Ayesha Miss – අයේෂා මිස්

මගෙ නම තිසර.මේ සිද්දිය උනේ මම ඉස්කෝලෙ 10 වසරේ ඉන්න කාලේ.අපේ පංතියට ගණිතය උගන්නන්න හිටියේ අයේෂා කියලා අලුත් මිස් කෙනෙක්.මාර ලස්සන මිස් කෙනෙක්.පුදුම හැඩ ඇඟක් තිබුනේ.හැබැයි මොන ලස්සන උනත් මාරම සැර මිස් කෙනෙක්.වේවැල ලේසියෙන් අතට ගන්නේ නෑ.ගත්තා කියන්නේ ඉතිං කොල්ලො කෙල්ලො ටික සීතල වෙලා යනවා අනිවාරෙන්ම.කොහොමහරි මිස් අපේ ක්ලාස් එකට ඇවිත් මාස 4ක් 5ක් උගන්න උගන්න හිටියා.ඒ වෙනකන් කොල්ලො කෙල්ලො හොඳට ගුටි කෑවා උනාට මම නම් කවදාවත් මිස්ගෙන් බැනුම් අහලාවත් තිබුනේ නෑ.මිස් ක්ලාස් එකට එනකොට ලමයි මාර ආසයි.බය හිතේ තිබ්බා උනත් මිස්ට කොල්ලෝ නම් මාරම ආසයි.මොකද ඉතිං ඉස්කෝලෙ හිටිය ලස්සනම මිස්.සුදුම සුදු ඇඟ.කොන්ඩේ ඉණ ගාවට දිගයි.ස්ට්‍රේස් කරලා කොන්ඩේ ලස්සනට පිටිපස්සට දාගෙන තමා ක්ලාස් එකට එන්නේ.අඩි උස සෙරෙප්පු දෙකේ සද්දෙට ලමයි දන්නවා අයේෂා මිස් කියලා.ඉස්කෝලෙ මිස්ලා පවා දන්නවා ලාබාල උනාට ලමයි අයේෂා මිස්ට බය තරම වගේම මිස්ගේ උනන්නන ක්‍රම වල වැදගත් කම.කවදාවත් ක්ලාස් එකේ කිසිම ලමයෙක් ලකුණු 60ට අඩුවෙන් ගන්නේ නෑ මිස් උගන්නන පංතියක නම්.ඒ මිස්ගේ දක්ෂතාවය වගේම සැර බවේ ප්‍රතිඵල තමා.ඔන්න පොඩි විස්තරයක් කීවා ඉතිං මුලින්ම.දැන් යමු මගේ කතාවට.එක දවසක් කොහොමහරි මට ගණිතය පීරියඩ් එක ලංවෙලා පොඩි බඩගින්නක් ආවා.යන්න එකෙක්ට කතා කරාට ඌ මිස්ට බයට අම්මෝ බෑ බං පරක්කු උනොත් ඉවරයි කීවා ඌ.ඉන්ටවල් එකටත් පීරියඩ් 3ක් විතර තියෙන නිසා මම තනියම ඉක්මනට කැන්ටින් එකට ගිහින් එනවා කියලා හිතාගෙන ගියා.බෙල් කරපු ගමන් මිස් ක්ලාස් එකට එනවා.ඒ නිසා මම කලින් පීරියඩ් එක ඉවර වෙන්න විනාඩි 10 තියා කැන්ටින් එකට ගියා උනත් බෙල් එක වදිනවා ඇහෙනකොටත් මම තාම කනවා.හදිස්සියෙම කාලා දුවගෙන පංතිය ලඟට යනකොට අයේෂා මිස් කහ පාට සාරියක් ඇඳගෙන පංතියේ ඉන්නවා දැක්කා.මං බය උනා ටිකක්.විනාඩි 10ක් වගේ පරක්කු වෙලා තිබුනේ හැබැයි.මම ගිහින් එක්ස්කියුස් මී මිස් කීවම මිස් මං දිහා බලලා “කොහෙද තිසර පුතා මේ වෙලාවේ ගියේ…??” ඇහුවා මං පැත්ත බලාගෙනම.”මම වොශ්රූම් එකට ගියා මිස්..”කෙල්ලො ටික හයියෙන් හිනාවෙන අස්සේ මම බොරුවක් කියාගත්තා.”ම්ම්ම්…වාඩිවෙනවා..විනාඩි 10ක් පරක්කුයි.ආයේ ඒ වගේ දේකට අත්‍යාවශ්‍ය නිසා යනවා නම් මම ක්ලාස් එකට ආවම අහලා යන්නේ …තේරුනාද තිසර?”මිස් වෙලාව බලලා ඇඟිල්ල මගේ පැත්තට දික් කරගෙන කීවා.මම හුස්මක් හෙලලා “ඔව් මිස් “කියල වාඩිඋනා.යන්තන් බේරුනා.මගේ බය නැතිවෙලා ගියා ඒ ගමන්ම.ඔන්න ඕක තමා අයේෂා මිස් මට අනතුරු අඟවපු පලවෙනි වතාව.මිස් සැරෙන් මට කතා කරපු මුල්ම දවස.එදා දවස ගෙවිලා ගිහින් පහුවදා උදා උනා.එදා ඉන්ටවල් එකෙන් පස්සේ පීරියඩ් 3ම ගණිතය.ඉතිං ඉන්ටවල් එක ඉවර වෙනවත් එක්කම වෙනදා වගේ අයේෂා මිස් ක්ලාස් එකට එන බව දන්න නිසාම කට්ටිය වෙලාවට ක්ලාස් එකට දිව්වා ග්‍රවුන්ඩ් එකේ ඉඳලා.පීරියඩ් 3ක්ම ගණිතය නිසා මට හිතුනා ගුටිකන්න හරි එදා ටිකක් පරක්කු වෙලා ක්ලාස් එකට යන්න.මොකද අයේෂා මිස් එදා අනතුරු අඟවලා විතරක් නිකං හිටිය නිසා මම හිතුවා අදත් අවවාද කරලා ක්ලාස් එකට ගනී කියල.මිස් ඇඟිල්ල දික් කරලා සැරෙන් බනිනවා අහන්න ආසාවටම වගේ මගේ හිත කීවා විනාඩි 10ක් විතර පරක්කු වෙලා ක්ලාස් එකට යමන් කියලා.මම ටිකක් කැරකි කැරකි ඉඳලා විනාඩි 10ක් 15ක් ගියාම ක්ලාස් එක පැත්තට ගියා.ලා නිල් පාට සාරියක් ඇඳලා බ්ලැක් බෝඩ් එකේ ලියන ගමන් පාඩමක් පැහැදිලි කරනවා මිස් මම යනකොට.මිස්ගේ පර්ෆියුම් එකේ සුවඳ මට දොර ලඟට යනකොට දැනුනා.මගේ පපුව ගැහෙන වේගේ මට දැනි දැනීම වැඩිවෙන්න ගත්තා මම එක්ස්කියුස් මී මිස් කියනකොට.මටම හිතාගන්න බෑ ඒක.හිතා මතාම වරද කරලා බැනුම් අහන්න ආසාවට ඉබේම බයත් වෙලා හිත.මිස් මාව දැක්කා විතරයි මූණ කළු උනා.තරහ ගියපු බව හොඳටම තේරුනා.”ආ…තිසර..අද මොකද පරක්කු?”මිස් ටිකක් සැරෙන් ඇහුවා.”අනේ සොරි මිස්..මම පුස්තකාලෙට ගියා මිස්..පරක්කු උනා..” මට එවෙලේ මතක් උන බොරුව ගොට්ග ගහ ගහ මිස්ට කීවා.”ම්ම්ම්..පුස්තකාලෙට නේද..?කමක් නෑ..එදා අවවාද කරානෙ..අත්‍යාවශ්‍ය ගමනක් යනවනම් මම මොකද්ද කරන්න කීවේ පුතේ එදා..?” මිස් මං පැත්තට එන ගමන් ඇහුවා.”මිස්ගෙන් අහලා යන්න කීවා මිස්…”මම ගොත ගහ ගහ කියා ගත්තා..”ඕකේ..එන්න ඇතුලට.අද පොඩි මතක හිටින්න උදව් වෙන දෙයක් දෙන්නම් අමතක උන නිසා..හිටගන්න ක්ලාස් එක පැත්ත බලාගෙන තිසර ඉස්සරහට ඇවිත්” මිස් ගුරු මේසේ ගාව පෙන්නලා කීවා.මාව වෙව්ලනවා දැන්.බැනුම් අහන්න හිතන් ආවත් වැඩේ ටිකක් අවුල් උනා වගේ.මිස් කබඩ් එක පැත්තට යන අතරේ මම ක්ලාස් එක පැත්ත හැරිලා මිස් කීව තැනින් හිටගත්තා.මිස් කබඩ් එක ඇරලා වේවැල ගන්නවා මම දැක්කා.එතකොට නම් කකුල් දෙකත් වෙව්ලනවා වගේ දැනුනා.අයේෂා මිස් දිග කොන්ඩේ පස්සට දාගෙන ටොක් ටොක් සද්දෙට ඇවිදගෙන වේවැලත් අරන් මගේ පිටිපස්සට ආවා ඉක්මනින්.ලමයි ටික බලාගෙන ඉන්නවා.කෙල්ලො නම් කට කොනෙන් හිනාවෙනවා.මොකද උන් දන්නවා ඉතිං රත් වෙන්න වදින බව.ලැජ්ජාවේ බෑ ක්ලාස් එක ඉස්සරහ.මිස් මගෙපිටිපස්සට ඇවිත් වේවැල දකුණු අතට අරගෙන බිමට වනන ගමන් “පොකට් දෙක හිස් කරගෙන අත් දෙක උඩට උස්සගන්නවා..” කීවා සැරෙන්.මම කලිසමෙ පොකට් එකේ තිබුණ ලේන්සුව අරන් මිස්ගේ මේසේ උඩින් තියලා අත් දෙක උඩල ඉස්සුවා.මිස් පස්සට එකපාරම වේවැල තිබ්බා දැනුනා.”මුලින්ම අවවාද කරා පුතේ හොඳද…දෙවෙනි වතාව අවවාද කරන් නෑ මම..ආයේ මගේ පීරියඩ් එකේ කොහෙහරි අනිවාරෙන්ම යන්න ඕනම නම් මගේ අවසර නැතුව එලියට යන්න බෑ….” මිස් වේවැලෙන් පස්සට තට්ටු කරන ගමන් කියාගෙන ගියා.කියලා ඉවර උන ගමන් මිස් තට්ටු කරන එක නවත්තනවා තේරුනා.එකපාරම කිස් කිස් කිස් කිස් ගාලා වේවැල් පාරවල් 4ක් පස්ස හරහට වැදීගෙන ගියා.පස්ස රත් උනා අම්මෝ..මං හිතුවෙ නෑ මෙච්චර ලාබාල මිස් කෙනෙක්ගේ වේවැල් පාරවල් මෙච්චර රිදෙයි කියලා.මට උන් හිටි තැන් අමතක උනා.”මේ 4 පලවෙනි වතාවේ දුන්න අවවාදය පිලි නොපැද්දට” මිස් කියලා ඉවර කරනවත් එක්කම කිස් කිස් ගාල කලින්ට වඩා සැර පාරවල් දෙකක් ආයේ දුන්නා.මම සූ ගගා අමාරුවෙන් ඉවසන් හිටියා.”මේ දෙක අද පරක්කු උනාට” මිස් ආයෙත් කියලා හිනාවෙලා ආයෙම වේවැල ඇදලා කිස් ගාලා එකපාරක් ගැහුවා පස්සේ හරි මැදට.”අවසාන පාර පාඩමට බාධා කරාට” මිස් වේවැල පස්සෙන් අහකට ගන්න ගමන් කියලා හිනාවෙලා “ගිහින් වාඩිවෙලා පාඩමට ලෑස්ති වෙන්න තිසර පුතා.” කියලා වේවැල කබඩ් එකට දැම්මා.මගේ පස්ස උනුවෙලා වගේ.පුදුම වේදනාවක් දැනුනේ.පළු දාන්න වැදුනා.ලැජ්ජාවට ලේන්සුවත් අරන් සාක්කුවට දාගෙන ගිහින් වාඩිඋනා.ගැස්සුනා වාඩිවෙනකොට.පස්ස නිකං ගිනිතියලා වගේ පුටුවට තදවෙනකොට ඉන්න බෑ.මිස් මම වාඩිවෙනවා බලාන ඉඳලා “මොකෝ තිසර පස්ස පැත්ත දනවා වගේද”ඇහුවා නිකං මාව ලැජ්ජා කරන්න වගේ.ලමයි සේරම හයියෙන් හිනා උනා ඒකට.මිස් එදා පාඩම ඉවර කරලා “තිසර….ආයේ දවසක අද ඔය කරපු වැරදි කරොත් මම දෙන්නේ ඔහොම නෙමේ..” කියලා මට අනතුරු ඇඟෙව්වා.මම හොඳටම බයවෙලා හිටියේ ඒ වෙලේ නම්.පස්ස රිදෙනවා එහෙන්.තව මිස් වෝර්නින් දෙනවා.මිස් එදා කලින් පාඩම ඉවර කරා විනාඩි 15ක් විතර පීරියඩ් එකේ ඉතුරු කරගෙන.මිස්ගෙ පුටුවෙන් වාඩිවෙලා මිස් “තිලක්ෂි , පොත අරන් එන්න බලන්න ඉස්සරහට” කීවා.තිලක්ෂි කියන්නේ ලස්සන ගෑණුලමයෙක් අපේ ක්ලාස් එකේ.සුදු නෑ.තලෙලුයි .ඒ උනාට මාර ලස්සන ඇඟ.පස්ස එහෙම නම් හෙන සයිස්.කොල්ලො පිස්සු හැදිලා බලන්නේ ඉස්කෝලෙ ඇඳුමට පස්ස දිහා ඒකිගෙ.පොතත් අරගෙන තිලක්ෂි ඉස්සරහට ගියා.මූණෙන් නම් පෙනුනේ ටිකක් බයවෙලා වගේ.මිස් පොත අරගෙන පෙරල පෙරල බලන ගමන් “මට අම්මා කතා කරලා කීවා කිසිම වැඩක් කරන් නෑලු..ගණිතය පොත කිසි පිලිවෙලක් නෑ කියලත් කීවා.මම දෙන වැඩ කරන් නැද්ද ?” මිස් තිලක්ෂ්ගිගේ මූණ දිහා බලාන ඇහුවා.”කරනවා මිස්” තිලක්ෂි උත්තර දුන්නේ බිම බලාගෙන.”කෝ..මේ හිස් පිටුනේ හැමතැනම වගේ..මම දුන්න හෝම්වර්ක් කරලා නෑ මේ…අනික නෝට් සම්පූර්ණ නෑ..මොකද මේ ආ…?” මිස්ට කේන්ති ගියා කියලා හැමෝම දැනගත්තා මිස්ගේ කටේ සද්දෙන්ම.මිස් පුටුවෙන් නැගිටලා තිලක්ෂිගේ මූණ කෙලින්ම බලාගෙන සැරෙන් ඇහුවා.”අනේ නෑ මිස්….සොරි මම අද ඉඳන් පිලිවෙලට වැඩ කරන්නම් මිස්..” තිලක්ෂි බය උන පාර අඬන්න ඔන්න මෙන්න ස්වරයෙන් කීවා..මිස්ගේ මූණ කේන්තියට කළු වෙලා..වෙලාව 1.25ට වගේ ඇති.ඉස්කෝලෙ ඇරෙන්න ලඟ නිසා මිස් ඔරලෝසුව දිහා බලලා “අද ඉන්නවා ඉස්කොලේ ඇරිලා විනාඩි 20ක් විතර..” කීවා.දැන් තිලක්ෂි දන්නවා වදින බව.මොකද මිස් ඒ විදියට සැර කරන්නේ අනිවාරෙන් ගහන නිසා.”තිසර..තමුසෙත් ඉන්නවා.මම පොත බැලුවේ නෑනෙ…” මිස් එකපාරම කීව එකෙන් මගේ පපුව ගැහෙන වේගෙ පවා වෙනස් උනා.මගේ පොතෙත් ලීවෙ නැති නෝට් ගොඩයි.අනික මම හෝම්වර්ක් නොකරපු ඒවා තියේ කලින්.අද ආයේ කන්න වෙයිද බය හිතුනා මට.එතකොටම වගේ බෙල් කරා.ඉස්කෝලෙ ඇරිලා ලමයි ගියාම තිලක්ෂියි මායි විතරයි ක්ලාස් එකේ ඉතුරු උනේ.කෙල්ල හොඳටම බයවෙලා අඬන්න ඔන්න මෙන්න ඉන්නේ..මිස් මගේ පොත ඉල්ලගෙන බලන්න ගත්තා.”මේ බලනවා…කිසිම පිලිවෙලක් නෑ..හිස්තැන් හැමතැනම..ලියලා නෑ.පැහැදිලි නෑ..තමුසෙලා වැඩ කරන්නේ මෙහෙමද…ආ…හිටගන්නවා දෙන්නම කෙලින් මගේ ඉස්සරහට ඇවිත්.” මිස් කෑ ගහලා කීවා.බය උන පාර මම තිලක්ෂි ගාවින්ම හිටගත්තා.අරකි නම් බිමබලාගෙන බයට.”බලනවා මගේ මූණ දිහා..”මිස් සැර කරපු පාර දෙන්නම මිස් දිහා බලාගත්තා.මිස් ටොක් ටොක් ගාන සද්දෙට කබඩ් එක දිහාට ඇවිදගෙන ගියා .අපි දෙන්නම දන්නවා මිස් ගියේ වේවැල ගේන්න බව.මට ගැහුව වේවැල නැතුව මිස් වෙන වේවැලක් අරගෙන අපි දිහාට ආවා.ඒක කලින් එකට වඩා මහතයි.මගේ පස්ස කකියනවා ඉන්න බෑ.ආයේ කොහොමද වේවැලෙන් කන්නේ මම කල්පනා කරා.මිස් වේවැල අතේ තියන් ලඟට ඇවිත් “යනවා දෙන්නම බ්ලැක්බෝඩ් එක ලඟට..ගිහින් පස්ස හරවලා හිටගන්නවා” මිස් කේන්තියෙන් පුපුර පුපුර කීවා.”කොන්ඩේ ඉස්සරහට දාගන්නවා තිලක්ෂි” මිස් සැර කරා.තිලක්ෂිගේ කොන්ඩේ තට්ටමේ ගානට දිගයි.මිස් කීව ගමන්ම ඒකි කොන්ඩේ ඉස්සරහට දාගත්තා..මිස් තිලක්ෂි ගාවට ගිහින් පස්සට අත තියලා වේවැල ලඟ ඩෙස්ක් එකක් උඩින් තියලා ගවුම උඩින් පස්සට අතින් පටස් පටස් ගාලා දෙකක් ගැහුවා.ඊට පස්සේ ගවුම තදට හිටින්න පස්සට හිරකරලා ඉස්සරහට ඇදලා අල්ලාගන්න කීවා මිස්.ඒ කියලා වේවැල අතට අරගෙන පස්සට ලං කරා.”අනේ…මිස්..එපා මිස්..මම ගුටිකාලම නෑ මිස් වේවැලෙන් තට්ටමට..අනේ බයයි මිස්…ප්ලීස්…”එකපාරම පිංසෙන්ඩු වෙන්න ගත්තා තිලක්ෂි.මිස් ගනන් ගත්තේවත් නෑ.අයේෂා මිස් වේවැල වනනකොට එන සද්දේ මාව වෙව්ලන තරමටම බය කරා.තිලක්ෂි ට දාඩිය දාලා හොඳටම.මිස් වේවැල වන වන තිලක්ෂිගේ පස්සට අතින් තට්ටු කරනවා මට ඇහුනා සද්දෙට.තිලක්ෂි හයියෙන් හුස්ම ගන්න සද්දේ පවා මට පේනවා දැන් බයටම.දාඩිය මූණෙන් පවා වැක්කෙරෙනවා.මිස් එකපාරම ගහන්නෙත් නැත්තේ අපි දෙන්නවම අමතක නොවෙන්න බය කරන්න කියලා මට හිතුනා.මිස් අතින් සෑහෙන වෙලා පස්සට තට්ටු කරා තිලක්ෂිගේ.”හෙට එනකොට පොත සම්පූර්ණ කරන් ඉන්න ඕන තිලක්ෂි…අද දෙන මේ දඬුවම හොඳට හිතට ගන්න..”මිස් වේවැල පස්සට තියලා කීවා.එකපාරම ආ…ව් ගෑවා තිලක්ෂි .ඒත් එක්කම කිස් කිස් ගාලා එකදිගට වදිනවා ඇහුනා පාරවල් පස්සට .ආ….මිස්.ආව්…අනේ කිය කිය තිලක්ෂි කෑ ගැහුවා..ඇස් දෙකෙන් කඳුලු වැක්කෙරෙනවා මම දැක්කා.මිස් වේවැල් පාරවල් 6ක් ගැහුවා මං හිතන විදියට..”ම්ම්ම්ම්..අදට මේ ඇති තිලක්ෂි…ගවුම හදාගන්න..ගෙදර ගිහින් උණුවතුරෙන් පස්ස තවලා තෙල් ටිකක් ගාවාගන්න අම්මට කියලා…”මිස් පස්ස ටිකක් අතගාන ගමන් තිලක්ෂිට කිව්වා.තිලක්ෂි අඬ අඬම පස්ස අතගගා බෑග් එකත් අරගෙන යන්න ගියා..

“ම්ම්ම්ම්..කොල්ලට කීයක් ගැහුවද මං කලින්.” මිස් මං පැත්තට හැරිලා ඇහුවේ මගේ පස්ස දිහා බලන ගමන්.මම සද්ද නැතුව බයවෙලා හිටියා.”කීයක්ද කියනවා කට ඇරලා…”මිස් වේවැලෙන් මේසෙට හයියෙන් එකක් ගහලා සැර කරා..”5ක් මිස්…”මම බය උන පාර කීවා..මිස් මගේ පස්සට මිස්ගේ පිටඅල්ල තියලා බලලා “තාම රස්නෙයි පස්ස..,පොකට් එක හිස් කරලා ශර්ට් එක කලිසම උඩින් දාගන්නවා.”මිස් කීවා.මම සාක්කුවෙ පර්ස් එක අයින් කරලා ශර්ට් එක උඩින් දාලා බලාන හිටියා.”ම්ම්.කකුල් දෙක හොඳට ලංකරලා බ්ලැක්බෝඩ් එකට අත්දෙක තියලා පස්ස දික් කරනවා පිටිපස්සට..” මිස් සැර කරපු පාරම මම කීව විදියට කරා.මට කලින් කාපු පාරවල් වලට ඇත්තටම ටිකක් චූ බර වෙලත් තිබුනේ.දැන් මිස් සැර කරන විදියට එන්න එන්න බර වැඩිවෙනවා තේරුනා.මම පස්ස දික් කරාම මිස් වේවැල හුලන් කැපෙන්න වනන්න ගත්තා බිමට..අයේෂා මිස් එකපාරම වේවැල පස්සට තියලා අතුල්ලන්න ගත්තා තද කරලා පස්සට.එකපාරම මිස් කිස් කිස් ගාලා වේවැලෙන් දෙන්න ගත්තා.කලින් පාරවල් අහලකින්වත් තියන්න බෑ ඒ පාරවල් නම්.මිස් ගහලා ඉවර වෙලා “ම්ම්ම්…හෙට තමුසෙත් වැඩ ටික සම්පූර්ණ කරන් එන්න ඕන..”කියලා ටොක් ටොක් ගාලා කබඩ් එක පැත්තට ඇවිදගෙන ගියා.ගිහින් ඔහොම ඉන්නවා තව ඉවර නෑ කියන ගමන් මං පැත්තට ආවා.”අනේ මිස්..මට වොශ්රූම් යන්න ඕන මිස්..ඇති දැන්.රිදෙනවා මිස්”මම කීවා.මිස් හිනාවෙලා “කොල්ලොනේ..මෙහෙම නොදී හදන්න බෑ…මොකද චූ බර වෙලාද පුතේ..?”අහන ගමන්ම පස්සට අත තියලා අත පණ නැති කරලා සටස් සටස් ගාලා කලිසම උඩින් ගහගෙන යන්න ගත්තා.වේවැල් පාරවල් උඩට අම්මෝ ඉතිං .ඕන් නෑ.මට චූ යන්නම ආවා..එතකොටම වගේ “එක්ස්කියුස් මී අයේෂා මිස්”කියනවා ඇහුනා කෙල්ලෙක්ගේ කටහඬ.ඉස්කෝලෙ ඇරිලත් කවුද මේ කියලා මම බලනකොට අපේ ඉස්කෝලෙ 14 වසරේ දිනූෂි අක්කා.දෙයියනේ මං ඉවරයි.මාරම වැඩෙ කියන්නේ අක්කා අපේ ගෙවල් ගාව.මට ලැජ්ජාවේ ඉන්න බෑ දැන්.මාව අඳුරගත්තද දන් නෑ.මං අහක බලන් හිටියා.”තිසර,ඔහොම ඉන්නවා..” මිස් මට කියලා දිනූෂි අක්කා දිහාට ගියා.මිස් මට නම කීව එකෙන් සේරම අක්කට මාට්ටු.අක්කට එකපාරම මාව දැකලා හිනාගියා.”මිස්..මේ අර පොත….”දිනූෂි අක්කා අයේෂා මිස්ට පොතක් දික් කරලා කීවා..”ආ..තෑන්ක්ස් දිනූෂි..මම හිතුවේ අමතක වෙලා කියලා.”මිස් පොත මේසෙ උඩින් තියලා කීවා.”මොකද මිස් අද හවස මේ..”දිනූෂි අක්කා හිනාවෙවී ඇහුවා…”ආ…මේ මෙයාලා හදන්න බෑ දරුවෝ මෙහෙම නොදී..”අයේෂා මිස් හිනාවෙලා මං පැත්තට ඇවිත් “තිසර….කෙලින් හිටගන්නවා..” කීවා.මම ලැජ්ජාවෙන් අක්කත් ඉන්න තැන කෙලින් හිටගත්තා..ඒ එක්කම දිනූෂි අක්කා මං පැත්ත බලලා හිනාවෙලා ඇහැක් ගහලා මිස්ටත් යන්නන් කියලා යන්න ගියා.”තිසර , වොශ්රූම් ගිහින් එනවා.මම පොතේ අඩුපාඩු ලකුණු කරලා තියන්නම්..”මිස් කීවා.මම ඉක්මනට දුවගෙන දුවගෙන ටොයිලට් එකට ගියා.මිස් හිනාවෙවී බලාගෙන හිටියා මම දැක්කා….

මම වොශ්රූම් එකට ගිහින් ආපහු ක්ලාස් එකට එනකොට මිස් මේසෙ උඩ පොත තියාගෙන බල බල හිටියා.මම ක්ලාස් එකට එනවා දැකලා “ආ…හරිද දැන්….ඕකටනෙ දවස් දෙක තුනක් දැඟලුවේ…අද දුන්නා ඔන්න හොඳටම..,මෙන්න පොත.හෙට එනකොට සම්පූර්ණ කරන් එනවා කිසිම අඩුපාඩුවක් නැතිවෙන්න..”මිස් මට පොත දික් කරන ගමන් කීවා සැරෙන්.මම පොත අරන් “හොඳයි මිස්.” කීවා.මිස් ඊටපස්සේ ක්ලාස් එකෙන් යන්න ගියා.මමත් පස්ස අතගගාම ඉස්කෝලෙන් යන්න එලියට එනකොට මෙන්න එනවා දිනූෂි අක්කා මං පැත්තට.මට මූණ දෙන්නත් ලැජ්ජයි වගේ.මොකද අක්කා හොඳටම දැක්කා මිස් මට ගැහුවා.වේවැලෙන් නම් කමක් නෑ.මිස් අතින් දෙනකොටනේ ආවේ අක්කා.ලැජ්ජාවේ බෑ.අක්කා මං පැත්තට ආවේ ඈත තියාම හිනාවේගෙනමයි.

දිනූෂි අක්කා – ආ…චණ්ඩියා…අද නම් කෑවා නේද හොඳට..අයියෝ….

මම – අක්කේ…(බිම බලාගෙන ලැජ්ජාවෙන්)

දිනූෂි අක්කාට හිනා මාර විදියට.මට ඉන්න බෑ පස්ස දනවා වගේ.වේවැල් පාරවල් වලට ලංකට් එක ඇතිල්ලෙනකොට ඉන්න බෑ.ඇවිදිනකොට තමා රිදෙන්නේ.කැක්කුමත් එක්ක.ඇවිදින විදියෙන්ම පේනවා ඕන කෙනෙක්ට පස්සට හොඳ වැදිල්ලක් වැදිලා කියලා.මම අක්කා දිහා බලන් නැතුව සද්ද නොකර හිටියා.අක්කත් මාත් එක්කම ඉස්කෝලෙන් එලියට යන්න ආවා.”අම්මෝ..රිදෙනවා අක්කේ..අක්කට නම් හිනා”මම කීවා.අක්කා ආයෙම මං දිහා හිනාවෙලා බලලා “කොල්ලා වැරැද්දක් කරන්න ඇති මොකක්හරි .අයේෂා මිස් ඔහොමතමා ඉතිං..කෙල්ලො කොල්ලො කියල නෑ දෙනවා පස්ස පැත්ත ඉදිමෙන්න..ඒකනෙ ලමයි මිස්ට ඔච්චර බය” අක්කා කීවා.මමත් ඔලුව වන වනම අක්කත් එක්ක විස්තර කතා කර කර බස් එක ලඟට ඇවිත් ගෙදර ගියා.ගෙදර ගිහින් කරන්න ඕන මුලින්ම ගණිතය පොතේ පහුගිය බැරි උන ගෙදරවැඩ කරලා පොත සම්පූර්ණ කරන එක.මම කවදාවත් නැතුව ආව ගමන් පොත් මේසෙ ලඟ වාඩිවෙලා පොතේ වැඩ පටන් ගත්තා.බලනකොට තමා අඩුපාඩු දැක්කේ..පොතේ ගොඩක්ම හිස්තැන්.පහුගිය ගණන් සේරම හැදුව මම.මිස්ගේ වේවැල් පාරවල් හැමවෙලේම මතක් උනා.පස්සට අතින් ගැහුව වෙලේ සද්දේ ඇහෙන්න ගත්තා වගේ නිකං.පොත සම්පූර්ණ කරන එක ලේසි නෑ.පහුගිය ලීවේ නැති නෝට් වගයක් තිබුනා ඉස්කොලේ නොගිය දවස් දෙක තුනක..ඒ ටික අද හොයාගන්න විදියක් බැලුවට බැරිවෙයි වගේ මට හිතුනා.පිටු 6ක් 7ක්ම හිස් තාම.මිස්ට කියලා තව වැඩිපුර දවසක් ඉල්ලාගන්නවා කියලා හිතුනා හෙට.මොකද ඉතිං දවසෙන් ඒ නෝට් හොයාගෙන ලියාගන්න විදියක් නෑනේ.ඒත් මිස් කීව කතාව දුන්න වේවැල් පාර මතක් වෙනකොට කොහොමහරි හොයාගන්න හිතුනත් වෙලාව බලනකොට හවස් වෙලා හිංද නාගෙන එහෙම ඇඳට ආවා.නෝට් එකක ෆොටෝ එකක් එවන්න කියන්නවත් මං ගාව ඒ කාලේ ෆෝන් එකක් තිබුනේ නෑ.එදා දවස ඒ විදියට ගෙවිලා පහුවදා උදා උනා.ඉස්කොලේ ගිහින් බයෙන් හිටියේ අයේෂා මිස් මොනවා කියයිද දන් නැති නිසා.තුන්වෙනි පීරියඩ් එක වගේ වෙනකොට අක්කා කෙනෙක් ආවා පංතියට.”තිලක්ෂි, තිසර දෙන්නට අයේෂා මිස් ගණිතය පොතුත් අරන් ස්ටාෆ් රූම් එකට එන්න කීවා” ඒ අක්කා ක්ලාස් එකටම ඇහෙන්න කීව එකෙන් මම දැනගත්තා වැඩේ හරි කියලා.තිලක්ෂි ත් බය උනා දැක්කා.ඉක්මනට පොත් අරගෙන දෙන්නම ඒ පැත්තට ගියා.

තිලක්ෂි – මේ ඔයා සේරම සම්පූර්ණ කරාද හලෝ??

මම – නෑ අනේ..ඔයා කරාද?මගේ පිටු 5ක් 6ක් තියේ.නෝට් ලියාගන්න විදියක් නෑනේ ඊයෙම.

තිලක්ෂි – මට නම් ඊයේ අමාරුවට නින්ද ගියා අනේ..හෝම්වර්ක් එක කරෙත් අද උදේ බයටම.මට මොකුත් සම්පූර්ණ කරන්න උනේ නෑ.අනේ අදත් ගුටි කන්න වෙයිද.?

මම – අනේ මංදා අෆ්ෆා…මොනවා කරයිද දන් නෑ.ගිහින් බලමුකො…

බලද්දි තිලක්ෂි ත් මොකුත් කරලා නෑ.මම නම් පරණ හෝම්වර්ක් සේරම කරානේ.මේකි ඒවත් කරලා නෑ වගේ..දෙන්නම දන්නෙම නැතුව බලනකොට ස්ටාෆ් රූම් එක ගාවටම ඇවිල්ලා.මිස් විතරක් ඇතුලේ ඉන්නවා පෙනුනා බලනකොට..”ආ ලමයි දෙන්න…එන්න එන්න ඇතුලට.” මිස් දැක්ක ගමන් කතා කරා.අපි ඇතුලට ගියාට පස්සේ මිස් දෙන්නම දිහා බලලා

“දැන් කීව විදියට වැඩටික සම්පූර්ණ කරාද..ම්ම්ම්.කෝ ගන්න බලන්න” මිස් අත දික් කරලා පොත් දෙක ඉල්ලාගෙන මුලින්ම පෙරලන්න ගත්තේ තිලක්ෂිගේ පොත.”කෝ කෙල්ලේ..මේ හිස්තැන් එහෙමමනේ ලමයො..ආ.?හැදිලා නම් නෑ..” මිස් සැර කරලා මගේ පොතත් බලලා “මේකත් එහෙමමයි නේද..ටිකක් නම් ලියලා…භාගයයි ඒත්..” මිස් කියාගෙනම නැගිටලා මේසෙට අත්දෙක තියලා කල්පනා කරා.”මොකද තිලක්ෂි නොකරේ?ඊයේ හම්බුන දඬුවම අමතක උනාද? ” මිස් තිලක්ෂි දිහා බලලා රවාගෙන සැරෙන් ඇහුව විදියට කෙල්ල ගැස්සුනා.”අනේ නෑ මිස්…අනේ ඊයෙ අමාරුව නිසා නින්ද ගියා මිස්.උදේ තමයි හෝම්වර්ක් ටික කරේ මිස්.අනේ සමාවෙන්න මිස්.දඬුවම හොඳට මතකයි.තාම රිදෙනවා මිස්..” තිලක්ෂි බයෙන් ගැහි ගැහි කීවා..

“එතකොට තමුන්”මිස් මං පැත්ත හැරිලා ඇහුවා.”මිස්.මම පහුගිය බැරි උන හෝම්වර්ක් සේරම කරා.නෝට් ඉල්ලාගන්න කෙනෙක් නෑනෙ මිස්.ඒකයි බැරිඋනේ…”මම කීවා..

“ම්ම්..කොල්ලට නම් බේත වැඩකරලා බව පේනවා..නෝට් ටික ඇර අනිත් සේරම කම්ප්ලීට්නේ…තිලක්ෂි තමා වැඩේ…”මිස් තිලක්ෂි ගේ පිටට අත තියලා පස්ස දිහා බලන ගමන් කීවා.”දෙන්නම දණගහගන්නවා මෙතන”මිස් රූම් එකෙන් එලියේ කොරිඩෝ එක පෙන්නලා සැර කරා.එතන ඉස්සරහ ඉස්කෝලෙ ලමයි එහා මෙහා යන පාර.ලැජ්ජාවේ බෑ.තිලක්ෂි එක්කම මාත් බිම දණගැහුවා.කාලෙකින් ඉස්කොලේ දණගැහුවමයි.ඒකත් සේරටම පේන්න.මිස් දණගහනකන් ඉඳලා “දැන් ඕෆ් පීරියඩ් එකක් නේද ක්ලාස් එකේ”ඇහුවා.අපි ඔව් මිස් කීවා.මිස් ඒ එක්කම ආයේ රූම් එක ඇතුලට ගිහින් පොත් දෙක බලලා රතු පෑන අරන් මොනවද මොනවද පොත්වල ලකුණු කරා දැක්කා.විනාඩි 15ක් 20ක් විතර මිස් පිටුවක් නෑර පොත් දෙකම බැලුවා වෙන්න ඇති .මිස්ලා එහෙම පාරේ එහ මෙහා යනකොට බල බල යනවා.අපි දෙන්නා දණගහන් හිටියා.පීරියඩ් එක ඉවර වෙන්න බෙල් කරාම මිස් එලියට ආව.”හොඳයි..මට තියෙන්නේ ඉන්ටවල් එකෙන් පස්සෙනේ අද..දැන් ක්ලාස් එකට යනවලා දෙන්නම..මම තාම පොත් දෙක සම්පූර්ණයෙන් බලලා ඉවර නෑ.බලලා හවස ආවම කියන්නම් මොකද කරන්නේ කියලා..”මිස් කීවා.අපි දෙන්නා නැගිටලා ක්ලාස් එකට යන්න ගියා.මගෙ නම් දිග කලිසම නිසා අව්ලක් නෑ.ඒත්තිලක්ෂිගේ නම් දනිස් දෙක රතුවෙලා දැක්කා මම.ඒකිට දාඩිය දාල හොඳට ඒ වෙලේ.ක්ලාස් එකට යනකන් මොකුත් කතා කරේ නෑ.දැන් මොනවයින් මොනවා වෙයිද හිතාගන්න බෑ.අදත් හවස තියාගනීද මංදා.මම තනියම කල්පනා කරා.ඉන්ටවල් එකෙන් පස්සේ ඩබල් පීරියඩ් ගණිතය එදා.අවසාන එකේ සිංහල ද කොහෙද.අයේෂා මිස් ඇවිත් සාමාන්‍ය විදියට පාඩම කරා.අපේ පොත් දෙක හම්බුනේ නෑ පීරියඩ් දෙක ඉවර වෙනකන්ම.මිස් ක්ලාස් එකෙන් යන්න ලෑස්ති වෙලා “තිලක්ෂි, තිසර දෙන්නා ඉස්කෝලේ ඇරිලා එන්න මැඩම්ගේ කාමරේ ගාවට.මම එතන ඉන්නවා.” කියලා හිනාවෙලා ගියා.අපි දැනගත්තා වැඩේ හරි කියලා.ඉස්කොලේ ඇරිලා අදත් හොඳට වදී වගේ කියලා මම තනියම කල්පනා කරේ.ඒ වාක්‍ය ඇහෙනකොට ඉබේම මගේ ඇඟ සීතල වෙලා බයක් ආවා හිතට.පස්සත් හිරිගඩු පිපෙනවා වගේ එකක් උනා.තිලක්ෂි නම් මට වඩා බයවෙලා ඇති.මොකද ඒකිට කොහොමත් කන්න වෙනවා අද මං හිතන්නේ.මං ඒ සිහියෙන් අවසාන පීරියඩ් එකත් ගෙවාගත්තා.ඉස්කෝලෙ ඇරිලා ලමයි සේරම ගේට් එකෙන් එලියට යනකොට අපි දෙන්නා බෑග් එකත් අරන් මැඩම්ගේ ඔෆිස් එක ලඟට ගියා.තිලක්ෂි නම් කෙලින්ම ගර්ල්ස් ටොයිලට් එක පැත්තට ගියා මම දැක්කා.විනාඩි 10කින් විතර ඒකිත් ආවා.ඔෆිස් එක ඉස්සරහ අයේෂා මිස් තව මිස්ලා වගයක් එක්ක ඉන්නවා මම දැක්කා.ලස්සන කහ පාට සාරියක් ඇඳලා හිටියෙ එදා.දැක්කම ආසාවෙ බෑ ඒ ලස්සනට .ඒත් ගුටි කන්නනෙ බැරි.පෙනුමෙන් එච්චර සැර මිස් කෙනෙක් කියලා හිතන්නවත් බෑ.අනිත් මිස්ලා ගියාට පස්සේ අයේෂා මිස් අපි පැත්තට ආවා.”දෙන්න ආව නේද..අන්න අර පේන කාමරේ, පේනව නේද?”මිස් ඈත කැන්ටින් එක පැත්තෙම තිබුණ පරණ නැටුම් කාමරේ පෙන්නලා ඇහුවා.ඒක වහලා දාපු කාමරයක්.අලුත් නැටුම් කාමරයක් හැදුව නිසා ඒ කාමරෙ දැන් මාස දෙකක විතර ඉඳන් පාවිච්චි කරන්නේ නෑ.”ඔව් මිස්”මම කියනවත් එක්කම තිලක්ෂි ත් කීවා.”හොඳයි..දෙන්න ගිහින් එතන එලියෙන් ඉන්න”මිස් කියලා ස්ටාෆ් රූම් එක පැත්තට ගියා.තිලක්ෂි නම් බයවෙලා හොඳට.”මම වොශ්රූම් එකට ගිහින් එන්නම් හලෝ…මිස් මං එන්න කලින් ආවොත් කියන්න”තිලක්ෂි ආයෙත් වොශ්රූම් එක පැත්තට ගියා ඉක්මනට .මම තනියම පරණ නැටුම් කාමරේ ගාවට ගියා.විනාඩි 10ක් වගේ යනකොට තිලක්ෂි ත් එනවා දැක්කා පස්ස වන වන..අයේෂා මිස් ඈත තියා එනවා දැක්කා බෑග් එකත් කරේ දාගෙන.අතේ අපි දෙන්නගෙ පොත් දෙකත් තිබුණා.මිස්ගේ අතේ වේවැලකුත් තියෙනවා දැක්කේ එතකොටමයි.දෙයියනේ කියඋනා මට.මහත හෙන දිග වේවැලක්.ඒකෙන් නම් කන්න බෑ.ඒ තරම් බය හිතෙනවා.කහ පාට සාරි එකත් ඇඳගෙන ඈත තියා කොන්ඩෙ දිගට ඉස්සරහට දාගෙන සාරි පොට අල්ලගෙන එක අතකින් අනිත් අතෙන් වේවැල අරගෙන අයේෂා මිස් එනවා දැක්කම මට බය හිතුනා විතරක් නෙමේ ඒ ලස්සනට පිස්සු හැදුනා.අඩු උස හීල්ස් දෙක දාලා ඇවිදිනකොට තවත් ලස්සනයි .මිස් දිහා පිස්සු හැදිලා බලන් ඉන්නකොට මිස් ලඟටම ඇවිත් .”යමු ඇතුලට”මිස් අතේ තිබුණ යතුරෙන් දොර ඇරලා කතා කරනකොට තමා මං පියවි සිහියට ආවේ.තිලක්ෂිගේ අත්දෙක පස්ස පැත්තේ.තට්ටම් දෙක අල්ලගෙන ඒකි.ගානක් නෑ ඒ තරම් බයනෙ.කාමරේ ඇතුලේ කලුවරයි වගේ ටිකක්.මිස් ගිහින් පරණ මේසේ පිහලා මිස්ගේ බෑග් එක වේවැල සේරම මේසෙ උඩින් තියලා මේසෙට හේත්තු වෙලා හිටගත්තා.

අයේෂා මිස් – කවුද ඊයේ උදේ ගණිතය පොත දුන්නේ එහා ක්ලාස් එකේ යාලුවෙක්ට?

එකපාරම මිස් ප්‍රශ්නයක් ඇහුවා.මම නම් දුන්නේ නැති නිසා ප්‍රශ්නයක් නෑ.”මම මිස්.”තිලක්ෂි කීවා.

අයේෂා මිස් – එනව ඉස්සරහට..එහෙමද පොතක් තියාගන්නේ ආ…අනික ගණිතය පීරියඩ් එකේදි පොත නැතුව හිටියේ ඊයේ නේද?ඒක ඉල්ලාගන්න නිච්චියක් නෑ.ඒ මිස් පොත් චෙක් කරද්දි අනුන්ගේ පොතක් අහුවෙලා මට ගෙනත් දුන්නා.පොතක් පරිස්සම් කරන්න බෑ.ඒ මදිවට ඒක අනිත් අයට දෙනවා…මම දුන්න සමහර පැවරුම් කොල ඒකෙ අස්සෙ.අල්ලලාවත් නැ.පාස් පේපර්ස් එහෙමමයි.එකක්වත් කරලා නෑ..

මිස් බැනගෙන බැනගෙන ගිය විදියට මම හිතුවේ කම්මුල් පාරකුත් වදී කියලා තිලක්ෂිට.ඒ තරම් සැරෙන් අත දික් කරලා බැන්නා..මිස්ගේ කටහඬ සැරයි කොහොමත්..

අයේෂා මිස් – එතකොට තිසර තමුන්..මම අද පොත චෙක් කරනකොට අහු උනේ…හෝම්වර්ක් ටික කරලා තියේ හැමදාම .හැබැයි මම දීලා තිබුණ පැවරුම් වල ප්‍රශ්න විතරයි .උත්තර මට භාරදීලත් නෑ.මගේ ලකුණු කොලේ ලකුණු දානවනෙ මම භාර දුන්නා නම්.හිස්තැන් නැති නිසා මට ඒවා ඊයෙ නෝට් උනෙ නෑ..

මිස් කියනකොට ඇඟ සීතල වෙලා වෙව්ලනවා වගේ දැනුනා..පැවරුම් එකක්වත් මම කරේ නෑ කියලා එතකොට මතක් උනේ.දෙන්නම මීක් සද්දයක් නෑ.

“නිදහසට හේතු තියේද?ආ තිලක්ෂි ?”මිස් කට ඇද කරලා බලන ගමන් ඇහුවා.කොන්ඩේ පිටිපස්සට දාගන්න ගමන් මිස් අහන් හිටියා තිලක්ෂි කියන නිදහසට කරුණු.”මිස් හෙට එනකොට මිස්..”එච්චරයි කියන්න උනේ තිලක්ෂි ට.”වහනවා කට.හෙට එනකොට මොකද්ද .ඊයේ කීව එකමනෙ..යනවා මේසෙ ගාවට..ඉස්කෝලෙන් හැදුවෙ නැත්තන් අපිලිවෙලයි අමතක වීමයි සේරම ආයේ හදන්න කාලයක් නෑ.” මිස් කෑ ගැහුව විදියට තිලක්ෂි විසි වෙලා ගියා.මේසෙ ගාවට ගියා ඒකි වෙව්ල වෙව්ල.මං දිහා බලපු මිස් “තමුසෙත් යනවා තිලක්ෂි ගාව පොඩ්ඩක් ඈතින් මේසෙ කෙලින් හිටගන්නවා” මිස් කීවා.මගේ ඇඟම දාඩියෙන් තෙත්වෙලා.මම ගිහින් මේසෙ ගාවින් හිටගත්තා.එහා කෙරවලේ තිලක්ෂි .අනිත් කෙලවරේ මම.මිස් කාමරේ දොර හයියෙන් වහලා සාරි පොට ඉනේ ගහගෙන කොන්ඩේ කොට කරලා බැඳගත්තා.ඉස්කොලේ ලමයින්ගේ කෑගැහිල්ල නැති හිංද මිස් ඇවිදිනකොට හීල්ස් දෙකේ සද්දේ හොඳට ඇහෙනවා ටොක් ටොක් ගාලා.මිස් මේසෙ ගාවට ඇවිත් “පොකට් එක හිස් කරගන්නවා තිසර..,තිලක්ෂි ,ගවුම පස්ස පැත්තට හිරවෙන්න අල්ලාගෙන නැමෙනවා පස්ස දික්වෙන්න…තිසර තමුසෙත් පස්ස පිටිපස්සට දික් කරනවා..” කීවා.තිලක්ෂි පස්ස ඇල්ලුවා එක්කම මාත් පස්ස පිටිපස්සට දික් කරෙ ඊයේ කෑව වේවැල් පාරවල් වල වේදනාව තියෙනකොටමයි.මිස් පොශිශන් එක අපි දෙන්නම හදාගන්නකන් ඉඳලා මුලින්ම මං ගාවට ඇවිත් පස්සට අත තියලා තක් තක් තක් ගාලා තට්ටම් දෙකට දුන්නා අතින් දීමක් අම්මෝහ්..පස්ස පුපුරු ගැහුවා ඇඟිලි පාරවල් වලට.තට්ටමකට 10ක් විතර එකදිගට උපරිම වේගෙන් වැටුනා.පස්සෙන් දුම් විසිවෙනවා වගේ.රත් වෙලා මට දැනුනා හොඳට.එකපාරම එහා පැත්තෙන් ආයෙ ඒ සද්දෙම ඇහෙන්න ගත්තා.”ආ…හ් මිස්..ආව් මිස්.ආ.” ගගා තිලක්ෂි වේදනාව ඉවසන් හිටියා.මිස් පස්සට ගැහුව ඒකිගෙත් රත් වෙන්නම.ආව්…ආ..අනේ.මිස්ස්..කිය කිය පාරවල් ටික කෑව තිලක්ෂි පස්ස වන වන හිටියා.මිස් කෙලින්ම මේසෙ උඩ තිබුණ වේවැල එහාට කරලා යකඩ වගේ අඩිකෝදුව ගත්තා අතට.30cm අඩිරූල.හැමෝම දැකලා ඇති යකඩ රූල.මිස් කෙලින්ම ආවේ මගේ පස්සට ඒකත් අරන්.පස්සට අඩිරූල තියලා දෙතුන් පාරන් සටස් සටස් ගාල වැනුවා.ඒක ලෙලදෙනවා වගේනෙ කෙරවලෙන්.හිමීට තුන්හතරපාරක් වදින්න වැනුවා මිස්.තිලක්ෂි ගේ පස්සටත් ඒ වගේම අඩුරූල තියලා තට්ටු කරනවා සද්දෙ ඇහුනා මට .එකපාරම සටාස් ගාල එකක් වැදුනා පස්ස හරහට.ඒ එක්කම එකදිගට වැදුනා අඩුකෝදුවෙන් පස්ස රත්වෙන්න.සටස් සටස් ගාල ගහගෙන ගහගෙන ගියා.මට පාරවල් 5ක් 6ක් වැදුනා.ඒ වැදිලා ඉවර වෙනවත් එක්කම තිලක්ෂි ටත් දෙනවා ඇහුනා.”ආ..මිස්..අනේ රිදෙනවා…ආව්..ආව්…ඌ…හ්.මිස්ස්ස්ස්ස්ස්” කිය කිය අඬ අඬම වගේ තිලක්ෂි කීවට මිස් එයාටත් පාරවල් 5ක් 6ක් ගැහවා හොඳම සැරට.ඒ කියලා මේසෙ උඩට විසි කරා කෝදුව.මිස් “ම්ම්ම්ම්ම්හ්…දාඩියත් දාලා මට…මේක පුරුද්දට තියාගන්න එපා..වැරැද්දක් කරලා ගුටියක් කන එක..අමාරුව දෙන්නම දන්නවනේ දැන්.මේ අයේෂා මිස් එක්ක සෙල්ලම් බෑ කොහොමත්..අද දෙන්නටම හොඳ වේවැල් කසායක් දෙනවා…ඒක ජීවිතේටම අමතක කරන්න එපා..” මිස් කියාගෙන ගියා..මිස් ඉස්සරහට ඇවිත් මේසෙ උඩින් වේවැල අතට අරගෙන බිමට හුලන් කැපෙන්න වනාගෙන වනාගෙන ගියා.ඇත්තටම රත්වෙල පුපුරු ගහ ගහ තිබ්බ පස්සේ අමාරුවටත් එක්ක ඒ සද්දෙට චූ බර ආවා මට ඉබේම..හුලං සද්දෙ කිස් කිස් ගාල කිස් කෑවා.මිස් විනාඩියක් විතර වේවැල වනලා ඉවර වෙලා “ම්ම්ම්ම්.කියන්න අමතක උනානේ.මේ වේවැල තමා ප්‍රින්සිපල් මැඩම්ගේ වේවැල.ටිකක් දිග වැඩී..මම ඉල්ලාගෙන ආවේ අද විශේෂයෙන් ම තමුන්ලා දෙන්නටම දඬුවම් කරන්න..මේකෙන් කසායක් කෑව කෙනෙක් ආයේ වැරදි කරනවා අඩුයි …”මිස් හිනාවෙලා වගේ කීවේ කටකොනකින්.මිස් එකපාරම තිලක්ෂි ගේ පස්සට වේවැල තියලා ටිස් ටිස් ටිස් ගාලා ගවුම උඩින් තට්ටු කරා.මටත් ඒ වගේම වේවැලෙන් තට්ටු කරා.එතකොට තමා බය වැඩිවෙන්නේ..චූ බර නම් එන්න එන්නම වැඩිවෙනවා තේරුනා මට..අද නම් අනිවාරෙන් චූ යනවා කියලා ශුවර් මට.මිස් හුස්මක් පාතට දාලා “දෙන්නටම වේවැල් පාරවල් 12 ගානෙ හම්බෙනව අද මේ වේවැලෙන්.මම එක පාරක් ගහලා ඉවර උනාම ඒ ගැහුව පාර ගනන් කරලා අවසානෙ තෑන්ක් යූ මිස් කියන්න ඕන දෙන්නා…එ වගේම පස්ස පැත්ත වනවන්න අතගාන්න තහනම් මම කියනකන්….තේරුනාද දෙන්නට..”අයේෂා මිස් මගේ පස්සට වේවැල තියාගෙන සැරෙන් කියන ගමන් ඇහුවා.

තිලක්ෂි – අනේ…මිස්ස්ස්ස්ස්…ඔව් මිස් තේරුනා..

මම – ඔව් මිස්..තේරුනා..

අයේෂා මිස් – ම්ම්ම්..ගුඩ්.පටන් ගමු..

මිස් වේවැලෙන් මගේ පස්සට තට්ටු කරන්න ගත්තා එකදිගට .ඒ වේවැලේ දිග නිසාම හොඳට නැමෙනවා.තට්ටු කරනකොට උනත් කිස් කන සද්දේ ඇහුනා.”මේ පාරවල් දෙන්නේ හැදෙන්න හොඳ ද ලමයි…”මිස් කියන ගමන්ම කිස් ගාල මගේ පස්සට එකක් දුන්නා..”එකයි.තැන්ක් යූ මිස්”මම කියනව එක්කම දෙවෙනි එක වැදුනා.චූ බර හොඳටම වැඩි උනා තේරුනා මට.කලිසමේ යන්න ඔන්න මෙන්න ගානට ආවා.කියන්නත් ලැජ්ජයි තිලක්ෂි ඉන්න නිසා.”දෙකයි.තෑන්ක් යූ මිස්”මම කීවා.මිස් ආයෙම දුන්නා ඒ වගේම පාරක්.පස්ස නම් දැන් කකියනවා.කරන්ට් එක වැදිලා වගේ.මුළු ඇඟම ගැහෙනවා.”තුනයි.තෑන්ක් යූ මිස්” මම කීවෙත් අමාරුවෙන් වගේ.මිස් කිසිම විවේකයක් දුන්නේ නෑ කිස් ගාල වැදුනා හතරවෙනි පාර.”හතරයි මිස්.තෑන්ක් යූ මිස්…”මම කියනව නෙමෙ කියඋනා වගේ.පස්වෙනි පාර වැදුනා.දැන් නම් පස්ස ගිනිගන්නවා වගේ.මට ගහනවා දැකලා තිලක්ෂි බයට අඬනවා.ඒකි සූ ගානවා පාරවල් වදිනවා දැකලා.”පහයි මිස්.තැන්ක් යූ මිස්”මම කීවා විතරයි එකපාරම ආයෙ පාරක් වැදුනා.මට නිකං ඇඳුම ඉස්සරහින් සීතල වෙනවා වගේ දැනුනා.”හයයි මිස්.තෑන්ක් යූ මිස්”කියනව එක්කම හිමීට කලිසම දිහා බැලුවම ඉස්සරහින් තෙමිලා වගේ.චූ විදලා පොඩ්ඩක්.මිස් මම ගනිනවත් එක්කම ඊලඟ පාර නොදුන්නේ ඇයි බලන්න ඔලුව හරවනකොට කිස් ගාල සද්දෙකුත් එක්ක “ආ….ව්..මිස්ස්…අනේ..රිදෙනවා…එකයි මිස්.තෑන්ක් යූ මිස්”කියනවා ඇහුනා.තිලක්ෂි ට වදින්න පටන් අරගෙන මිස්.ඒ එක්කම පොඩි වතුර වැක්කෙරෙන සද්දෙකුත් එක්ක ගඳක් වගේ ආවා කාමරෙන්.හොරෙන් වගෙ බලනකොට තිලක්ෂි ගේ කකුල් දෙක දිගේ වතුර වගේ චූ වැක්කෙරෙනවා.මේස් දෙකත් ඉවරයි.මිස් දෙවෙනි පාර දුන්නා.”ආ………ව්…දෙකයි මිස්.තෑන්ක් යූ මිස්” තිලක්ෂි අමාරුවෙන් කියාගත්තා..මිස් ඒ එක්කම කිස් ගාල ආයෙ එකක් දුන්නා.”අනේ…ආ……….ව්.මිස්ස්..තුනයි මිස්.තෑන්ක් යූ මිස්ස්ස්.”තිලක්ෂි කීව එක්කම මිස් තිලක්ෂි ගේ පස්සට අත තියල ටිකක් අතගෑවා එහාට මෙහාට.ඒ කරලා තප්පරයක් දෙකක් ගිහින් ආයෙ කිස් ගාල දුන්නා පාරක් “හතරයි මිස්…තැන්ක් යූ මිස්..ඉන්න බෑ මිස්…”තිලක්ෂි කීවා.අනිත් පාරත් තිලක්ෂි ගේ පස්ස ඉඹින්න වේවැලට ගියෙ තප්පර කාලක් විතට.කාමරේ බිම චූ පාර යනවා දැන්.සුදුම කකුල් දෙක චූ වලින් නෑවිලා.මිස් චූ පාර මගෑරලා මිස් ඉන්න තැන වෙනස් කරලා ඊලඟ පාර දෙන්න වේවැල අඳිනකොටම “පහයි මිස්.තෑන්ක් යූ මිස්…”කීවා.ඒ එක්කම හයවෙනි පාර වැදුනා පස්ස හරහට.”හයයි මිස්.ආ…..හ්..මිස් පස්ස පැත්ත ගිනිගන්නවා වගේ මිස්..තෑන්ක් යූ මිස්.”තිලක්ෂි කීවා විතරයි මිස් මගේ පස්සට වේවැලෙන් තට්ටු කරන්න ගත්තා.තට්ටු කරන ගානෙ චූ උනා මට පොඩ්ඩ පොඩ්ඩ.මිස් එක දිගට පාරවල් 4ක් ගහගෙන ගහගෙන ගියා මට ගනින්නවත් උනේ නෑ..මම”හයයි.මිස් “කියන්නත් කලින් පාරවල් හතරක් වැදිලා ඉවරයි.ඒ එක්කම මම ආයේ ගනින්න කලින් මිස් ඉතුරු පාරවල් දෙක වැදුනා කිස් කිස් ගාලා.මට හොඳටම කලිසම තෙමෙන්නම චූ ගියා.මිස් තාම දැක්කේ නෑ හැබැයි .ගනින්න උනෙත් නෑ.මිස් පාරවල් 6 ගහලා ඉවරයි .පස්ස නම් හොල්ලන්නවත් බෑ වගේ.ඒ ඉවර වෙනවත් එක්කම තිලක්ෂි ගාවට ගියපු මිස් “ගනින්න අවශ්‍ය නෑ.ඉවසන් ඉන්න..මම එකපාරම දෙනවා සේරම තිලක්ෂි” කියන ගමන් මිස් කිස් කිස් ගාලා පස්ස පුපුරන්න වේගෙන් ගැහුවා.තිලක්ෂි “ආ…හ්..ආව් මිස්ස්ස්ස්ස්.ආව්.ආව්.ආව්” කිය කිය කෑ ගැහුවා ඒ පාරවල් වදිනකොට.අවසාන වේවැල් පාරවල් 6 තිලක්ෂි ටත් දීලා ඉවර වෙනකොට බිම චූ ගංඟාව වගේ.මගේ නම් බිම ගිහින් නෑ.පස්ස පැත්ත දික් කරන් හිටියා මිස් වේවැල තියනකන්.තක්..තක් ගාල අතින් පස්සට දෙනවා ඇහුනා තිලක්ෂිට මිස් තව.මං දන්නව ඉතිං මටත් ඊලඟට අත පණ නැතිකරලා දෙන විත්තිය.තිලක්ෂි ට ගහන ගමන් “ගුටිකන්නම පස්ස පැත්ත තියාගන්න එපා හොඳේ..වැඩ කරන්න අද ඉඳන්..”මිස් කියනවා.”ආ..හ්.මිස්ස්…ආයේ වැරදි කරන් නෑ.හොඳට වැඩ කරනවා මිස්.”තිලක්ෂි ගොත ගහ ගහ කියනවා ඇහුනා..මිස් ඒකිට ගහන එක නවත්තලා මගේ පස්සටත් තක් තක් ගාල දෙන්න ගත්තා.අම්මෝ ඒ ඇඟිලි පාරවල් වේවැල් පාරවල් උඩින් වදිනකොට රත්වෙනවා පස්ස.චූ යනවා ටික ටික තාමත්.ටිකක් ගහලා මිස් “හ්ම්ම්ම්.කෙලින් වෙනවා දෙන්නම..”කිව්වා.අමාරුවෙන් කෙලින් උනේ..පස්ස අතගගාම මිස් දිහා බැලුවා.මිස් කට ඇද කරන් හිටියා.තිලක්ෂි ත් පස්ස අතගගා අඬ අඬ චූ ගොඩෙන් මගෑරලා හිටගෙන හිටියා..”ම්ම්ම්ම්.දෙන්නම හොඳට මතක තියාගන්නවා මේ දඬුවම..පස්ස පැත්ත උණුවතුරෙන් තවලා බාම් ගාන්න වෙයි…දැන් තිසර යනවා ගෙදර .තිලක්ෂි තව ටිකක් ඉන්නවා..”මිස් කීවා විතරයි මම යන්න හදනකොටම තමා මිස් මගෙ කලිසම දිහා බැලුවේ..චූ පැල්ලම දැකලා මිස්ට හිනා ගියා එකපාරම.”ආ…කොල්ලටත් චූ වෙලා නේද…හොඳයි ඒක නම්.අමතක වෙන එකක් නෑනේ.අයේෂා මිස්ගෙන් කලිසමේ චූ වෙන්න කෑව දවස හොඳට මතක තියාගන්න..” මිස් නිකං මාව ලැජ්ජා කරන්න වගේ කීවා.මම ලැජ්ජාවෙන් බේරෙන්නම පස්ස අතගගා ඉක්මනට රූම් එකෙන් එලියට ආවා.මිස් මං එලියට ගිය ගමන් දොර වැහුවා.මට හිතුනේ තිලක්ෂි ට තව ගහන්න තියාගත්තා වගේ.කොච්චර උනත් මට තිලක්ෂි ට මොකද කරන්නේ බලාගන්න ඕන නිසා මම කල්පනා කරා කොහොමද ඒක බලන්නේ කියලා.පස්සේ කැක්කුම එක්ක මේවා බලන්නත් බෑ වගේ.ඒත් බලලම යනවා කියලා හිතලා මම කාමරේ පිටිපස්සේ ජනේලේ ගාවට ගියා.ජනේලේ පොඩි හිලක් තියේ.සාමාන්‍යයෙන් ඇතුල පේනවා.ලැලි ජනේල නිසා කැඩිලා.කවුරුත් එන්නෙත් නෑ ඒ පැත්තට .මම හොරෙන් බලන් හිටියා.මිස් මිස්ගේ බෑග් එකෙන් ටිෂූ පේපර් වගයක් අරන් තිලක්ෂි ට දුන්නා.”චූ පිහගන්න..හොඳට ක්ලීන් කරගෙන පස්ස පැත්ත හරවන්න දරුවෝ..”මිස් ටිෂූ ටික දීලා කිව්වා.තිලක්ෂි ගවුම ටිකක් උස්සලා කකුල් දෙක පිහගත්තා.ඒ කරලා මිස් පැත්තට හැරුනා..”පස්ස හරවන්න”මිස් කීවා.තිලක්ෂි ටිෂූ එක බිමට විසි කරලා මිස්ට පස්ස හැරෙව්වා.”ගවුම උස්සලා අන්ඩර්ස්කර්ට් එක ගලවලා පෑන්ටි එක පාත් කරන්න තිලක්ෂි.”මිස් කීවා.තිලක්ෂි ගැස්සිලා වගේ ගියා එතකොට .මටත් දැන් පස්ස රිදෙන එක නෑ වගේ.මොකද ක්ලාස් එකේ හොඳම පස්ස හැමදාම ගවුම උඩින් දැකලා දැන් ඇඳුම් නැතුව බලාගන්න පුළුවන්.තිලක්ෂි ගවුම උස්සලා ඉණ පටියේ හිර කරලා සුදු පාට තෙමිලා තිබුණ සාය ගලවලා පුටුව උඩට දාලා පෑන්ටි එක දනිස්ස ගාවට පාත් කරා මිස්ට පස්ස හරවලා.මට අම්මෝ කියවුනා.සුදුම සුදු බෝල පස්සේ රතු ඉරි වගේ හිටලා.පස්ස පැත්තම රතුම රතුයි.මිස්ගේ ඇඟිලි පාරවල් පවා හිටලා තිබුණා.”නැමිලා දික් කරන්නකො හොඳට පස්ස තිලක්ෂි”මිස් තට්ටමට අත තියන ගමන් කීවා.චූ ගෑවිලා තට්ටමෙත්.පස්ස දික් කරාම සේරම පෙනුනා මට.මිස් ආයේ මිස්ගේ බෑග් එකෙන් ටිෂූ කොල දෙකක් අරන් තට්ටම් දෙකත් එක්ක පිහලා හොඳටම පස්ස පිස්සා..ඒ කරලා මිස් පස්ස අතගෑවා අතින්.අරකිට රිදෙනවද කොහෙද ආ.. ගගා හිටියා.ඊට පස්සේ මිස් බෑග් එකෙන් මොකද්ද ජෙල් එකක් වගේ අරගෙන අතට හලාගෙන තිලක්ෂිගේ තට්ටමේ හැමතැනම ගාලා අතින් තට්ටුවක් දාලා පෑන්ටි එක ඉස්සුවා.”අන්ඩර්ස්කර්ට් එක අඳින්න එපා..තෙමිලනේ.ගවුම හදාගන්න.” අයේෂා මිස් කීවා.තිලක්ෂි ගවුම හදාගෙන හිටගත්තම මිස් “හ්ම්ම්ම්.දැන් යන්න පුළුවන්” කියලා රූම් එකේ දොර ඇරලා දුන්නා..මාත් ජනේලේ ගාවින් වොශ්රූම් රූම් එක පැත්තට යන්න ගියා.තිලක්ෂි ත් ගර්ල්ස් වොශ්රූම් පැත්තට ගියා දැක්කා…..