දමයන්ති - Damayanthi - Wela Katha Sinhalen

SL Wal Zone - Aunty Wal Katha

දමයන්ති is a tale of hidden passions and untold secrets, set against the backdrop of a quiet Sri Lankan village. In this Wela Katha Sinhalen story, Damayanthi’s curiosity leads her into forbidden territories, where every glance and touch carries the weight of desire. Rich in cultural detail and emotional depth, this chapter immerses readers in a vivid world of longing and intrigue.

මම ජයන්ත. මට අවුරුදු 46. බැදලා අවුරුදු විස්සක් විතර වෙනවා. ළමයි තුන්දෙනෙක් ඉන්නවා. වයිෆ් රජයේ රස්සාවක් කරනවා. මම ගොඩනැගිලි කොන්ත්‍රාත් වැඩ කරන්නෙ.

මගෙ සෙක්ස් ලයිෆ් එක කීවොත් බදින්න කලින් ඉදන් වගේමත් බැන්දට පස්සෙත් ඒක නියමෙට එන්ජෝයි කරනවා. ඒක ඉස්සෙල්ලාම මම ඕ ලෙවෙල් කරල ගෙදර ඉන්න කාලෙ අපේ අල්ලපු ගෙදර පොඩි නැන්දට පිං සිද්ද වෙන්න ලැබුනු හපන් කමක්. එදා මෙදා තුර මම හතලිස් අට දෙනෙක් එක්ක පන්දහස් වතාවකට වඩා සෙක්ස් කරල තියෙනවා. හරියටම කී පාරද කියන එක මම ඒව හැම එකම මට විතරක් තේරෙන විදියටල ඒ කාලෙ ඉදන්ම ලියල තියෙන පරන ඩයරිය බලලම කියන්න ඕනැ.

ඉතිං මේ කතාව දැනට අවුරුදු දෙකකට විතර කලින් වෙච්ච එකක්. මම මගේ පොටෝ කොපි, ප්‍රින්ට් අවුට් වගේ වැඩ කරගන්නෙ අපෙ ගෙදර ඉදන් කිමී තුන හතරක් එහා පැත්තෙ තියෙන ටවුමෙ පොඩි ෂොප් එකකින්. එතැන කරන්නෙ සමන් කියල මල්ලි කෙනෙක්. අවුරුදු විසි අටක් තිහක් විතර ඇති. කොල්ල බැදල නෑ. වැඩට විටින් විට කෙල්ලෝ ඉන්නවා. උන් වැඩි කල් ඉන්නෙ නෑ. ලොකු පඩියක් ගෙවන්නෙත් නැතුව ඇතිනෙ. වෙන ජොබ් සෙට් උනාම යනවා. මම නිතර එතැනට යනවා. සමන් මා එක්ක හරිම ෆිට්. බදින්නැද්ද කියල ඇහුවාම ටිකක් ජොලි කරලම බදිනවා කියල තමා කියන්නෙ. හැබැයි කෙල්ලක් ඉන්න පාටකුත් නෑ.

දවසක් මම වැඩක් කරගන්න ගියා. ෂොප් එක තියෙන්නෙ කඩ පේලියක උඩ තට්ටුවේ. මම දොර ඇරල නිසා ඇතුලට ගියා. කවුරුවත් නෑ. කොම්පියුටරුත් වැඩ. මම කඩේ පිටිපස්ස කෑම කන්න එහෙම පාටිෂන් කරල කර්ටන් එකක් දාල තියෙන පැත්ත කර්ටන් එක මෙහෙට කරල බැලුවා. බලද්දි මූ මේසෙට හේත්තු වෙලා කෙල්ලක්ට කටට දෙනවා. කෙල්ල මම දැකල තිබ්බෙ නෑ ඊට කලින්. මම එබුනට දෙන්නටම ගානක් නෑ, දෙන්නගෙම ඇස් පියවිලා. මම ටිකක් බලාගෙන හිටියා. මුගෙ පයිය එච්චර දිග නෑ. කෙල්ල හැබැයි හොද පුරුදු කාරියක් කියලනං තේරුනා උරපු හැටියට.

මම ටිකක් වෙලා බලාගෙන ඉදලා එලියට ඇවිත් බැල්කනියෙ වැටට හේත්තු වෙලා පාර දිහා බලාගෙන හිටියා. විනාඩි පහකින් විතර සමන් එලියට ඇවිත්

“ආ ජයන්ත අයියෙ, දැන්ද ආවෙ” කියල ඇහුවා.

“ආ ඔයා ඇතුලෙද හිටියෙ. මම හිතුවා කවුරුත් නැති නිසා තේ බොන්නවත් ගියාද කියලා”.

“නෑ මම ඇතුලෙ හිටියෙ” කියලා සමන් මට මම උදේ ටයිප් කරන්න දීපු ඩොකියුමන්ට් එක දුන්නා ගෙනත්. මම සල්ලි දීලා ආවා. මම එනකන්ම කෙල්ල එලියට ආවෙ නෑ. මම පහලට ගිහින් වාහනේට නැගලා ටික වෙලාවක බලාගෙන හිටියා. අවුරුදු විසි පහක විතර කෙල්ලක් ෂොප් එකෙන් එලියට බැහැලා ගියා. වෙලාවෙ හැටියට මූ කටේ යැව්වා විතරයි. කෙල්ලට සැපක් දෙන්න වෙලාවක් උනේ නෑ කියල මට තේරුණා.

මම ආපහු ෂොප් එකට ගියා.

“ආ අයියෙ මොකක් හරි අමතක උනාද?”

“මෙහාට පොඩ්ඩක් වරෙන් මල්ලි” මම සමන්ව පැත්තකට කතා කරා.

“ඇයි අයියෙ.,” මූ ට ටිකක් අප්සෙට් වගේ.

“මේ මල්ලි, උඹ පොඩඩ්ක් පරිස්සමින් ඕව කරපන්, මෙතන චොර කරගන්නෙ නැතුව, උඹ රස්සාව කරන තැනනේ” මම කීවා.

“මොකක්ද අයියෙ?”

“අනේ මේ බබා වෙන්න එපා, මම දැක්ක බං උඹ අර බඩුව මේක අස්සෙ දාගෙන කටට දෙනවා.” මම අමුවෙන්ම කීවා.

“මට හිතුනා අයිය දකින්න ඇති කියලා”.

“ඒක තමා. මං හින්දා හොදයි. වෙන කවුරු හරි ආවනං එහෙම. මොකක්ද බං මෙතන ඕව කරන්නෙ. වෙන තැන් නැතුවද?” මම ඇහුවා. තව​ත් ඇන්ටි වල් කතා කියවන්න මෙතනි​න් - https://walakatha.com/category/wadimahal-bala

“තිබ්බට බෑනෙ අයියෙ, මේකි එන්නෙ නෑනෙ රූම් යන්න.” මූ කෙදිරි ගෑවා.

“හරි හරි පරිස්සමින් කරපං, අනික දැං ඔහොම කරාම උඹ විතරක් ආතල් එක ගන්නවා. ඒකිට මොනවත් නෑ. මල පැනල යනව ඇත්තෙ.”

“අනේ අයියෙ ඒව කරන් නෑ තාම, ඒකිගෙ කැඩිලා නෑ තාම,”

“කඩන්නෙ නැතුව කරන්න දේවල් නැද්ද බං, පව්නෙ බං කෙල්ලො” මම කීවා. මූ බිම බලාගෙන ඉන්නවා.

“හරි හරි අවුලක් කරගන්න එපා, උඹට ඕනැනං ටිකක් කලිං කියපං. මං අපෙ ගෙදර සෙට් කරල දෙන්නං වෙලාවක, එතකොට බය වෙන්න දෙයක් නෑනෙ, අපිත් දන්නවනේ ඕවයෙ තියෙන අමාරුකං”. කියලා මම එන්න ආවා. ”

දවස් දෙකකට විතර පස්සෙ මූ මට කෝල් එකක් ගත්තා.

“ හලෝ, මොකද සමන්?”

“අයියෙ මේ ම කතා කලේ...”

“ඔව් මොකද කාරණේ?” මම ඇහුවා

“අර එදා අයිය කීවෙ අයියලගේ ගෙදර... ”කියල මූ තෙපරබානවා.

“හරි හරි කවදද,?” මොකද ගෙදර කවුරුත් නැති වෙන්නත් ඕනැ, මට ඉන්න පුළුවන් වෙන්නත් ඕනැ ඒක නිසා මම කීවා.

“හෙට බැරිද අයියෙ”

“ අපෝ උඹට එච්චරම හදිසිද? මම පොඩ්ඩක් බලල කෝල් කරන්නම් ”මම කීවා. පස්සෙ බැලුවම සිකුරාදා දවසක්නේ, කවුරුත් නෑනෙ. කෝකටක් වයිෆ්ටත් කෝල් කරල වැඩේ තහවුරු කර ගත්තා.

ඊට පස්සෙ කෝල් එකක් අරන්

“අට වෙද්දි එහෙනං වරෙන්, මම ගේට්ටුව ඇරල තියන්නම්” කියලා සමන්ට කීවා.

“අය්යෙ කෙල්ලට අවුල් ඔයාට මූණ දෙන්න, පොඩ්ඩක් ෂේප් එකේ වැඩේ කරමු නේද ?කියල මූ ඇහුවා.

“අපෝ බං, ඇයි ඒකි බය වෙලාද මමත් ඉල්ලයි කියලා, කියපං ඒකිට මං බඩු ගහන්නෙ ඒකි ඉපදෙන්නත් කලින් ඉදන් කියලා.”

”නෑ අයියෙ දන්නෙ නැද්ද ඉතිං”,

“හරි හරි මම ගේට්ටුවයි දොරයි ඇරල තියන්නම්, උඹ කෙලින්ම උඩ තට්ටුවට පලයං, ගිහිං ඕනැ තැනක ඉදපං. මං කෝකටත් ලොකු ඇද තියෙන කාමරේ ලෑස්ති කරල තියන්නම්. මං පහල ඔෆීස් කාමරේට වෙලා ඉන්නං ”මම කීවා.

“තැංකියු අයියෙ. ”

පහුවදා කට්ටයම ගියාට පස්සෙ මම අපි නිදාගන්න කාමරේ තිබ්බ අනං මනං අයින් කරලා හොද බඩේ ෂීට් එහෙම දාලා, අළුත් ටවල් දෙකක් එහෙම තියලා හෝටල් කාමරේ වගේ රූම් එක ලෑස්ති කරා. ඇටෑච් බාත් රූම් එකකුත් ඒකට තියෙනවා. ගේට්ටුවත් ඇරල තිබ්බා. මූ අටට කාලක් විතර තියෙද්දි ආවා බයික් එකේ. තනියම. මම හිතුව වැඩේ අල වෙලා තමා කියලා.

“මොකද මල්ලි තනියම” මම ඇහුවා.

“නෑ අයියෙ, මේකි බයයි මාත් එක්ක බයික් එකේ එන්න”.

“ඉතිං උඹ බස් එකේ එන්න කීවද?” මම හිනාවෙලා ඇහුවා.

“නෑ මේ එයාලගෙ ගෙවල් ගාව අක්ක කෙනෙක් එකක් එන්නම් කීවා, එතකොට අවුලක් නෑ නෙ.” සමන් කීවා.

“එත‍කොට ඒකි දැනගන්නවනේ?” මම ඇහුවා

“ඒක අවුලක් නෑ කීවෙ” සමන් කීවා.

“එහෙනම් මං ඔෆීස් රූම් එකේ ඉන්නං, ආ එක්කෝ වරෙං යන්න රූම් එක පෙන්නන්න,” කියල මං පොරව උඩට එක්කගෙන ගියා.

“මෙන්න කාමරේ, මෙන්න බාත් රූම් එක. ඒ සී නං නෑ. ෆෑන් එක දාගනිං.” කියල කීවා.

“මෙච්චර එකක් ඕනැ නෑ අයියෙ”.

“මේකෙ මොකක්ද වැඩිය, ඔන්න ඔහෙ හිටපං, හරිනං මේකට තුන්දාහක්වත් ගන්න ඕනැ” කියලා මම හිනා උනා. කොල්ල රූම් එක දිහා කට ඇරන් බලං ඉන්නවා.

“ මොකද බං උඹ බය වෙලා වගේ, මේ පලවෙනි සැරේද බඩුවක් උස්සන? ”මම ඇහුවා. ඒක තමා අයියෙ.

“හරි හරි බය වෙන්න එපා. ලොකු සීන් මොනව වත් කර ගන්න එපා, කෙල්ලොනෙ බං” මං උපදේසෙකුත් දීලා පල්ලෙහාට ආවා.

“මම එහෙනම් ඔෆිස් රූම් එකෙන් ඉන්නම්. උඹ වැඩේ කර ගනිං” කියල මම ඔෆීස් රූම් එකට ගියා. මූ ඉස්තෝප්පුවෙ පුටුවක වාඩි වෙලා හිටියා. ටිකකින් ස්කූටියක් එනවා ඇහුනා. මම ඔෆීස් රූම් එකේ දොර අස්සෙන් බලාගෙන හිටියා. අවුරුදු 35-40ක විතර ගෑනියක් එක්ක අර කෙල්ල බැස්සා. අරූ නැගිටල ගිහින් දෙන්නව පිලි අරගෙන ගෙට ගියා. මොන මොනවද කතා කරනව ඇහුනා මට ඒ තරම් හොදට ඇහුනෙ නෑ. ටික වෙලාවක් ගියා. අර ආව එකී ආපහු ගියේ නෑ. ටිකකින් සමන් ආවා.

“අයියෙ අයියෙ” කියලා කතා කරා.

“මොකද බං.” මං ඇහුවා.

“අයියෙ, අර අක්කා ඉන්නවලු අපි යනකං, අවුල් නැ නේද?” කියල මගෙන් ඇහුවා.

“අවුලක් නෑ, මං ගහන්නද ඒකිට” කියලා මම විහිලුවට ඇහුවා.

“ඒකි කැමතිනං මට මොකද, අවුලක් නෑ නේද?, සාලෙන් ඉන්න කියන්නද?”

“හා හා ඉන්න කියපං. එහෙනම් උඹම අර ගේට්ටුව වහලා දාපං. මං එන්නං පොඩ්ඩකිං” කියලා මම ආපහු ඔෆීස් රූම් එකට ගියා.

මූ ගේට්ටුව වහල එන ගමන් ආයෙ ඇවිත්

“අයියෙ පොඩ්ඩක් එන්නකෝ ”කීවා. මම එලියට ආවා.

“ අය්යෙ මේ අක්කට මං මෙතනින් ඉන්න කියන්නං කමක් නෑ නේද” කියලා සාලෙ ඉදගෙන හිටපු ගෑනිව පෙන්නලා ඇහුවා. ගෑනි මාව දැක්ක ගමං නැගිට්ටා.

“හරි නංගි ඉන්න. ඔය ටීවී එක දාගෙන බලන්නකෝ. මං පොඩි වැඩක ඉන්නේ. තව ටිකකින් තේ ටිකක් බොමු” කියල මම ආපහු හැරුනා.

“නෑ අයියෙ ඒ අක්ක බබාව ඉස්කෝලෙට දාලා ඇවිත් ඉන්නෙ. ආයෙ ගෙදර යන්න බැරිලු. මෙහෙමම ඉන්නං කීවෙ ඒකයි”. සමන් කීවා.

In “Damayanthi,” a respected village woman finds herself drawn into an unexpected affair that challenges her values and ignites her deepest fantasies. The narrative blends the authenticity of Sinhala dialogue with steamy, well-paced encounters, making this Wela Katha Sinhalen entry both relatable and thrilling. Readers will be captivated by Damayanthi’s internal struggle and the electric chemistry that unfolds.

“හරි හරි ඒකෙ අවුලක් නෑ, උඹ දැන් පලයං. අරකි බලාගෙන ඇති ”මම කීවා. මූ ලැජ්ජාවෙන් වගේ ගියා උඩ තට්ටුවට. මම ටිකක් වෙලා බොරුවට ඔෆීස් රූම් එකට වෙලා හිටියා

මට දැන් ඔලුවෙ වැඩ කරන්නෙම අර බඩුව ගැන. වයස 38- විතර ඇති වගේ. ඇගත් නරකම නෑ. මේ වගේ ගමනක් ආව කියන්නේ මේ සබ්ජකේට් එකට එච්චර අවුලක් නෑ කියන එකනේ. මටත් පොඩ්ඩක් ට්‍ර‍යි කලොත් කියල හිතුනා. මම ටිකක් වෙලා ඉදලා ගේ ඇතුලට ගියා. මේකි ටී එක දිහා බලාගෙන ඉන්නවා.

“මොනවත් නැද්ද බලන්න දෙයක් ” මම ඇහුවා.

“අනේ අයියෙ මේ උදේට එක එක්කෙනා ඇවිත් පණ්ඩිතකං කියන ඒවනේ තියෙන්නේ ”ගෑනි එචච්ර අවුලක්නෑ වගේ හොදට කතා කරනවා.

“ඔයාටත් මාර පරිප්පු කෝස් තමා සෙට් වෙන්නේ නේද?” මම ඇහුවා.

“අවුලක් නෑ, උදව්වක් ඉල්ලුවම බෑ කියන්න බෑනේ”. ගෑනි කතාවට හොද හින්දා මමත් ගිහින් සැටියෙ වාඩි වෙලා රිමෝට් එක අරගෙන චැනල් මාරු කර කර කතාවට සෙට් උනා.

“මේ නංගි ඔයාගෙ නෑයොද?” මම ඇහුවා.

“ටිකක් දුරින්. ඉසස්ර ඉදන් දන්නවා. පව්නෙ ඉතිං. අපිත් ඔය වයස පහු කලානෙ” මේකි කීවා.

”ඔයාටත් මෙහෙම ප්‍ර‍ශ්න තියේනන ඇති ඒ කාලෙ? ” මම ඇහුවා.

“ප්‍ර‍ශ්නයක් නම් තිබ්බෙ නෑ. මං කීවෙ ඒ කාලෙ බයයිනෙ රූම් යන්නත් මේකි කීවා.”

“ඒ කියන්නෙ දැන් බය නෑ? ”මම හිනාවෙලා ඇහුවා.

“අපි බය නැති උනාට මේ කෙල්ලො බයයිනේ. මට කරදරේ බෑ තනියම යන්න බයයි කියලා.. ඒකයි ආවෙ. ”

“මාත් ඒක තමා එන්න කීවෙ”. මම කීවා.

“එදා ඔයාට නෝන්ඩි උනාලු නේද දෙන්නා” මේකි ඇහුවා.

“ඔයත් දන්නවද ඒක.?

“මට නංගි කීවා.”

“එහෙනම් සමන් කෙල්ලට කියලද, මම කීව කියන්න එපා කියලා”. මම කීවා. ‍

“මේ අයියෙ මුං දෙන්නා ලොකු සීන් එකේද හිටියෙ ඒ වෙලාවෙ” මේකි ඇහුවා.

“ඒ කීවේ?” මම ඇහුවා නොදන්න ගානට

“ඒ කියන්නේ අර වැඩේද? ලොකු වැඩේ?” මේකි කොමල පාලා ඇහුවා.

“නෑ අනේ, උං ඒව කරන්නෙ නෑ කීවා තාම, නිකං පොඩි ආතල් එකක් විතරයි” මම කීවා.

“ඒ කියන්නේ?”.මේකි ඇන ඇන අහන්නෙ මොකද මන්දා.

“අයියෝ ඔයාටත් සේරම ඕනැද දැනගන්න?” මම ඇහුවා.

“නැත්තං මේකි මට බොරු කියනවද දන්නෙ නෑනෙ, ඒකයි.”

“ඒ කියන්නෙ? ”

“ නෑ අය්යෙ මේකි කීවා සමන් ඌට විතරක් කරගෙන මේකිව එවනව කියලා. ඒකයි.”

“ ඒකනං එහෙම වගෙ තමා මටත් තේරුනේ, ඒකයි මං මෙහෙ එන්න කීවෙ” මම කීවා.

“ඒක නං හොදයි අයියෙ, නැත්තං ඔය රූම් ගානෙ ගිහිං මොනව වෙයිද දන්නෙ නෑ, ”මේකි කීවා. මට බකස් ගාලා හිනා ගියා.

“ඇයි හිනා වෙන්නෙ? ”මේකි ඇහුවා.

“ආයෙ ඉතිං රූම් ගියා කියල මොකද, මෙහෙ ආව කියල මොකද, වෙන දේ වෙනවා, කරන දේ කරනවා. ඒකයි මං කීවේ”.

“එහෙම නෙවෙයි, සමහර ඔය හෝටල් වලට කෙල්ලො අරන් ගියාම එතන එවුං එනවලු බලෙන්. නැත්තං පොටෝ ගහනවලු. වීඩියෝ කරනවලු ඒකයි මං කීවෙ.”

“එහෙම ඒවනං මාත් අහල තියෙනව ”මම කීවා.

“මෙහෙනං ශෝක් අයියෙ” මේකි ගේ වටේ ඇහැ යවලා කීවා. මේකිගේ සාය කොටයි. මට ගල පේනවා හොදට.

“ඇයි මොකක්ද මෙහෙ තියෙන විශේෂ හොදේ?” මම ඇහුවා.

“කවුරුවත් නෑනෙ. නිස්කලංකයි, ඒකට අපෙ ගෙවල්වල. රෑටවත් නිදහසේ ඉන්න නෑ. කට්ටිය පිරිලා, සද්දෙයි. කෑ ගහනවයි. ටීවී රේඩියෝයි.” මට පොඩ්ඩක් කෙලින් වේගෙනත් එනවා.

“ඔයාගෙ හස්බන්ඩ් මොනවදකරන්නෙ නංගි”.

“එයා ඩ්‍රැයිවිං අයියේ, හොටෙල් එකක”.

“ කොහෙද?”

“ ගාල්ලේ”

“ එහෙමද? එහෙනම් වැඩිපුර ගෙදර එන්නෙ නැතුව ඇති.” මම කීවා.

“ආව කියල මොකද අයියෙ, යාළුවෝ එක්ක බොන්න යනව ආවත්.” මට දැන් තේරුනා මේක අදින්න පුළුවන් කියලා.

“ ඊටත් අපෙ ගෙවල්වල නිදහසේ ඈනුමක්වත් අරින්න බෑ අයියෙ, පොඩි ගෙවල්නෙ. සද්දෙ ඇහෙනවා”. “එහෙනම් අර වැඩේ කරන එකත් ලේසි නැතුව ඇති?” මම හිනාවුනා.

“ කියල වැඩක් නෑ අනේ. දත කට පූට්ටු කරගෙන ඒව විදින්න බෑ අයියෙ මට නම් ”කියලා මේකි හයියෙන් හිනා උනා.

“එහෙනම් සද්දෙට කරනව ඇත්තෙ මෙයා” මම කීවා.

“සද්ද වෙනවනෙ අයියෙ.” කියල මේකි හිනා උනා.

“ඒකනෙ මෙහෙනං ඕනැ තරං සද්ද කරන්න පුළුවන්” මම කීවා.

“ඔයත් සද්දෙ දානවා ඇති නේද ”කියලා මේකි හිනා උනා.

“නැත්තං ඉතිං” කියපු මම

“ඔයාට බබාලා කී දෙනෙක් ඉන්නවද” කියල ඇහුවා.

“එක්කෙනයි අනේ ”මේකි කීවා.

“බැදල කොච්චර කල්ද දැන්?”

“අවුරුදු එකොලහක් වෙනවා.”

“ඇයි එක්කෙනෙක් විතරක්.”

“ අපෝ එක්කෙනාගෙන් ඇති උනා. ඕනම නැ කියල හිතුනා.”

“දැන් එතකොට කඩේ වහලද” මම ඇහුවෙ ආරක්ෂාව ගැන තත්ත්වෙ දැන ගන්න.

“වහලම දාලා තියෙන්නේ.” කියල මේකි හිනා උනා.

“එහෙනම් බය වෙන්න දෙයක් නෑනෙ.” මම කීවා. “එහෙම දෙයක් නෑ. ඒත් එහෙමයි කියල ඇති වැඩකුත් නෑ.” මේකි දුකෙන් වාගේ කීවා. මම නැගිටල ගිහින් මේකි ලගින් ඉදගත්තා.

“ඔයාගෙ නම මොකක්ද කියලවත් අහන්න බැරි උනා.”

“දමයන්ති, ඔයා එතකොට? ”

“මම ජයන්ත”.

“ආ සමන් මල්ලි කීවනේ ඉස්සෙල්ලා”. මම ගෑනි ලගට ලං වෙලා අතින් ඇල්ලුවා. මේකි උඩ තට්ටුව දිහා පඩිපෙල පැත්තෙන් බැලුවා.

“ඇයි. අරගොල්ල එයිද දන්නෙ නැ. ”

“නෑ දැන්ම එන එකක් නෑ” කියපු මම කර වගේ අත දාලා ගෑනිව ලං කර ගත්තා. මේකි මගෙ උරහිසට හේත්තු උනා. මම මූනට ලංවෙලා නිකටෙන් උස්සලා තොලට තොල තියලා උරන්න ගත්තා. ‍මේක අත්දෙකෙන් මාව බදාගෙන මට ලං උනා. විනාඩියක් විතර තොල දාලා නවත්තලා මගෙ උරහිසට තුරුල් වෙලා

“ඉතිං” කියලා කීවා. මමත්

“ඉතිං” කියලා හිනා උනා.

“කමක් නැද්ද අයියෙ” හෙමින් ඇහුවා.

“ඇයි එහෙම අහන්නෙ ”කියල අහන ගමන් මම හෙමින් මේකිගෙ තනයක් මිරිකන්න ගත්තා.

“නෑ ඔයාට අවුලක් නැද්ද ”මේකි ඇහුවා.

“මේකද? මට නං අවුලක්නෑ” මම කීවා.

“ඒ කියන්නෙ මෙයාට ඇති ගොඩක් කට්ටිය? ”

“එහෙමම කියල නෑ චාන්ස් එකක් ආවොත් තමා” මම කීවා.

“ඒ කියන්නෙ ගොඩක් අය?”

“අපෝ නංගි මම මේව කරන්නෙ වයස පහලොවෙ ඉදන්” කියලා ආයෙත් තොලක් දැම්මා.

“මාරයිනෙ ඔයා.”

“ඔයා කොහොමද එතකොට?”

“මට නං ගොඩක් නෑ අයියෙ”,

“කී දෙනෙක්ද? ”

“අපෝ එහෙම නෑ, කලින් යාළු වෙලා හිටපු එක්කෙනා රට ඉදන් ආවම අපි කොහෙ හරි යනවා දවසක් දෙකක්. එච්චරයි.”

“එච්චරමද? ”මම ඇහුවා

“තව මගෙ යාළුවෙක්ගෙ මල්ලි කෙනෙක් ඉද හිට හම්බ වෙනවා. වැඩිය නෑ.” මම ගෑනිව තවත් තද කරල බදා ගත්තා. ආයෙත් තොලක් දාලා

“කාමරේට යමුද?”

“හ්ම්, අර ගොල්ල ආවොත්”.

“ඒ ගොල්ල දැන්ම එලියට එන්නෙ නෑ.” කියල මම නැගිටලා ගෑනිව අරන් ඉස්සරහ කාමරේට ගියා. ඒකෙ ඇටෑච් බාත් එකකුත් තියෙනවා. මම කාමරේට ගිහින් දොර වැහුවා.

“අයියෙ මේකෙ බාත් රූම් එකක් තියෙනව නේද?”

“ඔව් යන්න ඔහොම.” මම ඇද උඩ වාඩි වෙලා ඇද රෙද්ද ගසලා එලුවා. මේකි බාත් රූම් එකේ ඉදන් ආවා.

“මම දැක්කා ඇදේ හැටි, මොකද වෙලා තිබ්බෙ?” කියාගෙන මේකි ඇද ලගට ආවා.

“අද උදේ පාන්දර වෙච්ච ඒවා ”කියලා මම කීවා. උදේ මමයි වයිෆුයි හදිස්සියේ මේ ඇදේ සෙට් උනා, වෙලා ගිය හින්දා ඇද හදන්න බැරි උනා. උදේ පහට විතර ඒක කලේ. දැන් නවය වෙලත් නෑ තවම, ආයෙත් සැරයක් ඒ ඇදේම කියල හිතෙනකොට මට මාර කික් එකක් ආවෙ. 

When Damayanthi’s quiet life collides with secret yearnings, the result is a gripping story of temptation and transformation. This Wela Katha Sinhalen episode explores the tension between duty and desire, weaving together heartfelt moments and passionate encounters. Perfect for fans of mature Sinhala fiction, it offers a balanced mix of narrative depth and sensuality.

ඊලග කොටස ආව ගමන් කියවන්න මෙතනින් අපේ Telegram Channel එකට Join වෙන්න: https://t.me/+PVvTyldrqFtkMGY1