වනමලී - Wanamalee 10 ( SL Wal Zone )

In this thrilling tenth chapter of Wanamalee, the story escalates into deeper emotions and unfiltered desire, reflecting the signature flair of SL Wal Zone.

මධුරිට තාම දහ නවයයි. කුලමලේ හැර ඒකිගේ ඇති අඩුවක් නෑ. තාත්තා කවුදැයි තාමත් නොදන්නා ධනාට මොන කුලමලේද. පොල්ලට අමුතුම උණුසුමක් දැනිච්ච හින්දා ධනාගේ කල්පනාව බිද වැටුනා. මධුරි දෙපා හොදට පලල් කරගෙන පොල්ලේ පාමුලින් අල්ලාගෙන ටොපාව හුත්තේ උඩ ඉදන් පහලට අතුල්ලනවා. ඇගේ ඇගිලිවලින් මිරිකි තිබ්බ පොල්ල හුතු බිත්තිවල ගෑවෙද්දී ආයෙත් කලින් වගේම කෙලින් වෙලා නහරත් පීදීගෙන එනවා. ධනා ඈට කැමති දෙයක් කරගන්න ඇරලා තනක් මිරික මිරික අනිත් තන්පුඩුව වටේ දිව ගෙනියනවා. ඈ අතකින් ධනාගේ බෙල්ල බදාගෙන බෙල්ලට උම්ම දිදී තවත් අවුස්සන්න ගත්තා. කන් ඇතුලට දිවත් දාන ගමන් ටොපා හුත්ත ඇතුලට ඔබාගත්තා. හුත්ත වටෙයි උඩටයි පහලටයි පොල්ල එහෙට මෙහේට කර කර ඉදලා හුතුජුස් අත පුරාම ගෑවිලත් එක්ක. කෙල්ල යටිපතුල් මෙට්ටේ අතුල්ලගෙනම පුකට තවත් ලන්කරගත්ත. මධුරි ඉන්නේ පට්ට මෝලෙන්. මධුරි කකුල් වලට බරදීල පුක චුට්ටක් උස්සලා පොල්ල හුතු හිල ඇතුලට දාල කලතන්න ගත්තා. පොල්ලෙ හැම තැනමයි මධුරිගේ අතෙයි හුතුජූස් ගෑවිලා. ඈ කල දෙයින් ධනාට තවත් ඉවසන් ඉන්න නම් බැරිවුනා. ස්නායු දිගේ කරන්ට් එක වැදුනා වගේ නහර ප්‍රාණවත් වුනා. ධනා තන් පුඩුව කට ඇතුලට දාගෙනම පුක එකපාරටම තදකරා. හුතු ජූස් ගෑවිච්ච මධුරිගේ ඇගිලි අතරින් පොල්ල ලිස්සාගෙනම හුතු බිත්ති දෙබෑකරන් බැස්සා. හුතු තොල් අතරින් ටොපා යද්දී ඈ පුක එහෙන්මම මෙට්ටෙට තිබ්බා. ඉබේටම දෙපා පලල් වුනා. ඈට එකවරම දැනුනු වේදනාවට ඇස් දෙකම පියවුනා.

"ආහ්... ඌ..යි. අ.. යි.. යා ... රි..දෙ..න..වා.."

ඈ පොල්ල අතැහැරලා ධනාගේ බෙල්ල වටේ අත් යවලා බදාගත්තා. හුතු තොල් දෙබෑ කරන් තදට තදේ ගිය පොල්ල අඟල් තුනක් විතර බැස්සා. බෙල්ල බදාගෙන ඉන්න අත් දරදඩු වෙලා. ධනා ඇගේ බෙල්ලේ පැත්තකට මුහුණ ගහගත්තා

"ආ..ව්.. රි.. දෙ.. න.. වා"

ඈ අඩන්න වගේ ඇස් වලින් කදුළුත් පැනලා. හින්නිගේ හීනි පොල්ලෙන් වුනත් දෙතුන් වතාවකට වඩා නොගිය ඇගේ හුත්තට ධනාගේ පොල්ල කොහොම ඔරොත්තු දෙයිද

"චුට්ට වෙලාවකින් හරියයි.."

වෙනදා නම් පොල්ල හුත්ත පතුලටම බහිනකම් ඉවසිල්ලක් නැතුව හිටියත් අද එහෙම කරන්න ධනාට හිතුනේ නෑ. ඔහු බෙල්ල උස්සලා ඇගේ නළල උඩින් ඔහුගේ නළල තියාගත්තා.

"දැන් රිදිල්ල අඩුද"

මෙහෙම වේදනාවක් පෙට්ටිය කඩපු දවසෙවත් මධුරිට දැනුනේ නෑ. ඈ ඇස් ඇරලා ඔහු දිහා බලල බෙල්ල දෙපැත්තට වැනුවා. ඔහු පුක හෙමින් හෙමින් තදකරා. යකඩයක් ඇතුලට බහිනවා වගේ ධනාගේ පොල්ල හුතු පතුලටම බැස්ස. හුත්ත වටේ තිබ්බ ඇගේ මයිලුයි ධනාගේ මයිල් කැලෑවයි එකට එකා හමුවුනා වගේ. තදට තදේ බහිද්දී පොල්ලට තිබුනේ අමුතුම සනීපයක්. ධනාට මතකයට ආවෙම පුෂ්පා. එදත් පොල්ල බැස්සේ මේ වගේමයි. ඒත් ලොකු වෙනසක් දැනුනා. බලෙන් හුකද්දියි කැමැත්තෙන් හුකද්දියි දැනෙන ෆීලින් ගොඩක් වෙනස්.

"දැන් කොහොමද"

මධුරිගේ ඇස් ඇරුනේ ධනාගේ හඩට. ඈ මුකුත් නොකියාම චූටි තොත්තුවක් දුන්න. ධනාත් ඇගේ කම්මුල ඉම්බා.

"හිමින් මහත්තයෝ"

කනට කරලා මතුරනවා වගේ කිව්වා. ඇගේ වචන වල පුදුම හැගීමක් තිබුනා. ආදරයක් තිබුනා. ඔහු ඈට ආයෙත් උම්ම එකක් දීලම පුක උස්ස උස්ස හෙමින් ගහන්න ගත්තා. අලුත් සයිකල් පොම්පයක් වගේ පොල්ල උඩට පහලට යද්දී දැනෙන හැගීම් ගැන කියන්න වචන නෑ ධනාගේ බෙල්ල වටේ බැදිච්ච ඇගේ අත් බුරුල් වෙලා පොල්ල තවත් හොදට බහින්න දෙපා තවත් පලල් කරගත්තා. පොල්ලත් හුතු බිත්තිවල ඇතිල්ලීගෙනම ඇතුලට බහින හැටි ඈටත් හොදින් දැනුනා වේදනාව ටික ටික අඩුවෙවී යන ගමන් අමුතුම ෆීලින් එකක් එක්ක මුලු ඇගම උණුසුම් වෙනවා. ඈත් බෙල්ල බදාගෙන විටින් විට බෙල්ල දෙපැත්තටම උම්මා දෙදී ඔහු තවත් ඇවිස්සුවා. කන්පෙති ඇගිලි වලින් අතගෑවා බෙල්ල බදාගත්ත දෑත් පහලට අරන් බෙල්ලේ ඉදන් තුනටිය දිගේ පහලටත් උඩටත් ගොඩක් ආදරෙන් අතගාගෙන යන්න ගත්තා. ඔහුගේ තන්වටේ මසල් පිරිලා. ඈ ඔහුගේ පපුව ඇගිලි වලින් මිරික මිරික අතගාන්නත් ගත්තා. හින්නිගේ තියෙන්නේ ඇට සැකිල්ලක් විතරයි. ඌ හොදයි බිත්තියකට හේත්තුකරලා පිළිකුල් භාවනා කරන්න. ඈ දෑස් පියවන්නෙත් නැතුව ඔහුගේ ඇස් දිහාම බලාගෙන හිටියා. මැසිමක් වගේ ධනාගේ පුක ඉස්සරහට පස්සට එනවා. පුක උස්ස උස්ස ගහගෙන යද්දී ඇගේ හුත්ත ධනාගේ පොල්ලට ඕන විදියට හැඩගැහුනා. අම්මෝ.. දැනෙන සනීපේ... මෙහෙම සැපක් හින්නිගෙන් කවදාවත් විදලා නෑ. ඔහු ඇගේ ඇගට බරවුනා. ඈත් දෙපා තවත් පලල් කරන් උඩට උස්ස ගත්තා. කිහිලි යටින් අත්දාල උරහිස් වලින් අල්ලාගෙන ගහන වේගේ තවත් වැඩිකරා. දන් නම් ගැම්මෙන් වදිනවා. මැෂිමක් වගේ ධනාගේ පුක උඩ පහල යන්න ගත්තා. චග්..චග්..සද්දේ ආයෙත් එනවා. පිටදිගේ උඩට පහලට ගිය ඇගේ දෑත් ධනාගේ පුක් පලු දෙක දක්වාම පහලට ආවා. 

"තග්... තග්... තග්.."

සද්දේ කාමරේ පුරා පැතිරී ගියත් අහගෙන ඉන්න බාධා කරන්න කවුරුත් නෑ. ධනාත් එක දිගට ගගගෙන ගහගෙන ගියා. එකම වේගයෙන් එකම තාලෙට ගැහුවත් ඈට කිසිම අමාරුවක් නෑ. අඟල් තුන හතරකට වැඩිය හැම වෙලාවෙම හුත්ත ඇතුලේ පොල්ල උඩට පහලට යනවා. වාහනයක පිෂ්ටන් එකක් වගේ. එහෙම නැත්නම් හරියට හුලං පොම්පයක් වගේ. හුතු ජුස් වලින් ඇගේ කලව වටේම තෙත් වෙලා. පොල්ලේ ප්‍රමානෙටම හුතු බිත්ති ඇහිරිලා පොල්ලේ ඇට දෙක ගෑවෙන ගානටම බහිනවා. ඔහුගේ පිට ඇගේ ඇගිලිවලින් තදවෙද්දී ඇගේ පලමු වරට උපරිමයට ඇවිත් යැයි ධනාට තේරුනා.

ධනා කොන්දෙන් කෙලින් වුනා. ඇගේ දෙපා බඩ දිගේ උඩට සමාන්තරව උස්සලා බඩට තියලා තදකරගත්තා. අම්මෝ.. වදින පරවල් තග් .. තග්.. තග්... සද්දෙන් බොක්කටම වදිනවා ඇට තවත් නම් අල්ලාගෙන ඉන්නම බෑ.

"ආහ්..ආ...ආහ්..ම්හ්..ම්හ්...ආහ්.. ආහ්.. ආහ්. ම්හ්...ම්හ්..ම්හ්..ආහ්..ආ..ආ..ම්හ්..ම්හ්..ම්හ්."

මෙතෙක් කට ඇරන් හිටපු ඈට හීන් කෙදිරිලි පිටවෙන්න ගත්තා. ඈට කෙදිරිලි වැඩිවෙද්දී ධනා ඇගේ කලවා තදින් අල්ලගෙන ගහන පාරට තග් තග් හඩයි ඇගේ කෙදිරිලියි කාමරය පුරාම රැව්පිළිරැව් දුන්නා. මහ හයියෙන් කෑගැහුවත් මොකෙක් අහගෙන ඉන්නද. හිකිල්ලකින් ඈ ජිවිතේ ලබපු පලමු සුරතාන්තය මෙහෙම ලැබුවා. මෙතෙක් වීරයෙක් වෙලා හිටපු හින්නී හිතෙන් මැකි මැකී යන්න ගත්තා. ධනා පොල්ල හුත්ත ඇතුලෙම තියාගෙන ලගින්ම ඇලට හාන්සි වුනාත් ඈත් ඇල අතට හැරෙත්ම පොල්ල හුත්තෙන් එළියට පැන්න.

ධනාගේ පොල්ල හුතුජූස් වලින් දිලිසුනත් තාම ඇම්බුන් කෙහෙල් ගෙඩියක් වගේ. කෙල්ල සන්තෝසෙට ධනාව බදාගෙන ඔහුගේ හිස ඇගේ තන් දෙකට තද කරගත්තා. ඇගේ පාදයක් ධනාගේ ඇග උඩින් දාගත්තා

"මගේ.. දෙයියෝ.. මෙහෙම සතුටක් මට දැනිලම නෑ.."

මධුරිගේ මේ වෙනස්වීම ධනාට එක පැත්තකින් පුදුමයි. කෙල්ල පට්ට අසරණයි ධනා හිතුවේ ඈට හුකලා ඔහුට සතුටු වෙන්න. ඒත් ඔහුට කලින් ඈ සතුටු වෙලා. සිසිරගේ ගෑණිවත් මෙහෙම ආදරයෙන් සලකලා නැ.

"හින්නි ආවොත් උබ මාව දාල යනවද"

කෙල්ලගේ හිත බලන්න එක්ක ධනා නිකමට ඇහුවා.

"මට දාල යන්න බැරිවෙන විදිහට මාව සතුටින් තියන්න මට ආදරය කරන්න"

කෙල්ලගේ කතාව ධනාට තේරුනේ නෑ. ඔහු කෙල්ලගේ තන් දෙක ආයෙත් ඉබින්න ගත්තා. ඒත් මෙහෙම හිකුවත් හින්නිගේ කෙල්ල උදුරගන්නේ කොහොමද වෙන කෙල්ලන්ට වගෙ එක පාරක් හුකල අතාරින්න පුලුවන් කෙල්ලෙකුත් නොවේ. 

"හින්නි මගේ මිනිහ බව ඇත්ත. ඒත් හින්නිට මාව මේතරම් සතුටු කරන්න බෑ දෙයියෝ.. හින්නි මට ආදරේ නම් මාව මෙහෙම තනිකරයිද"

ධනා ඇගේ කතාවට උත්තර දෙන්න ගියේ නෑ. හින්නි හිරේ ගියේ තමන්ට තියෙන ගෞරවයටද ආදරයටද නැත්නම් දෙනවා යැයි කිව්ව ලක්ෂ පහ නිසාදැයි ධනාට හිතාගන්න බෑ. ඌට ඕන කොහොම හරි ගේ හදාගන්න. අනික ඌ එහෙම මෝඩයෙකුත් නොවේ. ධනාට එහෙම හිතෙද්දී ඔහුට තවත් කිට්ටු වෙන්න ඕනෑයි ඈ හිතාගත්තා. කෙල්ලගේ හිතින් හින්නිව ටිකෙන් ටික කැපීගෙන යද්දී ධනාට තවත් ලන්වෙන්නේ කොහොමදැයි හිතුවා. උදේ ගෙරි හීතලේ නාද්දි හිතට ආපු දේ ආයෙත් මතක් වුනා. මධුරි ඇගේ කකුලක් ඔහුගේ කකුල් දෙක අතරින් දැම්මා. ඔහුගේ ඉකිලි අතරින් අතදාල ඇටදෙක සිනිදුවට මිරික මිනික අතගාන ගමන් කල්පනා කරා. ලෝකේ වෙනස් වෙන්නේ වෙනස් වෙනස් දේවල් කරොත් විතරයි. අවදානමක් ගන්නම ඕන. නින්දා අපහාස විදින්නම ඕන. ඈ මේවා හිත හිතා ඇටදෙක අතගාපු අතින්ම අල්ල පොල්ල යටට තියලා මිට මොලවලා අල්ලාගෙන උඩට පහලට කරන්න ගත්ත. ඇගේ අතේ බාගයක්ම පොල්ලෙන් වැහිලා. ඒකත් තිබ්බ වගේ දිග් වෙලා මහත් වෙලා නහර පිරිලා එන්න එච්චර වෙලා ගියේ නෑ. ආයෙත් වක් වෙච්ච ඇම්බුම් කෙහෙල් ගෙඩියක් වගේ ප්‍රාණවත් වුනා. ඈ අත කරකව කරකව උඩට පහලට කර කර ධනාගේ චූටි තනේ චූස් චූස් ගාල උරන්න ගත්තා. ධනාගේ කකුල් දෙක අතර තිබ්බ පය ආයෙත් ඔහුගේ කලවේ උඩින් තියාගත්තා. ඇල අතට හැරිලම පොල්ලේ පාමුලින් අල්ලාගෙන හුතු තොල් දිගේ උඩට පහලට ඇතිල්ලුවා. අතගාල මිරිකලා ප්‍රාණවත් වෙච්ච වක් වෙච්ච ඇම්බුම් කෙසෙල් ගෙඩිය එක ගැම්මෙන් හුතු බිත්ති දෙබෑකරන් ඇතුලට ගියා. ධනා කෙල්ලගේ දනිස යටි පැත්තෙන් අල්ලලා කකුල ඉස්සුවා. අනිත් අත ඇගේ බෙල්ල යටින් දැම්මා. මෙට්ටේ පුක අතුල්ල අතුල්ල ඉස්සරහට පස්සට පද්ද පද්ද ගහද්දී ධනාට විතරක් නොවේ කෙල්ලටත් මාරම විදියට ෆීල් වෙන්න ගත්තා. පොලු පාර වෙනස් වෙනස් ඉරියව් වලින් වදිද්දී දැනෙන්නේ අමුතුම රසයක් අමුතුම ෆීලින් එකක්. ඈගේ යටි බඩයි ධනාගේ ඉකිලියි එකට වදිද්දි චග්.. චග්.. ගාන හඩත් ඇහෙනවා මධුරි කකුල තවත් උඩට උස්සගෙන ධනාට තවත් තුරුල් වුනා. ඇදේ තිබ්බ සිට් එකේ භාගයක් දැනටමත් බිම. චැග්... චැග් හඩ දිදී පොලු හුතු පතුලට වදිද්දී මධුරිට ධනා ගැන පුදුම ආදරයක් දැනුනේ. මෙතුවක් කල් හින්නි කරේ බඩ උඩ නැගලා ගැහුවා. එහෙම නැත්නම් ඈට කියලා පොල්ලෙලි ගහගත්තා. මේසේ අල්ලගනින් කියලා පුක පැත්තෙන් ගැහුවා. ඒත් හැම දෙයක්ම විනාඩි පහ හයකට වඩා ගියේ නෑ. හිකිල්ලෙන් ගැහැනියෙකුටත් සතුටු වෙන්න පුලුවන් යැයි හිතුනේ ධනා එක්ක හිටපු මේ චුට්ට වෙලාව හින්දා ධනාත් තවත් වේගයෙන් පුක උස්ස උස්ස ගහන්න ගත්තා. ඇල අතට ගහන ගැහිල්ලට පොල්ල තුඹහක් ඇතුලට ගිහින් එනව වගේ. ඔහුට හති වැටෙනකම් ගහගෙන ගහගෙන ගියා. ඒත් මධුරි හොදටම ඇවිස්සිලා හිටියේ. හින්නිගේ චූටි පොල්ලෙන් පොල්ලෙලි ගහපු විදිය මතක් වෙද්දි ධනාගේ තඩි පොල්ලෙන් පොල්ලෙලි පාරක් ගහගත්තොත් ලැබෙන සැප ගැන හිත හිතා ධනාව දොතින් බදාගෙන මුනින් අතට පෙරල ගත්තා. ඔහුගේ බඩ උඩින් එළියේ ටොයිලට් එකේ වඩිවෙනවා වගේ සැරසෙද්දී ඈ කරන්න යන දේ ධනාට හිතාගත්තා. ඔහුට තාමත් හති. ඈ පොල්ල පාමුලින් අල්ලන් හුතුතොල් අතරේ එහෙට මෙහේට කර කර ටික ටික පස්ස පොල්ලට බර කරා. හුතුජූස් පිරිච්ච හුත්ත ඇතුලේ ධනාගේ වක් වෙච්ච පොල්ල මඩේ ගහපු උලක් මඩ පසාරු කරගෙන යනව වගේ හුත්ත ඇතුලට ගියා. කලින් වතාවේ වගේ වේදනාවක් දැනුනේ නැතත් පොල්ල ඇතුලට බැස්සේ නම් ෆුල් ටයිට් එකේ හුතු බිත්තිවල ඇතිල්ලී ගෙනමයි. ඒකනම් ධනාටත් හොදටම දැනුනා. ඈ දෙතුන් වතාවක් උස් පහත් වුනත් පොල්ල වරක් එළියටත් පැන්න. ආයෙත් ඔබාගෙන පුක උස් පහත් කරන්න ගත්තා. හෙමින් හෙමින් කරත් වක් වෙච්ච ඇම්බුන් ගෙඩිය හුතු බිත්තිවල ගෑවී ගෑවී යද්දී දැනෙන සැප මධුරිටත් වඩා ධනාට හොදටම දැනුනා. වරක් දෙවරක් පොල්ල එලියට පැන්න හින්ද හෙමින් ගහගෙන ගියා. මේ වගේ අක්කලා එක්ක සැප ගන්න වල් කතා photo එක්කම කියවන්න මෙතනින්: https://walakatha.com/category/wadimahal-bala

"හයියෙන් ගහපන් කෝ"

"මේක එළියට පනිනවා නෙහ්"

"මොකක්ද මේක"

"අනේ... නිකන් ඉන්න"

"හරි.. මේකේ නම කියපන්"

"චූ..ව"

"ඔය පොඩි උන් කියන නම නෙහ්"

"අනේ.. නිකා.. ඉන්න"

"කියපන්කෝ.."

"පයිය"

ඈ ලැජ්ජාවෙන් කිව්වත් ඇගේ පහරවල් නතර කරේ නෑ. ධනාගේ බඩ උඩින් අත් ගහන් පුක උස්ස උස්ස ගහන්න ගත්තා. හුතු ජූස් ධනාගේ පොල්ල පාමුලටත් බේරිලා. මෙතෙක් වෙලා ඇදේ හාන්සි වෙලා හිටපු ධනා කොන්ද කෙලින් කරන් ඈවත් බදාගෙන ඇද විට්ටමට පිට තියාගත්තා. හුත්ත එළියට පැන්නත් එක අතකින් ඇද විට්ටම අල්ලාගෙන අනිත් අතින් පොල්ල ආයෙත් ඔබාගත්තා. ඈ දෑතින්ම ඔහුගේ උරහිස් දෙපැත්තෙන් ඇද විට්ටම අල්ලාගෙන ඔහුගේ කලවා දෙපැත්තෙන් දන ගහගත්තා. පොල්ල පාමුලින් අල්ලල හුතු තොල් වල තියලා ආයෙත් උස් පහත් වුනා. දෙතුන් වතාව උස් පහත් වෙද්දී පට්ට ගැම්මෙන් වදින්න ගත්ත. ධනාත් ඈගේ පිට දිගේ පහලට හෙමින් ඇගිලි ගෙනිච්චා. දැන් නම් පොල්ලෙලි පාර සැරටම වදිනවා ඇගේ සිරුරත් ධනාගේ සිරුරත් එකට ඇතිල්ලීගෙනම උස් පහත් වෙනවා. ඈ උඩට යද්දී ධනාගේ පපුවේ ඇතිල්ලීගෙන තන්දෙක උඩටත් පහලට එද්දී පහලටත් වේගයෙන් යද්දී නම් අමුතුම ෆීලින් එකක් දැනුනා. ඈ විටින් විට පුක අඹර ඇඹර ගහන්නත් ගත්තා. දැන් නම් ධනාට කෙල්ලව ගිලින්න හිතුනා. ඒකනම් පට්ට සුපිරි පොල්ලෙලි පාරක් කෙල්ල හතිදාගෙනම ධනගේ බෙල්ල බදාගෙන නිසොල්මන් වුනත් ධනා අතහැරියෙත් නෑ. මෙට්ටෙට අත් ගහන් බරවෙලා කෙල්ලගේ හුත්තට පුක උස්ස උස්ස ගහගෙන ගියා පට්ට ස්පීඩ් එකකින්. "චැග්... චැග්... චැග්"

ඇගේ පුකයි ධනාගේ ඉනයි එකට වදින හඩින් කාමරය පිරිලා ඉතිරිලා ගියා. කෙල්ලගේ කොන්ඩෙත් කැඩිලා පුරාම විසිරිලා ගිහිල්ලා. මධුරි ආයෙත් ගහගෙන යන ගමන් හිස මුදුනින් කොන්ඩේ එකතු කරලා බැදගෙන පොල්ල උඩ පට්ට වේගයෙන් උඩ පනින්න ගත්තා. පිස්සියක් වගේ. එහෙම නැත්නම් තොවිල් පලක අතුරයෙක් වගේ. කෙල්ල හෙමින් කෙදිරි ගගා උඩපනිද්දී ධනාට පට්ට හැපී. පිස්සියක් වගේ උඩ පැන පැන මධුරි දෙන සැපට ධනාට ඉවසන්න බෑ. කෙල්ල මේවා කොහෙන් ඉගෙන ගෙනදැයි හිතාගන්නත් බෑ. ඒත් ඉතින් අද කාලේ කෙල්ලො කොල්ලො මොනවද නොදන්නේ. මුලදි පොල්ල දෙතුන් වතාවක් පනිද්දී එක්ස්පීරියන්ස් නැහැයි යැයි හිතුනත් කෙල්ල වැඩේ අල්ලගත්තා. කෙල්ල හතිදාගෙනම ඔහුගේ බෙල්ල බදාගත්තා. ධනා ඈව වඩාගෙනම දනින් ඉස්සුනා. ඈත් දෙපැත්තට කකුල් දාල ඔහුගේ පුක පිටිපස්සේ කකුලේ මැණික් කටුව ලගින් එකට වෙලා ගත්තා. හොද මෙට්ට්‍රස් එකක් හින්දා මධුරි එකකම ඇදට කඩාගෙන වැටුනා.

"ඊයා... මාව වඩාගන්න බෑ..නෙහ්.."

The narrative blends the heat of Sinhala Wal Kata with intense plot twists, making each scene more gripping than the last.

"එහෙමද හිතන්නේ හිතුනොත් වඩාගෙන හුකන්නේ"

"අනේ.. අනේ.. මාව වඩාගෙන කරන්නකෝ.."

"මොකක්ද"

"දැන් කිව්වේ.."

"මොකක්ද.."

"වඩාගෙන කරනවා කිව්වේ"

"ඉතින් මොකක්ද"

"අනේ...මන් තරහයි.."

"ඉතින් මොකක්ද කියන්න"

මධුරි ඇගේ කනට හෙමින් කෙදිරුවා"

"වඩාගෙන හුකන්නකෝ"

"අහුනේ නෑ"

මධුරි හිටියේ පට්ට හැපී එකේ. ඈ අත්තටම හින්නි එක්ක යාලුවෙන්නත් කලින් බලාපොරොත්තු වුනේ මෙන්න මෙහෙම ආදරයක්. ඈ බෙල්ලේ එල්ලිලා ඉද්දිම ඇවත් උස්සගෙන ඇදෙන් බිම්ට ගියා. ඈට පට්ට සතුටුයි. ඈ ඔහුගේ කනට කට ලංකරලම 

"වඩාගෙන හුකපන්කෝ"

කන් අගුල් වැටෙන්නම බෙරිහන් දුන්නා. ඒකට නම් ධනාටත් පට්ට හැපී. ඔහු වඩාගෙන ඉද්දිම ධනාගේ යකඩයක් වගේ කෙලින් වෙච්ච පොල්ල පාමුලින් අල්ලලා හුතු හිලින් තියාගෙන පුක පහත් කරා. අම්මෝ ග්‍රිස් ගාපු බටයක් ඇතුලේ යකඩයක් යනවා වගේ ධනාගේ ඇම්බුම් ගෙඩිය හුත්ත පසාරු කරගෙනම ගියා. මධුරි ඔහුගේ බෙල්ල බදාගෙන හිටියත් මුලු ඇගම ඉහිල් කරන් සැහැල්ලුවෙන් හිටියා. ආයෙත් ඔහුගේ පුකට පහලින් වළලුකරවල් එකට බැද ගත්තා. ධනා ගැම්මෙන් පුක උස්ස උස්ස ගහන්න ගත්තා. ගහන ගහන පාරට ඇගේ මුවින්

"අහ්..ආ..ආ.."

නැගෙනවා. ධනා ඈව උස්සගෙන බිත්තියට හේත්තු කරා. ඇගේ පිට බිත්තියට ඇලිලා වගේ තිබුනත් ඈ ඔහුගේ බෙල්ල බදාගෙන ඇග ඉහිල් කරා. ධනා පුක උස්ස උස්ස තග්.. තග්... තග් සද්දෙන් ගහගෙන ගහගෙන යන්න ගත්තා. අම්මෝ.. පාරවල් ටික නම් මොල්ගහෙන් කොටනවා වගේ තදටම වැදුනා. කලින් දවසේ නිදිමරපු හින්දා වෙනදට වඩා අමාරුයි. ඔහුගේ පහරවල් වල වේගේ ටිකෙන් ටික අඩුවෙද්දී පුක උස්ස උස්සා ගහන්න මධුරි පටන් ගත්තා හත් අට වතාවක් හෙමින් හෙමින් ගහගෙන ගියත් හිතේ බය නැතිවෙද්දී ටික ටික ස්පීඩ් එක වැඩිවුනා. කෙල්ල යටිතොල හපාගෙන පුක උස්ස උස්සා පහත් වෙද්දී ධනාට පට්ට සැපක් දැනුනේ. කෙල්ලව වඩාගෙන ඉන්න අමාරුවටම ඔහු ඈව මේසේ උඩින් තිබ්බා. එතකොට කෙල්ලටත් හති ධනාටත් හති. මධුරි ඈව මේසේ උඩින් තියද්දීම ධනාගේ කම්මුල් වගේම බෙල්ලේ දෙපැත්තම ඉබගෙන ඉබගෙන ගියා.

"ආදරෙයි... ආදරෙයි මහත්තයෝ.. උම්මා... උම්මා.... උම්මා..."

මධුරි ධනාගෙ බෙල්ල අතහැරලා එහෙන්මම මේසේ උඩ හාන්සි වුනා. ඈ දෙපා පලල් කරන් මේසේ දාරේ යටි පතුල් ගහගෙන හිටපු හින්දා හුතුහිල ධනාගේ පොල්ලේ ප්‍රමානෙටම හැරිච්ච වලක් වගේ රෝස පාටට පෙනුනා. ඔහුගේ පොල්ලත් රබර් එකක් වගේ එල්ලි එල්ලී තිබුනා. ඒත් ඇගේ ඇස් ධනා දිහාම බලාගෙන හිටියා. ධනාත් එහෙමයි.

"ඇත්තමයි කෙල්ලේ... උබ නම්"

ඔහු ඇගේ දෙපා මැදින් ඇගේ සිරුරටම බරවුනා. ඈත් ඔහුගේ බෙල්ල දෝතින්ම බදාගත්තා. 

"ඇයි... මම .. හොද නැද්ද"

"හොදයි... මරු.."

ධනා දෑතින් ඈගේ තන් පොඩි කර කර ඉද්දිම මධුරි අස්සෙන් අතදාල පොල්ල හෙමින් අතගගා මිරිකන්න ගත්තා.

"උබට මොනවද ඕනේ"

"ම්ම්...ම්ම්.. ම්ම්.. දැන්ම කියන්න බෑ... අරගෙනම කියන්නම්.."

"අනේ මට තේරෙන්නේ නෑ තේරෙන විදියට කියාපන්කෝ"

"හරී.. පස්සේ කියන්නම්කෝ... මට දැන් දෙපාරක් ගියා මහත්තයට තාම එකපාරක්වත් නෑ නෙහ්"

ඊයේ ගහපු ගංජාවලට තාම පක කෙලින් වුනත් බඩු ලෙහෙසියෙන් යන්නේ නෑ අනික ඉතින් බිනරිගේ හුත්තත් පුරවලා එද්දිත් ගහපු ගංජා පාර ඔලුවත් කැරකෙන්න වැදුනා. ධනා ආයෙත් ඇගේ තන් මිරික මිරික තොල් උරන්නත් ගත්තා. ඈත් ධනාගේ තොල් ඉරිල්ලට සප් එක දුන්නා. පොල්ල පාමුලින් අල්ලාගෙන අතේ පහරත් දෙන ගමන් පොල්ල ආයෙත් හුතුතොල් වල අතුල්ලන්න ගත්තා. කෙල්ලට දැන් නම් ධනාගේ පොලු පාරට වහල් වෙලා වගේ. ධනාගේ පොල්ල හුතුදාරේ උඩට පහලට යව යව හුතු හිල ඇතුලටත් එබුවා. ඔහුත් පුක ඉස්සරහට තෙරපන ගමන් ඇගේ තන් මිරික මිරික උර උරා බොන්නත් ගත්තා. පොල්ල ආයෙත් හුතුහිල තුලම රිංගුවා හරියට නයෙක් හුඹහට යනවා වගේ. ධනාත් පුක පද්ද පද්ද ගහද්දීත් මධුරි පොල්ල අතහැරලා ඇට දෙක සිනිදුවට අතගානවා. විනාඩි ගානක් එක දිගට ගහගෙන ගියපු හින්දා ඇටදෙකෙත් හුතුජූස් ගෑවිලා. ඇට දෙකට දෙන සැපත් එක්ක ධනා ආයෙත් ගහන වේගේ ටික ටික වැඩි කරා. වැඩි වෙලාවක් ගියේ නෑ තග් තග් සද්දෙත් ඇහෙනවා. ධනා ගහන ස්පීඩ් එකට මේසේ අතිල්ලිගෙන ඉස්සරහටත් යනවා. මධුරි ඇට දෙක අත් හැරලා එක අතකින් මේසේ දාරේ අල්ලගත්තා. ධනාත් දෝතින් ඇගේ කලවා දෙකම අල්ලාගෙන ගහනවා. ගහන ගහන පාරට ඇගේ තන් දෙකත් උඩට පහලට එහෙට මෙහෙට වැනෙනවා. කෙල්ලට දැන් නම් හුත්තත් එක්ක හිරිවැටුනත් ගහන්න ගහන්න තව ආශා කරා. ඈ දෑතින් දනිස පහලින් අල්ලාගෙන පුක මේසෙන් ඉස්සුවා. ධනාගේ පයිපාර කොල බොක්කටම වදිනවා. ධනාත් ඇගේ ඉන දෙපැත්තෙන් අල්ලාගෙන ගහගෙන යනවා. මේකත් කොස් මේසයක් හින්ද හොදට ගියා. නැත්නම් හින්නිගේ ගෙදර පිටලෑලි මේසේ වගේ දත වගේ වැනුනනම් ගහපු ගැහිල්ලට මේසේ කඩාගෙන දෙන්නම බිම. 

"ආහ්.. අ.යි..යා... තව. හයි...යෙන් ම්හ්..ආහ්.. ම්හ්.. මරු.... ආන්..න එ.. හෙ..ම.ආහ්.. ආහ්.. ම්හ්.. ආහ්... ම්හ්.. ආ.. ම.හ..ත්.ත..යො..ඕ..ඕ ආහ්... හයි.යෙන්. ආහ් ම්ම්.. ආහ්.. ම්හ්.. ආහ්."

මධුරි ආයෙත් කෙදිරිගාන්න ගත්තා ධනාත් පට්ට ස්පීඩ් එකෙන්ම ගහගෙන ගහගෙන යන්න ගත්ත ගහන ගහන පාරට මධුරි මේසේ ඇතිල්ලීගෙනම ඉස්සරහට විසිවෙනවා ඈ කෙදිරිගාගෙනම ධනාගේ පුක යටින් වළලු කරවලින් කකුල් පටලවලා පොල්ල හුත්තට තියල තදකරා. දෑතින්ම ඔහුගේ අත් වලින් අල්ලාගෙන ඈ වෙත ඇදල ගත්තා. එතකොටත් ඇට දෙකත් හිරිවැටෙනවා වගේ දැනෙද්දිම ඇගේ පොල්ල හුතුජූස් වලින් නැවිලා ගියා. මධුරි එකපාරටම දෑතින් ඇද්ද නිසා ඔහුත් ඇගේ ඇගටම කඩාගෙන පාත්වුනා. මධුරි ක්ෂණිකව ධනාගේ බෙල්ල බදාගත්තා. එහෙන් පුක යටින් වළලු කර පටලවගෙන මෙහෙන් බෙල්ල බදාගෙන ධනාට හෙල්ලෙන්නවත් බෑ. ඇට දෙක හිරිවැටීගෙනම ආපු කැරිපාර දෙතුන් පාරකට හුත්ත ඇතුලට විද්ද. මධුරි නම් ඔහුගේ හුත්ත කැරි වලින් පිරෙනකම් අන්තිම කැරි බිංදුව වැටෙනකම් පුකවටේ පටලවගෙන හිටපු දෙපාවල වළලුකරවත් බෙල්ල බදාගෙන හිටපු දෑත්වත් බුරුල් කරේම නෑ. ධනාට මෙහෙම සැපක් හම්බවුනේ කාලෙකින්. උමාත් මතක් වුනා. අනික මාස ගානක් හිරේ තැපල තැපල ඊයේ ආවට පස්සෙත් වෙච්ච දේවල් වලින් හිතත් කැඩිලා බිදිලා තිබුනා. මධුරි එක්ක හිටපු එක මාස ගානක් තිබ්බ නියඟයෙන් පස්සෙ වැහැපු අනෝරා වැස්සක් වගේ.

"මගේ මහත්තයා සතුටු උනාද"

මධුරි ධනාගේ කම්මුල ඉබලම ඇහුව.

"පට්ටයි කෙල්ලේ ඇත්තමයි. උබ නම් දැන් නම් කාටවත් දෙන්නෙ නම් නෑ"

"මම දැන් අයිති ඔයට විතරයි මහත්තයෝ"

"උබට මම හැමදේම දෙනවා"

"මොනවද..."

ධනා කොන්ද කෙලින් කරන් බෙල්ලේ තිබ්බ පවුම් එකා මාරේ රත්තරන් චේන් එක කරින් පන්නලා ගැලෙව්වා. 

"මේක මොන හේතුවකටවත් කරින් පන්නන්න එපා. අද ඉදන් මේක උබේ කෙල්ලේ"

ධනාගේ කරින් පන්නපු මාලේ මධුරිගේ කරට වැටුනා. ලොකු ළමයෙක් වෙච්ච දාවත් පවුම් කාලක මාලයක්වත් දාගන්න පින් නැති බෙල්ලට පවුම් එකාමාරේ මාලයක් වැටෙද්දී හිත යටින් පට්ට් සන්තෝෂයක් ආවත් ඈට ඊටත් වඩා සංතෝෂ වෙන්න හේතුවක් තිබුනා. ගෙරි හීතලේ නාද්දී හිතතුල පැලපදියම් වෙච්ච සැලැසුමේ පලමු අදියර සාර්ථක වෙච්ච සතුටක් හිත් අභ්‍යන්තරයේ ඇතිවුනා. ඈ මාලේ පෙන්ඩන් එක වටේ ඇගිල්ල දාල කරකවලා ධනා දිහා බැලුවා.

"මට මීට වඩා ලොකු දෙයක් හම්බවුනා මගේ මහත්තයා දැන් චුට්ටක් පස්සට යන්නකෝ"

ධනාගේ පොල්ල එතකොටත් ඇගේ හුත්ත ඇතුලෙම ඇකිලිලා ගිහින් තිබුනා. ඔහු පොල්ල එලියට අරන් තප්පරයක් දෙකකින් ඔහුගේත් ඇගේත් හුතු කැරි හුත්තෙන් එළියට ආව. ධනාට ක්ෂණිකව මතක් වුනේ පුෂ්පගේ හුත්තෙන් ගලපු කැරි ගංගාව. අනිවාර්යයෙන්ම ඒකි බඩ වෙන්න ඇති. 

මධුරි ධනාව බදාගෙන මේසේ උඩ වාඩි වුනා.

"මම මහත්තයගෙන් ගන්න පුළුවන් ලොකුම තෑග්ග ගත්තා. මීට වඩා තැගි මට ඕන නෑ"

"එතකොට හින්නි"

"හින්නි ආවොත් මාව දාල යනවදැයි ඇහුව නෙහ්... එතකොට මම මොකක්ද කිව්වේ... මතකද මගේ මහත්තයාට හින්නි ආවත් මහත්තයා දාල යන්න බැරි තත්ත්වයට මාව පත්කරන්න කිව්ව මතකද"

මධුරිගේ කතාවල තේරුම් ධනාට ටිකෙන් ටික වැටහුනා.

"හැබැයි මහත්තයෝ ඔහොම හිකුවොත් හින්නි එද්දි පැටව් තුන් හතර දෙනෙක්ම මගේ බඩට ඒවි" 

ධනාට පුෂ්පා විතරක් නොවේ සිසිරගේ ගෑනිත් මතක් වුනා. උන් බැදලා අවුරුදු ගානන් ගියත් උන්ට ලමයි නොහිටියත් ධනා ඒ ගෙදරට රිංගපු දා ඉදන් වැලිකඩට අන්තිම වරට යනකම් කොල්ලො දෙන්නයි කෙල්ලෙකුයි ඒකිගේ බඩට ආව. පුෂ්පා ගැන කිසිම ආරංචියක් නෑ. පාන්දරම බිනරිගේ හුත්ත පිරෙව්වා. දැන් මධුරි. තවත් ගෑණුන්ගේ හුතු කැරිවලින් පිරෙව්වත් ළමයි ඉන්නවද නැද්දයි හරියටම දන්නේ නෑ. එහෙව් කැරියෙක් වෙච්ච ධනාගෙන් බේරිච්ච එකම කෙල්ල වනමලී විතරමයි.

ධනා එහෙන්මම පස්සට ගිහින් ඇදෙන් වාඩිවුනා. මධුරි මේසෙන් බිමට පැනල ධනාගේ උකුලින් වාඩිවුනා. ඒත් ධනාගේ ඇස් තිබුනේ මේස උඩට බේරිච්ච කැරි තොගේ දිහායි මධුරිගේ කකුල් දෙක දිගේ බේරෙන කැරි පාර දිහායි. 

"මට අදින්න ඔයාගේ ඇදුමක් දෙන්නකෝ"

කෙල්ල ඇදගෙන එද්දී හරියට ඇදුමක්වත් නැහැයි ධනාට මතක් වුනා. හිකීමේ තියෙන ආසාවට කෙල්ල ගෙදරට එක්ක ආවත් ඒකේ තියෙන බැරෑරුම් කම දැක්කේ කකුල් දෙකෙන් බේරෙන කැරි පාරින්. ලොකු තීරණයක් ගන්න වෙන බව ධනාට යාම්තමින් තේරුනා. අනික දැන්නම් හින්නි නොවේ මොකා ආවත් මේ කෙලි පැටික්කි නම් දෙන්න හිත දෙන්නෙම නෑ. 

"අපි හවසට යමු ඇදුම් ටිකක් ගන්න"

මධුරිට ඇදුමකට තිබුනේ ඊයේ ඇදගෙන ආපු කඩමාල්ල විතරයි. ඒක හින්නිගේ මඩුවට ඇන්දට ධනාගේ මන්දිරේට අදින්න බෑ. ගෙදර හිටපු ගුණවතීවත් එහෙම කඩමාලු ඇදගෙන හිටියේ නෑ.

Perfect for fans of bold fiction, this chapter continues the unforgettable journey through the Wela Katha 2025 universe.

පරන කොටස් කියවන්න මෙතනින්: https://walakatha.com/posts/wanamalee/episodes