සමාධි අක්කගෙ ලැජ්ජාව Samadi Akka - 30

Wal Kath FB Sinhala New Wala Katha

In this sizzling Sinhala Wal Katha 2024 episode, Samadi Akka’s journey continues as her inner shame fades into unstoppable craving.

පර​න කොටස් ටික මෙතනින් කියවන්න:  https://walakatha.com/posts/samadi-akka-1/episodes

අපි යන්නම්. බායි සිතූ" යනුවෙන් පවසා සමාධි සහ කලණ නිවසෙන් පිටත් වූවෝය.

ඔවුන් දෙදෙනා නිවසෙන් පිටව යද්දී සමාධිගේ මව සහ පියා ඔවුන්ට පිටට නොපෙන්වූවත් ඇතුළතින් සිටියේ ඉතාමත් කනස්සලු ස්වභාවෙයිනි. එයට හේතුව වූයේ ඉන් දින දෙකකට පසු හෂිණිගේ විශ්වවිද්‍යාලයේ දෙවන අධ්‍යයන වාරය ආරම්භවන බවට පැමිණ තිබූ ඊ මේල් පණිවුඩය නිසාය. කලණ සහ සමාධි අනුරාධාගේ නිවසට යන අතරතුර කිහිපවරක්ම ඔවුන්ගේ නිවෙස් වලින් සහ අනුරාධා කතාකරන ලඳි. එමෙන්ම එදින සවස අනුරාධාගේ නිවස අසල සංඟීත් ප්‍රසංඟයක් පවතින බවද ඔවුන්ට පැවසූ අතර කලණ සහ සමාධි එම ප්‍රසංඟයට සහභාගි වීම සඳහාද ඉතා ආසාවෙන් සිටින ලදි. ගමන අතරතුර සමාධි කලණගේ කමිසය උඩින් ඔහුගේ දකුණු තනපුඩුව ඇඟිල්ලෙන් පිරිමැද විනෝදයක් ලබමින් සිනාසුනාය.

"ඇයි අක්කේ ඒ. අමුතු ෆීල් එකක් දැනෙන්නේ?"

"ඒ මේකයි. ස්නායු අන්ත ගොඩක් තියෙනවනේ මල්ලි ඒවගේ. ඔයාලගේ එකේ ටො.ප් එකේ වගේම අපේ යෝ.නි තො.ල් වල මෑ ඇ.ටේ එහෙමත් එහෙමනේ"

"ආ ඒකද"

"ම්ම්.. ඔව් ඉතින්"

"ආ හරි හරි ඉතින්. ඒ වුනාට දැන් එපා අනේ"

සමාධිගේ පියා ඔවුන් නිවසින් පිටත් වූ පසු සමාධිගේ මවගෙන් උදෑසන සිදුවූ සිඳුවීම පිළිබඳව විමසීමක් කළේය.

"ඔයත් දැනගෙන හිටියද මම එළියෙ අර ඉන්න වෙලාවෙ දුව එනවා කියලා"

"නෑ අනේ. මම සරමක් ගේන්න ආයෙත් කාමරේට ගියානෙ"

"හරි හරි. ඒත් මම නම් ඔය දේවල් වලට ඒ තරම් කැමති නැහැ. දන්නවනේ අපි ඉන්නෙ ලංකාවෙ කියලා"

"ඒක නම් එහෙම තමයි. ඒත් ඉතින් මේ සංස්කෘතිය කියලා අපිත් දැන් යල් පැනගිය දේවල් එක්කම ඉන්න ඕන නෑනෙ. දුව අනික කිව්වෙ පිටරටවල එහෙම නේචරිසම් කියලා මොකක් හරි එහෙම ගම්වල ඕන තරම් මිනිස්සු ඉන්නවා කියලා"

ඒ අතරේදි හෂිණිද සාලයට පැමිණි අතර ඔවුන්ගේ ඒ කතාවද අවසන් වුණි. ඇය සමාධි සහ කලණ නිවසේ නැති නිසා හුදෙකලා බවකින් සිටිය නිසා එය ඇයගේ මව සහ පියාට කීවාය. ඉන් ටික වේලාවකට පසු සමාධිගේ පියා එදින ඔවුන්ගේ තේ වත්තේ වැඩ කරන පිරිසට ආහාරපාන රැගෙනගොස් ඒ අසල ඇති ගබඩාකාමරයේ තැබුවේය. ඉන් පසු ඔහු වැඩකරන පිරිස එහි වැඩකරන ආකාරය නිරීක්ෂණය කර උදෑසන ආහාරද ලබාදී පිටව නැවත නිවසට පැමිණියේය.

අනුරාධාගේ නිවස පිහිටා තිබුණේ ප්‍රධාන මාර්ගයේ සිට අතුරු මාර්ගයක කිලෝමීටර් දෙකක් පමණ දුරකිනි. සමාධි අන්තර්ජාලයේ ඇති සිතියම් මඟින් කලණට මාර්ගය කීවාය. ඉන් පසු ඔවුන් දෙදෙනා අනුරාධාගේ නිවසට පැමිණියෝය. ඔවුන් පැමිණෙන විට අනුරාධා නිවසේ ගේට්ටුව අසල බාලගෙන සිටි අතර ඔවුන්ට නිවසට පැමිණීමට ගේට්ටුව විවෘත කළාය. අනුරාධාගේ නිවස මහල් තුනකින් සමන්විත විචිත්‍රවත් නිවසකි. එහි ඇති නිස්කලංක භාවයට කලණ සහ සමාධි බොහෝසේ ප්‍රියකෙරූ අතර එහි ඉහළම මහලේ පිහිණුම් තටාකයක්ද, පහළ මහලේ කුඩා කායවර්ධන මධ්‍යස්ථානයක් පවා තිබුණි.

අනුරාධා ඇඳ සිටියේ සාමාන්‍යය නිවසට අඳින කලිසමක් සහ කමිසයක් විය. ඇය සමාධි සහ කලණ යතුරුපැදියෙන් බැස නිවසේ ඇතුළට පැමිණෙන විට ඔවුන් දෙදෙනා වැළඳගනිමින් සහ ඔවුන් දෙදෙනාගේ තොල් මත හාදු තවරමින් ඇයගේ නිවසට පිළිගත්තාය.

"අම්මලා එහෙමත් හැපි ඔයාලා එනවා කිව්ව එක ගැන අහලා. නැතිනම් මම තනියම නේ ගෙදර"

"අනේ එහෙමද"

"ඉතින් මහන්සිද දෙන්නට"

"ඔව් ටිකක් විතර නේද මල්ලි" යනුවෙන් පවසා සමාධි ඔවුන් රැගෙන ආ කැවිළි ආදිය සාලයේ මේසයක් මත තැබුවාය.

"මේ සමාධි අහන්නකෝ. මේ මගෙන් ප්‍රින්සිපල් සර් ඇහුවනේ එදා අපි ඉස්කෝලෙ ළමයි එක්කන් ගිය දවසේ මල්ලි එයාලව ඇඳුම් මාරු කරන වෙලාවෙ දැක්කද කියලා"

"ඒ කවුද අනේ එහෙම කියලා තියෙන්නෙ"

"නැහැ ලොකු දෙයක් සිද්ධවෙලා නෑ. මල්ලි කොහොම වුනත් වැඩිවෙලාවක් එතන හිටියෙ නැහැනේ. සර්ට හිතවත් ළමයින්ගෙ අම්මා කෙනෙක් මේ ඊයෙ පෙරේදා හම්බවෙලා තමයි කියලා තියෙන්නෙ. සර් ඉතින් ඒ ඔයා අඳුනන මල්ලි කෙනෙක් කිව්ව නිසා. සර් හරියටම වුනේ මොකක්ද කියලා කෝල් කරලා මගෙන් ඇහුවා"

"අම්මෝ ඉතින් මේ පොඩි කෙල්ලොත් නේද. දහයෙ කිව්වට දහය වසරට භාරදුන්නා විතරනෙ. ඒ දිනුශිලා එහෙම නේද"

"ඔව්. හැබැයි අද කාලෙ වෙන දේවල් එක්කත් එහෙම අහන එකනම් සාධාරනයි. මිනිස්සුන්ගෙ පුදුම අසහනයක් නේ තියෙන්නෙ. මේ පොඩිවයසෙ කෙල්ලෙක් දැක්කත් ඇති. ඒත් මල්ලි එහෙම කෙනෙක් නෙවෙයිනේ කවදාවත්ම. ආසාවල් තියෙනවා තමයි. ඒත් කාටවත් කරදර කරන කෙනෙක් නෙවෙයිනේ"

"ඒක ඇත්ත අනූ. මාත් එක්ක වුනත් මල්ලි කවදාවත් එහෙම මම නොකියා කිසිම දේකට මට බල කිරීම් කරලා නෑ. ප්‍රින්සිපල් සර් හරිනම් මල්ලි එයාගෙ වැඩත් පාඩු කරලා ආව එක ගැන ස්තූති කරන්න ඕන මේ ළමයට" යනුවෙන් පවසා සමාධි කලණගේ හිස අතගෑවාය.

"අයියෝ අක්කේ ප්‍රශ්නයක් වෙයිද ඒක"

"පිස්සුද මල්ලි. මොනවා වෙන්නද. ඔයා බයවෙන්න එපා" යනුවෙන් පවසා සමාධි ඔහුගේ හිස අතගෑවාය.

"අයියෝ මම මේ අනික ඔයාලා ගෙට ආවා විතරයි ප්‍රශ්න කියනවා නේද"

"අනේ ඒකට කමක් නෑ. ටීච ඔයා සාරියක්නෙ ඇඳලා ඉන්නවා කිව්වේ"

"ආ... ඒකද දැන් ඔයාව ඒ දෙවල් වලට අවුස්සගන්න බෑනෙ මල්ලි. දැන් කට්ටිය ඉන්න නිසා ගෙදර මගේ යාලුවෝ කොන්සර්ට් එක බලන්න අපිත් එක්ක යන්න"

"හ්ම්.. ඔව්නේ. ටීචගෙ මල්ලි නම් මාරම ලකීනේද"

"ඔව් ඉතින් මගෙ මල්ලිට මගේ සීමාවේ ඒ කියන්නෙ අතෙන් එහෙම කරලා දෙනවා. ඒවා තමයි. ඒත් අම්මලා නැතිවෙලාවෙදි. දැක්කොත් ගුටිකන්න තමයි වෙන්නේ"

"ම්ම්.. ඔව්නේ"

"මේ එහෙනම් ඔයාලා දෙන්නට මම රූම් එකක් ඇරේන්ජ් කලා. ගිහින් වොෂ් එකක් දාගන්න. අද මගේ යාලුවොත් ඇවිත් සූදානම් වෙනවා මෙහේ ඉඳලා කොන්සර්ට් එක බලන්න යන්න උඩම තට්ටුවේ"

"ආ එහෙමද අනූ. හරි අපි එහෙනම් යන්නම්කෝ වොශ්දාලා හිමීට ලෑස්තිවෙන්න"

This Wal Kata chapter peels back the final layers of her resistance, diving deep into the pleasure she once feared.

"ආ ඉන්න. මොනවා හරි කාලා බීලා යමු" ඉන් පසු අනුරාධා සමාධිට සහ කලණට සංග්‍රාහ කලාය. ඉන්පසු අනුරාධා ඔවුන් දෙදෙනාට කාමරයක් පෙන්වූ අතර ඔවුන් එයට ගොස් ඇඟසෝදාගැනීමට සූදානම් වූවෝය.

කලණ ඔහුගේ කමිසය සහ ඩෙනිම් කලිසම ගලවනවාත් සමඟම අනුරාධා එම කාමරයට පැමිණියාය. අනුරාධාගේ මිතුරන් උඩු මහලේ සිට ප්‍රසංඟයට යාමට සූදානම් වෙමින් සිටියෝය.

කලණගේ ලි.ඟුව යට කලිසම ඇතුලතින් ඉඳිරියට නෙරා විශාලවී ඇතිබව පෙනෙන්නට තිබුණි. ඇය ඉන් පසු කලණ ඉඳිරියේ පහත් වී ඔහුගේ යට කලිසමට උඩින් ප්‍රසාරණය වී පෙණුනු ලිඟුවට හාදුවක් දුන්නාය.

"ම්ම්.. මොකක්ද ඒ ස්මෙල් එක. සෙන්ට් ගහනවද මල්ලි මේ හරියටත්"

"නෑ අක්කේ මේ ක්‍රීම් එකක්. මේවගේ ගාන්න හොඳ එකක්" යනුවෙන් පවසා කලණ යට කලිසම ගැලවූවේ ඔහුහේ ලි.ඟුව ස්පර්ශව තිබූ කොටස අනුරාධාට පෙනෙන ආකාරයට. අනුරාධා එහි ඇති ඔහුගේ ලව් ජූස් ගෑවි ඇති දෙස බලා.

"මෙන්න මෙයාගෙ එක්කෙනාගෙන් මොනවා හරි ඇවිත්"

සමාධි ඒ දෙස බලා "ආ මෙයාට මේදවස් වල කලිසමේම චූ යනවනේ අනූ"

"ආ ඒකතමයි මේ චුට්ටක් ගිහින් තියෙන්නේ".

"අනේ ටීච ගන්නකෝ පොඩ්ඩක් කටට"

"අනේ මෙ මගේ යාලුවොත් ඉන්නවා. කරන දෙයක් ඇවිත් රෑට හොඳේ"

"හරි හරි ඉතින්"

"අනික වොෂ් එහෙම දාලා ඉන්න ඕන හරිද. ඔහොම බෑ. අනේ පව් අනේ මේන් වැක්කෙරෙනවත් එක්ක" යනුවෙන් අනුරාධා ඔහුගේ ලිඟුවෙන් ගලන ලව් ජූස් දෙස බලා කීවාය.

"අනේ ඉතින් මෙයා ඔයාට ගොඩක් ආසයිනේ අනූ. ඒකයි ඔය" යනුවෙන් සමාධි පවසා ඇය ඒ වනවිට ඇඳුම් ගලවමින් සිටි අතර ඇය, ඇයගේ සියලුම ඇඳුම් උනාදමා නානකාමරයට ගියාය.

"හරි දැන් ඔයත් යන්න මල්ලි නාන්න. අපි හොඳ සීට් එකක් අල්ලගමුකෝ ගිහින්. මට කලින්ම අපට එකම ටියර් එකේ සීට්ස් බුක් කරන්න තිබුනා. මට පස්සෙනේ ඒක මතක් වුනේ"

"ආ හරි අක්කේ කමක් නෑ. ඉන්නකෝ මාත් නාගෙන එන්නම්" යනුවෙන් පවසා කලණඳ නානකාමරයට ගියේය.

මේ අතරතුර සවස් කාලයේදී හෂිණිට ඇයගේ පෙම්වතා විසින් ඇමතුමක් ලබාගත්තේය. ඔවුන් දෙදෙනා ඉඳිරියේදී ඔවුන්ට විශ්වවිද්‍යාලයේ පැවැත්වීමට නියමිත දේශන පිළිබඳව කතාකරමින් සිටියෝය.

"බබා දර්ශනී මිස් හිටියනම් හොඳයි නේද"

"අනේ ඔව් අනේ මිස් නම් ගොඩක් හොඳයි. ළමයි එක්කත් හරිම එකමුතුයිනේ"

"ඒක ඇත්ත"

"බබා මේ මට අමතකවුනානේ කියන්න. මම ඉස්කූල් යුනිෆෝම් එකක් හොයාගත්තා අපේ රෝල් ප්ලේ එකට ඕන නිසා. අර අන්තිම දවස් වල ඉස්කෝලෙ අවුට් වෙලා යන්න වෙන නිසා ඉස්කෝලෙට, මම අලුත් එකක් මැහුවනේ. මම ඒක දාගත්තා ඔයාගෙ අර වැඩේට"

"ආ එහෙමද"

"ඇත්තටම අපි දෙන්නා ඒ දවස්වල හොඳින් ඉගෙනගත්තනේ. ඒකනෙ අද මෙහෙම එකට කැම්පස් ඉන්න පුලුවන් වුනේ"

"ඔව් ඒකනම් ඇත්ත ළමයෝ"

"දැන් ඉතින් මම, ඔයා ගවුම ගලවද්දි ලැජ්ජාවෙන් ඇඹරෙන්න ඕනිද"

"ඔව් අපි බලමුකෝ. දන්නෙ නෑ වගේ ඉන්න ඕනි හරිද මොනවත්ම. මගේ එක ලොකු වුනාම මෙච්චර කොහොමද ලොකුවෙන්නෙ බබා. මේක කොහොමද කලිසම අස්සෙ තියෙන්නෙ වගේ දේවල් අහන්න. මගේ බෝල දෙක අතගාලා හොඳට බලලා අනේ බෝල දෙක ශෝයිනේද වගේ දේවල් කියන්න"

"ආ අනික නර්සින් ඇඳුමක් හොයාගන්නත් ඕනිනේ"

"බලමුකෝ. අපේ අර අක්කා කෙනෙක් ඉන්නවානෙ. ආ මේ බබා අම්මා එනවා. මම තියන්නම්. පස්සේ ඔයාට ගන්නම් හරිද"

හෂිණි ඇයගේ මව දුරින් එනබව දුටුනිසා ඇයගේ යහලුවෙක්ට කතාකරන ආකාරයට ඇයගේ පෙම්වතා දුරකතනය විසන්ධි කළද තවත් ටික වේලාවක් කතාකරමින් සිටියාය.

අනුරාධා සහ ඇයගේ යාලුවන් සමඟ කලණ සහ සමාධී නිවසේ සිට විනාඩි පහළොවක පමණ දුර ඇති ප්‍රසංඟය පැවැත්වෙන ස්ථානයට ගියෝය. ඔවුන් සියලුදෙනා ගියේ අනුරාධාගේ මිතුරෙකුගේ වෑන් රථයකයි. ඉන් පසු ඔවුන් එම සංඟීත ප්‍රසංඟය පැවැත්වීමට නියමිත ශ්‍රවනාගාරය තුළට ගියෝය. අනුරාධා සහ ඇයගේ යහලුවන් ඉඳිරි අසුන්වලින් වාඩිවූ අතර කලණ සහ සමාධි සිටියේ ඔවුන්ට පේළි 10ක් පමණ පිටුපසිනි.

එම ප්‍රසංඟය සඳහා එහි සංවිධායකවරු ඇතුළු සියලුම දෙනා මොනතරම් පරිශ්‍රමයක් දරා එම සංවිධායක කටයුතු සිදුකර ඇතිබව එම ශ්‍රවනාගාරය තුළට ඇතුළුවන සියලූමදෙනාට දැකගත හැකිවිය. ප්‍රසංඟය පවත්වන්නට සාඳා ඇති වේදිකාවේ විශාල ලෙඩ් වෝල් දැක ගන්නට හැකිවිය. දක්ෂම වාදක මඩුල්ලක සහිත ඉතා විශාල වාදක මණ්ඩලයක් එම ප්‍රසංඟයට සංඟීතයෙන් සහාය වීමට සිටි අතර ඒ වනවිට ගීත කීපයක් ප්‍රසංඟයේ තිබෙන නිසා ප්‍රසිද්ධ සහ දක්ෂ ගායකයින් කිහිපදෙනෙකුගෙන්ද සමන්විත විය. එහි ගීත වලට වඩා විශාල මියැසි ඉඳිරිපත් කිරීම් රාශියකින් ඇතළත් වී තිබුණි.

කලණගේ දකුණු පසින් සමාධි සිටි අතර ඔහුගේ වම්පස ආසන ඒවනවිට හිස්ව පැවතුණි. සමාධි ඇයට වේදිකාව ඉතා හොඳින් දර්ශනය නොවීම නිසා තවත් දකුණුපස එක් ආසනයක් හිස්ව තිබූ නිසා එම ආසනයට ගියාය. කලණ සහ සමාධි අතර එක් ආසනයක් හිස්ව තිබූ අතර එහි වයස 35ක පමණ තරුණයෙක් වාඩි වුනේය. ඉන් ටික වේලාවකට පසු ඔහු, ඔහුගේ කුඩා බැග් එකක් එම ආසනය අසල බිමින් තබා ටික වේලාවකට එළියට ගියේය. ඒ අතර ගැහැණු ළමුන් පිරිසක් පැමිණ කලණගේ වම්පස අසුන්වල වාඩි වූවෝය. එක් ගැහැණු ළමයෙකුගේ සහෝදරයෙක්ද ඔවුන් සමඟ පැමිණ සිටි නිසා එම පේළියේ ආසනයක් ඔහුටත් අවශ්‍යය වූවත් එහි තවත් හිස් ආසන නොතිබූ අතර ඇය කලණ දෙස හැරී කලණගෙන් ඔහු අසල ඇති ආසනයේ කවුරුන්හෝ සිටිනවාදැයි විමසුවාය.

"එස්කියුස්මී, ඊස් එනිවන් සිටින් නෙක්ස්ටු යූ?"

කලණත් ඇයදෙසබලා එයට පිළිතුරු දුන්නේය.

"ඉයාහ්.."

"ඉයාහ්හ්හ්හ්හ්හ්.. ඕකේ තෑන්ක්ස්" ඉන්පසු ඇය, ඇගේ සොහොයුරා දෙස බලා

"අයියා, දෙයාර් ඊස් සම්වන් සිටින් ඉන් හියර්. වට් ශැල් වී ඩූ?"

"ඕකේ නංඟි. කමක් නෑ. මම මේ සීට් එකේ ඉන්නම්. ඉට්ස් ඕකේ" යනුවෙන් පවසා ඔහු ඇයට පිටුපස ආසනයක වාඩිවුනේය.

ඉතා ලස්සන හැඩකාර ගැහැණු ළමයෙකු වූ ඇය කලණ සමඟ කතාකරන විට, ඇයගේ සරාගී සහ අහිංසක දෑස් දුටු කලණට ඒ දෑස් වලින් දැණුනු හැඟීම...

Experience the climax now on Wela Katha New — where bold Sinhala tales ignite your hidden desires.