වනමලී - Wanamalee 4 (Threesome Wal Katha)

ධනාගේ පාටි වල රැයක් දවාලක් තිබුනේ නෑ. සමහර දාට මහ රෑ පහුවෙලා පහුවෙනිදා උදේ වෙනකම් පාටි ඇදි ඇදී ගියා. ධනාගේ දුක නිවෙනකම් තරහ පිටවෙලා යනකම් එහෙම නැත්නම් සතුට පිරිලා ඉතිරිලා යනකම් ඔහු අතීතය මෙනෙහි කර කර බිව්වා. එදාට බෝතලයක් ඉවරවෙන්න ඉවරවෙන්න බෝතලයක් මේස උඩට එනවා. බොහෝ උන් පාටිවලට එන්නෙත් ඉස්තරම් වර්ගයේ අරක්කු බෝතල් අරගෙන. එකෙක් නැගිටලා ගියත් මේසෙට තවත් එකෙක් වාඩිවුනා. මේසෙට ගහ ගහ බජව්වත් නැගලා ගියා. ධනා හිරේ ඉදන් ආවට පස්සේ මෙහෙම පාටියක් දෙන එක ඔහුගේ පුරුද්දක්. වෙනදත් එහෙමයි. ඒත් වෙනදා වගේ ආරාධනා කරපු උන් වැඩිවෙලා රැදුනේ නෑ. එක එකා ශේප් වෙලා යන්න ගත්තා. වෙනදා වගේ බෝතල් ආවෙත් නෑ. ධනාට ආයෙත් මතක් වුනා එදා වෙච්ච සිද්දිය.

පඩිපෙළ බැහැගෙන බැහැගෙන ඇවිල්ලා පහලට යන්න වුනේ නෑ පොලීසිය වටේම වටකරලා. පිටුපසින් ආපු පුෂ්පත් අහුවුනත් ඇගෙන් ප්‍රශ්න කරද්දී කෙල්ල වචනයක් ධනාට විරුද්ධව කිව්වේ නෑ. අඩුම ගානේ ධනා ඈ එක්ක කතා කරා කියලවත් කිව්වේ නෑ.

"අතුල දැන් කොහේද පුෂ්පා ඉන්නේ"

"කවුද බොස් පුෂ්පා"

"ඇයි හුත්තෝ තොට මතක නැද්ද එදා පොලීසිය වටකරද්දී..."

"ආආ.. සෝමසිරිගේ පොඩි කෙල්ල... එදායින් පස්සේ අපිත් දැක්කේ නෑ..."

"පව්.. මන් හින්දා කෙල්ල අනාථ වුනාවත්ද"

"පිස්සුද බොස් දැන් ඒකි කවුරු හරි බැදලා ඇති.."

කොහොම වුනත් ධනා හිරේ ඉද්දිත් විටින් විට පුෂ්පා මතක් වුනා. අතුල එක්ක ඕන තරම් ගෙවල් වලට පැනලා ගෑනු බය කරලා බඩු ගහලා තිබුනත් පුෂ්පාව දූෂණය කරා නේදැයි හිතෙන කොට මතක් වෙන්නෙම කෙල්ලගේ කකුල් දිගේ බේරිච්ච කැරි පාර. 

ධනා වැනි වැනී නැගිට්ටා. 

"අතුල වරෙන් යන්න පොඩි ගමනක්"

"බොසා... අනුජ මල්ලී ජිප් එක ගෙනිච්චා. අපේ වැන් එක එනකම් ඉන්න වෙනවා"

ධනා වැනි වැනී ආයෙත් වාඩිවෙලා තවත් සොට් එකක් විදුරුවට නමා ගත්තා.

ධනා මෙහෙම වැඩිවෙන්න බිව්වේ නෑ. පොඩි පාල වෑන් එකේ යතුර අතුලට ගෙනත් දෙනකොට පාන්දර දෙකට කිට්ටුයි අන්තිමට ඉතිරි වුනේ ධනායි අතුලයි ලපයයි හිච්චයි විතරයි. 

තානායමේ ඉදන් පහලට එද්දී පැරඩයිස් එකේ බජව්ව තාමත් යනවා. දැන් හැමදාම රෑට වැඩ ඉවරවෙලා උන් බජව් දානවා කොල්ලො සෙට් එක හුරේ තිය තිය සින්දු කිය කිය නටන හඩ පාරටත් ඇහෙනවා අතුල ධනා දිහාත් බලල ටිකක් වේගයෙන් වෑන් එක ඩ්‍රව් කරා. කොක්කක් අමුනා ගනී කියලා හිතුනත් ඔහු හිටියේ ලොකු කල්පනාවක. 

"අතුල යමන් සෝමසිරිලගේ ගෙදර"

සෝමසිරිලගේ ගෙවල් තිබුනේ සීතා අම්මාන් කෝවිලට පොඩ්ඩක් එහා පාරෙන් ගිහින් පල්ලමට බහින්න ඕන.

"ලොක්කට පිස්සුද මන්දා පට්ට හීතලේ මහ පාන්දර ගෙවල් ගානේ යන්නේ"

ධනා කොච්චර බීල හිටියත් සිහි විකලෙන් ඉන්නේ නැහැයි අතුල දන්නවා. ඒත් මේ පුෂ්පෙක්ගේ පස්සෙන් මොකට යනවදැයි අතුලටත් අවුලක්. අනික ඉතින් පුෂ්පා කියන්නේ ධනා ගහපු පලවෙනි බඩුවවත් අන්තිම බඩුවවත් නොවේ නෙහ්. සීතා අම්මාන් කෝවිල පහුකරලා පොඩ්ඩක් එහායින් වෑන් එක නැවැත්තුවා. 

සෝමසිරි බොහෝම දුප්පත් එළවලු වතුවල කුලී වැඩ කරලා දවසේ ගතමනාව හොයාගන්න එකෙක්. ඉදලා හිටලා පොඩි අඩියක් ගැහුවත් බීඩියක්වත් නොබොන එකෙක්. 

"ලපයා උබ වෑන් එකේ ඉදපන්"

පට්ට හීතලේ මීදුමත් එක්ක වැනි වැනී පහලට බැස්සා. පඩිපෙළ දිගේ බහින එක නම් අවුලක් නැති වුනත් ආයේ නගිනකොට තමයි පුක ඉරෙන්නේ. ඒ අස්සේ හමන හුළඟන් හීතල තවත් වැඩිකරා. සෝමසිරිලගේ ගෙවල් කිට්ටුවෙද්දි අතුලට වගේම ධනාටත් හොද ගනන්. ඇත්තටම ගෙයක් කිව්ව්ට ඒක ටකරන් ඇස්බැස්ටෝස් වලින් වටවෙච්ච පැලක්. 

"සෝමසිරි... අයියේ.. සොමසිරි....අයියේ..."

අතුල හඩනගලා කිහිප පාරක් කැගැහුවට පස්සේ අතුලෙන් "කවුද.."

පිරිමි හඩක් ඇහුනා.

"මම... ධනා.."

ජරබරාස් ගාගෙන දොර ඇරෙන්න ටික වෙලාවක් ගියා. ගෙදර ඔක්කොම නැගිටලා. භුමිතෙල් ලාම්පු එළියෙන් කවුදැයි හරියටම හදුනගන්න බෑ වගේ.

"සෝමසිරි අයියේ කෝ පොඩි දූ.. පුෂ්පා.."

"පුෂ්පා... දැන් මෙහේ නැහැ"

"අපි ගොඩක් දුප්පත් මිනිස්සු ඇයි.. අපිට මෙහෙම කරදර කරන්නේ"

සෝමසිරිගේ ගෑණි අඩන්න වගේ කියවන්න ගත්තා.

"කවුද.. කරදර කරේ.."

අතුල සද්දයක් දාන්න පටන් ගත්දී ධනා ඔහුව නැවත්තුවා.

"ඇත්තට සෝමසිරි අයියේ කෝ පුෂ්පා..."

"කෙල්ල ගෙදරින් ගිහිල්ලා දැන් අවුරුදු පහක් වෙනවා.. කොහේ ඉන්නවද මොනවා කරනවදැයි අපි දන්නෙත් නැ"

සෝමසිරිගෙන් කොහොම ඇහුවත් ඇත්ත කිව්වේ නෑ. කියන්නෙම ඔය කතාව. ඒත් ධනා අනිත් උන්ට දාන පාට් දාන්න ගියේ නෑ. අතුලත් නිහඩ කරා.

ඒත් ඒකි පැනලා ගියේ ඇයි කියන එක නම් ප්‍රශ්නයක් වුනා. 

"සමහර විට මිනිහෙක් කසාද බැදලා පිටකරන්න ඇති. කසාදේ අවුල් වෙයි හිතලා නොකිය ඉන්නවා ඇතැයි"

ධනාට හිතුනා. කොහොම වුනත් හිත නිවාගන්න ගියත් හිත තවත් අවුලෙන් අවුලට පත්වුනා.

"හින්නිගේ ගෙදරට මාව දාපන්"

ධනා වෑන් එකේ පස්සට ගියා. ලපයා ඉස්සරහට යැව්වා. ආයෙත් ඉතින් පලයන්කෝ නානුඔය. ධනාත් බිව්වට පස්සේ පිස්සු හුත්තෙක්ම තමයි. මොකෙක් හරි හුත්තියෙක් ලග නතර නොවුනොත් නොකෑව වගේ. යටි හිතින් අකැමැති වුනත් හිතුනු හිතුනු වෙලාවට හිතුනු හිතුනු දේ කරන්න පුළුවන් වුනේ ධනා හින්දා. ලපයයි අතුලයි එනකම් ගෙවල් වල ගෑනුයි ළමයිනුයි අම්ම තාත්තලා බලාගෙන හිටියත් ධනා එනතුරු බලාගෙන ඉන්න කවුරුත් නෑ. හැබැයි එළිවෙලා හරි ධනා ගෙදර ගියා. ගෙදර හිටියේ ධනයි උයන පිහන වයසක ගෑණියි බල්ලෙකුයි විතරයි.

කොහොම වුනත් හිරෙන් නිදහස් වෙලා ආව දවසේ ඉදන් මූසලයි. දවල් ටවුමේ සිද්ධියකට ඕ.අයි.සී කාරයත් ලොකු බරබරයක් දාල ගියා. ආව ගමන් ආයෙත් ඇතුලට යන්න ධනා කැමති වුනේ නෑ. අනික හැමෝම හින්නි වගේ නොවේ. අතුල එදා පැනලා ගිය එකත් යටිහිතේ කැරකුනා. කොහොම වුනත් මන්දිරා යක්ෂ ගෑණියෙක් යැයි ඕ.අයි.සීත් කිව්ව හින්දා හිතට පොඩි භයකුත් දැනුනා.

හින්නී ධනාගේ සුවච කීකරුම ගෝලය. කීකරුකම කොච්චරදැයි කීවොත් ඔහු වෙනුවෙන් නොකල වරදකුත් තමාපිට පටවාගෙන හිරේටත් ගිය ගෝලයෙක්. කෙල්ල පන්නගෙන ඇවිත් සතියක් නෑ. හීන්නිගේ ගෙදර තිබුනේ හැටන් පාරේ නානුඔය ටවුම පහුකරලා අඹේවෙල පාරේ කිලෝමීටර් හතරක් විතර ඉස්සරහට ගිහාම කන්දක් උඩ ටකරන් වලින් වට කරපු මඩුවක් වගේ ගෙයක්. සෝමසිරිලගේ ගෙදර තව හොදයි. ඒත් හින්නිගේ ගෙදරට ලයිට් තිබුනා. ඔහුගේ නොසන්ඩාල වැඩ හින්දා ඔහු පවුලෙන් කොන්වෙලා හිටියත් කැකිරාවට බැදපු අක්කා නම් ඉදලා හිටලා ඇවිත් බලලා යනවා. කොළඹට බැදපු බිනරි නම් ඇහැගහගෙන හිටියේ හින්නිගේ ඉඩමටමයි.

"අතුල ලපයා දාල උබ වරෙන්"

ධනා ගල් පඩිපෙළ නගින්න පටන් ගත්තා. සෝමසිරිලගේ ගෙදර ගිහිල්ලා එද්දී බීපුවත් හිදුනත් කකුල් වලට හොද ගනන් එතකොට පාන්දර තුනාමාරට හතරට විතර ඇති. ගල් එකින් එකට අහුරලා තිබ්බ පඩිපෙළවල් දෙතුන් සීයකට වඩා නගින්න ඕන. සෝමසිරිලගේ ගෙදර පල්ලම් බැහැලා උඩට නැගලා පැයක් යන්න කලින් හින්නිලගේ පඩිපෙළ නගින්න වුනා. අතේ තිබ්බ ටෝච් එළියේ උපකාරයෙන් පඩිපෙළ නගින්න පටන් ගත්තත් පඩිපෙළවල් සීයක් පමන නගිද්දී දැනිච්ච මහන්සියට ඔහු නැවතිලා හති අරින්න පටන් ගත්තා. හිරේදි ඉද්දිත් කකුස්සි යන්න ඕන වුනොත් වතුර එක ගෙනියන්නත් ගෝලයෙක් හිටියා. ආව ගිහිල්ලාම ජේලර්ලත් අදුනනවා. කාලෙක ඉදන් මහන්සිවෙලා වැඩක් පලක් නොකරපු එකේ ප්‍රතිඵල. හින්නි මධුරිව බැදලා හිටියත් තාම කෙල්ලව ඇහැට දැක්කේ නෑ. අතුලටයි ලපයයි පට්ට කෑල්ල යැයි කියනවත් ඇහුනා.

දොරට දෙපාරක් තට්ටු දාද්දී ඇතුලෙන් කවුදැයි අහපු ලාමක හඩ ඔහුට තාම මතකයි. සාලේ ලයිට් එක වැටෙද්දී හීනි හඩින් ඈ ඇමතුවා

"මම ධනා"

ජරාස් ගාගෙන දොර ඇරුනා. කෙල්ල දැක්කාම ඔහුගේ කටට කෙල ඉනුවා. පරන පුරුදු ආයේ ඉස්මතු වුනා. අතුල කියපු හැඩරුවට වඩා මධුරි ලස්සනයි.

"නංගී විතරයිද ඉන්නේ"

වැල් කැඩිච්ච පුටුවෙන් වාඩිවෙන ගමන් ධනා එක්ක කතාවට වැටුනා. ඒත් ධනාගේ ඇස් තිබුනේ ඇගේ නයිටිය දිහාවේ. එක පැත්තක කිහිල්ලට පහලින් නයිටියත් ඉරිලා තන් පුඩුව එක්කම තනෙත් හොදට පේනවා.

"ඔව් අයියේ අපේ ගෙදරිනුත් මාව පැන්නුව. හින්නිලගේ ගෙදරිනුත් කවුරුත් එන්නේ නෑ. මම හාලි හින්දා වෙන්න ඇති මෙහෙම තනියෙන් මම ඉන්නවමයි"

මධුරි අඩ අඩා දුක කියන්න ගත්තා.

"අඩන්න එපා කෙල්ලේ උබලට මම ඉන්නව නෙහ් උබට කිසි අඩුවක් දැනෙන්න දෙන්නේ නෑ"

ධනා පර්ස් එකෙන් පන්දාහේ නෝට්ටු දෙකක්ම ඇදලා වැල් කැඩිච්ච පුටුවෙන් නැගිට්ටා.

"හින්නි මම ගැන කියන්න ඇතිනේ.. "

මධුරිගේ පිට හරහා කිහිල්ල යටින් අතදාල අල්ලාගෙන පන්දාහේ කොල දෙක ඇයට දික්කරා.

"හෙට ටවුමට ගිහිල්ලා මේකෙන් අඩුපාඩු අරගනින්" 

පිට හරහා කිහිල්ලට යටින් නයිටිය ඉරිච්ච තැනින් ධනාගේ ඇගිලි යද්දී ඈ ගැස්සිලා ගියා. 

"අනේ.. අයියේ .."

"ඇයි.. කෙල්ලේ.."

මධුරිගේ මුලු තනේම ධානාගේ ලොකු අල්ල උඩ හෙමින් පොඩි වෙන්න ගත්තා. 

"අනේ.. අයියේ එපා.. මම එහෙම ගෑණියෙක් නොවේ... "

ධනා තල්ලු කරගෙනම ඈ මිදුලට පැන්න.

"ඔහේට එහෙම උදව් කරලත් මෙහෙම කරන්න වටිනවද... මම හෙටම හින්නි හම්බවේලා කියනවා.. මට පාඩුවේ ඉන්න දුන්නේ නැතිවුනොත් ඇල්ලෙන් පැනලා මැරෙනවා"

කෙල්ල අඩ අඩා කියවන්න ගත්තා. කුරුමානම වැරදුනත් හිතේ තිබ්බ කේන්තියත් එක්ක අතේ තිබ්බ පන්දාහේ කොල දෙක ආයෙත් සාක්කුවට ඔබාගෙන ධනා පුපුරු ගැහෙමින් පඩිපෙළ බැහැගෙන බැහැගෙන ගියා.

ෂික් හරි කාලකන්නි දවස් ටිකක්. අර හුත්තිගේ මගුලට ගිහින් පාට් දාපු දවසේ ඉදන් ගෑණු හින්දා පාච්චල් වුනා. අතුලත් ලපයා දාන්න ගිහිල්ලා තාම ඇවිත් නෑ. ඌ දන්නවා ගියේ හුකන්න මිසක් දුක සැප බලන්න නොවේ විත්තිය. අතුලට කෝල් එකක් දීල හින්නිගේ ගෙට යන පහලම පඩිපෙලේ ඇන තියාගත්තා. ඌටත් හිතාගන්න බැහැ වගේ මෙච්චර ඉක්මනට ආපු එක. ඌ තාම යන ගමන් නුවරඑළියේ ටවුමේ වෑන් එකට තෙල් ගහනවා බීපුවායේ වෙරිත් හිදිලා හින්දා හීතලත් ඇගට දැනෙන්න ගත්ත. ලෙදර් ජැකට් එක අස්සෙනුත් හීතල රිංගනවා. තවත් පැයකින් දෙකකින් එළියත් වැටෙයි. පාන්දර බස් එකට එන්න මිනිස්සුත් එළියට බැස්සොත් උන් අහන ඒවට උත්තර දෙන්නත් ඕන. හින්නි හම්බවෙන්න ඇවිල්ලම හතර වටේ පොඩි එකාගේ ඉදන් දන්නවා. ධනා එතන තිබ්බ ගල්තලාවෙම ඇන තියන් ගුලිවුනා. ඔහුට ආයෙත් ඔලුවට ආවේ වනමලීව. පස්සෙන් ගිහිල්ලා ගිහිල්ලා යාළුවුන හැටි මතක් වෙද්දී හිතටත් දුකයි. යාළුවෙලා ටික කාලයක් යනකම් ඒකිගේ නීති..නීති.. විතරයි. පුෂ්පගේ සීන් එකට චූටි කාලයක් උඩදී පුරුදු විදියට අතුල එක්ක ආවත් මල් කඩේ මුදලාලි කප්පම් සල්ලි නොදී හින්නිට ලෙඩක් දාල. වැඩේ මොකක්ද බලන්න ස්කෝලේ ග්‍රවුන්ඩ් එකට ආපු අතුලව පිටත් කරා. ධනා හිටියෙත් කොහොම හරි වනමලීගේ තනේවත් එලියට ඇදලා මිරිකනවායි හිතාගෙන. අතුල ඉද්දී කෙල්ල මුකුත් දෙන්නේ නැති බව ධනාට හොදට තේරුනා. අනික දවල් ඉදන් තිබ්බ වැහිපොදත් ටික ටික වැඩි වුනා. ග්‍රවුන්ඩ් එකේ පිටුපස්සේ තිබ්බ තට්ටු තුනේ බිල්ඩිමට කවුරුත් එන්නේ නෑ. එදා පුෂ්පට වැඩේ දුන්න බිල්ඩිම. 

පට්ටම පට්ට පාලුයි. ධනාගේ ඉල්ලීම අහක දාන්නත් බෑ. අනික එක එකා කියන කතා අහන්නත් ඕනැයි හිතුනා. මොකද නිලූෂිගේ යාළුවෙක් දැකලා තියෙනවා ටවුමේ ටේලර් ශොප් එකේ සිසිරගේ ගෙදරට නිතර නිතර යනවා. අනික යන්නෙත් සිසිර ගෙදර නැති වෙලාවක. කොහොම වුනත් ධනා කියන්නේ හොද චරිතයක් නොවේ යැයි පලාතම ප්‍රසිද්ධයි නෙහ්. කොල්ලො වුනාම එහෙම නැතුවත් බෑ නෙහ්. ඔහුගේ කප්පම් ගැනිල්ලයි ඔහුගේ අනිත් නරක වැඩවලින් ඈත් කරනවායි ඈ අධිෂ්ඨාන කරගත්තා. ඔහු මොනවගේ චන්ඩියෙක් නසරානියෙක් වුනත් ඇගේ පස්සෙන් ආපු විදිහට ඇත්තටම ඔහු ඈට ආදරෙයි යැයි හිතුනා. හිරිපොද වැස්ස වැඩිවෙද්දී නෙට්බෝල් පැක්ට්‍රිස් නැවැත්තුවා. අවට කලුකරගෙන එද්දී කොහොමත් අද පැක්ට්‍රිස් කරන්න බෑ. වැස්ස පැව්වාම ළමයින්ට ගෙවල් වලට යන්න කියලා ටීචත් යන්න ගියා. කෙල්ලො ටික එහේට මෙහේට වෙද්දී වනමලී නිලූෂිත් ඇදගෙන තට්ටු තුනේ බිල්ඩිම පැත්තට කාටත් හොරා ගියා. එතකොට හිටියෙත් ධනා විතරයි අතුලත් නොහිටි හින්දා නිලූෂි පඩිපෙල නැගලා පලවෙනි තට්ටුවට වෙලා ඔත්තු බැලුවා. වනමලී දන්නවා ධනා ඉන්න පොට් එක. දෙවැනි තට්ටුවෙන් තුන්වෙනි තට්ටුවට යන පඩිපෙළ ලගදි ධනා එකපාරටම පස්සෙන් ගිහිල්ලා කෙල්ලගේ දනිස් යටිනුයි උරහිස් යටිනුයි අතදාල වඩාගත්තා. ඇත්තටම වනමලී භයවුනත් ධනාගේ මුන දකිද්දී භය නැතිවෙලා ගියා. ඈත් ඔහුගේ පපුවට තුරුල් වෙලා බෙල්ල බදාගත්තා. ඇදල හිටිය කොට සායත් ඉන ලගටම පහලට වැටුනත් කලු කොට ජින්ස් එකක් ඇදලා හිටියා. ඇත්තටම ධනාට ඕන වුනේ ඇගේ ලස්සන ගල් දෙක බලන්න. මෙහෙම වඩාගෙන යද්දී ඈ හරිම ආසයි. ඒක නිකන් හිත ඇතුලේ යටපත් වෙච්ච ආශාවක් මුදුන් පත්වුනා වගේ. ධනා ඈව වඩාගෙනම තුන්වෙනි තට්ටුවේ කෙලවර පංති කාමරයට වෙනකම් ගියා. ඒ පංති කාමරේ කැඩිච්ච ඩෙස් පුටු ගුරු මේස දාපු ස්ටෝරුවක් පිටින් කවුරුත් ආවත් පෙන්නෙත් නෑ. 

"අනේ... කොහේද .. මේ වඩාගෙන ..

 යන්නේ"

"දිව්‍යලෝකෙට"

පුදුමේ කියන්නේ පඩිපෙලත් වඩාගෙන ඇවිත් කොරිඩෝවේ දිගේත් ආවත් ඔහුට පොඩ්ඩක්වත් මහන්සි නෑ. ඔහුගේ ශක්තිවන්ත කම ගැන ඈ යටි හිතින් සතුටු වුනා. වනමලී ටී සර්ට් උඩට ඇකිලෙයි හිතලා යටින් ඇදලා අල්ලාගෙන හිටියා. වනමලීට මතක් වුනේ නිලූෂි එක්ක බලපු බ්ලු විඩියෝ එක. කොල්ල කෙල්ලව ගෙදර පඩිපෙළ දිගේ වඩාගෙන ඇවිත් සෝපාවේ හාන්සි කරපු සීන් එක. එකේ කොල්ලත් ධනා වගේම හොදට වැඩුනු ඇඟ පත තියෙන ශක්ති සම්පන්න කොල්ලෙක්. ධනාත් ඈ වඩාගෙන ගිහිල්ලා දනෙන් පහල බිමට වැටෙන්න ගුරුමේසයක් උඩින් ඈව තිබ්බා. 

"අම්මෝ මේකිගේ බර දාඩියත් දැම්මා"

ධනාගේ ටීසර්ට් එක දහඩිය ලාවට තිබුනත් ඔහු දෙපැත්තෙන් අල්ලල ගලවලා පුටුවක වැනුව. මයිල් පිරිච්ච සුදු පපුව දැක්කේ පලවෙනි වතාවට. නියම වී ශේප් එක. වනමලී ඔහුගේ පපුව දිහා බලාගෙන කොන්දෙන් කෙලින් වුනා. තන් පුඩුත් එළියට නෙරලා පපුවේ මසල්ස් පිරිලා. ඇත්තටම අයෝම පුරුෂයෙක් වගේ. අත් ගොබේ ගහපු ටැටු එක දැක්කාම තවත් පුදුම හිතුනා

"මලී... අයි.. ලව්..යු"

ඇත්තටම ධනා ටී සර්ට් එක ගැලෙව්වේ ටැටු එක පෙන්නන්නද නැත්නම් ඇඟ පෙන්නන්නදැයි ඇයට හිතාගන්න බෑ. කොන්දෙන් කෙලින් වෙච්ච ගමන් ඇගේ තන්දෙක හොදට පපුවට තෙරපෙන්න ඈව බදා ගත්තා. වනමලී ආශාවට ඔහුගේ පපුවට හේත්තු වෙලා ටැටු එක උඩ ඉදන් පහලට අතගාන්න ගත්තා. ධනාත් ඇගේ ටීෂර්ට් එක යටින් අතගාගෙන උඩට ආවා. ධනාගේ අත පුදුම විදියට ගොරෝසුයි. ඔහුගේ ගොරෝසු අත ඉනේ ඉදන් පිට දිගේ උඩට ආව. උරහිස දෙපැත්ත අතගාද්දී අමුතුම මිහිරක් දැනුනේ. නිලූෂිගේ අත වගේ නොවේ. ඔහු දෑත් මාරුකර කර පිට අතගාද්දී නම් ඇගේ දෑස් පියවිලා එක අතකින් ඔහුගේ පපුව තනේ උඩින් හෙමින් මිරිකුනා. ධනා ඇගේ නිකටෙන් අල්ලාගෙන නළලට උම්ම එකක් දුන්නා. ඔහුගේ කටින් වහනය වුන සිගරැට් ගදට නම් ඈ අප්‍රිය කලා මුහුණ පැත්තට ගන්න හැදුවත් ඇයට වඩා ධනා ඉස්සර වුනා. ඇගේ කම්මුල් දෙපැත්තෙන් අල්ලන් යටි තොල තොල් අතර තදකරන් උරන්න ගත්තා. ඔහුගේ කටින් එන අමුතුම ගදත් එක්ක ඇගේ දිවත් ඇද ඇද උරද්දී මුලදි මුලදී නීරස අප්‍රිය වුනත් පසුව ජීවිතේ නොලබපු අමුතුම මිහිරක් දැනෙන්න ගත්තා. අම්මෝ නිලූෂිගේ ගෙදරදී බලපු විඩියෝ එකේ සුද්දා මතක් වුනා. ටිකෙන් ටික රහ වැටෙන්න ගත්තා. ඇගේ දෑත් වලින් ධනාගේ පපුව මිරිකෙන්න ගත්දී ඇගේ කම්මුල් වල තිබ්බ දෑත් උරහිස දෙපැත්තෙන් අත් දිගේ පහලට ඇවිත් ටී සර්ට් එක යටින් ඇලපත දිගේ උඩට එන්න ගත්තා. ධනා කට ඇතුලටම දිව දාන ගමන් ඇගිලි හතරක් පිට පැත්තෙනුත් මාපට ඇගිල්ල ඉස්සරහිනුත් උඩට යටට ඇලපත දිගේ ගෙනියන්න ගත්තා ඈට තවත් ඉවසන්න අමාරු වුනා. ඇගේ දෑත් ඉබේටම උඩට ඉස්සුනා. තප්පරයක් යන්නත් කලින් ධනා ඇගේ ටීසර්ට් එක ගලවලා දැම්මා. ධනා යටි තොලින් උඩුතොලට යනගමන් බඩ අස්සෙන් අතදාල තන්දෙකම දෑතින් මිරිකන්න ගත්තා. එහෙන් වැස්සත් වැඩිවෙලා අකුණු ගගහා වහිනවා. ගස්වැල් ඇඹිරි ඇඹිරී යනවා. හුළග හමන සද්දේ පලාතම දෙවනත් වෙනවා. එහෙන් හීතල ඩබල් ත්‍රිබල් වෙලා ගියත් වනමලී ධනාගේ පපුව කිටි කිටියේ බදාගෙන අමුතුම ලෝකෙක අතරමන් වෙලා. ධනා ඇගේ තොල් වලින් මිදිලා ඇගේ කනට දිව දාල කලතන්නත් ගත්තා. ඈට පුදුම කිතියක් දැනුනේ.

"එපා.... කිතී... අනේ.."

ඔලුව දෙපැත්තට වනලා බේරෙන්න හැදුවත් ධනා ආයෙත් ඇගේ කම්මුල් දෙපැත්තෙන් අල්ලාගෙන ඇතුලටම දිව දැම්මා. අම්මෝ කෙල්ල දගලපු දැගලිල්ල. කවදාවත් නොලැබිච්ච පහසක් මිහිරක් දැනෙද්දී ඈ දෑස් තදින් වහගෙන ඔහුගේ පපුව හුර හූරා මිරිකන්න ගත්තා. 

"අම්මට හුකන්න පට්ටම පට්ට වේසියක් කනට දිව දාල මෙහෙම නම් හුත්තට දිව දැම්මොත් කොහොමට ඇද්ද"

ධනා කන්පෙති උර උරා දෙන සැපට වනමලී වශී වුනා.නෙට් බෝල් ෆැක්‍ට්‍ර්ස් කරලා දාඩිය ඇගටම ඇලිලා තිබුනත් ධනාට එක ගානක් වුනේ නෑ. මුලු දිවම එළියට ඇදල බෙල්ලේ පහල ඉදන් උඩට ලෙවකන ගමන් බ්‍රා එකේ පස්සේ හක් එක පැන්නුවා. ඔහුත් අයිස් ක්‍රිම් එකක් ලෙවකනවා වගේ බෙල්ලේ යට ඉදන් උඩට ලෙවකනවා. අත් උඩට කරලා කිහිලිත් ලෙවකනවා. ඇයට හක් එක පන්නනවා දැනුනත් බෙල්ලයි ඇඟයි එහේට හරව හරව මෙහේට හරව හරව හිටපු වනමලීට ගානක් වුනේ නෑ. මොකද ඈ හිටියේ අමුතුම ලෝකෙක. බ්‍රා එක යටින් ධනාගේ අල්ල උඩ තන්දෙක පොඩිකර කර බෙල්ලයි කිහිලියි ලෙව කන ගමන් ආයෙත් තොල ඉරුවා. ඒපාර නම් වනමලීත් ඔහුගේ පපුව හූර හූර ඔහුගේ තොල උරන්නත් ගත්තා.

අම්මට සිරි ඇගේ තොල් පාරට ධනාට පිස්සු හැදුනා. 

"අද නම් උබේ පෙට්ටිය කඩනවාමයි කෙල්ලේ"

ධනා යටිහිතින් හිතුවා. "මේ රන්කද ලෙවකන්න මාස කීයක් දරදිය ඇද්දද මාස කීයක් පස්සෙන් ගියාද උබේ කිම්බ් පතුරු ගහන එක ගහනවාමයි"

ධනා යටි හිතින් හිතාගත්තා. බෙල්ල ලෙවකනවාත් එක්කම බ්‍රා එකත් ගලවලා දැම්මට පස්සෙයි කෙල්ලගේ තන්දෙක දැක්කේ. 

"අම්මට හුකන්න කැරිම කැරි තන් දෙකක්"

ධනා ඇගේ ඇගට බරවෙවී ගුරු මේසේ හාන්සිකරා. දෙපාවල කැන්වස් සපත්තු අඩි මේසේ දාරෙන් දෙපා පලල් කරලා ගහගත්තා. ඇගේ නෙට්බෝල් සාය බඩටම ඇකිලිලා තිබුනත් කලු කොට ලෙගින් එකේ හුත්ත සෙට් වෙන තැන තෙත් වෙලා තිබුනා. 

"හුත්තිට හොදටම ජූස් ගිහිල්ලා"  

ඇගේ ඇස් ඇරුනා. උකුස්සෙක් ගොදුරක් දිහා බලාගෙන ඉන්නව වගේ ඇගේ ඇග දිහා බලාගෙන ඉන්න ධනාගේ ඇස් දැක්කේ. පුදුම ලස්සන තන්දෙකක්. ඕනතරම් කෙල්ලොන්ගේ ගෑණුන්ගේ තන් දැකලා තිබුනත් මෙහෙම ලස්සන තන් දෙකක් දැකලම නෑ. ලොකුත් නෑ පොඩිත් නැ.. හරියට දාගැබක් වගේ ඊට නොදෙවෙනි තන් පුඩු දෙක. ඔහුට අනිවාර්යයෙන්ම විශ්වාසයි මේ තන්පුඩුවලට මේතාක් කාගෙවත් තොල් පහසක් නොලැබුණු බවට. ධනා බලාගෙන ඉන්න කැරි විදිහට වනමලීට ලැජ්ජ හිතුනා ඈ දැතින් තන් දෙක වහගන්න හැදුවත් ධනා ඇගේ දෑත් මැණික් කටුවෙන් අල්ලගත්තා

"අනේ... අම්මේ මගේ මැණිකෙගේ ලස්සන"

ධනා ඇගේ දෙපා දෙපැත්තට තවත් පලල් කරල පොල්ල ලෙගින් එකේ තෙත් වෙච්ච වෙච්ච තැනට තියාලා තදකරා. දැනුනු අමුතුම මිහිරට ගැස්සිලා ගියා.

"මූ ජොකෙක්වත් ඇදලා නැද්ද" 

මීට කලින් ස්කෝලේ ඇරිලා බස් එකේ තෙරපි තෙරපි යද්දී කොල්ලො සමහර විට ගහපු ජැක් මතක් වුනා. ඇත්තටම ධනා හිතලම ජොකෙක් ඇන්දේ නෑ. ධනා දෙපා මැදින් ඇවිත් කොන්ද නවලා නලලට උම්මා එකක් දුන්නා. 

"උබ මගේ ජීවිතේ.."

ධනා එහෙම කිව්වේ ඇගේ ශරීරයට වහල් වෙලාද එහෙම නැත්නම් බොරු පොරොන්දුවක්දැයි කියන්න වනමලීට තේරුනේ නෑ. ආයෙත් ඔහුගේ දෑතට ඇගේ තන් පොඩි වෙවි බෙල්ල දෙපැත්ත මාරුවෙන් මාරුවට ඉබින්න ගත්තා. මාරුවෙන් මාරුවට ඈත් ඔහුව ඉම්බා. ඔහුගේ ඇලපත දිගේ පහලට හෙමින් අතගාගෙනත් ගියා. ඔහුගේ දෙතොල් ඈව ලෙවකකා තන් පුඩු වල වදිද්දී ඇගේ හිරිගඩුත් පිපුනා. තනයක් මිරික මිරික අනිත් තනේ පහල ඉදන් උඩට ලෙවකන්න ගත්ත. දිවත් හරියට පේන්ට් බ්‍රස් එකක් වගේ. උඩට යනවා පහලට එනවා චූස් චූස් ගගා තන් පුඩුව උරනවා. තොල් වලින් හපනවා. වනමලීට පිස්සු වගේ ධනාගේ හිස දෙපැත්තෙන් කොන්ඩෙන් මිරිකලා තදින් අල්ලාගෙන කොන්ඩේ අදින්න ගත්තා. කෙල්ල ඇස් වහන් ධනා දෙන සැප විදිද්දී හෙමින් බෙල්ට් එක ලිහල කලිසම පහත් කරල පොල්ල එළියට ගත්ත. ලෙගින් එකට උඩින් හුත්තට දැනිච්ච අමුතුම උණුසුමත් එක්ක අමුතුම මිහිරක් දැනුනා ලෙගින් එක හුතු ජූස් වලින් පෙගිලා ගිහිල්ලා. ධනා තන් චූස් චූස් ගගා උරන ගමන් පොල්ල ලෙගින් එක උඩ ඉස්සරහට පස්සට පද්දන්න ගත්තා. වනමලීට ඉන්නම බෑ. පොල්ලේ උනුසුම දැනුනත් දැකලා තිබුනේ නෑ. ජංගිය විතරක් නොවේ ලෙගින් එකත් ජූස් වලින් පෙගිලා. ධනා තන් පුඩු හප හපා උරද්දී දෑතින් තන් මිරිකන්නත් ගත්තා. එහෙන් පොල්ල හුත්ත උඩ නලියනවා.

"අහ්...ම්හ්...ම්හ්..ආ..අහ්...ආහ්..ම්හ්...ම්හ්..ම්හ්..ම්හ්..ආහ්...ම්හ්...ම්හ්."

වනමලීගේ මුවින් සිහින් කෙදිරිල්ලකුත් පිටවෙන්න ගත්ත. ධනා තන් දෙකම එකට එකතු කරලා තන් පුඩු දෙකම කට ඇතුලට දාගෙන උරන්නත් ගත්තා. චූස්....චූස්.. ගාගෙන උර උරා පොල්ල ලෙගින් එක උඩ තාමත් පද්දනවා. ධනාගේ පොල්ල අතට අරන් බලන්න ඈට පුදුම අශාවක් දැනුනා. ධනා තන් පොඩිකර කර ටික ටික පහලට ඇවිත් බුරියට දිව දාල කැලැත්තුවා.

"එපා...ආ..ආ... අනේ.. කිති...එපා...ආ... ආ.."

ධනාගේ ඔලුවෙන් ඇද ඇද ඇබරෙන්න ගත්තත් ධනා අත හැරියේ නෑ. අනික ඒකි මොනතරම් හයියෙන් කෙදිරිගෑවත් කෑගැහුවත් අකුනු ගගහා වහින සද්දෙට ඇගේ හඩ යටපත් වෙලා යනවා ධනා නැවැත්තුවේ නෑ ඈ එහෙට මෙහේට කෙදිරි ගගා ඇබරෙද්දී කලවා අල්ලාගෙන හිටපු දෑත් වලින් එකපාරටම ජංගියත් එක්ක ලෙගින් එක දනහිස ලගට වෙනකම් පහලට ඇද්දා. දෙකම එකට ඇඹරිලා හුතුජූස් වලින් පිරිලා තෙතබරි වෙලා. ඒකට නම් කෙල්ලට ම්හ් ගෑවුනා. කලින් දවස්වල අතවත් තියන්න දුන්නේ නෑ.කලවේ අත තිබ්බත් අත අහකට කරනවා. කෙල්ලගේ හිත වෙනස් වෙන්න කලින් හුත්ත මැදටම කට තියල 

"චුරුස්... චුරූස්...චුරූස්"

ගාල උරන්න ගත්ත. ජංගියයි ලෙගින් එකයි එකපරට පහත් කරද්දී එපා... කියන්නට කොන්ද කෙලින් කරත් හුත්තම කටට තියලා උරද්දී ඈට ඉන්නම බැරිවුනා. ගලාගෙන ගිය ජුස් ඔක්කොම ලෙව්කකා උරන ගමන් හුතු පැල්ම මැදින් දිවේ තුඩ තද කරලා උඩට පහලට කරා.අයෙත් හිස දෙපැත්තට වන වනා තවත් ඇතුලට දිව දානවා. දැන්නම් මලීට ඉවසන් ඉන්නම අමාරුයි. දෑතින් ධනාගේ කොන්ඩෙන් ඇද ඇද හිස දෙපැත්තට වනන්න ගත්තා. ධනා ඇගේ කලව වලින් තවත් ඉස්සුවා. පුකේ හිලත් එක්ක ලෙවකාකා උරන්න ගත්ත. තව පුකේ හිල ඇතුලට දිව රෝල් කර කර දාන්නත් ගත්තා. ආයෙත් හුතුතොල් අතරින් දිව උඩට ගෙනියන ගමන් ඇගිල්ලෙන් මෑ මල එහේට මෙහේට කරන්න ගත්තා. අම්මෝ දැනෙන සැප. ජීවිතේ කවදාවත් නොලිබුනු සැපක් ලැබෙන්න ගත්තා. නිලූෂි කිහිප වතාවක් හුත්තට දිව දාල තිබුනත් මෙහෙම සැපක් කවදාවත් විදලා නැ. තාමත් ධනා දනිස පහලින් අල්ලන් උඩට උස්සපු ගමන්මයි. ඔලුව උස්ස උස්ස දිවෙන් හුත්තට ගහන්නත් ගත්තා. සිහින් කෙදිරිලක් වගේ පිටවෙච්ච හඩ තවත් වැඩි වුනා. දැන්නම් ඉන්නම බෑ මුලු වෙර දාලා පුකත් එක්ක උඩට ඉස්සුනා.

"අහ්... ධ..නා..අ..යි.. යේ... ම්හ්... ආහ්... ම්හ්.. අනෙ...ඒ..ඒ..අහ් ආහ්... ආහ්..ම්හ්..ආහ්.. ම්හ්... ෂ්ස්... ෂ්ස්... ම්හ්. අශ්..ම්හ්... ආහ්.. ධ..නා අ..යි..යේ.. ම්හ්.. අහ්.. ම්හ්.ම්හ්... ආහ්.. ආහ්.. ආහ්.. ම්හ්... ආහ්. ම්හ්. ආහ්.. ම්හ්.. අ..නේ.. අ ඉ..න්..න.. බැහ්... ම්හ්... අහ්..ම් අ...නෙහ්...ඒ... ඒ.. ම්හ්..ම්හ්..අ..නේ... ආහ්... ආහ්...ම්හ්..ම්හ් ආහ්"

විදුලි කොට කොටා අකුණු ගගහා ගස් කොළන් ඇඹරි ඇබරී වහින වැස්සේ හඩත් එක්ක වනමලීගේ කෙදිරිලි යටපත් වෙලා ගියා. හුත්තෙන් විදපු ජූස් පාර ධනාගේ මුනේ හැම තැනම. ධනා අතින් මූන පිහිද පිහිද කොන්ද කෙලින් කරගත්තා. ඇත්තටම වුනේ මොකක්දැයි ඇයට හිතාගන්න බැරි වුනා. ඈ ධනා දිහා බලාගෙන කොන්ද කෙලින් කරගත්තා. අම්මෝ කලු කැලෑවක් මැද එල්ලෙන රබර් බටයක් වගේ ධනාගේ පොල්ල පහලට එල්ලි එල්ලි තියෙනවා. ඒත් අගල් තුන හතරක් විතර දිගයි. කලුහමත් එක්ක රැලි රැලි පොල්ල පාමුලට වෙනකම්. එහෙම තිබිලත් කොසු මිටක් වගේ මහතයි අතට අරන් බලන්න පුදුම ආශාවක් දැනුනා. 

ධනා පොල්ල මිරික මිරික වනමලීගේ හුත්ත දිහාබලනව. ඈ ලැජ්ජාවටම දනිස හරියේ තිබ්බ ජංගියයි කලු ලෙගින් එකයි උස්ස ගත්ත

"අනේ... මොකක්ද ඒ කරේ"

"ඇයි.. මෙච්චර වෙලා කරපුවා මදිද.. කසාද බදිනකම් ඔච්චර තමයි" 

"ඔයාට නම් ජූසුත් ගියා... මෙයා තාම වේලෙනවා"

ධනා එල්ලවැටෙන පොල්ල පෙන්නුවා. 

වැස්සයි හුළං පාරයි එන්න එන්න වැඩිවෙනවා මිසක් අඩුවෙන පාටක් නෑ. එහෙන් පලාතම එළිය කරලා හෙන පුපුර පුපුර අකුණු ගහනවා. මුලු පලාතම එළිය කරලා ගහපු අකුනට වනමලී උඩ ගියා. ගුරු මේසෙන් බිමට පැනලා ධනාව බදා ගත්තා. ධනාත් නිකන් හිටියේ නෑ ඇගේ අත අරන් පොල්ල උඩින් තිබ්බා. සිනිදු අතේ පහස වැදුනු සැනින් අමුතුම හැගීමක් එක්ක පොල්ල ලොකු වෙනවා. ඈ පොල්ල දිහා බල බල හෙමින් මිරිකන ගමන් අනිත් අතින් ධනාගේ මයිල් පිරුනු පපුව මිරිකනවා. ඇගේ පිට දිගේ ගිය ධනාගේ අත් ලෙගින් එකයි ජංගියයි යටින් පසුපසට නෙරා ගිය පුක් පලු දෙක උඩ නතර වුනා. දෑතින් පුක් පලු තදින් මිරික ඇගේ යටිතොල් ආයෙත් උරන්න ගත්දී නම් ඉන්නම බෑ. අත ඉස්සරහට පස්සට කර කර පොල්ලට හොද සැපක් දෙන්න ගත්ත. පොල්ල බලාගෙන ඉද්දී මහත් වෙන්නත් ගත්තා. අම්මෝ දැන් නම් ඒකා කෙලින් වෙලා අගල් හත අටක් විතර දිගත් තියෙනවා. ගෙදර මන්නේ මිට වගේ මහතයි. නහරත් පිරිලා. ඇම්බුම් කෙහෙල් ගෙඩියක් වගේ නැවිලා.

"අනේ .. කෙල්ලේ කටේ දාගෙන උරපන් කෝ... "

කවදාවත් පොල්ලක් කටේ දාගෙන නැති වුනත් නිලූෂිගේ ගෙදර බලපු විඩියෝ මතක් වුනා. එවා නම් මීටත් වඩා මහතයි දිගයි. වනමලී ඔහු දිහා බලලා ටික ටික පහත් වෙලා ධනාගෙ කලව දෙකෙන් අල්ලගෙන පොල්ල දිහා බැලුවා. ඒක දැක්කාම කටේ දාගන්න නොවේ ඕක්කාරෙට ආව. කහපාට සුදුපාට මොනවදෝ බැදිලා.

"ශික්... නාද්දී මේවා හොදන්නේ නැද්ද ම්ට බෑ.. කටේ දාන්න"

"ඔයගෙත් ඔහොම තමයි තිබුනේ..දහඩියේ ගදේ බෑ"

"අනේ... මම මෙහෙම අපිරිසිදුවට ඉන්නේ නෑ ගවුන්ඩ් එකේ ඉදන් එද්දී දාඩිය දානව තමයි උඩින් ලස්සනට ඇදලා සෙන්ට් ගහගත්තාම ඔක්කොම හරිද නාගෙන ආපු වෙලාවට සලකා බලන්නම්.."

ධනා කියපු කතාවට වනමලීට මල පැන්නා. ඒවගේම වනමලීගේ කතාවටත් ඔහුටත් මල පැන්නා. ඔහුගේ පෞරුෂයට ඈ කොචොක් එකක් දැම්මා වගේ. ධනාට පුරුදු අණ දෙන්න මිසක් අණ පිලිපදින්න නොවේ. ඒත් ඉක්මන් වෙලා හැමදේම නැතිකරගන්න බෑ.

"හරි නංගී වෙලාවක මන් හෝදගෙන එන්නම්කෝ.."

ධනා කලිසම උස්ස ගත්ත.

"මලී...මලී... ඉක්මනට වරෙන් තාත්තා ඇවිල්ලා ගේට්ටුව ලග"

නෙට්බෝල් ෆැක්ට්‍රිස් වලට ආපු කෙල්ලො ගිහිල්ලා. 

"මට තියෙනවා ප්‍රශ්න ටිකක් හෙට ෆැක්ට්‍රිස් ආවම කියන්නම්" 

වනමලී ඇදුම හදාගෙන පංතිකාමරෙන් එළියට ආවා.

ධනා හින්නිලගේ ගෙදරට යන පාරේ ගල්තලාවේ ඇන තියාගෙන ගොඩක් වෙලා අතීතය මෙනෙහි කරා.

"ශික් එදා හුත්තිට බලෙන් හිකුව නම් මෙහෙම ලතැවෙන්න ඕන නෑ"

උඩ සාක්කුවේ තිබ්බ පෝන් එකේ රින්ස් යන්න ගත්තා ඇමතුම අතුලගෙන්

"බොස් පාරට එන්න..."

එච්චර ඉක්මනට ලපයා දාලත් ආවද