදාට තමයි ලොකු බේබි කෑල්ලත් හැලෙන්නේ"

චන්න සාය යටින් අත් දෙකම දාලා පුක් පලු දෙක අතගාගෙනම තවත් ලගට ඇදල ගත්තා.

" එහෙමද මගේ මහත්තයා ආස එහෙනම් ඔන්න දැන් ඉදන් අතෑහැරියා"

"අම්මෝ දැන් මේ දෙක තවත් ලොකු වෙලා මෙච්චර ලොකු වෙන්න කවුද මිරිකුවේ"

චන්න ඇගේ පුක් පලු තදින් මිරිකලා දෑතේ ඇගිලි තුඩු පුක් පලු දෙක අතරින් පහලට යැව්වා. අම්මෝ අවුරුදු ගානකට පස්සේ පිරිමි අතකට පුක් පලු අහුවුනාම දැනුනු සැපට ඈ චන්නගේ පපුවට හිස තියාගත්තා.

"සත්තයි මගේ අම්ම පල්ල ඔයා ඇර තාම එක පිරිමියෙක් මගේ ඇගට අත තියලා නෑ"

"කවුද අත තියපු ගෑණි චූටි බේබියි අංජුලා බේබියිද"

ඕෂධී ඔහු දිහා බලලා නියෙව්වා. චන්නගේ ටී සර්ට් එක යටින් මයිල් පිරිච්ච බඩත් එක්ක අතගාගෙනම ටී සර්ට් එක උඩට ඉස්සුවා. චූටි තන්ගැටේ වටේ දත් පාර හිටින්නම හැපුව.ඒක නම් චන්නට රිදුනා

"ආව්...හු.. රිදුනා"

"ඇත්තට.. රිදුනද පැටියෝ.."

"කෝ මන් අහපු දේට උත්තර දුන්නේ නෑ නෙහ්"

"ඔව් ... මෝඩයො.. උන් දෙන්න මගේ පන නෙහ්"

ඕෂධී ඇගේ දත් පාරවල් ලෙවකකා ඔහුගේ පපුවට තවත් තුරුල් වුනා. චන්නගේ කලිසමේ බෙල්ට් එක බුරුල් කරලා කලිසමේ හක් එක පැන්නුව. ඇගේ දිවෙන් ඔහුගේ චූටි තන්පුඩු වටේ දිව ගෙනියන ගමන් ජොකා යටින්ම පොල්ල ඇල්ලල තදින්ම මිරිකුවා.

"කියනෝ මේක කාගේ කාගේ ගුහාවල් වලටද රිංගුවේ"

"බොරු කියන්නේ මොකටද මේක තාම ගිහින් තියෙන්නේ මැණිකෙගේ ගුහාවට විතරයි" 

"ගුහාව... මන්..ත..."

ඈ ආයෙත් ඔහුගේ පපුව විකුවත් දත්පාර හිටින්න විකුවේ නෑ.

"ඌයි.. රිදෙනවා"

"මේක දෙතුන් වතාවක් රිංගුවාම ඉබේටම ගුහාවක් වේවි. ලේසි පහසු බඩුවක්ද මේක"

චන්න ඇගේ පුක යටින් අල්ලලා ඈව උඩට ඉස්සුවා තන් දෙක මැදින් මුහුන තියලා ඔලුව දෙපැත්තට වැනුවා. බ්‍රා එකක් වත් නොඇද හිටපු ඇගේ තන් දෙක ඔහුගේ මුහුනට තෙරපි තෙරපි දෙපැත්තට පැද්දුනා දොදොල් වගේ. ඈ ඔහුගේ බෙල්ල බදාගෙන හිසට තවත් තන් තෙරපගෙන හිටියේ ගොඩක් ආසාවෙන්. 

"ගිහින් වොස් එකක් දාගෙන එන්න ඉතින්"

ඔහුගේ අත් බුරුල් වුන ගමන් ඕෂධී ඔහුගේ පපුව දිගේ පහලට රූටලා ආවා සායත් පුක මැදටම ඉස්සුනා. සායේ සාක්කුවේ තිබ්බ පෝන් එකත් බිමට වැටෙන්න ගියත් සාය පහත් වෙද්දී ආයෙත් සාක්කුව ඇතුලට ගියා. මයිල් පිරිච්ච පපුව ආයෙත් ඉබලා ඈ කුස්සිය ගියා. 

චන්න නානකාමරයට යද්දිත් කල්පනාවට ආවේ රියානාගේ ස්කෝලේ ප්‍රශ්නේ. ඕෂධී කෙට්ල් එකට වතුර දාල ඈ කුස්සිය මැද තිබ්බ මේස පුටුව ඇදලා වාඩිවුනා. පුංචි හිනාවක් එක්ක. 

භානුකගේ සිදුවීම දවසේ මල ගෙදර ගිය අය එදා රෑම ආව. එතකොටත් චන්නයි ඕෂධී දෙවැනි වතාවටත් එකට ඉදලා චන්න පහලට ගිහිල්ලා වැඩි වෙලාවක් ගිහිල්ලත් නෑ. දොර ඇරපු ගමන් විජේසිරි ගහපු කනේ පාරට චන්න විසිවෙලා ගිහින් බිම ඇදගෙන වැටුන

"තමුසේ ඔහොමද මිනිහෝ මගේ කෙල්ලව බලාගත්තේ"

විජේසිරි කේන්තියෙන් කෑගහගෙන තරප්පුව දිගේ උඩට නගිනවා. මාග්‍රට් හා නිෂාධියි විජේසිරිව අල්ලගන්න හැදුවත් දෙන්නගේම අත ගසලා උඩට ගියා. චන්නට මාර අෆ්සෙට් ඕෂධී එක්ක එකට ඉද්දී අල්ලපු ගෙදර උන් ජනේලෙන් දැකලා විජේසිරිට කෝල් එකක් දෙන්න ඇතියි හිතුවා. ඔහු එහෙන්මම කාමරයට ගියා. විජේසිරිට නිෂාධිට මාග්‍රට්ට කොහොම මුහුන දෙන්නදැයි ගොඩක් වෙලා හිතලා බෑග් එකට ඇදුම් පැක් කරගත්තා. පහල දොර ඇරෙන සද්දේයි පහල වෙච්ච දේවලුයි ඕෂධීට ඇහුනෙම නෑ. ඒකි හිටියේ පට්ට සංතෝසෙන් පාඩම් කර කර. දෙන්න එක්ක ෆැලැන ගහගෙන හිටියෙත් එකට තුරුල් වෙලා බුදිය ගන්න.  

"පරට්ටි ඇරපිය දොර"

විජේසිරි ගහපු පයින් පාරට දොර දඩාස් ගාල බිත්තියේ වැදුනා. ඔහු පැනපු ගමන් ඕෂධීගේ කොන්ඩෙන් අල්ල උස්සලා කම්මුල දෙපැත්තට ගහගෙන ගහගෙන ගීයා හිතේ වේගෙටම. මාග්‍රට් හා නිෂාධි ඔහුව අල්ලගත්තේ නැත්නම් තවත් ගහනවා.

"පරට්ටි තෝ අර රස්තියාදුකාරයා ගෙදරටම ගෙන්න ගෙන මෙතන හැමුනුනාද හුත්තී..."

විජේසිරිගේ කටින් කුණුහරුප වැක්කෙරුනේ කට ඇරිච්ච කරාමේ වගේ

"මොනවද ඔහේ මේ කියවන්නේ..අල්ලපු ගෙවල් වලට අඩබෙර ගහලා තවත් ලැජ්ජා කරන්න එපා"

මාග්‍රට්ට මල පැනලා හිටියට ඈ හිටියේ ප්‍රකෘති තත්වෙන්.

"මම ගෙදරට ගෙන්න ගත්තේ නෑ කවුරුවත් තාත්තා පොලිස් කොලෙජ් එකට කෝල් එකක් දීපු හින්දා තමයි ඌ මෙහේ කිනිස්සක් අරන් මාව මරන්න ආවේ චන්න නැත්නම් මම මෙලහකට ලොකු අම්ම ගිය දිහාවේ ගිහිල්ලා එහෙනම් ඔයාලා එන්නේ ගෙදරට නොවේ මෝචරියට"

ඕෂධී අඩ අඩ කිව්වත් කවුරුත් පිලිගත්තේ නෑ

ඒත් විජේසිරි ඒකෙන් අෆ්සෙට් ගියා. පොලිස් කොලේජ් එකේ ඉන්ස්පෙක්ටර්ට කෝල් කරපු බව දන්නේ ඔහු විතරයි. 

"පල යන්න තව බොරු නොකියා"

මාග්‍රට් හරහට කතාකරන්න ගත්තා.

"බොරු"

ඕෂධී හිතට ආපු වේගෙටම නාන කාමරයට ගියා මුල්ලේ තිබ්බ කිනිස්සට පයින් ගහපු පාරට පොත් මේස කකූලේ වැදිලා විජේසිරි ඉස්සරහම කැරැකිලා නැවතුනා. 

"ඌ මාව රේප් කරේ තාත්තේ ඔයා හින්දා ඔයා දීපු කෝල් එක හින්දා චන්න ඌට ගහලා පැන්නුවේ නැත්නම් ඌ ආවේ මාව මරන්න චන්න හින්දා මගේ ජීවිතේ බේරුනත් ඌ කරන්න ඕන දේ කරලා ගියා"

ඕෂධී අඩ අඩා කියද්දී විජේසිරිගේ හිත කඩාගෙන වැටුනා.

"වේසිගේ පුතාව හිරේට නොයැව්වොත් මම විජේසිරි නොවේ"

"නඩු කියන්න ඌ මට කරපුදේ ලොකෙටම ඇහෙන්න කියල මම කොහොමද රෙද්දක් ඇදගෙට පාරේ බැහැලා යන්නේ පත්තර කාරයන්ට ටී.වී. චැනල් වල කොහොමට යයිද"

විජේසිරි ගොඩක් වෙලා ඕෂධී දිහා බලාගෙන හිටියා ඔහුගේ ඇස් වලට කදුලුත් ආවා. මාග්‍රට් ඔහුගේ අතින් අල්ලන් පහලට එක්ක ගෙන ගියා.

"ඌ තාත්තට කෝල් එකක් දීල උබේ දෝණියැන්දෑ මම ගෑණියෙක් කරා තෝ දැන් කැමති පකයෙකුට දීල දාපන් කියලා"

නිෂාධි කිව්වේ දුකෙන්. දොරින් එළියට ගිය මාග්‍රට් කියපු දෙයින් ඇගේ හිත කඩාගෙන වැටුනා

"ඔහේ ඇයි අර කොල්ලට ගැහුවේ මම එනකොටත් කොච්චර කිව්වද"

ඕෂධීගේ අම්මගේ හඩ ඇගේ කන් ඇතුලෙ දෝංකාර දෙන්න ගත්තා.

"චන්නට ගැහුවද"

"ඔව් ඔයි තමුසේ හින්දා ඌ ගුටි කෑවා"

නිෂාධීගේ මුහුන දිහා මොහොතක් බලාගෙන හිටපු ඈ පහලට එක පිම්මට දුවගෙන ගියා. චන්න සාලෙ නෑ. කාමරේට ගියා. කාමරේ හිටියෙත් නෑ.

මේසේ උඩ ලියුම් කෑල්ලක් තිබුනා

"මට සමාවෙන්න සර් මගෙන් වරදක් වුනා. මම ගෙදර යනවා"

ඕෂධි ඔලුව අල්ලන් ඔහුගේ ඇද උඩ වාඩිවුනා.

"මොනවද අප්පා මගේ සුරංගනාවි මෙච්චර කල්පනා කරන්නේ"

චන්න ටවල් එකත් ඇදැන් ඇ වාඩිවෙලා හිටපු පුටුව ඉස්සරහ ඉදන් හීතල අත්වලින් කම්මුල් අතගෑවා. ඇගේ ඇස් වලින් කදුළුත් පැනලා. පුටුවේ වාඩිවෙලා හිටපු විදියටම ඉන වටේ දෑතින්ම අල්ලාගෙන බදාගත්තා

"අනේ.. ආයේ නම් මාව දාල යන්න එපා චන්න"

චන්න කරකවලා අත් හැරියා වගේ මෙලෝ හුත්තක් තේරුනේ නෑ ඒත් ඒ වචන ඊයම් බරු වගේ චන්නගෙ හිත පතුලෙම බරටම ගිලුනා. ඔහුට මතක් වුනේ රියානාගේ අම්මව.

"අනේ කෙල්ලේ කෝ තේ.. කෙට්ල් එක ගැහුවට ස්ව්ච් එකවත් දාල නෑනෙහ් ඉබේට වතුර රත් වෙනවද"

චන්න ඇගේ කම්මුල් දෙපැත්ත අල්ලගෙන ඇගේ මුහුන ඔහු දිහාවට හරවා ගත්තා. ඈටත් කෙටල් එක ගහපු එක මතක් වුනේ එතකොට ඔලුවා හරවලා බලද්දී ඇත්තටම ස්විච් එක දාල නෑ. චන්න දිහා හිනාවෙලා බලලා නැගිට්ටත් ඈට ස්විච් එක දාන්න නම් බැරිවුනා. ඔහු ඇගේ ඉනෙන් උස්සලා පැන්ටි කබඩ් පේලියේ කොන්ක්‍රීට් සැලැබ් එක උඩන් තිබ්බා. 

"කෝ ඉතින් තේ එපාද"

"පස්සේ"

 චන්න ඈගේ ටී සර්ට් එකත් යටින් ඇලපත දිගේ අතගාගෙනම ආව. ඔහු ඉදිරිපිට රාජ පරවියෝ දෙන්නෙක් හොටේ දික්කරගෙන ඉන්නවා වගේ තන් දෙක ඔහු දිහා බලාගෙන ඉන්නවා. 

"මොනවද ඔච්චර බලන්නේ නොදැක්ක දෙයක් වගේ"

"අම්මෝ දැක්කේ අවුරුදු කීයකට පස්සෙද"

 චන්න කලින් ඕෂධී වාඩිවෙලා හිටපු පුටුව කකුලෙන් ඇදලා ඈ ඉස්සරහ වාඩිවුනා. දෑත් ඇගේ කිහිලි යටින් ගත්ත නිසා ටී සර්ට් එකත් ඉනට වැටුනා. ඈ ඔහුගේ කන් දෙපැත්තෙන් අල්ලගෙන සිනිදුවට අතගැව චන්නගේ ඇස් දිහා බලාගෙනම. චන්න ඈට තවත් කිට්ටු වුනා. ඇයත් ඔහු වාඩිවෙලා හිටපු පුටුව දෙපැත්තට කකුල් දාලා පුකත් කොන්ක්‍රීට් සැලැබ් එකේ දාරෙන්ම තිබ්බ. මාපට ඇගිලි වලින් කන් පාමුල සිනිදුවට අතගැවා. චන්න ඈට ටිකෙන් ටික කිට්ටු වුනා. ඈ තවත් කලවා පලල් කරා. කොට සාය ඇකිලීගෙනම ඉනගාවටම ඇබරුනා සාක්කුවේ තිබ්බ පෝන් එකත් ඇගේ පුක පිටුපස්සට වැටුනා. සුදු කලවා නිරාවරණය කරගෙනම. කලු තුනී මයිල් පිරුනු සුදු කලවා දෙපැත්තෙන් ගිය චන්නගේ දෑත් ආයෙත් ටී සර්ට් එක යටින් ඇලපත දිගේ තන් දෙකත් උඩට ගියා කිහිලි පාමුලටම. ඇගේ තන්පුඩු පරෙවි හොටයක් වගේ උල්වෙලා. ඕෂධී දෑතින්ම අල්ලල ටී සර්ට් එක ගලවලා මේස උඩට චන්නගේ ඔලුව උඩින් විසිකරා. ඈ ආසාවෙන් ඔහු දිහා බලාගෙන ඉන්නවා. කොතනින් කොහොම පටන් ගන්නැදැයි ඔහුට හිතාගන්න බෑ. පරවි හොටයක් වගෙ උල්වෙලා තියෙන තන් පුඩුවේ මුදුනට චන්නගේ දිව තුඩ තියද්දී ඇගෙ හිරිගඩුත් පිපුනා. දිවේ තුඩ තන් පුඩුව වටේ දෙතුන් පාරක් රවුමට ගිහින් තන් පුඩුව උඩට පහලට කරා. ආයෙත් තන්පුඩුව වටේ තියෙන දුඹුරු රවුම උඩුන් දිව යද්දී චූටි චූටි ගැටිති උඩට මතුවෙලා පිපිලා ආවා. දුඹුරු රවුමයි තන්පුඩුවයි තොල් අතර හිර කරන් සුරුස් සුරුස් ගාගෙන උරද්දිම ඕෂධීගේ දෑස් පියවෙලා ඔහුගේ හිස කෙස් අතරින් ඇගිලි තුඩු යවනවා. තන් පුඩුව උර උරා ඔහු ඇගේ ඇලපතේ යාන්තමට අත්ල ගාවගෙන උඩට යනවා. ඇගට කරන්ට් එක වැදුනා වගේ ඈගේම හිරිගඩු පිපුනා. ඔහු ඒ දේම අනිත් තනේටත් කරන්න පටන් ගත්තා. ඕෂධීට ඉවසගන්නම බැරුව චන්නගේ ඔලුවේ දෙපැත්තේ කෙස් වලින් අල්ලගත්තා මිරිකගෙනම. දෑස් තදකර වහගෙන ඇහෙන නෑහෙන ගානට සිහින් කෙදිරිල්ලක් පිටකරා. පුකෙන් චුට්ටක් ඉස්සිලා ඇගේ තොලත් උර උරා දිවත් උරනවා. ඈයෙත් තන් දෙකම එකතු කරන් දිවෙන් උඩට පහලට කරන්න ගත්තා. පුක උස්ස උස්සා තොල් උර උරා කට ඇතුලටත් දිව දාල ඇගේ දිවත් උරනවා. දිවම එලියට දාල බෙල්ල දිගේ පහට ඉදන් උඩට ලෙවකාගෙන ආයෙත් තොල කට ඇතුලට දාගත්තා. හරියට ත්‍රිකෝනාකාර විදුලි පරිපථයක් වගේ තන් දෙකයි දෙතොලයි දෙතොල් උරාගෙන යද්දී ඇගිලි වලින් සිනිදුවට තන්පුඩු රෝල් වෙනවා

දිවේ අග්ගිස්සේ ඉදන් උරාගෙන යනවා. චන්නගේ දිව ඇගේ තන් දෙක මැදින් ටික ටික පහලට ආවා. ඈ පැන්ට්‍රි කබඩ් එකේ මුල්ලට පිටුපස්සට දෑත් ගහගත්තා චන්න බඩ ඉබ ඉබ දිවෙන් ලෙවකකා පහලට ගියා. බුරිය මැදට උම්මා එකක් දුන්නත් ඇතුලට දිව දැම්මේ නෑ. ඇලපත දිගේ අත ගගා සායේ හක් එක පන්නලා ශිපර් එක පහත් කරා. ඕසධී දෙපා චන්න වාඩිවෙලා හිටපු පුටුව උඩට අරන් යටි පතුල් තියලා පුක ඉස්සුවා ඔහුට සාය ගලවන්න ලේසි වෙන්න. චන්නත් බඩ දෙපැත්ත ඉබින ගමන් සාය පහලට දාල ගලවලාම දැම්මා. ඕෂධීගේ ඇගේ නූල් පොටක් නෑ. චන්න ඇගේ තන් දෙක රවුමට දෑතින් අල්ලගෙන හුත්ත මෑදට දීපු උම්මා එකට ඇගේ ඇස් පියවිලා ගියා. හුත්ත මැදට විතරක් නම් බැරියෑ.හුත්ත වටේටයි ඉකිලි වලටටයි පුක් හිලයි වටේටම උම්මා දීගෙන දීගෙන ගියා. ඕෂධී ඔහුගේ ඔලුව බදාගෙන කෙස් අතරේ වටේටම ඇගිලි තුඩු යැව්වා. ඈ පස්සට ගිහින් බිත්තියට ගේත්තු වුනා. පුටුව උඩ තිබ්බ දෙපා පලල් කරන් පැන්ට්‍රි කබඩ් එකේ කොන්ක්‍රීට් දාරෙට ගහගත්තා. චන්නගේ දිව හුත්තට තිබ්බ විතරයි ඉනට තෙරපුනු පෝන් එක වෛයිබ්‍රේට් වේවී හඩ නගා රින්ස් යන්න ගත්තා.

"ශිහ් මේ හුත්ත ඕෆ් කරන්න අමතක වුනා නෙහ්"

පෝන් එක අතට අරන් ඕෆ් කරන්න හැදුවත් දැකපු නම්බර් එක නිසා ඔෆ් කරන්න හිතුනේ නෑ. ඕෂධී අතින් හුත්ත වහගෙන කෙලින් වුනා.

අංජලී හොල්මන් විශ්වාස කරපු කෙනෙකුත් නොවේ. හිත හෙල්ලෙන මනසක් වෙලා. කෙල්ලත් බයවෙලා අංජලීට තුරුල් වෙයි යැයි හිතුවත් ඒත් ඒකි අංජලී ලගට ආවේ නෑ. අංජලී දිහා බලාගෙන නෙට් එක යටින් රිංගලා ඇදෙන් බැස්සා.

විශාකා අංජලී දිහා බලාගෙන ගිය විදියට ජනේලෙට තට්ටු කරන්නේ කවුදැයි ඈ හොදින් දැනගෙන හිටියා. අංජලීත් ජනේලේ පැත්තට හැරිච්ච විදියටම එහෙන්මම නොසෙල්වී හිටියත් ඇස් පිහාටු අතරින් ජනෙල් දිහා යාන්තම් බලාගෙන හිටියා. 

"ඇයි.."

විශාකා හෙමින් කෙදිරුවත් අංජලීට හොදින් ඇහුනා. 

"එක පලුවක් ඇරපන්"

විශාකා ආයෙත් අංජලී දිහා බලාගෙනම ලෑලි ජනේලේ පියනේ කොක්ක සෙමින් පැන්නුවත් යකඩ කොක්ක පනින හඩත් ජනෙලේ ක්‍රාස් ගාගෙන ඇරෙන හඩත් ඇහුනත් අංජලීගේ හිත බියෙන් ගැහෙන්න පටන් ගත්තා.

"පේන්නේ නෑ අනිත් ජනේලෙත් ඇරහන්"

"පිස්සුද ඇහැරේවි ඒක තදයි"

එළියේ ඉන්නේ කවුදැයි අංජලීට පෙන්නේ නෑ. කිතුල් පොලු අතරට එලියේ ඉන්න එකා මුහුන තදකරගෙන හිටියත් කවුදැයි හරියටම පේන්නේ නෑ. ඔහු ටික වෙලාවක් අංජලී දිහා බලාගෙන ඉන්න බව ඈට තේරුනේ විසාකාත් අංජලී දිහා බලාගෙන වචනයක් වත් කතා නොකර හිටපු නිසා. ඈත් දෑස් වසාගත්තා. 

"වරෙන් යන්න"

"පිස්සුද මේකි සැක කරයි ඔහේට දවසක් ඉවසන්න බැරිද"

"බැහැ.. දැන් නම් කොහෙත්ම බෑ.. බලහන් අර පුකයි තනෙයි..දැක්ක වෙලාවේ ඉදන් පිස්සු හැදුනා ඇතුලට එන්න හිතෙනවා බන්"

"අම්මට හුකන්න කවුද හුත්තෝ මේ කොයිවෙලාවෙද මාව දැක්කේ"

අපු ත්‍රිවිල් කාරයවත්ද කොහේදිද මාව දැක්කේ අංජලීට බය හිතුනා. මේකා ඇතුලට එයිද විසාකා දොර අරියිද බයෙන් තවත් ගැහෙන්නට පටන් ගත්ත. 

"පිස්සුද ඔහේට... අදට ඉවසනවා. අල කරන්න එපා. අරකි වගේ මේකිත් යාවී"

ඒකට නම් අංජලිගේ ඇගේ මයිල් කෙලින් වුනා. අංජලීගේ ඇග හිරිවැටීගෙන ගියා. 

"එහෙනම් මේක උරපන්"

විසාකා අංජලී දිහා ආයෙත් බලලා පහත් වුනා. කලුම කලු පයියක් කිතුල් පොලු අතරින් ජනේලෙන් ඇතුලට ආවා ඒත් ඒක අගල් හතරක් වත් දිග නැ වගේම මහතත් නෑ. ඕන නම් මාපට ඇගිල්ලට වඩා චුට්ටක් මහත ඇති. කිසි හඩක් නෑහුනත් ඈ එලියේ ඉන්න එකාගේ පයිය නම් හොදට උරනවා. විනාඩි තුන හතරක් ඉරුවත් කෙලින් වුනේ නෑ. කෙල්ල අතේ ගහන ගමන් පයිය පැත්තකින් උරන්න ගත්තා. හරියට පොප්සිකල් එකක් පැත්තකින් උරනවා වගේ. විසාකා හොදට පයි උරලා තියෙන බවනම් උරන විදියෙන්ම හිතාගත්තා. අංජලී නිකමට බලාගෙන හිටියා කෙල්ලගේ ඇස් දිහා.

"ඊ..ඊ..ඊ..ඊ..ඊ..ඊ"

රතුපාට ගිණි බෝල දෙකක් වගේ. ඇඟම හිරිගඩු පිපිලා. සැකේට ආයෙත් බැලුව. ඒ පාර නම් බළල් ඇස් වගේ පෙනුනා. කෙල්ල ඇස් වහන් ජනේලේ පැත්තට හැරිලා පයිය ආයෙත් කටේ ඔබා ගත්තා. එතකොට නම් පයිය කෙලින් වෙලා තිබුනා. ඈ පයිය කටේ ඔබාගෙන ඔලුව ඉස්සරහට පස්සට වැනුවා. ඒකා කෙල්ලගේ කොන්ඩේ දෙපැත්තෙන් අල්ලා ගත්තා. ඔලුව අත්දෙකෙන් බදාගෙන පොල්ලට තවත් තදකරනවා. ඒත් අත් වල තියෙන මයිල් සුදුයි. ලයිට් එලියට දිලිසෙනවා.

"හුත්ති මේ නාකියෙකුගේ පයියක්ද උරන්නේ"

ඇගිල්ලක සුදු මුද්දකුත් දාල. හරියට ඇත් දළවලින් කපපු මුද්දක් වගේ. කෙල්ල මිනිහගේ අත් දෙකෙන් මිදිලා ඔලුව පස්සට ගන්න හැදුවත් ඌ ගන්න දෙන්නෙ නෑ. කිතුල් පොලු අතරට කෙල්ලගේ මුහුන තදවෙලා. කිතුල් පොලු අතරින් අත් දාල කෙල්ල මොනවා හරි කරා සමහර විට කොනිත්තන්න ඇති. 

"මොන හුත්තක් කරනවද"

කෙල්ලට මලම පැනලා කිව්වත් ආපහු ඒකි අංජලී දිහා බැලුවා. හිතට ආපු තරහත් එක්ක. මේ නාකි පොර කවුදැයි අංජලීට හිතාගන්න බෑ. කට හඩත් හරි අමුතුයි. ඌගේ පයිය ජනේලේ පොලු අස්සෙන් දැම්මත් ජනෙල් පොලුවලටත් අගලක් ගියාට පස්සෙත් ඇතුලට ඇවිත් තියෙන්න අගල් තුනක් තුනාමාරක් වගේ. පොල්ල කොහොම ට්‍රයි කරත් උගුරට කිට්ටු කරන්නත් බෑ. 

"දොර ඇරන් එලියට වරෙන් කෙල්ලේ"

"පිස්සුද ඕයි.. තමුසෙට.."

කෙල්ලට මූට කියලා හුකාගන්නත් ඕන. ඒත් මොකක්දො භයකුත් තියෙනවා. කෙල්ල ආයෙත් අංජලී දිහා බලන් හිටියා. 

"ඉක්මන් කරහන් කෙල්ලේ"

"පොඩ්ඩක් ඉන්නවා ඕයි"

"හුත්ත මේක බහීවි"

කෙල්ලට හුකන්න එලියේ ඉන්න එකාට පුදුම තදියමක් තියෙන්නේ.

"හුත්තක්..කරන්නේ නැතුව එලියට එනව කෝ"                         "පොඩ්ඩක් ඉන්නවා ඕයි එලියට එන්න බෑ බැරි නම් ගිහින් අතේ ගහගන්නවා"

කෙල්ලට මල පැනලා කිව්වත් කෙල්ල පොත් ටිකයි ඇදුම් ටිකත් එක්ක ප්ලාස්ටික් මේසේ ජනෙල් ඉස්සරහට හෙමින් ඉස්සුවා. 

"මොන හුත්තක් කරනවද මන්දා ඇදුම් පොඩිකරපන් බලන්න එහෙනම් අම්මට හුකවනවා මම"

අංජලීට මලත් පැන්නා. කෙල්ල ඇදුම් ටික එහා පැත්තෙන් තිබ්බා. අංජලී දිහා බලාගෙන නෙට් එකට යටින් අතදාල කෙට්ටේ අරගත්තා. කොට්ටේ ජනෙල් පඩියෙන් දාල පුටුව උඩට නැගැල නයිටිය ගලවල දැම්මා. මේකි මොන හුත්තක් කරන්න යනවදැයි අංජලීට මුකුත් හිතාගන්නවත් බෑ. කොට්ටේ උඩට පුක තියලා කකුල් දෙපැත්තට දැම්මා. ජනෙල් පොලු දිගේ කකුල් උඩට එසෙව්වා.

"මේකි නම් කැරිම කැරි පට්ට හුත්තියක් තමයි"

කෙල්ල මේසෙ උඩට ඔලුව තියලා අංජලී දිහා බලලා ජනේලේ දිහා බැලුවා. එළියේ හිටපු එකා කෙල්ලගේ කකුල් දෙකෙන් අල්ලන් කලු කොට පයිය හුත්තේ අතුල්ලනවා වගේ වුනත් අංජලීට පේන්නේ නෑ. එක අතකින් කෙල්ලගේ කකුල් ජනේලේ දිහාවට තද කරන් ඉන්න විදියට අංජලීට එහෙම හිතුනා. හිතපු එක හරියි අංජලීට හිතුනේ කෙල්ල ටික ටික ඉස්සරහට විසිවෙද්දී. එත් ගගන විදියට කෙල්ලගේ හුත්ත ඇතුලට පයිය අගල් දෙකක් වත් යන්නේ නෑ. ඌගේ බඩ කිතුල් පොලු දෙකේ වැදිලා චටස් චටස් ගාන සද්දෙත් ඇහෙනවා. කෙල්ලට ඒක නිකන් ෆින්ගර් පක් එකක් වගේ දැනෙනවා ඇති. මේසෙත් එක්ක හෙල්ලෙනවා. ප්ලාස්ටික් මේසේ හෙල්ලෙන විදිහට කොයි මොහොතේ කඩන් වැටෙයිද කියන්න බෑ. කෙල්ලගේ බරට ලිස්සලා යන්නෙත් නෑ. ඒත් වාඩිවෙලාවක් ගහන්න බැරිවුනා. ඕනනම් විනාඩි පහක් ගහන්න ඇති. මේසේ හෙල්ලෙන එක නැවතුනා

"ශික් මොන හුත්තක්ද ඕයි කරේ ඇතුලෙම යැව්වේ ඇගිලි දෙක ගහගත්ත නම් මීට වඩා සැපයි"

කෙල්ලට මලම පැනලා. කොන්ද කෙලින් කරන් නැගිට්ටා.

"මන් යනවා"

"තෝ හැමදාමත් ඔහොමමයි කැරි ටික යවාගන්න විතරයි මාව ඕන හෙට මට පන්දාහක් නොදුන්නොත් අම්මට හුකවනවා"

"පන්දාහක්.."

"ඇයි... තොගේ අමාරුව හොදකරගන්න මේවා නිකන් දෙයි කියලා හිතුවද"

කෙල්ලට මලම පැනලා කියෙව්වත් එතකොටත් ඌ ගිහිල්ලා. කෙල්ල මේසෙන් බිමට පැන්නට පස්සෙයි දැක්කේ කකුල් දෙකෙන් බේරෙන කැරි පාර. දවල් ඇදගෙන හිටපු ගවුමෙන් කකුල් පිහිදගෙන ආයෙත් මේසේ තිබ්බ තැනින් තිබ්බා. අංජලීට දැන්නම් මේකි ගැන තියෙන්නේ අප්පිරියාවක්. කෙල්ල ආයෙත් පාඩම් කරන්න ගත්තා. 

පහුවදා උදේන්ම අංජලීට නැගිටුනේ එලාම් එකේ හඩට. ඇහැ ඇරිලා බලද්දී ලයිටුත් දාල ඒත් කෙල්ල පේන්න නැහැ. කෙල්ලගේ පොත් ටිකත් නෑ. කොට්ටෙ තිබුන තැනින්ම තියෙනවා. නිදාගත්ත සලකුණක් තියා ඊයේ රෑ කෙල්ල පුක තිබ්බ සලකුණක්වත් දැක්කේ නෑ. ඇදුම් ටිකත් එහෙන්මම තියෙනවා. අංජලීට එක නම් මහ පුදුමයක්. තාමත් කලුවර වැටිලා නිසා ඇදෙන් බිමට බහින්නත් භය හිතුනා. මතක් වෙන්නෙම කෙල්ල පයිය උරද්දී දැක්ක රතුපාට ඇස් දෙකයි ඊට පස්සේ දැක්ක බළල් ඇස්මයි. උදේ පහට එලාම් එක තිබ්බේ මොනව හරි උයන්න හිතාගෙන. ඒත් ඉතින් මොන ඉවිල්ලක්ද රෑ දැක්ක දේවල් වලට. ඕෂධී හිටියා නම් දහ අට සන්නියක් නටන්න වෙනවා. ඒත් ඉතින් එහෙම හිතුවත් දැක්ක දේට අංජලීටත් භය හිතුනා. පාන්දර එළිය වැටෙනකම් ඈ ඇදෙන් බැස්සෙම නෑ. ඈ ඇදෙන් බැහැපු ගමන් ජනේලේ අරින්න ලෑස්ති වුනත් කලින් දවසේ විසාකා ඇරපු ජනෙල් පියනේ කොක්ක පන්නන්න හැදුවත් පනින්නෙම නෑ. ඒතරම් තදයි. අංජලීට හොදට මතකයි කලින් දවසේ හවස ඇරියෙත් කෙල්ල රෑ ඇරියෙත් ඒ ජනෙල් පියනමයි. අනිත් හනෙල් පියනේ කොක්ක ලෙහෙසියෙන් පැන්න. කිසිම සද්දයක් ආවෙත් නෑ. අවටත් බැලුව කිසිම වෙනසක් නෑ. ඉර එළියත් හොදට වැටිලා. බිත්තියට එහා පැත්තේ එක පදුරක්වත් පොඩි වෙලා නෑ. එහෙම වෙන්නේ කොහොමද අංජලීගේ ඇගත් එක්ක හිරිවැටිලා ගියා. අංජලී හිතේ තිබ්බ සැකේට බෑග් එක ඇරලා බැලුවා. මෙන්න හුත්ත කෙල්ලට අදින්න දීපු නයිටිය තිබ්බ විදියටම තියෙනවා. ඇඟත් එක්ක පන නැතිවෙලා යනවා වගේ දැනුනා. බෑග් එක එහෙන්මම බිමින් තියලා ඇදෙන් වාඩිවුනා. ඈට මුකුත්ම හිතාගන්න බැරිවුනා. 

"හුත්ත එතකොට ඊයේ රැ දැක්කේ හොල්මනක්ද එතකොට එකට ඇග හේදුවේ හොල්මනක් එක්කද එහෙම නැත්නම් මනෝ විකාරයක්ද"

අංජලී දත් බුරුසුවයි ටූත් පේස්ට් එකයි අරන් පිටුපස්සෙන් කුස්සියට යද්දී කැරට් අලේ මතක් වුනා. කැරට් අලගෙඩි දෙකත් එහෙන්මම තියෙනවා දැක්කාම තවත් ඔලුව මංඥඥං වුනා. ලොකු අලේ කොනක් කෙල්ල කාපු බව අංජලීට හොදර මතකයි. 

අංජලී ඔසරියක් ඇන්දේ මාස ගානකට පස්සේ. ඒත් ඉතින් හැඩ බලාගන්නවත් හරි හමන් කණ්නාඩියක්වත් තිබුනේ නෑ. කලින් දවසේ ගෙනාපු කණ්නාඩිය මේස උඩින් තියලා යම්තම් බලාගෙන ඇදගත්තා. උදේ හතටත් කලින් ගුරු නිවාසෙන් එළියට බහිද්දීම ඉස්සරහ පිට්ටනි කෑල්ලේ ළමයි සෙල්ලම් කරන හඩ පවා ඇහෙනවා. ඊයේ හවස දැක්ක පාලු මුස්පේන්තු ගතිය තිබුනේ නෑ. ඈ පොත් මිටියත් ඉනට තද කරන් විදුහල්පති කාර්යාලය දෙසට ගියා. ඔෆිස් එක තියෙන්නේ විජේරත්න මහත්තයාගේ ගුරු නිවාසේ ඉදන් මීටර් සීයකටත් වඩා අඩු දුරින්. යන ගමන් හොල්මන් ගුරු නිවාසේ දිහා හොදට හැරිලා බැලුව. කොට්ටම්බ ගහේවත් ගුරු නිවාසෙවත් කිසිම වෙනසක් දැක්කේ නෑ. හොල්මන් ගුරු නිවාසේ පහුවෙනවත් එක්කම අංජලීගේ බෑග් එකේ තිබ්බ පෝන් එක රින්ස් ගියා. නිෂාධි උදේ පාන්දරම. 

" ගුඩ් මෝනින් අංජි අක්කා"

"ගුඩ් මෝනින් පැටියෝ මම උදේම ස්කූල් එකට යන ගමන් තව චුට්ටකින් කෝල් එකක් දෙන්නද"

"පොඩි අෆ්සෙට් නිවුස් එකක් තියෙනවා උබ කලබල වෙන්න එපා.. ඊයේ කවුදො මැරයො වගයක් ගෙදරට ඇවිල්ලා පොඩි කලබලයක් කරලා ගිහිල්ලා අක්ක ගිහිල්ලා අම්මව අපේ ගෙදර එක්ක ගෙන ආවා"

"මැරයෝ.. මොකක්ද කලබලේ.."

"මාත් එච්චර වැඩිය දන්නේ නෑ උබට අක්ක කෝල් කරාවි දැන් එයා කෝට්ස් යන්න ඇති මාලතී ඇන්ටි ඉන්නේ අපේ ගෙදර"

අංජලීට සීන් එක මොකක්දැයි හිතාගන්න බැරිවුනා.

"අම්මට කරදරයක්ද"

"නෑ.. නෑ.. ඔයා තව ටිකකින් ගෙදරට කෝල් එකක් දෙන්න මම හොස්පිට්ල් එකට යනවා උබේ අර කියපු කොලු පැටියා බලන්න. 

"මේ කොල්ලට කියන්න එපා මම මෙහෙ උගන්නන කතාවක් හොස්පිට්ල් එකට ගිහිල්ලා කෝල් එකක් දෙන්න" 

අංජලී පෝන් එක බෑග් එකට ඔබාගත්තා. විජේරත්න මහත්තයාගේ නිල නිවාසෙ ඉඩම පටන් ගන්න තැනම තිබ්බ නිදිකුම්බා පදුරට අංජලීගේ ඇහැගියේ ඉබේටම. දැක්ක දෙයින් ඈ තවත් හොල්මන් වුනා. 

"මෙන්න හුත්ත කොන කාපු කැරට් අලේ මෙතන" 

අංජලී වටපිට බලලා නැවිලා කැරට් අලේ අතට ගත්තා. පොඩ්ඩක් බලල බෑග් එකට දාගත්තා. 

"ඒක කොහොමද මෙතනට ආවේ. එතකොට තිබුන කැරට් අලේ"

අංජලීට හොදට මතකයි ගේනාවේ කැරට් අල ගෙඩි දෙකයි. කෙල්ල කෙරෙහි පොඩි සැකයක් හිතට ආවා. 

"මිස්... "

විසාකා කොන්ඩ දෙක දෙපැත්තට ගොතාගෙන පොඩි කෙල්ල එක්ක ගෙයින් එලියට බහිනවා. අංජලී හොදට බැලුවා කෙල්ලගේ ඇස් දෙක දිහා. විසාකාට තියෙන්නේ බළල් ඇස්.

"මිස්ට ඊයේ හොදට නින්ද ගියාද"

කෙල්ල ගුරු නිවාසේ කඩුල්ල පනින ගමන් පිටුපස්සේ ස්කූල් බෑග් එකට මොනවද ඔබා ගත්තා.

"ඇයි ඔයා දැක්ක නෙහ් ස්කෝලේ ඇරිලා එනවකෝ ඒ පැත්තට ඔයා එක්ක මට ටිකක් කතා කරන්න ඕන"

අංජලීට මල පැන්නත් හිතේ තිබ්බ තරහ කොන්ට්‍රොල් කරගත්තා. 

අංජලීගේ අතට දැනිච්ච හීතලට ගැස්සිලා ගියා. ඊයේ රෑ හිතේ තිබ්බ බය තාම හිත ඇතුලේ රැදිලා වගේ. ඈ එකපාරටම බැලුවා. අයේෂා විසාකාගේ අත අත් හැරලා අංජලීගේ අතින් අල්ලාගෙන. අංජලී කිව්වා කතාවට විසාකා නළලත් රැලි කරන් ඈ දිහා බලාගෙන ඉන්නවා.

"ඇයි මිස් මම දන්නේ කොහොමද මම හිටියේ අපේ ගෙදර නෙහ්"

"අපේ ගෙදර එතකොට මාත් එක්ක ඊයේ හවස ගියේ හොල්මනක්ද"

"හොල්මනක් ඇයි මිස්ට මතක නැද්ද ඊයේ අපේ ගෙදරින් රෑට කාල මම ආවේ අර කොට්ටම්බා ගහ ලගට විතරයි නෙහ් අපෝ හයෙන් පස්සේ එතනින් එහාට අඩියවත් තියන්නේ නෑ"

විසාකාගේ කතාවට අංජලීගේ හිත ගල් ගැහුනා. 

කොල්ලෝ තුන් දෙනෙක් අංජලී දිහා කන්න වගෙ බලාගෙන ඇවිත් අංජලීයි විසාකයි පහුවෙනවත් සමගම

"මූසලී.....ඊ...ඊ"

හෙමින් කියාගෙන පිට්ටනිය පැත්තට ගියා. අංජලී උන් දිහා හැරිලා රවලා බැලුවා. කොල්ලො තුන්දෙනා පස්ස හැරි හැරි බල බලා දිව්වත් කොල්ලො තුන්දෙනාගේ මුහුනවල් හොදට මතක තියාගත්තා. උන් එහෙම කියන්න ඇත්තේ විසාකට වෙන්න ඇති. මොකද ලග පාතක වෙන කෙල්ලෙක් හිටියේ නෑ. 

"ඔය අක්කට කියන්නේ මිස්.."

අයේෂා කිව්වේ ගොඩක් දුකින්. විසාකා බිම බලාගෙන හිටියත් කෙල්ලගේ හිතේ තියෙන දුක අංජලීට දැනුනා. 

"මිස් මම පන්තියට යන්නම්"

"බෙල් එක ගැහුවාම මම පන්තියට එන්නම්"

අයේෂත් විසාකා එක්කම හැරිලා ගියා. 

ප්‍රින්සිපල්ගේ ඔෆිස් එකේ විජේරත්න මහත්තයා මැදිකරගෙන තවත් ගුරුවරු කිහිප දෙනෙක් හිටියා. එකෙක් වැලමිට ගහගෙන තිබුනේ ප්‍රින්සිපල් වාඩිවෙලා හිටපු පුටුවේ. ඌ නැවිලා තවත් ගුරුවරියකුට මොනවද පෙන්නනවා. අනිත් ගුරුවරයා කකුල ගහන් හිටියේ ප්‍රින්සිපල් වාඩිවෙලා හිටපු පුටුවේ යට ලීයට. ඊයේ නොපැමින අද කෙලින්ම ස්කෝලෙට ආව නම් ප්‍රින්සිපල් කවුදැයි හදුනගන්නවත් බැරිවෙනවා. මොකද මේ ප්‍රින්සිපල් යැයි කිසි ගරුසරුවක් හිටපු කිහිපදෙනාගෙන් අංජලීට පෙනුනේ නෑ. ඈට මතක් වුනා ඇගේ පාසැල් කාලේ ප්‍රින්සිපල් මැඩම්ට ළමයි ගුරුවරු දක්වපු ගෞරවය.

"එන්න.. අංජලී..මිස්.."

විජේරත්න මහත්තයගේ කටින් පිටවෙද්දී ඔක්කොම ගුරුවරු අංජලී දිහාවට හැරුනා. මැන්ටල්ලා කිහිප දෙනෙක් අතර තරුණ ගුරුවරයෙකුත් හිටියා. ඌ තමයි ප්‍රින්සිපල් වාඩිවෙලා හිටපු පුටුවේ යට ලීයට කකුලක් ගහන් හිටියේ. ඔක්කොම හිනාවෙලා අංජලීව පිලිගත්තා. විජේරත්න මහත්තයා ඔවුන්ට ඈව හදුන්වලා දුන්නා. 

"අංජලි මිස් මේ.. ධර්මසේන මේ උපේක්ෂා.. මේ.. ශාලිකා.. මේ රතිදු..."

එකාට එකා අතට අත දෙන්න හැදුවත් අංජලී අත්දෙකම එකතුකරලා ඔක්කොටම ආයුබෝවන් කිව්වා. අතට අත දෙන්න බැරි කමක් තිබුනේ නෑ එත් උදේ පාන්දර දැක්ක දෙයින් ඇගේ හිතේ පොඩි කලකිරීමත් ඇතිවුනා. රතිදු තමයි පින්සිපල්ගේ පුටුවේ ලීයට කකුල ගහගෙන හිටපු එකා. ඌ අත දෙද්දී ශානිකා වලමිටට උඩින් කොනිත්තනවා අංජලීට හොදින් පෙනුනා. ඌ නම් මහ සෙවලයෙක් යැයි දැක්ක ගමන් හිතුනු අංජලී කට කොනින් පොඩි නෝන්ඩි හිනාවක් දාන්නත් අමතක කරේ නෑ. උපේක්ෂා මිසුයි ධර්මසේනයි ඉතුරු වෙද්දී අනිත් උන් ඔක්කොම ප්‍රින්සිපල්ගේ කාමරයෙන් පිටවෙලා ගියා. රතිදු නැවතින්න ලෑස්තිවුනත් ශානිකාගේ එක බැල්මෙන් ඔහුත් පිටවෙලා ගියා විතරක් නොවේ ඔහුගේ පිටුපසින් ශානිකාත් පිටවුනා.

"දොලහ වසරේ කලා පංතිය අංජලී මිස්ට භාරදෙන්නම්"

"හොදයි සර්"

"හැබැයි ළමයි එක විදියක් අද එන එකා හෙට නෑ ළමයින්ට ඉගෙන ගන්න නම් කිසි උවමනාවක් නම් නෑ කරට ගත්තොත් ඔලුව උඩට නගින්නමයි බලන්නේ"

උපේක්ෂා මිස් ළමයි ගැන කෙටි හැදින්වීමක් දුන්නා.ඔය අතර තුර තවත් ගුරුවරු ඇවිත් පොත අත්සන් කරලා පිටවෙලාත් යනවා. එන එන හැම කෙනාම අංජලී දිහාත් හොදට ඇහැදාලත් බලනවා. අංජලී පොත අත්සන් කරේ උපේක්ෂා මිස්ගෙන් පස්සේ අත්සන් කරලා පෑන ගන්න වුනේ නෑ. අස්සෙන් එකෙක් අතදාල හරියට උගේ පෑන වගේ අංජලීගේ අතේ තිබ්බ පෑන කියන්නෙත් නැතුව ඇදලා ගත්තා. අංජලීට පොරගේ අත දකිද්දී මොලේ මඥංයං වුනා. දාඩියත් එක්ක අතේ එල්ලෙන බේස්ලර්ට් එකයි උඩට එසවෙච්ච සුදු මයිල් දැක්ක ඈට බැලුනේ ඇඟිලි දිහා ඇත්දල මුද්ද දුටු ඈට ඉබේටම බැලුනේ පොරගේ මුහුන දිහා. අවුරුදු පනහකට කිට්ටු බව පෙනුනත් එය වහගන්න පුදුම ගේමක් දෙන එකෙක්. 

"එහෙනම් ඊයේ දැක්කේ හොල්මනක් නොවේ"

පොර අත්සන් කරලා පැන දුන්නෙත් මහ අමුතු විදියට. පෑනේ භාගයක්ම අල්ලගෙන. අත්සන් කරලා නැවෙද්දී බෙල්ලට දාගත්තු චේන් එකත් එල්ල වැටෙනවා. අංජලීට පොර දැක්ක ගමන් බකස් ගාල පනින්න ගිය හිනාව නවත්තගත්තේ හරි අමාරුවෙන්. ඌ හිටියේ අංජලී ගනන් ගත්තේ නෑ වගේ. 

"සර් මම පංතියට යන්නම්"

අනිත් උන් ප්‍රින්සිපල්ට විජේරත්න, විජේ යන්න කතා කරද්දී අංජලී ඔහුට සර් කිව්වා. 

"ආහ්.. පතිරාජ මේ මිස් අංජලී... "

"ආහ්.. ඇත්තද"

පොර ඔලුවෙන් හිටියත් ඔයිට වඩා පකීර්ලගේ ඔලු බස්සපු අංජලිට මතක් වුනේ අඟල් තුනේ හතරේ කොටේ. අංජලී කට කොනින් හිනාවක් දැම්මා මිසක් ගනන් ගත්තේ නෑ

"මිස් කොළඹ කොහේද"

අවිස්සාවේල්ලේ යයි කියන්න හැදුවත් විජේරත්න මහත්තයා ඇයට ඉස්සර වුනා. 

"මිස් නුගේගොඩ මිරිහානේ.."

"මගේ නංගිලා ඉන්නේ ගල්කිස්සේ"

"ආ..ආහ් ඇත්තට.. සර් මම එහෙනම් පංතියට යන්නම්"

අංජලී කොයිපටාට හෙවත් පතිරාජ කාරයට පොඩි හිනාවකුත් දාල උපේක්ෂා මිස් එක්ක ඔෆිස් කාමරෙන් පිටත් වුනා. අනිත් උන්ට වඩා උපේක්ෂා අංජලීගේ හිත ගත්තා. අංජලීට වඩා අවුරුදු කිහිපයක් වැඩිමල් වුනත් ඈ රුහුණේ එකියක්. 

"ඔයා කොලම්බු කැම්පස්ලු නේද"

"ඔව් ගිය අවුද්දේ අවුට් වුනේ"

අංජලී වගේම උපේක්ෂාත් විවාහකයි. ඇ තංගල්ලේ නෙටොල්පිටියේ. ඔහුගේ ස්වාමිපුරුෂයා මොනරාගල මහජන බැංකුවේ. ගෙවල් තියෙන්නෙත් මොනරාගල. දෙන්න එක්ක කදෙ දාගෙන ස්ටාෆ් රූම් එකට ආවා. ශාලිකා හිටියත් රතිදු පේන්න හිටියේ නෑ. ශාලිකා හිටියේ නම් උපාසක බැළලි වගේ වුනත් ඇගේ ඔක්කොම අඩව් ටික අංජලී ඊයේ රෑ දැනගත්තා. ඒත් ඒ සිදුවීම් ගැන කතා කරන්න පවා හිතවතෙක් හිතවතියක් හිටපු උන් අතර අංජලීට පෙනුනේ නෑ. පොඩ්ඩක් හරි කිට්ටුවුනේ උපේක්ෂා විතරයි. ඈ එනකම් පින්සිපල් රූම් එකට වෙලා හිටියෙත් ඇගෙ තිබ්බ හොද ගතිගුණයක් නිස වෙන්න ඇතියි අංජලීට හිතුනා. 

ස්ටාෆ් රූම් එකට ඇතුලට යනවත් එක්කම නිෂාධිගෙන් ආයෙත් කෝල් එක ආවා. 

"අක්කේ මම අයි සී යු එකට ගියා ගෑණු මනුෂ්‍යයට නම් පට්ට අමාරුයි අක්කේ කොයි වෙලාවෙද කියන්න බෑ. කලින් වූම් එක අයින් කරන්න ඩොක්ටර්ස්ලා ඇඩ්වයිස් කරාට ගනන් අරන් නැහැ"

"පවු.. කෝ කෙල්ලයි කොල්ලයි"

"ඉන්නවා.. පොඩ්ඩක් ඉන්න දෙන්න මොකක්ද කොල්ලගේ නම්... "

සුරාජ්ට කතාකරගන්නවත් බැරි විදියට පට්ට අසරණ වෙලා. කතාකරන වෙලාවේ සුරාජ්ගේ ලොකු අක්කත් එතන හිටියත් නිමාලිගේ කේස් එක ලොකු අක්කා දැනගනීවිදැයි පට්ට බයෙන් හිටියේ. සුරාජ්ට දීපු සල්ලිත් ඉවරවෙලා උදේ නිමාලිගේ චේන් එක උගස්තියන්න ලෑස්ති වෙද්දියි ලොකු අක්කා ඇවිත් තියෙන්නේ. 

"අක්කේ අම්මට මොනවා හරි වුනොත් මිනියවත් ගමට ගෙනියන්න විදියක්වත් නෑ අක්කේ ලොකු අක්කා ලගත් එහෙමට සල්ලියක් නැහැල්ලු"

"මම කිව්වානෙහ් ඔයත් එක්ක මම ඉන්නවා පෝන් එක ඔය අක්කට දෙන්නකෝ"

සුරාජ් පෝන් එක ආයෙත් නිෂාධිට දිල තිබ්බා.

"නංගී උබ මට උදව්වක් කරන්න ඕන. අම්මගෙන් ගෙදර යතුර ඉල්ලගෙන මගේ වලලු දෙක තියලා කොල්ලට ලක්ෂයක් අරන්දීල රිසිට් එක උබ ලග තියාගනින්"

"ලක්ෂයක්.. උබට පිස්සු හැදිලද"

"මට කොල්ලා ලක්ෂයකට වඩා වටිනවා මේ වෙලාවේ අර මිනිහගෙන් බේරෙන්න නම් කොල්ලා මගේ ලග තියාගන්න ඕන"

"හරි හරී.. මට තේරෙනවා බඩු තියන්න ඕනෑ නෑ මම කොල්ලට මගේ එකවුන්ට් එකෙන් එකක් අරන් දෙන්නම්"

සුරාජ් එක්ක කතාකර කර පංතියට ගියා. ස්ටාෆ් රූම් එකට යන්න වුනේ වත් නෑ. බෙල් එක වැදිච්ච හින්දා කෙලින්ම පංතියට ගියා. හදීසියක් වුනොත් ගන්න ලක්ෂයක් නිෂාධි දෙන බව ඇහිච්ච හැටියෙම සුරාජ්ට පුදුම හිතුනා. ඇයි ඉතින් දවසක දෙකක හැදුනුම් කමකට ලක්ෂයක් තියා දාහක්වත් දෙන එකෙක් නැති හින්දා.

පංතියට ගියාට පස්සෙයි දැක්කේ කොල්ලො කෙල්ලොන්ගෙයි තියෙන හැදියාව. ළමයිද බාප්පලදැයි හිතාගන්න බෑ. උන් තැන් තැන් වල රංචු ගැහිලා හිටියත් විසාකා උන් අතර කොන්වෙලා හිටියා. කෙල්ලෙක්ගේ මේසයක් වට කරන් එකාට එකා හේත්තුව දාගෙන මොනවද බලනවා. ඒ අස්සේ කොල්ලෝ කෙල්ලන්ට හොදට ජැකත් ගහනවා. කෙල්ලෝ ඉන්නෙත් කකුල් පලල් කරන්. පෙනුමෙන් නම් මුන් කෝවේ දාලවත් මකලවත් හදන්න බැරි යක්ෂ පැටව් වගේ.

"ළමයි ගිහින් තම තමන්ගේ පුටුවල වාඩිවෙනවා"

අංජලී ගැම්ම අරන් කිව්වා එක එකා අංජලී දිහා බලාගෙන උන්ගේ ඩෙස් එකට ගියා. හරියට ළමයි විසි හතක් හිටියා. කොල්ලො දහතුනයි කෙල්ලො දාහතරයි. ඒ අතරෙත් උන් කසු කුසු ගානවා. උදේ විසාකාට මුසලී කියපු කොල්ලො තුන්දෙනත් උන් අතර එකට හිටියා. උන්ගෙන් එකෙක් අංජලී දිහා ඇහැ කඩාගෙන බලාගෙනත් ඉන්නවා. මූසලී යැයි කෑගැහුවේ ඌට මෙහා පැත්තේ හිටපු එකා. 

"මොකක්ද නම"

අංජලී ඇගිල්ල දික් කරලම උගෙන් ඇහුවා. ඌත් ඉන්නවා.

"මෙකේ ඉන්නේ බීරොද"

අංජලීගේ හඩට කොල්ලෝ කෙල්ලො ටික ම්හ් නෑ. ෆුල් සයිලන්ස් වුනා.

"නැගිටපිය ඔක්කොම"

ඔක්කොම එකපාරට නැගිට්ට ආයෙත් වාඩිකෙරෙව්වා තුන්වතාවක් නැගිට්ටවලා වාඩිකෙරෙව්වා. 

"දැන් කියනවා නම"

"අනුර..."

"නැගිටලා ඩෙස් එක උඩ නැගලා කියපිය"

එක ඩෙස් එක උඩ නැගැලා අනුර කියලා බහින්න ලෑස්තිය.

"එහෙමද කිව්වේ කියපිය මගේ නම අනුර කියලා"

අනුරට මෙහා ඩෙස් එක හිස්ව තිබුනා. 

"ශික් අපරාදේ වේවැල් ටිකක් ගේන්න බැරිවුනානෙහ් ඊයේ ටවුමට ගිහිල්ලත්"

ඒකට නම් අංජලී දුක් වුනා. අනිත් එවුන් වාඩිවෙලා ඉද්දී අනුර විතරක් ඩෙස් එක උඩ හිටගෙන හිටියා.

"උබ හිටගෙන හිටපිය මගේ පිරියඩ් දෙක ඉවර වෙනකම්"

අනුර දිහාවට ඇගිල්ල දික් කරලා කියලා අනිත් උන් දිහාවට හැරුනා 

"මේ පංතියේ එකෙක්වත් ජරා නම් කියලා කතා කරනවා මට ඇහුනොත් වෙන්නේ මේ දේ එත් අහන්නේ නැත්නම් පිට්ටනිය ඉස්සරහ තියෙන කොට්ටම්බ ගහ ලග දන ගස්සනවා " 

කොල්ලො කෙල්ලෝ ම්හ් ශබ්දයක් නෑ.

"කවුද මේ පන්තියේ මොනිටර්"

"එහෙම එකෙක් නැහැ මිස්"

"පංති නායකයා කවුද"

විසාකා අංජලී දිහා බලාගෙන නැගිට්ටා. "යකෝ මුන්ට ඉංග්‍රීසි මෙලෝ හුත්තක් දන්නෑ නෙහ්"

අංජලී ගුරු මේසේ පිටුපසින් තියෙන බැලැක් බෝඩ් එක දිහාවට හැරුන. 

"කලා අංශය"

ඒක ඉස්සරහින් එකෙක් හු එකතු කරලා.

"කවුද මේ හු යන්න ලියපු එකා"

එකෙක් ම්හ් නැ. 

"මේක ලියපු එකා කියන්න බැරි නම් පංතියම පිට්ටනිය වටේ තුන් පාරක් මේ අංශේ කියව කියව යවනෝ කොහොමද එතකොට ස්කෝලේ අනිත් එවුන් තමන්ව හදුන්වන්නේ කැමතිද ඒකට"

අංජලීගෙ හඩ පංති කාමරය තුල දෝංකාර දුන්නා. 

"කියපිය කවුද මේක ලියපු පරයා"

"සංජි... මිස්"

කෙලවරේම හිටපු එකෙක් හිමින් කියනවා අංජලීට ඇහුනා. 

"සංජි.. කවුද කියපු එකා"

ඌ බයටම නැගිට්ටා. කොට්ටම්බ ගහ මතක් වෙන්න ඇති.

"සං..ජී...ව"

ඌ නැගිටලම කිව්වා. 

"විසාකා රෙජිස්ටර්... පැමිණීමේ ලේඛනය කෝ" 

ගුරු මේසයේ ලාච්චුවෙන් පැමිණීමෙ ලේඛනය ගත්තා. හැම එකාම ඩෙස් එක උඩ නැගලා තමන්ගේ සම්පූර්ණ නම කියවලා වාඩිවෙන්න ඕන. අංජලී ලකුණු කරගෙන ගියා. 

"ඩබ්ලිව් එම් එස් සංජීව"

හැර අනිත් හැම එකාම ඇවිත් හිටියා. අනුර ඇඹරි ඇබරි තාම ඩෙස් එක උඩ.

"කාටද අද පංතිය අතුගාන්න තියෙන්නේ"

"කවුරුවත් එහෙම පත් කරලා නෑ මිස්"

රෙජිස්ටරේ නම් තියෙන පිලිවෙලට පංතිය අතුගාන්න ගෘප් පහකට බෙදුවා. උදේ හත වෙද්දී පංතිය අදාල ගෘප් එකෙන් ක්ලීන් කරලා තියෙන්න ඕන. 

මුල් පීරියඩ් දෙක ඉවරවෙන්න ඕන්න මෙන්න තියෙද්දී පතිරාජ පන්තියට ආවා. ඌ පන්තියට ආපු ගමන් බැලුවේ ඩෙස් එක උඩ ඉන්න අනුර දිහා. 

"විසාකා මේක තාත්තට දෙන්න"

පතිරාජ ඇනිලොෆ් එකක් දීලා අනුර දිහා බලල කැරි හිනාවක් දාලම පිටවෙලා ගියා. විසාකා ඇනිලොෆ් එක පොත් අස්සෙ දාගෙන වාඩිවුනා. 

"අද කරපු පාඩමට අනුව මම ප්‍රශ්න පහක් දෙනවා හතරකට උත්තර ලියන් එන්න ඕන. උත්තර ලියන් නාවොත් වෙනදේ දන්නවද අද දීපු නෝට් එක දහපාරක් ලියවනවා"

අංජලීගේ පාඩම ඉවරවෙනකම් අනුර හිටියේ ඩෙස් එක උඩ.

"හ්ම් දැන් බහිනවා ආයෙත් වතාවක් ඇහුනොත් ලැබෙන දඩුවම මොනවගේදැයි මතකද"

අනුර ඔව් මිස් කියාගෙනම ඩෙස් එකෙන් බැස්ස. 

"විසාකා අද දීපු නෝට් එක දෙන්න"

කෙල්ල බයෙන්ම ආර්ථික විද්‍යාව පොත අංජලී ලග පෙරලද්දී පොත අස්සේ තිබුන ඇනුලොප් එක බිමට වැටුනා කට ඇරිලා ඒකේ තිබුනේ පන්දාහේ නෝට්ටුවක්. කෙල්ල පහත්වෙලා ගද්දිම හොදට දැක්කා.

පර්ස්ට් පිරියඩ් දෙක ඇතුලේම මුලු පංතියම සැලෙන්ඩර් කරගන්න අංජලීට පුලුවන් වුනා. 

"ඩබ්ලිව්. එම්. එස් සංජීව .... ටී. කේ අනුර කුමාර"

පංතියේ අනිත් වුන් අතරින් කැපිලා පෙනුනා. 

"වරෙන්කෝ හෙට සංජිවටත් හුකවලා ගන්න"

හිතාගෙනම ඈ ස්ටාෆ් රූම් එක දිහාවට ගියා. උපේක්ෂා එක්ක ශාලිකා බර කයියක් ගහගෙන හිටියත් අංජලී දැක්ක ගමන් ශාලිකා උපේක්ෂාට ඇඟිල්ලෙන් ඇන්නා. අනිවාර්යයෙන්ම කතා කර කර හිටියේ තමන් ගැන වෙන්න ඇති.

"අම්මෝ කොල්ලො කෙල්ලො ටිකට පස්ට් ඩේ එකේදිම ෆනිස් කරා නේද"

අංජලී හිනා වුනා මිසක් උත්තර දුන්නේ නෑ. 

"ඔය පංතියෙම ඉන්න උන්ගෙන් විසාකයි සංජීවයි හැර අනිත් උන් ඔක්කොම ලෝකේ කාල වතුර බීපු එවුන්"

උපේක්ෂා කියද්දී ශාලිකා කට කොනට හිනාවක් එලියට දාල නැගිට්ටා.

"අංජලී මිස් ඉන්ටවල් එකෙන් පස්සේ හම්බවෙමු ඔයා ඉන්නේ කොනේම ක්වාටස් එකේ නේද"

"ඔව් මන් තනියම හිටියේ"

අහපු ගමන් උපේක්ෂාගේ අතේ මයිලුත් කෙලින් වුනා. 

"ඔයා තනියමද හිටියේ"

"ඔව් ඇයි.. මිස්.."

"ඕකේ ඉදලා මෙයා බයවෙලා තෙලුත් මතුරන්න වුනා. ශාලිකා තෙල් මතුරවපු හැටි අංජලී දන්නේ ඊයේ. ඒත් අංජලීටත් ශාලිකා එක්ක කතාකරන්න අවශ්‍ය වෙලත් තිබුනා. ශාලිකා පිටවෙලා යන දිහා උපේක්ෂා බලාගෙන ඉදලා අංජලී ලග පුටුවට ගියා.

"ඔයා ප්‍රවෙශමෙන් ආශ්‍රය කරන්න මේකේ ඉන්න උන් එකාට එකා නෑ ඔය දැන් ගියෙත් පතිරාජ එක්ක කොහේද යන්න. කොල්ල එහෙන් වල්කමෙ යනවා කෙල්ල මෙහෙන් පතිරාජ එක්ක යනවා"

"උන් බැදලා නැද්ද"

"පිස්සුද මූට හොරෙන් පතිරාජ එක්කත් යනවා"

"ඇයි රතිදු කොහේ ගිහින්ද"

"ඒකා ගියා මොනරාගල ටියුෂන් එකකට අරකිව ගෙනත් දාල ඌ යාවි මැණික් ගරන්න"

ඒකට නම් අංජලීට කටින් හිනාවකුත් පැන්න.

"විජේරත්න මහත්තයා දන්නේ නැද්ද"

"මොකො නොදන්නේ ඒක මහ පිම්පියෙක් ඒකනෙ ගෑණිත් වෙන එකෙක් එක්ක පැනලා ගියේ"

"මොකක්ද ඒ කතාව"

"අපෝ ඒක කිව්වොත් උබ බය වේවි... ආහ්. ඒක නොවේ උබ ඊයේ ශෝටක් ගහගෙන ක්වාටර්ස් එක ඉස්සරහ ඉස්තෝප්පු කෑල්ලේ හිටියද"

"ඔව් ඇයි.."

"ඒක තමයි අරූ මෙතන රස කර කර කිව්වේ රතිදු එක්ක.. ශාලිකා ආව විතරයි දෙන්නම කතාව නැවැත්තුවා"

අංජලී පලවෙනි දවසෙන්ම හැම එකාගැනම හොද අවබෝධයක් අරගත්තා.  

මාලතී ගොඩක් බයවෙලා ඕෂධීට කෝල් එකක් දුන්න සැනින් ඈ චන්න එක්ක කෙලින්ම මිරිහානෙට ගියා. චන්නත් අංජලීගේ ගෙදරට ගියෙත් ගොඩක් කාලෙකට පස්සේ. ගේට්ටුව අරිද්දිම පියසේන අයියා සාලේ ඉදන් ගේට්ටුව දිහාවට දුවගෙන ආවත් ඕෂධී ගනන් ගත්තේ නෑ. ගේට්ටුව අරිද්දිම දැක්ක දෙයින් ඕෂධීගේ ඇස් දෙකත් තඩිස්සි වුනා. ඉස්සරහ ජනෙල් වීදුරු පේලියම කුඩේ කුඩු. 

"ඇන්ටී..." 

කියාගෙනම ගෙට ගියා. ඒත් චන්නට ගෙට අඩිය තියන්නත් කලින් පෝන් එක රින්ස් ගියා. නාදුනන නොම්මරයක්. ගන්දෝ නොගන්දෝයි කල්පනා කර හිටියත් කෝල් එකට ආන්සර් කරා

"සර් මම රියානාගේ අම්මා"

චන්න ඕෂධි දිහාත් බලලා කාරෙකට ගියා.

" ඔව් කියන්න මොකක්ද මගෙන් වෙන්න ඕන"

"සර් මට පොඩ්ඩක් හම්බවෙන්න ඕන සර්ට පුලුවන්ද වැල්ලවත්තේ ෆුඩ් සිටිය ලගට එන්න"

"කවද්ද"

"මේ දැන්"

"දැන්ම නම් බැරිවෙයි තව පැයක් එකාමාරක් විතර යාවි"

"සයියෝ.. එච්චර පරක්කු වෙනවද"

"මම දැන් ටිකක් දුර ඉන්නේ කොළඹට එන්න පැයක් එකාමාරක්වත් යාවී"

"අල්ලාආආආආ දෙයියනේ අපිට මෙහෙනුත් යන්න වෙයි වගේ සර්.."

"ඇයි.. මොකද .. හරී.. මන් පුළුවන් ඉක්මනට එන්නම්.. "

"සර් ෆුඩ් සිටිය කිට්ටුකරලා මේ නම්බර් එකට කෝල් එකක් දෙනවද"

"හරි මන් කෝල් එකක් දෙන්නම්"

චන්න පෝන් එකේ රියාන් නමින් ඇගේ නම සේව් කරගත්තා. පොන් එකෙන්ම ස්ටියරිං වීල් එකට පොඩි තට්ටුවක් දාලම කාරෙකෙන් එළියට බැස්ස ඔහු ආයෙත් ගෙට ගියා. සාලේ දැක්කාම ඔහුට හිතාගන්න බැරිවුනා. ඔහුගේ ඇස් කෙලින්ම වැදුනේ සිරිසේන මුදලාලිගේ කුඩුවෙලා ගිය පොටෝ එකට. තරහට ගහලා වගේ. ඔහු සිරිසේන මුදලාලිගේ පොටෝ එක අරන් කැඩිච්ච වීදුරු කෑලි ප්‍රේම් එකෙන් අයින් කරා. ඕෂධී මාලතීගේ උරහිසින් අල්ලගෙන සාලෙට ආවා.

"චන්න හෙට ගමෙන් වඩු බාස් කෙනෙක් ගෙන්න ගන්න බැරිද"

"පුලුවන්"

"අයියෝ නෝනා මන් කරලා දෙන්නම්"

පියසේනත් හොට දැම්මා .ඒකට නම් මාලතීට මලම පැන්න. පියසේනයි ලියන්නයි කියන්නේ එකම කාසියේ දෙපැත්ත බව මාලතී දන්නේ ගොඩක් කාලෙකට කලින්.

"ඕනෑ නෑ ඔහේගේ බාස්"

පියසේන දිහා රවලා බලල චන්න දිහාවට හැරුනා. "චන්න පුතා කෝල් එකක් දීල බාස් කෙනෙක් ගෙන්න ගන්න"

පියසේන තවත් මොනවද කියන්න කටගහන් එද්දී ආයෙත් මාලතී රවලා බැලුවා. ඌට සිරිල් මුදලාලි බලය දීල වගේ කතාව. වැඩියෙන්ම මාලතීට මල පැනලා හිටියේ ජීවිතේ මෙතුවක් කාලෙකට මෙහෙම බලු නොවෙච්ච හින්දයි සිරිල් මුදලාලි ජාම බේරගෙන පැනල ගිය හින්දයි. 

"යමු ඇන්ටී අපේ ගෙදර යන ගමන් පොලීසියේ ඇන්ටියක් දාගෙනම යමු"

ඕෂධී කියපු දෙයින් පියසේන අයියා චුට්ටක් කලබල වුනා වගේ.

"පොලීසියේ ඇන්ට්‍රි දාන්න ඕනෑ නෑ මේවා ගොඩින් බේරගන්න බලන්න"

"ඇයි තමුන්ගේ දැනුවත් එකෙක්ද ගේ පොඩි කරේ අනික ඇන්ටිදාන්න එපා කියන්නේ තමුසේ මුදලාලිගේ තාත්තද"

මාලතී පියසේනට බැනගෙන බැනගෙන ගියා. 

"ඇන්ටි කලබල වෙන්න එපා අපි යමු ඇන්ටි"

ඕෂධී මාලතීගේ ඇදුම් බෑග් එක අතට ගත්තා. පියසේන කරබාගෙන මිදුල දිහාවට ගියා. 

චන්න ගෙදරට යන ගමනුත් කල්පනා කරේ කොහොමද වැල්ලවත්තට යන්නේ කියන එකයි රියානාව ස්කෝලෙකට දාගන්නේ කොහොමද කියන එකයි. කොළඹ යාළුවෝ නැති හින්ද යාළුවෙක්ගේ දරුවෙක් කියන්නත් බෑ. එත් පොඩි අදහසක් ඔලුවට නම් ආවා. එත් මාලතී හිටපු නිසා ඒක ඉදිරිපත් කරෙත් නෑ. පුළුවන් ඉක්මනට ගෙදරට ආවා. කාරෙක නවත්වපු ගමන්ම නිෂාධියි ඕෂධීගේ අම්මයි මාලතීව වටකරගෙන විස්තර අහ අහා ගෙට එක්කගෙන යනවා. ඔහු ඕෂධීගේ අත් යන්තමට කෙනිත්තුවා. ඈත් නළලත් රැළි කරන් ඇගේ මව දිහාත් බලලා ආයෙත් සීට් එකෙන් වාඩිවුනා. 

"මේ අර ලියන මහත්තයා වැල්ලවත්තේ යන එන ෆැලැට් එකට මෙහා ගෙදරට යන්න පොඩි චාන්ස් එකක් ආවා. මොකද කියන්නේ"

"ෂා මරුනෙහ්..."

"ඔය ෆැලැට් එකට එහා පැත්තේ තියෙන ස්නැක් බාර් එකේ මල්ලියි පොට පාදල දුන්නේ අලුත බැදපු මුස්ලිම් ෆැමිලි එකක් ඊයේ පෙරේදා ඔය ෆැලැට් එකට ඇවිත් තියෙන්නේ උන්ට අවුලකට තියෙන්නේ පොඩි එකා ස්කෝලෙකට දාගන්න එක. උන්ට ඒක ගොඩ දාල දුන්නොත් ඔය මුදලාලි ගැන ඔක්කොම විස්තර ටික ගන්න පුළුවන්"

ඕෂධී කල්පනා කරන්න ගත්තා.

"ඌ දැන් මට කෝල් එකක් දුන්න. ස්නැක් බාර් එකට දැන් එන්න පුලුවන්ද ඇහුව"

"ඔයා එහෙනම් ගිහිල්ලා බලන් එන්න මම මැඩම්ට කෝල් එකක් දෙන්නම් බලන්න ස්කෝලෙට ගානක් දුන්නොත් නම් බැරිවෙන එකක් නම් නෑ ඒත් කාර් එක කොහේ හරි පාක් කරලා යන්න ලියන්නා හරි සුරුට්ටුවා හරි සැක හිතුනොත් ඔක්කොම හබක්"

ඒ මොහොතේ ඕෂධී හිටියෙත් හොද මනසකින් නොවේ. විජේසිරිගේ උපදෙස් අරන් පොලීසියට යන්නත් ඕන. අනික් පැත්තෙන් සිරිල් මුදලාලි පොලීසියට යන්න අකැමැති හේතුව ඕෂධී දන්නව මුත් මාලතී දන්නේ නෑ. 

"ගිහින් පුළුවන් ඉක්මනට එන්න පොලීසියට යන්නත් ඕන.... ඔයා පරක්කු වුනොත් තාත්තා එක්කම තාත්තගේ කාර් එකේ යන්නම්"

චන්න හිතුවටත් වඩා ලෙහෙසියෙන් ප්‍රශ්නේ ගොඩ දාගත්තා. 

සිරිල් මුදලාලි කෙලින්ම ගියේ වැල්ලවත්තේ ගෙදරට. අමීර්ගේ වැඩක් යැයි සිරිල් මුදලාලිගේ සෙට් එක පිලිගත්තෙම නෑ. නසීර් කියන එකෙක් පතාලේ ඇත්තෙත් නෑ. සිරිල් මුදලාලිට ලැනී යැයි කිව්වේ ඔහු ගැන දන්න පරන අය. එතකොට ඔහු මුදලාලි කෙනෙකුත් නොවේ. භවානි හෝටලේ බේකරියේ වැඩ කරපු එකා. ලැනී නම දන්නේ කතරගම මිනිස්සුයි ගමේ මිනිස්සුයි විතරයි. අමීර් ලැනී යයි කිව්වත් ලැනී මුදලාලි යැයි කවදාවත් කියලා නෑ. අනික කවදාවත් ලැනී යයි කියන්නෙත් නෑ. එහෙනම් කවුද හුත්තෝ මේ නසීර්. අනිවාර්යයෙන්ම අමීර් අලුත් එකෙකුට කොන්ත්‍රාත් එක දීල. 

"මුදලාලී මේ වෙලාවේ නෝනවයි දරුවයි එක්ක එන්න එපා. අමීර් කවදාවත් නෝනට කරදරයක් කරන්නේ නෑ. මතකනේ ගම්පොළ සීන් එකේදීත්. එයාලට මෙහේ ඉන්න දෙන්න මුදලාලි විතරක් යමු අපිත් එක්ක"

"අමීර් ආවොත්"

"අමීර් එන්නේ නෑ ඌ ඉන්නේ තාම සමන්තුරේ. අපි ඌ ගැන ඇහැ ගහන් ඉන්නේ මේක කරපු එකා හොයාගන්න කන් මුදලාලි විතරක් අපි එක්ක යමු"

මුදලාලි අවසානයේ සෙට් එකේ කතාවට අවනත වුනා. වැල්ලවත්තේ ගෙදරට ගිය ගමන් ඇදුම් පොදිය ලෑස්ති කරගත්තා.

"අමීර් මාව හැම තැනම හොයනවා. මාව මරන්න එකෙකුට කොන්ත්‍රාත් එකක් දීල නුලෙන් ජීවිතේ බේරුනේ"

ඇය කටත් ඇරගෙන සිරිසේන මුදලාලි දිහා බලාගෙන හිටියා.

"අනේ..අල්ලාආආආ අමීර් හිරෙන් නිදහස් වෙලාද"

" ඔහේට නොකිව්වට හිරෙන් පැනලා නම් ටික දොහක් වෙනවා ඌට කොළඹට එන්න බෑ.. පුළුවන් පුළුවන් වෙලාවට ඇවිත් යන්න එන්නම්"

"ඌ අපිවත් මරයි.. "

"ඌ මාව මැරුවත් ඔහේව මරන්නෙ නෑ"

"ඔහේ දැන් මාවයි දරුවයි දාල යන්නද හදන්නේ තමන්ගේ ජීවිතේ බේරුනාම ඔක්කොම හරුද"

"ඔහේට කවුරුත් කරදර කරන්නේ නෑ ඔක්කොම එකට ගියොත් තුන්දෙනාම අමාරුවේ වැටෙනවා"

මුදලාලි බෑග් එකත් අරන් යන්න ලෑස්ති වුනා.

"එතකොට පොඩි එකීගේ ස්කෝලේ ප්‍රශ්නේ"

"කවුද ඉන්නවා කිව්වේ ඒ මහත්තයාටවත් කියනවා බලන්න නැත්නම් මන් එනකම් ඉන්නවා"

"අපි කොහොමද තනියම ඉන්නේ මම සමන්වයි ස්වර්ණවයි ගෙන්න ගන්නවා"

"ඔහේට ඔය කොල්ල එක්ක තියෙන සම්බන්දේ නවත්තගන්න බැරිද මගේ මේ ඔලුව කුණුවෙලා තියෙද්දී මගුල් නටන්න හදන්නේ"

මුදලාලි කෝපයෙන් කෑගහන්න ගත්තා. ඈ හිතින් බැන බැන නිහඩ වුනා. මහ පුදුම මිනිහෙක් 

මුදලාලි තවත් ප්‍රමාද වෙන්න කැමැති වුනේ නෑ. ඈ මුදලාලි එක්කම පඩිපෙළ ලගට වෙනක්ම ගියත් පාරට ගියේ නෑ.පඩි පෙළ ලග හිටපු හිඟන්නටත් මොනවද කියලා සිරිල් මුදලාලි වෑන් එකට නැග්ගා. සිරිල් මුදලාලිට හිතින් බැන බැන අල්ලා දෙවියන්ට ඇගේ දුක හිතින් කිය කිය ගෙදරට ගිහින් දොර වහගත්තා. මොකද ඈ දන්නවා හැම දේම තීරණය කරන්නේ සිරිල් මුදලාලි නොවේ ජෝසප් විත්තිය. ජෝස්ප්ට ඕන ඈව කොටු කරගන්න මිසක් වෙන දෙයක් නොවේ. ඔහු හිතුවේ ඔහු ගැන විතරයි. අඩු ගානේ රියානා ගැනවත් හිතුවේ නෑ. ඔහු නම් පුදුම ආත්මාර්ථකාමියෙක්. අනික සිරිල් මුදලාලිට කොහොම කිව්වත් තේරුම් ගන්නේ නෑ. ඈ හිතින් මුරණ්ඩු වුනා. සමන්වයි ස්වර්ණවයි ගෙන්නගන්නවාමයි ඈ තරයේ හිතාගත්තා.

චන්න ෆුඩ් සිටිය කිට්ටුවෙද්දිම රියානාගේ අම්මට කෝල් එකක් දුන්න. ලියන්නා කාර් එක දැකලා අදුන ගත්තොත් ඔක්කොම වැඩ අන්ජබජල් බවත් ඔහුට මතක් වුනා. ෆුඩ් සිටි එකේ කාර් එක දැම්මොත් ඒත් ලියන්න දකීදැයි අවුලක් තිබ්බා. චන්න කොමර්ෂල් බැංකුව ඉදිරිපිට කාර් පාක් කරලා ඉස්සරහට ගියා. ඈ රියානා එක්ක පාර අයිනේ ඉන්නවා දුරටම චන්න දැක්කත් නොදැක්කාසේ ඔහුන්ව පසුකරගෙන ගියා

"අංකල්... අංකල්..."

රියානාගේ කෑගැහිල්ලට ඔහු නැවතුනා.

"අන්කල් අපේ ගෙදර මෙහේ"

"අනේ මම දන්නේ නෑ නෙහ්"

රියානාගේ අතට දුන්න චොක්ලට් එක කෙල්ල ගත්තේ ගොඩක් ආසාවෙන්. 

"සර් යමු ගෙදරට" රියානාගේ අම්මා ඇදගෙන හිටියේ කොට සායක්. දනහිසේ ඉදන් අඟල් හතරක් විතර උඩින් සායේ වාටිය තිබුනේ. රෝස පාට ගල් දෙකට චන්න තවත් වසී වුනා. මුස්ලිම් ගෑණියෙක් මෙහෙම ඇදන් ඉන්නවා චන්න දැක්කමයි. ඈ චන්නට ඉස්සරහින් පුක නලව නලවා පඩිපෙළ නගිද්දී අත්දෙකෙන් අල්ලල මිරිකන්නත් හිතුනා. ඉස්සරහට මේසේ උඩතියන් රසකර කර කන්න තියෙන කෑමක් වන කරගන්නේ මොකටද.

"ඉවසපන් පන චුට්ටක් ඉවසපන්"

චන්නගේ පොල්ල අල්ලන් මිරිකල කියන්නත් හිතුනා. 

රියානා හරිම හුරතල් විදියට ඇගේ මවගේ අත අතැහැරලා චන්නගේ අතින් අල්ලගත්තා. 

"සර් ස්කෝලෙකට මාව දානවා නේද"

චන්න පහත් වෙලා කෙල්ල වඩා ගත්තා. 

"අල්ලා දෙයියෝ කෙල්ලගේ දුක දැකලා මහත්තයා මුන ගැස්සුවා"

රියානාගේ මුහුනේ විතරක් නොවේ රියානාගේ අම්මගේ මුහුනත් දැරියට ස්කෝලයක් හරි ගස්සලා දේවි යැයි ලොකු බලාපොරොත්තුවක් හිත් වල තියාගෙන කියවන බව චන්න දැක්ක .

"කරන්න පුළුවන් මොකක්දැයි අපි බලමු"

ඈ චන්න සාලයේ පැත්තකින් තිබ්බ පුටු සෙටියේ වාඩි කෙරෙව්වේ ලොකු ගෞරවයකින්. ගෙට ඇතුල්වෙද්දිම චන්නගේ අතින් බැහැල කෙල්ල ගෙට දිව්වා. 

"කෝ මහත්තයා"

"මහත්තයා හදිසි බිස්නස් වැඩකට ගියා සර්" 

ගෑණි කියාගෙන ගෙට ගියා. මොනවහරි හදන්න යන්න ඇතියි හිතුවත් විනාඩි දෙකකට තුනකට පස්සේ ගෑණි ආවෙත් හිස් අතින්. කොට සායත් තෙමිලා හරියට බාතෲම් එකට ගිහින් ඇවිත් වගේ.

චන්න දොර දෙපැත්තේ තියෙන බොක්ක ගැහිච්ච වේවැල් පුටුව දිහාත් හාන්සි පුටුව දිහාත් හොදට බලලා සෙටියේ ඉස්සරහ පුටුව දිහාත් බැලුවා. මුල්ලක කාගෙදෝ ඇදුමක් පුටු කවර අස්සේ ගුලිවෙලා.

චන්න කුෂන් පුටුවේ වාඩිවෙලා ගේ වට පිට හොදට ඇහැදැම්මා. හැබැයි කිසි පිලිවෙලක් තිබුනේ නෑ. බිත්ති මුලුවල මකුනු දැල් පිරිලා බිත්ති අවර්ණවෙලා. කුලියට ඉන්න ජෝඩුවක් වගේම ගැණිගේ පවුල් ජීවිතය පිටතින් කොහොම පෙන්නුවත් අභ්‍යන්තරයෙන් ලොකු හිඩසක් තිබුනු බව වටපිටාවෙන් ඔහු හිතාගත්තා.

"මේ ගේ ගත්තේ බද්දට සර්"

රියානාගේ අම්මා චන්න ඉස්සරහ පුටුවෙන් වාඩිවුනා.

"ඇයි ඔයාලගේ ගම මෙහේ නොවේද"

වටපිටාවේ රැදුනු ඔහුගේ රියානාගේ මව දිහාවට යොමුවුනා.

 "අම්මට හුකන්න බලපන් හුත්තෝ ගල් දෙක දිහා"

පුටුවේ වාඩිවෙච්ච ඈ දෙපා දෙපැත්තට කරලා තවත් චුට්ටක් පලල් කරා. 

"නෑ සර් මගේ ගෙවල් නම් හාලිඇළ මහත්තයාගේ බිස්නස් වැඩවලට අපිටත් වටේ එයත් එක්ක යන්න වුනා. ගම්පොළගේ බද්දට දීලා කොළඹට ආව"

අම්මට හුකන්න යකෝ අච්චර කරක් ගහලත් ගම්පොලදී මේකි හම්බවුනේ නෑ කියන්නේ පුදුමයක් නෙහ්.

කෙල්ල කාමරේ ඉදන් දුවගෙන ඇවිත් කලින් දවසක අරන් දුන්නු චිත්‍ර පොත චන්නගේ අත උඩින් තිබ්බා. කෙල්ල ඇත්තටම ලස්සනට චිත්‍ර ඇදලා තිබ්බා. චිත්‍ර පොත අතරින් චන්න බැලුවෙම රියානාගේ අම්මගේ බෝක්කුව දිහා. ඒ මොහොතේ නම් චන්නගේ ඇස් තියෙන්නේ කොහේදැයි ඈ හොදින් දැක්කා. චන්නට චිත්‍ර පොත දීපු රියානා මවගේ උකුලට පැන්නා.

"අනේ දරුවෝ එහාට වෙලා ඉන්නකෝ"

රියානාගේ ඉනෙන් අල්ලලා ඈව එහා පුටුවට තල්ලු කරා. රියානාගේ පස්සට ඇගේ කොට සාය තවත් චුට්ටක් ඇතුලටත් ඇකිලුනත් ඈ ඇදුම හදාගත්තෙත් නෑ. හරියට බලාගනින් මහත්තයෝ කියන්න වගේ.

"මේකි ඇත්තටම මුස්ලිම්දැයි"

චන්නට හිතාගන්නවත් බැරිවුනා. 

"මෙහෙන් යන්නවෙන කතාවක් කිව්වේ ඇයි"

"මහත්තයගේ බිස්නස් වැඩක් හිරවෙච්ච හින්දා මුලදී අපිත් යන්න හිතුවත් පස්සේ අදහස වෙනස් කරගත්තා මේ දරුවගේ ස්කෝලේ ප්‍රශ්නෙ හින්දා"

චන්න ආයෙත් රියානාගේ චිත්‍ර පොත පෙරලුවා. කෙල්ල චිත්‍ර තුන හතරක්ම ඇදලා තිබ්බා. ඒ පිටුව පෙරලුවාට පස්සෙ ඇත්තටම චන්නට දුක හිතුනා. පාරේ ස්කෝලේ යන ළමයි දිහා ජනෙල් කවුලුවකින් බලන් ඉන්න දරුවෙක් බලිරූප වලින් ඇදලා තිබුනා. රියානාගෙ හිත අභ්‍යන්තරයේ ප්‍රකාශනයක් වගේ. තවත් චිත්‍රයක කෙල්ල ඇදලා තිබුනේ අපේ පවුල යයි සදහන් කරලා ඒකේ තිබ්බ විදිහට නම් පියා සරම් කාරයෙක් වගේම උස මහත අයෙක්.

"සර් දැරුවගේ වැඩේ බැලුවද"

"ඔව් මම එක්කෙනෙක් එක්ක කතා කරා. එයා ප්‍රින්සිපල් එක්ක කතා කරලා මට කියයි. හැබැයි ඔයාලට ස්කෝලෙට ටිකක් වියදම් කරන්න වේවී නුගේගොඩ ගර්ල් ස්කූල් එකක්"

"අනේ කමක් නෑ අර මනුෂ්‍යය ලක්ෂයක් අරගෙනත් වැඩේ කරලා දුන්නේ නැති එකේ ස්කෝලෙට කීයක් හරි දුන්නාම මොකද වෙන්නේ"

ඈ එහෙම කියලා

"මට සල්ලි ප්‍රශ්නයක් නෑ සර්"

හිමින් එහෙමත් කිව්වා. 

"එහෙනම් මට ඇප්ලිකේෂන් එකක් හදල දෙන්න පුළුවන් නම් වැඩේ ඉක්මන් වේවි"

"ඉන්නකෝ අර මනුෂ්‍යයට දුන්න ඇප්ලිකේෂන් එකම ගෙනත් දෙන්න.

ගෑණි පුක වනපු වැනිල්ලට චන්නට තව දෙයක් හිතුනා. ගෑනි තරප්පු පෙල ඉදන් උඩට එද්දී පුක දෙපැත්තෙන් නිකර් එකේ දාරේ පෙනුනත් දැන්නම් පුක ලෙලදෙන්න ගත්තා එත් එහෙම වුනේ කොහොමද එතකොටයි මතක් වුනේ ගෙට ආපු ගමන්ම ගෑණි ගෙට ගිහිල්ලා ආව විත්තිය. එහෙනම් හුත්ති ගියේ ජංගිය ගලවල එන්නදැයි චන්නටත් හිතට සැකයක් ආවා. ෆයිල් එකක් අරන් ගෑණි මේසේ ලගට ආවා. හරියට මේසෙට එන්නැයි ආරාධනා කරා වගේ. ජනේලේ ලග හින්දා එතන හොදට එළියත් තිබුනා. රියානත් චිත්‍ර පොතයි පාට පෙට්ටියත් අරන් එයත් ආවා මේසේ උඩට.

"අනේ දරුවෝ ඔයා අර ටීපෝඑක උඩට යන්න අංකල්ට මේ වැඩේ කරන්න දීල"

කෙල්ලට මේසේ කෙලවරේ වාඩිවෙලා චිත්‍ර අදින්න ඕන තරම් ඉඩත් තිබුනා. කෙල්ලව ටීපෝව ලගට යැව්වේ ඇයිදැයු චන්නට හිතාගන්න බැරිවුනා. චන්නත් ගිහිල්ලා වාඩිවුනේ ජනේලේ පැත්තේ තිබ්බ පුටුවෙන්. ගෑණි හිටගෙන හිටියෙත් ජනේලේ ඉස්සරහ චන්නට පිටුපසින්. ෆයිල් එකේ යට කෙලවරින් අල්ලගත්ත චන්න උඩ කවරය පෙරළුවා. කෙල්ලගේ ඇෆ්ලිකේසන් එක. එක දැක්කාමා චන්නට ඇහේ දෝෂයක්වත්දැයි හිතුනා. ඇස් ආයෙත් තද කරලා ඇරියත් දැක්කෙත් ඒකමයි. ළමයා පිලිබද විස්තර 

සම්පුර්ණ නම මුලකුරු සමග අගම්පොඩිගේ රියානා රත්නායක

අයදුම්කරු පිලිබද විස්තර  

භාරකරු මව පියා ගේ නම හෝ නිත්‍යානුකූල භාරකරු මොහොමඩ් සෆ්රාස් ෆාතිමා කාලත්‍රයාගේ සම්පූර්ණ නම අගම්පොඩිගේ රත්නායක මුදියන්සේලගේ සිරිල් ගාමිණී ලැනරෝල්. නම් දෙක දැක්ක ගමන් චන්නගේ බෙල්ල දිගේ දාඩියත් දැම්මා. මතක් වුනේ ඕෂධී.

"ඇයි සර් පුරවලා තියෙනවා වැරදියිද"

ඇය චන්නට පිටුපසින් තවත් කිට්ටුවුනා. මේසයෙන් එලියට පැනපු චන්නගේ වැලමිට හරියටම තිබ්බේ ඇගෙ කලවා දෙක එකතුවෙන තුම්මුල්ලේ ගෑවෙන්න නූලක් දෙකක පරතරයකින්. ඇගේ පොට්ටනිය ඉස්සරහ.

"නෑ එතකොට ඔයා මුස්ලිම්ද ෆාතිමා...."

ඈ චන්නට තවත් කිට්ටුවුනා. කිට්ටු වුන විතරක් නොවේ කොන්දෙන් ටිකක් නැවුනා. ඇගේ සාය අස්සෙන් කලවා දෙක වැලමිටේ ගැවෙද්දී කරන්ට් එක වැදුන වගේ.

"ඔව් සර් මම මුස්ලිම් මහත්තයා සිංහල අපිට ගොඩක් ප්‍රශ්න ආවේ ඒ හින්දා"

"මම එහෙනම් ෆාතිමා කිව්වට කමක් නැද්ද"

"මගේ නම නෙහ් සර්"

ෆාතිමාගේ කලවා අතරින් වැලමිට ඇතුලට ගියත් ඒකිට ගානක් නෑ වගේ. හරියට වැලමිට කකුල් දෙකට තියලා තද කරගත්තා වගේ. දැන්නම් චන්නට අත ගන්න හිතුනෙම නෑ. තව ටිකක් වැලමිට පස්සට කරා.

"කෝ දරුවගේ උප්පැන්න සහතිකේ"

උප්පැන්න සහතිකය යටම තියෙනවා දැක්කත් ඇයව තවත් පරික්ෂා කරන්න චන්නට හිතුනා. ෆාතිමාගේ හුත්ත එතකොටත් තිබුනේ වැලමිටට උඩින්. වැලමිටට හුත්ත තදකරන් කම්මුල් ලගටම නැවුනා. රෝස පාට කම්මුල් ගෑවෙනවා නොගෑවෙනවා වගෙ. ඇගේ තන් දෙක චන්නගේ උරහිසට තෙරපුනා.

"මේ තියෙන්නේ යටට වෙලා"

චන්නත් එහෙන්ම හිටියා. ඈ කියන්නේ මොනවැදැයි ඇහෙනවා නෑහෙනවා වගේ. ඔහු එන්න කලින් ගෑණි නාපු බව සබන් සුවදින් දැනුනා.

චන්න පාතිමා අරන් දුන්න උප්පැන්න සහතිකේ අරන් ආයෙත් ඇහැගියේ ගෑනිගේ නමට ඇප්ලිකේෂන් එකේ තිබ්බ නම් තමයි ඒකෙත් තිබුනේ. ෆාතිමා කොන්ද කෙලින් කරගත්තෙත් නෑ ඇගේ තනෙත් චන්නගේ උරහිසේ ගෑවෙනවා. චන්න එහෙන්ම අත පහලට දැම්ම. එතකොටවත් ඈ හෙලවුනෙත් නෑ

"තව මොනවද සර් මේකේ අඩුපාඩු"

ඇත්තටම අඩුපාඩුවක් තිබුනේ නෑ. චන්නට ඕන වුනා ගෑනි මෙහෙම ඉන්නේ ඕනකමින්ද නැත්නම් වෙන හේතුවක් නිසාදැයි හොයාගන්න. ඔහු අත ඇගේ කලවේ දෙතුන් වතාවක් වැද්දුවා. ඈ පස්සට වුනේවත් මුකුත් නෑ. හිටිය විදියටම හිටියා.

"පේන්න නම් අඩුපාඩුවක් නෑ"

ඈත් එක්ක ඔහු ඇෆ්ලිකේෂන් එක ගැන කතාකරන ගමන් ඇගේ දන හිසේ උඩට පිටුපසින් අතගාගෙන කලවයේ මැද ලාවට අතගෑව. ගෑනි එකපාරටම බැලුවේ රියානා දිහා මිසක් චන්න දිහා නොවේ. ගෑනිගේ අකැමැත්තක් නැහැයි ඔහුට තේරුනා. තව ටිකක් උඩට අතගානෙන ගියා. 

"අම්මට හිකෙයි කිව්වලු හුත්තිට ගලල"

ඔහු එහෙන්මම අතගාගෙන උඩට ගියා. පාතිමා කකුලත් තවත් ටිකක් පලල් කරන් රිහානා දිහා බලන් ඉන්නවා. මුස්ලිම් ගෑණු මයිල් ගාල ඉන්නවායි අහල තිබුනත් චන්න දැකලා තිබුනේ නෑ. චන්න ඇගේ කොට සායත් උස්සගෙනම පුකත් අතගාගෙන හුත්ත පාමුලට වෙනකම් අත ගෙනිච්චා.

"අනේ සර් දරුවා ඉන්නවා"

ඈ හෙමින් කෙදිරුවා.

"දරුවා මම ස්කෝලෙකට දාල දෙන්නම්"

හුතු තොල් දිගේ අගිලි ගෙනියන ගමන් හෙමින් කිව්වා. චන්න හුත්ත වටේ අතගගා ගෑනිගේ පුක වටේ අතගෑවා. දොදොලයක් උඩින් අත ගෙනියනවා වගේ. පුක් පලු දෙක වටේටම අතගෑවා. තොල් හපාගෙන පාතිමා රියානා දිහා බලාගෙන ඉන්නවා. පුක නාරටිය මැද්දෙන් ඇගිල්ල යවලා ආයෙත් හුතුතොල් දිගේ යැව්වා. ගෑනි හයියෙන් හයියෙන් හුස්ම ගන්න සද්දෙත් චන්නට ඇහෙනවා. චන්න ඇගිල්ල හෙමින් තද කර කර ඉස්සරහට පස්සට පැද්දුවා. ඇගිල්ලත් ටිකෙන් ටික හුත්ත ඇතුලට කිමිදිලා යනවා 

"අනේ.. ස..ර්.. එපා..."

චන්න රියානා දිහා බලාගෙන ඇගිල්ල පතුලටම බැස්සුවා. දැන් නම් ඇගේ හිත ඇගේ පාලනයෙන් ගිලිහිලා යයි චන්නට තේරුනා. කෙදිරිල්ලක් රියානට ඇහුනොත් වැඩේ ලප් තැනම ලොප් වෙලා යන්න පුළුවන්. චන්න ෆාතිමාගේ පුක් පලු දෙකත් මිරිකල අත එලියට ගත්තා. පාතිමා රියානා දිහත් බලලා චන්න දිහා බැලුවා. එතකොටත් ඇගේ හුත්ත ඇතුලට දාපු ඇගිල්ල තිබුනේ චන්නගේ කටේ.

"ඊයා සර්.. ඔය මොකද කරන්නේ"

"වදේට ඇගිල්ල ගහලා මෙච්චර රහ නම් දිව දැම්මොත් කොහොම රහක් ඇත්ද"

චන්න ෆාතිමාගේ පුක අතගාල හෙමින් කෙනිත්තුවා. 

"අන්කල් මේ මම ඔයාව ඇන්දා"

රියානා ටීපෝ එකෙන් නැගිටලා චන්න ලගට එද්දී පාතිමා හිටපු තැනින් කොන්ද කෙලින් කරගත්තා. කෙල්ල බලියක් වුනත් ලස්සනට ඇදලා තියෙනවා. චන්නත් මේස උඩ තිබ්බ පැන්සල අරන් ලොකු හරියක් දැම්මා. 

" එහෙනම් ඔයා අදින්න බලන්න මලකුයි ලස්සන සමනලයෙකුයි"

කියාගෙන චන්න නැගිට්ටා.

"සර් ඔය යන්නද හදන්නේ"

"ඔව් ඉතින් මෙච්චර වෙලා ඉදලත් තේ එකක්වත් දුන්නයි.. නේද පුතේ.."

"අනේ සොරි..සර්.. ඉන්නකො.. මම තේ එකක් හදන් එන්නම්"

රියානා මව දිහා බලලා ආපහු චන්න දිහා බැලුවා.

"අනේ..අන්කල් .. යන්න එපා.. තව ටිකක් ඉදලා යන්න"

"හරී.. හරී.. තව ටිකක් එහෙනම් ඉන්නම්කෝ"

කෙල්ල චන්න දිහා බලලා ටිපෝ එක ලගට ගියා. ෆාතිමාත් යන්න වගේ හැරුනත් චන්න කොට සායෙන් අල්ලගත්තා.

"ටොයිලට් එක පෙන්නනවද"

"ආහ් එන්න සර්"

පොල්ල කෙලින් වෙලා. හුජ්ජබරක් නම් තිබ්බේ නෑ තිබුනේ නම් කැරි බරක්. රියානා ටිපෝ එක උඩ ඉදන් චිත්‍රෙ අදිනවා. සාලේ මැදින් තිබ්බ කොරිඩෝව දිගේ ෆාතිමා පිටුපසින් චන්න ගියා. බාතෘම් එකේ දොර ගාවා ෆාතිමා නැවතුනා. චන්න පිටුපස්ස බලලා ඇගේ අතින් අල්ලලා ලගට ඇදලා ගත්තා.

"අනේ සර් දරුව..."

ඒවී කියන්න වුනේ නෑ. චන්න ඇගේ ඉනවටේ අත දාගෙන ඇගේ චූටි යටි තොල තොල් දෙකට හිරකරගත්තා. ඈත් ඔහුගේ පපුවට අත් තියලා ඔහුට තවත් තුරුල් වුනා. චන්න යටිතොල උර උරා පාතිමාගේ ටී සර්ට් එක උඩින් තනක් මිරිකන්න ගත්ත. මාස් මෙලෝස් වගේ. චන්නට පුදුම හදීසියක් තිබුනේ. ෆාතිමාත් චන්නගේ තොල විතරක් නොවේ දිවත් උරන්න ගත්තා. රියානාවත් ගෑනිට අමතක වෙලා. ඈ චන්නගේ දිව උර උර සර්ට් එකේ බොත්තමක් පන්නලා පපුව අතගානවා. චන්න තොල දාන ගමන් කලිසමේ බෙල්ට් එක පැන්නුවා. රියානා එනවා නම් චන්නට හොදට පේනවා. චන්නත් කොරිඩෝව දිහා ඇහැ දාගෙන පාතිමාගේ අත අරන් ජොකා උඩින් තිබ්බා. පාතිමා ගැස්සිලා ගිහින් පොල්ල මිරිකලා තොල් නිදහස් කරගෙන කොරිඩෝව දිහා බැලුවා. ආයෙත් පොල්ල ජොකා උඩින් මිරිකුවා.

"කටට ගන්න බැරිද"

"අනේ සර් දරුවා ඒවි"

එහෙම කිව්වත් ගෑනි පොල්ල අතගගා අසාවෙන් මිරිකනවා. කවදාවත් පොල්ලක් දැකලා නෑ වගේ බලන් ඉන්නවා.

"එනවනම් මට පේනවා නෙහ්"

ෆාතිමා ආයෙත් කොරිඩොව දිහා බලලා නාන කාමරයේ දොරින් ඇතුලට ගියා. චන්න උලුවස්සට හෙත්තුවෙලා සාලේ පැත්තට ඇහැදාගෙන හිටියා. ඉස්සරහ දොරත් වහපු නිසා පිටින් කවුරුත් එන්නේ නැති බවත් දන්නවා. ගෑනි සර්ට් එක දිගේ අතගාගෙන ඇවිත් පහත් වෙලා ටයිල් පොලවේ ඇන තියාගත්තා. කෙලින් වෙච්ච පොල්ලයි ඇටදෙකයි මල්ලක ඔබලා වගේ ඉස්සරහට නෙරලා තියෙන දිහා ගෑනි බලාගෙන හිටියේ ගොඩක් ආසාවෙන්. පොල්ලකුයි අටදෙකයි හිරවෙච්ච ජොකෙක් දැකලා නෑ වගේ ටික වෙලාවක් බලාගෙන හිටියා. පාතිමාගේ සිනිදු පොඩි අත් ජොකාගේ උඩින් අතගගා පුකෙන් ඉස්සි ඉස්සී කලවා එක්ක පුක් පලු දෙකත් සිනිදුවට අතගානවා. චන්න අදින්නෙත් පටි ජොක්කු හින්දා අත්වල සිනිදුබව හොදින් දැනුනා. කිහිප වතාවක් ආසාවෙන් ජොකා උඩින් අතගගා හිටි ඈ ජොකා මැදට දුන්න කිස් එකට චන්න ෆැස්සිලා ගියා. මුහුන ජොකාට තියලා තදකරගෙන හිටියා. රියානාව දැන්නම් ගෑනිට මතකවත් නෑ වගේ. ජොකාගේ පටියෙන් ඉන දෙපැත්තෙන් ඈ පහත් කරෙත් මුහුන ජොකා අස්සට තියන් තද කරන් ඉද්දිමයි. ටික ටික ජොකා පහලට ආවා. පාතිමා මුහුන පොට්ටනියෙන් අයින් කරත් ඇස් දෙක තිබුනෙම පොට්ටනිය දිහාමයි. පොල්ලත් එක්ක ඇට දෙක යන්තම් පේන්න ගත්දී ඈ දෑස් ලොකු කරන් බලාගෙන ඉන්නවා. ජීවිතේටම පොල්ලක් දැකලා නෑ වගේ. ජොකා තව ටිකක් පහත් කරා. පොට්ටනියෙන් එලියට පැන්න පයිය පාතිමාගේ කම්මුලේ ඇතිල්ලීගෙනම කෙලින් වුනා.

"ස්ස්ස්...ස්ස්.. මේකේ... ලොකු.. අපේ මහත්තයාගේ ඉස්සර එකටත් වඩා ලොකුයි... මහතත් ඒ වගේමයි... "

පාතිමා පොල්ල ඇගිලි දෙකෙන් අල්ලලා එහේට මෙහේට කර කර බලන ගමන් චූටි ඇගිලි වටේට යවලා දිග මහත කොච්චරද බලනවා වගේ. ඒත් චන්නට මෙලෝ හුත්තක් තේරුනේ නෑ. 

"මොකක්ද හුත්තෝ ඒ කතාව මහත්තයගේ ඉස්සර එක, දැන් එක එතකොට පොඩි වෙලාද" 

ජීවිතේට පොල්ලක් දැකලා නෑවගේ එහේට මෙහේට හරව හරවා බලද්දී තවත් පුදුම හිතුනා. 

"යකො අර පොඩි එකා ගෑණිට හම්බවුනේ දෙයියෝ දීලද මිනිහ හුකලද ගෑනි කියවන්නේ දැන් මිනිහට පොල්ලක් නෑ වගේ නෙහ්"

පාතිමාගේ හැසිරීම චන්න තවත් පුදුම කරා. ගෑනි නම් දැන් ඕන තැනකට අදගන්න පුලුවන් යැයි චන්නට හිතුනා. 

"කෙල්ලේ ඉක්මන් කරපන් කෝ"

ඉවසන් ඉන්න බැරිම තැන චන්න කිව්වත් පාතිමා ගනන් ගත්තේ නෑ. ඈ පොල්ලට ඒ තරම් වහවැටිලා. රතු රෝස පාටට දිලිසි දිලිසී තියෙන ටොපාගේ අග්ගිස්ස ඇගිලි තුඩින් රවුමට අතගාගා ඇටදෙකට මුහුන තදකරගෙන ඉකිලි එක්ක ඉම්බේ ගොඩක් ආසාවෙන්. ඉබ ඉබ අතේ ඇගිලි සෙමින් සෙමින් උස් පහත් කරන්න ගත්තා. සෙමින් අතේ ගගහ ඇට දෙක පාමුල ඉදන් හම ඇද ඇද සුරුස් සුරුස් ගගා ගොඩක් ආසාවෙන් චන්න දිහා බලාගෙන උරාගෙන ගියා. දිව එලියටම දාල පොල්ල එහේට මෙහේට කර හම උරලා උරලා ඇටයක් කටට දාගෙන උරාගෙන ගියා. 

"මේකිට ඇට උරලා නම් පට්ට එක්ස්පීරියන්ස් එකක් නෙහ් තියෙන්නේ"

ලොවි ගෙඩියක් උරනවා වගේ රසකර කර ඇටේ උරද්දී නම් චන්නගේ ඇසුත් භාගෙට පියවෙනවා. ඈ තොල් දෙකෙන් ඇටේ පන්නද්දී චන්නගේ ඇගත් එක්ක හිරිවැටිලා ගියා. ඈ අත කරකවා පොල්ල උස් පහත් කරන ගමන් අනිත් ඇටේ කටට දාගත්තා. ඒ ඇටේ ලොවි ගෙඩියක් වගේ ඉරුවත් අනිත් අතින් පොල්ල උස් පහත් කරන එක නම් නැවැත්තුවෙම නෑ. කෙලත් තොල් දෙක මැදින් බේරෙනවා. ඉස්සෙල්ලා වගේ හොදට උරලා ඒ ඇටෙත් පන්නද්දී ඈයෙත් චන්න ගැස්සිලා ගියා. ගැස්සෙන කොට එකීට හිනාවකුත් ගියා. මෙච්චර වලා වමෙන් අතේ ගහගෙන ගිය ඈ අත මාරුකරලා දකුනු අතින් පොල්ල අල්ලගෙන කලින්ට වඩා වේගයෙන් වේගයෙන් අතේ ගහගෙන ගියා. ෆාතිමා දෙන ෆීලින් එකට පොල්ල කටේ දාගන්නත් කලින් කැරි යයිදැයි චන්නට හිතුනා. පුකෙන් ඉස්සිලා පොල්ල බඩට තද කරලා පාමුල ඉදන් උඩට දිව පොල්ලට තියලා තදකරලා ලෙවකාගෙන යන ගමන් අනිත් අතින් සිනිදුවට ඇට දෙකත් අතගානවා. පාතිමාගේ කෙලවලින් පොල්ල නෑවිලා. නහරත් පීදිලා පොල්ල අංශක එකසිය තිහක්ම කෙලින් වෙලා. මිට මොලවලා පොල්ල මිරිකලා අල්ලාගෙන තවත් වේගෙන් අතේ ගහගෙන ගිහින් ටොපා කටේ ඇතුලට දාගත්තා. අම්මෝ ටොපා උරපු ඉරිල්ල සුරුස් සුරුස් ගාන සද්දේ ඇටදෙක උරනවටත් වඩා සැපක් දැනුනා. ටොපා වටේ තොල් තදකරගත් ඈ හම පස්සට කරගෙනම පොල්ල කට ඇතුලට ගත්තා පොල්ලේ මැදක් හරියටම වෙනකම්ම. චන්නගේ කලවා දෙකෙන් අල්ලගත්ත ඈ තොල් වලින් පොල්ල තදකරන් වේගයෙන් තොල් වලින් ගහන්න පටන් ගත්තා. දැන්නම් චන්නට ඉවසගෙන ඉන්නටම බෑ. ඇගේ ඔලුව දෙපැත්තෙන් අල්ලගෙන ඇගේ සිනිදු කම්මුල් මාපට ඇගිලෙන් පිරිමදින්න ගත්තා. පොල්ලේ භාගයකට වඩා කට අතුලට දාගෙන ඉස්සරහට පස්සට කරන වේගේ ටිකෙන් ටික වේගේ වැඩි කරා. දැන්නම් චන්න උපරිමයට ඇවිත් හැගීම් දැනීම් ඉතිරෙන තත්වයටම ආවා. ඇගේ හිස තදින්ම අල්ලගත්ත ඔහු පුක පද්ද කට අතුලේ වේගයෙන් කරන්න ගත්තා.ඈත් තොල් පොල්ලටම තියලා තද කරගත්තා. ඇට දෙකත් හිරිවැටීගෙනම එනවා වගේ දැනුනු චන්න පොල්ල ඇගෙ උගුරටම බස්සලා ඔලුව පොල්ලට තියලා තදකරගත්තා. කැරි දෙතුන් වතාවක් ඇගේ උගුර පතුලටම විදිනවත් එක්ක පාතීමා චන්නගේ පුක මිරිකනවා වගේ දැනුනත් ඔහුගේ අත් අත් හැරියේ නෑ. කලවා වලට ගහගෙන ගියේ ඈට ඉවසන්නම බැරිම තැන. චන්න අත් බුරුල් කරද්දී ඈ කැහැ කැහැ පොල්ලෙන් කට එලියට ගත්තා. ඇගේ කට දෙපැත්තෙන් කැරි බේරිලා බිමටත් වැටුනා. පාතිමාගේ ඇස් වලින් කදුළු පැන්නත් හිනාවෙවී චන්න දිහා බැලුවා. ඒත් ඈ කටේ තිබ්බ කැරි හෝදලා දැම්මේ නෑ. ඔක්කොම ආසාවෙන් ගිල්ල 

"අන්කල්.... "

රියානාගේ හඩ සාලෙන් ඇහෙද්දී පාතිමා නැගිටලා කුස්සියට පැන්නා. චන්න නාන කාමරයේ දොර වහගත්තා.

"අන්කල් වොස් රූම් එකේ අංකල්ට කරදර කරන්න එපා දරුවෝ ආයේ ඔන්න එන එකක් නෑ"

"නෑ.. අංකල් ..හරි හොදයි තාත්තා වගේ නොවේ.. මට ආදරෙයි අංකල්"

රියානාගේ හඩ චන්නට ඇහුනා. චන්න පොල්ලත් හෝදගෙන නාන කාමරෙන් එලියට එද්දී පාතිමා රියානාව වඩාගෙන හුරතල් කරනවා. චන්න කෙලින්ම සාලෙට ආවා.  

අංජලී පාසැල් ඇරිලා ගුරු නිවාසෙට ආවේ හිත හොදින් නොවේ. ගෙදර වෙච්ච කලබලේ හින්දයි විසාකාගේ හොරවැඩ අතේ මාට්ටු වෙච්ච නිසයි. මාලතී තනියම දාල ගෙදරින් ගිය එකට සිරිල් මුදලාලිට දොස් කිව්වා. පොඩි එකෙක් වගේ ඔහුත් අහගෙන හිටියා මිසක් තරහ ගත්තෙත් නෑ. මාලතීටවත් ඈටවත් සිරිල් මුදලාලි පෙන්නන ආදරේ මොනවගේදැයි අංජලී හිත යටින් දන්නවා. අංජලී ඒක පෙන්නුවේ නෑ. කොහොම වුනත් ඕෂධීයි නිෂාධියි ඈ වෙනුවෙන් කරන දේවල් වලට හිත පතුලේ තියෙන ආදරය බැදීම ලෙන්ගතුකම තවත් වැඩිවුනා. නිෂාධි හොස්පිට්ල් එකෙන් පිටවෙලා තියෙන්නේ නිමාලිව වී.ඕ.ජී.කෙනෙකුටත් පෙන්නලා ඇගේ පොතේ තිබ්බ සල්ලිවලින් ලක්ෂයක් අරන් නිමාලි නමින් අකවුන්ට් එකකුත් ඕපන් කරලා ඒකට ලක්ෂයකුත් දාල. සුරාජ්ට තවමත් දාහතක් නිසා එකවුන්ට් එකක් ඕපන් කරන්න බැරි කමක් තිබුනා. සුරාජ්ටයි නිමාලිටයි ඒ උදව්ව මහමෙරක් තරම් ලොකුයි. හැබැයි ඒ වෙද්දිත් නිමාලිගේ කරේ තිබ්බ මාලෙත් කෙල්ල උගස්කරලා. මරණාසන්නව ලෙඩ ඇදේ ඉන්න විමලාගේ බෙහෙත් වලට දවසකට දෙදාහකට කිට්ටුවෙද්දී බෙල්ලේ මාලයක් තියාගෙන දුවෙක් කොහොම ඉන්නද. ඒත් ඇගේ ලොකු අක්ක "කෝ...මාලේ" 

ඇහුවා මිසක් බෙහෙත් තුන්ඩුවක එක බෙහෙතක් ගෙනත් දීල නෑ. ඒ නැති බැරි කම නිසා මිස සල්ලි වලට තියෙන ලෝභ කම නිසා නොවේ. නිමාලි වගේම සුරාජුත් ඈ ගැන දන්න හින්දා නිහඩ වුනා. දැන් සුරාජ් වගේම නිමාලිත් දුක කියන්නේ අංජලීට. 

අංජලී ගෙට එද්දී දැනුනේ පට්ට බඩගින්නක්. එහෙන් කට්ට අව්වට බේරෙන දාඩියට ඇදුම් ඇගට ඇලෙනවා. ඒක බඩගින්නටත් වඩා අමාරුයි. ඇයි ඉතින් උදේ හතට ඇද ගත්ත ඇදුම නෙහ්. ඔසරිය ගලවල මාහන්සියවත් නොබලා යට සාය උරහිස ලගටම ඇදන් වතුර ටැංකිය ලගට ගියා. විසාකා කාල යන්න එන්න කිව්වට අංජලී එහේ ගියේ නෑ. හොදම වැඩේ උදේට උයලා යන එක. එතකොට හවසට එකක් හදාගත්ත නම් දවස ශේප් කරගන්න පුළුවන්. රෙදි හෝදලා නාන ගමන් අංජලී කල්පනා කරා. රෙදි ටිකත් වැලේ වනලා ගවුම දාගෙනම පිලිකන්න පැත්තෙන් ගෙට එද්දිම විසාකාගේ හඩ ඇහුනා.

"මිස් .... ඇයි ඔයා ආවේ මෙන්න මම කෑම එක ගෙනාවා"

විසාකා කෙලින්ම ගියෙත් කාමරයට.

"විසාකා කාලද ඉන්නේ"

"ඔව් මිස්"

ඈ කෑම එක මේස උඩින් තියලා පුටුව ඇදලා වාඩිවුනා.

"මොනවද ළමයි මම ගැන කියන්නේ"

අංජලී කොන්ඩේ පහලට දාල පිහිදන ගමන් ඇහුවේ විසාකා තරහ වුනත් කියන්න ඕන ටික කොහෙන් හරි පටන් ගන්න ඕන හින්දා.

"අම්මෝ... පංතියම සැරන්ඩර් අද නම් මට නම් පට්ට සතුටුයි මිස්.. අර අනුරයට දීපු පනිස්මන්ට් එක නම් නියමයි මිස් උන්ගේ මහ චන්ඩිය නෑ ඌ තමයි ඔක්කොම බය කරන් ඉන්නේ"

"කවුද සංජීවද"

"නෑ මිස් වරුණ මහ එපා කරපු එකෙක්"

"කවුද ඔය සංජීව කියන්නේ"

"ඔය කැලෙන් එහා ගමේ ගෙවල් වල ඉන්නේ. වටෙන් ගියොත් නම් කිලෝමීටර් තුන හතරක් යන්න ඕන. පිටුපස්සේ කැලෑවෙන් ගියොත් නම් කිලෝමීටර් භාගයක් නෑ මිස් හේන් කොටලා ජීවත් වෙන ගමේ මිනිස්සු එත් සංජීව හරි හොදයි මුලු පංතියෙන්ම මාත් එක්ක කතා කරන්නේ සංජීව විතරයි"

"බලමුකෝ හෙට ඒවි නෙහ්"

කොහොම උනත් විසාකා කියන්නෙ කවුදැයි අංජලී හොදින් අවබෝධ කරගෙන හිටියා.

"මටත් තමුන් එක්කත් තියෙනවා ප්‍රශ්නයක් විසදගන්න"

අංජලී කියාගෙනම ඇදෙන් නැගිටලා ටවල් එක ඇද විට්ටමට දැම්මා.

"දැන් විසාකා කියන්නේ ඊයේ හවස මෙහේ ආවේ නෑ කියලද"

"ඔ..ව්..මිස්.. ඇයි මිස්"

"එතකොට මම කොට්ටම්බ ගහ ලග ඉදන් ඇවිත් තියෙන්නේ හොල්මනක් එක්ක..එහෙමද එකට ඇග හේදුවෙත් හොල්මනක් එක්ක එහෙමද ඔතන ඉදන් මගෙන් පාඩම් අහ අහා පාඩම් කරෙත් හොල්මනක්.. මට නින්ද ගියාට පස්සේ..මගේ හුත්ත ඉරුවේ හොල්මනක්.. අද උදේට උයන්න ගෙනාපු කැරට් අලේ හුත්තේ ගහගත්තේ හොල්මනක්.. නාකි පතිරාජයා ජනේලෙට තට්ටු කරද්දී ජනේලේ ඇරියේ හොල්මනක්... එහෙමද පතිරාජ කාරයගේ හූනු බිජ්ජ කටේ දාගෙන ඉරුවේ හොල්මනක් මේසේ ඇදලා පතිරාජ කාරයට කියලා හුකාගත්තේ හොල්මනක්"

අංජලී එක දිගට කියාගෙන ගියා. අංජලී පෙරදින රාත්‍රියේ වෙච්ච දේවල් එක පෙළට කියාගෙන යද්දී විසාකා නිරුත්තර වුනා. ඈ නිහඩව මේසේ දිහා බලාගෙන මේසේ උඩ නියපොත්තෙන් ඉරි ඇන්ද. අංජලී හෑන්ඩ් බෑග් එකෙන් කොන කාපු කැරට් අලේ ඇදලා මේසේ උඩට දැම්මා. කෙල්ල ඒකට තවත් හොල්මන් වුනා.

"තමුසේ කවදා ඉදලද සල්ලිවලට විකිනෙන්න ගත්තේ"

ඈ තවත් නිහඩ වුනා. අංජලී ඇගේ අතින් ඇදන් ලගින් වාඩිකර ගත්තා.

"මම දන්නෝ උබ ලග අම්මා ඉන්න ඕනේ කාලේ තමයි අම්මා උබ දාල ගියේ. උබ කැමති නැද්ද මේ මන් වගේ හොදට ඉගෙන ගෙන රස්සාවක් කරලා ලස්සනට ජීවත් වෙන්න"

විසාකාට ඇගේ අම්මව මතක් කරා විතරයි ඇදේ හරහට වැතිරිලා කොට්ටේ බදාගෙන අඩන්න ගත්තා. හැබැයි අංජලී කියන්න ඕන ටික නියෙමෙට කිව්වා. මෙහෙම ගියොත් අන්තිමට වෙන දේ සහසුද්දෙන්ම කිව්වේ ඇ තරහ වුනත් තවත් පවකට කර ගහන්න බැරි හින්දා.

"මටත් තිබුනා ශාලිකා වගේ වෙන්න එත් මම එහෙම කරොත් විනාඩි ගානක ජොලියකට උබේ ජීවිතේ බිල්ලට ගන්න බෑ කෙල්ලේ ඔය පතිරාජට මොන මොන ලෙඩ තියේදැයි උබ දන්නවද ඌ ඉන්නේ උබත් එක්ක විතරයිද" 

ඈ අඩ අඩාම අංජලී කියපුවා අහගෙන හිටියා මිසක් ම්හ් කිව්වේ නෑ

විසාකා ආඩ අඩා ඉදලම එහෙන්මම නින්ද ගියා. අංජලී වටපිටේ පොඩ්ඩක් ඇවිදලා හෙට උයන්න දර ටිකක් හොයාගෙන ඉස්සරහ මිදුලට ගෙනත් දැම්මා. ටවුමට යන්න ඕන හින්දා පිලිකන්න පැත්තෙන්ම ගිහින් අතපය හෝදන් කාමරයට ආවා විසාකා ඇහැරිලා ජනේලෙන් එපිට දිහා බලාගෙන තනියම කල්පනාව. 

"මොනවද කෙල්ලේ ඔච්චර කල්පනා කරන්නේ ම්හ්.. දැන් වෙච්ච දේවල් වෙලා ඉවරයි පරන දේවල් අමතක කරලා අලුත් විදියට හිතන්න"

අංජලී ඇගේ ඔලුවට අත් තියලා කිව්වේ ගොඩක් ආදරෙන්. ඈ අත් දෙකෙන්ම අංජලීගේ අත අල්ලන් ඉබගෙන ඉබගෙන ගියා පිස්සියෙක් වගේ. 

"මට මේවා කියලා දුන්නට මිස්ට ගොඩක් පින්"

"හරි කෙල්ලේ පලයන් ගිහිල්ලා මුහුන හෝදන් වරෙන් මට ටවුමට ගිහිල්ලා එන්න ඕන බඩු වගයක් තියෙනවා ගේන්න"

එදා දවසත් එහෙන්මම ගෙවීගෙන ගියත් කලින් දවසේ වගේ විසාකා පිස්සු නැටුවේ නෑ. මහ රෑ වෙනකම් පාඩම් කරා. උදේ පාන්දර අංජලීට උයන්නත් උදව් වෙලා හය වෙද්දී ගෙදරත් ගියා. කලින් දවසේ රයිස් කුකර් එකක් ගෙනාපු නිසා බතක් උයලා එළවළු දෙකකුයි කරවල කෑල්ලකුයි බැදුමකුත් හදලා ස්කෝලෙට යන්න ලෑස්ති වුනා. ඊයේ වගේම විසාකායි අයේෂයි මිදුලට වෙලා බලාගෙන හිටියා අංජලී එනකම්. අයේෂා දුවගෙන ඇවිත් අංජලීගේ අතේ එල්ලුනා.

"අද නම් කොල්ලොන්ගේ පස්සවල් වලට දෙයියන්ගෙම පිහිටයි"

"ඇයි කොල්ලොන්ගේ විතරක් මේවට කොල්ලො කෙල්ලෝ බේදයක් නෑ

මේක ගිහිල්ලා මේසේ උඩින් තියපන් කෙල්ලේ"

අංජලී වේවැල් මිටිය විසාකාගේ අතට දුන්න. 

ඔෆිස් එකට ගිහින් පන්තියට යද්දී හිතාගන්න බැරි නිහඩ බවක් තිබුනා. බැලැක් බෝඩ් එකත් හොදට ශුද්ධ කරලා කලා අංශය යැයි ලස්සනට ලියලත් තිබුනා. පන්‍තියම සුද්ද කරලා පිලිවෙළට ඩෙස් පුටුත් හරිගස්සලා. ඊයේ වගේ රංචු ගැහිලත් නෑ. අනුර හිටපු පේලියම හිස්. ඊයේ විසි එකක් හිටපු පංතිය අද ඉන්නේ දොලහයි. සංජීව කියන එකත් අදත් නෑ. පංතියේ ළමයි දහ දෙනෙක් ඇවිත් නෑ.

"ඇයි අද ළමයි අඩු"

"අද පොල දවස නෙහ් මිස් හැම අඟහරුවාදාටම මෙහෙම තමයි"

මේස උඩ තිබ්බ වේවැල් මිටිය පොඩි කබඩ් එකට දාල ඉබ්බ දැම්මා. මේසේ උඩ තියෙනකම් කොල්ලො කෙල්ලොන්ගේ ඇස් තිබුනේ වේවැල් මිටිය දිහා. වේවැල වුනත් නිතර නිතර පේන්න තිබ්බොත් ඒකට තියෙන බය නැති වෙලා යනවා. අංජලීට තිබුනේ මුල් පීරියඩ් එක විතරයි. කලින් දවසේ ප්‍රශ්න වල උත්තර බලලා ප්‍රශ්න සාකච්ඡා කරද්දී වෙලාවත් ගියා දැනුනෙවත් නෑ. ස්ටාෆ් රූම් එකේ හිටියේ පතිරාජයි ශාලිකයි. එක ලග ලග පුටුවල වාඩිවෙලා හිටියත් අංජලී දැක්ක ගමන් පතිරාජ නැගිට්ටා. ගෑණිගේ මුහුනේ නම් එච්චර හොද පොනුමක් තිබ්බේ නෑ.

"පතිරාජ සර්..."

විසාකාගේ කටහඩ ඇහිච්ච හින්දා අංජලීත් එකපාරටම හැරිලා බැලුවා. 

"ඇයි..."

බොරු ගාම්භීර කමක් ආරුඩ කරගෙන අහද්දී අංජලීට මතක් වුනේම කලින් දවසේ බල්ලෙක් වගේ විසාකාගෙන් අහගත්තු වචන ටික.

"සර් මේක තාත්තා දෙන්න කිව්වා"

පතිරාජ කෙල්ල දිහා පුදුමයෙන් බලාගෙන හිටියා. විසාකා දුන්නේ ලියුම් කවරයක්. අංජලීට හොදට මතකයි කෙල්ලට ඊයේ දීපු ලියුම් කවරෙමයි. 

"ඇයි මේ..."

පතිරාජ ඇහුවේ ලියුම් කවරේ සාක්කුවේ ඔබාගන්න ගමන් පුදුමයෙන් වගේ. අංජලී නොදැක්කා වගේ බෑග් එකේ තිබ්බ පෝන් එක අරගත්තා. මිස් කෝල් කිහිපයක් තිබුනා. එකක් නිශාධිගෙන් ඕෂධී අරන් තිබුනා. තවත් මිස් කෝල් දෙකක් තිබුනා නාදුනන නොම්මරයකින්. ශාලිකා එහෙන්ම නැගිටලා පිටවෙලා ගියෙත් හොද මුහුනකින් නොවේ. ඈ පිටුපසින් පතිරාජත් ගියා ශාලිකා පිටවෙලා යද්දිම උපේක්ෂා ස්ටාෆ් රූම් එකට ආවා.

"ඒයි දන්නවද වැඩක්"

"ඇයි මොකෝ.."

"අර හුත්ති පතිරාජගේ හුනු බිජ්ජ උරනව ආට් ක්ලාස් එකේ කොල්ලෙක් විඩියො කරලා"

"මගේ ක්ලාස් එකේ"

"ඔව්"

"වරුණ කියන කොල්ලට මාට්ටු වෙලා ඌ දැන් මේකිට ට්‍රෙට් එක දානවා"

"උබ දන්නේ කොහොමද"

"විඩියො එකද"

"නෑ හූනු බිජ්ජ"

අංජලීගේ කටේ තිබ්බ හිනාව බකස් ගාලා එලියට පැන්න. ඒත් අංජලී කියන්න ගියේ නෑ පතිරාජගේ හුනු බිජ්ජ ගැන.

"ඉදහන් උබටත් එවන්න"

වරුණ අනුර සංජය සමීර හතර දෙනාම එකම ගැන්සිය. 

"මට විශාකා ඔයි ගැන මුකුත් කිව්වේ නෑ නෙහ් ඉදහන් ඔකී හවසට අල්ලගන්න"

"පවු කෙල්ල එකි පංතියෙන් කොන්කරලා මහ උන්ගේ වැරදි වලට මේකි ෆනිස් වෙනවා කොල්ලො මොනතරම් දේවල් කියනවද ඒත් මේකි ඉවසන් ඉන්නවා"

ශාලිකා හිතුවේවත් නැති විදියට ස්ටාෆ් රූම් එකට ආවා. ඒත් පතිරාජ නම් පේන්න හිටියේ නෑ. 

"අංජලි මිස් මට පොඩ්ඩක් කතා කරන්න පුලුවන්ද"

"ඇයි ශාලිකා..."

උපේක්ෂා හිටපු නිසා ඈ ස්ටාෆ් රූම් එකට ආවේ නෑ. අංජලී උපේක්ෂා දිහා බලලා පුටුව පස්සට තල්ලු කරලා නැගිට්ටා.

"අංජලී මිස් හවස ක්වාටස් එකේ ඉන්නවද කොහේවත් යනවද"

"ඇයි ටවුමට පොඩ්ඩක් යන්න ඕන තුනට විතර ලැප් එක හදන්න දුන්න අරන් එන්න ඕන"

"මට යතුර පොඩ්ඩක් දීල යන්න බැරිද"

"ඇයි.."

"ඩාන්සින් තරඟ වගයකට ලමයි ෆැක්ටිස් කරන්න ඕන වොස් එකක් දාගෙන මට ඇදුම් මරු කරගන්න අද රතිදුට ක්ලාස් එකක් යන්න වෙන්නේ බස් එකේ"

"එහෙනම් එන්නකො"

අංජලීට පොඩි සැකයක් ආවා. ඕක මුල්ලකට කතා කරලා කියන්න තරම් දෙයක්ද උපේක්ෂාට හොරෙන්. 

"මම තුම්පනේ නොවේ නංගී"

අංජලී යටිහිතින් හිතාගෙන උපේක්ෂා ලගින් වාඩිවුනා. 

"මොනවද මටත් හොරා කියපු රහස"

"හවසට ක්වාටස් එකේ යතුර දෙන්න පුලුවන්ද අහනවා"

"ඉතින් ඕක මට හොරා කියන්න ඕනද"

"ඒකනේ මොකක් හරි හුත්තක් තියෙනවා මම තුම්පනේ නොවේ කියන්නත් හිතුනා"

"මේ හුත්ති යතුර ඉල්ලන්නේ මොන හුත්තකටද ඩාන්සින් රූම් එකේ ඕන තරම් ඉඩ තියෙද්දී"

"බලමුද"

"ඉදහන් එහෙනම් හස්බන්ඩ්ට කෝල් එකක් දීල කියන්නම්"

උපේක්ෂා උඩින් ශාලිකා එක්ක බොහෝ කුළුපග විදියට කතා කරත් අභ්‍යන්තරයෙන් තියෙන්නේ තවත් දෙයක් යැයි අංජලීට හිතුනා. එක ගෑනු ගතියද එහෙම නැත්නම් පරන කෝන්තරයක්දැයි අංජලීට හිතාගන්න බෑ. ඈට මතක් වුනේම ඊයේ පංතියට යද්දී කොල්ලො කෙල්ලො එක කෙල්ලෙක් වටා රොක් වෙලා හිටපු හැටි. අනිවාර්යයෙන්ම උන් බලබලා ඉන්න ඇත්තේ ඔය විඩියෝවම වෙන්න ඇති. 

"පතිරාජගේ හූනුබිජ්ජ රිංගව ගන්න දැන් තැනක් නැතුව ඇති. එකයි උබේ ක්වාටස් එකට රිංගන්න හදන්නේ"

"සමහර විට"

බෙල් එක වැදුන සද්දෙත් ඇහුන හින්දා අංජලී පංතියට යන්න ලෑස්ති වුනා. 

"අනේ උබ යන්නද හදන්නේ උබට දෙයක් කියන්න හිටියේ අර හුත්ති හින්ද තව පොඩ්ඩෙන් අමතක වෙනවා"

"මොකක්ද"

"අපේ ගෙදර මම ෆයිවෙට් ටියුෂන් කරනවා ඉකෝන් කරපු සර් ටාන්සර් එකක් හම්බවෙලා යනවා උබට බැරිද කරන්න දැනට ළමයි විසිපහක් විතර ඉන්නවා දහතුනේ ළමයි තිහක් විතර ඉන්නවා"

"බලමු හවසට කල්පනා කරලා කියන්නම්"

"මොනවා කල්පනා කරන්නද සෙනසුරාදා ඉරිදා ගෙදර නොයන එකේ කීයක් හරි හොයාගන්න පුලුවන් නෙහ්"

"හරි.. බලමු කිව්වේ ඒකනෙහ්"

ඒකත් හොද වැඩක්. හැබැයි කලින් ඕක කල්පනා වුනේ නෑ. ගෙදරට වෙලා ජොබ් එනකම් එක එකාට බැන බැන හිටියා මිසක් ඒ ගැන පොඩ්ඩක්වත් මතක් වුනේවත් නෑ. එත් ඉතින් ප්‍රශ්නයක් තියෙන්නේ මොනරාගලට සෙනසුරාදාට ඉරිදට යන්න වෙන එක. 

"එත් මොකෝ ටවුමට යනවයැ තනි බස් එකේම ගිහින් එන්න බැරියැ"

අංජලී පංතියට යද්දී මතක් වුනේ ෆෝන් එකේ තිබ්බ මිස් කෝල් ටික. අන් නවුන් නම්බර් එකට ගත්තට වැඩ නැ බොක්ස් එකක නොම්මරයක් වෙන්න ඇතියි ඈට හිතුනා. අනිවාර්යයෙන්ම සුරාජ් හරි නිමාලි හරි වෙන්න ඕන. හිතේ තිබ්බ සැකෙත් එක්ක නිෂාධිට ගත්තා. සුරාජ්ගේ අම්මට හොදටම අමාරු බව ඇගේ කතාවෙන්ම තේරුනා. ඈ ස්පිරිතාලේ ඉදන් ෆැකල්ටියට යන ගමන්. කෝල් එක අරන් තියෙන්නේ සුරාජ් ලග ඉදන්. මෝඩ වැඩ කරන්න එපා යයි නිෂාධි බනින්න ගත්ත.

"ඒක මෙහෙම පැහැදිලි කරන්න බෑ ආපු වෙලාවක පැහැදිලි කරන්නම්"

අංජලී බැරිම තැන කිව්වේ ඈ වැරදියට තේරුම් ගන්න හින්ද. පංතියට ආපු නිසා ඕෂධීට මැසේජ් එකක් යැව්වා. 

"කවුද ස්කෝලෙට පෝන් අරන් එන්නේ"

පංතියේ එකෙක් ම්හ් නෑ.

"ඇයි කටවල පිට්ටුද කතා කරනවා නේරංජලා... ගේනවා තමුන්ගේ ෆෝන් එක"

කෙල්ල ගැහි ගැහී නැගිට්ටා. ආයිත් වචනයක් කතා කරන්න කලින් ෆෝන් එක අංජලීගේ අතට දුන්නා. 

"ඇරපන් මේකේ ලොක් එක"

ඔය තියෙන්නේ බඩු. 

"මේ විඩියෝ එක තමන්ට ආවේ කොහෙන්ද"

ගෑනි ම්හ් නෑ. බිම බලාගෙන ඉන්නවා. 

"උබලා ස්කෝලේ එන්නේ අනිත් උන් බුදියන එවා බලන්නද නැත්නම් ඉගෙන ගන්නද"

අංජලී තවත් උස් හඩින් ඇහුවා. පංතියම නිහඩයි. කබඩ් එක ඇරලා වේවැල් මිටිය අතට අරන් ඇගිල්ලක් තරම් මහත වේවැල අතට ගත්තා. 

"කවුද මේ විඩියෝ එක තමන්ට එව්වේ"

වේවැලේ අග නව නවා අහද්දී නම් කෙල්ලගේ ඇස් දෙකෙන් කදුළු බේරෙනවා. අංජලී ෆෝන් එකේ වට්ස් සප් ඉමෝ වයිබර් චෙක් කරත් කාටවත් යවපු පාටක් නම් පෙනුනේ නෑ. එත් ඉතින් යවලා මැකුවද කොහොමද දන්නේ. වේවැල දෙතුන් පාරක් කෙල්ල ඉස්සරහ හොදට ක්‍රීස්...ක්‍රීස් හඩ එන විදියට දෙතුන් පාරක් වැනුවා.

"ව..රු..ණ.. "

ඈ හෙමින් කිව්වේ පංතියේ අනිත් උන්ට ඇහෙන හින්දා වෙන්න ඇති. 

"ජරා විඩියෝ ඩවුන්ලෝඩ් කරන් ඉන්න හැම එකාගෙම දෙමාපියන් හෙට ගෙන්නනවා පුතාලගේ දුවලා ස්කෝලෙට ඇවිත් කරන දේවල් අම්මලා තාත්තට පෙන්නලා තමයි මේවා රිටන් කරන්නේ"

කොල්ලෝ කෙල්ලෝ බෑග් වලට අත දදා පෝන් ඇදලා ගන්න හැටි අංජලීට පෙනුනත් කොදැක්කා වගේ හිටියා. 

"අනේ... මිස් අදට සමාව දෙන්න.. තවත් පෝන් ගේන්නේ නෑ මිස්"

නේරංජලා අඩ අඩා කියද්දී අංජලී පොඩ්ඩක් දුක හිතුනත් මුන් මකලා හරි හදන්න ඕනැයි හිතාගත්තා. 

"කොල්ලෝ කෙල්ලෝ යාළු වෙන එක ලව් කරන එකට මම මුකුත් කියන්නේ නෑ හැබැයි සෙක්ස් මේක ඇතුලේ බෑ එකෙක් හරි අහුවුනොත් දෙමාපියන් ගෙන්නනවා"

නේරංජලා අංජලී ඉදිරිපිටම විඩියෝ එක ඩිලීට් කරා. පෝන් එකෙනුත් ආයෙත් ගන්න බැරි විදියටම ඩිලීට් කරා. ස්මාර්ට් පෝන් තිබුනේ හත අටක් වගේ. පාඩම පටන් ගත්තේ වේවැල් ටික කබඩ් එකට දැම්මටත් පස්සේ.

පාසැල ඇරිලා යද්දී උපේක්ෂාත් ඈත් එක්ක ගුරු නිවාසෙට ගියා. 

"මට නම් මාර ආසාවක් තියෙනවා බන් මේ ගේ ඇතුලට යන්න"

පාලුවට ගියපු හොල්මන් ක්වාටස් එක ලග උපේක්ෂා නැවැතුනා. 

"එහෙනම් ඉතින් වරෙන් මේකේ පදිංචියට"

"අපෝ මට වෙන මිනිහෙක් හොයාගන්න වෙනවා"

ඈත් හිනාවෙවී උත්තර දුන්නා. උපේක්ෂා ක්වාටස් එකට ගිය ගමන් හිස් සාලේ මැද නතර වුනා. ඇයි ඉතින් මේසයක්වත් පුටුවක්වත් තිබුනේ නෑ නෙහ්.

"කෝ බන් මේකේ තිබ්බ ලොකු මෙසේයි පිටු ටිකයි. එවත් අර හුත්ති ගෙනිහිල්ලද"

"මොන මේසෙද ඉරිදා මම එද්දී කිසි හුත්තක් තිබුනේ නෑ ඇදක් ගෙනාවෙත් මම නෙහ්"

උපේක්ෂා ගේ හැම තැනම බැලුවත් ශාලිකාගේ අම්මත් මතක් කර කර බැන්න. 

"ඔඩිට් එකක් ආවොත් අර පොන්නයට අකුලන් යන්න වෙනවා අනිවාර්යයෙන්ම රතිදුගේ ගුබ්බෑයමට අදින්න ඇති"

අංජලී මුකුත්ම නොකියා කාමරේ ජනේල් පලුවක් ඇරියා

"අර අනිත් එකත් ඇරපන්"

"ඒක අරින්න බෑ තදයි ඇරියොත් එලියෙන් තද කරලා වහන්න ඕන"

උපේක්ෂා අංජලී කියපු දෙ ඇහුවේ නෑ. කුස්සියේ දොර පොල්ල ගෙනත් ගහපු පාරට දඩාස් ගාගෙන ජනේලේ ඇරුනා.  

අංජලීගේ ක්වාටස් එකට පිටුපස්සේ කැලෙන් ගියොත් වැටෙන්නේ ස්කෝලෙ ඉදන් ඇතිමලේ ටවුමට යන පාරට. මීටර් පන්සීයක් නෑ. හොල්මන් ක්වාටර්ස් එකට එහායින් තියෙන අඩිපාරෙන් විජේරත්න මහත්තයගේ වැට ලගට යන්න පුළුවන්. එතනට නැටුම් පංතියත් පේනවා. ඒත් යන්න ඕන හොල්මන් ක්වාටස් එක අයිනෙන්. අංජලී උපේක්ෂා එක්ක පීට්ටනිය පැත්තෙන් නැටුම් පංතියට යද්දී ශාලිකා එක්ක අංජලීගේ පංතියේ බිනරි ලොකු කතාවක්. ඒ අනිත් කපටි හුත්ති. විසාකාටම දෙවැනි නෑ.

"ඔහොම යමුකෝ වෙලාව ආවම හුකවලම ගන්නම්"

අංජලී දැක්ක ගමන් බිනරි කතාව නැවැත්තුවා. ඈ ඩාන්සින් කරන නිසා එකේ විශේෂත්වයක් අංජලී දැක්කෙත් නෑ. සමහර විට විඩියෝ එක ඩිලිට් කරපු එක කියන්න ඇතැයි අංජලීට හිතුනා.

උපේක්ෂා නැටුම් පංතියට ආවේ නෑ. සයන්ස් ලැබ් එක ලගින් නැවැතුනා. අංජලී ගිහින් ශාලිකාට යතුර දුන්නා.

"එද්දී හවස් වේවි.. කොහොමද මට යතුර දෙන්නේ.. උපේක්ෂාලගේ ගෙදරටත් ගිහින් එන්නේ විජේරත්න මහත්තයගේ ගෙදරින් තියෙනවද"

"ඉස්තෝප්පුවේ පාපිස්ස යටින් දාන්නම්"

යතුරක් කිව්වට තිබුනේ ලොකු ඉබ්බෙක්. ඒත් බිනරී හැර වෙන ළමයි ඉන්නවා පෙනුනෙත් නෑ. බිනරි නැටුම් වලට අදින ජින්ස් එක දාගෙන හිටියෙත් නෑ. අංජලී යතුර දීල සයන්ස් ලැබ් එක පැත්තට ගියා. විජේරත්න මහත්තයාගේ ක්වාටස් එක ඉස්සරහ පතිරාජගේ කාර් එක තියෙනවා දැක්ක ගමන් උපේක්ෂා කැරි හිනාවක් දාලම අංජලී දිහා බැලුවා. හරියටම ඇගේ සැකේ හරි කියන්න වගේ.

"මිස් කොහේද යන්නේ මම ඒ පැත්තට යන්න හැදුවේ"

අංජලී විජේරත්න මහත්තයගේ වැට ලග නැවතුනත් උපේක්ෂා ඉස්සරහට ගියා පෝන් එකත් කනේ ගහගෙන.

"මම ටවුමට ගිහින් එන්නම්"

"දන්නවා නම් මාත් එනවා මේ මිනිහා මට ඉන්න දෙන්නේ නෑ මිස්"

"කරදර කරන්න ආවොත් තාත්තට කියන්න"

"අනේ.. ඊට වඩා හොදයි.."

විසාකා කියන්න ගියදේ කටට බ්‍රේක් ගහලා නවත්තගත්තා. 

"අනේ.. ඒ ගැන කියලා වැඩක් නෑ මිස්.. වෙලාවකට මට පොලීසියට ගිහින් මෙයා ගැන කියන්න හිතෙනවා එත් පරිවාසෙකට දායි බයට කියන්න විදියක් නෑ"

"මම ඉක්මනට එන්නම් පුතේ ඇවිත් එක්ක යන්නම්"

විසාකා පව්. ඒත් විජේරත්න මහත්තයා ගැන කෙල්ල මොකක්දෝ කියන්න ගිහින් නවත්වපු එක ගැන අංජලීගේ හිතේ කුතුහලයක් දැනුනා. 

"ඒක නොවේ මිස් මොකක්ද අර විඩියෝ කේස් එක"

"ඇයි ඔයා දන්නේ නෑ"

"අනේ නෑ මිස් මාව පංතියෙන් කොන් කරලනෙහ් ඉන්නේ වෙනද නම් සංජීව කියනව ඒත් මේ සතියෙම ආවේ නෑ මිස්ට මම ඇත්තම කියන්නම් මම සල්ලි එකතුකරේ වෙන මොහොතකට වත් නොවේ පෝන් එකක් ගන්න. මට ඊයේ ඔක්කොම එපා වුනා එකතුකරපු සල්ලි ඔක්කොම එයයිටම ගිහින් දුන්නා"

අංජලී විසාකාගේ කම්මුලත් එක්ක ඔලුව අතගාල උපේක්ෂා දිහාවට ගියා. 

ස්කෝලේ ගේට්ටුව පහුකරලා වැඩිදුරක් යන්න වුනේ නෑ. 

"බ්‍රරාස්"

බ්‍රේක් සද්දෙට පිටුපස්සේ හැරිලා බැලුවා. රතිදු කාර් එක ඉස්සරහින් නැවැත්තුවේ උගේ කාර් එක පෙන්නන්න වගේ.

"ඔන්න යන්න කතාකරොත් බෑ කියපන්"

උපේක්ෂා මල පැනලම කිව්වේ හිතාගෙන හිටපු ෆැලැන අංජබජල් වෙයිදැයි සැකයෙන්. 

"උපේක්ෂා අර වේසිට කියන්න බඩු අදම මගේ ගෙයින් ඇද ගත්තේ නැතිවුනොත් එලියට ඇදලා දානවා කියන්න.. පට්ට හුත්ති"

රතිදු මලම පැනලා කතා කරන්න ගත්තා.

"කවුද බන් වේසි... ඇයි මේ තරහ ගිහින්"

උපේක්ෂා මෙලෝ හුත්තක් දන්නේ නෑ වගේ ඇහුවා.

"අනේ මේ උපේක්ෂා උබලා බබ්බු නෙහ් දන් නෙහ් නෑ වගේ අහන්නේ"

"ඇත්තට අපි දන්නේ නෑ මොකක්ද වෙලා තියෙන්නේ"

"වෙලා තියෙන්නෙද අර පට්ට හුත්ති මගේ ගෙදරටම නාකි පකය එක්කගෙන ඇවිත් ඌට කියලා හුකා ගන්නවා ස්කෝලේ කොල්ලෙක් දැකලා විඩියෝ කරලා"

"කවුද පතිරාජද"

"වෙන කවුද ඉතින්"

"ඇත්..ත..ට මේකි ඉන්දන්න වටින්නේ නෑ නෙහ්... උබ කියන කම් අපි මෙලෝ හුත්තක් දන්නේ නෑ නෙහ්"

"දන් නැත්නම් දැන් දැන ගත්තා නෙහ්.. හුත්තිට කියපන් අදම ගෙනිච්චේ නැත්නම් පාරට ඇදලා දානවා කියපන්"

රතිදු හිටියේ යක්ෂ කේන්තියෙන්. ඌ කාර් එක ස්ටාර්ට් කරන් ආපු වේගෙන්ම ගියා. 

"අන්න දෙන්නම ස්කෝලේයි කියන්නත් හිතුනා උබ මාට්ටු වෙන හින්දා කිව්වේ නෑ"

අංජලියි උපේක්ෂායි ස්කෝලේ කිට්ටුව තිබ්බ කඩ පේලිය දිහාවට ගිහින් රැට නුඩ්ල්ස් හදන්න හිතාගෙන නුඩ්ල්ස් පැක්ට් එකයි එළවළු ටිකකුයි චිකන් පලුවකුයි අරන් ආපහු එන්න පිටත් වුනා. මාන පදුරු අස්සෙන් කෑලෑ පාරට ආවත් මාන පදුරු දෑතින් දෙපසට කරගෙන උපේක්ෂා ඉස්සරහින් ගියා. කැලේ මාන පදුරු වලින් පටන් ගත්තත් අක්කර සිය ගානක් පුරා පැතිරුනු කැලයක්ලු. මාන පදුරු දැතින් දෙපසට කරගෙන ගිය උපේක්ෂා එක පාරටම නැවතුනා. සතෙක්වත්දැයි සැකෙන් අංජලීත් උපේක්ෂාගේ උරහිසට උඩින් බැලුවා.

"පුස් සයිකලයක්... මොකෙක් හරි රිංගලා තියෙනවා"

පාර පේන මානයේ පුස් සයිකලේ තිබුන හින්දා අංජලීවත් උපේක්ෂාවත් ගනන් ගත්තේ නෑ. හුජ්ජ පාරක් දාන්න හරි දර හොයාගන්න හරි කැලේට රිංගන්න ඇතියි දෙන්නම හිතුවා. නැත්නම් බෙහෙත් පැලෑටියක් හොයන්න එන්න ඇති. මාන කැලේ පහුකරලා චුට්ට දුරක් ඉස්සරහට යද්දී ඈතින් ස්කෝලේ ගොඩනැගිලි මතුවුනත් මාන පදුරු තැලිලා දෙපසට වෙන්වෙලා හරියට කවුරු හෝ ගිය බවක් පෙනුනා. 

"ස්කෝලේ කොල්ලො වෙන්න ඇති මෙතනින් පාරට යන්න ලෙහෙසියි නෙහ්"

දෙන්න එක්ක හොල්මන් ගෙයි ලගටම ආවා. හතර වටේටම තිබ්බේ මාන පදුරුයි දැඩි පාලු ගතියකුයි. හොල්මන් ගේ දිහා බල බලා විජේරත්න මහත්තයගේ ගෙවල් පිටුපසින් අංජලීගේ ක්වාටස් එක පැත්තට යන සුදු ඇදුමෙන් ගිය කෙල්ල හදුනගන්න උපේක්ෂාටවත් අංජලීටවත් අමාරුවුනේ නෑ. අංජලී පෝන් එක අරන් ෆැලෑසර් ඔෆ් කරගෙන පොටෝ කිහිපයක් ගහගත්තේ හෙට බිනරිට හුකවනවායි හිතාගෙනමයි.

"කෝ එතකොට අර හුත්ති..."

උපේක්ෂා ඇහුවත් අංජලී උත්තර දුන්නේ යටිතොල නොපිටට පෙරලලා. අංජලීයි උපේක්ෂායි ඈ පිටුපසින් ගියේ තරමක දුරක පරතරයක් තියාගෙන බොහෝම සීරුවෙන්. කර ලගට වැවුනු මාන පදුරක්වත් හෙලවෙන්නා නැති ගානට. හොල්මන් ගෙයි පිටුපසින් නම් කෙල්ල ගියේ ඒ පැත්තවත් නොබලා ඉක්මනට ඉක්මනට අන්තිම ටික නම් කෙල්ල දිව්වා. ගලක්වත් ගහලා බය කරන්න හිතුනත් ආපු වැඩේ මතක් වෙච්ච නිසා කෙල්ලට එහෙන්මම යන්න ඇරියා. කෙල්ල පස්සවත් හැරිලා බැලුවේ නෑ. කැලේ අස්සෙන් රිංගලා අංජලීගේ ක්වාටස් එකේ වතුර ටැංකිය පැත්තෙන් ගිහින් පිටුපසින් ගෙට ගියා. උපේක්ෂා කෙල්ල දිහා බලලා අංජලී දිහා බැලුවා.

"උබ පිටුපස්සේ දොර ලොක් කරා නෙහ්"

උපේක්ෂා කොදුරලා කිව්වත් එයටත් අංජලී උත්තර දුන්නේ ඔලුව වනලා. 

"කෙල්ලව පිටිපස්සෙන් යවලා අර හුත්ති ඉස්සරහින් යන්න ඇති"

"ඇයි කෙල්ල එක්ක ඉස්සරහින් නොගියේ"

අංජලී යි උපේක්ෂයි වතුර ටැංකියට පිටුපසින් තියෙන බදන්නවත් නොහැකි ලොකු මාරගහට මුවාවෙලා ගේ දිහා තවත් වෙලාවක් බලාගෙන හිටියා. ටොයිලට් එක ඇතුලේ ඉදන් එලියට ආවේ පතිරාජවත් කේස් එක විඩියෝ කරපු වරුණවත් නොවේ. 

ඇදේ ඒ මේ අත පෙරලි පෙරලි පොල්ල අල්ලන් චන්න කල්පනා කරේම පාතිමා ඇටදෙකටයි පොල්ලටයි දීපු සුපිරි ෆන් එක. රෑට කාල ඇදට ගොඩවුනා විතරයි. හෙට ගෑනිව කොහේට හරි උස්සනවායි හිතුවත් අතේ පිච්චියක් නෑ. ඕෂධී දුන්න පන්දාහෙන් ඉතිරුවෙලා තියෙන්නෙත් තව දෙදාහක් විතරයි. චන්න දහ අතේ කල්පනා කරන්න ගත්තා. 

"පොඩි පුතා.... නිදිද..."

කමලම්මාගේ කටහඩත් ඇහුනේ යාන්තමට. 

"ඇයී.. අම්මේ... "

ඔහු ඇදෙන් නැගිටලා දොර ඇරියා.

"අන්න ලොකු මහත්තයා කතා කරනවා"

ඒපාර මොන හුත්තක්ද ඇද විට්ටමේ තිබ්බ කමීසේ ඇදලා බොත්තම් දම දමා කමලම්මාගේ පිටුපසින් ගෙට ඇතුල්වුනා. ඇඩවකේට් විජේසිරි ඔෆිස් කාමරයේ ෆයිල් වගයක් පෙරල පෙරලා මොනවද බල බලා සිටියා. පැත්තකින් ඕෂධීත් වාඩිවෙලා ෆයිල් වගයක මොනවද ලියනවා.

"චන්න කොල්ලුපිටියට ගිහින් එන්න පුලුවන්ද"

"තාත්තා නංගි තාම ආවේ නෑ.. "

විජේසිරි අතේ බැදලා තිබ්බ ඔරලෝසුව දිහා බැලුවා. එතකොට හතත් පහුවෙලා.

"ඇයි නංගි තනියම යැව්වේ.. චන්න... චූටි බේබි තනියම කොහේවත් යවන්න එපා කිව්වා නෙහ්"

"හොස්පිට්ල් එකට ගිය ගමන් නෙහ්.. තාත්තේ ඇයි චන්නට බනින්නේ හොස්පිට්ල් එකෙන් එද්දී අටත් පහුවේවී"

"මේ ෆයිල් එක ඒබීසී එකේ සිකියුරිටි එකට දෙන්න ඕන අටට කලින්"

"ප්‍රොපෙසර් එක්ක ඉද්දී පෝන් උස්සන්නේ නෑ මිස් කෝල් එකක් ගහල තියමු"

"ඕනෑ නෑ ලොකු බේබි ස්කූටියේ ගිහින් එන්නම්"

"සිකුරිටි එකට ඕක දීල මට කෝල් එකක් දෙන්න"

චන්න වැඩිය හිතුවේ නෑ. රෙසීනගේ පාටි එකට යන්න ඇදුම් ගත්දී නිෂාධි අරන් දීපු සෝටයි ටී සර්ට් එකයි දාගෙන ඉස්සරහට ආවා.

"ආ.. මෙකෙන් තෙල් ගහගන්න මගේ ලග මාරු නෑ"

"හා.. ලොකු බේබි"

"ලොකු ..බේබි.. තමුසෙට.."

ඕෂධී කන මිරිකුවා.

"තමුසේ.. තමුසේ කියන කන් ඔයා මට ලොකු බේබිම තමයි" 

දුන්න පන්දාහත් පර්ස් එකට ඔබාගෙන ඉස්තෝප්පුව දිහා බලල ඕෂධීගේ පුක මිරිකුවා.

"මෝඩයො කරුණම්මා සාලේ.."

"ඉතින් .. "

චන්න ස්කූටිය ස්ටාර්ට් කරන් ඕෂධීගේ තනෙත් මිරිකලා පිටවුනා. 

ඒ.බී.සී කියන්නේ ෆිනෑන්ස් කොම්පැනියක්. ගනුදෙනුකරුවන් සමග ඇතිවෙන ආරවුල් වලදී ඒ.බී සී එක වෙනුවෙන් ඇඩ්වකේට් විජේසිරි වගේම ඕෂධීත් පෙනී ඉන්නවා. චන්න ලිපි කවරය සිකුරිටියට දීල එතනින් පිටත් වුනා. යනකොට නාවල රාජගිරිය පැත්තෙන් ගියත් එද්දී වැල්ලවත්ත පැත්තෙන් යන්න හිතුවා. සික්කට ෆයිල් එක දෙද්දී පෝන් එකේ රින්ස් ගියපු නිසා නිකමට කවුදැයි බැලුවේ. හුකනවා පාතිමා මිස් කෝල් දෙක තුනක්ම ආයෙත් මොනවද කෝල් එක අරන් පෝන් එක හෙල්මට් එක අස්සේ ගහගත්තා. 

"ඇයි කෝල් කරේ"

"ෆයිල් එක හැදුවා සර්"

"සර් කවුද සර් මම කිව්වා නෙහ් සර් .. සර් ගාන්න එපයි කිව්වා නෙහ්"

"පුරුද්දට කියවෙනවා"

"එහෙනම් දැන් එන්නද"

"දැන් .. මේ රෑවෙලා.."

"ඇයි මහත්තයා ඉන්නවද"

"නෑ.. එයා එන්නේ නෑ"

"එහෙනම් එනවා"

"පිස්සුද.."

"මාව පිස්සුවට්ටල දැන් පිස්සුද අහන ලස්සන.."

"කවුද දන්නේ නැ ඉස්සෙල්ලා පටන් ගත්තේ"

"ඇත්තට .. එහෙනම් කවුද දන්නේ නැ මන් ගෙට ආපු ගමන් ජංගිය ගලවගෙන සාලෙට ආවේ... තාමත් දිවට රස දැනෙනවා"

පාතිමාට ඒකට නම් ලැජ්ජ හිතෙන්න ඇති. ගෑණි සද්ද නැතිව ඉන්නේ ඒකයි..

"පාති..මා.. ලැජ්ජ හිතුනද කෙල්ලේ.."

"අනේ.. යන්න ඔයා හොද නෑ.. ආපු ගමන් ටොයිලට් එකට ගියා.. කවුද දන්නේ ඔයා ඇගිලි ගහයි කියලා"

"දැන් නම් ආවොත් ගහන්නේ ඇගිල්ල නොවේ"

"එහෙනම් මොකක්ද"

"ඔයා රස කර කර උරපු එක"

"අපෝ ඕක ඇතුලට දැම්මොත් මට ස්පිරිතාලේ නවතින්න වේවි.."

"නවතින්න වේවී හැබැයි අද නොවේ මාස නමයකට විතර පස්සේ "

"අනේ.. මගේ කසාදෙත් කඩන්නද හදන්නේ"

"හරී.. මට කියන්න රතුපාට තොප්පියෙන් ඔයාගේ නංගිව වටේ ගෙනිහිල්ලා ඇතුලට චුට්ටක් දාල නංගිව ඉබ ඉබ ඇතුලට යවනවට කැමතිද නැද්ද කියන්න"

"ඔය ..ඉතිං මාව ආයේ පිස්සුවට්ටන්න හදන්නේ"

"අනේ ඉතිං කියන්නකෝ කැමැතිද නැද්ද කියන්නකෝ..."

"බෑ.. කියන්නේ නෑ.."

"එහෙනම් මන් තියෙනවා"

"අනේ..එපා.. එපා.."

"එහෙනම් කියන්න කැමතිද නැද්ද කියන්න"

"කැමතියි ආසයි.. ඒත්.."

"ඇයි..ඒත්.. ගෑවේ"

"මහත්තයට ආරංචි වුනොත් මාව මාරාවි"

"පිස්සු .. මහත්තයාට කොහොම ආරංචි වෙන්නද එක්කෝ ඔයා කියන්න ඕන නැත්නම් මම කියන්න ඕන"

"එයාගේ මිනිස්සු වටේට ඉන්නවා"

"මහත්තයාට ඇයි ඔයාව සැක.."

"මාව සැක නැහැ ඒවුනාට අපිට හතුරෝ ගොඩක් ඉන්නවා"

"හරි ඔය කියන්නේ මට එන්න එපා කියලා නෙහ් එහෙනම් මන් තියෙනවා"

"අනේ එපා.."

"එහෙනම් මට පාරේ ඉන්නද කියන්නේ"

පාතිමා තප්පරගානක් මොකුත් නොකියා හිටියා. ඒත් පෝන් එක තියලා නැහැ. ගෑනිට හුකා ගන්නත් ඕන. ඒත් බයයි බයයි වගේ.

"කෝ.. ඔයා.. මේ බිල්ඩිම පිටුපස්සේ ස්ටෝරු කාමරයට එන්න.. මන් කුස්සියේ දොර ඇරලා තියන්නම්"

"හොදයි පැටියෝ අද මම මගේ පැටියව සුරලෝකෙට එක්ක යනවා"

"අම්මො බයේ බෑ මන් අතරමං වේවිද දන්නේ නෑ"

"පිස්සුද ඔයාව එහෙම කවදාවත් අතරමං කරන්නේ නෑ.... "

"අම්මෝ ඔහොම තමයි කියාගෙන එන්නේ අන්තිමට මාව එපා වුනොත් මමයි කෙල්ලයි අනාථයි"

"එහෙම වෙන්නේ නෑ කවදාවත්"

"මගේ මහත්තයා ගැන දැන ගත්ත දවසට ඔයා මාවයි කෙල්ලයි දාල යාවී"

"පිස්සුද ඔයාගේ මහත්තයා කවුරු වුනත් මට අවුලක් නෑ මම බයත් නෑ"

"අම්මෝ ඔයා හරි චන්ඩියෙක් නෙහ්"

"අපෝ නෑ... ඔයාව දැක්ක වෙලාවේ ඉදන් මට පිස්සු වගේ.. ඔයා දැන් එනවා නම් මම දැන්ම එක්ක යනවා මම ඔයාට ගොඩක් ආදරෙයි"

පාතිමා නිහඩ වෙලා ගොඩක් වෙලා හිටියත් ෆෝන් එක ඩිස්කනෙක්ට් වුනේ නෑ. චන්න කියන්නේ මොනවදැයි ඔහුට වැටහුනෙත් නැති වුනත් ඔහු කිව්වේ ඇයට හුකන්න ඕනැයි හැගීමෙන් වචන වලින් ඈව පොලඹවාගන්නට මිසක් ඈත් එක්ක පවුල් කන්න නොවේ. චන්න කතාවෙන් කතාව වැල්ලවත්තේ සීමාව අසලටම ආවා.

"පාතිමා මන් දැන් කිට්ටුව ඉන්නේ බයික් එක දාන්නේ කොහේද"

"ෆුඩ් සිටිය ලග දාල එන්න"

ඒත් චන්න එක පාරටම ෆුඩ් සිටිය ලග දාන්න ගියේ නෑ. පාතිමා කිව්ව හිඟන්නො ගැනයි පිස්සු මනුෂ්‍යයා ගැනයි මතක් වුනා.

"මේකිගේ මිනිහා සී.අයි.ඩි කාරයෙක්ද නැත්නම් බුද්ධි අංශෙ එකෙක්දැයි"

එකවරම සිහියට ආවා. මේ අංජලීලා ඕෂධීලා හොයන සිරිල් මුදලාලි යැයි නිකමටවත් හිතුනේ නෑ. සෙමින් බම්මලපිටිය පැත්තේ ඉදන් පාතිමාගේ ෆැලැට් එක පහුකරන් පොඩ්ඩක් ඉස්සරහට ගියා ආයෙත් ෆුඩ් සිටිය ලගින් හරවලා බම්බලපිටිය පැත්තට හෙමින් ගියා. පාතිමා කිව්වා හරියට හරි. එතන හිඟන්නෙක් නොවේ තුන් හතර දෙනෙක්ම හිටියා. පඩිපෙළ උන්ගේ වගේ. පාතිමා ඉන්න ෆැලැට් එක පහුකරලා තව ටිකක් ඉස්සරහට ගියා ෆෝන් එක ආයෙත් රින්ස් යන්න ගත්ත හින්දා කනේ ගහගත්තා. 

"කෝ ඔයා කොහේද ඉන්නේ මම ස්ටෝරු කාමරයට ආවා"

"ෆුට් සිටිය කිට්ටුව ඉන්නේ පඩිපෙළ ලග එක හිඟන්නෙක් නොවේ තුන් හතර දෙනෙක් ඉන්නවා"

"ඒකනෙහ් මම කිව්වේ.. බයෙත් බෑ අප්පා... එක්කෝ ඔයා යන්න .."

"පිස්සුද ඔයාට බයික් එක දාල එන්නම් බය නැතුව ඉන්න"

"අනේ..මන්දා.. ඔතන කහ ඉර ඉස්සරහ තියෙන බිල්ඩින් දෙක මැදින් ඇතුලට ගිහින් දකුණට හැරිලා එන්න"

චන්න ආයෙත් ෆුඩ් සිටිය පැත්තට ගියා. 

"හුකනවා මොන දෙතුන් දෙනෙක්ද හය හත් දෙනෙක්ම ඉන්නේ"

සී.අයි.ඩියේ හරි බුද්ධි අංශේ ඉන්නවනම් ඉන්නේ එකෙක් නැත්නම් දෙන්නෙක් මෙතන හිඟන හමුදාවක් නෙහ්. මූ පතාලේ පොරක්දැයි හිතට සැකයක් ආවේ ෆුඩ් සිටියෙන් බයික් එක දාල කහ ඉරෙන් පනිද්දී. 

"හුත්තිට හුකන්න ගිහින් ඇටදෙකත් ගලවන් එන්න වෙයිද"

හිතට නැගෙද්දි බියක් දැනුනත් ඉස්සරහට තිබ්බ අඩිය පස්සට තියන්න හිතුනෙම නෑ. ඔහුට සිහියට ආවේ වෙළේ කඩේ මුදලාලිගේ දුවට හුකල පැනල බේරිච්ච බේරිල්ල. ගමේදි නම් පදුරු කැලෑ ඕනෑ තරම් තිබ්බත් මෙහේ කොහේ හැංගෙන්නද. කහ ඉර පැනලා දෙපැත්ත බැලුවත් නහය කඩාගෙන යන හුජ්ජ ගද ආවෙත් පාතිමා කිව්වා බිල්ඩින් දෙක අතර දෝරුව පැත්තෙන්මයි. වෙලාව හොද කමට එකෙක්වත් නෑ. දෝරුවේ කෙලවරටම ගිහින් බිල්ඩිමක බිත්තියට අල්ලල හුජ්ජ පාරකුත් අතෑහැරියේ ආයෙත් වටපිටත් බලල පාර දිහා බලන ගමන් බිජ්ජ දෙතුන් පාරක් වනල සෝට ඇතුලට දාගත්තා. බිල්ඩිම අයිනෙන් කොහොම යන්නද කියලා හිතාගන්න බෑ. පාරේ වාහන වලයි ලයිට් කනුවල ලයිට් එලියෙන් යන්තමට බිත්තිය අල්ල අල්ල ෆාතිමා කියපු බිල්ඩින් දෙක තුනත් පහුකරගෙන ඉස්සරහට ගියා ගමේදි කට්ට කරුවලේ ගිය ගමන් මතක් කර කර. ෆාතිමා කියපු විදියට යකඩ දොර ලගට ගිහින් ඇගිල්ලෙන් තට්ටුවක් දැම්මා දෙවැනි තට්ටුව දාන්න කලින්ම යකඩ දොරත් ක්‍රින් ගාගෙන මලකඩ අතුල්ලගෙනම ඇතුලට ඇරුනා. අම්මෝ ඇතුල පට්ට කරුවලයි. ගිය ගමන්ම දොරත් වැහුන. ෆාතිමා බදාගත්ත පාරට චන්න යකඩ දොරටම හේත්තු වුනා. හෙල්මට් එක ගලවන්නවත් සිහියක් නැතුව චන්නත් ඈව තුරුලට අරන් පිට දිගේ අතගාගෙන පහලට ගිය අත නැවතුනේ ඇගේ එලියට නෙරාගිය පුක් පලුව උඩින්. ගෑනි සිහියක් නැතුව චන්නගේ ටී සර්ට් එක යටින් අත දාගෙන ඉබගෙන ඉබගෙන ගියා මෙලෝ සිහියක් නැතුව. චන්න දෝතින්ම බදාගෙන කම්මුල් පපුවට තදකරන් මොහොතක් නිහඩව හිටියා.

"ඇයි මෙතන ඉන්නේ මෙතනින් කොහොමද උඩට යන්නේ"

ෆාතිමා කරුවලේ අතපත ගාල ගෝනිවගයක් උඩ තිබ්බ ටෝච් එක අරගත්තා. ටෝච් එලියෙන් චන්න පුදුම වුනේ ගෝනි වල තිබ්බ කාසි තොගේ දැකලා ටෝච් එලියට එවා දිලිසෙනවා. ඔහොම කාසි තියෙන්නේ තැබෑරුම් බාර් තියෙන මුදලාලිලාට ඒත් මෙච්චර කාසි තොගයක් ගෝනි ලගින් බිම ඉදන් උඩට යකඩ ඉනිමගක් තිබුනා. ඉස්සෙල්ලා ෆාතිමා ඉනිමග දිගේ උඩට ගියා. ඈ පිටුපසින් චන්න උඩට නැග්ගා. උඩින් තිබ්බ යකඩ තහඩුව දෑතින්ම ඉවත්කරා. මතුවුනේ කුස්සියෙන්. යකඩ තහඩුව උඩින් තියෙන ටයිල් එක බිමට සෙට් වුනාම හිතන්නවත් බෑ. සාලේයි කාමරයි පට්ට කරුවලයි. චන්නගේ අතින් අල්ලගත්ත ෆාතිමා ඇගේ කාමරයේ ලයිට් එක දැම්මා. කෙල්ල හොදටම නිදි. 

"ඉස්සරහ කාමරයට යන්"

ෆාතිමා හෙමින් කෙදිරුවා.

ඒක එතරම් ලොකු කාමරයක් නොවේ. කාමරයේ මුල්ලට වෙන්න සිංගල් ඇඳක් තිබුනා. පැත්තකින් පොඩි මේසයකුත් පරනතාලේ ලොකු යකඩ සේප්පුවක් තිබුනා. යකඩ සේප්පුවයි මේසෙයි අතර ඇඳ දිහාවට මුහුනලා ඇදි ගැලවිච්ච හාන්සි පුටුවකුත් තිබුනා. ඇදි ගැලැවිලා කියන්නේ දිරලා නොවේ කවුරු හරි පෙරළලා හරි පොලොවේ ගහල හරි වගෙ දේකින් ඇදි කැඩිලා ගිහින්. ඇදි පුටුවයි මෙසෙයි අතර තිබ්බ යකඩ ග්‍රිල් ගහපු ජනේලේ මල් විදුරුවලින් තිබ්බත් එය පැත්තට අරින වහන විදියට පිහිටලා තිබුනා අලුතින් රෙද්දක් දාල කොට්ට උරත් මාරුකරලා. කාමරයේ ලයිට් එලියට සිනිදු නයිටිය ඇතුලෙන් පාතිමාගේ ඇගේ හැඩ විනිවිදව පේනවා. චන්න ඇදගෙන හිටපු ටී සර්ට් එක ගලවලා මේසේ උඩට විසිකරා. ඔහු දිහා පාතිමා බලාගෙන හිටියේ පපුවේ මයිල් තියෙන පිරිමියෙක් කලින් නොදැක්ක ගෑණියෙක් වගේ. අතින් ඇදලා ඈව තුරුල් කරගත්ත චන්න පාතිමාගේ රෝස පාට කම්මුල් දෙක දෝතට අරගෙන ඇගේ දෑස් දිහා බලාගෙන හිටියා. ඈත් ඔහුගේ දැස් දිහා බලාගෙන මයිල් පිරිච්ච පපුව වටේ අතගාගෙන චන්නගේ පපුවට හේත්තුවුනා. 

"ඔයාගේ ලස්සන දැකලා මන් පිස්සු හැදිලා හිටියේ"

ඈ කොදුරලා ඔහුට තවත් තුරුල් වෙලා මයිල් අතරින් ඇගිලි තුඩු යවන්න ගත්තා. 

"කවද ඉදන්ද අදද"

චන්න ඇගේ පිටදිගේ අතගාගෙන පහලට අත් ගෙනිච්චා.

"නෑ කලින් දවසේ ෆුඩ් සිටියෙදී"

"දුවට චිත්‍ර පොත් අරන් දීපු දවසෙද"

"නෑ... ඉට කලින් දවසේ අර ෆුඩ් සිටියෙන් එලියට ඇවිත් කෝල් එකක් ගත්තේ එදා"

චන්නගේ දෑතින් පාතිමාගේ පුක් පලු දෙක ලාවට මිරික මිරිකා ඇගේ හඩට සවන් දුන්නා. නයිටිය යටිනුත් අතදාල පුක්පලු ආයෙත් මිරිකන්න පටන් ගත්තා. මාස් මෙලෝස් වගේ. පුක් පලු වටේ පිරිමැදලා දෑතේ ඇගිලි පුක් පලු දෙක මැදින් පහලට අරන් ගියා. ෆාතිමාට කරන්ට් එක වැදුනා වගේ. පුක්පලු අකුලුවගෙන මොහොතක් ඉදලා ආයෙත් රිලැක්ස් කරා. ඇගේ හුත්ත අවට තෙතයි. දැනටම ලීක් වෙලා. ඔහුගේ පිට දෙපැත්තෙන් ලාවට පහල ඉදන් උඩට අතගාගෙන විටින් විට මයිල් පිරුනු පපුව ඉබින්න පටන් ගත්තා. ඇගේ ඇගිලි තුඩකින් මුං ඇටයක් වගේ තන් පුඩුවත් එහේට මෙහේට කරනවා.

"මට මතක නෑ නෙහ්"

ඈ රිදෙන නොරිදෙන ගානට චන්නගේ තන්පුඩුව හපලා ඔහුගේ ඇස් දෙක දිහා බැලුවා.

"බොරු කියන්න එපා හරිද මන් බලාගෙන හිටියේ පෝන් එක කනේ ගහගත්තට ඇස් තිබ්බ දිහා"

චන්න ඇගේ පුක්පලු දෙක තදින් මිරිකලා අත් හැරියා.

"කොහේද මගේ ඇස් තිබුනේ"

"ඔය මිරිකන දිහාවේ තමයි"

"මේ වගේ එකක් දැක්කොත් නොබලන එකා නම් පොන්නයෙක්"

ඇගේ පුක් පලු කොච්චර මිරිකුවත් ඇතිවෙන්නේ නම් නෑ. ඈ එක්වරම බෙල්ල උස්සලා චන්නගේ දෙතොල් වලට කිස් එකක් දුන්නා. ඇගේ දෑත් චන්නගේ පපුව උඩින් අතගාගෙන බෙල්ල වටේ ගෙනිච්චා. පාතිමාට කලුසුරුට්ටු ගදක් තියා සිගරට් ගදක්වත් ආවේ නෑ. ආසාවටම චන්නගේ යටිතොල උරන්න පටන් ගත්තා. ඇගේ තොල් පෙති අතර යටිතොල් හිරවෙද්දී චන්නගේ අත් ඇගේ නයිටියත් හකුලගෙන ඉන දිගේ උඩට එසවුනා. ඈ තොල් උර උර ඔහුගේ කම්මුල් මාපට ඇගිලිවලින් සිනිදුවට පිරිමැදුනේ ඉබේටම. ෆාතිමා තවත් ආසාවෙන් ඔහුගේ දිවත් එක්ක ඇද ඇද උරන්න ගත්තා. චන්නගේ නිරුවත් පපුවට ඇගේ තන් දෙකයි බඩයි කිටිකිටියේ තෙරපෙනවා. දිව වටේ ඇගේ දිව පටල පටල ආසාවෙන් සුරුස් සුරුස් ගගා උරන්න ගත්තා. ඉන දිගේ උඩට ගිය චන්නගේ අත් නයිටියත් එක්ක උඩට එසවුනා. ඈගේ දෑත් උඩට එසවුනේ නයිටිය ගලවපන් කියන සංඥාවෙන්. නයිටිය දෑත් වලින් මිදිලා ඇගේ පිටුපස්සෙන් බිමටම වැටුනා. ඔහුගේ පපුව ඉබ ඉබ ඈ හෙමින් පහලට රූටල ගියා. දෑතින් බෙල්ට් එක පන්නන ගමන් සොට උඩුන් මුහුන තෙරපගෙන හිටියේ චන්නගේ පොලු රාජයා අයෙත් දකින්න ආසාවෙන්. ඇගේ අතින් මිදුනු සෝට දෙපාදිගේ වලලු කරටම බිමට වැටුනා. පුක් පලු දෙක ඇගේ සිනිදු අත්වලින් මිරික මිරික පොට්ටනිය උඩින් මුහුන අතුල්ලද්දි ඒකත් තව ඉස්සරහට නෙරලා මතුවෙනවා. පටි ජොකා ටිකෙන් ටික පහලට ඇද ඇද යටි බඩේ ඉදන් පහලට ඉබිනවත් එක්ක. ජොකාගෙන් පොල්ල නිදහස් වුනේ කුඩුවෙන් එලියට පැන්න සුරතල් සුනඛයෙක් වගේ. පොල්ලට තියෙන ආසාවටම පටි ජොකා පහත් කරෙත් කලවයේ මැදක් වෙනකම් විතරයි. පොල්ලයි ඇටදෙකයි පිස්සියක් වගේ ඉබගෙන ඉබගෙන ගියා. ඇගේ සිනිදු කම්මුල් වල පහසට පොල්ලත් උපරිමයෙන් කෙලින් වෙලා. ඇටදෙක පාමුලට දෙතොල් තියලා උම්ම එකක් දෙද්දී චන්න ඇගේ ඔලුවෙන් අල්ලල පොල්ලට තවත් තදකරා. ඈත් පොල්ලට කම්මුල් තෙරපගෙන මොහොතක් හිටියා. චන්නගේ දෑත් බුරුල් වෙනවාත් එක්කම ඇගේ චූටි ඇගිලි පොල්ලවටේ ගිහින් උඩට පහලට කර කර අනිත් අතින් අටදෙක මිරිකන්න ගත්තා. චන්නට දවල් දීපු සැප ආයෙත් මතක් වුනා. ඈ පොල්ල පාමුලින් අල්ලන් හෙමින් අතේ ගහන්න පටන් ගත්තා චූස් චූස් ගගා ටොපා විතරක් උරද්දී ඇගත් කිලිපොළා යනවා. ටොපා උර උර ටික ටික පොල්ලත් කට ඇතුලට ඔබාගත්තා. අනිත් අතේ අල්ල උඩ තියෙන ඇටදෙක සිනිදුවට ඇගිලි තුඩු වලින් පිරිමදිද්දි චන්නට ඉවසන් ඉන්නම බෑ. ඔහු ඇගේ හිස පොල්ල දිහාවට තදකරා. ඈත් ඇගේ දොතොල් වලින් පොල්ල බදාගෙනන ටිකටික කට ඇතුලට ඔබාගත්තා. ආයෙත් දෙතොල් තද කරන් ටොපා පැත්තට දෙතොල් ගෙනිච්චා. ඇටදෙක අත හැරලා චන්නගේ පුක් පලු මිරිකලා අල්ලගත්ත ඈ පොල්ලට තියලා තොල් තදකරන් ටිකෙන් ටික වේගේ වාඩිකර කර ඉස්සරහට පස්සට කරා. චන්නට එකට නම් තවත් ඉවසන් ඉන්නම බෑ තවත් ටික වෙලාවක් කරානම් බඩු නිකන්ම ඇගේ කට ඇතුලට යනවා. චන්න පහත්වෙලා ඇගේ උරහිස යටින් අතදාලා උඩට ඇදලා ගත්තේ ඉවසන්න බැරිම තැන. ඈත් පොල්ල කටින් නිදහස් කරේ වැඩි වැඩි කැමැත්තෙන් නොවේ. ෆාතිමාගේ කිහිලි අස්සෙන් අතදාලා ඈව උඩට උස්සලා ගත්තා.

"ඔහොම කරොත් නම් කට ඇතුලෙම යාවී"

ඈත් වේගයෙන් හුස්ම පිට කර කර ඔහු දිහා බලල හිනාවෙලා චන්න ආයෙත් බදාගත්තා. චන්නගේ කලව මැද හිරවෙලා තිබ්බ පටි ජොකා පහලට කරලා සෝට එක්කම ගලවලා ඇද උඩට දැම්ම. අංශක එකසිය තිහටම පොල්ල කෙලින් වෙලා. ඈව උස්සලා පරන යකඩ සේප්පුව උඩින් තිබ්බ. ෆාතිමා ඔහු දිහා බලාගෙනම දෙපා පලල් කරලා බිත්තියට හේත්තුවුනා. මයිල් අහලකවත් නැති ඇගේ හුත්ත පිම්බිලා ඔහු දිහා බලන් ඉන්නවා වගේ. ෆාතිමාට තිබුනේ ලස්සන තන් දෙකක්. තන් පුඩු උල්වෙලා උරපන් උරපන් කියන්න වගේ චන්නගේ ඇස් ඉස්සරහ දිලිසි දිලිසී තියෙනවා. සේප්පුව දෙපැත්තෙන් පලල්වෙච්ච පාතිමාගේ කලව අතගාගෙන ගිය දෑත් නැවතුනේ ඇගේ තන් දෙක උඩින්. ඔහුගේ දෑතින් ඇගේ තන් මිරික මිරික යටිතොල උරන්න ගත්තා. ඈත් ඔහුගේ බෙල්ල වටේ අත්යවලා හිස කෙස් අතරින් ඇගිලි තුඩු යැව්වා දෑස් තදකරගෙනම. ඔහුත් ඇගේ තොලුයි දිවයි උර උරා දෑතින්ම තන් මිරිකන්න ගත්තා. චන්න ඇගේ තොල් උරන ගමන් බෙල්ලත් ලෙවකාගෙන තනේකුත් උරනවා තනේ කට ඇතුලේ සූප්පු වෙද්දී අනුත් තනේ තන පුඩුව ඇගිලි වලින් රෝල් වෙනවා. ඈ චන්නගේ බෙල්ල බදාගෙනම දෑස් තදකරන් චන්න දෙන සැප විදිනවා. ඇගේ තන් දෙකම දෝතින්ම තදකරගත් චන්න තන්පුඩු දෙකම කටඇතුලට දාගත්තා. ඈත් ඔහුගේ හිස දෝතින්ම අලලගෙන තන් දෙක ඔහු දිහාවට තෙරපුවා. ඔහු තන්පුඩු වටේ ලෙවකකා තන් පුඩු දෙකම කට ඇතුලට දාගෙන උරන ගමන් දෑතින් තන් මිරිකන්න ගත්තා. ඈ දෑස් තද කරන් දෑතින්ම ඔහුගේ හිසකෙස් අතරින් රටාවකට ඇගිලිතුඩු ගෙනිච්චා. තන් දෙකෙන් ඔහුගේ තොල් අතහැරලා පහලට ගියත් ඇගිලි වලින් නිදහස් වුනේ නෑ. ඇගිලි වලින් දිගටම මිරික මිරික ඇගේ බඩ දිගේ පහලට ගියා. ඈ කකුලක් උස්සල මේසේ දාරෙන් තියාගෙන බිත්තියට හේත්තු වුනා. චන්නගේ දිව ඇගේ බුරිය ඇතුලට යද්දී පාතිමා ගැස්සිලා ගියා.

"අනේ...අනේ..එපා.. චන්න..."

කොන්ඩෙන් දෑතින්ම ඇද්දා. 

"කෙල්ල ඇහැරෙවී..එක පස්සේ දවසක.. ඇති තරම් දිව දාන්න.."

චන්න ඈ දිහා බලලා බුරියට උම්ම එකක් දීලම තවත් පහලට දිව ගෙනිච්චා. ඈ දෑස් තද කරන් ආයෙත් බිත්තුයට හේත්තු වුනා. හුතු ජුස් ගලලා දිලිසෙනවා. ඉකිලි වලින් අල්ලලා හුත්ත තවත් දෙපැත්තට පලල් කරා. හුත්ත මැදටම උම්ම එකක් දෙද්දී 

"ආආහ්..."

ඇගේ මුවින් සිහින් හඩක් පිටවුනා. හුතු තොල් අතර උඩින්ම තිබ්බ චූටි ගැටිත්ත යටට දිව තියලා සෙමින් උඩට පහලට කර කර කර වටේට දිව තුඩ ගෙනිච්චා. ඈට කරන්ට් එක වැදුනා වගේ. 

"ආහ්..ආආ..."

හඩක් ආයෙත් පිටවුනා දිවෙන් මෑ ඇටේ එහෙට මෙහේට කරද්දි චන්නගේ හිස හුත්තට තියල තද කරගත්තා. ඇගේ දෑත් බුරුල් වෙද්දී දිව දෙපැත්තට පද්දල තව ඇතුලටම දිව දැම්ම. හෙමින් දිව උඩට පහලට යද්දී ඈ අනිත් කකුල චන්නගෙ උරහිස උඩින් දැම්මා. චන්න දිව උඩට පහලට කර කර තවත් හුත්තට තෙරපුවා. හුතුබිත්ති අතරින් දිව තවත් ඇතුලට යද්දි නම් ඇගේ මුවින් සිහින් කෙදිරිලි පිටවුනා. 

"ආහ්...ම්හ්.. ම්හ්.. ආහ්.. ආආ..ම්හ්.. ආහ්.. ම්හ්..ආ. ම්හ්..ආහ්.. ම්හ්.. ම්හ්.. ම්හ් ම්හ්.. ආහ්.. ම්හ්.. ආහ්.. ම්. ආහ්.. ම්හ්.. ආහ්.. ම්හ්.. ආහ්"

චන්න හුත්ත ඇතුලටම දිව දාල වේගයෙන් උඩට පහලට කරද්දී ඈ අතකින් කට තද කරල වහගත්තත් අනිත් අතින් චන්නගේ හිස හුත්තට තියලා තද කරන්න ගත්තා. චන්නගේ කෙල හුතු ජුස් එක්කම කවලම් වෙලා සෙප්පුව උඩට වැක්කෙරෙනවා. ඔහුත් සුරුස් සුරුස් ගගා උර උරා හුත්තවටේ දිව ගෙනිච්චා. ඇගේ කෙදිරිලි තවත් වාඩිවුනා. ඈ අනිත් අතිනුත් කට වගගත්තා. කලෙකට පස්සේ හුත්තට දැනිච්ච සැපෙන් ඈ තවත් කුල්මත් වුනා. චන්නත් දිව වේගයෙන් උඩට පහලට කරා.. ඇගේ කෙදිරිලි හඩ තවත් වැඩිවුනා. චන්න ඇගිල්ල හුත්ත ඇතුලට හෙමින් යව යව හුතු තොල් උර උරා ඇගිල්ල එහේට මෙහේට ගෙනිච්චා. අනිත් ඇගිල්ලත් හුත්ත ඇතුලට එබුවා. ඇගිලි දෙකත් හුතුතොල් දෙබෑකරන් ඇතුලට ගියා ඇගිලි පාමුලට යනකම්ම. ඇගිලි දෙක ඇතුලට පිටට යන වේගේ වැඩිවෙද්දී ඔහු හුතු තොල් සුරුස් සුරුස් ගගා උරන්න ගත්තා. ඇගේ කෙදිරිලි එන්න එන්න වාඩිවුනා. කෙල්ල ඇහැරුනොත් ඔක්කොම හබක් වෙනබව චන්නට ඔලුවට ආවා. ඔහු හුත්තෙන් මුහුන එලියට ගත්දී හුතුජූස් වලින් මුහුන නැහැවිලා ලයිට් එලියට දිලිසෙනවා. ඒත් පාතිමා හිටියේ උපරිමයට ඇවිත් ඈටවත් කොන්ට්‍රෝල් කරගන්න බැරි හැගීම් සමුදායක් එක්ක. ඔහුගේ බෙල්ල වටේ අතදාල බදාගෙන සේප්පුවෙන් බිමට පැන්න. චන්නට ඈව බැලැන්ස් කරගත්තේ පිටුපස්සේ මේසෙ අල්ලගෙන. නැත්නම් දෙන්න එක්කම බිමට වැටෙනවා. එත් ඈට ඒක ගානක් වුනේ නැ. චන්නගේ බෙල්ල බදාගෙනම පස්සට තල්ලු කරගෙන ගියා. ඔහුත් පස්සට අඩි දෙක තුනක් ගිහින් නතර වුනේ පුටුව ලග. ඈ බෙල්ල බදාගෙනම දෙපැත්තට උම්මා දීගෙන දීගෙන ගියා පිස්සියක් වගේ. කුසගින්නේ දවස් ගානක් වෙලිච්ච එකෙකුට දිව්‍ය භෝජනයක් හම්බවුනා වගේ. චන්නත් වාරු නැතුවම පුටුවට වැටුනා. වැටුනා නොවෙයි පුටුවට තල්ලුකරා වගේ. පොල්ල රබර් එකක් වගේ නැවිලා කලව දිහාවට කඩන් වැටිලා. චන්න ආවේ නම් ගෑනිට හුකන්න වුනත් දැන් නම් වෙන්නේ ඒකේ අනිත් පැත්ත. චන්න ගෙන්නගෙන ගෑනි හුකාගන්නවා වගේ. මේකිනම් අතාරින්න තියා හිතන්නවත් බැරියයි චන්නට හිතුනා. ෆාතිමා ඔහුගේ දෙපා දෑතින් දෙපසට කරලා මැදින් බිම දන ගහගත්තා. පැත්තට කඩාගෙන වැටිච්ච පොල්ල කට ඇතුලටම දාගෙන ඔහුගේ ඉන දෙපැත්තෙන් අල්ලගත්තා. පොල්ල සම්පූර්ණයෙන් කටේ දාගන්න ඇගේ කට ඉඩ මදි. පොල්ල පාමුල ඇගිලි දෙකෙන් අල්ලන් උඩට පහලට කරද්දී නම් එයා ටික ටික නැගිට්ටේ නිදාගෙන හිටිය යෝධයෙක් නැගිට්ටුවා වගේ. ආයෙත් පොල්ල ලයිට් කණුවක් වගේ නහර පෑදිලා කෙලින් වුනත් ඈට මදිවගේ. ඇගිලි දෙකෙන් චන්නගේ චූටි මුං ඇටයක් වගේ තන් පුඩු රවුමට මිරික මිරික පොල්ලේ පාමුලට උම්ම එකක් දුන්න දිවම එලියට දාල පොල්ලේ පාමුල ඉදන් දිවෙන් තෙරපගෙන උඩට ලෙවකාගෙන ගියා. චන්න ඇගේ කිහිලි දෙක අස්සෙන් අත් දාල තන් මිරික මිරිකා ඇස් වහගත්තා. ආයෙත් ටොපාගෙ මුදුනට උම්ම එකක් දීලම පුක උස්සලා චන්නගේ නලලට දෙතොල් තියලා උම්මා එකක් දුන්නා. හාන්සි පුටුව දෙපැත්තෙන් දෙපා පලල් කරලා හිටගෙන හෙමින් පහත්වෙන ගමන් ඉස්සරහින් අතදාල පොල්ලේ පාමුලින් අල්ල ගත්තා. ටොපාගේ මුදුන හුතුතොලේ ගෑවෙනකන් පහත්වෙලා ටොපා හුත්ත ඇතුලට දාල ඉස්සරහට පස්සට කර කර හෙමින් පහත් වුනා. පොල්ල හුතුතොල් බිත්ති දෙබෑ කරගෙන ටිකෙන් ටික ඇතුලට කිමිදිලා ගියා. චන්නට නම් සුරලොව ගියා වගේ දැනුනා. තදට තදේ පොල්ල හුත්ත ඇතුලට ගියේ ග්‍රිස් ගාපු බටයක් දිගේ යකඩයක් බැස්ස වගේ.

"මේ හුත්තිට මිහිහ හුකන්නේ නැද්දයි"

ඈ පොල්ලෙ අඩකට වැඩිය බස්ස ගත්තා. ඇදිපුටුවේ දෑස් තදකරන් හිටිය චන්නට තදට තදේ පොල්ල බහිද්දී සුරලෝකේ පාවෙනවා වගේ දැනුනා. ආයෙත් හෙමින් ඉස්සුනා හුතුබිත්තිවලට තදවෙවී හුත්තෙන් පොල්ල එලියට එද්දී පොල්ලේ නහර තවත් ප්‍රානවත් වෙනව වගේ. හුතුජුස් ග්‍රස් වගේ පොල්ලේ පිට හමයි හුතුබිත්ති අතර තෙරපිලා දැනෙන සනීපෙ චන්න දෑස් තද කරන් විදගත්තා. ෆාතිමා ඔහුගේ උරහිස් දෙකෙන් අල්ලගෙන තුන් හතර වතාවක් ඉස්සි ඉස්සී පහත් වුනා. අගල් හතකට වැඩි දිග පොල්ලම හුත්ත ඇතුලේ කිදාගෙන බැහැලා. ෆාතිමා දැස් තද කරගත්තා. ඇගේ හුත්ත අඩියටම පොල්ලක් බැස්සේ කොච්චර කාලෙකට පස්සෙද . ඈ හෙමින් හෙමින් උස් පහත් වෙන්න ගත්තා. ඇගේ පුක කලවයේ වදිනකම්ම උස් පහත් වුනා. චන්න ඇගේ තන් දෙක මිරික මිරික ඈව තවත් ඇවිස්සුවා. හරියට කෝච්චියක් ස්ටේෂන් එකක නවත්තලා පිටවෙනවා වගේ ටිකෙන් ටික වේගවත් වුනා. දෙතුන් වරක් හුත්තෙන් පොල්ල එලියට පැන්නත් ඇගිලි දෙකෙන් අල්ලලා ආයෙත් ඔබා ගත්තා. චන්න ඇගේ ඉලපතත් එක්ක පහලට අතගාගෙන දෑත් උඩට ගෙනිහින් තන් දෙක වටේ ගෙනිච්චා. විනාඩි දෙක තුනක් යන්නට කලින් දෑතින් චන්නගේ බෙල්ල බදාගෙන වේගේ උපරිමයෙන් පුක උස්ස උස්ස ගහගෙන ගියා. පිටදිගේ ගිය චන්නගේ අත් පුක වටේටත් අතගාගෙන ආයෙත් උඩට යනවා. ඈ පුක අබර අබර උස් පහත් වෙද්දී නම් චන්න දෑස් තද කරගත්තා. පොල්ල දිගේ හුත්තෙන් බේරිච්ච් හුතුජුස් කලවයේත් තැවරිලා ඇගේ පුක කලවයේ වදින වදින පාරට චරස් චරස් හඩත් ඇහෙනවා. චන්න තන් අත් හැරලා පහලට අත් යද්දී තන් දෙකත් පැද්දෙනවා. ඈ යටිතොල් හපාගෙන උස් පහත් වුනා. දැන් නම් ඇගේ වේගේ ටිකෙන් ටික අඩාලා වෙන්න ගත්තා. වේගයෙන් වේගයෙන් හුස්මත් අරගන්නවා. ඈට හොදටම හති

"පාතී..පොඩ්ඩක් කකුල් වලින් ඉස්සෙන්න"

හුත්ත තමයි චන්න ගෑනිට නමකුත් දාලා.. පාතී.. ඈ හතිදාගෙන පොලවට අඩිය ගහලා පුක උස්ස ගත්තා. චන්න හාන්සි පුටුවට දෑතින් බර දීලා පුක උස්ස උස්ස ගහන්න ගත්තා. ඈ චන්නගේ බෙල්ලේ එල්ලිලා පපුවට නළල තියාගෙන තාමත් හතිදානවා. චන්න ඈවත් උස්සගෙන නැගිට්ටා. ඇඳට උස්සන් යාවි යැයි ඈට හිතුනා

"පාතී මාව තදින් අල්ලගන්න"

චන්න නැගිටින ගමන් කියලා ඇගේ කලවා වලින් අල්ලගත්තා. නැගිටිද්දි පොල්ලත් හුත්තෙන් එලියට පැන්නා. කලවා වලින් අල්ලද්දී ඈ සැකෙන් චන්න දිහාත් බැලුවා.

"ඕක ඇතුලට දාගන්නකෝ"

"මොකක්ද"

"මගේ පයිය"

"මොහොක ඇතුලටද දාන්නේ"

ඈත් හිනාවෙවී අහනවා. චන්නට මලත් පනිනවා. 

"හුත්ත ඇතුලට"

චන්න මලපැනලා කිව්වත් ඈ පොල්ල මිරිකල හුත්තට ඔබාගත්තා. දෙතුන් වරක් පුක පද්දද්දී ඒකත් මඩේ ඔබපු ඉන්නක් වගේ හුත්ත ඇතුලේ හැංගිලා ගියා. ෆාතිමා චන්නගේ බෙල්ල බදලා අල්ලාගෙන ඇග රැලැක්ස් කරා. ඇගේ කලවා පිට පැත්තෙන් තදින් අල්ලගෙන පුක පද්ද පද්ද ගහන්න පටන් ගත්තා. හුතුජුස් අතරින් පොල්ල ඇතුලට එළියට එන වේගේ ටිකෙන් ටික වැඩිවෙමින් ගහගෙන ගහගෙන යද්දී ෆාතිමා ඔහුගේ ගෙල ඉබ ඉබ අවුරුදු ගානකට පස්සේ ලැබෙන සැප විදිනවා. ඈට මතක් වෙන්නෙම ලැනී බක්කරේ ශ්‍රි භවන් බේකරියෙදි හුකපු හිකිල්ල. එතකොට ඈට අවුරුදු දහ අට ඔන්න මෙන්න. අවුරුදු දහයකට පස්සේ. චන්න පුක පද්ද පද්ද ගහන ගැහිල්ලට දාඩියත් එක්ක ඔහුගේ බඩේ ඇතිල්ලීගෙනම උඩට පහලට යනවා. හුතු පතුලටම පොල්ල වැදිලා ඒ ගැන්මෙන්ම පහලට එනවා. කොන්ඩෙත් හතර අතේ විසිවෙනවා. ඈ තවත් තදින් බෙල්ල අල්ලගත්තා. චන්නගේ අතේ දහඩියටයි ඇගේ කලවල දාඩියටයි ලිස්සලා යන්න ගත්තා. 

"පාතී... ජනේලේ අල්ලගන්න"

පාතිමා පිටුපසට හැරිලා ජනේලේ යකඩ ග්‍රිල් වලින් අල්ල ගත්තා. චන්න ඇගේ කලවා දෙකෙන් අල්ලගෙන අයෙත් හිමින් පටන් ගත්තත් වේගේ වඩිකර කර ගහන්න ගත්තා. ජනේලෙට වඩා අඩි තුන හතරක් ඉදිරියෙන් සිටි චන්න ගහන පාරවල් හරියටම කොල බොක්කටම වැදිනවා. ඇගේ තන්දෙක බැලුම්බෝල වගේ විසිවෙනවා. පොල්ල එලියට ඇතුලට යන්නේ මැෂිමක් වගේ. චන්නගේ පහරවල් වලට දෑස් ලොකු කරන් පොලු පාරවල් කකා ඔහු දිහා ඈ බලාගෙන හිටියා ඇගේ ඔලුවේ ඉදන් බේරෙන දාඩියයි චන්නගේ ඇගෙන් බේරෙන දාඩියෙනුයි ඈව ලිස්සන්න ගත්ත. ඈව කොන්ට්‍රෝල් කරගන්න බැරිම ඔහු හතිදාගෙනම නැවත්තුවා.

ඔහු ඈව වඩාගෙනම ඇදෙ උඩුබැලි අතට තිබ්බා. මේසේ උඩ තිබ්බ චන්නගේ කමීසය අතට ගත්තා ඈ ඇගේ තිබ්බ දාඩිය පිහිදාන්න ලෑස්ති වුනත් චන්න දෙපා මැදට ඇවිත් ඇගේ කලවවලින් අල්ලන් ආයෙත් පොල්ල හුත්තට දැම්මා. පාතිමා දෙපා උරහිසේ ගහගත්තා. වතුර යටට මාලුවෙක් කිමිදෙනවා වගේ පොල්ල පලවෙනි පාරටම හුත්ත පතුලටම කිමිදිලා ගියා. කලවා වලින් අල්ලගෙන වේගයෙන් පුක පද්දන්න ගත්තා. ඇගේ කලවයි චන්නගේ ඉනයි එකට වැදි වැදී චක් චක් හඩින් කාමරය පුරා පැතිරිලා ගියා. චන්න මුලු වෙරදාලම ගහගෙන යන්න ගත්තා. ගහන පාරට ඈ ඇඳ රෙද්දත් එක්කම උඩට ඇතිල්ලීගෙන යනවා. කටින් පිටවෙන කෙදිරිලි හඩ පාතිමා නවත්තගත්තේ චන්නගේ ටී සර්ට් එක කටේ ඔබාගෙන. අවුරුදු ගානකින් ලබන පයිසැපෙන් ඈ කුල්මත් වෙලා. දෙවතාවක් ඈ සුරතාන්තය ලැබුවත් චන්න එය ගානකටවත් ගත්තේ නෑ. හිස කොට්ටේ දෙපසට ගගහ ඔලුවට පිටුපසින් ඇති ඇඳේ විට්ටම තදින්ම මිරිකගෙන ඉන්න පාතිමාගේ කටින් එන්නේ අමුතුම සිහින් හඩක්. චන්න කොන්දෙන් නැවිලා කටේ ගුලිකරන් ඉන්න ටී සර්ට් එක අයින් කරා. ඔලුව දෙපැත්තට වන වන එපා කිව්වත් චන්න ගානකට ගත්තේ නෑ. ඇගේ කිහිලි දෙක යටින් අත් යවලා ඇගේ උරහිස් වලින් අල්ල ගත්තා. පුක උස්ස උස්ස ගහන පහරවල් නවතින්නෙත් හුතුබිත්ති පතුලටම ගිහින්. ඇගේ පුකට තදවෙච්ච ඇදේ රෙද්දත් තෙත් වෙලා හරියට ඈට චූ ගිහින් වගේ. ඈත් ඇද විට්ටම අල්ලාගෙන හිටපු අත් ඔහුගේ බෙල්ල වටෙන් දාල මිරිකලම අල්ලගත්තා. ඉන උඩින් තියාගත් ඇගේ දෙපා එකට වළලු කරෙන් එකට පටලවා ගත්තා එත් චන්නගේ පහරවල් නැවතුනේ නෑ. ඇගේ තියෙන මුලු වෙර යොදලම ගහගෙන ගහගෙන ගියා. චක් චක් ගාන හඩත් එක්ක ඇගේ කෙදිරිලිත් එකට එකතුවෙලා.

"අ..නේ..ච..න්න ත.ව හ.. යි..යෙ..න්.. ග..හ..න්න.. ආහ්.. ම්හ්.. ම්හ්.. ආ..ආ. ආහ්...ම්හ්.. ම්හ්.. ආහ්.. ආආ..ම්හ්.. ආහ්.. ම්හ්..ආ. ම්හ්..ආහ්.. ම්හ්.. ම්හ්.. ම්හ් ම්හ්.. ආහ්.. ම්හ්.. ආහ්.. ම්. ආහ්.. ම්හ්.. ආහ්.. ම්හ්.. ආහ්.. ච..න්.න..ම්හ්.. ආහ්..හ්ම්.. අහ්..ම්හ්..ම්හ්..ආහ්"

හුතු බිත්ති වලට පොල්ල තදවෙනවා. චන්නගේ ඇටදෙක අස්සෙන් විදුලියක් එනවාගේ දැනුනා. චන්නගේ ඉනවටා ගිය ඇගේ දෙපාත් බෙල්ලවටා ගිය දෑතුත් දරදඩු වුනා. චන්නගේ පොල්ලයි හුතු බිත්ති අතරින් ඇගේ හුතුකැරී බේරෙනවා. ඔහු පොල්ලත් හුත්තටම තියලා තදකරා. හුත්ත ඉතිරිලා යන කැරි ධාරාවක් දෙතුන් වතාවකට පොල්ලෙන් හුත්ත තුලටම විද්දා. කොන්දේ මැද ගැට ගැහුනු ඇගේ දෙපා ලිහිලා දෙපැත්තට වැටුනා. ඔහුගේ ගෙල වටා බැදුනු අත් ඉහිල් වුනා. ඇගේ ඇඟ ඉදන් චන්න තාමත් හති හරිනවා. විනාඩියක් දෙකක් තුනක් එහෙම හිටියත් යමක් සිහියට ආවා වගේ ඈ කලබල වුනා.

"චන්..න.. අයි..න් වෙ..න චුට්ටක්.."

චන්නත් ඇගේ මුහුන දිහා බැලුවා.

"ඔක්කොම ඇතුලේ හැලුවා නෙහ්"

"ඉතින්.."

"ඉතින්.. කියන්නේ හිටියොත්..."

නම අමතක වුනත් ෆාමසියේ බෙහෙත් තියේ කියලා දන්නවා. 

"හිටියොත් හිටිච්චාවේ.."

ඈ චන්න පැත්තකට පෙරලලා ඇද උඩ කකුල් පලල් කරලා යටිපතුල් ලන්කරගෙන හුත්තට එබුනා.

"අම්මෝ.. අනිවාර්යයෙන්ම හිටිවී ඔයාට ගිහිල්ලා තියෙන කැරි තොගේ.."

"රිසාල්ට්ස් එන්නේ මාස නමයෙන් කිව්වා නෙහ් මන්"

"අර මිනිහ මාව මරාවි..."

"මේක එහෙනම් එයාට ගිය රට."

චන්න පස්සට ඇදිලා ඇද විට්ටමට හේත්තුවුනා.

"ඔයා මේ මනුෂ්‍යය ගැන දන්නේ නෑ"

චන්න ඇව ලගට ඇදලා ගත්තා. ෆාතිමා ඔහුගේ උරහිසට ඔලුව තියාගත්තා.

"මොකෙක් වුනත් මට වැඩක් නෑ පාතී..."

"මේ මිනිහ හිඟන්න්ගේ රජ්ජුරුවෝලු රටේ ඉන්න හිඟන්නෝ මෙයට කප්පම් දෙන්න ඕනේ නැත්නම් උන්ට හිඟාකන්න බෑ. ඔය ස්ටෝරු කාමරේ තියෙන්නේ උන්ගෙන් එකතුවෙච්ච සල්ලී.. ඊයේ කලබලයක් වෙලා හදිසියේම ගියා ඔය සල්ලි බැංකුවට යවන්න වෙලාවක් තිබුනෙත් නෑ හැම වෙලාවෙම ඉන්නේ බයෙන් හැංගි හැංගී"

ෆාතිමාගේ කතාවට චන්නගේ ආතල් කුඩුවෙලා ගියා. මුන්ට අහුවුනොත් සෙට් එකම ගලවගෙන යන්න වෙයිද බයකුත් දැනුනා. කාපු බීපු තැන්වල වැඩිවෙලා ඉන්න හොදත් නැහැයි කියනවා නෙහ්.

අංජලී කොහොම වෙතත් උපේක්ෂාටවත් හිතාගන්න බැරි වෙච්ච පංතියේ හිටපු අහිංසකම චරිතේ සමීර. කොල්ලො කෙල්ලෙ අතර නම් ප්‍රසිද්ධ බොල්ලෑව නමින්. ඒත් දත් ඉස්සරහට ආවත් ඌ එහෙම අවලස්සනත් නෑ. පංතියේ හිටපු උසම එකා. ඌ වටපිට බල බලා පිලිකන්න පැත්තෙන් දොරට තට්ටු කරා. දොර ඇරියේ බිනරි.

"තමුසේ ... "

"පලයන් පැත්තකට"

"බෑ උබ මොහොකටද ආවේ"

"බෑ.."

සමීර බිනරීගේ බෙල්ලෙන් අල්ලල එලියට ඇදලා දැම්මා. කෙල්ලව ඇදලා දාපු පාරට ටැංකියේ පැත්තටම විසිවෙලා ගියා. පැපොල් ගහ අල්ලගත්තත් කැරකිලාම ගිහින් බිම ඇදගෙන වැටුනා. බිනරී නැගිටලා දොර ලගට ගියත් වැඩක් වුනේ නෑ දොර ඇතුලෙන් වහලා. උපේක්ෂයි අංජලී මුහුනට මුහුන බලාගෙන හිටියේ වෙනදේ හිතාගන්න බැරුව. ඒත් අංජලී මේ හැම දෙයක්ම පෝන් එකෙන් විඩියෝ කරා.

"මෙතන ඉදන් ටැග් ගහලා වැඩක් නෑ යමන් ඇතුලට"

අංජලී ටැංකිය පිටුපස ඉටිරෙද්දට මුවාවෙලා කාමරේ ජනේලේ ලගට ගියා. 

කෙල්ල දොර ලග ඉදන් කැගැහුවත් වැඩක් වුනේ නෑ. කෙල්ල දොර අල්ලන් බිම වාඩිවුනා. උපේක්ෂා බිත්තිය අද්දරින් පිලිකන්න පැත්තට ගියා හරියට ඉස්සරහ ඉදන් ගේ වටින් ආවා වගේ. 

"බිනරි මොකද මෙතන කෝ ශාලිකා.. මිස්"

කිසිදෙයක් නොදැක්කා වගේ උපේක්ෂා අහද්දී බිනරි දීගන්න උත්තර නැතුව ගේ දිහාවට ඇගිල්ල දික් කරා. උපේක්ෂා කෙල්ලගේ අතින් ඇදන් වතුර ටැංකිය ලගට ඇදන් ගියා.

"ඉස්සරහ දොරත් වහලා ඔයා මොනවද මෙතන කරන්නේ" 

"නෑ...මිස්... මම මුකුත් දන්නේ නෑ..මිස් නැටුම් මිස් කතා කරපු නිසා ආවා"

"කෝ.. නැටුම් මිස්"

"ඇතුලේ... එයා මොනවද දොර ජනෙල් වහන් කරන්නනේ"

"දන්නේ නෑ කවුද ඇතුලේ ඉන්නේ.."

"නැටුම් මිසුයි...වරුණ.. නෑ.. නෑ.. මිස් සමීරයි"

උපේක්ෂා කෙල්ලගේ කන අනිත් පැත්තටම මිරිකුවා.

"පලයන් දැන් ගෙදර හෙට ස්කෝලෙදී උබව අල්ලගන්නම්"

කෙල්ල ලෑස්තිවුනේ අංජලීගේ කාමරේ පැත්තෙන් යන්න 

"ඔය පැත්තෙන් නොවේ අර පැත්තෙන් පලයන්"

බිනරි කනත් අල්ලගෙන අනිත් පැත්තෙන් යන්න ගියා.

උපේක්ෂා පිලිකන්න දිහාවට යද්දී අංජලී කාමරය දිහාවට ගියා. යාන්තමට ඇරුනු ජනේලෙන් ඇහදැම්මා. සමීර කාමරය ඇතුලට ගිය ගමන්ම දොර වහලා ලොක් කරලා දැම්මා. පෝන් එකේ කැමරාව ජනේලෙන් ඇතුල් කරාලා ඇතුලේ වෙන දේ ගැන හොද සෝදිසියෙන් හිටියා. අංජලීටත් වෙන්නේ මොකක්දැයි තාමත් හිතාගන්න බෑ. 

"මුන් ඔක්කොම ශාලිකාට පෝලිමක් දාන්නවත් ලෑස්තිවෙනවාදැයි"

හිතට සැකයකුත් තිබුනා. මුන් නම් කොල්ලෝ නොවේ කොලු බාප්පල ටිකක්. මුන් එක්ක බලද්දී කොළඹ ස්කෝල උන් දන්නේ මොනවදැයි හිතුනා. 

ශාලිකා ආපු ගමන්ම ටොයිලට් එකට ගිහින් පොඩි වොස් එකක් දාගෙන ටවල් එක පිටින්ම ඇදේ දිගා වුනා. දවස් කිහිපයකට කලින් වරුණ එක්ක චැට් එක මතක් කර කර මුල ඉදන් එවපු මැසේජ් කියවගෙන ගියා.

රතිදු කුලියට අරන් තිබ්බේ සමීරලගේ පරන ගෙදර. අලුත් ගෙදර හැදුවට පස්සේ පරන ගේ රෙන්ට් එකට දීල පාර අයිනෙන්ම හදපු අලුත් ගෙදර පදිංචි වුනා. ගේ රෙන්ට් එක්ට ගන්න රතිදුට උදව් කරලා තිබුනෙත් පතිරාජ. මොකද රතිදු ඇතිමලේ නොවුන්ට පතිරාජගේ මුල්ගම මෙහේ. පතිරාජ නිතර යන එන එකේ කිසි අමුත්තක් තිබුනෙත් නෑ. රතිදු මේ ගේ කුලියට ගත්තෙත් ශාලිකා එක්ක යාළුවුනට පස්සේ දෙන්නත් එක්ක එකට ඉන්න පුළුවන් හින්දා. ශාලිකාත් රතිදු එක්ක ආවට පස්සේ පතිරාජ යනඑන ගමන් වාරත් වැඩිවුනා. ඔහු සප්පායම් වුනෙත් පතිරාජ ගේන අරක්කු බෝතලෙන්මයි. රතිදු බොහෝ විට ණයට කීයක් හරි ගත්තෙත් පතිරාජගෙන්. ඒත් පතිරාජ හැම දෙයක්ම කරේ ශාලිකා ගැන රබර් ඇහැ දාගෙන. රතිදුත් පෙන්නන තරම් සල්ලිකාරයෙක් නොවේ යයි ශාලිකාට තේරුනෙත් රතිදුගේ කුලී නිවසට ආවට පස්සේ. ණය තියෙද්දී තවත් ණයට ගන්න බැරිනිසා රතිදුත් ශාලිකා ඉස්සරහට දාලත් පතිරාජගෙන් ණයට ගත්තා. ඒකෙන් වුනේ පතිරාජගේ යටි අරමුණ සාර්ථක වෙච්ච එක. පතිරාජත් රතිදුට හොදට පොවලා කරටි කඩන් වැටුනට පස්සේ ශාලිකා එක්ක රතිදු වැටිලා හිටපු කාමරේට අල්ලපු කාමරේ යහන්ගත වුනා. පතිරාජ නිතර නිතර යන එන ගමන් ගැන හොදට ඇහැ ගහගෙන හිටියා වරුණ. අම්මයි තාත්තයි අක්කයි වැඩට ගියාට පස්සේ ගෙදර ඉතිරි වුනේ වරුණ විතරයි. වරුණගේ අක්කා වැඩකරේ මොනරාගල ප්‍රයිවෙට් බැංකුවක. වරුණ ස්කූල් කට් කරලා කැලෑ පාරෙන් පාරට බහිද්දියි දැක්කේර් පතිරාජගේ කාර් එකේ හිටපු ශාලිකා. වරුණ අනිවාර්යයෙන්ම දන්නවා දෙන්න යන්නේ ගෙදරට බව. තමන් හිටපු ගෙදර හැම අහුමුල්ලක්ම දන්න වරුණට ගේ ඇතුලට පැනලා දෙන්ව විඩියෝ කරන එක ලොකු දෙයක් වුනේ නෑ. 

ශාලිකා පහුවෙනිදා රෑ ඇදේ දිගා වෙලා ඇද විට්ටමට කොට්ටේ තියාගත්තා. එෆ් බී එකේ උඩට පහලට යන ගමන් දඩාන් ගාල මැසෙන්ජර් එකට ආපු මැසේජ් එක බැලුවා.

"හායි...මිස් තාම නිදි නෑ නෙහ්"

ශාලිකාට එෆ් බී එකවුන්ට් එක විතරක් නොවේ පෝන් එකේ හුටප්පරයක් වුනත් හදලා දුන්නේ වරුණ. මැසේජ් එක ආවේ වරුණගෙන් බව හදුනගන්න ශාලිකාට අමාරු වුනේ නෑ.

"මොකෝ මේ මහ රෑ"

"එක දිගට පාඩම් කරන්නත් බෑ නෙහ් මිස් නිදිමත එනවා"

"නේරංජාලා මතක් නොවී ඇයි මාව මතක් වුනේ"

"එයැයි මොකට මතක් කරන්නද මිස්"

"ඇයි.. ඒකිට බූට් එකද"

" මිස් වගේ ලස්සන නෑ මිස් නන්ද කුමාරය දැක්ක වැදිරි වගේ නෙහ්"

"ඉදපන් මන් හෙට හම්බ වුනාම කියන්න"

"හී..හී..හී.. මන් දන්නවා මිස් එහෙම කවදාවත් කියන්නේ නැති විත්තිය"

"නෑ..නෑ මන් කියනවා"

"මිස් කියන්නේ නැති විත්තිය මන් දන්නවා නෙහ්"

"එච්චර මාව විශ්වාසද"

"නැතුව.. ඒක නොවේ මිස්.. රතිදු සර් එන්න පරක්කු වෙයිද.."

"අයි ඒ.."

"සර්ට පොඩි බඩුවක් තියෙනවා දෙන්න"

"බඩුවක් ... ඉතින් මට ගෙනත් දෙනවා හරියට මහ ලොකු දුරක් තියෙනවා වගේ නෙහ්"

"අපො.. බෑ.. ස්ක්‍රට් සර්ගේ අතටම දෙන්න ඕන"

"මොකක්ද එච්චර ලොකු ස්ක්‍රිට් එක"

"ඒක කියන දෙයක් නොවේ මිස් පෙන්නන දෙයක්"

"පෙන්නන දෙයක් .. ඉතින් පෙන්නපන් කෝ..."

"පෙන්නන්න ..නෙහ්.. ම්හ්...ම්හ්.. ඉන්නකෝ මිස් විඩියො කෝල් එකක් ගන්න"

"හරි..ගනින්කෝ"

විඩියෝ කෝල් එකේ කැමරාව තිබුනේ මුහුන දිහාවට නොවේ. කකුල් දුහාවට.

දඩාන් ගාගෙන මැසේජ් එකකුත් ආව. කතාවකුත් නෑ.

"ඔන්න මිස් එව්වා"

අම්මට හිකිලා තියෙන්නේ. පොටෝ එක දැක්ක ගමන් ශාලිකාගේ මොලේ කොලොපන් වුනා. එක දිහා බලන් ඉද්දී තවත් මැසෙජ් එකක් ආවා.

"සර් එද්දී කීයට විතර වෙයිද මිස්"

"අනේ...තමුසේ මේ මොකක්ද කරන්න යන්නේ..."

ශාලිකා කතා කරත් වරුණ කටක් හොල්ලන්නේ නෑ.ඔක්කොම මැසේජ්වලින් විතරයි. හිත කලබල වෙච්ච නිසා ඒ ගැන ඇහුවෙත් නෑ

"මුකුත් නෑ මිස් සර්ට් පෙන්නන්න ඕන තව විඩියෝ එකකුත් ති..යෙ..න..වා..."

"අනේ අනේ... ඔය වැඩේ නම්.. කරන්න එපා.. ඔයාට මොනවද ඕන.."

ශාලිකා විඩියෝ කෝල් එකෙන් කතා කරත් වරුණ මුන පෙන්නන්නෙත් නෑ කතා කරන්නෙත් නෑ. ඔක්කොම මැසේජ් වලින්.

"කියන්න වරුණ මොනවද ඕන"

"මිස් මොනවද මට දෙන්නේ..."

"කීයක් ඕනෑද"

"සල්ලි මට මොකටද මිස්"

"එහෙනම් මොනවද ඕන කියන්නකෝ වරුණ"

"එහෙනම් දැන් හොද මිස් වගේ නයිටියේ පටි දෙක පහලට දාන්නකෝ..."

ශාලිකාට මුකුත් හිතා ගන්න බැරි වුනා. කරුමෙටවත් රතිදු එයිදැයි බයකුත් දැනුනා. ඕක මොනවහරි දෙන්න හරි පණිවිඩයකට ආවත් තන්දෙක දිහා බලන හැටි නැත්නම් පුක දිහා බලන හැටි කොට සායක් ඇදන් හිටියොත් ගල්දෙක දිහා හොරෙන් බලන හැටි ශාලිකාට මතක් වුනා. ශේප් එකේ පොටෝ ටික නොගත්තොත් වෙන දේත් ඈට හිතාගන්න බැරිවුනා.

"කෝ මිස් ඇයි පරක්කු.. පතිරාජ ගෙයි රතිදු සර්ගෙයි හූනු බිජු වගේද මේක මිස්"

තවත් මැසේජ් එකක් ආවා              අම්මට සිරි.. පොල්ලේ දිග.. මුන නොපෙන්නුවත් පොල්ල පෙන්නුවා ඌ කැමරාව හරවන් ඉන්නේ පොල්ල දිහාවට හෙමින් පොල්ලත් මිරිකනවා. 

"කෝ මිස් ඉතින් ඔයත් පෙන්නන්නකෝ...ඕ..ඕ"

ශාලිකාගේ ඇස් තිබුනේ පොල්ල දිහාවේ. පතිරාජගේ වගේ දෙකක් විතර ඇති. රතිදුගේ වගේ මැලැවිලත් නෑ. දිග වගේම මහතයි විශ්වාස කරන්නත් බෑ. ශාලිකා නයිටියේ එක පැත්තක් පැන්නුවා. 

" ඇයි මිස් එක පැත්තක් පැන්නුවේ අනිත් එකත් පන්නන්නකෝ මිස්"

ශාලිකා අනිත් පටියත් පැන්නුවා. ලව් හාට් පොකූරක් ශාලිකාගේ මැසෙන්ජරය පුරා විසිරිලා ගියා.

"ෂා.. මිස් මාර ලස්සනයි මිස් මිස්ට තියෙන්නේ හරි ලස්සන තන් ගැට දෙකක් මිස්..."

ශාලිකාගේ තිරයේ දිස්වෙන පොල්ල කුඹ ගහක් වගේ කෙලින් වෙලා. බලන්න ආසාවේ බෑ. 

"හරි .. ආසයි මිස් ඔය දෙක උරන්න..."

ශාලිකා මැසේජ් බල බල පෝන් එකේ දිස්වෙන පොල්ල දිහා බලාගෙන හිටියා.

"හරි මට පොරොන්දු වෙනවද ඔය පොටෝ මගේ ඉස්සරහ ඩිලීට් කරවද"

"නැතුව මිස් ඔයා වෙනුවෙන් මොනවද කරන්න බැරි.. හොද මිස් වගේ නයිටිය තව පහලට දාන්න මිස්..."

"හරි මට පොරොන්දු වෙනවද කියන්න.."

"හරි පොරොන්දු වෙන්නම් කොන්දේසියක් පිට.."

"මොනවද කොන්දේසි"

"මන් ආසයි මිස් එක්ක එක වතාවක් ඉන්න"

"අනේ වරුණ.."

"මොනවද මිස් අනේ කියන්නේ මිස් ආසනැද්ද මේ වගේ පොල්ලක් එක්ක සෙල්ලම් කරන්න"

"ඒත්... ඔයා .. අනේ මන්ද.."

"හිත යටින් කමතියි නෙහ් පතිරාජගේ වගේ හුනු බිජ්ජක් නොවේ මිස් එක පාරක් ගියොත් මිස් හැමදාම නැතුවම බැරිවෙයි"

"හරි එකවතාවක් ඉන්නම් හැබැයි මගේ ඉස්සරහ ඔක්කොම ඩිලීට් කරන්න ඕන"

"හරි එකගයි කොහේදිද තැන.."

"රතිදු සර් කලාස් ගියාම සෙනසුරාදාට"

"අපෝ මිස් අපේ අම්මයි තාත්තයි දවස් දෙකේම ගෙදර එහෙම නොවේ මිස් මිස් හිටපු පරන තැන හොදයි"

"අනේ.. වරුණ කවුරු හරි දැක්කොත් රස්සාවත් නැතිවෙයි"

"එලියට ගිහින් පොලීසියට මාට්ටු වුනොත් මිස්ට හිරේ යන්නත් වෙයි"

"හරි .. හැබැයි ඔක්කොම ඩිලිට් කරන්න ඕන"

" මම පොරොන්දු වෙනවා මිස් හැබැයි මට පස්සෙ ඉන්න හම්බ්වෙයිද දන්නෑ"

"ඇයි.. ඒ.. "

"නෑ.. ඉතින් මේකෙන් කෑවට පස්සේ හැමදාම ඕනවෙයි මිස්ට"

"නෑ.. එහෙම වෙන්නේ නෑ.. අගහරුවාදා තුනට"

"හරි මිස් එකඟයි දැන් හොද මිස් වගේ මිස්ගේ පූස් පැටිය පෙන්නනවද"

ශාලිකා නයිටිය බඩටම උස්සලා මයිල් පිරිච්ච හුත්ත දිහාවට කැමරාව ඇල්ලුවා.

එලියේ සද්දයක් ඇහුනේ ඔය අතරෙදි. ඈ එයට කන්දීල දොර ලගට ගියා. බිනරිට ගහපු පාරට ඈ විසිවෙලා ගියත් ගෙට ආවේ කවුදැයි හදුනගන්න බැරිවුනා. ඒත් ඒ වරුණ නොවේ යැයි ඈට හොදටම විශ්වාසයි. ශාලිකා කාමරයේ දොර වහගත්තා. ශාලිකාට බයත් එක්කම තරහක් හිතට ආවා. ඈ පෝන් එක ගත්තේ ගමන් වරුණට කෝල් එකක් ගත්තා.

"මොනවද වරුණ තමුසේ මේ කරන බලු වැඩ.. තමුසේ මාව ගොන් බඩුවක් කරන්නද හදන්නේ"

"මිස් ගොන් බඩුවක් වෙන එක නවත්වන්න තමයි මම ආවේ. මිස් වරුණ ඔලුවේ තියාගෙන හිටියට මම මොකද කරන්නේ මිස් තරහ නැතුව දොර අරිනවද නැත්නම් මේ ටික රතිදු සර්ට යවන්නද"

වරුණගේ පෝන් එකට කතා කරත් ඇහුනු හඩ පුරුදු වුනත් හරියටම මතක නෑ. ඒකා දඩාස් ගාල පොටෝ පහ හයක්ම එව්වා. කලින් දවසේ වරුණ එක්ක චැට් එකේ ස්ක්‍රින් සොට්. තන් පුඩු රෝල් කර කර ඉන්න හැටි ස්කිරින් එක උඩ තියෙන පොල්ල හුත්ත ඇතුලේ ඇගිලි ගහන එවා දැක්ක ශාලිකාට මොලේ කොලොප්පන් වෙලාම ගියා.

"මොකද කියන්නේ මිස් මේවයි අරවයි රතිදු සර්ට යැව්වොත් කොහොමට ඇත්ද"

දොර අරිනවා හැර කරන්න දෙයක් තිබුනෙම නෑ. ශාලිකා දොර අරිද්දියි ඔහු කවුදැයි හදුනා ගත්තේ

"සමීර තමුසේ.."

සමීර කාමරයේ ඇතුලට ආවත් ඈ පස්සෙන් පස්සට ගියා. සමීර කාමරයේ දොර ලොක්කරලා ශාලිකා දිහාවට හැරුනා. ශාලිකාට මෙලෝ හුත්තක් තේරුනේ නෑ.

"තමුසෙලා මට පෝලිමක් දාන්නද ලෑස්ති වෙන්නේ"

"පිස්සුද මිස් ඔයාගේ ඇගට කාටවත් අත තියන්න දෙන්නේ නෑ"

 ශාලිකා බය වෙච්ච තරමට අතත් වෙව්ලනවා.

"ඔයාගේ පොටෝ ගත්තේ වරුණ වුනාට ඔයා එක්ක මැසේජ් කරේ මම"

ශාලිකාට ඒක විශ්වාස කරන්නත් බෑ. ශාලිකාගේ අතින් ඇද්ද පාරට ඈත් ඔහු දිහවටම ඇදිලා ගියා.

"අනේ පින්සිද්දවෙයි මට කරදර කරන්න එපා සමීර"

"ඔයාට කරදර කරන්න කාටවත් ඉඩදෙන්නේ නෑ මිස්.."

සමීර ඇගේ කර උඩින් අතක් දල උරහිසින් අල්ලාගෙන අනිත් අත සෝටේ සාක්කුවට දැම්මා.

සමීර පෝන් දෙකක් එලියට ගත්තා. එක පෝන් එකක් නම් වරුණගේ පෝන් එක යැයි ඈ හදුනගත්තා. 

"මම වරුණ වගේ ජරා සතෙක් නොවේ මිස් මිස්ට මම ආදරේ කරේ මිස් මේ ස්කෝලෙට ආපු දවසේ. හැමදාම උදේ හතට කලින් ස්කෝලෙට ඇවිත් මිස් එනකම් මග බලාගෙන හිටියා මිස් නැටුම් උගන්නද්දී පිරියඩ් කට් කර කර මිස් නටන හැටි බලාගෙන හිටියා. මිස් හවස නැටුම් පංති ඉවර වුනාම මිස්ගේ පිටිපස්සෙන් මම ආවා මිස් හොල්මන් කතාවලට බය වෙයි හිතලා. මට මතකයි තාම ඔය හොල්මන් ගෙයි ඉස්සරහින් මිස් බය වෙවී ගිය හැටි. විශාකා ආපු නැති දවස්වල මිස්ගේ තනියට මදුරුවෝ කකා එලියේ හිටියා රතුදු සර් එක්ක යාලු වුනාම මගේ හිත රිදුනා එත් මම මිස්ට ආදරේ කරන එක නැවැත්තුවේ නෑ මිස් ඒත් මම දන්නවා මිස් වගේ දුප්පත් කෙනෙකුට රතිදු සර්ගේ ගෙවල් වල අය කැමති නෑ. මිස් හිතාගෙන ඉන්නේ පතිරාජ සර් එක්ක තියෙන සම්බන්දේ රතිදු සර් දන්නේ නෑ කියලද නෑ මිස් රතුදු සර් මිස්ව පතිරාජ සර්ට විකුන්නා"

සමීර කියන දේවල් ශාලිකාට හිතාගන්න බැරිවුනා. ඈ ඇද විට්ටම අල්ලාගෙන ඇදෙන් වාඩිවුනා. 

"මිස්ගේ විඩියො මුලු පංතියටම පෙන්නුවේ වරුණ මට බලාගෙන ඉන්න බැරිම තැන තමයි වරුණගේ පෝන් එක ඉස්සුවේ"

ශාලිකා සමීර දිහා බලාගෙන හිටියා. මොකක්ද කරන්නේ යැයි හිතාගන්න බැරිවුනා. මුලු පන්තියේම උන් විඩියෝ එක බැලුවනම් උන් තව කීදෙනෙකුට පෙන්නන්න ඇත්ද කීදෙනෙකුට යවන්න ඇත්ද ශාලිකා වකුටු වෙලා ඔලුව දනහිසේ ගහගෙන ඉකිබිද බිද අඩන්න ගත්තා හිතට දැනිච්ච අසරණ කමට. සමීර ඈ ලගින්ම ඈ දිහාවටම හැරිලා වාඩිවුනා ඇගේ පිට දිගේ අතගාගෙන අත කිහිල්ල අස්සෙන් තනේ යන්තම් ගෑවෙන විදිහට තියාගත්තා. අනිත් අත ඇගේ කලවයක් උඩින් තියාගත්තා ටවල් එකත් ඇතුලට ඇකිලිලා ගිහින්.

"ඔහොම අඩන්න එපා මිස්.. ඔයා ඒ තරම් අවාසනාවන්ත නෑ. ඔයාගේ වෙලාවට අලුත් මිස් ආවේ. ඔක්කොම විඩියො ටිකයි පොටෝ ටිකයි ඩිලීට් කෙරෙව්වා"

සමීර තනේ ලග තිබ්බ අත ඇගේ උරහිස දිහාවට ගෙනිච්චා. ඇගේ පිටයි උරහිස් සෙමින් පිරිමදින්න ගත්තා.

"මම එහෙම කරේ නැත්නම් ඔයාට අඩන්න වෙන්නේ ඔහොම නොවෙයි මිස්"

සමීර ඇගේ උරහිසෙන් අල්ලලා කෙලින් කරා අඩලා අඩලා ඇසුත් රතුවෙලා. ඔහුගේ අතින් ඇගේ කම්මුල් වල තිබ්බ කදුළු පිහිදාලා පෝන් දෙකම ඇගේ අත උඩ තිබ්බා. 

"ඔයාට ඕන දෙයක් කරන්න ශාලිකා.."

ඈ සමීර දිහා බලාගෙන හිටියා. පුදුමයෙන් වගේ. සමීරත් ඈ දිහා බලාගෙන හිටියා. සමීර වරුණගේ පෝන් එකේ ලොක් එක ඇරලා දුන්න. ඒත් ඈ සමීර දිහා බලාගෙන හිටියා මිසක් පොටෝවත් විඩියෝ වත් ඩිලීට් කරේ නෑ. 

"ඔයා මම ගැන එහෙම හිතනවා කියලවත් මම දන්නේ නෑ සමීර.."

"මගේ දත් ඉස්සරහට ඇවිල්ලා හරියට වාහනේක බෆර් එකක් වගේ. මම වගේ කැත කොල්ලෙක් දිහා කෙල්ලෙක්වත් බලන්නේ නැතිකොට මගේ දිහා මිස් බලයිද"

"නෑ සමීර ඔයාගේ හිත ගොඩක් ලස්සනයි සමීර"

"මගේ හිත කොච්චර ලස්සන වුනත් මිස් මට කැමති නැත්නම් වැඩක් නෑ මිස් අනික ඉතින් මගේ හිතේ ලස්සන අනිත් උන් දකින්නේ නෑ මිස්"

"එතකොට ඔයාට වෙච්ච පොරොන්දුව"

"මිස් මට කැමතිනම් විතරක්"

"ඒකිව්වේ"

"රතිදුලා පතිරාජලා ඔය ඔක්කොම අමතක කරලා මිස් එනවද මාත් එක්ක අපේ ගෙදර යන්න තාත්තා අම්මයි මමයි දාල ගියාට පස්සේ ගිය අවුරුද්දේ අම්මත් මලා දැන් ඉන්නේ මම් විතරයි"

ශාලිකාට හිතාගන්න බැරිවුනා දෙන්න ඕන උත්තරේ. වෙන කොල්ලෙක් නම් මෙලහකට හුකලත් ඉවරයි. 

"ඒ වුනාට මම වැඩිපුරම ඉන්නේ හේනේ ඒකේ පැලක් අටවගෙන ඉන්නේ.."

සමීර ඇදෙන් නැගිට්ටා. බිත්තියේ එල්ලලා තියෙන කණ්නාඩිය ඉස්සරහටම ගියා. ඔහුගේ මුහුණ බල බලා කන්නාඩිය දිහා බලලා නියෙව්වා. එක එක විදියට නියෙව්වා. ඒක නම් ශාලිකාට මොලේ වැදිලා හදවතේ බම්ප් වෙන්නම වැදුනා. ඔහු කියපුවා ගොඩක් ඇත්ත. පතිරාජට ලන්වෙන්න වුනේ රතිදු හින්දා. රතිදු මෙහෙන් යන දවසට පතිරාජට දීලා යාවි. පතිරාජගේ හොරගෑනි විදියට ජීවිත කාලෙම ඉන්න වෙයිද ඌටත් එපා වෙච්ච දවසට මොකක්ද වෙන්නේ. ශාලිකා ඇදෙන් නැගිට්ටා. සමීර තවමත් නියව නියව කණ්නාඩිය දිහා බලන් ඉන්නවා. ඈ ඔහුගේ පිටුපසින් ඔහුගේ උරහිසට නිකට තියාගත්තා. තන් දෙක පිට දෙපැත්තට තද කරලා ටී සර්ට් එක යටින් පපුව අතගාගෙන ගියා.

"මට ඔයි තරම් ආදරෙයිද"

සමීර බොල්ලෑ දත් ඉස්සරහට දාලා හිනාවෙනවා.

"මිස්ගේ අම්මවත් මෙහේ එක්ක ගෙන එමු"

සමීර හැර පතිරාජවත් රතිදුවත් එහෙම මෙතෙක් කියලා නෑ. ඇගේ ඇස් පිහාටුත් තෙමුනා සමීරගේ උත්තරේට. ශාලිකා සමීරගේ කම්මුලට උම්ම එකක් දුන්නා. 

"කොහොමද මගේ අම්මා ගැන දන්නේ"

"මම හැම දෙයක්ම දන්නවා ශාලි..."

ශාලිකා ඔහුගේ පපුව අතගාන ගමන් අනිත් අතින් කලිසම අස්සට දාල පොල්ල අල්ල ගත්තා. 

අම්මෝ ඒක බැහැල තියෙද්දී පතිරාජගේ කෙලින් වෙච්ච පොල්ල සයිස්. 

"සමිර.. මාත් එනවා ඔයත් එක්ක යන්න"

අතේ උණුසුමට පොල්ල ටිකෙන් ටික කෙලින් වෙනවා. ඈ මාපට ඇගිල්ලෙන් පිරිමැද මැද කණ්නාඩිය දිහා බැලුවා. ඔහුගේ ඇස් පියවිලා පොල්ලට දෙන සැප විදිනවා.

"හැමදාටමද අද විතරක්ද"

"මැරෙනකම්ම"

සමීර එකපාරටම කැරැකිලා ශාලිකා දිහාවට හැරුනා. ඈ දිහා බලාගෙනම හිටපු සමීර පහත් වෙලා ඇගේ පුක යටින් අත් දාල උඩට උස්සලා වඩා ගත්තා. සමීර එකපාරට වඩාගත්ත පාරට ටවල් එකේ ගැටෙත් ලිහුනා. ශාලිකා ටවල් එක එක අතකින් අල්ලගත්තා.

"බිමින් තියන්න"

"බෑ.."

ටවල් එක එක අතකින් අල්ලගත්තත් තන්දෙකෙන් පහල ටවල් එකේ දෙකලවර දුරස් වෙලා. ඇගේ තන් දෙකේ ඉදන් පහල කලවා දෙපැත්තට වෙනකම් දිගැටි ත්‍රිකෝනයක් වගේ නිරුවත් වෙලා. තන්දෙක මැදටම මුහුන තියලා උම්මා එකක් දුන්නා.

"අද නම් මේ කොල්ල මාව ඉතුරු කරන එකක් නෑ"

සමීර නහයෙන් ටවල් එක එහේට මෙහේට කර කර ඇගේ තන් පුඩුවට දිව තිබ්බ සැනින් ශාලිකාගේ හිරිගඩුත් පිපුනා. තන්පුඩුව වටේ දිව අරන් ගිය සමීර තන් පුඩුව කට ඇතුලට දාගෙන උරන්න එච්චර වෙලාවක් ගියේ නෑ. උරන ඉරිල්ලට නැති කිරිත් එලියට පනින්නම උරනවා. ඒකට නම් ශාලිකාගේ දෑසත් අඩවන් වුනා. සමීර තන පුඩුවෙන් කට අහකට ගත්දී තනපුඩුව ඉදිමිලා එලියට තවත් නෙරලා තණපුඩුව වටේ චූටි චූටි ගැටිතිත් මතුවෙලා. සමීර ඈව උස්සගෙන ගිහින් ඇද උඩින් තිබ්බා. ඒත් ඔහුට වඩා ඈ උස වුනේ අගල් හය හතකින්. ඇද උඩින් තිබ්බත් ඔහු ඇගේ පුක වටේ ගිය අත් ඉන ගාවට ගෙනිච්චා ටවල් එක යටින් 

"ඔය තුවාය අතාරින්නකෝ"

"බෑ..මට ලැජ්ජයි.."

"අනේ.. මට ආසයි බලන්න"

"මොනව බලන්නද"

"හැම හැම තැනම ඔලුවෙ ඉදන් නියපොතු වෙනකම්"

සමීර ඇගෙ පුක වටේ අතගගා පුක් පලු දෙක අතරින් අත් දේකේම ඇගිලි ගෙනිච්ච්

"මොකද මගේ පස්සෙ පැත්තේ කරන්නද ඔච්චර පස්ස අතගාන්නේ"

"ශාලිට රිදවලා මම තනියෙම සතුටු වෙන්නේ නෑ"

සමීර ඇගේ පපුවට උම්මා එකක් දීල තවත් ඈට තුරුල් උනා.

"එහෙනම් මටත් බලන්න ඕනන්"

"මොනවද"

"මට එදා පෙන්නපු එක"

"ඕක බලන්න මගෙන් අහන්න ඕනද" 

සමීර දෑත්වල අල්ල විහිදලා බඩදිගේ උඩට ගෙනිච්ව්චා. තන් දෙකත් පහුකරගෙනම ගිය දෑත් නතර වුනේ තුවායේ ගැටය අල්ලාගෙන ඉන්න ශාලිකාගෙ අත් උඩින්. සමීර ඇගේ දෑත් උස්සරහ දෑත් විහිදෙව්වේ තුවායේ දෙකෙලවර ඔහුට දෙන්නයි ඉගියක් කරා වගේ. මේවගේ වෙලාවක පතිරාජ හරි රවිදු හරි හිටියානම් තුවාය ඇගේ අතින් උදුරලා පෙරලගෙන හුකලා පුකෙත් ඇරලා කැරිත් යවලා අනිත් පැත්තට හැරිලා ගොරව ගොරව නිදි. එත් මේ ලපටි කොල්ලා කොයිතරම් ආදරණීය දැයි ඈට හිතුනා. වේදිකාවේ තිරේ ඇරෙනවා වගේ ඇගේ ඇගවටා රැදුනු තුවාය ඉවත් වුනා. ඈට දැනිච්ච ලැජ්ජාවට දෑතින්ම තන්දෙක වහන් ඇද උඩම වකුටු වෙලා ඇන තියාගෙනම සමීරගේ බඩට ඔලුව ගහන් දෙපා ඇදෙන් පහලට දැම්මා. දෙතන් වසාගෙන තිබුනු ඇගේ දෑත් ඔහුගේ ඉනවටා රැදුනා. දෙපැත්තෙන් අත් හරහට දාල සමීර ටී සර්ට් එක ගලවලා මෙස උඩට විසිකරා. ශාලිකා ඔහුව බදාගෙන බඩේ තිබ්බ මයිල් අතරින් ඇගිලි ගෙනිච්චේ ගොඩක් ආසාවෙන්. ඈ අනිත් අතින් ඔහු දිහා බල බල සෝට මැදින් උඩට පහලට අත ගෙනියන ගමන් පොල්ලත් විටින් විට මිරිකුවා. සමීර අත් පහලට දැම්මේ සෝට වටේ ගිය බෙල්ට් එක ගලවන්න. 

"අත ගන්නවා..."

අතට තට්ටුවක් දාල සෝට මැදට උම්මා එකක් දීල මුහුන තද කරන් ඉන්න ගමන් බෙල්ට් එකේ ගාන්චුව පැන්නුව. සිපර් එක පහලට දාල ඉනවටේ අත් යැව්වා. සෝට ටිකෙන් ටික පහත් කරා. සමීර ජොකා ඇදලා තිබුනේ පොල්ල බඩට හේතුවක් දාල. ජොකා යටිබඩේ පිම්බිලා තිබ්බ විදියෙන්ම ශාලිකාට තේරුනා. 

"ඔයා එදා කිව්වේ නම් ඇත්තම තමයි මේකෙන් කෑවොත් නම් මාව පිස්සු වැටෙයි"

ඈ ජොකා මැදැට කට පලල් කරලම මුහුන තියන් තදකරගත්තා. නොරිදෙන ලෙස ජොකා එක්කම හෙමින් හපලා ඔහු දිහා බැලුවා පුකවටා තිබ්බ අත් යවලා ඔහු ඈ දිහාවටත් තද කරගත්තා. සමීරත් ඇගේ ඔලුවෙන් අල්ලාගෙන ඔහු දිහාවට තදකරගෙන හිටියා. පොල්ල පාමුලේ ඉදන් දිව එලියටම දාල දිව උඩට ඇදගෙන ගියා කිහිප වතාවක්ම. එන්න එන්න ජොකත් එක්කම එලියට නෙරලා ආවා. ටොපාව විතරක් පේන විදිහට ජෝකා චුට්ටක් පහත් කරා. අම්මෝ ඒකේ ලොකු රතුපාට ජම්බු ගෙඩියක් වගේ. ලවුජූස් එලියට පැනලා. ශාලිකා ඒ දිහා චුට්ටක් බලාගෙන ඉදලා දිවේ අග ටොපාගේ මුදුනින් තිබ්බා. ජොකාව චුට්ටක් ඉස්සරහට කරලා ටොපා වටේ තොල් තියලා උර උරා ටික ටික ජොකාව පහත් කරන ගමන් කට ඇතුලට දාගත්තා. කට ඇතුලට දාගන්න ගමන්ම ජොකත් ටික ටික පහත් කරා. සමීර ඇගේ කම්මුල් අතගගා උඩ බලාගෙන ශාලිකා දෙන සැප විදින්න ගත්තා. ජොකාව දනිහිස ලගටම පහත් කරපු ශාලිකා කලවේ පහල ඉදන් උඩට අතගගා පොල්ල පාමුල ඉදන්ම ඉබ ඉබ ටොපාව ආයෙත් කට ඇතුලට දාගත්තා. කොච්චර මහත්වෙලාද කියනවා නම් දෙකේ කාසිය වගේ එකාමාරකට වඩා ලොකුයි. නහර එලියට පැනලා. උපරිමයෙන් නැගලා උඩ බලාගෙන ඉන්නවා. ශාලිකා ඇදෙන් බැහැලා ඔහුගේ දෙපා ඉස්සරහ දන ගහගත්තා. පොල්ල ගානටම ඇටදෙකත් ලොකුයි. පොල්ලේ පාමුලෙන් අල්ලාගෙන ටොපා මුදුනට කෙල දෙතුන් වතාවක් වක්කරලා අත උඩට පහට හෙමින් ගෙනිච්චා. පොල්ල බඩට තියලා තදකරලා පොල්ල පාමුල හම උර උරා අනිත් අතින් ඇටදෙක සිනිදුවට අතගෑව. ආයෙත් දෙතුන් වතාවක් අතේ ගහලා දිවම එලියට දාල ඇට දෙක මැදින් දිව ගෙනිච්චා. ඇටේ වටේටම හම ඇද ඇද උරා බීපු ශාලිකා එක ඇටයක් කටේ දාගෙන උරාගෙන යද්දී සමීර ගැස්සිලා ගියා. ශාලිකා දෑස් අඩවන් කරන් අතේ ගගහ ඇටදෙක සූප්පු කරද්දී නම් සමීරට පුදුම සැපක් දැනුනේ. ඇටදෙක කෙලවලින් නෑවිලා කෙල බිමටත් බේරෙනවත් එක්ක. ඈ ආයෙත් පොල්ල කටට දගෙන අතේ ගගහ උරන්න ගත්තා. කොච්චර ට්‍රයි කරත් ඈට මුලු පොල්ලම නම් කට ඇතුලට දාගන්න නම් බැරි වුනා. 

ශාලිකා සමිර දිහා බල බලා අතේ ගහන වේගේ තවත් වාඩිකරා. ආයෙත් ඈ කට ඇතුලට දාගෙන තොල් වලින් පොල්ල තද කරන් උරාගෙන ගියා. මෙතෙක් ඇගේ ඔලුව අල්ලාගෙන හිටිය සමීර ඇගේ හිස පොල්ලට තියල තද කරන ගමන් පස්සත් ශාලිකාගේ කටටම තියලා තදකරා ඇගේ තොල් පොල්ල පාමුලට ගියා. ඇටදෙක හිරිවැටීගෙන ආපු කැරි තොගේ ඇගේ උගුරටම දෙතුන් වතාවකදී විද්දත් ඈට ඉවසන්න බැරිවම කලවා වලට ගහගෙන ගියා. ඈ පොල්ලෙන් කට අයින් කරද්දි ඇස් වලින් කදුලුත් එලියට පැනලා කට දෙපැත්තෙන් කැරිත් බේරෙනවා. ශාලිකා හතිදදා එතනම බිම වාඩිවුනා.

"අම්මෝ සමීර.. ඔහොම තද කරන් හිටියොත් මන් මැරෙයි.."

තාමත් සමීරගෙ පයියවටේ කැරියි කෙලයි.

"අම්මෝ ගිය කැරි තොගේ තමුසෙ නම් මාව අවුරුද්දෙන් අවුරුද්ද බඩ කරයි"

"මගේ පයිය ගෑනියෙක් ඉරුවමයි. අම්මෝ.. ඔයා දීපු සැප"

කැරි පිටවුනත් පොල්ලත් තාම කෙලින්.ශාලිකා ඔහුගේ දෑත් අල්ලගෙනම නැගිටලා කැරිපිරිච්ච කටින්ම ඔහුට තොල දාන්න ගත්තා

අංජලීයි උපේක්ෂායි ජනෙල් පලු දෙක අතරින් බලාගෙන හිටියා. හැමදේම විඩියෝ කරගත්තා. ඈවත් උපේක්ෂාවත් හිතාගෙන හිටපු කිසි දෙයක් වුනේ නෑ. සමීරගේ කතාවෙන් පස්සේ අංජලීට යන්න ඕන වුනත් උපේක්ෂාගේ පෙරැත්තට තව ටික වෙලාවක් හිටියා. සමීරගේ පොල්ල එලියට එද්දී උපේක්ෂා බලාගෙන හිටියේ පුදුමයෙන් වගේ. අංජලීට නම් මතක් වුනේම සුරාජ්ව. මෙතෙක් දවස් යටපත් කරගෙන හිටිය ආසාවන් ගිනිදැල්ලක් වගේ උඩට ආවා. සමීරගේ පොල්ල ශාලිකාගේ උගුර පතුලේ හිරවෙද්දී ඇගේ දුරකතනය වෛයිබ්‍රෙට් වෙන්න ගත්දී විඩීයෝවත් එතනින් කට් වුනා. ඇමතුම ආවේ ඕෂධීගෙන් හින්ද කට් කරන්නත් විදියක් තිබුනේ නෑ. ඈ පෝන් එක ඔන් කරලා මිදුලා දිහාවට ගියා. පෝන් එකේ බැට්‍රි තිබුනෙත් රතුකට්ටත් පැනලා.

"කියපන් මොකද අපේ ගෙදර තත්වේ"

"අවුලක් නෑ හෙට චන්නලගේ ගමෙන් බාස්ලා දෙන්නෙක් ඇවිත් වැඩ පටන් ගනීවී.. උබට ගත්තේ නම් ඒකට නොවේ.."

"එහෙනම්.... මම හිතන් හිටියේ නම් සිකුරාදා ස්කෝලේ ඉවර වුනාම කොළඹ එන්න"

"ම්හ්... ඔනෑ නෑ එන්න මම ඇන්ටිව ශේප් කර ගත්තා උබට කියන්න"

පෝන් එක අක්‍රිය වෙලාම ගියා. ඒත් ඉතින් කුතුහලයක් ඉතිරි කරපු නිසා අංජලී පොඩ්ඩක් අප්සට් ගියා. ඈ නැවතත් පෝන් එක සාක්කුවට ඔබාගෙන උපේක්ෂා හිටිය ජනේලේ ලගට ගියා.

"අනේ බන් වරෙන් යන්න"

අංජලී කනට කරලා කිව්වත් ඈ හිටියේ සමීරගේ පොල්ලට වශී වෙලා

චන්න ඇදෙන් බැහැලා සෝට දාගෙන වටපිට බැලුවා. ටි සර්ට් එකපේන්න තිබුනේ නෑ. තාමත් ෆාතිමා හුත්ත දිහා බලාගෙන ලොකු කල්පනාවක ඉන්නව දැක්ක චන්නට ඇත්තටම දුක හිතුනා.

"මොකද ඔය තාම ඔය දිහා බලාගෙන ඉන්නේ මාත් එක්ක හිටපු එක ගැන දුක් වෙනවද"

ෆාතිමා නයිටිය අරන් හුත්තෙන් එන කැරි පාරවල් පිහිදගෙන ඇදෙන් නැගිට්ටා.

"නෑ චන්න කවදාවත් දුක්වෙන්නෙ නෑ. මම අද මේ සතුටු වුනේ අවුරුදු කීයකින්ද ඔයා මගේ ලග තියාගන්න පුලුවන් නම්"

"එහෙනම් ඇයි මේ අෆ්සෙට් බඩවෙයි බයටද"

ෆාතිමා හිස වනා චන්න ලගට ආවා

"ඒකට අවුල් වෙන්න එපා කෝල් එකක් දුන්නාම උදේට ෆුඩ් සිටියට එන්න ඒ පෙති දෙක බිව්වාම බඩ වෙන්නේ නෑ"

කාමරයේ දොර ඇරිය ෆාතිමා දැක්ක දෙයින් ෆුල්ම අෆ්සෙට් වුනා. රියානා පුටු සෙටියේ වකුටු වෙලා නිදි. චන්නටත් අෆ්සෙට්. 

"දරුවා බයෙන් ඉන්නේ චන්න මාව හොයලා නැති හින්දා සාලෙට ඇවිත් නිදි"

"කෙල්ලට ඇහුනද දන්නේ නෑ"

"මම ටොයිලට් එකට ගියාමත් ඔහොමයි ඇහැරෙන්න කලින් යන්න"

චන්න රියානාගේ ස්කෝලෙට දාන්න තියෙන ෆයිල් එකත් අරන් ආපු පාරෙම යන්න ගියා.

චන්න ගියාට පස්සේ පහල ස්ටෝරුවේ දොරත් ලොක් කරලා සාලෙට ඇවිත් රියානාවත් උස්සගෙන ඇදට ගියා. එතකොට වෙලාව දොලහට කිට්ටුයි. ඇදේ හාන්සි වුනත් නින්දක් එන්නෙම නෑ. එකක් හිතේ තියෙන භය අනික චන්න ඒවගේම ඇගේ අතීතය විටින් විට සිහිපත් වුනා.

කතරගම ශ්‍රි භවන් හෝටලය රටේම ප්‍රසිද්ධ හෝටලයක්. හෝටලයත් බේකරියත් නිවසත් තිබුනෙත් එකට එකක් යාවෙලා. මොහොමඩ් රිස්වාන් මුදලාලි අවුරුදු පනහ ඉක්මගිය අයෙක්. ඔහුගේ බාල සහෝදරයා අමීන් හිටියෙත් ඔය සුවිසාල ගෙදර එක කොටසක. අමීර් විවාහ වෙලා හිටියෙත් විසි හැවිරිදි තරුණියක් එක්ක. ඈ සොපියා. ඔහුගේ ව්‍යාපාර තිබුනේ කල්මුනේ. බිරිඳ කතරගම හිටියත් ඔහු වැඩිපුරම හිටියේ කල්මුනේ. මොහොමඩ් රිස්වාන් මුදලාලිගේ පලමු බිරිද සහ දරුවන් හිටියෙත් ඔය ගෙදර තවත් කොටසක. වැඩිමහල් දරුවාගේ නම සහීර්. අනිත් දරුවන් තුන්දෙනාම ගැහුනු අය. 

මොහොමඩ් රිස්වාන් මුදලාලිට ගැහැනුන් කෙරෙහි තිබ්බ ආසාවට වයස බලපෑවෙ නෑ. ඔහුට තිබ්බ මුදල් කන්දරාවත් ඒ මතින් යැපුනු පිරිස් බලයත් නිසා ඔහුට එරෙහිව යන්න පුළුවන් අයෙක් හිටියෙත් නෑ. ඔහුට යන යන තැන ගැහුනු හිටියා. මොහොමඩ් රිස්වාන් මුදලාලිගේ පලමු බිරිඳ විටින් විට ඔහු සමග ඇතිකරගත්ත අඩදබර දවසින් දවස වැඩිවුනා. සහීර් අමීර්ගේ බිරිද වෙච්ච සොපියා එක්ක එකට ඉදලා මොහොමඩ් රිස්වාන්ගේ මවට මාට්ටු වෙච්ච නිසා පවුල් ආරවුල් දවසින් දවස වැඩිවුනා.

ෆාතිමාගෙ පියා ෆයිසාල් අලී මොහොමඩ් සෆ්රාස් මොහොමඩ්. සහරාන් මුදලාලිගේ බොහොම ලගින් හිටපු හිතවතෙක් . දවසින් දවස ඔහුගේ ව්‍යාපාර බිදවැටීම් නිසා ලක්ෂ ගානාවක් මොහොමඩ් රිස්වාන් මුදලාලිට ණය වෙලා තිබුනා. ඔය අතරේ මොහොමඩ් රිස්වාන් මුදලාලි ෆාතිමාට විවාහ යෝජනාවක් ගෙනාවේ. එතකොට පාතිමා පාසැල් යන යුවතියක් වුනත් මුලු කතරගමටම හිටියේ නෑ මේවගේ ලස්සන කෙල්ලෙක්. මුස්ලිම් කොල්ලො විතරක් නොවේ සිංහල කොල්ලොත් ඇහැගහගෙන හිටියත් වැඩක් වුනේ නෑ. ඈට මොහොමඩ් රිස්වාන්ගේ ගෙදරට යන්න වුනා. එතකොටත් පහලොස් වියට පත්වුනා විතරයි

මොහොමඩ් රිස්වාන් මුදලාලි දෙවැනි කසාදයක් කරගත්ත නිසා ඔහුගේ පලමු බිරිඳගේ කෝපය තවත් වැඩිවුනා. සහීර් අමීර්ගේ බිරිද සොපියා එක්ක ඇතිකරගත් පටලැවිල්ල හින්දා මොහොමඩ් රිස්වාන්ගේ මවගේ උපදෙස් අනුව පලමු බිරිද සහ අනිත් දරුවන් එක්ක හාලිඇල රෙදිකඩෙ සහ හෝටලය ලියලා දීල එහේ පදිංචියට යැව්වා. මුස්ලිම් නීතියට අනුව ෆාතිමාව මොහොමඩ් රිස්වාන් මුදලාලිගේ දෙවැනි බිරිඳ විදිහට විවාහ කරගත්ත. මොහොමඩ් රිස්වාන් මුදලාලිගේ අණට සහ බලයට එක බොහොම සුළු දෙයක්. ෆාතිමා රිස්වාන් මුදලාලිගේ ගෙදරට ගිහින් වැඩිකලක් යන්න කලින් සොපියා සහීර් එක්ක පැනලා ගිහින් හාලිඇළ ගෙදරට ගියේ ඔහුගේ මවගේ ආශිර්වාදයත් එක්ක.

මොහොමඩ් රිස්වාන් මුදලාලි පලමු රැයේදිම ෆාතිමා ගැහැනියෙක් කරත් ඒ එක්වීමට විනාඩි දහයක්වත් ගියේ නෑ. වැඩිකලක් යන්න කලින් මොහොමඩ් රිස්වාන්ගේ මවත් මිය ගියා. අමීර් වුනත් වෙච්ච දේවල් කෙරෙහි කලකිරිලා කල්මුනේ වාසය කරා. අවසානයේ ඉතිරි වුනේ රිස්වාන් මුදලාලියි ෆාතිමායි විතරයි. රිස්වාන් මුදලාලි නැති අතරේ හෝටලයේ සහ බේකරියේ වැඩ සොයා බලන්න වුනෙත් ෆාතිමාට. අවුරුදු දෙකක් විතර සාමාන්‍ය විදියට ගියා. කිසි කරදරයක් කලබලයක් තිබුනේ නෑ. ෆාතිමාත් එවාට හැඩ ගැහුනා. කතරගම සීසන් කාලෙදි හෝටලයේ කැසියර් එකේ ඉන්නත් උනා. ඔය අතරෙදි තමයි බේකරියේ බක්කරේ විදියට මොනරාගල කොටියාගල ගමේ අගම්පොඩිගේ රත්නායක මුදියන්සේලගේ සිරිල් ගාමිණී ලැනරෝල් වැඩට එන්නේ. එතකොටත් ඔහු හතලිස් හැවිරිදි මැදි වියේ අයෙක්. එහෙත් කවුරුත් හදුනන්නේ ලැනරෝල් විදිහට නැත්නම් ලැනී විදියට. ෆාතිමාගේ පියාගේ උපදෙස් අනුව හෝටලයත් බේකරියත් පදිංචි නිවසත් ෆාතිමා නමින් ලියාගන්නට ඈ සමත් වුනත් අමීර් එය දැනගෙන හිටියේ නෑ. රහසක් විදියට තියාගන්න රිස්වාන් මුදලාලිට පොරොන්දු වුනා. ෆාතිමා කාටවත් කිව්වෙත් නැති නිසා කවුරුත් දැනගෙන හිටියෙත් නෑ. හජ්ජි උදාවෙන්න පෙර දින ඈට ගොඩක් වැඩ වැඩි දිනයක් වුනා. හජ්ජි එකට කේක් එකක් දාන්න නිසා ඈ බේකරියට යද්දිත් ලැනී හිටියේ බේකරිය ඉස්සරහ දර පලපල. එක ඇයට ගානක් වුනෙත් නෑ. රිස්වාන් මුදලාලිත් කොහාටද ගිහින් පහුවෙනිදා හජ්ජි අවුරුදු නිසා. ලැනී පහුගිය දවස් ටිකේම පාතිමා දිහා විටින් විට බැලුවත් ගනන් ගත්තේ නෑ. ඈ කේක් එක හදන අතරේ ඈ බලාගෙන හිටියේ ලැනීගේ පිටුපස්ස දිහා. පොරව උඩට උස්සලා ගහන පාරට දර කැබලි දෙපසට විසිවෙනවා. උඩුකය නිරුවත් ලැනීගේ මසල් පිරුනු ඇග දිහා විටින් විට බලද්දී ලැනීටත් දෙතුන් වරක් මාට්ටු වුනා. දර කොට දෙපලු කරලා ඔහු ඇතුලට ඇවිත් සරමයි බැනියමයි කරට දාගෙන ටැප් එක දිහාවට යන හැටිත් බල බලා ඇගේ වැඩේ ඈ කරගෙන ගියා. වෙනදා නම් ඔහු නාල ගියාට පස්සේ ආයේ එන්නේ හවස් වෙලා. පාතිමා හිතුවේවත් නැති විදිහට ලැනී ආවත් ගනන් ගත්තේ නෑ. ඔහු ආවෙත් නාල සරමත් කැහිපොට ගහගෙන. 

"ලැනි අයියා මොකද ආපහු ආවේ"

"නෝනට උදව් වෙන්න තැටිය පෝරනුවට දාල ගියානම් නෝනට ලේසි වෙයි"

"තාම කේක් එක හදනවා නෙහ් කෝ බේකින් පවුඩර්"

"ස්ටෝරු කෑල්ලේ රාක්කේ"

ස්ටෝරුව තියෙන්නේ බේකරිය ඇතුලෙම පාන් හදන මේසෙට පිටුපස්සෙන්. පාතිමාට ලැනීගේ උප්පරවැට්ටිය තේරුනේ නෑ. ඈ ස්ටෝරු කාමරයට යද්දී ලැනී බේකරියේ දොර වහලා එලියෙන් ඉබ්බ දාල ජනේලෙන් ආපහු බේකරිය ඇතුලට පැනලා ජනේලෙත් වහලා දැම්මා. තාම පාතිමා ස්ටෝරුවේ බේකින් පවුඩර් හොයනවා. ජනෙල් දොරවල් වහපු නිසා පාන් තැටි දාන කෑල්ලත් කරුවල වුනත් ෆාතිමා දැක්කේ නෑ. සරම කැහිපොට ගහගත්ත ලැනී ස්ටෝරු කාමරයට ආවේ ඉනේ ගහගෙන හිටපු කිනිස්සත් අතට අරන්. එතකොටත් ෆාතිමා ඇගිලි වලින් ඉස්සි ඉස්සි රාක්කේ උඩ අවුස්සනවා. ෆාතිමා ඇදගෙන හිටියේ සල්වාරි කිට් එකක්. ගොරහැඩි අතක් වම්පැත්තෙන් එද්දී දකුණු පැත්තෙන් ආවේ කිනිස්සක්. පාතිමා හොදටම බයවුනා. පුක් පලු දෙක මැද්දෙන් මොනව හෝ තදවෙන බව දැනුනත් ඈ බයවෙලා හිටපු නිසා ඒ ගැන හැගීමක්වත් තිබුනේ නෑ. පිටිගෝනි තිබ්බේ රාක්කෙට අනිත් පැත්තේ. බෙල්ලට කිනිස්ස තියාගෙනම පිටිගෝනි තිබ්බ පැත්තට තල්ලු කරා. බය වෙච්ච පාරට ඇගේ කකුල් දෙකත් වෙව්ලන්න ගත්තා. උරහිසින් අල්ලල අනිත් පැත්තට කරැකෙව්වා. අත කටින් අහකට ගත්තත් කිනිස්ස ඇගේ මුන ඉස්සරහට ආවා. ලැනීව අදුනාගත්තේ එතකොට. ඇස් දෙකත් ලොකු කරන් තප්පරයක්වත් ලැනී දිහා බලන් ඉන්න බැරිවුනා ඇගේ පිටුපස කොන්ඩෙන් අල්ලාගෙන ෆාතිමාගේ චූටි යටිතොල් එලියට නෙරාගෙන ආපු ලොකු තොල් අතර හිරකරගත්තා. තෝල් වේගෙන් උරාගෙන ගියත් බෙල්ල ලගින් තිබ්බ කිනිස්ස නම් අයින් වුනේ නෑ. වේගෙන් තොල් උරාගෙන ගියත් හිතේ තියෙන බියට ඇගේ ෆිලින් නම් අවදි වුනේ නෑ. නහයට දැනිච්ච සුරුට්ටු ගද ඔක්කොටමත් එහා. පිටුපස්සේ කොන්ඩෙන් අල්ලන් හිටපු අත පහලට දාල ඇගේ අතින් අල්ලගත්තා. ඇගේ ඇස් තිබුනේ බෙල්ලට තියාගෙන හිටපු කිනිස්ස දිහා. කැහිපොට ගහපු සරමෙ යටින් අතදාල පොල්ල උඩින් ඇගේ අත තිබ්බා. ලැනී ඇගේ කකුල් දෙක මැද්දෙන් සල්වාරියත් එක්ක හුත්ත ඇල්ලුවා පොල්ලට තිබ්බ අත මිරිකුනේ බයටමයි.පොල්ල දරදඩු වෙලා අගල් එකාමරකටත් වඩා මහත බව අතට දැනුනා. හුත්ත සල්වාරිය උඩින් මිරිකෙද්දී කට ඇතුලට දිව දාල වටේටම ලැනීගේ ලොකු දිව ගෙනියනවා. ඇගේ හැගීම් ටිකෙන් ටික අවදිවෙන්න ගත්දී ඇගේ හිතින් බියත් ටිකෙන් ටික දුරු වුනා. පොල්ල අල්ලන් මිරික මිරික හිටපු අත හෙමින් ඉස්සරහට පස්සට ගියා.

සල්වාරිය ඉස්සරහින් ඇදලා ඔහු ලෑස්ති වුනේ කපල දාන්න.

"අනේ...එපා..."

ඒත් ඈට දැනුනේ කිනිස්සෙන් බඩ කපන්න යනවා වගේ.

"ලිහපන් නෝනේ ගැටේ"

කනට කරලා කියද්දී ඇගේ අතින් සල්වාරියේ ගැටේ ලිහුනා. ලැනීගේ සරම ඔහුගේ දෙපා පාමුලට වැටුනා. පාතිමාගේ ඇස් දෙක තිබුනේ අගක් අටක් විතර දිග මහත පොල්ල දිහාවේ. ලැනී ගැටේ ලිහෙනවත් එක්කම සල්වාරි කලිසම පහලට ඇද්දා. පාතිමාගේ යටට තිබුනේ ජංගිය විතරයි. සල්වාරි කලිසම දනිස පහලටත් වැටිලා ලැනී ඇගේ උරහිසෙන් අල්ලලා පහලට තදකරා

"මේක පොඩ්ඩක් උරහන්"

මේ වෙද්දී රිස්වාන් මුදලාලිගේ පොල්ල කටේ දාල හොද පලපුරුද්දක් ඈට තිබුනා. හිතේ තියෙන බයටයි රස්නෙටයි දෙකටම දාඩිය දාලා සල්වාරියේ උඩ ටොප් එක දාඩියෙන් පෙගිලා. භයටයි දිග පොල්ලක් දැකපු පුදුමයටයි. කියපු සැනින් ලැනී දිහා බලලා පිටි ගෝනි දිගේ පිට අතුල්ලගෙනම ඈ පහත් වුනා. ඔහුගේ ඇස් දිහා බලන්නත් බයයි. හරිම අමුතුයි. පොල්ල ඈ දිහා බලන් ඉන්නවා වගේ. කලු මහත දිග පොල්ලක් වගේම ඇට දෙකත් පොල්ලේ ගානටම ලොකුයි. පොල්ල පාමුලෙන් අල්ලාගෙන ලොකු ටොපාගේ මුදුන තොල් අතර හිර කරන් හෙමින් උරන ගමන් ලැනී දිහා හොරෙන් බැලුවා. ඔහුගේ අතේ කිනිස්ස තිබුනේ නෑ. ඔහු දිහා නොබලාම මුලු ටොපාම කට ඇතුලේ දාගෙන සුරුස් සුරුස් ගාලා උරන්න ගත්තා. ලැනී ඇගේ කෙස් වල්ලෙන් අල්ලාගෙන අනිත් අතින් සල්වාරි ටොප් එක උඩුන් තනේ මිරිකනවා. පාතිමා දාහත් හැවිරිදි වුනත් ඇගේ දෙතනයි පුකයි පිරිපුන් අවුරුදු විස්සක කෙල්ලෙක්ගේ තන් දෙකයි පුකයි වගේ යයි ලැනීට හිතුන. කෙල්ල පොල්ල පොප්සිකල් එකක් වගේ ලෙවකද්දී ලැනී ඇගේ සල්වාරි ටොප් එක දෑතින් උඩට ඉස්සුවා. ඇයත් ඔහු දිහා ඇස් භාගෙට ඇරලා උඩ බලාගෙනම දෑත් ඉස්සුවේ ගලවපන් කියන්න වගේ. සල්වාරි ටොප් එක ගලවල පිටි ගෝනි උඩට දාද්දී කෙල්ල ඇට දෙකේ හම උර උරා අතේ ගහන්න ගත්තා. දැන් නම් ෆාතිමා ගානටම ෆෝම් වෙලා යැයි ලැනීට අත්දැකීමෙන් වැටහුනා. ඔහු කිහිලි අස්සෙන් අතදාල ඇව උඩට උස්සලා ගත්තේ බැලලියක් උස්සනවා වගේ. ඈව එහෙන්ම පිටි ගෝනි උඩින් තිබ්බ ලැනී ආයෙත් ඇගේ තොල් උර උරා තණ පටේ උඩින්ම දෑතින් තන්දෙක මිරිකන්න ගත්තා. 

"ම්හ්.. ආහ්.. ම්හ්... ආහ්.. ම්හ්.. ආහ්.. මි..රි..ක.. හ.. න්.. ම්හ්.. අහ්.. ම්හ්.. ආහ්. ආහ්.. ම්හ්.. ආහ්.. ම්හ්.. ම්හ්.. ආහ්.. ආහ්.. ම්හ්.. ම්හ්.ආහ්"

ෆාතිමා ලැනීගෙ තොල් වලින් තොල් විටින් විට ඉවත් කරන් කෙදිරිගාන්න පටන් ගත්තා. කෙල්ලගේ කෙදිරිලි එළියට ඇහුනොත් වැඩේ හිකවෙන බව ලැනීට වැටහුනා. ලැනී කෙල්ලගේ ජංගිය දෙපැත්තෙන් අදිද්දි ඈත් පුක උස්සල ලාවට කෙදිරිගානවා. පාතිමාගේ ජංගියෙන්ම ඇගේ කටේ එබුවේ වෙන කරන්න දෙයක් නැතිහින්දා. පිටුපස්සට අතදාල බ්‍රා එක ගලවද්දී ලැනීයට හිතාගන්න බැරිවුනා. කෙල්ලගේ තන් දෙක වටකුරුයි ලස්සනයි. තන්පුඩු උඩට නෙරලා තන්පුඩු වටේ චූටි චූටි ගැටිතිත් මතුවෙලා. ෆාතිමාගේ පිට අතගගා ලැනී තනපුඩු ඇද ඇද දත් වලින් හප හප උරද්දී නම් ෆාතිමාට දැනුවේ අහසේ පාවෙනවා වගේ සැපක්. කෙල්ල් ඔලුව පස්සට බරකරලා උඩ බලාගෙන තොල් හොලවනවා.

කෙදිරිගාන්න බැරිවුනත් කෙල්ලගේ කටේ ඔබපු ජංගිය ඇගේ කෙලවලින් නැහැවිලා. උගුරු ඇටේ පිටට නෙරලා. හුත්තට දිව තියන්නෙත් නැතුව මොහෙම නම් හුත්තට දිව තිබ්බොත් පලාතටම ඇහෙන්න කෙදිරිගානවා. ලැනී කෙල්ලගේ හුත්තට ඇගිල්ල දාදා කලත කලත ඇගිලි දෙකකින් හුකන්න ගත්තා. දිහ මහත ලැනියගේ ඇගිලි චොක චොක සද්දෙන් වේගෙන් ගහගෙන යද්දී අනිත් තනේ උරන්න ගත්ත. ඒත් වැඩිවෙලාවක් හුත්තට ඇගිලි වලින් හුකන්න වුනේ නෑ. ඈ උපරිමයෙන් ඇවිත් මීවදේ කැඩුවා වගේ .හුතුජුස් ගලාගෙන ගියා. ඈ එහෙමම ලැනීගේ බෙල්ල බදාගත්තා. ලැනී ෆාතිමාගේ බඩදිගේ රූටගෙන පහලට ආවා. හුතු ජූස් වැක්කෙරෙන හුත්ත දිහා බලාගෙන හිටපු ලැනී ෆාතිමාගේ කලවා දෙකෙන් උඩට ඉස්සුවා. හයියෙන් හයියෙන් හුස්ම පිටකර කර හිටපු ෆාතිමා පිටි ගෝනි උඩම වැතිරුනේ ජීවිතේටම විදපු අමර සැප නිසා. කටේ තිබ්බ ඇගේ ජංගිය එතකොටත් අතේ අල්ල උඩ. ලැනී පුකේ හිලට දිව දාල වටේට බේරි බේරී තිබ්බ හුතු කැරිත් එක්ක ලෙවකන්න ගත්තා. ඇගේ සුදු කලවා දිගේ ඉකිලි අස්සේ හුත්ත වටේ හැම තැනම ලෙවකෑව. ඈත් ලැනියගේ කොන්ඩේ දෙපැත්තෙන් මිට මොල්වලා අල්ලගෙන ඇස් දෙක පියාගත්තා. මයිල් පොඩ්ඩක්වත් නැති රෝස පාට හුත්ත දැක්කාම ඔහු තවත් මෝල් වුනා. හුතු පැල්ම දිගේ දිව අරන් ගිය ලැනී එකපාරටම දිව හුත්තට තියලා තදකර කර හුතු බිත්ති දෙපැත්තට කර කර ඇතුලටම දිව අරන් ගියා. ඇගේ හැගීම් ආයෙත් පිබීදීගෙන එන්න ගත්තා. ලැනියගේ ඔලුව අල්ලාගෙන හුත්තට තදකරන් ඔලුව දෙපැත්තට වනන්න ගත්තේ මෙහෙම සැපක් කවදාවත් ලැබිලා තිබුනේ නැති හින්දා. රිස්වාන් මුදලාලි ඇගිල්ල දාල හුත්ත කැලැතුවත් කවදාවත් දිව දාල තිබුනේ නෑ. දිවෙන් දෙන සැපට ආයෙත් ඈ කෙදිරි ගාන්න ගත්තා අතින් කට වහගත්තත් ඇගේ කෙදිරිලි ස්ටොරු කාමරය පුරාම පැතිරෙනවා. ලැනී ආයෙත් ඇගෙ අතේ තිබ්බ ජංගිය කටේ එබුවා. පිටි ගෝනියක් බිමට පෙරලලා උඩ නැග්ග ලැනියා අගල් අටකට වඩා දිග මහත පොල්ල හුතු පැල්ම දිගේ උඩට පහලට කිහිප පරක් අරන් ගියා. ෆාතිමා කකුල් පුලුවන් තරම් පලල් කරා. ලැනියගේ අලි ටොපා හුත්ත යටට තියල ඇගිල්ලෙන් චුට්ටක් තද කරා. හුතු ජුස් එක්ක හුතුබිත්තිවල ඇතිල්ලීගෙන අගලක් විතර තදට තදෙ බහිද්දි නම් චූටි වේදනාවක් දැනුන. කටේ තිබ්බ ජංගිය ඇදලා අරන් අතේ ගුලිකරගත්ත ෆාතිමා යටිතොල් තදින් හපාගෙන හිටිය. ලැනියත් ඉස්සරහට පස්සට වෙමින් හෙමින් හුත්ත ඇතුලට පොල්ල අගල් හතරක් විතර බස්සගෙන ඇගේ මෑමල ඇගිල්ලෙන් එහෙට මෙහේට කරා. පුක පස්සට අරන් එක පාරටම ගැම්ම අරන් ගහපු පාරට නම් ඈට රිදුනා. ඈ කොන්දෙන් ඉස්සුනත් ටිකකින් වේදනාව පහවෙලා ගියා. ඔහු හෙමින් පුක පද්ද පද්ද ගහද්දී නම් කලින් තරම් තද ගතියක් තිබුනෙම නැ. ඔහු ගහන වේගේ ටිකෙන් ටික වැඩි කරා ඇගේ පුකයි ලැනීගේ කලවෙයි වැදෙන සද්දෙත් එක්ක ඈ ආයෙත් කෙදිරිගාන්න ගත්තා. ඔහුගේ පහරේ වේගේ වැඩිවෙන්න වැඩිවෙන්න පාතිමාට දැනෙන සැප දෝරේ ගලාගෙන යනවා. ලැනිත් ඇගේ බඩ දෙපැත්තෙන් අල්ලන් ගහගෙන ගහගෙන ගියා. පොල්ල හුත්ත ඇතුලේ තියෙද්දිම ලැනී ඇගේ අත් දෙකෙන් අල්ලල ඔහු දිහාවට ඇද්දා

"මගේ බෙල්ල බදාගන්න නෝනේ"

ලැනියා කරන්නේ මොකැදැයි පාතිමාට වැටහීමක් තිබුනෙම නෑ. සහරාන් මුදලාලි ඇගේ බඩ උඩ නැගලා කරන විදිය හැර වෙන දෙයක් ඈ දැනගෙන හිටියෙත් නෑ ලැනී කිව්ව විදියට ඔහුගේ බෙල්ල බදාගෙන උරහිසේ මුහුන ගහගත්තා. ඇගේ කලවා දෙකේ මැදින් අල්ලන් බිත්තියට හෙත්තු කරන් දෙතුන් පාරක් ගහද්දී ඈට වැඩේ තේරුනේ. පාතිමා ලැනියගේ බෙල්ල තවත් තදින් අල්ල ගත්තා. ස්ටොරු කාමරේ මැදටම ආවා .ඔහු පුක උස්සලා ඇනගෙන ඇනගෙන ගියා හරියට අගල් පහේ ඇනයකට තඩිබානවා වගේ. පොල්ල හුතු බිත්ති අතරින් උඩට පහලට ගියේ මැෂිමක් වගේ. 

"නෝනේ බය වෙන්න එපා වැටෙන්නේ නෑ කර අල්ලන් පොඩ්ඩක් මෑත් වෙන්න"

එතකොටත් වැටෙයි යයි බිය ඇගේ හිතින් දුරුවෙලා තිබුනා. ඈ ලැනියගේ උරහිස් දෑතින් අල්ලන් මෑත් වුනා දනිස තිබුනේ ඔහුගේ බඩ හරියේ උනත් පුක තිබුනෙ පොල්ල ලගටම පහත් වෙලා ඔහු පුක උස්ස උස්ස මුලින් හෙමින් ගහුවත් ටිකෙන් ටික වේගේ වැඩිකරා ඔහු ගගන පාරට උඩට ගිහින් ආයෙත් හුත්ත පොල්ල දිගේ පහලට බහිනවා. එක දිගට විනාඩි දහයකට වඩා හුකාගෙන ගියත් ඔහුට කිසි හතියක් තිබුනේ නෑ. වඩාගෙන හිකුවත් ගහන වේගේ අඩුවුනෙත් නෑ. ලැනීගේ උරහිස් අල්ලන් බෙල්ල උස්සලා වහල දිහා බලාගෙන ආයෙත් කෙදිරුවා. ලැනියටත් ගහන වේගේ අඩුකරන්න හුතුනෙම නෑ . මේ වගේ චූටි හුත්තක් වඩාගෙන පතුරු ගහන්න හැම වෙලාවෙම හීන බැලුවත් එය සපල වුනේ අද. හුතු බිත්තිවල ඇතිල්ලීගෙන පොල්ල බහිද්දී තවත් ඔහු කුල්මත් වුනා.

"ආහ්...ම්හ්..ග..හ..ප..න්. ලැ..නි..අ.. යි.. යේ ... ආ..ආහ්..ම්හ්..ආහ්... ම්හ්..ආහ්.. ම්හ්..ආහ්.. ආහ්.. ආහ්.. ම්හ්..ම්හ්... ආහ්.. ආහ්.. ම්හ්... ආ ආහ්.. ම්හ්.. ආහ්.. ආහ්... ම්හ්.. ත..ව.. හ..යි..යෙන්...ම්හ්..ආහ්.. ම්හ්"

තවත් සුරතාන්තයකට ඈ කිට්ටු වෙමින් තිබුනා.. ඇගේ කෙදිරිලු හඩත් එක්ක ලැනී තවත් වේගේ වැඩිකරා දඩ දඩ ගාගෙන ගහගෙන ගහගෙන ගියා. ඔහුගේ ඇටදෙකත් හිරිවැටීගෙන එද්දී පාතිමා ආයෙත් බෙල්ල තදින්ම බදාගෙන හයියෙන් හයියෙන් කෙදිරිගාගෙන ගියා. වැඩිවෙලාවක් යන්න කලින් පොල්ල නැහැවීගෙන ඇගේ හුතුකැරි වේගෙන් කෙදිරිගාගෙනම පිටකරා. හුතු කැරි එක්ක පොල්ල තවත් ලිස්සලා යන්න ගත්තා. ඈව ආයෙත් පිටිගෝනියට හෙත්තු කරන් ගහගෙන ගියා උපරිමයෙන්ම. එතකොටත් පාතිමාට ගිහින් ඉවරයි ඔහු තවත් වේගෙන් ගහගෙන ගහගෙන ගියා. 

"ඇතුලේ හලන්න එපා ලැනි අයියේ"

ඇහුනත් නෑහුනා වගේ පුක පද්ද පද්ද ගහගෙන ගියා.

"ආහ්..ආ...ආ...ඕ..ඕ"

පයිය හුත්ත පතුලටම තියලා තදකරා එකපාරටම. පොල්ලෙන් ගලාගෙන ගිය කැරි දෙතුන් වාරයක් හුත්ත පතුලටම විද්දට පස්සේ එකවරම පොල්ල එලියට ඇදලා ගත්තා. ඔහුගේ කැරියි පාතිමාගේ හුතු කැරියි පොල්ලෙන් එක දගටට වැලක් වගේ බේරිලා බිමට වැටුනා.

පරන අතීතය මතක් කර කරම ඈට නින්ද ගියා.

චන්න පාතිමාගේ ගෙදරින් එද්දී රෑදොලහටත් කිට්ටුයි. ඕෂධී කෝල් වැලක්ම අරගෙන තිබුනත් පෝන් එක සයිලන්ස් දාපු නිසා ඇහුනේ නෑ. අනිවාර්යයෙන්ම ඕෂධී ඇහැරගෙන ජනේලෙන් බලාගෙන ඉන්නව බව ඔහු දන්නවා. ඒක නම් මහ පුදුම ආදරයක්. ෆාතිමා එක්ක හිටපු එක වැරදීයිද කියලත් හිතුනා. වෙන කෙල්ලෙක් නම් පෙට්ටිය කැඩුනානම් කී දෙනෙකුට කියලා හුකාගන්නවද එත් ඕෂධී හුකාගන්න තියා ඔහුගෙන් හැර වෙන කොල්ලෙක් ගැනවත් හිතුවෙම නැහැයි ඔහු දන්නවා. ඔහු නුගේගොඩ කලර් ලයිට් එක පහුකරලා චුට්ට දුරක් ගිහින් ස්කූටිය තල්ලු කරන් ගියා හොදට දාඩිය පොල්ලක් ඇගට වැටෙන විදියට. පාතිමාගේ ගෙදරින් එද්දිත් දාඩියයි පොල්ලයි හෝදගෙන ආවෙත් ඈට සැක නොහිතන විදියට ගෙට යන්න ඕන හින්දා. ගෙවල් වලට හැරෙන පාරෙදි ටී සර්ට් එක ගලවල ඉස්සරහ රෝදේ හුලන් බැස්සුව. ටී සර්ට් එක කරට දාගෙන ස්කුටිය තල්ලු කරන් ගියා. ඔහු හිතුවා හරියටම හරි ගේට්ටුවේ ඇතුලෙන් අගුල දාල හැබැයි ලොක් කරලා නෑ. චන්න යට යකඩ පටියට නැගලා ඇතුලෙන් අගුල ඇරිද්දී යකඩේ ගේට්ටුවට වැදිලා ටාං ගාන සද්දේ පිටවෙලා තප්පරයක් ගියේ නෑ ඕෂධීගේ කාමරේ ලයිට් එක පත්තු වුනා.

"කාගෙන් බේරුනත් මේකිගෙන් බේරෙනවා බොරු"

ඔහුගේ හිතට නැගුනත් ඔහු එනකම් ඈ මෙහෙම බලාගෙන හිටපු එකට නම් පට්ට ආදරයක් ඇතිවුනා. ස්කුටිය ඇතුලට දාල ගේට්ටුව වහද්දී ඒ විනාඩියට ඉස්සරහ ලයිට් එකත් දාල දොරත් ඇරුනා. 

"මොකද මෙච්චර වෙලා පරක්කු වුනේ එකත් පහුවෙලා"

චන්න මුකුත් නොකියාම ස්කූටියේ ටයර් එක පෙන්නුවා. ඕෂධී චන්න දිහා බලල ටයර් එක දිහා බැලුවා. 

"කළුබෝවිල උදන් තල්ලු කරන් එන්නේ මැණිකේ"

"කළුබොවිල එහේ ගියෙ මොහොකටද"

චන්න ස්කූටියේ සීට් එක උස්සලා රියානාගේ ෆයිල් එක ඕෂධී අත තිබ්බ.

"ඔන්න ඔය රෙද්ද හින්ද යන්න වුනේ"

චන්න ස්කූටිය ගරාජ් එකට දාන්න ගිය මොහොතේ ඉස්සරහ ලයිට් එකත් ඔෆ් කරලා ෆයිල් එකත් දෙකට නවාගෙන චන්නගේ කාමරය දිහාවට ගියා. කට්ට කරුවලේ මෙලෝ හුත්තක් පේන්නේ නෑ. 

චන්න සෝටත් ගලවලා තුවායක් ඇදන් ඇග හෝදන්න යන්න ලැස්තිය. කාමරයට රිංගපු ගමන් දොරත් වහලා ලයිට් එකත් ඕෆ් කරා. චන්න ඈ දිහා හැරුනු ගමන් ඕෂධී ඈව බදාගෙන මයිල් පිරිච්ච පපුවට හේතුවුනේ පොඩි එකෙක් වගේ. ඒකට නම් චන්නගේ පපුව හෝස් ගාල පිච්චුනා වගේ දැනුනා.

"දාඩිය මැනිකේ"

"ඉතින් ඔයාගෙනේ.."

චන්නගෙ මයිල් අතරින් ඇගිලි තුඩු යවමින් චූටි තන්ගැටේ තොල් වලින් උරලා දාඩිය එක්ක ලෙවකද්දී නම් ඕෂධී ගැන ලොකු හැගීමක් ඔහුට දැනෙන්න ගත්තා.

"දැන් යන්න මැණිකේ කාමරයට අම්ම හරි ලොකු නෝනට හරි අහුවුනොත් ඔක්කොම ඉවරයි"

"මම දන්නවා මෝඩයෝ එත් ඉතිං මට හිතිච්ච වෙලාවට මෙහෙම තුරුල් වෙලා ඉන්න තියෙනවා නම්..හැමදාම"

ඕෂධීගේ වචන වලට චන්නගේ හිත ගල් ගැහුනා. ලොකු වරදක් කරා යැයි හිතට ආව.

"හරි මැණිකේ හෙට කොහේ හරි යමු හොද මැණිකේ වගේ කාමරයට යන්නකෝ"

"එයාල නිදි.."

"ඒකට කමක් නෑ.. නිකන් ප්‍රශ්න ඇතිකරන්න එපා.. ඔක්කොම කනපිට හැරෙන්න පුළුවන් අල්ලපු කාමරේට මෙහේ කතාකරන එවා ඔක්කොම ඇහෙනවා"

චන්නගේ ඉල්ලීමට ඇට කාමරෙන් යන්න වුනා. වැඩියෙන්ම ෆාතිමා එක්ක හිටපු නිසා හිතටත් අවුල්. ඈ චන්නගේ කාමරෙන් ගියේ හිත හොදින් නොවුනත් ඔහු කියන දේත් ඇත්ත. නිකන් මොකටද වැඩ අවුල් කර ගන්නේ.

ඕෂධි කාමරයට ගිහින් දෙකට නමාගෙන ගිය ෆයිල් එක මේසය උඩින් දැම්මට ඒක දිගහැරුනා. පුරුද්දට ෆයිල් එක දිග හැරිය.

සම්පුර්ණ නම මුලකුරු සමග 

අගම්පොඩිගේ රියානා රත්නායක

අයදුම්කරු පිලිබද විස්තර  

භාරකරු මව පියා ගේ නම හෝ නිත්‍යානුකූල භාරකරු  

මොහොමඩ් සෆ්රාස් පාතිමා 

කාලත්‍රයාගේ සම්පූර්ණ නම 

අගම්පොඩිගේ රත්නායක මුදියන්සේලගේ සිරිල් ගාමිණී ලැනරෝල්.

"හුකපන් තියලා ෆාතිමා"

ඈ පුටුවෙම වාඩිවෙලා මුලු ෆයිල් එකම කියවගෙන ගියා. අවසන් ඇමුනුමේ තිබ්බ විවාහ සහතිකය දැක්ක ඕෂධීට ඊටවඩා සතුටක් තිබුනෙම නෑ. එතන තිබුනෙත් සිරිල් මුදලාලිගේ කන අත්සන නොවේ. ආර් එම් සිරිල් වැල් අකුරෙන් ඉංග්‍රීසියෙන් ලියලා. මල පොතේ අකුරක් නොදන්නා සිරිල් මුදලාලි ඉංග්‍රීසියෙන් අත්සන් කරන්නේ කොහොමද. කසාදේ රෙජිස්ට්‍රාර් වෙලා තියෙන්නේ කොළඹ. කච්චේරියට හෙටම චන්න යවන්න හිතාගත්තා. එත් ඉතින් සිරිල් මුදලාලිව හොයාගත්ත සතුට ඉතිරිලා ගියා. හිතේ තිබ්බ ෆිට් එකටම අංජලීට ගත්තත් ඇගේ පෝන් එක වැඩ කරේ නෑ. 

"හුත්ති පුක උඩ දදා නිදි ඇති"

ඈ ෆයිල් එක චටාස් හඩ නගලා මේසෙටම ගැහුවේ හිතේ තිබ්බ ෆිට් එකටමයි

"අනේ නිදාගනින්කෝ හෙට දවසෙම ලෙක්චර්ස් හොස්පිට්ල් එකට යන්නත් ඕන"

නිෂාදි ඔලුව උස්සලා කනුකුණු ගෑව. 

"හුත්තිට දැන් තමයි නිදාගන්න ඕනෑ වෙලා තියෙන්නේ මෙච්චර වෙලා හුතු උරද්දීනම් ගානක්වත් තිබ්බේ නෑ. ඕෂධී ඇදට පැනලා පොරවන් හිටපු රෙද්ද ඉස්සුවා. නිෂාධිගේ පුක හපලා ඇග උඩට පැනලා ඈව යටකර ගත්තා

"ආ..ව්.. රිදුනා තමුසෙ ආයෙත් මාව අවුස්සනවා"

"සුරුට්ටුවගේ පට්ටන්තරේම චන්න හොයාගත්තා ඕයි අර හුත්ති පෝන් එකත් ඕෆ් කරලා නිදි"

"චන්න ආවද මෙච්චර වෙලා කොහේද ගිහිල්ලා තියෙන්නේ"

"තමුසේගේ හුචක්කුවෙ හුළං බැහැල පව් ඕයී කොල්ල කළුබෝවිල ඉදන් තල්ලු කරගෙන ඇවිත්"

"හුලං බැහැලා වෙන්න බැහැනේ..ඊයේ පෙරේදා නෙහ් ටයර් දෙක දැම්මේ තමුසෙට බොරුවක් කියලා බඩුවක්වත් ගහන්න ගියාද දන්නේ නෑ"

ඒකට නම් ඕෂධීගේ හිත පොඩ්ඩක් රිදුනා. ඇගේ අත හපලම ඇදේ අනිත් පැත්තට පැන්නා

"අනේ..මේ කැත කතා කියන්න එපා හරිද.. ඒකට එහෙම අමාරුවක් නෑ"

ඒකට නම් ඕෂධීට මල පැන්න.

"අයියෝ තමුසෙට තරහ යන තරම් මම ජෝක් එකක් කරේ ඔන්න මම නොකීවයි කියන්න එපා කොල්ල ප්‍රවේශම් කර ගනින් අපේ එවුනුත් මගෙන් කිහිප පාරක් ඇහුවා"

"තමුසේ කිව්වද අපේ ඩ්‍රයිවර් කියලා"

"පිස්සුද ඕයි මගේ කොල්ලයි කිව්වා ඒකියකට පේන්න චන්නට කිස් එකකුත් දීල බැස්සේ"

නිෂාධි හඩනගා හිනාවෙලා කිව්වත් ඕෂධීගේ හිත හිරිවැටුනා. රෙසීනගේ පාටි එකට ගිය දවසෙත් නිෂාධි කිව්ව කතාවත් මතක් වුනා. ඕෂධීගේ මේස උඩ තිබ්බ පෝන් එක හඩලන්නට ගත්දී දෙන්නගේම කතාව නැවතුනා. නිෂාධි රෙද්ද අයින් කරලා හෙළුවෙන්ම ගිහින් පෝන් එක ගත්ත.

"අනේ මේ පකය..මහ රැත් කතා කරනවා.. වෙන එකෙක් නම් දෙකක් කියනවා"

"කවුද"

"අර අයි සී යු එකේ ඩොකා ඔන්න තමුසේ උත්තර දෙනෝ"’

නිෂාධි පෝන් එක ඕෂධීගේ උකුල උඩට දැම්මා. නිදාගෙන ඉද්දී එන කෝල් නම් ඒකිට දිරවන්නෙම නෑ.

"ආහ් ඩොක්ටර් නංගි නිදි නෙහ්"

"මොකක්ද ඩොක්ටර"

දොස්තර කියපු කතාවට ඈ ඇදෙන් නැගිට්ට පෝන් එකත් කනේ ගහන් ජනේලේ ලගට ගියා.

අංජලී පෝන් එක දිහා බලලා උපේක්ෂා හිටිතැනට යන්න හැරෙද්දී ඈතින් විසාකා එනව දැක්ක. උපේක්ෂා දිහාවට හැරෙන්න විදියකුත් නෑ. කෙල්ල තව ටිකක් ඉස්සරහට ආවොත් බඩු ඔක්කොම මාට්ටු. අංජලී ඉක්මනට අඩිය තියලා ඉස්සරහට ගියා.

"පුතේ තාත්තා ඉන්නවද ගෙදර"

කටට ආපු දේ ඇහුවේ වෙන අහන්න දෙයක් නැති හින්දා. 

"ඔව් මිස්..."

"යන් එහෙනම් මට තාත්තා හම්බවෙන්න ඕන"

විසාකාගේ කරට අතදාගෙනම ඈව ආපසු හරවගත්තා.

"මිස් මට ඉකෝන් වල මුල්ටිකේ සමහර තැන් තේරෙන්නේ නෑ මිස් ඒටික මුල ඉදන් අහගන්න ඕන"

"මගේ කෙල්ලට මොනවද මන් කියලා නොදෙන්නේ  අද නොවේ හෙට ඉදන් මුල ඉදන් කියලා දෙන්නම්"

"ඇයි මිස් අද... "

"අද නම් බෑ පැටියෝ උපේක්ෂා මිස් එක්ක ලොකු වැඩක් කරන්න තියෙනවා මගේ කෙල්ල අද විතරක් ගෙදර ඉන්න"

කෙල්ල ඔලුව වැනුවේ දුකෙන් වගේ. 

"උපේක්ෂා මිස් ආවද..දැක්කේ නෑ නෙහ්. මන් හිතුවේ මිස් එහෙන්මම යන්න ඇතියි හිතුව මිස් එනව දැක්කෙත් නෑ බිනරි ඒ පැත්තේ ඉදන් එනවා දැක්ක"

"ආහ්.. අපි පිටිපස්සේ පාරෙන් ආවේ.. බිනරිට මමයි එන්න කිව්වේ.."

"අනේ.. මිස් බිනරි එක්ක නම් ප්‍රවේශමෙන් ආශ්‍රය කරන්න ශාලිකා මිස්ට මන් ගැන කේලම් කිව්වේ බිනරි.. මට අන්තිමට මිසුත් නැතිවෙයි"

විසාකට තියෙන්නේ ඉරිසියාවක් නොවේ බයක්.

"නෑ කෙල්ලේ මගේ කෙල්ලව ගොඩදාලා හොද තැනකට ගේනව ඒක තියෙන්නේ අපි දෙන්න අතරේ. ඒත් එහෙම වුනාට පංතියේ අනිත් ළමයින්ට වෙනසක් කරන්න බෑ නෙහ්. ඔයා වුනත් ඒක පෙන්නන්න එපා තේරුනාද මගේ පැටියට"

විසාකා හිනාවෙලා අංජලී දිහා බැලුව.

"මිස්ගේ පැටියෙක් වුනා නම් මම කොච්චර වාසනාවන්තද"

"එහෙම තමයි කෙල්ලේ ජිවිතේ අමාරු කාලවල් එනවා එවට මුහුන දෙන්න ඕන පුතාට තියෙන්නේ හොදට ඉගෙන ගන්න"

කතාවෙන් කතාව හෙමින් හෙමින් විජේරත්න මහත්තයගේ නිල නිවාසෙට ආවා. විජේරත්න මහත්තයා දකිද්දියි මතක් වුනේ ආර්ථික විද්‍යාව විෂය මාලාව ඈ ලග නොමැති විත්තිය. ඒ පිටින් දාල විජේරත්න මහත්තයා එක්කත් කතාකරලා ඈ ආයෙත් ගුරු නිවාසේ පැත්තට ගියා. අයේෂා හලල ආවෙත් හරි අමාරුවෙන්. තාමත් ඉස්සරහ දොර වහලා නිවස කිට්ටුවෙද්දියි ඇහුනේ ශාලිකාගේ කෙදිරිල්ල..

"ම්හ්..ආහ්.. හ. යි..යෙ..න් ග..හ..පන්..ස..මී..ර.. අහ්. ම්හ්.. ශාහ්... මා..ර..යි.. ම්. අහ්.. ත..ව.. ම්හ්.. ආහ්.. ම්හ්.. ආහ්..ආ.. ආ....ආහ්.."

 අම්මෝ එක නම් හොද වෙලාවට විසාකා හරවලා යැව්වේ. උපේක්ෂා නම් ජනේලේ ලගින් හෙල්ලිලා නෑ. ඒකි බෙල්ල අතගගා එබි එබී බලන්නේ

"අම්මට සිරි තඩි පොල්ලම ඔබාගෙන"

ශානිකාගේ කකුල් කරට අරගෙන සමීර ගහන්නේ යමර ගැහිල්ලක්. ඌගේ පොල්ල අගල් හතරක් විතර එළියට ඇවිත් හුත්ත ඇතුලට යනවා මැෂිමක් වගේ. සමීර ඇගේ කලවා පහල ඉදන් අතගාගෙනම ගහගෙන යනවා. ඇදේ රෙද්දක් නෑ එකත් බිම කොට්ටෙත් බිම. ඒ පැය භාගෙට සමීර ශාලිකාට කොරවෙන්නම හුකලා. ශාලිකා සමීරගේ උරහිසේ තිබ්බ දෙපා දෙපැත්තට දාල දනහිස උඩට කරන් කකුල් තවත් පලල් කරා. සමීර ගහගෙන ගහගෙන ගිහින් හෙමින් පහත්වෙලා ඇගේ තන් දෙක දෙපැත්තෙන් වැලමිට තියාගත්තා. සමීර පුක උස්ස උස්ස ගහන ගමන් ශාලිකාගේ තොලුත් උරන්නවා. ඈත් සමීරගේ බෙල්ල උඩින් අත් දෙකම දාල දෙපා උස්සලා ඉන උඩින් වළලුකරවල් පටලාවා ගත්තා. ඇගේ අත් යටින් සමීර ඇගේ කොන්ඩේ පස්සට අතගගා හිටියත් ඔහුගේ පුක උස්ස උස්ස ගහන වේගේ නම් අඩු වුනේ නෑ. සමීරගෙන් යටිතොල මුදවන් ආයෙත් ඈ කෙදිරිගාන්න ගත්තා.

"ආහ්... ම්හ්.. ස..මී..ර.. ආහ්..ම්හ්.. ස..මී..ර..සාහා. ආ..ආ..ආ...ම්හ් හු..ක..පා..න් උ..බ..ට .. ඇ..ති..වෙ..න්. න.. හු..ක..පා..න්.. උ..බේ ගෑ..නි..බ. ඩ..ක.ර..ප..න් ම්හ්.. හ්ම්..ආහ්.. ම්හ්.. ආ. ම්හ්.. අහ්.. හ්ම්" 

ශාලිකාගේ කෙදිරිලි වැඩිවෙද්දී සමීරගේ පුකේ වේගේ තවත් වැඩිවුනා. ඔහු එකපාරටම පුක හුත්තට තියලා තද කරගෙනම හිටියා.

උපේක්ෂා ඔලුව උස්සද්දී අංජලීගේ නිකටේ වැදිච්ච පාරට දිවත් හැපුනා. හොද වෙලාවට සද්දයක් පිට නොවුනේ. උපේක්ෂාත් බෙල්ල දෙපැත්තට ගසලා ආයෙත් එබුනා. 

"ඔච්චර බලන්නේ මේකිට මිනිහ හුකන්නේ නැද්ද මන්දා"

අංජලීට හිතුනත් ඈත් පොඩ්ඩක් එබුනා. 

"අම්මට හුකන්න ඌට ගිහින් තියෙන කැරි තොගේ"

ශාලිකා කකුල් දෙපැත්තට දාල සමීර හලපු කැරි තොගේ දිහා බලනවා.

"මට බයයි සමීර.."

"ඇයි මොකට බය වෙන්නද .. අපි බදිමු.."

"ඔයාට දහාටක් නැ නෙහ්"

"නෑ මට දහනමය ඉවරයි මම ඉස්කෝලෙට බාර දීල තියෙන්නේ අවුරුද්දක් පහුවෙලා"

ශාලිකා සමීර දිහා බලාගෙන ඇගේ ජංගියෙන් හුත්ත පිහිද ගත්තා.

"ශාලි.. හෙට නිවාඩු දාන්න බැරිද.. "

"ඇයි.. "

"අපි ගිහින් අම්මා එක්ක එමු.. අර මැටි ගෙදර අම්ම තනියම ඉන්දවන්න පවු නැද්ද"

ශාලිකා සමීර දිහා බලාගෙන ඉදලා එකපාරටම සමීරව බදාගත්තා.

"අඩන්න එපා ශාලි.. අපි හෙට යමු.."

"නෑ..සමීර ඔයා ඔහොම ඇහුවට වෙන කවුරුත් මගේ අම්මා ගැන අහලා නෑ.. අපි ගොඩක් දුප්පත් කුලෙනුත් අඩු අය"

"ඒවා මට වැඩක් නෑ.. උදේ හතරේ බස් එකේ යමු.."

ශාලිකා ඔලුව වැනුවත් සමීරගේ පපුවෙන් අයින් වුනේ නෑ

උපේක්ෂා ජනේලේ ලගින් ඉවත් වුනේ එක අතකින් පෝන් එකත් අල්ලන් අනිත් අතින් බෙල්ල අතගගා. අංජලීට මතක් වුනේම සුරාජ්ව. සිකුරාදා කොහොම හරි කොළඹ යන්න ඕනැයි හිතුවෙ සුරාජ්ගේ අම්ම බලන්නත් එක්ක. ඇත්තටම ඉතින් ඕන උනේ සුරාජ්ව බලන්න. දෙන්න එක්ක ඉස්තෝප්පුවට ඇවත් උපේක්ෂා ආයෙත් යතුරු හිලෙන් එබුනා. ඇගේ සංඥාවට අංජලීට පොඩි කුතුහලයකුත් ආවා ආයෙත් මුන් හුකාගන්න ලැස්තිවෙනවදැයි පොඩි සැකයකුත් හිතුනා. ශාලිකා කොට තුවායත් ඇදන් සමීරත් එක්ක කාමරයේ දොරකඩ ලග. 

"එහෙනම් හතරේ බස් එකට එන්න"

ශාලිකා ඔලුව වනලා ආයෙත් සමීරව බදාගත්තා

"සමීර මට අර ටැබ්ලට් එක ගෙනත් දෙන්න බැරිද"

"ඇයි ශාලි.. ඔයාට මාව සැකද.."

"පිස්සුද.. ඒත් මන් කියන එකත් අහන්නකෝ අපි බදිමු.. ඒත් දරුවෙක් ගැන හිතන එක පොඩ්ඩක් පස්සට දාමු ඔයා විභාගේ කරලා ඉවර වෙනකම්"

"ඕනැ නෑ ඔය විභාගේ කරාට මම කැම්පස් යන්නෙ නෑ නෙහ් හේනේ වගා කරන්න ඩිග්‍ර ඕනෙත් නෑ. හෙට ඉදන් මම ඉස්කෝලෙ යන්නෙත් නැ ඔයා වෙනුවෙන් මම හැමදේම කරනවා"

"අනේ මම හින්දා ඉගෙන ගන්න එක නවත්තන්න එපා"

සමීර ඇගේ පුක යටින් අත් දාල ඈව වඩා ගත්තා

"ඔයා හින්දයි අපිට හම්බවෙන පැටියා හින්දයි"

"අනේ මන්ද සමීර.."

" බෙහෙත් පෙති බොන්නේ නැහැයි මට පොරොන්දු වෙන්න"

සමීර ඇගේ මුහුන දිහා බලාගෙන හිටියා උත්තරයක් වෙනුවට ඈ ඔලුව වැනුවා 

"එහෙම බෑ කටින් පොරොන්දු වෙන්න"

"හා.. ආ.. ආ.. "

ඈ සමීරගේ බඩදිගේ රූටල ඇවිත් ඔහුගේ පපුවට කිස් එකකුත් දුන්න. දෙන්න එක්කම කුස්සිය පැත්තට යන දිහා බලල අංජලී ඔලුව ඉස්සුවත් උපේක්ෂා පේන්න හිටියේ නෑ. ඒකි බිත්තිය අයිනෙන් පිලිකන්න දිහාවට යනවා. අංජලී පස්සෙන් ගිහින් ඇගේ අතින් අල්ලාගත්තා.

"කොහේද යන්නේ"

"ඉදහන්කෝ හුත්තිව අතටම අල්ලගන්න"

"එපා ඌට යන්න දීපන්"

"මට තියෙනවා ඕකි එක්ක පරන ඇරියස් එකක්"

"එහෙම කරන්න එපා මන් කියන හින්දා අහපන්.. උබ ඔය කරන වැඩේ කරොත් උබට ලොකු පවකට කරගහන්න වෙන්නේ"

" උබ මේකි ගැන හරියට දන්නේ නෑ. අරූ එක්ක මේකි යයි කියලා හිතනවද"

"යන නොයන එක නොවෙ වැඩේ උබ ඔය කරන්න යනවැඩේ වැරදියි"

අංජලි උපේක්ෂා නවත්තගත්තේ ගොඩක් අමාරුවෙන්. සමීර කැලේ පාරෙන්ම පිටවෙලා ගියා. ඔහු පිටිපස්සෙන් ගිය ශානිකා හතර වටේ බලල ටැංකිය පිටුපස්සට වෙනකම් ගිහින් ඔහු යන දිහා බලාගෙන හිටියා.

"ශාලිකා... මොකද ඔය පස්සට වෙලා කෑලෑව දිහා බලාගෙන ඉන්නේ"

"නෑ මන්...මන් ..ඇග හෝදගන්න ආවේ සද්දයක් ආවා. ඒකයි බැලුවේ"

"සද්දයක්.. මොනවද බන් ඔය කකුල් දෙකේ බෙරෙන්නේ"

උපේක්ෂා නෝන්ඩි විදියට ඇහුවා. කැරි හිනවකුත් දැම්මා. ශාලිකා කකුල් දෙක දිහා බලල අතින්ම පිහිදගත්තත් උපේක්ෂාට උත්තර දෙන්න ගියේ නෑ.

"අන්න උබේ කේස් එක රතිදුටත් ආරංචි වෙලා ඌ අපේ ඇගටත් ආව. හරියට අපිත් හවුල් වගේ උගේ කතාව"

ශාලිකා උපේක්ෂා දිහා බලල හිනාවක් දාල ටැංකිය ලගට ගියා. 

ශාලිකාට නාන්න දීල උපේක්ෂා එක්ක රෑට උයන්න ගත්තා. බත රයිස් කුකර් එකට ගහද්දී කරන්ට් එක නෑ. බතත් ලිපේම තියලා දෙන්න එක්ක කතාව දාගෙනම ඉද්දී ශාලිකා නාගෙන ආවා. අංජලී මුල්ලකට කරලා තිබ්බ චිමිනි ලාම්පුවේ හරිගස්සලා ගත්තා. හොද වෙලාවට ලිප අවුලවගන්න භූමිතෙල් බොතලයක් ගෙනත් තිබ්බේ.

"ඔහොම තමයි බන් මෙහේ ජීවිතේ කොළඹ වගේ සැප නෑ. සතියකට දවසක් කරන්ට් එක නෑ තව දවසක වතුර නෑ"

දෙන්න එක්ක උයලා ඉවරවෙලා ඉස්තෝප්පුවට ආවා. ශාලිකා වැඩිය කතාවක් නෑ. උපේක්ෂා ඇද පෙන්නලා හින්ට් පාස් කරපු නිසා වෙන්න ඇති. හුත්තිට චූ ගිහිල්ලා වගේ මෙට්ටෙ මැද තිබ්බ සෙවල ගතියටත් උපේක්ෂා හින්ට් පාස් කරා. කොහොම වුනත් වැඩෙ නෝන්ඩි වුන බවනම් ඈට තේරුනා.

"කෝ බන් මේකේ තිබ්බ බඩු ටික.. අංජලීට කලින් හිටියේ උබනෙහ්.."

උපේක්ෂා විටින් විට අනම් මනම් කිව්වත් අංජලී ඒවට උඩගෙඩි දෙන්න ගියේ නෑ. ශාලිකාත් යන්න ලෑස්තිවෙලා ෆෝන් එකත් කනේ ගහන් ඉස්තෝප්පුවට ආවත් වැඩිය කතාවක් නෑ.පෝන් එකේන් කවුරුන් එක්ක හෝ රන්ඩුවෙනවා.

"තමුසේ එක්ක ලගින්න එන්නේ නෑ. තමුසේ කියන්න ඕන නෑ මම අදම වෙන තැනකට යනවා මගේ මෝඩකමට තමුසේ එක්ක හිටියට තමුසේ කොච්චර සෙවල පෙරුවත් වෙන ගෑනු තමුසේ එක්ක එන්නේ නෑ"

පේන විදියට නම් රතිදු එක්ක. ශාලිකා පෝන් එක ඔෆ් කරලා බෑග් එකට දාගත්තා

"අක්කේ මම යනවා ඔයා කරපු උදව්වට ගොඩක් ස්තුතියි අක්කේ ගොඩක් පින්"

"අනේ ඕක මොකක්ද ශාලිකා පොඩි උදව්වක් නෙහ්"

"යතුර දීපු එකට නොවේ අක්කේ මම කිව්වේ ළමයි අතේ තිබ්බ විඩියෝ ඩිලීට් කරපු එකට"

"ඒක මගේ රස්සාවනේ. ඔයාට ඉන්න තැනක් නැත්නම් මෙහේ ඇවිත් ඉන්න පුලුවන් විදියට ශෙයා කරගමු"

"අනේ ගොඩක් ස්තුතියි අක්කේ මට ඉන්න තැනක් තියෙනවා"

ශාලිකා ගිහින් පැය දෙකකට විතර පස්සේ කැන්ටර් එකක බඩුත් පටවගෙන සමීරයි තවත් කොල්ලො දෙතුන් දෙනෙක් එක්ක ආපහු ආවා. නිලනිවාසේ තිබ්බ අල්මාරිය ලොකු මේසේ මේස කණ්නාඩිය පුටු සාලෙන්ම දාල යන්න ගියා. ඒකෙන් මේකෙන් නිල නිවාසෙ තිබුනු බඩු අහන්බෙන් හෝ ආපු එක නම් ලොකු දෙයක්. සමීර කිසිම දෙයක් නොදන්නව වගේ හිටියේ ගල් ඉබ්බෙක් වගේ. ඈ ගියේ සමීරගේ ගෙදරට බව ශාලිකා නොකිව්වත් උපේක්ෂායි අංජලියි දන්නවා

පහුවෙනිදා ලයිට් එද්දී හතටත් කිට්ටුයි. පෝන් දෙකම චාර්ජ් කරන්න දාලා ස්කෝලෙට යද්දී විසාකයි අයේෂයි ගිහිල්ලා. ඇගේ නමට නම් කිහිපයක් උඩින් තියෙන ශාලිකාත් ඇවිත් නෑ ඈ   අත්සන් කරලා ඔෆිස් එකෙන් පිටවෙන්න ලැස්තිවෙද්දී විජේරත්න මහත්තයා උපේක්ෂාවයි අංජලීවයි නවත්තගත්තා.

" ස්කෝලේ ළමයෙක්ගේ ගෙදර මලගෙයක් තියෙනවා දොලහට උසස් පෙළ ළමයි එක්ක මිස්ලා දෙන්නට යන්න පුළුවන්ද කලින් ගියාට වැඩක් වෙන එකක් නෑ මරනේ තාම ගෙදරට ගෙනත් නෑ"

"විජේරත්න මහත්තයා මම සෝට් ලිව් දාන්න හිටියේ"

"ඔයා ඉතින් එහෙන්මම යන්න සෝට් ලිව් දාන්න ඕනෑ නැ"

උපේක්ෂා නම් උඩින්ම කැමැතිවුනා ඉක්මනට ගෙදර යන්න පුළුවන් හින්දා. මරු ප්‍රින්සිපල් නියම ගුරුහොරු  මලගෙදර කාගෙද කින්ද මන්ද කියලා අහන්න ගියෙත් නෑ. මොකද මේකේ ඉන්න ළමයි දන්න අය නොවේ නෙහ්. අංජලී පන්තියට ගියත් පංතියේ හිටියේ ළමයි තුන්දෙනයි. විසාකයි මලිතියි දසුනුයි. බිනරි ඇවිත් හිටියෙත් නෑ

"විසාකා මොකද අද ළමයි අඩු"

"මිස් සංජීවලගේ ගෙදර මලගෙයක්ලු මෙයාලා මට මුකුත් කියන්නේ නෑ නෙහ් මිස්"

පව් කෙල්ල පංතියෙන් කොන් කරල. ඒකට නම් ඉක්මනට මොනවහරි කරන්න ඕනැයි අංජලීට හිතුනා. අනිත් දෙන්න ඊයේ ඇවිත් හිටියෙත් නෑ.

"මොකද ඔය දෙන්න ඊයේ ආවේ නැත්තේ"

"මිස් ඊයේ පොල දවස නෙහ්"’

පංතියත් හරියට ලාහට ගෙම්බෝ එකතු කරනවා වගේ. උසස් පෙල පංතියක් යයි ගානක්වත් නෑ.

"ළමයි තුන්දෙනෙකුට මොනවා උගන්වන්නද තුන් දෙනාම මගේ මේසෙට එන්න"

තුන්දෙනාම එකට ආවත් විශාකා මුල්ලට දාලා උන් දෙන්න වෙනම.

"ඔයාලා උදේට කාලද ඉන්නේ"

විසාකා ඔලුව වැනුවත් අනිත් දෙන්න බිම බලාගත්තා. 

"විසාකා ස්ටාෆ් රූම් එකේ ඇති මගේ බෑග් එකෙන් කෑම එක ගේන්න"

විසාකා නැගිට්ටට අංජලීගේ මූන දිහා බලන් හිටියා. උපේක්ෂා එක්ක දවල්ට කන්න එක කෑම එකක් බෙදාගෙන ආවේ. 

"යන්න ඉතින්"

"මිස්ට"

" අපි හතර දෙනා කමු"

විසාකා පිටවෙලා ගියාට පස්සේ දසුනුයි මලිතියි ලගට ගෙන්න ගත්තා.

"ඇයි ඔයාලා විසාකාව කොන් කරන්නේ"

දෙන්න ම්හ් නෑ. එකාට එකා මූන බලාගත්තා.

"ඇයි මට කියන්න බැරි හේතුවක්ද"

දසුන්ගේ වැලමිටෙන් මලිතිට තට්ටුවක් දැම්ම වගේ පෙනුනා. 

"නෑ..මිස්.. එයා එච්චර හොද නෑ මිස්.."

"ඇයි හොද නැත්තේ"

"එයා.. "

කෙල්ල කියන්න ගිහින් කොල්ල දිහා බලල ආයෙත් නිහඩ වුනා.

"අපේ ගෙවල් වලින් කියලා තියෙන්නේ ඒයාව ආශ්‍රය කරන්න එපාලු"

දසුන් හින්දා මලිති මුකුත්ම කියන්නේ නෑ.

"ඔයා පොඩ්ඩක් එහාට යන්න"

අංජලී දසුන්ව නැගිට්ටවල එහාට යැව්වා අංජලී මලිතිගේ ඔලුවෙන් අතතියාගත්දියි දැක්කේ ඉස්සොරියි තොගේ. ඒත් ඉතින් කෙල්ලව ලැජ්ජ කරේ නෑ.

"දැන් කියන්න ඇයි විසාකාව කොන් කරන්නේ"

"විසාකා හින්දා නොවේ මිස් එයාගේ අම්මා හින්දා"

"එයා මෙහේ නොවේ නෙහ් ඉන්නේ"

"මිස් එහෙනම් දන්නේ නෑ එයාගේ අම්මා හොද කෙනෙක් නොවේ මිස් ස්කෝලේ සර්ලා කිහිප දෙනෙක් එක්කත් යාලුවෙලා හිටියා ගමේ මිනිස්සු එක්කත් හිටියා දැන් සල්ලි වලට ඇග විකුනන කෙනෙක් ගමේ මිනිස්සු ගහලා පැන්නුව අර හොල්මන් ගෙදර සිද්දියටත් හේතුව විසාකාගේ අම්මා"

"ඉතින් දැන් එයා මෙහේ නෑනෙහ් අනික එයාගේ වැරදිවලට විසාකට දඩුවම් දීල හරියනවද"

"ඒක නම් ඇත්ත තමයි මිස් ගමේ මිනිස්සු නම් කියන්නේ විසාකා හරි මූසල කෙල්ලෙක්ලු"

"හරි මම අම්මලත් එක්ක ඒක බලාගන්නම් හොද දරුවා වගේ විසාකා කොන් කරන්න එපා එයා අම්මා වගේ නොවේ එයාට හොදට ඉගෙන ගන්න පුලුවන්. අද ඉදන් ඔයාගේ හොදම යාලුවා කර ගන්න"

කෙල්ල ඔලුව වැනුවා මිසක් මුකුත් කිව්වේ නෑ.

"ඉන්ටවල් එකෙන් පස්සේ මාත් එක්ක ගුරු නිවාසෙට යන් ඔය ඉස්සොරි වලට බෙහෙතක් දෙන්නම්"

මලිතිගේ මුහුනේ තිබුනේ ලස්සන හිනාවක්. කෙල්ල ගිහින් කොල්ල එක්කත් කතාකරන්න ඇත්තේ ඒක වෙන්න ඕන. ඇත්තටම විසාකා ලස්සනයි. ගොඩක් කොල්ලො විසාකා එක්ක කතා කරන්න කැමැති වුනත් පංතියේ සහ ස්කෝලේ පොදු මතයට ඔවුන් බය වෙලා තිබුනා. ඒත් අංජලීගේ පුදුමයට හේතුව නම් උපේක්ෂා වත් විසාකාගේ අම්ම ගැන කිව්වේ නැති එකයි. විසාකා කෑම එක අරන් ඇවිත් අංජලීගේ මේස උඩින් තිබ්බා. 

"විසාකා ඔයා මැදට එන්න"

මලිතිම කියද්දී විසාකාට පුදුමයි. ඈ අංජලී දිහාත් බලල ගුරු මේසේ මැද පුටුවට ආවා. අංජලී අතහෝදන් එද්දී කෙල්ලො දෙන්නයි කොල්ලයි අංජලීගේ ගුරු මේසේ එක පැත්තක. අංජලී කෑම එක මේසේ මැදින් තියලා දිග ඇරියා.

"කමු ඉතින්"

කිව්වත් කවුරුත් ඉස්සෙල්ලා කෑම එකට අත දැම්මේ නෑ. අංජලීම අනලා කෙල්ලො දෙන්නටයි කොල්ලටයි කට කට ගානේ කැවුවට පස්සේ විසාකා හිතේ සතුටටම කට කට ගානේ ඔක්කොටම කවාගෙන ගියා. මලිතිටත් දසුන්ටත් එක නොකර ඉන්න බැරිවුනා. 

අංජලීගේ පංතියේ ලමයි නාවට අනිත් පංතිවල ලමයි ඇවිත් හිටියා. අංජලී මලගෙදරට යන්න ලෑස්ති වෙන්න ස්ටාෆ් රූම් එකට ආව උපේක්ෂාවත් එක්ක යන්න. රතිදුයි පතිරාජයි හඩනගා හිනාවෙවී කතා කර කර ඉන්නවා දැක්ක අංජලීට හිතාගන්න බැරිවුනා. ශාලිකා හින්ද මුන් දෙන්න මරා ගන්න නේද හැදුවේ.

"ඔන්න දැන් අපි නම් වේකන්ට්"

උපේක්ෂා දිහා බලලා අංජලීට ඇහෙන්න රතිදු කිව්වේ නම් අංජලීට මිසක් උපේක්ෂාට නොවෙයි. උපේක්ෂා මොකක්ද කියන්න ලෑස්ති වුනත් අංජලී ඊට ඉස්සර වුනා.

"අපි ලග නම් ජනෙල් වලින් පුරවන වේකන්සි නම් නෑ"

අංජලී උපේක්ෂා දිහාවට හැරිලා ඔලුවෙන් සංඥාවක් දුන්නා. පතිරාජගේ නළලටම වැදිච්ච උන්ඩයක් වගේ මැලැවිලා ගියත් රතිදුටත් උපේක්ෂාටවත් හිතාගන්න බැරිවුනා. 

"වරෙන් යන්න කන්න"

"උබ කෑම එකක් දෙන්නට බෙදාගෙන ආවනෙහ්"

"ඒක පොඩි වැඩකට ගත්තා"

අංජලී උපේක්ෂාවත් ඇදන් ස්‍ටාෆ් රූම් එකෙන් එලියට බැස්සා.

"උබට දැන්වත් තේරෙනවද ඊයේ හවස උබව නැවැත්තුවේ ඇයි කියලා"

"මට මොන හුත්තක්වත් තේරෙන්නේ නෑ අඩු ගානේ අර ජනෙල් කතාවත් තේරෙන්නේ නෑ හැබැයි පතිරාජගේ මුහුන නම් අර මොකක්ද එකක් වගේ උනා"

"ශාලිකා ඊයේ ගත්ත තීරණය ගැන මන් කිව්වේ ඒ වෙලාවේ උබ කොක්කක් දැම්ම නම් දෙන්නම අනාථ වෙනවා දැක්ක නෙහ් අරුන් දෙන්න හිටපු හැටි මුන් දෙන්නට කියපන් මගේ ඇගේ එල්ලෙන්න ආවොත් දෙන්නට එකට තියලා හුකවන්නේ මම"

අංජලී කිව්වේ පතිරාජ කෙරෙහිත් රතිදු කෙරෙහිත් ඇතිවෙච්ච කෝපයෙන්.

දොලහට මල ගෙදර යන්න උසස් පෙල පංතිවල ළමයි එකාට එකා පිටුපසින් පෝලිම් ගැහිල ස්කොලෙන් පිටවුනා. විසාකා මැදිකරන් මලිතියි දසුනුයි ගියේ පිටුපසෙන්ම උපේක්ෂා අංජලී ලගමයි. මලිතිගේ එකට ඇලිල තිබ්බ කොන්ඩේ ඩැන්ඩෙක්ස් දාල හේදුවට පස්සේ නම් හුළගට ඒ මේ අත නිදහසේ විසිරෙනවා වගේ. 

"ගොඩක් දුරයිද" 

"කිලෝමීටර් දෙකක් වගේ යන්න ඕන උබේ ක්වාටස් එක පිටුපස්සේ කැලෙන් ගියොත් කිලෝමීටර් භාගයක්වත් නෑ"

"අපරාදේ එහෙන් යන්න තිබුනා"

"හිකිලා තියේවි කොල්ලො කෙල්ලො ටිකව කැලේට ඇදන් ගියොත්"

"ඒක නොවේ බන් මේවගේ වැඩ පැනලා බාරගන්න රතිදු ආවේ නැත්තේ ඇයි"

උපේක්ෂාට ගියේ මහ කැරි හිනාවක්.

"උබ ඕකුන් ගැන දන්නේ බොහොම චුට්ටයි. ඔය මැරිච්ච අම්මන්ඩිගෙන් රතිදුව හොද කනේ පාරකුත් කෑව කුඩයක් කැඩෙන්නත් ගැහුවා"

"මේ මෑතකද"

"නෑ බන් මන් එන්නත් ගොඩක් ඉස්සර"

ඒ වුනාට උපේක්ෂා කිව්වේ නම් ඇගේ ඉස්සරහ ගැහුවා වගේ.

පාර දිගේ ගිහින් තවත් අතුරු පාරක යන්න වුනා. පංතියේ ඉන්න කොල්ලො ටික මෙන්න මෙහේ. ඒත් උන්ට හිතාගන්න බෑ විසාකා එක්ක දසුනුයි මලිතියි කතාකර කර යද්දි නම්. දසුන් කොල්ලො එක්ක නතර වෙද්දි මලිති විසාකා එක්ක පෝලිම එක්ක ඉස්සරහට ගියා. 

උපේක්ෂාට යන්න දීල අංජලී නැවැතුනා.

"අනුර පුතා මෙහේ එන්න"

අනුරත් කොල්ලො අතරින් ආවේ පුදුමෙන් වගේ. මොකුත් හින්දා නොවේ පුතා කියපු හින්දා වෙන්න ඇති.

"කෝ සංජීව මල ගෙදරද.."

"නෑ මිස්.. එයා අක්කා එක්ක ටවුමට ගියා"

"මොනවද පංතියේ ළමයි එකතුවෙලා කරේ"

"තාම මුකුත් කරේ නැ ළමයෙක්ගෙන් සීය සීය ගානේ එකතු කරන්න ඉන්නේ"

"එහෙනම් රැට කරන සංග්‍රහ වලට පංතියේ ළමයි බාර ගන්න"

අංජලී පර්ස් එක ඇරලා රුපියල් පන්දාහක් අරන් අනුරගේ අතේ තිබ්බා.

"මිස් ... මේක..ම.."

"නැත්නම් සල්ලි මදි නෙහ් දැන්ම ටවුමට ගිහින් එන්න" 

අනුර අංජලී දිහා පුදුමයෙන් බලාගෙන ඉදලා කොල්ලො ලගට ගියා. 

වහලට ගම් උළු සෙවිලි කරපු ටිකක් පරන තාලේ ගෙයක්. උපේක්ෂා වුනත් සංජීවගේ ගෙදර අය එච්චරම දන්නේ නෑ. ස්කෝලේ ළමයි සහ ආපු ටීචර්ස්ල තුන් හතර දෙනා පිලිගත්තේ සුදු ස්කර්ට් එකකුයි බ්ලවුස් එකකුයි ඇදගෙන හිටපු ලස්සන කොන්ඩේ කැරැලි කැරලි තියෙන සුදු කෙල්ලෙක්. පවු අඩලා අඩලා කෙල්ලගේ මූනත් මැලවෙලා ගිහින්. අංජලී දෑත් එකතු කරලා ආයුබෝවන් කිව්වා කෙල්ලත් මැලවෙච්ච මුහුනින් මලගෙදරට ආපු හැම ළමයෙක්ම පිලිගත්තා. පංතියේ කෙල්ලොයි කොල්ලොයි බැහැලා මල ගෙදර වැඩ. ඒත් විසාකා විතරක් තනියම පුටුවක වාඩිවෙලා ඉන්නවා දැකලා අංජලී ලගට කතා කරා.

"ඇයි පුතේ ඔයා තනියම.. කෝ... මලිති.."

"මාත් එක්ක කතාකර කර ඉද්දී මලිතිගේ අම්ම ඇවිත් එක්ක ගියා"

"පුතා මගේ ලගින් ඉන්න"

විසාකාව ඇගේ ලගින් වාඩිකරගත්තේ විසාකා ගැන ගොඩක් දේවල් අංජලී දැන ගත්ත නිසා.

"අපරාදේ මිස් මන් ආවේ.. ගෙදර නැවැතුනා නම් හොදයි වගේ හිතුනා"

විසාකා කිව්වත් අංජලීට විසාකා ගැන ගොඩක් දුකක් ඇතිවුනා. සමහර විට කෙල්ල කරබාගෙන හිටියත් මිනිස්සු මෙහෙම කොන්කරන හේතු ඈ දන්නවා ඇති.

"නෑ පුතේ ඔයා ආපු එක හොදයි.. ඔහොම යමුකෝ.. මට ටික කාලයක් දෙන්න ..."

කොහේදෝ ඉදපු උපේක්ෂා ආවේ දැන් යමුද කියාගෙන. සංජීවත් නැති හින්දා අංජලීත් නැගිට්ට යන්න. අනික ඉතින් ඒක හිටියා වුනත් ඌවත් දන්නවද ඕන නම් අර කෙල්ල වගේ අත් දෙක එකතු කරලා පිලිගනීවී. ඒකත් ඉතින් සුවර් නෑ බැලැක් බෝඩ් එකේ ලියපු එකට දැන් ලැජ්ජ ඇති. ඕව ඉතින් නොකරනව නම් උන්ගේ කොලු කමෙන් ඇති වැඩේ මොකක්ද. අංජලීට පොඩි හිනාවකුත් ගියා. ඈ උපේක්ෂා එක්කම එන එන අය පිලිගනිමින් ඉන්න සංජීවගේ අක්කා ලගට ගියා. 

"අපි ගිහින් එන්නම්"

දෑත් එක්කරල කියද්දී කොහේදෝ ඉදපු දසුන් ලගට ආවා.

"අක්කේ මේ අපේ පංතිභාර මිස්"

කෙල්ල දුක අස්සේ හිනාවුනත් ප්‍රශ්න කෝටියක් මුහුනෙන් සැගවිලා තිබුනා.

"මල්ලි ටවුමට ගියා මිස් අක්කා එක්ක එන්න ටිකක් වෙලා යාවි"

"කමක් නෑ මම පුලුවන් උනොත් ආයේ එන්නම්"

අංජලී මලගෙදරින් මිදුලට බැහැලා යන්න ලෑස්ති වුනා.

"මිස්..."

අංජලී හරිලා බැලුවා. නේරංජලා තවත් කොල්ලෙක් එක්ක අංජලී ඉස්සරහට ආවා. කොල්ල පංතියේ උනත් ඌගේ නම මතක නෑ.. ආහ්..ආ විරාජ්.. විසාකාට මූසලී කියපු අනිත් එකා.. බිනරී නේරංජලා එක්ක ඉදලා කොහේට හරි රිංගුවා.

"ඇයි පුතේ..."

"මිස් මේ මෙයාලට තොරණක් ගහන්න.. පුවක් ගහක් හොයනවා.."

"ඔව් ඉතින්"

"මිස්ගේ ක්වාටස් එකේ පිටුපස්සේ තියෙන ගහක් කපාගන්නද අහනවා"

පිටුපස්සේ ටොයිලට් එක ලග පුවක් ගස් කිහිපයක් තිබුනා වගේ අංජලීට මතකයි. 

"හවස් වෙලා පුතාලා එන්නකො මම පින්සිපල් එක්කත් කතා කරලා අවසර අරන් තියන්නම්"

උපේක්ෂාට යන්න පුදුම තදියමක් තිබුනේ එද්දි ආපු ළමයින්ගෙන් භාගෙට භාගයක් යද්දී හිටියේ නෑ සමහරක් මලගෙදර තව සමහරක් ගෙවල්වල ගිහින්. උපේක්ෂත් ආපු බස් එකේ නැගලා ගෙදර ගියා. අන්තිමට ස්කෝලෙට එද්දී ඉතුරුවුනේ විසාකයි අංජලීයි විතරයි. 

අංජලී ක්වාටස් එකට ආපු ගමන්ම ලයිට් ඇවිල්ලද බැලුවත් තාමත් නෑ. කඩෙන් ගත්ත බඩු ටික කාමරේ මේසෙ උඩින් තියල චාර්ජ් වෙන්න ගහපු පෝන් එක චාර්ජ් වෙලාදැයි බැලුවා. ඇයි ඉතින් උදේ යද්දී ලයිට් ආව නෙහ් පෝන් එක සැම්ෂුන්ග් වැටුනු සැනින් ඕෆ් වුනා. ෆෝන් දෙකම චාර්ජ් වෙලා නෑ. මේසේ යට බලද්දියි මල පැන්නේ. උදේ චාර්ජ් එකට ගැහුවට යට සුවිච් එක ඔන් කරලා නෑ. තරහටම හැන්ඩ් බෑග් එක මේසේ මුල්ලටම විසි කරා. ලයිටුත් නෑ චාර්ජ් වෙලත් නෑ. මණ්ඩලේට හිකවෙන්න කියන්න හිතෙන්නේ මෙන්න මේ වෙලාවට. අංජලී ඔසරිය ගලවලා යට සාය උඩට ඇදන් රෙදි ටිකත් අරන් ටැංකිය ලගට ගියා. ඇගත් හෝදන් හෝදපු රෙදි ටිකත් වැලේ වනලා බැගී සෝට දාගෙන ඉස්තෝප්පුවට ආවා. නාගත්තනන් ආයෙත් හිතුනා හවසට නානවා නැත්නම් දාඩිය බේරෙනවා කියලත් හිතුනා. දෙපා දිග ඇරලා කෙටි බැම්ම උඩින් විළුඹ තිබ්බ. ජංගියක් වත් ඇදපු නැති නිසා හුළං පාර සෝට අස්සෙන් ගිහින් කෙලින්ම හුත්තට වදිද්දී අම්මෝ දැනෙන සනීපේ. ජංගියක් ඇන්දෙ නැත්තෙත් ඒකයි. ශාලිකා ගෙනත් දාපු ලීබඩු තාමත් එහෙන්මමයි. අල්මාරිය හදන්න විසාකා කවුද එක්කගෙන එනවා කිව්වට තාමත් නෑ. ඊයේ උපේක්ෂා හිටපු නිසා පාලුවක් නොතිබුනත් අද නම් ඊයෙටත් එක්කම පාලුව ඩබල් වෙලා වගේ. අයේෂා දුවගෙන එනව දුරටම දැක්ක අංජලී කකුල් බිමට දැම්මා. 

"එහෙනම් කවුරු හරි එක්කන් එනවා ඇති"

ඒත් ආපු එකෙක් නෑ විසාකා පිටුපසින් ආවේ විජේරත්න මහත්තයා.

ආයේෂා දුවගෙන ඇවිත් අංජලීගේ උකුලට පැන්න.

"තාත්තට පුලුවන් කිව්වා මිස්"

අයේෂා දුවගෙන ආවේ විසාකාට කලින් එක කියන්න පණ්ඩිත ආච්චි වගේ. විජේරත්න මහත්තයා මිදුලට එද්දී අයේෂවත් වඩාගෙන අංජලී නැගිට්ටා. ඒක නම් විජේරත්න මහත්තයාට වැදිච්ච සොක් එකක් වගේ. ජංගියක් නැති හින්දා පුක අස්සේ ගියපු සොට නම් අංජලීට පෙනුනේ නෑ. විසාකා එක්ක අල්මාරියේ කෑලි ටික කාමරෙන් තිබ්බ. කලින් දවසේ උපේක්ෂා එක්ක කන්නාඩි මේසේ කාමරයට ගෙනත් දාගත්තේ උදේට ඇදගන්න පහසුවට. 

"මිස්ට කරදරයක් නැත්නම් විසාකාව මෙහේ තියාගන්න පුලුවන්ද"

විජේරත්න මහත්තයා එකපාරටම ඇහුවේ ඇයිදැයි අංජලීට හිතාගන්න බැරිවුනා.

"පුලුවන් සර්..."

විජේරත්න මහත්තයා සරම දෙකට නවලා කැහිපොට ගහගෙන අල්මාරිය සෙට් කරන්න ලෑස්ති වුනා. විසාකා එක්කම අංජලීත් ඔහුට සහය වුනා.

"පුතේ ගිහිල්ලා මගේ මල් ස්කුරුප්පු නියන ගේන්න"

ඔහු ගෙනල්ල තිබුනේ ෆැලැට් ස්කුරුප්පු නියනක්. එත් අල්මාරියේ තිබුනේ මල් ස්කුරුප්පු ඇන. විසාකා අයේෂාත් එක්කගෙන ගියේ පිට්ටනියේ කොල්ලො සෙල්ලම් කරන නිසා වෙන්න ඇතියි අංජලීට හිතුනා. 

"මගේ ගෑනිගේ වැරදි වලට දුක් විදින්නේ ලොකු දූ මිස්ටත් ආරංචි ඇතිනෙහ්. අද මලගෙදර ගිහිල්ලත් මිනිස්සු එක එක එවා දරුවට ඇහෙන්න කියලා තියෙනවා. උන් හිතන්නේ අම්ම වගේ ඇති කියලා දරුවත් ආපු වෙලාවේ ඉදන් මාත් එක්ක රණ්ඩු දරුව ආඩ අඩ කියද්දිත් මටත් දුකයි. ඒත් ඉතින් මම කියලා මොනවා කරන්නද මේ ළමයා මෙහේ තියාගන්න කිව්වේ ඒකයි"

විජේරත්න මහත්තයා ගොඩක් දුකින් කියවගෙන ගියා. අංජලීත් කිසි දෙයක් නොදන්නා විදියට අහගෙන ඔහුට උදව් කරා.

"ඔය පංතියෙම දරුව එක්ක කතාකරන්නේ ඔය ගියපු මලගෙදර ළමයා විතරයි. ඒ ළමයගේ අක්කට රස්සාව හරිගස්සලා දීපු හින්ද වෙන්න ඇති සමහර විට"

"ඒක මම බලාගන්නම් සර් මට ඔය පංතියේ දෙමාපියන් ටික දවසක රැස් කරලා දෙන්න ඒ උදව්ව විතරක් කරන්න අනිත් එවා මම බලාගන්නම්"

"එදාට පන්සලෙ ලොකු හාමුදුරුවොත් මම වඩම්මවල දෙන්නම් උන් ලොකු හාමුදුරුවෝ කියනදේ අහනවා"

"සර් ඔය පිටුපස්සේ තියෙන පුවක් ගහක් කැපුවට කමක් නැද්ද"

"ආහ් ඒකට කමක් නෑ.. දුව මට කිව්වා. කපාගන්න කියන්න ඔය ක්වාටස් එකට තියෙන ගහත් කපාගන්න කියන්න නැත්නම් ලොකු හුළගක් ආවොත් ගෙට එන්න පුළුවන් "

විසාකා එනකම්ම විජේරත්න මහත්තයා කියවගෙන ගියා.

අල්මාරිය හදන ගමන් අංජලි විසාකා එක්ක සාලේ මේස පුටු තියලා පිලිවෙලක් කරා. ලී සෙටියේ නම් කුෂන් ඔක්කොම බැහැලා. විජේරත්න මහත්තයා ආයෙෂා එක්ක ගියේ අල්මාරියත් හදලා කණ්නාඩි මේසේ ඇණත් හරියට තදකරලා. 

විජේරත්න මහත්තයා ගිය ගමන් විසාකා අංජලීව බදාගත්තා. ඒ මදිවට ඉකිගහගහ අඩනවා. 

"මිස්.. ඔයා.. නම් කොයිම හරි ආත්මෙක මගේම අම්මෙක් වෙලා ඉදලා තියෙනවා"

කෙල්ල එකපාරටම කියද්දී අංජලීගේ පපුවත් හිරවුනා වගේ දැනුනා. මොනවා කියන්නදැයි හිතාගන්න බැරිවුනා.

"මලගෙදරදී මිනිස්සු මට ඇහෙන්න ගොඩක් දේවල් කිව්වා මිස්"

"මම කිව්වනෙහ් ඔයාට පුංචි කාලයක් මට දෙන්න. ඔය කටවල් වලින්ම ඔයාගේ ගුණ කියවෙන තැනට මම ගේන්නම් ඔයා මම කියන විදිහට වැඩ කරන්නකෝ.."

"මම හරිම අවාසනාවන්ත කෙල්ලෙක් විදියට මටම පෙනුනත් දෙවියෝ ගිය ආත්මේ මගේ අම්මව මගේ ලගට එවලා.. මිස් අපි දෙන්න විතරක් ඉන්න තැන ඔයාට මම අම්මා කියලා කිව්වට කමක් නැද්ද"

විසාකා අංජලීව තවත් අපහසුතාවයට පත් කරා. 

"හැබැයි ස්කොලෙදි නම් කියන්න එපා දන්නවනෙහ් කොල්ලොන්ගේ කටවල් වල හැටි"

අංජලී විසාකා එක්ක ගේත් පිලිවෙලට අස්පස් කරා. ඇග හොදගෙන අලුත් ඇදුමක් දාගෙන රැට උයන්න කුස්සියට යද්දි ලයිටුත් ආව. අංජලි ආයෙත් කාමරයට යන්න හැරුනේ පෝන් එක චාර්ජ් එකට ගහලද බලන්න. 

"අම්මෝ ඇති යන්තම් චාර්ජ් වෙනවා"

ආයෙත් කුස්සියට යන්න ලැස්ති වෙද්දි අත් ටැක්ටරයක හඩක් ඈතින් ඇහුනා.

"මිස් කොල්ලො ටික නම් එනවා වගේ"

"විසාකා ගිහිල්ලා වතුර එක ලිපේ තියන්නකෝ"

කෙල්ල අංජලීගේ කන ලගට කරලා

"හොදයි අම්මේ.."

කියාගෙන කුස්සියට දිව්වා. අංජලී මලගෙදර ඉදන් එන ගමන් ගෙනාපු බැග් එකෙන් කෙහෙල් ඇවරියි ලොකු බිස්කට් පෙට්ටියයි එලියට ගත්තා.

ඔක්කොම වැඩටික ඉවරකරලා නිෂාධිව පීඨෙටත් දාලා ඕෂධීවත් අලුත්කඩේ උසාවිය ලගින් හලලා චන්න ආවේ පට්ට නිදිමතකින්. ඒ දෙන්නට නම් අවුලක් නෑ එක්කෙනෙක් ඩ්‍ර්යිවින් සීට් එක කඩලා නිදාගත්තා එළිවෙනකම් අනිත් එකා පිටිපස්සේ නිදාගත්තා පුකත් එලියට දාගෙන. කලු වීදුරු හින්දා හොදයි. නැත්නම් මෝචරියේ මලමිනීත් නැගිටලා ඒවි. කොහොම වුනත් චන්නට පැය දෙකක්වත් නිදාගන්න වුනේ නෑ. හැබැයි හොද වෙලාවට දොස්තර කෝල් එක පරක්කු වෙලා දීල තිබුනේ. නැත්නම් ෆාතිමාට හුකන්නවත් හම්බවෙන්නේ නෑ. සිෆ්ට් එක මාරුවෙලත් පැය තුනකටත් පස්සේ කෝල් එක දීල තියෙන්නේ. චන්න මහපාන්දර එහේට මෙහේට ඇවිදපු මහන්සියටයි නිදිමතයි කවලම් වෙලා කාමරයට ගිය ගමන් නාල ඇදට වැටුනා. ඒත් ඉතින් පැය දෙක තුනකට වැඩිය නිදාගන්න හම්බවුනේ නෑ.

"පොඩි... පුතේ දොර .. ඇරපන්.... "

"ඇයී.... මම .. මට නිදිමතයි.."

කියාගෙනම චන්න දොර ඇරියා. කමලාම්ම කිසිම කතාවක් නැතිව නළලත් රැළි කරන් ඇදෙන් වාඩිවුනා.

"උබව මෙහේ ගෙන්න ගත්තේ මෙහේ ඩ්‍රයිවර් වෙන්න නොවේ තේරුනයි"

චන්නත් සරම අයෙත් ගැට ගහන් ඇදේ පැත්තෙන් වාඩිවුනා.

"ඉතිං මෙහේ මගේ රස්සාව ඩ්‍ර්යිවර් කම නැත්නම් ඇද්වකාත්කමද"

"ඔන්න කිව්ව කතාවක් එවා උබට වැඩක් නෑ උබට මම කියලා තියෙනවා බේබිලා යන දිහා මට කියන්න කිව්වා"

"ඉතිං"

"ඊයේ මහ රෑ බේබිලා කොහේද ගියේ..."

"මහ ස්පිරිතාලෙට නෙහ"

"එහෙමද උබ මට කියන්නේ බොරු නොවේ නෙහ්. මට ඔක්කොම ආරංචි වෙනවා උබ මට බොරු කියලා එහෙම අහුවෙන්න එපා. උබ ගමේදී කරපුවත් මට ආරංචි වෙනවා"

"මම අහවල් එකටෙයි බොරු කියන්නේ"

"හ්ම්.. බේබිලා ගැන හොදට ඇහැ ගහන් ඉන්න ඕන.. එයාලාගේ වැඩ වලට උල්පන්දම් දෙනෝ එහෙම නොවේ ආයෙත් ලොකු බේබි මොකෙක් හරි බෙල්ලේ එල්ල ගත්තොත් උබ තමයි මම අල්ලගන්නේ"

"මොනව කියනවද මන්ද බේබිලාගේ ගමන්බිමන් වලට නෙහ් මාව ගෙන්න ගත්තේ අනික බේබිලගේ වැඩ වලට මට ඇගිලි ගහන්න පුලුවනැයි"

"ඒ උබට පේන විදිය නෙහ් ඒක තමයි මෝඩයෝ එයාල කොහේද යන්නේ මොනවද කරන්නේ මට කියන්නෙයි කිව්වේ ඒකනෙහ් මැණිකේ අපට දෙපැත්තකින් නෑයෝ වෙනවා පයට පෑගිච්ච මැණික ගලක් කියලා විසිකරන්න ලෑස්ති වෙන්න එපා මම කියන විදියට වැඩ කරපන්.. අර මාලතී නෝන එක්ක ගෙදරට ගිහිල්ලා වරෙන්"

කමලම්මා කිව්වේ මොනවදැයි නොතේරෙන්න චන්න බබෙක් නොවේ. කමලම්මා ගියාට පස්සේ කලිසම දාගෙන උඩින් ටී සර්ට් එක දාගෙන කාර් එක මිදුලට ගත්තා.

"පුතේ මාලතී නොන එක්ක ගිහින් ගෙදර වැඩ ටික බලලා එක්ක එන්න ඔන්න අක්කේ බාස් ලගේ සල්ලි බේරලා ආයේ එන්න ඕන"

මාලතී හිනාවෙලාම ඔලුව වනලා කාර් එකේ පස්සෙන් වාඩිවුනා. මිරිහානට එච්චර දුරක් නෑ නෙහ්. ඒත් ඉතින් ට්‍රැපික් එක තිබුනා. වාහන පෝලිමේ හෙමින් මිරිහාන පැත්තට යද්දී චන්නගේ පෝන් එකට ආපු කෝල් එක ආන්සර් කරන්න විදියක් තිබුනේ නෑ. එක පාරක් නොවේ දෙතුන් පාරක් එක දිගට ආවා.

"මම ටැපික් එකේ ඉන්නේ කෝල් එකක් දෙන්නම්"

කිව්වේ බැරිම තැන මාලතී දිහා කන්නාඩියෙන් බලලා. මාලතීට ඇගෙව්වේ නිෂාධි හරි ඕෂධී වෙන්න ඇතියි හිතෙන විදියට . මාලතීත් චන්න එක්ක කතාකර කර ගෙදරට ගියා.

"ඇන්ටී.. මම නුගේගොඩ ටවුමට පොඩ්ඩක් ගිහිල්ලා එන්නම් ටයර් එකක් දාල තියෙනවා ඒක අරන් එන්නම්"

"කමක් නෑ පුතේ කොහොමත් පැය දෙක තුනක් යාවී ගේත් පොඩ්ඩක් අස්කරන්න ඕන"

මාලතීට බොරුවක් දෙසලා චන්න මාලතීව දාල කාර් එක හරවන් ආයෙත් ටික දුරක් ගිහින් ෆාතිමාට කෝල් කරා.

"චන්න කොහේද ඉන්නේ"

ගොඩක් කලබලයෙන් අහපු හින්දා චන්නත් අෆ්සෙට් වුනා. මහ එකාට මාට්ටුවෙලාදැයි සැකයක් දැනුනා.

"නුගේගොඩ"

"අනේ අපිව කොහේට හරි එක්ක යන්න ගෙදර ඉන්න බයයි"

"දැන් කොහේද ඉන්නේ"

"කොමර්සල් බැංකුවේ ඉක්මනට මෙතනට එනවද"

"ගෙවල් ලග කොමර්ෂල් බැංකුවෙද"

"නෑ..නෑ.. මට කලබලේට කියන්න බැරිවුනා.. දෙහිවල"

චන්නට මොනව කරන්නදැයි හිතාගන්න බැරිවුනා.

"මොන හුත්තක්ද මේ වෙන්නේ"

මග අරින්නත් බෑ. එහෙන් ඕෂධීත් මතක් වෙනවා ටිකකට කලින් කමලම්මා කියපුවත් මතක් වෙනවා. පොන් එක ඕෆ් කරලා හරවන් යන්නත් හිතුනත් හිත කියන්නෙම පලයන් පලයන් කියලමයි. 

"වෙන හුත්තක් වෙයි නෙහ්"

චන්න දෙහිවල පත්තට යන්නගත්තා.

මාලතී ගෙට ගියත් පියසේන අයිය පේන්න හිටියේ නෑ. බාස්ලා දෙන්න අලුත් වීදුරු දාල ජනෙල් පලුත් දාල ඉවරයි ඩ්‍රිල් හයිකරගෙන යනවා. කැඩිච්ච බිදිච්ච වීදුරුත් එකතැනකට ගොඩ ගහලා. මාලතී ඔවුන්ගේ ගනන් හිලව් පියවල ගෙයි පිලිවෙළට අස්පස් කරගෙන ගියා. 

"බාසුන්නැහේ කෝ පියසේන"

"උදේ පාන්දර බයිසිකලේකින් ආපු මනුස්සයෙක් එක්කගෙන ගිය ගමන් තාම ආවේ නෑ නෝන"

"පුදුම මනුස්සයෙක් නෙහ්"

බාසුන්නැහේ කියපු හැඩහුරුකම් අනුව නම් එක්ක ගිහින් තියෙනවා ලියන්නා. ගෙට්ටුව බ්‍රාරාස් ගාගෙන ඇරිච්ච සද්දෙට මාලතී බයවෙලා ගියා. බාසුන්නැහෙත් කර කර හිටපු වැඩෙත් නවත්තල ගේට්ටුව දිහාවට හැරුනා. සුදුපාට හයිඑස් වෑන් එකක් ඒක පිටුපස පෙජරෝ එකක්. පෙජරෝ එක දැක්ක ගමන් මාලතී හදුනගත්තා. කලින් දවසේ සිරිල් මුදලාලි ආපු පෙජරෝ එක. කොන්ඩේ පස්සට පීරපු මැදිවියේ පුද්ගලයා මාලතී හදුනගත්තා. එදා කලබලේ වෙච්ච දවසේ සිරිල් මුදලාලි එක්කගෙන යන්න ආවෙත් මගුල් දවසට පහුවෙනිදා පාන්දරම අංජලීව ගෙනත් ඇරලපු මනුෂ්‍යය

"නෝන.. ඉක්මනට මෙහෙන් යන්න    .. ලොකු ප්‍රශ්නයක් ඇතිවෙලා තියෙන්නේ"

"කෝ මුදලාලි මහත්තයා"

"බයවෙන්න එපා මුදලාලි මහත්තයට කරදරයක් නෑ මේ ප්‍රශ්නේ ඉවර වෙනකම් මෙහේ එන්න එපා"

මාලතීට ආයෙමත් හිතට බයක් දැනුනා. මෙහෙම අත්දැකීමකට කවදාවත් මුහුනදීල තිබුනේ නෑ. 

"ඔහේලා ආවේ මොකටද"

"සිරිල් මුදලාලිගේ බඩුවගයක් ගෙනියන්න අපිට මුදලාලි මහත්තයගේ කාමරේ පෙන්නනවද"

මාලතී ඔහුත් එක්ක උඩට ගියා. සිරිල් මුදලාලිගේ සේප්පුව ඇරිද්දියි දැක්කේ ඇතුලේ තිබ්බ සල්ලි තොගේ. මිටි මිටි ගොඩ ගහලා. ඔක්කොම ගෙනාපු බෑග් එකට දාගත්තා. 

"මේ ෆයිල් එක නෝනගේ අතටම දෙන්න කිව්වා"

ඔහු මෙට්ටේ අස්සට අතදාල තව මොකක්ද හොයන්න ගත්තා. ඒත් අතට කිසි දෙයක් අහුවුනේ නෑ. මෙට්ටේ පොඩ්ඩක් උස්සලා අතට ගත්ත දේ මාලතී තවත් බය වුනා. පිස්තෝලයක්. ඒක ඉනේ ගහගත්ත ඔහු සේප්පුවත් ලොක්කරා.

"මේ ප්‍රශ්නේ ඉවර වුනාම මුදලාලි මහත්තයා ඒවී මුදලාලි මහත්තයාගේ අලුත් නොම්මරේ නෝන දන්නවා කිව්වා"

සිරිල් මුදලාලිගේ ගෝලයත් එක්ක පහලට එද්දී බසුන්නැහේලත් වැඩේ නවත්තලා යන්න හදනවා.

"තමුසෙලා ඔය වැඩේ ඉවරයක් කරලා යනවා"

ඔහුගේ සද්දෙට බාසුන්නැහෙත් බයටම ඔලුව වැනුව. 

"ඕයි අපේ නෝනව ඇද්වකාත් මහත්තයලගේ ගෙවල් ලගින් දාල ඉක්මනට වරෙන්"

මාලතීට මතක් වුනේ චන්නව. ඈ ඉක්මනට කෝල් එකක් ගෙදර පෝන් එකෙන්ම ගත්තා චන්න දීපු නොම්මරේට.

"පුතා ඔයා මෙහේට එන්න එපා ඉක්මනට ගෙදර යන්න"

"ඇන්ටි.."

"මාත් මේ යන්න හදන්නේ"

"ඉක්මනට යමු නෝන අපිට පරක්කු වෙන්න බෑ"

බාසුන්නැහේලා ඉතිරි ඩ්‍රිල් ටිකත් හනි හනිකට හයිකරගෙන ගියා. සිරිල් මුදලාලිගේ ගෝලයා  කිහිප පාරක්ම පෝන් එක කනේ ගහගත්තත් ඔහු ගන්න ඇමතුම සාර්ථක වුනේ නෑ.

"පොඩ්ඩක් ඉන්න නෝන සිරිල් මුදලාලිට කෝල් එකක් අරන් දෙන්නම්"

කිහිප වතාවක්ම උත්සාහ කරලා අවසානයේ මුදලාලිව සම්බන්ධ කරගත්තා.

"මාලතී නෝනේ තව පොඩ්ඩ දවසක් ඇද්වකාත් මහත්තයලගේ ගෙදරම ඉන්න. සුදුනොනෙගේ ෆෝන් එකට ගත්තට වැඩ කරන්නේ නෑ. ඔය ෆයිල් එක පරිස්සම් කරලා තියාගන්න. සුදු නෝනෙට හෙට කෝල් එකක් දාල විස්තර කියන්නම් මාලතී නෝන පරිස්සමෙන් ඉන්න"

"ඔය කප්පම් සල්ලි ගෙවලා දැම්මනම් ඉවරයි නෙහ් ඇයි ඕක තවත් ඇද ඇද තියාගන්නේ ඔය හැමදේටම වඩා ජිවිතේ වටිනවා නෙහ්"

"ඒක ලොකු ප්‍රශ්නයක් මාලතී නෝනේ උන් හැමදාම ලක්ෂ පනහේ සීය ඉල්ලුවොත් හැමදාම ගෙවන්නද ඉක්මනට මේ ප්‍රශ්නේ ඉවර කරගන්නම් සුදු නෝනෙට විස්තර මම කියන්නම්කෝ"

සිරිල් මුදලාලි එක්ක කතා කරලා පෝන් එක මුදලාලිගේ ගෝලයට දුන්නා. මාලතී ගෙනපු බෑග් එකට ෆයිල් එක දාගෙන පැජරෝ එකේ පිටුපසින් වාඩිවුනා 

"නෝන මේක මුදලාලි මහත්තයා දෙන්න කිව්වා"

මුදලාලිගේ ගෝලයා පැජරෝ එක ලගටම ඇවිත් සල්ලි මිටියක් දික් කරා. පන්දාහේ නෝට්ටු මිටියක්.

චන්න දෙහිවල කොමර්ෂල් එක ඉස්සරහ පාකින් එකේ කාර් එක නැවැත්තුවත් ෆාතිමා පේන්න හිටියේ නෑ. කෝල් එකක් ගත්තා. අම්මට සිරි තඩි බෑග් දෙකක් ඇදන් දෙන්නම එලියට ආවා. චන්න බැහැලා තඩි ඇදන් යන ට්‍රැවලින් බෑග එක ඩිකියට දැම්මා. ඈ ෆාතිමා එක්ක පිටුපස්සට නැග්ගා.

"මෙතන ඉන්න බෑ කොළඹින් පිටට යමු"

චන්න මුකුත් නොකියාම ගාල්ල පැත්තට මෝටර් රථය ගෙනිච්චා.

"ඇයි පස්සට ගියේ"

"දැක්කොත් පස්සෙන් පන්නයි අමීර්ගේ මිනිස්සු මාව දන්නවා"

"අමීර්.. කවුද අමීර්.."

"දැන් කිය කිය ඉන්න බෑ අපිව කොළඹින් පිට තැනකට එක්ක යන්න"

කොහේට යන්නදැයි හිතාගන්න බැරි වුනා. උසාවි ඉවරවෙච්ච ගමන් ඕෂධී ගන්නත් ඕන ෆැකල්ටියෙන් නිෂාධි ගන්නත් ඕන.

"මෙහෙම කරමු ෆාතිමා අපි හොද හොටේල් එකක අදට නවතිමු හෙට අපි කොහේට හරි යමු මගේ රස්සාව බේරගන්නත් ඕනෑ නෙහ් මොනම හේතුවටවත් හොටේල් එකෙන් එලියට එන්න එපා"

ෆාතිමාටත් වෙන කරන්න දෙයක් තිබුනේම නෑ. ගෑනිට ඇති තරම් සල්ලි තියෙන බවත් දැනගත්ත චන්න ගල්කිස්ස මහ හෝටලේම නැවැත්තුවා. චන්න දන්නවා රටේ මහ උනුත් යන එන හෝටලයක් නිසා ආරක්ෂාවත් උපරිමයෙන් තියෙන්න ඕන. පවු රියානාට ඒ ඩිංගට හොදටම නින්ද ගිහින්. චන්න ඈවත් කරට ගෙන රිසෙප්ෂන් එකට ගියා චන්නගෙ නමින් කාමරයක් අරන් රූම් බොයි කෙනෙක් එක්ක ලිෆ්ට් එක දිහාවට ගියා. 

චන්න බුක් කරෙත් සිංගල් බෙඩ් එකකුත් තියෙන කාමරයක්. සිංගල් බෙඩ් එකෙන් තියපු ගමන් කෙල්ල අනිත් පැත්තට හැරිලා නිදාගත්තා. ෆාතිමා ඇදගෙන හිටියේ ටයිට් ඩෙනිමක් උඩින් දාගෙන හිටපු ටොප් එකත් ඇගටම ඇලිලා. රිසෙප්ෂන් එකේ හිටපු කොල්ලොන්ගේයි වටපිටාවේ හිටපු උන්ගෙයි හොර ඇහැ තිබුනේ පාතිමාගේ පුක දිහායි තන් දෙක දිහායි. ජිවිතේට එළියට නෙරපු පුකකුයි තන්දෙකකුයි තියෙන ගෑණියෙක් නොදැක්ක වුන් වගේ.

"ඔයා ගියාට පස්සේ කෙල්ල ඇහැරුනා. ඒක එක එවා මගෙන් අහනවා මම හිටියේ ටොයිලට් එකේ කිව්වට කෙල්ල පිලිගන්නෙම නෑ"

"කෙල්ල මන් එනවා දකින්න ඇති"

"නෑ බලන්න ඇහැරිච්ච ගමන් අහන ප්‍රශ්න තොගේ ඔයාම ඒවට උත්තර දෙන්න"

මාර හුත්තේ කතාවක් ඒක. හරියට චන්න බලෙන් හිකුවා වගේ. චන්න ඇගේ පිටුපස්සෙන් බද වටා අතදාල ෆාතිමාගේ බෙල්ලට කිස් එකක් දුන්නා. ඩෙනිම ඇදලා තියෙන්නෙත් බුරියට පහලින් ඇගිලි පුරුකක් ඇතුලට දාන්න පුළුවන්.

"කෙල්ල ඇහැරෙයි.."

මේස් උඩ තිබ්බ ෆාතිමාගේ පෝන් එක රින්ස් ගියා. චන්නත් ඔලුව දාල බැලුවා

"ලැනී..."

පාතිමාගේ මිනිහා. ඈ තොල් අතරට ඇගිල්ල තියලා චන්නට සංඥාවක් දීල පෝන් එක කනෙ ගහගත්තා.

"කොහේද ඉන්නේ ෆාතිමා..."

"මම කිව්වා නෙහ් මම් ගැන මම බලාගන්නම් තමන් විතරක් බේරුනාම ඔක්කොම හරි.. මාව එක්ක පලයන් කිව්වට කනකට ගත්තේ නෑ. තමන්ගේ ජීවිතේ බේරුනත් මමයි පොඩි එකීයි මලත් කමක් නෑ"

ෆාතිමා කියවගෙන කියවගෙන ගියා මේසේ ලග ඉදන් හිටගෙනම. ගෑණියෙක් අසරණ වුනාම මොනව කොන්ට්‍රෝල් වුනත් කට කොන්ට්‍රෝල් නෑ. චන්න ඇද උඩ වාඩිවෙලා ෆාතිමාගේ හඩට ඇහුම්කන් දිදී ඈ ඇදගෙන හිටපු ඩෙනිමේ බොත්තම පැන්නුවා. ඈ අතින් වලක්වන්න හැදුවත් ඔහු නතර කරෙත් නෑ ශිප් එකත් පහලට දම්මා. ඈ යටිතොල හපලා එරෙව්වත් ඔහු පඩේකට ගනන් ගත්තේ නෑ.

"නෑ..නෑ.. මම ගැන බලාගන්නම් ඔහේ මෑතක ඉදන් ටික ටික වෙනස් වෙන්න අරන් ඇයි ඔහේගේ පරන ගෑනීගේ ගෙදර ගිය නිසාද මාවයි දරුවයි දාල ගියේ ඔහේගේ බොරුවලට රැවටිලා ඔහේව විශ්වාස කරලා අපු මගෙයි වැරැද්ද"

ගෑණියි මිනිහයි පෝන් එකෙන් ඇර ගනිද්දී  චන්න ඇගේ ඩෙනිම දනිස ලගටම පහත් කරා. ඇගේ බද වටේ අතදාල පුක් පලු දෙක අතරට මුහුන තදකරන් කලවා උඩට අතගාගෙන ගියා.

"ඕනේ නෑ තමුසේ  මොනවා කිව්වත් සමන්ව මම ගෙන්න ගන්නවා අපේ ආරක්ෂාවට"

කවුද හුත්තෝ සමන් චන්නට මාර ප්‍රශ්නයක් 

"ඔව් ඕයි ඔව් මම කොල්ලව තියාගෙන ඉන්නේ ඉවරයිනෙහ් තමුසේ හැමදාම කියවන්නේ ඕකනේ එහෙම හිතාගන්නවා.. තමුසේ මොනවා කිව්වත් මන් ඉන්න තැනට සමන්ව ගෙන්න ගන්නවා"

ගෑණිගෙයි මිනිහගෙයි වලිය ඇදිලම යනවා

"තමුසේ එනවකෝ ගෙදර නොමැරි හිටියොත් ඉතිරි ටික කියන්න"

ෆාතිමා තරහෙන් පෝන් එක ඕෆ් කරලා චන්න දිහාවට හැරුනා.

"මිනිහට දැනුනනම්"

අත්දෙකෙන්ම ගහගෙන ගහගෙන ගියත් චන්න ඇගේ අත් දෙක අල්ලාගෙන ඇදට පෙරළුනා.

"අනේ.. එපා කෙල්ල ඇහැරෙයි.."

චන්න කෙල්ල දිහාත් බලල පාතිමාගේ ඇග උඩට ආවා. ඇගේ අත්දෙක මෙට්ටෙට තියලා තද කරගත්ත චන්න.

"මිනිහ බයකරගෙන හිටියට මාවත් බයකරගන්නද හැදුවේ"

"අනේ නෑ.. දැන් ඔය මිනිහ හිටියත් එකයි නැතත් එකයි.."

"සමන් කියන්නේ කවුද"

"පොඩි කොල්ලෙක් අනේ අරූට පිස්සුනෙහ් ඔයාටත් හැම වෙලාවෙම අපිත් එක්ක ඉන්න බෑ නෙහ් ඒකයි සමන්ව ගෙන්න ගන්න හැදුවේ"

"පොඩි කොල්ලොන්ට ආසයි වගේ නෙහ්"

ෆාතිමා අමුතුම හිනාවක් දාල චන්නගේ පොල්ල මිරුකුවා.

"ඔය මිනිහගෙන් බේරුනු එක එක පැත්තකින් හොදයි" 

අම්ම්ට හුකන්න ගෑණිට හිකුවේ එකපාරයි. මිනිහත් එපා වෙලා. 

"ඇයි දැන් මිනිහට භය නැද්ද"

චන්න පාතිමාගේ ඇස් දෙක දිහාම බලාගෙන හිටියා. ඈත් උත්තර නොදී චන්න දිහා බලාගෙන ඉන්නවා. චන්න ඇගේ අත් අත්හැරලා ඇගේ කිහිලි යටින් අතදාල පාතිමාගේ තොල් දෙකට උම්ම එකක් දුන්නා. ඇයත් දෑස් බාගෙට ඇරලා ඔහු දිහා බලාගෙන ඉන්නවා. ඇගේ තොල් අතර දිව එහෙට මෙහෙට යද්දී ඇගේ දෙතොලත් විවර වුනා. චන්නගේ යටිතොල ඈ සෙමින් උරද්දී චන්න ඇගේ උඩුතොල දිගේ දිව ගෙනිච්චා. යටිතොල අත්හැරපු ෆාතිමා චන්නගේ දිවෙන් බාගයක්ම තොල් අතරට තදකරන් උරන්න ගත්දි ඔහු ඇගේ කන්දෙක ඇගිලිවලින් හෙමින් පිරිමදින්න ගත්තා. ෆාතිමා ඔහුගේ තොල උරන යටින් අතදාල බෙල්ට් එක පැන්නුවා. චන්නගේ පොල්ල එක්ක සෙල්ලම් කරන්න ඈට තිබුනේ පුදුම ආසාවක්. රියානා ඉන්නව කියවත් මතක නැතිවුනා. චන්නත් පුක උස්සල ශිප් එක පහලට දාන්න පොඩි සප් එකකුත් දුන්නා. චන්නගේ ටී සර්ට් එකත් ඇඹරිලා. යන ගමන් උසාවියට ගිහින් ඕෂධී ගන්නත් ඕන නිෂාධිව ගන්නත් ඕන. දෙන්න එකට අහන ප්‍රශ්න වැල මතක් වෙච්ච චන්න  ඇගෙ දෙතොලින් දිව මුදවගෙන ඇදෙන් නැගිට්ටා. එක පාරට නැගිටිද්දී රියානා ඇහැරිලාදෝයි සැකයක් ආව ඈ හැරිලා බැලුවත් ඈ හිටපු විදියටම තාම නිදි. චන්න දිහා බලද්දියි දැක්කේ ඔහුගේ නිරුවත් කලු රෝම පිරිච්ච පපුව. චන්න ටවල් එක ඔතාගෙන කලිසම ගලවනවා. පාතිමා ඇදෙන් වාඩිවෙලා චන්නව දෑතින්  බදාගෙන පොට්ටනිය අස්සේ මුහුන හංගගත්තා.

"අනේ.. අපිව දාල යන්න එපා.. ඔයාට හැමදේම දෙන්නම්.. අපි කොහේ හරි යමු. මේ රටේ ඉන්න බැරි නම් පිටරටකට හරි යමු"

ෆාතිමාගේ හඩට චන්නට උතුරු දකුණ මාරුවුනා. චන්නට මතක් වුනේ ඕෂධීව කමලම්මව. කමලම්මා උදේ කියපු කතාව. පාතිමා නිසා ලේ නහර පිබිදීගෙන ආපු හැගීම බිංදුවටම බැස්ස. මේ දවස් කිහිපයකට මිනිහ එපාවුනේ කොහොමදැයි චන්නට හිතාගන්න බැරිවුනා. චන්න ලොකු හුස්මක් පිට කරලා ඈ ලගින් වාඩිවුනා. චන්නගේ හිතේ තිබ්බ වල්කමට ඈ මෙහෙම එන්න හේතුවවත් අහන්න අමතක වුනා. ඇයි ඉතින් ෆාතිමාගේ පුකයි තන්දෙකයි දැක්කාම හිතෙන්නේ හුකන්නම නෙහ්.

චන්නගෙන් උත්තරයක් නැති තැන ෆාතිමා නැගිටලා ඩෙනිම ගලවලා අනිත් ටවල් එක ඉනවටේ ඔතාගත්තා. ඇගේ මූඩ් එක එච්චර හොද නැහැයි තේරුනු චන්න ඇගේ අතින් ඇදලා ලගින් වාඩිකරගත්තා.

"ඔයාට පාස් පෝට් එකක් තියෙනවද"

ඈත් චන්න දිහා බලලා ඔලුව දෙපැත්තට වැනුවා.

"මටත් නෑ ඉතින් කොහොමද රට යන්නේ ඔච්චර ඉක්මනට"

"මට මේ ජීවිතේ තිත්ත වෙලා තියෙන්නේ චන්න මේ කෙල්ල හින්දා ඉවසනවා. මොකෙක් හරි මේ මිනිහට විරුද්ධව එනව නම් ඌ විතරක් ගිහිල්ලා හැන්ගෙනවා එක පාරක්ද දෙපාරක්ද කිසිම වෙලාවක හිත සතුටින් නෑ ඌ බේරිලා අපිව මැරුනත් එයාට කමක් නෑ. අපි හැමවෙලාවෙම ඉන්නේ බයෙන් බයෙන් ඊයේ රෑ වෙනකම් අපි හිතන් හිටියේ මේ පාරත් තර්ජනය කරේ අමීර් අයියා කියලා. ඔය ජෝසප් කිව්වට පස්සෙයි දැනගත්තේ මේ පාර තර්ජනය කරපු එකා අලුත් එකෙක් නසීර් කියලා එකෙක්"

"කවුද ජෝසප් කියන්නේ කවුද අමීර් කියන්නේ "

"අපේ මිනිහගේ ලගින්ම ඉන්න එකා. අමීර් කියන්නේ මගේ මස්සිනා මගේ කලින් මහත්තයගේ මල්ලි. මිනිහා ඊයේ රෑ කියනවා ජෝසප් එක්ක යන්නලු"

පාතිමාගේ කතාවට චන්න කරකවලා අතහැරියා වගේ

"මගේ මස්සිනා කලින් මහත්තයගේ මල්ලී" අනික චන්නට හොදට හුරු වචනයක් 

"නසීර්.." 

මාලතීගේ කටින් කිහිපවතාවක් පිටවෙනවා චන්නට මතකයි. මේ විස්තර ඕෂධී දැනගත්තොත් ඈ රටක් රාජ්‍යයක් දිනුවා වගේ තියේවි. එතකොට ෆාතිමා චන්න අතරමං වුනා.

"ඔයාගේ මහත්තයට මිනිස්සු කියන්නේ සුරුට්ටුවා කියලද"

ෆාතිමා පුදුමයෙන් වගේ චන්න දිහා බැලුවා.

"ඔයා කොහොමද දන්නේ"

"නෑ ඔයා ඊයේ රෑ කිව්වා නෙද හිඟන්නන්නේ රජු කතාවක් මගේ යාලුවෙක් ඉන්නවා අන්ඩර්වල්ඩ් ගැන දන්න කෙනෙක් අපේ එන්.ජී.ඕ එකේම මිනිහ ඉන්නෙත් මරදානේ මම ඔය රජු කතාව ඇහුවට පස්සෙයි මිනිහ ඔය නම කිව්වේ"

චන්න ලොකු වැල්වටාරමක් කියාගෙන ගියේ ඇයට සැකයක් හිතේවි යයි හිතිච්ච හින්දා.

"ඔව් පතාලේ ප්‍රසිද්ධ සුරුට්ටුවා නමෙන්. කතරගම සුරුට්ටුවා නමෙන් තමයි පත්තර කාරයෝ අතර ප්‍රසිද්ධ"

චන්නට සිරිල් මුදලාලි ගැන දැන ගන්න දෙයක් තිබුනේ නෑ. මාලතිලගේ ගෙදරට ගැහුවෙත් පාතිමාලට තර්ජනය කරන්නෙත් දෙන්නෙක් නොව එක් අයෙක් යැයි චන්න තේරුම් ගත්තා. අංජලීගේ මිනිහයි ෆාතිමාගේ මිනිහයි  දෙන්නෙක් නොව එක අයෙක් බවත් වටහා ගත්තා. 

"පයිය කපපු එකෙක් ලග රැදෙන්නේ මොන ගෑණුදැයි "

චන්නට හිතුනත් මීලගට කරන්නේ මොකක්දැයි හිතාගන්න බැරිවුනා.

"පාතී.. මට හරියට ස්තිර රස්සාවක් නෑ. ඉන්න ගෙයක් දොරක් නෑ.මේ වාහනත් මගේ නොවේ.   මේකේ හිටියා කිව්වට ලොකු පඩියක් නෑ මම කොහොමද ඔයයි දරුවයි බලාගන්නේ"

පාතිමා ඇස් කොනින් චන්න දිහා බලලා කැරි හිනාවක් දැම්මා. 

"ඔයා රස්සාවක් කරන්න ඕනැ නෑ.. හොටෙල් දෙකෙනුයි වයින් ස්ටෝස් එකෙනුයි රෙදි කඩේනුයි එන ආදායම අපිට හොදටම ඇති"

"එවා ඔයාගේ මහත්තයගෙනේ ..."

"නෑ.. එවා මගේ එවා මගේ කලින් මහත්තයා මැරෙද්දී මගේ නමට ලියපුවා.. ඔය දෙහිවල හෝටලෙයි ගම්පොළ හෝටලෙයි නම් ලැනීගේ පිටකොටුවෙත් මොකක්ද හෝටලයක් ඊයේ පෙරේදා අරගෙන තියෙනවා"

තවත් මොන හුත්තක්ද දැන ගන්න ඕන ටික දැනගත්තට පස්සේ. ඒත් ඉතිං පාතිමා එහෙම පැත්තකට විසිකරදාන්න චන්නට හිතුනේ නෑ. 

"පාතී.. අපි මෙහෙම කරමු මට පේන විදියට ඔය නසීර් කියන එකාට ඔයත් එක්ක ප්‍රශ්නයක් නෑ. ප්‍රශ්නේ තියෙන්නේ ඔයාගේ මහත්තයා එක්ක නෙහ්. සමහර විට හිගන්නන්ගෙන් කප්පම් ගන්න තවත් එකෙක් වෙන්න ඇති. ඒත් හැමදාම මෙහෙම හොටේල් වල ඉන්නත් බෑ. කෙල්ලව ස්කෝලෙට දාන්න එක්ක නුගේගොඩට කිට්ටුවෙන් ගෙයක් රෙන්ට් එකට ගමු"

"සල්ලි වලට වුනත් කමක් නෑ.. නිදහසේ පාඩුවේ ඉන්න තියෙනවා නම් එච්චරයි"

"ලක්ෂෙකට දෙකකට කොළඹ ගෙවල් නෑ පාතී.."

පාතිමා චන්න දිහා ආයෙමත් කලින් දාපු කැරි හිනාවක් දැම්මා. ඈ ඇදෙන් නැගිටලා ඇගේ ට්‍රැවලින් බෑග් එකේ ශිපර් එක ඇරලා දිගට පලලට තිබ්බ ලොකු ලියුම් කවරේ අරන් චන්නගේ අත උඩින් තිබ්බා.

"මොකක්ද මේ.."

"ලිහලා බලන්නකෝ.. "

චන්න ඈ දිහාත් බලලා ලියුම් කවරේ ඕපන් කරා බැංකු පොත් කිහිපයක් එක්ක තිබ්බ බැංකු කිහිපයක බැංක් ස්ටේට්මන්ට්. හැම එකවුන්ට් එකක ශේෂය ඉලක්කම් නමයක් දහයත් අතර එවා. චන්නට මතක් වුනේම කමලම්මා උදේ කියපු මැණික් ගලේ කතාව. 

"ඔය එකක්වත් අද ඊයේ  ඕපන් කරපුවා නොවේ අවුරුදු ගානක් පරන එවා"

"හරි එහෙනම් අපි ගෙයක් ගමු"

"චන්න හොද තැනකින් ගෙයක් බලන්න"

ෆාතිමා නැගිටලා උඩට ඇදගෙන හිටපු ටොප් එක ගැලෙව්වා. කලුපාට බෙසියර් එකෙන් වටවෙච්ච තන් දෙක දැක්ක චන්නගේ පොල්ල ආයෙත් ජෝකා ඇතුලේ අඟර දඟර දානවා. බ්‍රා එකේ උඩ පටි දෙක පන්නලා තුවාය උඩට අදිද්දි නම් චන්න ඉබේටම  නැගිට්ටා. ඈ ගැටේ ගහන්න කලින් චන්නගේ දෑතින් ඇගේ තන් දෙක වැහුවත් බාගෙට බාගයක් එළියේ. පුදුමයි මෙච්චර පොඩි එකෙක් ඉදලත් මෙහෙම තන් දෙකක් තියෙන එක. පාතිමා බෙල්ල හරවලා චන්නගේ කම්මුලට උම්මා එකක් දුන්නා.

"මේවා ඉතිං දැන් නාකියටවත් උරන්න දෙන්නේ නෑ ඔයාටම විතරයි ඉතිං"

"ඌවත් හරියට උරලා නෑ නෙහ්"

චන්න දෑතේ ඇගිලිවලින් ඇගේ තන් පුඩු ඉස්සරහට ලාවට පිරිමැද්දා.

"එයත් එක්ක හිටියේ නෑ චන්න මතක ඇති කාලෙකට හිටියයි කියලා ඇති වැඩක් නෑ"

"ඇයි මිනිහගේ පක නගින්නේ නැද්ද"

"නගින්න පකක් තියෙන්න එපැයි"

"ඇයි පකට මොනවා වෙලාද"

චන්නත් නොදන්නා ගානට ඇහුවා.

"එයාගේ පක කපලා දාලා අවුරුදු ගානක්  වෙනවා"

"ඒ මොකෝ.."

කටත් උල්කරගෙන චන්න ඇහුවේ පුදුමයෙන් වගේ. 

"පරන සිද්දියක් පස්සේ ඔක්කොම කියන්නම් ඉන්නකෝ මට චූ බරයි"

ඔහුගේ දෑතින් මිදිලා  ෆාතිමා වොස් රූම් එකට ගියා. චන්න පුක නලව නලව යන ඈ දිහා බලලා රියානා දිහා බැලුවා. පව් කෙල්ල ඊයේ රෑ නිදාගෙන නෑ වගේ. එද්දිත් වෙනද වගේ හිනාවෙලා කතා කරෙත් නෑ. බයවෙච්ච මුහුනක් තිබ්බේ කොහොම වුනත් කලින් දවසේ රෑ නම් ලොකු දෙයක් සිද්ද වෙලා ඇතියි චන්නට හිතුනා. ෆාතිමා වොස් රූම් එකට ගියත් දොර තිබුනේ අඩවල් කරල. වතුර ෆ්ලස් කරන හඩත් ඇහුනා. අත් ඔරලෝසුවේ වෙලාවත් බැලුවා. වොච් එක ගලවල මේස උඩින් දාල පෝන් එක දිහා බැලුවා. ඉබේටම ඕෆ් වෙලා බැට්‍රි බැහැලා. දැන්නම් යන්න වෙලාවත් ටිකෙන් ටික කිට්ටු වෙනවා. මුහුන පොඩ්ඩක් හොදගන්න වොස් රූම් එකට යද්දි ෆාතිමා ඇදගෙන හිටපු ජංගිය හෝදනවා වොස් බේසින් එකේ දෙකට නැවිලා ටවල් එකත් කලවා උඩටම ඉස්සිලා. චන්න හිතේ තිබ්බ ආසාවටම පාතිමාගෙ පුක් පලු දෙක අත් දෙකෙන්ම මිරිකුවා. ඈ හොරැ ඇහැදාගෙන වොස් බේසින් එක උඩින් තියෙන කණ්නාඩියෙන් චන්න දිහා බලන් ඉන්නවා. චන්න ජොකා පිටින්ම ඇගෙ පුක් පලු දෙක මැදට තියලා තෙරපගෙන නැවිලා ටවල් එක උඩින් තන් දෙක මිරිකුවා. 

"කෙල්ල තාම නිදිද"

පාතිමා බෙල්ල උස්සලා ඇහුවත් චන්න හ්ම් කිව්වෙත් ඇගේ කම්මුලට කම්මුල තෙරපලා. ඈත් පුක චත්නගේ පොට්ටනියට තවත් තදකරා. පාතිමාගේ තන්දෙක මිරිකද්දී අතට දැනුනේ හරියට ස්පොන්ච් එකක් මිරිකනවා වගේ. චන්න ඇගේ පිටදිගේ නිරුවත් පපුව තදකරන් එක දිගටම මුහුනත් කිස් කර කර පැත්තෙන් තොල උරද්දී නම් ඈත් ආයෙමත් ඇවිස්සෙන්න ගත්තා. චන්නගේ පොට්ටනියේ උණුසුම පුක් පලු අතරින් ඇගත් එක්ක උණුසුම් වෙනවා. තනේ තිබ්බ අතක් පහලට දාල ඇගේ බඩ දිගේ පහලට අතගාගෙන හුතුතොල් අතර නැවතුනා. හුත්ත මිරික මිරික අනිත් අතින් නොනවත්වා තනෙත් මිරිකනවා. ටවල් එකෙ ගැටෙත් ලිහිලා තුවායේ දෙපැත්ත පහලට වැටුනත් බිමට වැටුනේ නෑ. චන්නගේ පුකටයි පපුවටයි තදවෙලා. ඇගිලි දෙකක් එකට තියලා හුතු දාර දිගේ අතුල්ලගෙන යන ගමන් ඇතුලට යන්තමින් ඔබ ඔබ හෙමින් ඇගිලි දෙකෙන් හුකන්න ගත්තා. වතුරයි හුතුජූස් එක්ක ඇගිලි දෙකත් චක් චක් හඩත් පිටකර කර වේගෙත් වාඩිකරද්දී ෆාතිමා තවත් කකුල් පලල් කරලා නළල වොස් බේසින් එකට ගහගත්ත. චන්න ඇගේ හුත්‍තෙන් ඇගිලි දෙක නිදහස් කරන් කෙලින් වුනා ඔහුට තෙරපි තෙරපි තිබිච්ච තුවාය චන්න අල්ල නොගත්ත නම් බිමට වැටලා වතුරට තෙමෙනවා. තුවාය එල්ලද්දි තමයි දැක්කේ වොස් රුම් එකේ දොරත් ඕසෙට ඇරිල විත්තිය. චන්න ඇලුමිනියම් බාර් එකට ටවල්  එක දාල ඔහුගේ ටවල් එකත් ගලවල දැම්මා දොරත් ලොක්කරා. එතකොටත් ෆාතිමා හිනියට කෙදිරිගාන්නත් පටන් අරන්. ශවර් එකත් ඇරියා වතුර වැටෙන සද්දේ එලියට ඇහෙන්න. පාතිමාගේ නාරි දේහය ඔලුවෙ ඉදන්ම පහලට බල බලා රස වින්දත් මදිවගෙ. පොට්ටනිය ඇගේ පුක මැදට තියලා තදකරගෙන ඇයෙත් ඇගෙ කිහිලි යටින් අතදාල දෑතින්ම තන්දෙක  මිරික මිරික බෙල්ලට උම්මා එකක් දුන්නා.

"පාතී...."

"හ්ම්....ම්...ම්.."

"මුදලාලි කතාකරොත් යනවද"

ඈ දෙපැත්තට  හිස වැනුවා. 

"බලෙන් ඇදන් ගියොත්.."

"නෑ.. එහෙම කරන්නේ නෑ.. මිනිහ මට බයයි. එයාගේ ඔක්කොම රහස් දන්නේ මම ඔය ජෝසප්  නොදන්නා ඒවත් මම දන්නවා"

"හදීසියේ එහෙම කරොත්"

"ඇයි මිනිහ මාව කූඩු කරන්නද එහෙම කරත් හැමදාම හිරකරන් ඉන්න බෑනෙහ් එහෙම කරොත් සී.අයි.ඩියට මිනිහගේ කෙරුවාව ඔක්කොම දෙනවා"

චන්න තවත් ප්‍රශ්න අහන්න ගියේ නෑ. ඇගේ හිත ඒ තරමටම ප්‍රචණ්ඩ වෙලා. පිට දිගේ උම්මා දීගෙන පහලට ගියා. ඈතාමත් ඉන්නේ වොස් බේසින් එකට ඔලුව ගහන්. ඇගේ පුක්පලු දෙක තදින් මිරිකලා දෙපැත්තට කරලා මුහුන තියලා තෙරපුවා. ඈ දෙපා තවත් පලල් කරා. චන්න  කලවා ඉස්සරන්හින් අතගාගෙන ආයෙත් හුත්ත මිරිකන්න ගත්තා. පුකේ හිලට දිව දදා ආයෙත් කලවා ඉස්සරහින් හුත්ත දිගේ ඇගිල්ලක් ගෙනිච්චා. හුතු ජුස් වලට තෙත් වෙච්ච ඇගිල්ල හුත්ත ඇතුලට යන්න මහවෙලාවක් ගියේ නෑ ඇගිල්ලත් දෙක වුනා. එලියට ආපු හුතුතොලුත් ඇද ඇදා උර උර ෆින්ගර් ෆක් එක වදිද්දී ඇගේ සිහින් කෙදිරිලි ශවර් එකෙන් වැටෙන වතුර පාරට යටවෙලා ගිහිල්ලා . චන්නටත් තවත් ඉවසන්න බැරිවුනා පටිජොකා ඇතුලේ පොල්ල හොදටම කෙලින් වෙලා එලියට පන්නිනමයි යන්නේ. ජොකා පහත් කරලා පුක වටේට අතුල්ලල හුත්තේ කට ලගින් තිව්ව සැනින් ගොඩට ගත් මාලුවෙක් වතුරට වැටුනාම වතුරේ කිමිදෙනවා වගේම හුත්ත ඇතුලටම නොපෙනී ගියා.  ඇගේ පුක් පලු දෙකෙන් අල්ලන් හෙමින් මිරිකුවා. ගහන ගමන් බඩදිගේ අතගාගෙන තන්දෙකත් මිරික මිරික පුක පද්ද පද්ද ගහගෙන ගියා තන් දෙක මිරිකද්දී නම් ඈ පොඩ්ඩක් කෙලින් වුනා. ඈ යටිතොල් හපාගෙන චන්නගේ පොල්ලේ රසවිදිනවා. ගහගෙන යන පාරට ඇගේ පුකයි කලවෙයි වදින තග් තග් යන හඩත් නැගෙද්දී ඔහු තවත් වේගෙන් ගහගෙන යනවා. ගහන පාරක් ගානේ ඈවත් ඉස්සරහට විසිවෙනවා. ඉන දෙපැත්තෙන් අල්ලාගෙන වේගේ තවත් වැඩිකරා. අගල් අටක් විතර දිග පොල්ල හුතු බිත්ති ගෑවෙමින් ඉස්සරහට පස්සට වේගෙන් පැද්දෙද්දි දැනෙන සනීපෙට පාතිමාට ඉබේටම කෙදිරිගෑවෙනවා. කෙදිරිලි හඩ වැඩිවෙන්න වැඩිවෙන්න ඔහු ගහන වේගෙත් වැඩියි. ඇංජිමක ෆිෂ්ටන් එකක් වගේ. ඈ වොස් බේසින් එක අතහැරල ටයිල් බිත්තියට අත් ගහගෙන තවත් නැවුනා. චන්න ගහන ගහන පාරට ඈත් එක්කම ඇගේ තන්දෙකත් ඉස්සරහට පස්සට පැද්දෙනවා. චන්නගේ වේගේ අඩුවෙනවත් එක්කම ඈත් පස්සට ගහගෙන ගියත් එතරම් වේගයක් නෑ.  චන්න හතිදාගෙනම පොල්ල හුත්තෙන් ඇදලා ගත්තා. පොල්ල හුතු ජූස් වලින් දිලිසි දිලිසි තිබුනත් නහරත් හොදටම පීදිලා. ඔහු හතිදාගෙන ඇගේ අතින් ඇදන් කොමඩ් එකෙන් වාඩිවුනා. කරන්න ඕන මොකක්දැයි අමුතුවෙන් කියන්න අවශ්‍ය වුනේ නෑ. ෆාතිමා චන්න දිහාවට හැරිලා කොමඩ් එක දෙපැත්තෙන් කකුල් දාගෙන හෙමින් පහත් වෙන ගමන් පොල්ල හුත්තට එබුවා. මඩේ ඔබපු ඉන්නක් වගේ හුතු බිත්ති දෙබෑකරන් පොල්ලත් හුත්ත ඇතුලටම කිමිදිලා ගියා. චන්නගේ බෙල්ල වටේ අතදාගෙන ඈත් හෙමින් හෙමින් උස්පහත් වෙද්දී වරක් දෙවරක් පොල්ල හුත්තෙන් පැන්නත් ආයෙත් ඇතුලට ඔබාගෙන වේගෙන් උස් පහත් වෙන්න ගත්තා. චන්නගේ බඩේ ඇතිල්ලීගෙනම ඈ උස් පහත් වෙද්දී පොල්ල ඇගේ හුත්ත පතුලටම වැදුනා. ඇගේ කලව උස්ස උස්ස හුත්තෙන් පොල්ලට අනිද්දී මුදුනට බැදගෙන හිටපු කොන්ඩෙත් කැඩිල පහලට වැටුනත් ඈට ගානක් වුනේ නෑ. ඇගේ වේගේ අඩුකරෙත් නෑ. පොල්ලෙන් භාගයක්ම හුතු බිත්ති අතර නිරතුරුවම තෙරපෙද්දී දැනෙන ෆීලින් එක විද විද ඇගේ ඇලපත දිගේ පහලට අතගාගෙන ගියා. කොන්ඩෙත් කඩාගෙන  පොල්ල උඩ උඩපනිනවා වගේ වේගෙයෙන් උස් පහත් වුනේ තොවිලෙක ආතුරයෙක් වගේ. ඈ හතිදාගෙන වේගේ අඩුවෙද්දී නම් චන්නගේ හැගීම් ඇවිස්සිලා උපරිමට ඇවිත් තිබුන. චන්න පොල්ලත් හුත්ත ඇතුලේ තියාගෙන වඩාගෙනම නැගිට්ට.  ඈව ටයිල් බිත්තිය හේත්තු කරගත්ත චන්න ඇගේ කකුලක් උස්සලා ගහන්න ගත්තා පාතිමා චන්නගේ බෙල්ල බදාගෙන ඔහුගේ ඇගටම වාරුවුනා. ඇගේ බදවටා අත් දාගත් චන්න පිබිදිච්ච හැගීමෙන්ම ගහගෙන ගහගෙන ගියේ නොනවතින් රැල්ලක් වගේ.  ඈ තවත් ඔහුගේ බෙල්ල බදාගෙන උරහිස මුහුන තදකරන් ඇගේ කෙදිරිලි පිටකරා.

"ම්හ්.. ආහ්.. ම්හ්.. ආහ්..ම්..ආහ්..ම්හ්.. ආ..ආ.. ම්හ්.. ආහ්.. ම්හ්.. ආහ් ච..න්..න..ආහ්..ම්හ්..ආ.ම්හ්..ආ..ආ...ආ...ම්හ්..ම්හ් ආහ්.. අහ්.. ම්හ්.. ච..න්..න ම්හ්..ආහ්..ම්හ්.. ත..ව.. හ..යි..යෙන්.. ආහ්..ම්හ්..ආහ්..ම්හ්. ආහ්..ම්හ්..ම්හ්.. අහ්..ම්හ්.. ආහ්.. ච..න්..න... ම්හ්.. ආහ්.. අශ්.. ම්හ්.."

ඇගේ කෙදිරිලි එක්ක චන්නගේ වේගේ තවත් වැඩිවුනා. පොල්ලට දැනුනු රස්නෙත් එක්ක ඇගේ හුතුකැරි පොල්ල දිගේ බේරෙද්දී චන්න හුත්තට තියලා පොල්ල තදකරගෙනම හිටියා ඇටදෙකත් ඇකිලීගෙන පිටවෙච්ච කැරි තොගේ ඇගේ හුත්ත පතුලටම විදිද්දී ඈ ඔහුගේ බෙල්ල අතරට මුහුන තවත් තෙරපගෙන ඔහුව තවත් බදාගත්තා. උඩට ඉස්සුනු  කකුල පහලට දැම්මත් ඇගේ ග්‍රහණය බුරුල් කරේම නෑ. ඇගේ නලලට උම්ම එකක් දීලම පොල්ල එලියට ඇදල ගත්ත. ඇගේ හුතුකැරියි කැරියි කවලමේ ටයිල් පොලවට වැටුනා.  ඈ චන්නගේ මුහුන දිහා බලලා දෙපා පලල් කරා. කලවේ උඩ ඉදන් කැරි බේරෙනව. ඈ ආයෙත් චන්න දිහා බැලුවා.. 

"කෝ අර ගෙනත් දෙනවා කිව්ව ටැබ්ලට් දෙක.."

චන්න ඇගේ දෑස් දිහා බලල ඇගේ කුසට අත තිබ්බා.

"උදේ අමතක වුනා හවසට එද්දී ගේන්නම්"

"අනේ ඔයා යන්නද හදන්නේ"

"ගිහින් නිවාඩුවක් දාල එන්නම්.. වාහනෙත් බාරදීලා.. එන්නම්"

ෆාතිමා මුකුත් නොකියාම චන්නව බදාගත්තා.

ලෑන්ඩ් මාස්ටරේ හඩ පරදවගෙන එන කොල්ලොන්ගේ සද්දේ හිස් පීට්ටනියේ දෝංකාරය දුන්නා. දහපහලොස් දෙනෙක්ම ලෑන්ඩ් මාස්ටරේ නැගලා ආව. ගුරු නිවාසේ ඉස්සරහ ලෑන්ඩ් මාස්ටරේ නැවැත්තුව විතරයි කොල්ලොන්ගේ සද්දේ කොහේ ගියාද දන්නේ නෑ. ලැන්ඩ් මාස්ටරේ ඉස්සරහින් රතුපාට හුඩ් එකක් ගහලා පුංචි වාහනයක් වුනත් ලස්සනට තියාගෙන ඉන්නවා. ඉස්සරහට ගිහිල්ලා ගුරු නිවාසේ මිදුලට පස්ස රිවස් කරා. ලියවැලක් එක්ක හරි ලස්සන කෙල්ලෙක්ගේ රූපයක් ඇදලා නිර්මලි යැයි ලියලා තිබ්බා. මීයට පිම්බා වගේ එකෙක් ම්හ් නෑ. ඔවුන් අතර තරමක් වැඩිමහල් අයෙක් බුලත් විටක් කකා ලෑන්ඩ් මාස්ටරේ සීට් එක උස්සලා රෝල් කරපු දිග කඹයක් අත දිගේ කරට දාගෙන පොරවත් අරන් ඉස්සරහට ආව. 

"පියදාස මාමේ පොඩ්ඩක් ඉන්න .. මිස්ට කියන්න ඕන"

දසුන්ගේ හඩයි අනුරගේ හඩයි අංජලී හොදින් හදුනගෙන ඉස්සරහට ගියා.

"පුතාලා එන්න ඉස්සෙල්ලා තේ එකක් බීල ඉමු"

"නෑ.. නෝන ගහබිම දාල කුට්ටි කරගත්තාම ලෙහෙසියි"

පියදාස අයියා කිව්වත් දසුන් එක්ක අනුර ස්තෝප්පුවට ආවා.

"මිස් ලොකු ස්කෝලේ මහත්තයා ගහක් කපාගන්න කිව්වා"

"විසාකා ප්‍රින්සිපල්ට කියලා තිබ්බ ඔයාලගේ වැඩේ කරගන්න ඕන ගහ කපා ගන්න" 

කොල්ලො ටික හෙමින් පුවක් ගස් පැත්තට ගියත් අනුර නැවතුනා. 

"මිස් අපි රෑට බිස්කට් තේ පාන් ඔක්කොම භාර ගත්තා"

"සල්ලි ඇතිවුනාද"

"අපෝ ඔව් මිස් දෙදාහකට වැඩිය ඉතුරුත් වුනා අක්ක තමයි ඔක්කොම බලාගෙන කරන්නේ"

"අක්ක කිව්වේ සංජීවගේ අක්කද"

"නෑ.. මිස් එයාට එවා කරන්න සිහියක් නෑ. මගේ අක්කා.."

"අනුර සමීර එහෙම දැක්කේ නැද්ද"

"නෑ මිස් මේ පියදාස අයියා දැකලා තියෙනවා උදේ පාන්දරම කොහාටද යනවා එයා තාම මලගෙදර දන්නේ නෑ"

"කෝ එතකොට සංජීව.. මලගෙදර ගියත් මම තාම දැකලවත් නෑ"

"මිස් මේ අපි එක්ක සයිකලේ පැදගෙන ආව.. තව කාටද මල ගෙදර කියන්න කෝල් වගයක් ගන්න හංදියට ගියා.."

"ඇයි සංජීව ලග පෝන් එකක් නැද්ද"

"එයා පෝන් වලට එච්චර කැමති නෑ මිස්.. කෝල් එකක් ගන්න ඕන උනාම හංදියට ගිහිල්ලා ගන්නව මිසක් පෝන් තියාගෙන අපි කාට කොල් කරන්නද මිස්"

"ඔව් ..ඔව්.. මම දැක්ක කට්ටිය කෝල් කරපු ලස්සන..."

අංජලී කියද්දී නම් අනුර ම්හ් නැහ්. 

"මිස් මම ගහ කපන පැත්තට යන්නම්.."

අනුර හිමින් සැරේ මාරුවෙලා ගේ වටින් පිටුපසට ගියා. අංජලීත් කාමරයට ගිහින් ජනෙල් පලුවක් ඇරියා. දවල් මලගෙදර ගියාට නාගන්නවත් බැරිවුනා. කොල්ලො ටික ගියාට පස්සෙවත් නාගන්න ඕනෑයි හිත හිතා පුවක් ගහ දිහා බැලුවා. පුවක් ගහ නම් අඩි තිහ හතලිහකට වඩා උසයි. පෑවිල්ලට තවත් ගහක් කෙඩේරි වෙලා ක්වාටස් එක පැත්තටත් නැවිලා තිබුනා.

"පුතා..ක්වාටස් එක පැත්තට නැවිච්ච ගහත් කපන්න"

"හා.මිස්.."

ජිනදාස කියන මනුෂ්‍යය  ගහේ මැදට ගිහින් කබේ පැත්තක් ගැට ගහලා ගහෙන් බහිනවා. 

"මේ ඔයාලා ගහ කපන තැනින් මෙහාට වෙලා ඉන්න"

අංජලී ටිකක් සද්දෙන් කියද්දී කොල්ලො ගහවටෙන් අයින් වුනා. කොල්ලො ටික කැලේ පැත්තේ මාන කැලේ එහා තිබ්බ ගහට කඹේ අනිත් කොන ගැට ගැහුවා. 

කොල්ලො එකාට එකා කාගහද්දී විසාකාත් කාමරයට ආව.

"මිස්.. විශ්වත් මාත් එක්ක කතා කරා නෙහ්.."

කෙල්ල කිව්වේ ගොඩක් සංතෝෂයෙන්. 

"ඒක නෙහ් මම කිව්වේ ටික කාලයක් ඉවසන්න කියල"

"අනේ මිස් වතුර රත්වෙනවා ඇති"

විසාකා ආයෙත් කුස්සියට දිව්වා. ඈ ආයෙත් ආවා.

"මිස් අමතක වුනා නෙහ් තේ දෙන්න කෝප්ප කෝ"

තිබුනෙත් පිරිසි කෝප්ප හයයි. ඈ ගෙදරට දුවගෙන ගියා. පංතියේ ළමයින්ට සලකන්න ඈ දක්වන උනන්දුව හොද සළකුනක්. අංජලී කුස්සිය පැත්තට ගිහින් ලිපට එබුනා. භූමිතෙල් ලිපට දාලම ඉවරවෙලා අදත් ලයිට් ගියොත් හිකවෙනවා අංජලී ලිප දිහා බලාගෙන මොහොතක් හිටියා කේතලය වටා ගින්දර උඩට විසිවෙවී අලුත් කේතලය දැලිවලින් වැහිලා ගිහිල්ලා . පොඩ්ඩක් ඇරල බැලුවේ වතුර කොච්චර තියලද බලන්න. කොල්ලො දහය දොලහකට වතුර ඇති වෙයිදැයි හිතුනා. ටකස් ටකස් හඩින් පොරව පාර වදින හඩත් ඇහෙනවා.  ඈ පිලිකන්නේ උලුවස්සට හේත්තුවෙලා ගහකපන දිහා බලාගෙන හිටියා. කොල්ලො හතර පස්දෙනා එකතුවෙලා වෙන වෙනම අංජලී දිහා බල බල මොනවද කතාවෙනවා. ගග බිම දානවත් එක්කම ලොකු මල්ලක කෝප්ප අරන් විසාකාත් ආව. ගෙදර වතුර උනුකරන පෝච්චියත් කෙල්ල අරන් ඇවිත්. ඒකටත් වතුර තියලා දර දාලා ලිප මොල්වලා බේසමට කෝප්ප ටික දාගෙන ටැංකිය පැත්තට ගියා. කෙල්ලගේ කලින් දැකපු වැඩවලින් වැහිලා ගියපු හොද ගති ටිකෙන් ටික පේන්න ගත්තා. 

කොල්ලො ටික වැඩේට බැස්සේ උඩු වස්ත්‍රය ගලවලා. උන්ගේ ඇගවල් දැක්ක අංජලීට මතක් වුනේ සුරජ්ව.

"කොල්ලගේ අම්මට කොහොමද දන්නෑ"

අංජලී ආයෙමත් කාමරයට ගියා. පෝන් දෙක චාර්ජ් වෙලාද බලන්න.

"ෂිහ් තාමත් නෑ...තාම සීයට තහයි ලයිට් තිබ්බෙත් වෙනදා තරම් සැර නෑ.ආයෙත් ගියොත් මොන හුත්තක්වත් කරගන්න බෑ"

ඈ පොන් එක ඔන් කරා. කෝල් ඇලට් නම් පට්ට තොගයක් තිබ්බා. එවාගේම තමයි මැසේජුත් කෝල් වැඩිපුරම තිබ්බේ ඕෂධීගෙයි නිෂාධිගෙයි පෝන් වලින්.  අංජලී නිෂාධිට ඇමතුමක් ගත්තා.

"ඔබගේ ගිණුමේ ප්‍රමාණවත් ශේෂයක් නැත"

"අනේ කට වහගනින් හුත්තී. ප්‍රමා..නවත් ශේ...ෂ...යක් නැත"

අංජලීට මලත් පැන්න. ඇයි යකඩෝ දවස් දෙකක් නෑ කාඩ් එක දාල

 නෑ චාර්ජ් වෙලා තියෙන්නෙත් භාගෙට ෆුල්චාර්ජ් කරගෙන ලයිට් ගියත් කමක් නැහැයි හිතිච්ච අංජලී ආයෙත් පෝන් එක ඔෆ් කරලා චාර්ජ් එකට ගහලා කුස්සියේ දොර  ලගට ගියා. පියදාස මාමට කොල්ලොන්ගේ උදව්වෙන් පුවක් ගස් දෙක බිම දාන්න එච්චර ලොකු වෙලාවක් ගියේ නෑ..කොල්ලොන්ගේ සද්දෙට මුලු පලාතේ තිබ්බ මූසල පාලු ගති ඔක්කොම නැතිවෙලා ගිහිල්ලා.කොල්ලො ටික එකතුවෙලා පුවක් ගස් දෙක කුට්ටිකරලා ලැන්ඩ්මාස්ටරේට පටවද්දි විසාකා තේ මේසේ හැදුවා පුදුම උනන්දුවකින්. කෙල්ල එක්ක දෙන්නෙක් තුන්දෙනෙක් කතා කරලා මෙච්චර සන්තෝෂයෙන් ඉන්නව නම් පංතියම කතා කරොත් කොහොමට ඇත්ද. කෙක් කෑලි වලට කපලා  දීසිවලට ලස්සනට ඇතිරුවා. කෙසෙල් ඇවරි දෙක වෙනම තිබ්බා. තව ලොකු දිසි දෙකකට බිස්කට් තියලා කුස්සියට දිව්වා. වැඩකරද්දී නම් කෙල්ල කඩියෙක් වගේ කඩිසරයි. ලිප් දෙකේම නටන උණු වතුර දිහා බලලා සාලෙට ආවා. අංජලී කොල්ලො දිහා බලබලා විසාකා දිහාත් බැලුවා.

"අනුර .. කට්ටිය එක්ක එන්න තේ බොන්න.."

විසාකා අනුරට නම කියලා කතා කරද්දී අංජලීට මතක් වුනේ අනුර මූසලී කියගෙන ගිය හැටි. කෙල්ලගේ හිත ඇතුලේ එහෙම තරහක් වෛරයක් තිබුනේ නෑ. නැත්නම් තමන්ට මුසලී කියාගෙන ගිය එකාට එහෙම නම කියලා කතා කරන්න පුළුවන්ද කොල්ලො ටික ඔක්කොම සාලෙට ආවා.  ඔක්කොටම වාඩිවෙන්න පුටු තිබුනේ නෑ. විසාකාම කුස්සියේ තිබ්බ බංකුව ගෙනල්ල සාලෙන් තිබ්බ. අංජලී තේ වක්කරන්න ගියත් විසාකා ඉඩ දුන්නේ නෑ.

"අනේ..මිස් ඔයා ඉස්සරහට යන්න මන් තේ වක්කරන් එන්නම්"

කෙල්ලගේ පෙරැත්තටම අංජලී ඉස්සරහට ආවා. ඔක්කොම මේසේ වටකරන් කෙහෙල් ගෙඩියයි කේක් කෑල්ලයි බිස්කටුයි කොල්ලො හැම එකාගෙම අතේ. අංජලී සාලෙට ආව විතරයි. එක එකා ගිහිල්ලා වාඩි වුනා.

"ඇයි මොකද ලැජ්ජ වෙන්නේ ඔය වයසට හොදට කන්න ඕන" 

අංජලී අනිත් කේක් එකත් කපලා දීසියට දැම්මා. ආයෙත් වටයක් අල්ලගෙන ගියා. විසාකා තේ හදලා ඉවරද බලන්න කුස්සිය පැත්තට යද්දියි කොල්ලන්ගේ කසුකුසුව යන්තමට අංජලීට ඇහුනේ

"දසුනා තරම් අපි පින් කරලා නෑ බන්"

"ඇයි.."

"කවුද බන් අපිට එහෙම කවන්නේ"

කොල්ලො දසුන් වට කරන් කසුකුසු ගෑවේ ඇයිදැයි අංජලීට වැටහුනේ එතකොට. කට කොනට නැගිච්ච හිනාවත් එක්කම එකෙක් කිව්ව කතාවට ඔක්කොම හිනාවුනා.

"දසුනා තරම් නදුන් පින් කරලත් නෑ බන්"

"ඇයි"

"නදුන් මලිතිගේ අතින් අල්ලන්නවත් කලින් දසුනා මලිතිගෙන් බතුත් කවාගෙන"

කොල්ලොන්ගේ කටවල් වහන්න නම් බෑ. විසාකා ට්‍රේ එකකට තේ හදාගෙන ආවා. අංජලී ඕන කමින් කුස්සියට ගියා. කොල්ලො කෙල්ලට මොනවද කියන්නේ අහන්න.

"මේ ඉන්නේ අනිත් එකී"

"ඇයි.."

"ඇත්තද උබ දසුනට බත් කැව්වා කියන්නේ"

"ඇයි උබට ඉරිසියයිද"

විසාකා හිතේ තිබ්බ ෆිට් එකටම ගිහාන්ගේ අතේ තිබ්බ කේක් කෑල්ලෙන් භාගයක්ම කෑව. කොල්ලොන්ගේ කටේ තිබ්බ කේක් කෑලියි බිස්කටුයි කටින් බුරුස් ගාල එලියට පැන්න. වෙච්ච නෝන්ඩියට ගිහාන්ගේ මූහුන එච්චර හොද නැහැයි අංජලීට පෙනුනා.

"ඇයි මේ පුතාලා කාල ඉවරද"

කුස්සියේ උදන්ම කියාගෙන ආවා. කොල්ලො හ්ම් නෑ. 

"ඔන්න ඔහොම තමයි මගේ පංතියේ ළමයි ඉන්න ඕන හරිද ඔය කාලේ ආපහු ඔයාලට ජිවිතේට එන්නේ නෑ. ඔයාලා ඔක්කොම මගේ දරුවෝ වගේ ඉන්න ඕන මල ගෙදර ඉවර වුනාට පස්සේ බලන්නකො මම කරන දේ"

කොල්ලො කාලබීල ඉවරවෙලා සාලෙන් මිදුලට බැස්සේ අංජලීට වැදලා. ලස්සනම වැඩේ ඉස්සෙල්ලාම අංජලීට වන්දේ මුල්ම දවසේ පිරියඩ් දෙක ඉවරවෙනකම් හිටගෙන ඉන්දවපු අනුර. අනිත් එවුන් හැම එකාම එකාට එකා වදින්න ගත්තා. උස් මහත් වෙච්ච ඈටත් වඩා උස කොල්ලො එකාට එකා වදිද්දී අංජලීගේ ඇස් වලින් කදුළුත් පැන්න. ජීවිතේ පලවෙනි වතාවට කවුරු හරි ඇයට වැන්ද නම් වැන්දේ අනුර. අංජලීට හිත ඇතුලින් හිනාවකුත් ගියා හරියට නියම තැනටම ඇනේ වැදිලා යයි හිතුනා.

"හොදයි පුතාලා ප්‍රවේශම් යන්න ඔන්න  මාමේ මගේ කොල්ලො ටික ප්‍රවේශමෙන් එක්ක යන්න"

අංජලී පියදාස මාමට කියන ගමන් ලමයි පස්සෙන් ඉස්තෝප්පුවට ආවා.

"මිස් අපි වෙලාවක ඇවිත් වත්ත සුද්ද කරලා දෙන්නම්"

ගිහාන් කියද්දියි අංජලීට වට පිට බැලුනේ. ඇත්තටම වරපිටාව කාලෙකට සුද්දකරලා නෑ.

කොල්ලො ටික නොපෙනී යනකම් අංජලී ස්තෝප්පුවේ කනුවට හේත්තුවෙලා බලාගෙන හිටියා. විසාකට පට්ට සතුටුයි. කෙල්ල එලියට බැහැලා ලෑන්ඩ් මාස්ටරේ නොපෙනී යනකම්ම බලාගෙන ඉන්නවා. අංජලි කාමරයට ගියේ සාලේ අස්කරලා නාගන්න ඕන හින්දා. 

"ඔය ගම්වල ඉද්දී සෝටවල් ඇදන් යට ඇදුම් ඇදන් රෙදි නැතුව නාන්න සිවුමින් ෆූල් බාතෲම් නැ රෙද්දක් ඇදන් නාන්න පුරුදු වෙනවා" 

මාලතී බලෙන් ඔබපු රෙද්ද මතක් වෙලා අල්මාරිය ඇවිස්සුවා. මතක විදිහට දැම්මේ යටම තට්ටුවට. ඈ දන ගහගෙන මාලතී දැම්ම චීත්ත රෙද්ද හෙව්වා. විසාකා කාමරයට දුවගෙන ආපු සද්දෙට අංජලී එක පාරටම ඇස් ඇරලා බැලුවේ කෙල්ල මොහොතකට හෝ බයවෙලාදැයි සැකෙන්. කාමරයට දුවගෙන ආපු ඈ පිටුපසින් කිසිම කතාවක් නැතුව අංජලීව බදාගත්තා. ඒක නම් එකපාරටම අංජලීට හිතාගන්නවත් බැරිවුනා. 

"අම්මේ....ඔයා..නම්...මගේ..ඇත්තම ...අම්මමයි."

කෙල්ල ගොතගහ ගහ කිව්වේ ලොකු හැගීමකින්. අංජලී චීත්ත රෙද්ද ඇදට දාල විසාකා එක්කම නැගිට්ටා. 

"පව් කෙල්ල.. පවුකාර බඩවල් වල ඉපදුනාම දුක් විදින්නේ මේ වගේ අසරණ දරුවෝ"

"නැගිටින්න වස්තුවේ.. උබට ලස්සන ජීවිතයක් ඉස්සරහට තියෙනවා කෙල්ලේ.. ඒකට උබ දැන් ඉදන්ම කැපවෙයන්.. ඔය ගල් ගහන මිනිස්සුම තමයි උබට අත්පුඩි ගහලා මල්මාලා දාන්නෙත්"

අංජලි ඒ කතාව කිව්වේ දෙවැනි වතාවට. 

"යමු ගිහිල්ලා සාලේ අස්කරමු උබට රෑ වෙනකම් අමාරු පාඩම් ටික කියලා දෙන්නම්"

කෙල්ල නැගිට්ටත් අංජලිව අතහැරියේ නෑ. තාමත් ඈ බදාගෙන ඉන්නවා ලොකු හැගීමකින්.

"අනේ අම්මේ.. මට මෙහෙම ඉන්න දෙන්නකෝ චුට්ටක්.."

හුරතල් විදිහට විසාකා කියද්දී අංජලි තවත් අසරණ වුනා. ඇත්තටම මේ වගේ දරුවෙක්ගේ අම්ම කෙනෙක් වෙන්න ගෑණියෙක් පින් කරන්න ඕන. කෙල්ල නම් දැන් දිගටම අම්මා.. අම්මා.. කියයි වගේ. ඒකත් එක්තරා විදියක පිනක්. අනුන්ගේ බඩේ ඉපදෙන දරුවෙක්ගෙන් අම්මා යයි අහගන්න තරම් පිනක් ගෑණියෙකුට ලෙහෙසියෙන් හම්බවෙන්නේ නෑ. අංජලී  කෙල්ලට ඇතිවෙනකම් ඔලුව අතගගා තවත් ටික වෙලාවක් හිටියා.

"ඔයා ඔයාගේ වැඩ කරගන්න අම්මේ මම ගේ අස්කරන්නම්"

විසාකා ඇගේ තුරුලින් අයින් වෙන ගමන් කිව්වා.

"නෑ මාත් එන්නම් ඔයා මලගෙදර ගිහිල්ලා ඇවිත් නෑවේ නෑ නෙහ්"

"නෑ මම නාල මගෙයි නංගිගෙයි ඇදුනුත් හෝදලා ආවේ"

සාලේ අස්කරන්න අංජලී උදව් වෙන්න හැදුවත් විසාකා ඉඩ දුන්නෙම නෑ. බැරිම තැන ඉතින් මොනවා කරන්නද චීත්ත රෙද්දත් ඉනට ඇදන් නාගන්න යන්න කාමරෙන් එලියට ආවා.

"ආව්.. ඔයාගේ ලස්සන දැන් නම් සදගිරි ජනපදේ කෙල්ලෙක් වගේමයි. ගවුමක් ඇන්දනම් නියම ගමේ කෙල්ලෙක්"

"අනේ..පලයන් යන්න මාව මුරුංගා අත්තේ තියෙන්නේ නැතුව"

"සත්තයි ඔයා නම් ගවුමක් ඇන්දොත් ඇත්තමයි තවත් ලස්සනට ඉදීවී.."

ඇත්තටම අංජලීට මල් මල් ගවුමක් ඇදලා පාරේ යන්න ටවුමට යන්න  ලොකු ආසාවක් තිබ්බා. "කොහේද ඉතින් අර බොන්ඩියො දෙන්නත් එක්ක බැහැනේ" 

දැක්කත් ඇති නෝන්ඩි දාන්න. සෝටයි කොට සායයි නැත්නම් ත්‍රික්වාට එකයි නෙහ් ගෙදරට ඇන්දෙත්. විසාකා වැඩ කරන්න ගියාට පස්සේ අතපත ගැවිලි නෑ හරිම ඉක්මන් වගේම කඩිසරයි ලතැවි ලතැවි ඉන්නෙත් නෑ. සාලෙත් අස්කරලා මේසෙත් අස්කරා. කේක් පිගානයි බිස්කටුයි වෙනම ඔතලා මේසේ මැදින් තිබ්බා පිහිය අරන් කඩාගෙන කාපු කෙහෙල් ගෙඩිවල නැටි කපලා අයින් කරා. අංජලි  කුස්සියේ ඉදන් කෙල්ලගේ වැඩ දිහා ටිකක් වෙලා බලාගෙන ඉදලා ටැංකිය ලගට ගියා නාගන්න. කොල්ලො වැඩෙත් කරලා අස්කරලා කපාපු පතුරක්වත් පේන්න නෑ. උන්ගේ පොත් පත් පිලිවෙලට නැතිවුනත් ඒවා නම් පිලිවෙළට තිබුනා. දවල් තිස්සේ ටැංකියට වැටිච්ච අව්වට වතුරත් ලාවට රස්නේ ගතියක් තිබුනා. ඈ වතුර දෙක තුනක්ම එකපාරට ඔලුවට දාගෙන අවට කැලේ දිහාත් බලාගෙන නාන්න පටන් ගත්තා.

විසාකා සාලෙත් කුස්සියත් අස්කරලා තිබ්බ එකම කාමරේ ඉදන් අතුගාන්න පටන් ගත්තා 

".මි..ස්... මී..ඊ..ස්.."

ඉස්සරහ දොර පැත්තෙන් ඇහෙන සද්දෙට විසාකා කාමරේ දොරෙන් එබිලා බැලුවා.

"ආහ්... සංජී..ව.."

කොස්ස සාලේ බිත්තියට හේතුවක් දාල විසාකා ඉස්සරහට ගියා.

"මිස් නානවා බන් අනේ... ඇත්තමයි.. සංජීව මම අදයි.. දන්නේ. ඔයා ස්කෝලේ නාවේ ඇයි කියලා"

"මොනවා.. කරන්නද බන් ලබා උපන් හැටි තමයි බන්... කෝ.. බන් අපේ කට්ටිය..."

"දැන් ටිකකට කලින් ගියා බන්.. පුවක් ගස් දෙකක් කපාගෙන.. වරෙන් ඉතින් ගෙට"

"බෑ..බන්.. තව කෝල් කිහිපයක් දෙන්න තියෙනවා"

"ඉතින් ඔය යාලුවොන්ගේ පෝන් එකකට කාඩ් එකක් දාල ගනින්කෝ.."

"ඊට වඩා ලෙහෙසියි ටවුමට ආපු එකේ කොමියුනිකේෂන් එකෙන් ගන්න එක..ඒක  නොවේ බන් කෝ බන් සමීරය.. ගෙවලුත් වහලා කොහේ ගිහිල්ලද බන්.. "

"අනේ දන් නෑ.. බන් උන් මට මුකුත් කියන්නේ නෑ නෙහ්.. දැන් නම් කිහිප දෙනෙක් කතා කරා.. ඒත් මේ අලුත් මිස් හින්දා..වරෙන් ගෙට තේ එකක් බීල යන්න"

"බෑ... බෑ.. බන් මට ගොඩක් උදව් කරපු අක්ක කෙනෙක් ඉන්නවා මොනරාගලට ගිහිල්ලා හරි කියන්න ඕන.. එයාගේ පෝන් වැඩ නෑ.. පස්සේ එන්නම්..."

"උබට පිස්සුද දැන් යන්න ඔය පාරේ තනි අලිය ඉන්නවා.. පොඩි දුරක්ද අනික ඔය බයික් එකේ.. "

"ඒක තමයි බන් සමීර හෙව්වේ ඌත් එක්ක තැපැල් නයින්ටියේ  යන්න තිබ්බා"

"එපා.. යන්න කියන දේ අහපන් තව කරදර පටලවා ගන්නේ නැතුව පෝන් එකෙන් මැසේජ් එකක් යවලා තියපන්.. කතා කරපු වෙලාවේ තේ දෙකක් බොන්න තිබ්බා"

විසාකාගේ පෙරැත්තටම සංජීව ගේ ඇතුලටම ඇදන් ආවා. 

"මට බයයි බන් බැලැක් බෝඩ් එකේ ලියපු එකට මාව පිට්ටනිය වටේ යවනව කිව්වලු බන්.. මිස් පට්ට සැරයිලුනේ අනුරයා පීරියඩ් දෙකක්ම ඩෙස් එක උඩ ඉන්දුවා කියන්නේ"

"ඒ ඉතින් ඌ කරපු වරදට නෙහ්.. ඌ මට මූසලී කියලා දිව්වා.. ඒක මිස්ට ඇහුනා.. ඒකට ..දීපු පනිස්මන්ට් එක"

විසාකා කෙහෙල් ගෙඩියක් කඩලා සංජිව අතට දුන්නා. තේ එකක් හදන්න කේතලය ලිපේ තියන්න ඕන. විසාකා කුස්සියට යද්දී ඇගේ පිටුපස්සෙන් සංජීවත් ගියා.

"මිස්ට මහ කැරි ලස්සනක්ලු තියෙනවා කියන්නේ ඇත්තෙයි.."

"ඔව් බන් පට්ට ලස්සනයි නැටුම් මිස් එක්ක බලද්දී ඒකි වැදිරියක් වගේ හින්දි නිළියෝ කැලේ"

විසාකා ලිපට ගිනි අවුලලා පිලිකන්නේ දොර ලගට ගියා. පේන්නේ අංජලීගේ කොන්ඩෙ විතරයි. විසාකා අතින් දුන්න සිග්නල් එකට සංජීවත් විසාකාට හේත්තුවෙලා බැලුවට අංජලී පේන්න හිටියේ නැ. කලින් දැකපු කොන්ඩෙවත් පෙනුනේ නෑ. 

"කෝ බන් නෑ නෙහ්"

"ඉදහන් කියන්නද උබ ආව විත්තිය"

"අපෝ එපා.. හුකලා අංශේ කිය කිය වටේ දුවන්න කියයි"

ඒකට නම් විසාකාට හිනාහත් ගියා.

"එවා උබේ මෝඩකමට කරපුවා.. එක එකාගේ කතා අහලා.. "

"අම්මො.. එස්කෝලේ ඇවිල්ලත් ඉවරයි.."

විසාකා තේ එක හදන් එනකම් සංජීව සාලෙට ගියා. හුළගට දොර රෙද්ද උඩට ගිය හින්දා කාමරේ හොදට පෙනුනා. සංජීව කුස්සිය දිහාත් බලලා දොර රෙද්ද අතරින් කාමරයට එබිකම් කරා. ඇදේ බෙඩ් සීට් එකේ එක රැල්ලක් නෑ. ඇදුම් වැටේ එක රෙද්දක් නෑ. පුදුම පිලිවෙලක් මේසේ කොනේ තියෙන්නේ නම් විසාකාගේ පොත් බව සංජීව දැක්ක ගමන්ම හිතාගත්ත. ඒත් මේස උඩ තිබ්බ පෝන් දෙක එකක් පොඩි එකක් අනික සැම්සුන් ස්මාර්ට් එකක්. දෙකම චාර්ජ් එකට ගහලා  එකපාරටම ආපු හුළගට ජනේල් පලුව දඩාස් ගාල නැගිච්ච සද්දෙට සංජීව ගැස්සිලා ගියා.

"ඔච්චර මිස් බලන්න ආස නම් විනාඩි දහයක් ඉදපන්"

විසාකා කිව්වෙත් නොන්ඩි හිනාවකුත් දාල. සංජීව විසාකා දීපු තේ එකත් අරන් ඉස්තෝප්පුවට ආවා.

"පතිරාජය... එහෙම මිස්ට පැනි හලනව ඇති.. නෙහ් ආහ්.. මොකක්ද බන් විඩියෝ සීන් එක.."

"ඒකා විතරක් නොවේ රතිදුවත් කෙල බේරනවා වීඩියෝ කේස් එක නම් මම දන්නේ නෑ කොහේද එකෙක් මට කියනවද මලිති යි දසුනයි මිස් හින්දා කතා කරන්න ගත්තා ඒත් ඉතින් මම ඕවා අහන්න ගියේ නෑ"

"මලිතිලගේ අම්ම උබට මොනවද කිව්වලු නේද.. "

"මොනව කරන්නද එවා මගේ කරුමේ.."

සංජීව තේ කෝප්පේ විසාකාට දීල ඇගේ පිට දිගේ පුක ලගට වෙනකම් අතගාගෙන ගිහින් එලියට බැස්ස. විසාකා පිටුපස සාලේ දිහා බලල සංජීවගේ අත මිරිකුව.

"උබට අත පාඩුවේ තියාගෙන ඉන්න බෑනේ"

"මන් යනවා බන් පස්සේ වෙලාවක මිස් හම්බවෙන්න එන්නම්"

"උබට තමයි දැන් වැඩ වැඩිවෙන්නේ මොන දේ කරත් ස්කෝලේ ගමන නම් නවත්වන්න එපා සමීර ආදර්ශෙට ගනින් උබට අක්කලා දෙන්නෙක් හරි ඉන්නවා ඒත් බලපන් සමීර තනියම ජීවත්වෙන හැටි ඌ හැමදේම කරල ස්කෝලෙත් එනවා. ඌ මාත් එක්ක කතා නොකරත් අදර්ශෙට ගන්න ඕන කොල්ලෙක් "

සංජීව බයිසිකලේට නැගල බිමට කකුල් ගහගෙන විසාකා කියන දේ අහගෙන හිටියා.

"මන් යනවා බන්.."

ඔහු සයිකලේ ඉස්සරහට  පදින ගමන් කියාගෙන පිටත් වුනා.

"මේ මොනරාගල නම් දැන් යන්න එපා.. හෙට උදේට පලයන්"

විසාකා ඉස්තෝප්පුවේ ඉදන් කෑගහලා කිව්වා.

"කවුද විසාකා ආවේ.."

අංජලී ටවල් එකත් ඇදන් පිලිකන්නේ ඉදන් සාලෙට ආවා.

"මිස් සංජීව ඇවිල්ල ගියා. පොඩ්ඩක් ඉන්න කිව්වට ඇහුවේ නෑ.."

"කවද්ද මලගෙදර වැඩ කරන්නේ"

"සදුදට.."

"පොඩ්ඩක් ඒ ළමයා නවත්තගන්න එපැයි..පවු නෙහ් දැන් අම්මත් නැති දරුවෙක් නෙහ්"

"මම කිව්වා මිස් කොහේද කාටද කෝල් කරන්න ඔනැයි කිව්වේ කාටද මලගෙදර කියන්න මොනරාගලත් යන්න ඕනැයි කිව්ව"

විසාකා බිත්තියට හේත්තු කරපු කොස්සත් අරන් කාමරේට එබුනා. අංජලී තුවාය ඇදන්  දෙකට නැවිලා අදින්න ඇදුමක් හොයනවා. විසාකාගේ ඇස් දෙකට වැදුනෙම අංජලීගේ බෝල පුක. 

"මිස්ට හම්බවෙච්ච මිනිහට නම් මාර ලකී. අනිවාර්යෙන්ම පුකත් පලනව ඇතියි"

පුක දිහා බලාගෙන විසාකා කල්පනා කරා.

"මිස්ගේ වෙඩින් එක කවද්ද ගන්නේ"

එකපාරටම විසාකා එහෙම ඇහුවේ ඇයිදැයි අංජලීට තේරුනේ නෑ.

"මට තව මොන වෙඩින්ද එකක් කර ගත්තාම හොදටම ඇති උබ හිතුවද වෙඩින් දෙක තුනක් ගන්න ඈහැ"

"මිස් නෙහ් කිව්වේ ගත්තේ එන්ගේජ්මන්ට් එක විතරයි කිව්වේ තාත්තට"

හිකෙනවා. අංජලීට එක මතක් වුනේ දැන්. හුටා දැන් මොකද කරන්නේ.

"නෑ.. කෙල්ලේ මාව මැරි කරලා මහත්තයා රට ගියානෙහ් එයා එන්නේ තව අවුරුදු දෙකකින් ආවට පස්සේ තමයි පාටි එක ගන්නේ"

අංජලී කෙල්ලවත් ශෙප් කරගන්න ඕනැ හින්දා කිව්වත් එන්ගේජ්මන්ට් කතාව මොකක් හින්දා ඔලුවට ආවදැයි ඇයට මතකයට ආවේ නෑ.

"ඇදුම් නවලා දාද්දී මගේ ගවුමක් තියෙනවා දැක්කේ නැද්ද"

"අර සුදු චූටි චූටි බෝල බෝල තිබ්බ ගවුමද"

"ඔව්.. ඔව්.. "

විසාකා කොස්ස දොරට හේත්තුකරලා අල්මාරියේ අනිත් පැත්තේ දොර ඇරියා. 

"මේකද .. මිස්ට මේක තද ඇති.."

"ආඅහ් ඔය තියෙන්නේ"

අංජලී කෙල්ලගේ අතින් ගවුම අරන් ඇගට තියලා බැලුවා.

"මිස් මේ කොහේද යන්න හදන්නේ"

"හංදියට පොඩ්ඩක් යන්න ඕන පෝන් එකට කාඩ් එකක් ගන්නත් ඕන භූමිතෙලුත් ඉවරයි"

එතකොටත් වෙලාව පහත් පහුවෙලා තිබුනා. 

"ඔයා ඇදුම් මහන්න දෙන්නේ කොහාටද"

"ඇතිමලේ ටවුමට පොඩ්ඩක් මෙහා ඇදුම් මහන අක්ක කෙනෙක් ඉන්නවා එයා හොදට මහනවා"

අංජලීට ඕන වුනා දිග ගවුම් කිහිපයක් මහගන්න. රෙදිත් ගන්න ඕන නිසා දැන් නම් වෙලාවක් නෑ. ඈ විසාකා ඉස්සරහම කලු බ්‍රා එක දාගෙනම ගවුම ඇදලා බැලුව. ටිකක් හිරට තිබුනට ගානක් නෑ. කෙල්ල ඉස්සරහම යට සායක් දාගෙනම ජංගියකුත් ඇන්දා. දැන් නම් කෙල්ල කිව්වා වගේම ගමේම කෙල්ලෙක් වගේ. 

අංජලී රබර් සෙරෙප්පු දෙකත් දාගෙන භූමිතෙල් බෝතලය විසාකා ගෙනාපු මල්ලට ඔබාගෙන ගේ පිලිකන්න පැත්තෙන් එලියට බැස්සා.

"අනේ ඔයා පැත්තෙන් යන්න එපා.."

"ඇයි හොල්මන් මාව එක්ක යාවි කියලා හිතුවද"

"අනේ.. ඔයාට නම් විහිළු.. "

අංජලී කෙල්ලගේ කම්මුල මිරිකලා කෙල්ලගේ අතේ තිබ්බ පොඩි පර්ස් එක අතට ගත්තා.

"මේ අංජලීව බය කරන්න ඔය හොල්මන් වලට බෑ වස්තුවේ. වටෙන් ගියොත් රවුමක් නෙහ් මේතනින් ගියොත් විනාඩි පහෙන් හංදියට යතහැකි"

අංජලී ටැංකිය පිටුපස්සෙ කැලේ පාරෙන් හංදියට යන්න පිටත් වුනා. හයටත් කිට්ටුයි අනික ගොම්මන් වෙලාව. මේකේ හොල්මන් ඉන්නවැයි දැන්ගෙනත් තනියම ඉන්න හිත හදාගන්නත් හිත හයිය කෙනෙකුට මිසක් වෙන එකෙකුට බැරිබව විසාකා තේරුම් අරන් තිබ්බා. අංජලී යන දිහා ටැංකිය පිටුපස්සටත් නොපෙනී යන තුරුම බලාගෙනත් ඉදලා කුස්සිය පැත්තෙන් ගෙට ගියා.

"වි..සා..කා..."

ආයෙත් සංජීවගේ කටහඩ ඉස්සරහ පැත්තෙන් ඇහුනා. 

"පොඩ්ඩක් ..ඉදපන් .. මේ එනවා.."

විසාකා කුස්සියේ පැත්තෙන් සාලෙට ගියා. සංජීව සයිකලේ කොහොඹ ගහට හේත්තු කරලා ස්තෝප්පුවට ආවා.

"මොකෝ බන් උබට මිස් දකින්න ඔයි තරම් ආසද"

විසාකා නෝන්ඩි විදියටම ඇහුවේ කොල්ලොන්ගේ ක්‍රම සහ විධි දන්න හින්දා.

"උබ රෙද්දක් කතා කරනවා.. උබලග ජයේ අයියගේ නොම්බරේ තියේද"

"මොන ජයේ අයියද"

"මෝලේ ජයේ අයියගේ.."

"ඒ මොකැටෙයි.." "මොනරාගලට ත්‍රිවිල් වලින් යන්න බැරිලු... අලියා ගහයිලු එකෙක් එන්නෑ බන් බයට ජයේ අයිය එක්ක කැන්ටරෙන් යන්න බැලුවේ"

" කවුද බන් මන් නොදන්න අක්කා අනික මොකටද බන් ඔච්චර මැරෙන්නේ එයා එනව නම් ඒවි.."

"බෑ..බෑ.. එයා දන්නවා නම් මෙලහකට ඇවිල්ල උබ එයාව දන්නේ නෑ අපිට ගොඩක් උදව් කරපු කෙනෙක්"

"අනේ මන්ද ඕකට ඌ හොද ගානක් ඉල්ලාවි.."

විසාකා කාමරයට ගියා ඈට මතක විදියට නම්බර් එක ලිව්වේ ඉකෝන් පොතේ අන්තිම පිටුවේ. සංජීවත් ඈ පස්සෙන්ම දොර රෙද්ද මෑත් කරලා අංජලීගේ කාමරයට ගියා. තාම පෝන් දෙක මේස උඩ. තවම චාර්ජ් වෙනවා.

"කෝ බන් මිස්.."

"හංදියට ගියා භූමිතෙල් ඉවරයි. අදත් ලයිට් ගියොත් නැත්තම් කරුවලේ ඉන්න වෙන්නේ"

"දැන්ද ගියේ මට හම්බවුනේ නෑ නෙහ්"

"මිස් ගියේ කැලේ පාරෙන්"

"හිකෙනවා අනික මේ වෙලාවට මිනිහෙක්වත් යන්නේ නැති එකේ"

"මිස් හොල්මන් පඩේකට ගනන් ගන්නේ නෑ"

"එහෙනම් ඉතින් කොල්ලො කියන කතාව ඇත්ත"

"මොනවද කොල්ලෝ කියන්නේ"

"කොල්ලෝ මිස්ට නමක් දාලා මෝහීනී කියලා"

"ඕක මිස්ට ඇහිච්ච දවසට කියපු එකාට තෙල් මතුරවගන්න කට්ටඩියෙක් දැන්ම හොයලා තියාගන්නෙයි කියපන්"

සංජීව විසාකාගෙ ඇගට හේත්තුවෙලාම මේසෙට එබිලා බැලුවා.

"පස්සට පලයන් මිස් ආවොත් මට මෙහේ ඉන්නත් බැරිවෙයි"

"උබේ ගෙඩි දෙකටයි පුකටයි ගිහාන් වහ වැටිලා ඉන්නේ"

විසාකාට කේක් කෑල්ල කාපු සින් එක මතක් වෙලා පොඩි හිනාවකුත් ගියා.

"මට එහෙම උන් වැඩක් නෑ. අනික උබ තරම් වත් ඌ මාත් එක්ක වචනයක් කතා කරලා තියේද නෑ නෙහ් ඌට ඕන මගේ ගෙඩි දෙකයි පුකයි මිරිකන්න නම් ඒ ජාතියේ එකියක් හොයාගන්න කියපන්"

විසාකා සුරාජ්ගේ අතට නොම්බර් එක වෙනම කොලේක ලියලා දුන්න.

"මම ආයේ කියනවා උබ ආයේ පාරක් ට්‍රයි කරපන් කෝල් එකක් ගන්න නැත්තම් මිස් එනකම් ඉදපන් මිස් හංදියට ගියෙත් කාඩ් එකක් ගේන්නත් එක්ක මිස් ගේ පෝන් එකෙන් කෝල් එකක් ගනින් "

"අනේ මට තවත් මෙතන ඉන්න බෑ මන් යනවා.."

සංජීව විසාකාගේ පුකත් මිරිකලා යන්න ගියා.

"මන් කිව්වට යන්න කලින් ආයෙත් කෝල්  එකක් දීලා බලපන්"

විසාකා කෑගහල කිව්වත් එතකොටත් සංජීව පිටවෙලා ගිහිල්ලා. සංජීව යන දිහා බලාගෙන ඉදලා ඈත් කුස්සියට ගියා. හයත් පහුවෙච්ච නිසා රෑට මොනවා හරි උයන්නත් එපැයි. උදේ උයපු හට්ටි වලන් ටිකත් අරන් කෙල්ල පිටුපස්සේ දොරෙන් ටැංකිය පැත්තට යද්දී අංජලී මාන පදුරු අස්සෙන් මතුවුනා.

"ඔයාට කියන දේ අහන්නෙම නැනෙහ් අනික මේ වෙලාවේ සත්තුත් ඇදෙනවා"

"අනේ ඉදහන් කෙල්ලේ ඔය රවුමක් යන්න ඕනැද උබ ඔය වලං හෝදන්නත් ගත්තද ..ඕවා තියපන් මන් හෝදන්නම්"

"අනේ අම්මේ ඔයා ආපහු නාල දැලි ගාගන්න ඕනද මේ වළං තුන හතර හෝදන එක මහ කජ්ජක්ද"

අංජලී හිනාවක් දාගෙනම පිලිකන්න පැත්තෙ දොරෙන් ගෙට ගියා.

බලාපොරොත්තු වන්න

බලාපොරොත්තු වන්න