වනමලී - Wanamalee 15 (Wal Katha)

Wela Katha - Sinhala Wal Katha

This Sinhala Wal Katha PDF chapter takes Wanamalee’s story to new emotional heights as her desires grow impossible to hide.

Wanamalee Sinhala Wal Katha වේ කලි​න් කොටස් කියවන්න මෙතනින්: https://walakatha.com/posts/wanamalee/episodes

වජිරයි කීර්තිරත්න මාමයි වෑන් එකේ දාගෙන ගිය දවසේ ඉදන් නාමලීගේ මුහුණ හොදම නෑ. අනික එදා ගෑණිට වෑන් එකට නගින්න වුනෙත් කොළඹ පාරේ මාදම්පෙගම හංදියෙන්. ගෙවල් ලගදි නැගලා මොකෙක් හරි දැක්කොත් මන්දිරාගේ කනට යනවා.  මේ ඔක්කොම ඉවසන් ඉදලා එකපාරටම බෝම්බේ අතහැරියේ ගිය ඉරිදා අකුරැස්සේ ගිය දවසේ. එදා නම් ගෙවල් ලගින්ම වෑන් එකට නග්ග ගත්තත්  හික්කඩුව කිට්ටු වෙනකම් වචනයක් කතාකරේ නෑ.

"මොකෝ අද.."

"මුකුත් නෑ"

"එහෙනම් මොකෝ මේ මූන කජු ලෙල්ලක් වගේ"

"කජු ලෙල්ල මමද කෝ.. නල්ලමලේ නෑන.. සොරි.. සොරි.. නෑන නොවේ.. නෝනා.."

කවීෂට හිනායි. ඔය ටිකට දන්න දේවල් කවුරු කියනවද මන්ද හොද වෙලාවට හෝම් කමින් එකක් නොතිබ්බේ. කවීෂ වෙනදා නම් සුධීර ගැන හරි කියලා අවුස්සන්වා. සුධීර කියන්නේ මුදලාලිගේ බාල මල්ලි. පොර කොරියාවේ ඉදන් හෙට අනිද්දා එනවලු. ඒත් නාමලී මේ දවස් ටිකේම ඉන්නේ තරහින්. වෙන හේතුවක් හින්දා නොවේ මනූෂගේ තත්වය එන්න එන්න නරක අතට හැරෙන නිසා කවීෂට වනමලීව බදින්න වෙයිදැයි සැකේ  හින්දා. වැඩිපුරම තරහා මන්දිරා එක්ක. කවීෂ ඈට නොකියාම තිරාණගම හරියේ ගෙස්ට් එකක් ඇතුලට වෑන් එක දැම්මා.

"ඇයි.. මේ"

"පොඩි එකීත් නැති හින්ද පොඩ්ඩක් ඉදලා යමු"

"මට බෑ දැන් අලුත් එවා තියෙනවා නෙහ් මොකටද දැන් පරන හම්පඩ කෑලි"

"ඔයා කවදාවත් මට හම්පඩ කෑල්ලක් නොවේ"

කවීෂ ලොකු  හුස්මක් අරන් හෙමින් කිව්වා.

"මට චුට්ටක් නිදහසේ හිතන්න ඕන මගේ ඔලුව කම්මලක් වගේ"

"මමද කම්මලක් කරේ දැන් හතර වටේ පටලවගෙන මාවත් අමාරුවේ දාල ඉස්සරහට අර පොඩි එකීටවත් පාරේ බැහැල යන්න බැරිවේවි. ලබන අවුරුද්දේ ඒකිව ස්කෝලෙට දාන්නත් ඕන. එහෙන් පොල්වත්ත පැත්ත පලාතේ යන්න බෑ මාවයි අරකියි මදිවට අර පොන්නයගේ ගෑණිවත් පටලවගෙන දැන් ඉතින් ඔය ඔක්කොටම හරියන්න අලුත් එකී ඉන්නව නෙහ්... මේවා තමුසෙට කියලා වැඩක් නෑ.. ශික් මගේ කරුමේ... මගේ මෝඩකම් මාව දානවා හොල්ට් එකට"

මෙහෙම වෙනස් වුනේ සුධීර නිසාදැයි අහන්න හිතුනත් ඇහුවේ නෑ. ඈ කියපු ගොඩක් දේවල් ඇත්ත හින්දා.

වෑන් එකේ විදුරු වහන්  ඒසී දාගෙන තිබ්බ හින්දා නාමලීගේ හඩ කාටවත් ඇහුනේ නෑ. ඈ ඉන්නේ පුදුම කෝපයෙන්. ආයෙත් ඔහු වෑන් එක රිවස් එකට දාල ගාල්ල දිහාවට ධාවනය කරා කිසිම කතාවක් නැතුව.

"මාව ඉස්සරහ හෝල්ට් එකෙන් දානව"

"යන් මන් ඇරලන්නන්"

"පිස්සුද... තමුසේ මට එහෙත් නැති කරන්නද හදන්නේ.. මායි කෙල්ලයි ඉස්සරහට ජීවත් වෙන්න ඕන.. ඒකිට ටික ටික තේරේනවා"

කවීෂ කුමාරකන්ද හන්දියෙන් නැවැත්තුවා.

"ඇයි ඔහොම නපුරු වෙන්නේ"

"තමුසේ කරන ඒවට නපුරු වෙන්නේ නැත්නම් මොනවද මම කරන්න ඕනේ කියනෝ. ඔහේටයි අලුතින් ආපු ගෑනිටයි වහල් කම් කරන්න ඕනද"

ඇද නම් ඇ පොඩ්ඩක්වත් නම්මව ගන්න බෑ. චුට්ට වෙලාවක් වෑන් එකෙ ඉදලා කල්පනා කරපු ඈ සීට් බෙල්ට් එක පන්නලා දැම්මා. කවීෂ ඇගේ අතින් අල්ලගත්තා. 

"ඔහොම කරන්න එපා"

"එහෙම කරන්න එපා නම් මගේ යෝජනාවට කැමති වෙනෝ"

"තව ටික කාලයක් මට දෙන්න බැරිද"

"ඇයි අලුතින් ගෙනාපු එකීටත් බඩක් දෙනකන්ද"

නාමලී සීට් එකේ පස්සට බර වෙලා පාර දිහා බලාගෙන ඉදලා ආයෙත් කියවන්න ගත්තා.

"ඇත්තමයි වෙන එකියක් නම් තමුසෙව දාල ගිහිල්ලා ගොඩක් කල්. මට එහෙම කරන්න බැරි වුනා නෙහ්. අනන්ත අප්‍රමාණ මිනිස්සු පස්සෙන් එද්දී එකෙක්ගේ කරේ වත් මට එල්ලෙන්න හිතුන් නැනෙහ්.. මගේ මොන අඩුවක්ද ඕයි තියෙන්නේ මම ලස්සන නැද්ද තමුසේ එක්ක බුදියද්දී මම මලමිනියක් වගේ ඉන්නවද ... වෙන උන් එක්ක බුදියන වල් ගැණියෙක්ද.....  තමුසෙට මේවා කියලා වැඩක් නෑ.. "

නාමලී සාරි පොටෙන් ඇස් වල කදුළු පිහිදගත්තා. 

"මට චූටි කාලයක් දෙන්න කිව්වේ පොල්වත්ත මගේ නමට ලියනකම්. විකුනන්න ඕන ඊට පස්සෙ නෙහ්"

"අනේ.. මේ ඕක මේ කපේට වෙන දෙයක් නොවේ.. මට තමුසෙගේ සල්ලිත් ඕනැ නෑ ඉඩනුත් ඕනෑ  නෑ.. මෙහෙම ගියොත් මට තමුසෙත් ඕන නැති වෙයි"

"එතකොට ධර්මසිරි මුදලාලිට මොකද වෙන්නේ"

"ඌ කොහොම හිටියත් මොකෝ ඌ මාව හොයාගෙන එන්නේ නෑ.. මම  ඉල්ලපු ටාන්සර් එක ලැබේවි තමුසේ එනවා නම් එනෝ යන්න නාවත් ඉතින් මායි කෙල්ලයි හරි යනෝ..  කෙල්ලගේ අවාසනාව"

තවත් චුට්ට වෙලාවක් ඉදලා නාමලී වැන් එකෙන් බැහැලා හෝල්ට් එකට ගියා. ඒත් කවීෂ ඈ බස් එකට නගිනකම් වෑන් එකේම හිටිය. කොහේට යන්නදැයි බස් එක ගියාටත් පස්සෙත් තවත් ටික වෙලාවක් කල්පනා කරා. වමට දාල ගෝනපිනුවලට ගිහින් පොල්වත්තට යනවද එහෙම නැත්නම් ගාලු යනවද නැත්නම් අම්බලන්ගොඩ ගිහින් උදාරලගේ දිහා යනවද ඔහුගේ අත පෝන් එකටත් ගිහින් කෝල් එක ගත්තේ උදාරටත්  නොවේ රධීකාට.. ඈ කතාකරද්දී එක හුස්මට ඔක්කොම කියාගෙන යනවා "හලෝ..."

"අඩ්ඩඩ්ඩා... කොහේද  කොල්ලෝ ඉන්නේ.. අපි එන ගමන් හයිවේ එකේ..."

"අඩෝ.. කවී.. අපේ ජිප් එක පොඩ්ඩක් අවුල් වුනා. අපි එනකම් ගෙදරට වෙලා ඉදපන්"

රධීකාගේ හඩ පරයමින් උදාරයගේ හඩ මතුවුනා.

අනේ උන් කොහේ ඉන්නවද කවුද දන්නේ තැප තැප ඉදහන්කො එනකම්.

"උබලා හික්කඩුවට අවට පස්සේ කෝල් එකක් දීපන්"

කවීෂ වෑන් එක ආයෙත් හරවල හික්කඩුව පැත්තට ගියා

උදාරයයි ගෑණියි තවත් දෙතුන් දෙනෙක් වැන් එකේ එනවලු. උන් එනකම් කවීෂ බ්ලු කරොල් එකේ රෙස්ටුරන්ට් එකේ ඉන්නලු. රෙස්ටුරන්ට් එකේ නිකන් හිටිය හැකිද. අයිස් කියුබ් එක්ක විස්කි ඩැර්ම් එකක් ඕඩර් කරලා මුහුද දිහා බලාගෙන හිටියා.

නාමලී වෑන් එකට නැග්ග වෙලාවේ ඉදන් හිටියේ හොදටම මල පැනලා. මෙහෙම ගරු සරුවක් නැතුව තමුසේ තමුසේ යැයි අද කතා කරාට ඉස්සර කොයිතරම් ගරු සරුවකින් කතා කරාද වෙලාවකට උදාරයා එක්ක මලේ මල පැන්නත් ඇත්තටම වුනේ ඌගේ කලිසම ගැලෙව්වා වගේ වැඩක්. ඇත්තටම එදා වෙච්ච දේ ...... ඔහුගේ ජීවිතේ කනපිට හැරවුනා. ජිවිතේටම නොහිතපු දෙයක් වුනේ.

මෙහෙම වැස්සක් වහින්නේ කල්ප කාලෙකට. වැස්ස අඩුවෙන පාටක් තියා විදුලි කෙටිලිවත් අඩුවෙන්නෙ නෑ හුළගත් අකුනු ගැහිල්ලට දෙවෙනි නෑ. කුරුදු පදුරු නවාගෙන හමන හුළඟේ සද්දේ අමුතුම බියක් ඇතිකරනවා. ගබඩා කාමරේ යකඩ  දොර හුළගට  කඩාගෙන එන්න වගේ දෙපැත්තෙන් දාල තියෙන යකඩ පොල්ලට වදින ටං ටං සද්දෙත් ඇහෙනවා. මෙවා යකඩ පොලු දාල සවි ශක්තියට හැදුවත් කවදාවත් හොරු කඩලා නෑ. 

හුළඟට දොර කඩාගෙන ගියත් හෙන පිට හෙන පිපිරුවත් කවීෂගේ ඇග ඇතුලෙන් කඩාගෙන ආපු හැගීම නාමලී හුතුහිලට ටොපා දාල කරකවපු විදිහට කොහොමත් කොන්ට්‍රෝල් කරන්න බැරිවුනා. උදාරයා දීපු සැප ඈට මතක් වෙනවා ඇති. 

"ඌට වඩා හොද සැපක් දෙන්නම් කෙල්ලේ"

හිතාගෙන පුක පස්සට කරලා එකපාරටම පොල්ල හුත්තට එබුවා

"ඌ.යි... ආහ්.. ආව්. ෂ්. ඌ..යි..ආහ්...ඌයි...."

කෙල්ලගේ කෑගැහිල්ලට කවීෂය පට්ට බයවෙලා පොල්ල හුත්තෙන් එළියට ගත්තා. 

"හුත්තට  නොවේද පොල්ල දැම්මේ"

කවදා කාපු ටකරන්ද උඩින් ට්‍රිප් එක ගිහිල්ලා ලයිට් ගිහින් තිබ්බ. හින්දා කිසි හුත්තක් පේන්නේ නෑ. කෙල්ල යට සාය හුත්තට තදකරන් වකුටුවෙලා ඉන්නව. කවීෂ මද අදුරේම ඇදෙන් පැනල ඉනිමග නැගගෙන උඩට ගිහින් ට්‍රිප් එක දාල ආවා. දැනුත් අකුනු ගැහුවත් කලින් තරම් දරුනු නෑ. ලයිට් එලිය දාපු හින්දා මුලු කාමරේම එළිය වැටිලා ඈ ඉන්නෙත් වකුටුවෙලා. චීත්ත රෙද්දත් බිම. 

"අනේ... ඔය .. ලයිට්  එක ඕෆ් කරන්න"

"ඇයි.. මොකද .උනේ"

"මොකද වුනේ..තමයි ඉස්සෙල්ලා ඔය ලයිට් එක ඕෆ් කරන්න"

කවීෂ ලයිට් එක ඕෆ් කරේ නෑ.  කකුලක් ඇද උඩට අරන් කෙල්ලගේ ඔලුව ලගින්ම වාඩිවෙද්දී කෙලින් වෙලා තියෙන පොල්ලෙන් දැක්කා.

අම්මට හුකන්න ටොපාගෙයි උඩු හමෙයි ලේ. නූල කැඩුනේ ගොඩක් කල්. කොල්ලගේ ඇස් දෙක ඩබල වුනා. ඔහු නැවිලා ඇගේ දෙපා අස්සේ ගහගත්ත යට සාය ඇදලා ගත්තා. යට සායේත් තැනින් තැන ලේ. නාමලී ඔලුව දාගෙන හිටියේ ඔහුගේ පුක ලගින්. ඈ ඔහුව ඉනෙන් බදාගෙන උකුලා අස්සේ මුහුණ හංග ගත්තා. එහෙත් විටින් විට ඈ ඔහුව ඉනෙන් බදාගෙන ඉබින හැටි ඔහුට දැනුනා ඔහුගේ පොල්ලත් ආයෙත් ටිකෙන් ටික බහිනවා ඇගේ කම්මුලට යටවෙලා තිබුනා.

"මගේ ජීවිතේ අද ඉදන් මගේ වස්තුවට බාරයි"

ඈ මුහුණ හංගගෙන කිව්වේ පට්ට සංතෝෂයෙන්

 

හුත්තෝ මේ මොකද වුනේ. උදාරයා කියලා  තියෙන්නේ ඔක්කොම පච. 

"කැරිවලින් පුරවලා යැව්වයි කිව්වේ ඌගේ අම්මගේ හුත්ත තමයි" කුනුහරුප වැලකින් හිත ඇතුලෙන් ඌට බැනගෙන බැනගෙන ගියත් ජීවිතේ පලවෙනි වතාවට පෙට්ටියක් කඩපු එකට පට්ට සංතෝෂයක් හිතට දැනුනා. කෙල්ල කවීෂට බොරු කරලා නෑ. කියපු ඔක්කොම ඇත්ත. ඒත් මේවා කොහොමද කෙල්ලට කියන්නේ.

"කෙ..ල්ලේ..."

කවිෂ කොන්ද කෙලින් කරන් ඇගේ මුහුන ඉස්සුවත් නාමලී තවත් ඔහු බදාගෙනම  කවීෂට තුරුල් වුනා.

"කෝ කෙලින් වෙන්නකෝ..."

"බෑ...ඈ...ඈ... ලයිට් එක ඔෆ් කරන්න"

"අනෙ මට බලන්න ආසයි.."

"මට ලැජ්ජයි.."

"අනේ පැටියෝ මගේ කෙල්ල මෙච්චර කාලයක් ආරක්ෂා කරගෙන හිටපු දේ මට පෙන්නන්නේ නැද්ද"

"ම්..ම්හ්...ම්හ්"

කෙල්ල තවත් චුට්ට වෙලාවක් කවීෂට තුරුල් වෙලා ඇල අතට හැරුනත් දෑතින් ඉන බදාගෙන ඔහුගේ බඩ අස්සේ මුහුන ඔබාගෙන හිටියා.කවීෂ බිත්තිය පැත්තෙන් ඇල අතට ඇගේ දෙපා වලට සමාන්තරව ඇල වුනා.  කවීෂ දෙපා දෑතින් මෑත් කරද්දී  ඈම එක කකුලක් උඩට ඉස්සුවා.   ඒත් කලවා වල තැවරුනු ලේ පැල්ලම් දෙක තුන ඇරෙන්න මුකුත් දැක්කේ නෑ. කවීෂ බිම තිබ්බ දෙපා ඇද උඩට අරන් ඇල අතට හාන්සි වුනා. ඈ ඔහුගේ කලවා යටින් අතදාල කලවා දෙක මැද්දේ තිබ්බ පොල්ලයි ඇටදෙකයි අතර මුහුණ ඔබාගත්තා. කවීෂගේ මුහුණ තිබ්බේ ඇගෙ හුත්ත දිහාවේ හරියට සික්ස්ටි  නයින්  පැටන් එක වගේ. ඔහුම ඇගේ උඩින් තිබ්බ කකුල උඩට ඉස්සුවා ඈ කකුල උඩට උස්සලා දනිසෙන් නවලා උඩට උස්සපු කකුලේ යටිපතුල අනිත් කකුලේ දනිස කිට්ටුවෙන් තියාගත්තා . අම්මෝ හුත්ත හරියටම දැක්කා  හුත්ත වටේ මයිල් වල යම්තම් ලේ තැවරිලා තිබුනත් හිතපු තරම් කොහෙත්ම නෑ. හුතු ජූස් වලින් හුත්ත පිරිලා තිබුනා. කවීෂ ඇගේ කලවා උඩින් ඔලුව තියන් හුත්තම වැහෙන විදියට මුහුන ඔබාගෙන ඉම්බා. ඇගේ පුකයි කලවා පිටුපස්සෙයි අතගෑව. 

දෙතුන් වරක් ඉබිද්දී ඈ දෑස් වහන් හිටියත් කවීෂගේ පොල්ල ඈගේ මූනේ ගෑවෙනවා. මොච්චරවෙලා ඇහැරන් ඉදලා කලවයක් උඩ නිදි. කවීෂ දිවේ තුඩ හුත්තට දාද්දී ලේ රස මුසුවෙච්ච අමුතු රසක් දැනුනත් ගනන් ගත්තේ නෑ. බ්‍රස් එකෙන් සායම් ගානවා වගේ උඩ ඉදන් පහලටයි පහල ඉදන් උඩටයි මුලු දිවම එළියට දාල හුත්ත ඇතුලෙයි පිටයි ලෙවකන්න ගත්තා. මුලදී මුලදී ලේ රස දැනුනත් ටිකෙන් ටික දිව හුත්තට හුරු වුනා. නාමලීගේ ඇස් පියවිලා ඇස් පිහාටු තදවුනා. ඔහුගේ කලවය උඩ කම්මුල තියාගෙන ඉන්න ඇයට එකපාරටම පට්ට සනීපයක් දැනුනේ. ඇගේ ඇගිලි තුඩු දෙකෙන් පොල්ල අල්ලලා දීපු කිස් එක චුට්ට වෙලාවක් ඇදිලා ගියා කවීෂගේ ඉන දෑතින් බදාගෙන හිටපු හින්දා ඇගේ මුහුණ විනාඩියක් විතර  පොල්ලට තදවෙනවා වගේ දැනුනා. ඒත් කවීෂගේ වැඩ නතර කරේ නෑ. ඇගේ මෑ මල දිවේ තුඩින් එහේට මෙහේට කර කර ඇගේ පුක පැත්තෙන් අත දාල ටිකක් වේගයෙන්  ඇගිලි දෙක එහෙට මෙහේට කරා. නාමලී කුකුල් දෙක අතරින් ඔලුව දාල වල්ල වටේටම කිස් කරන්න ගත්තා.  කිස් කර කර ඉන යටින් දාපු අත නිදහස් කරන් පොල්ලයි ඇට දෙකයි එහේට මෙහේට කර කර ඉකිලි එක්ක ඉබිනවා. ඇට දෙකේ හම ඇද ඇද උරන ගමන් පුක පැත්තට විටින් විට ඉබින්නත් ගත්තා. නාමලී මුලින්ටත් වඩා ගොඩක් සතුටින් හැමදෙයක්ම කරන්න ගත්තා. ඈට ඕන වුනා ඔහුව උපරිමයෙන්ම සතුටු කරන්න. කවීෂත් ඇගේ  ඉකිලි එක්ක ලෙව කකා දෙන සැපත් විදින ගමන් නාමලි දෙන සැප ඔහුට ලැබෙන රිටන් එක වගේ වුනා. ඔහු ඇගේ හුතු තොල් ඇද ඇද උරද්දී ඈ ඔහුගේ ඇටදෙකේ හම ඇද ඇද උරන්න ගත්තා. චූස් චූස් සද්දේ පැතිරිලා ගියත් වැස්සෙ සද්දෙට යටපත් වෙනවා. නාමලීගේ කලවයි පුක වටේට ඇගේ ජුස් එක්ක කවලම් වෙච්ච කෙල කලවෙයි පුකෙයි හැමතැනම ගෑවිලා. ඇගේ කෙලවලින් ඇටදෙක අතරින් මෙට්ටෙටත් බේරෙනවා. ඈ කවීෂගේ ඇටේ කටේ දාගෙන උරද්දී ඔහු ඇගේ හුතු තොල් මෑත් කරා. ඇගේ කලවා දෙක අල්ලන් හිස ඉස්සරහට පස්සට කර කර දිවේ තුඩින් හුත්තට පහරදුන්නා. දෙතුන් වරක් එක දිගට පහර දීලා කලවා දෙක අල්ලාගෙන දිවෙන් හුත්ත හාර හාර ඇතුලටම දිව දැම්මා.

"ආහ්..ම්හ්...ම්හ්.. ම.. ගේ.. ව..ස්..තු..වේ.. ආහ්..ම්හ්.. ආහ්...ම්හ්"

ඇගේ කෙදිරිලි එක්ක හුතු ජූස් ඇගේ කලවා දිගේ බේරෙනවා. ඔහුගේ හිස ඇගේ කලවා පතුලට වදින තග් තග් ගාන සද්දෙත් පැතිරෙනවා. පොල්ලට අමුතුම හීතලක් එක්ක අමුතුම සැපක් දැනුනා. ඈ ටොපා මැදින් තොල් වලින් තද කරන්  උස් පහත් වෙන්න ගත්තා. ඈගේ හුත්තට කවීෂගේ දිවේ පහස වැඩිවෙන්න වැඩිවෙන්න ඔහුගේ පොල්ලට ලැබෙන පහසත් වැඩිවුනා. දිවම එළියට දාලා හුත්තේ උඩ ඉදන් පහලට දෙපැත්තට ඔලුව පද්ද පද්ද හුත්තේ අනිත් කෙලවරට යනකම් ගිහින් ආයෙත් උඩට ආවා. පොල්ල ඇගේ කෙලවලින් නැහැවිලා තිබුනා. නහරත් පීදිලා හොද ගානට කෙලින් වෙලා. ඈ ඔලුව උස්පහත් කර කර තොල් වලින් තද කරන් තවත් වේගෙන් උස් පහත් කරද්දී නම් කවීෂට ඉන්න බෑ. 

"උදරයා නම් සුපිරියට පයි ඉරිල්ල ටොපට පුරුදු කරලා" 

පොල්ල කටේ දාගෙන උරද්දී කවිෂ හුත්ත ඇතුලට දිව දාල තදකරගෙනම හිටියා. නාමලී එක කරේ  හෙමිනුත් නොවේ. ගොඩක් වේගෙන්. තවත් හිටියොත් කෙල්ලගෙ කටේම යාවි. 

"තව ඉරුවොත් කටේම යාවි"

In this Wal Kata episode, tension builds and bold choices are made — leading to moments that can’t be taken back.

කියාගෙන හුත්තෙන් කට එලියට ගත්තා. කෙල්ලත් පොල්ලට උම්මා එකක් දීලා කවීෂ දිහා බලලා හිනාවුනා. දැන් නම් ඇගේ ලැජ්ජාව ගිහින් තිබුනා. ඔහු  ඇගේ කම්මුල් දෙක මිරිකගෙන ඇගේ දෙපා මැදට ආව. ඇත් දෙපා පලල් කරලා දෑතින් කවිශගේ බෙල්ලේ එල්ලුනා. 

"අනේ.. රිදේවී.. හිමීට කරන්න... "

නාමලී බයටම පොල්ලේ පාමුලින් අල්ලන් හුතු තොල් වල ටෝපාගෙන් එහාට නෙහාට කර කර හුතුහිල උඩින් ටොපාව තියලා ඇස් පිහාටු තද කරා. ඉස්සෙල්ලා කෙල්ල කෑගහපු විදිහට ආයෙත් කෑගහයි සැකේටම පුකෙන් හෙමින් තෙරපුවා. හුතු ජූස් එක්ක කලවම් වෙච්ච පොල්ල හෙමින් හෙමින් බහිද්දී ජිවිතේ කිසිමදාක නොලබපු ෆීලින් එකක් කවීෂට වගේම නාමලීටත් දැනුනා. ඇගේ කිහිලි දෙපැත්තෙන් වැල මිට ගහන් පුක උස්ස උස්ස හෙමින් උඩ යට යන ගමන් ඇගේ තන් දෙකේත් රස බලන්න පටන් ගත්තා. එකදිගට හත් අට වතාවක් උස් පහත් වෙද්දී ඇගේ වේදනාව පහවෙලා අමුතුම මිහිරක් දැනෙන්න ගත්තා. ඔහු පුක උස්ස උස්ස ගහ ගහ ඇගේ තන් හප හපා උරන්න ගත්තා.  දෑතින් තනුත් මිරිකෙනවා. නාමලී ඔහු ගගන ගහන පාරට මලමිනියක් වගෙ හිටියේ නෑ. ඈත් පුක උස්ස උස්සා ඇල්ලුවා.  ගොඩක් ආශාවෙන් ගොඩක් ආදරෙන් ඔහුගේ කෙස් අතරින් ඇගිලි වටේටම යැව්වා. විටින් විට ඔලුව උස්ස උස්ස හිසත් ඉම්බා. දැන්නම් රිදිල්ල පොඩ්ඩක්වත් නෑ හුතු බිත්ති අතරින් පොල්ල උඩ පහල යද්දී දැනෙන මිහිරියාව හැගීම් අවුස්ස අවුස්ස තව තවත් උස්මතු වෙනවා. ගහපු සීග්‍රා ටැබ්ලට් පිහිටෙන් පොල්ලත් හොදට කෙලින් වෙලා ඉක්මනට බඩු යන්නෙත් නෑ. කවීෂ කෙල්ලගේ දෙපා උරහිස් දෙක උඩ තියාගත්තා. පුරුදු නැති හින්දා පොල්ල එලියට පැන්නත් ආයෙත් ඔබාගත්තා. කවීෂ ඇගෙ කලවා දෑතින් බදාගෙන ඉනෙන් උඩට ඉස්සුවා. ඔහුගේ ඉනයි ඇගේ පුකයි එකට ගැටෙද්දී තග්.තග් හඩ රැව් දුන්නත් පොල්ල ඇතුලටම වදින්න ගත්තා. නාමලී ඔහු දිහා බලාගෙන ඇදේ මෙට්ටේ දෑතින්  ගුලිකර ගත්තා. කවීෂ දෙපැත්තේ උරහිසේ තිබ්බ දෙපා වම්පැත්තේ උරහිසට ගත්තත ගහන පහර නම් නැවැත්තුවේ නෑ. කලින්ටත් වඩා ටයිට් එකට පොල්ල ඇතුලට බැහැලා එලියට එනවා.

ඔහු ගහන ගහන පාරට ඇගේ තන්දෙක ඒ මේ අතට වැනෙන්නත් ගත්තා. 

"අනේ... වස්තු.. කොන්ද... "

කලවෙන් අල්ලගෙන උස්සගෙන හිටපු හින්දා කොන්දට අමාරු ඇති. ඔහු ඇගේ දෙපා නිදහස් කරා. කෙල්ලට ලොකු හුස්මක් පහලට දාල කකුල් පලල් කරන් යටි පතුල් උඩට ඉස්සුවා. දැන්නම් හුත්ත ඇතුලට යන පොල්ල ආයෙත් එළියට එනවා ආයෙත් යනවා හොදට පේනවා. කවීෂත්  ඇගේ දනිස යටින් අල්ලන් දෙපා බඩ දිහාවට තල්ලු කරා. පුකේ හිලත් එක්ක උඩට පෙනුනා. නාමලීම කවීෂ අල්ලගෙන හිටපු තැනින්ම දෙපා අල්ලගෙන බඩ දිහාවට තද කරන් ඔහුගේ දෑස් දිහාම බලාගෙන හිටියා. ඔහුත් ඈ දෙපා අල්ල ගන්නවාත් එක්කම දෑත් නිදහස් කරන් කොන්දෙන් නැවිලා ඇගේ කිහිලි දෙපැත්තෙන් ගහගත්තා. ඔහු ගැම්ම අරන්  අත්වංගෙඩියෙන් කොටනවා වගේ පුක උස්ස උස්ස ගහන පාරට ඇගේ කටින් 

"අහ්... අහ්... අහ්.. අහ්"

හඩත් පිටවෙනවා. ඒත් කවීෂ ගහගෙන ගිය ස්පීඩ් එකෙන්ම ගහගෙන ගහගෙන ගියා. ඈත් පුක උස්ස උස්ස අල්ලගෙන හිටියා.  ඒ විතරක් නොවේ ඇගේ ඇස් වල කලුඉංගිරියාව කවීෂගේ දෑස් වලින් ඉවතට ගත්තෙම නෑ. 

චොක චොක සද්දෙත් එන්න එන්න වැඩිවෙනවා. කවීෂට මහන්සියක් දැනුනත් නැවැත්තුවෙම නෑ. දෙපාවල දනහිස යටින් අල්ලාගෙන හිටපු දෑත් බුරුල් වෙලා දෙපා මෙට්ටෙට ගහගත්තා.  මෙතෙක්  වෙලා ඔහුගේ දෑස් දිහා බලාගෙන හිටපු ඇස් පියවෙලා නැවත විවර වුනා.

"අ..නේ... වස්තු... ආ... යෙත්... ය....න්න... එ.. න්නේ...."

"තව චුට්ටක්.. කෙ.. ල්ලේ"

කවීෂ ගැම්ම අරන් තවත් වේගේ වැඩිකරන ගමන් ඇගේ කිහිලි යටින් දෑත් යවලා උරහිස් අල්ලාගත්තා. 

"තව.. චුට්ටයි..."

කවීෂ කෙල්ලගේ කම්මුල ඉබිද්දී ඈත් ඔහුගේ බෙල්ල බදාගෙන ඉබ ඉබ කෙදිරිගාන්න ගත්තා

"අ.නේ.... මට...බෑ.. ව...ස්තු.. ම්හ්.ම්හ්"

කවීෂ වේගේ තවත් වැඩිකරා. ඇගේ දෑත් වලින් බෙල්ලත් තදින් හිරවෙනව වගෙ දැනුනා.

 "ආහ්..ම්හ්..ම්හ්..ම්හ්... ආහ්.. හ..යි..යෙ..න්. ග...හ...න්න...කෝ..ඕඕ.ඕ...ඕ... ම..ද්..දු..ම.. හ..ත්..ත..යො..ඕ.ඕ.. ආහ්..ම්හ්..ම්හ්...ම්හ්.. ම්හ්. ආහ්...ම්හ්..ම්හ්.ම්. ආහ්..ම්හ්..ම්හ්..ම්හ්.."

ඇගේ කෙදිරිලි ටිකෙන් ටික වැඩිවුනත කවීෂ නැවැත්තුවෙම නෑ තවත් වේගයෙන් ගහගෙන ගියා. ඔහුගේ ඇටදෙකත් හිරි වැටෙනවා වගෙත් දැනුනා. ඔහුගේ ඉන දෙපස මෙට්ටෙට ගහගෙන තිබ්බ ඇගේ දෙපා ඔහුගේ ඉන උඩට අරන් වලලු කරවල් වලින් ගැටයක් ගහගත්තා. ඇටදෙකත් කොරවීගෙන එනවත් දැනුනා. කවදාවත් විදලම නැති ෆීලින් එකක්. අතේ පහරක් ගහද්දී කැරි යන්න ඔන්න මෙන්න වගේ අවස්ථාවක් වුනත් හුත්තෙන් පොල්ල අයින් කරගන්න හිතුනෙම නෑ. ඈ කෙදිරිගාගෙන බෙල්ල තදින්ම බදාගෙන හිටියා. ඇගේ දෙපාත් දරදඩු වෙන හැටි ඔහුගේ කොන්දට දැනුනා. ඇටදෙක රත් කරන් කැරි පාර එද්දී පුක හුත්තට තියලා තද කරගෙනන හිටියා. පොල්ල ගැස්සි ගැස්සි දෙතුන් වතාවක් හුතු පතුලටම කැරි විදින බව ඔහුට හොදටම දැනුනා. ඔහු හතිදාගෙනම ඇගේ බෙල්ල අස්සේ මුහුණ ඔබාගෙන තවත් මොහොතක් හිටියා. ඈත් හයියෙන් හයියෙන් උස්ම ගන්න ගමන් ඔහුගේ බෙල්ලත් විටින් විට ඉබින්න ගත්තා. පොල්ල හුත්ත ඇතුලේ ගුලි වෙනකම්ම ඇගේ ඇග උඩටම වෙලා හිටියත් ඈ ඔහුට අයින් වෙන්නයි කිව්වෙත් නෑ. ඔහුගේ ඇලපත උඩ ඉදන් පහලත් පහල ඉදන් උඩටත් අතගාගෙන හියා.

"මගේ.. සුදු.. මහත්තයෝ...."

ඈ ඔහුගේ කනට කරලා මුමුනද්දී නින්දෙන් නැගිට්ට වගේ කොන්ද කෙලින් කරගත්තා. ඈ තාමත් දෙපා පලල් කරන් දනහිස උඩ ගහගෙන දෙපතුල් මෙට්ටෙට ගහගෙන කල්පනා කරන්න ගත්තා. හුත්ත ඉතිරිලා ගලන කැරිපාර පුක් හිල උඩින් බිදෙන් බිදේ මෙට්ටෙට වැටෙනවා. කවීෂගේ ඇස් තිබුනෙම ඇගේ හුත්තෙන් ගලන කැරි දිහාමයි ඔහුට ආයෙත් මතක් වුනේ උදාරයගේ කැරි කතාව

"අඩෝ ඕකිගේ පෙට්ටිය කැඩුවේ මම හුත්තෝ උස්සන හැමදම හුත්ත කැරි වලින් පුරවලා ගෙදර  යවන්නේ"

උදාරයගේ කතාව මතක් කර කරම කවීෂත් ඈ ලගින්ම ඇලවුනා. ඈ ඔහුව පෙරලගෙනම ඇග උඩට ආවා.

"දැන් මගේ මහත්තයා මොකද කියන්නේ.. මගෙන් .... මගේ වස්තුවට සතුටු වෙන්න පුලුවන්ද"

"මන් ගෑණියෙක් එක්ක හිටියේ ඔයත් එක්කම විතරයි... දැන් ඉතිං මාව මැරෙන තුරාවටම සතුටු කරන්න වෙන්නේ ඔයාට"

ඇත්තටම හිකිල්ල මොනවගේදැයි හාපුරා සතුටක් ලැබුවේ දැන්. ඔහු පෙරුම් පුර පුරා හිටපු දෙයක්. කාමරේ ජනේලේ ලගින් හිනැහි හිනැහී කීවතාවක් නාමලී ගියාදැයි ඔහුටත් මතක නෑ ඈ පුක වන වනා ගියාට පස්සේ කී වතාවක් අතේ පහර ගැහුවද කී වතාවක් ඇගේ ඇදුම් හිතින් ලිහලා දැම්මද ඒත් ඒ සියල්ලම සැබෑ උනේ අද. මින් එහාට තවත් මොනවා වෙයිදැයි ඔහු නොහිතුවත් මෙවැනි පාලු දවස් වලට ඈ ගෙන්න ගත හැකියයි  හිතුනත් මන්දිරාගෙන්  බේරිලා කරගෙන යන එක තමයි ලොකුම අවුල තිබුනේ.

"ඔයාගේ අර ටීචින් වැඩේ මොකෝ වුනේ"

"මන්දිරා නෝන හරිගස්සලා දෙන්නම් කිව්වා නෙහ්"

කවීෂ ඇදෙන් බැහැලා කලිසම් කොටේ කොහේදැයි බැලුවා. ඒක පුටුවේ යට. කලිසම් සාක්කුවට අත දාල ප්‍රොස්ටිනෝර් කාඩ් එක අතට ගත්තා.

ඒත් නාමලී තාමත් ලොකු කල්පනාවක.  

පෙර තරම් නොවුනත් වැස්ස තාම පායලත් නෑ.කලින්ට වඩා පොඩ්ඩක් අඩු වුනත් දිගටම අඩුවන හැටියක් පේන්නේ නෑ. ඒත් හුළං පාර යම්තමින් තිබුනත් කලින් වගේ නොවේ. අකුණු ගහන්නෙත් නෑ.  කවීෂ ඇදෙන් නැගිටලා  ගිහින් ජනේලේ යාන්තම් ඇරයා. වටපිටේ කවුරුත් නැ. දූවේ කුඹුරු යායම වතුරෙන් පිරිලා. පහල කජු ගහත් බිමට කඩාගෙන වැටිලා. දැන් වෙලාව නමය පහුවුනත් පලාතම වැහි අදුරෙන් පිරිලා. පේන තත්ත්වය අනුව නම් දූවට එපිටින් තියෙන පාරත් තවත් වැස්සොත් යටවෙයි. පාරයි දූවයි යාවෙන පාර නම් මෙලහටත් වතුරෙන් යටවෙලා ඇති. 

කෙල්ලගේ පෙට්ටිය කඩපු එක ගැන නම් ඔහුට පොඩි බයක් හිතට දැනුන මොකද කෙල්ල බඩ වුනොත් ඔක්කොම හික වෙනවා.

"මගේ මහත්තයෝ...."

නමලී පිටුපසින් ඇවිත් ඔහු වාඩිවෙලා හිටපු බංකුවේ දෙපැත්තට කකුල් දාල වාඩිවුනා. ඈ තන් දෙක ඔහුගේ පිටට තියලා තදකරන් ඔහුගේ  බෙල්ලේ එල්ලුනා. කවීෂගේ පෝන් එකත් ඇගේ  අතේ. කෙල්ලගේ හිත සතුටින් පිරිලා. ඔහුගේ බෙල්ල බදාගෙන ඈ කම්මුලට ඇගේ කම්මුලින් තදකරන ගමන්ම කැමරාව ඔන් කරලා එක එක ඉරියව් වලින් සෙල්ෆි කිහිපයක් ගත්තා. කවීෂගේ බෙල්ලට උම්ම දෙනවිදියට කම්මුලට උම්ම දෙන විදියට දිවට දිව තියාගෙන. තොල් උරන විදියට යනාදී ගොඩක් සරාගී ඉරියව් වලින් පොටෝ අරන් වට්සෆ් වලින් ඇගේ පෝන් එකටත් යැව්වා. කවීෂත් ඒ ගැන එච්චර හිතුවේ නෑ. 

"දැන් ඉතිං මගේ මහත්තයා කියන ඕන තැනකට මම එනවා. හැබැයි චූටි කොන්දේසියක් උඩ"

"ඒ මොකක්ද"

"මාව අමතක කරන්න එපා... මන් මගේ සුදු මහත්තයාට ගොඩක් ආදරෙයි.. කෙල්ලෝ අශ්‍රය කරාට මගේ කිසිම අකැමැත්තක් නෑ ඒකට මහත්තයාට ඕන විදියට නිදහස තියෙනවා.."

කෙල්ල කවීෂගේ බෙල්ල ඉබ ඉබ කුටු කුටු ගාද්දි ගොඩක් ආදරණීය බවක් දැනුනා. කවීෂ ටී සර්ට් එකත් ගලවන් හිටපු හින්ද ඈ එක අතකින් පෝන් එක අල්ලන් අනිත් අතින් පපුව උඩට පහලට අතගාගෙන ගියා. ඈ පෝන් එක අරන් කරන දේගැන කවීෂ හිටියේ හොද අවධානයෙන්. ඈ ඔහුගේ හිස මත නිකට තියාගෙන බෙල්ල දෙපැත්තෙන් දැත් දාල තවත් සෙල්ෆියක් ගත්තා. ගත්ත හැම පොටෝ එකක්ම ආදරණීයම පොටෝස් වුනා. කවීෂගේ ඇස් උඩගියේ නම්බර් එකක් ගහල ඒක සේව් කරපු විදියට 

"මයි ස්විටි මලී"

හුකනවා මන්දිරා දැක්ක නම්. ඒත් තවත් අවුලක් තිබුනා. ගත්ත හැම පොටෝ එකක්ම වට්ස් අෆ් වලින් මලීට සෙන්ඩ් කරා. එයින් ඇගවුනේ නාමලීටත් ෆෝන් එකක් තියෙනවා.

"ඔයාට කොහෙන්ද ෆෝන් එකක්"

"උදාරය අරන් දුන්න මගේ බර්ත් ඩේ එකට"

ඇයට අරන්දීල තිබුනේත් සැම්ෂුන්ග් ඒ 15 ෆෝන් එකක්. රුපියල් හැත්තෑ පන්දාහකට වැඩී. 

"දැන් උදාරට මොකද වෙන්නේ"

"මොනවා වෙන්නද ඌ කවදා හරි රධීකා කියන එකීව බදීවි. ඒත් ඉතින් ගෑණි පිට නොගියොත් තමයි පුදුමේ. කැතලික් ගෑණුන්ට හොදට සෙක්ෂ් ඕන"

අඩ්ඩඩ්ඩා හුකන කතාවක් නෙහ් කිව්වේ කවීෂ වෙනසක් නැති විදියට බෙල්ල උස්සලා ඇගේ දිහා බැලුවා.

"ඇයි.. ඒ.."

"මට සමාවෙන්න සුදු මහත්තයෝ එයට කෙල්ලෙකුට ගලක් කපා ගන්නවත් බෑ හැමදේම විනාඩි හතරෙන් පහෙන් ඉවරයි.. කටින් කරද්දී විනාඩියෙන් දෙකෙන් ඔක්කොම ඉවරයි.. මෙන්න ඒකට මෙයා.

 අම්මෝ මට තුන්පාරක් විතර යැව්වා.."

අම්මෝ උදරායා කියපු පච තොගේ. 

"කෝ ඕක මෙහාට දෙන්න කෝ"

කවීෂ පෝන් එක අරන් කෙල්ල එක්ක ගත්ත පොටෝ දෙකක් උදාරයගේ වට්ස් සෆ් එකට සෙන්ඩ් කරා. 

"ඕක නොවේ මේක යවමු"

නාමලී කැමරාව එල්ල කරන් කවීෂගේ තොල උරාගෙන යන්න ගත්තා. කෙල්ල ඔහුගේ මුහුණ ඉබ ඉබ ඔහුගේ පපුව අතගගා විඩියෝ කරා.  විඩියෝව නවත්වද්දී කෙල්ලගේ අතතිබුනේ කවීෂගේ කලිසම ඇතුලේ.

"ඕක දාන්න එපා ඌ ලග තියෙන පොටෝ වටේ යවයි"

"ඉතින් යවපු දෙන් එයා එක්ක හිටිය හැම පොටෝ එකක්ම ඔයා දැක්ක නෙහ්. මට ප්‍රශ්නයක් නෑ"

කියාගෙනම විඩියෝ කෑල්ලත් සෙන්ඩ් කරා. 

දෙන්න එක්ක වැස්ස පායනකම් තුරුලේ උනුසුමින් වෙලි වෙලී හිටියා. 

"ගොලු කෙල්ල එන එකක් නෑ වගේ"

"වටේම යටවෙච්ච හින්දා එන්න හැටියක් නැතුව ඇති"

"ගෙදර ගියත් වැඩක් නෑ"

"එහෙනම් මගේ කාමරේ ඉදලා එකට විතර යන්න"

"ඇයි.. ඒ.."

"නෑ ඉතිං මගේ ඇදේ නිදාගන්න ආසා ඇතිනේ"

දැන්නම් අමුතුම ප්‍රබෝධයක් දැනුනා. මන්දිරා එද්දි රෑත් වේවි. චූටියා ස්කෝලේ ලොක්ක හොටෙල් ස්කූල් එකේ. තවත් රවුමකට හොදටම වෙලාව ඇති.

"ඔව් ... මෙයාට ආයෙත් ආසාවක් හිතිලා"

නාමලී කම්මුල ඉබලා පොල්ලත් මිරිකුවා. 

"මම යන්නම් ඔයා හීමින් එන්න පස්සේ දොර මන් අරින්නම්. මෙන්න මේකෙන් එක පෙත්තක් දැන් බීල අනිත් එක පැය දොලහකින් බොන්න"

ප්‍රොස්ටිනෝ පෙති දෙක නාමලීගේ අතට දීල කවීෂ බංකුවෙන් නැගිට්ටා. සයන්ස් කරලා බයෝ වලට බී එකක් තියෙන කෙල්ලෙකුට ප්‍රොස්ටිනෝ අමුතු බෙහෙත් පෙත්තක් වුනේ නෑ. ඈ මුකුත් නොකියාම අතේ ගුලි  කරගත්තා. කවීෂත් ඉනිමග දිගේ උඩට නැගලා උඩ දොර අරින සද්දෙත් ඇහුනා.  නාමලී අත දිග හැරලා ප්‍රොස්ටිනෝර් පෙති දෙක දිහාත් බලලා හිනාත් වෙලා ජනේලෙන් එළියට විසිකරල ජනෙල් පියන් දෙක වහලා දැම්මා. 

Read the full continuation now on Walkatha Zone — where deep emotions and daring fantasies collide.

ඊලග කොටස ආව ගමන් කියවන්න මෙතනින් අපේ Telegram Channel එකට Join වෙන්න: https://t.me/+PVvTyldrqFtkMGY1